หัวข้อ: << เดี๋ยวจะโดน...นะ >> ตอนที่23 .....END [30.01.2011]

[111_1]

รอออออออออออออ


     แต๊ป มาเคลียร์เสียที  สงสารกรน้า

[« ‡± ÚêKí ±‡ »]

:m31:นานไปแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว


 


 :laugh:รอหน่อยนะรอบนี้จะมาแบบยาวววววววววว กับเขาให้ดู หึๆๆๆ


 

เกี่ยวก้อยงับ
            ถือว่าสัญญา ผิดสัญญาโดน >> 
แลดูเราโหดเนาะ คิๆ 

[กว่าจะไร้เดียงสา]

มาได้แล้วแม่จิน........

[loveorlike]

ตอนที่ 20


............


ความเงียบมันดูน่ากลัวอย่างนี้นี้เอง


ผมควรทำยังดีล่ะในเมื่อคนที่ผมยังไม่พร้อมที่จะเจอเขามาอยุ่ด้านหน้านี้แล้ว แต่เราจะแคร์ทำไมเขาอาจมาหาเพื่อนเขาก็ได้ งั้นก็เดินออกไปสิ ไปให้พ้นจากตรงนี้...



"อ๊ะ......"

"จะไปไหนครับ "ตอนนี้ผมอยากบอกเขาเหลือเกินว่าผมเกลียดเสียงกระซิบรื่นหูที่ดังอยู่ข้างแก้มผมมากแค่ไหน แค่เพียงได้ยินเสียงที่อยากได้ยินมาหลายวันจิตใจก็พลอยจะอ่อนไปน้ำเสียงเสียให้ได้

"ปล่อยเรา...นะ "ยิ่งผมดิ้นตัวเพื่อจะหนี ก็กลายเป็นยิ่งแนบชิดกับอีกฝ่ายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยอ้อมกอดที่เคยอยู่แล้วอบอุ่น แต่มันไม่ได้เป็นของผมคนเดียวอีกแล้ว ใช่ที่ตรงนี้มีอีกคนที่เป็นเจ้าของมันอยู่

"อย่าหนีอีกเลยนะ ฟังแต๊ปก่อนได้มั้ย มันไม่ใช่อย่างที่กรคิดนะ"

"แล้วมันใช่แบบไหนล่ะแต๊ป ในเมื่ออีกฝ่ายเขายืนยันขนาดนั้น เราก็ไม่คิดว่าเขาจะมีเหตุผลอะไรที่ต้องมาหลอกเราหรอกนะ"

 "เฮ้อ..อย่าพึ่งโมโหสิครับ ฟังกันก่อนนะ เรื่องระหว่างชมพู่กับแต๊ปมันไม่มีอะไรจริงๆนะ แต๊ปคิดกับชมพู่แบบน้องสาว ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปกว่านั้นเลย"

"แล้วทำไมเขาไม่เห็น เห็นแต๊ปเป็นพี่ชายล่ะ ไม่ต้องมาโกหกกันได้มั้ย จบกันไปแค่นี้นะดีแล้ว เราจะไปเอง แต๊ปไม่ต้องกลัวเขาจะรู้หรอกว่าเราเคยเป็นอะไรกัน เพราะว่าเราก็จะลืมมันเหมือนกันว่าเคยเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างเราสองคน"

"ไปกันใหญ่แล้ว มานั่งนี้เลยมา" อีกฝ่ายลงนั่งบนเตียงแล้วดึงผมลงไปนั่งด้วยแต่มันต่างที่กันตรงที่ผมต้องนั่งลงบนตักของอีกฝ่าย ผมก็ยอมนั่งแต่โดยดีเพราะกับคนคนนี้หนีไปมันก็เท่านั้นผมเคยสู้อะไรเขาได้ที่ไหน (ไอ่แต๊ปมันบ้า) ผมนั่งลงบนตักหันข้างให้อีกฝ่าย พอลงนั่งแต๊ปก็โอบตัวผมไว้ในอ้อมแขนทั้งสองข้าง แล้วมิวายหอมแก้มผมอย่างถือสิทธิ์ที่ผมยังไม่ได้อนุญาติ  ผมก็ทำได้แค่หันไปมองตาขวางแต่ก็ต้องเบนหน้าออกไปมองอย่างอื่นทันทีก็เล่นมามองหน้าผมกลับแบบนิ่งๆใครมันจะไปทนมองนานๆไหว



"นิ่งได้แล้วสินะ แต๊ปกับชมพุ่เจอกันตอนที่แต๊ปไปเรียนซัมเมอร์อยู่อังกฤษ น้องเขามาเรียนหลังแต๊ปสองอาทิตย์ มาตอนแรกก็เข้ากับที่นั้นยังไม่ค่อยได้เลยทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อนแต๊ปเลยเข้าไปคุยด้วย ตอนแรกก็เข้ากันยากเหมือนกัน แต่หลังจากนั้นก็กลายเป็นสนิทกัน จนแต๊ปเริ่มรู้ความรู้สึกของน้องเขาทื่เปลี่ยนไป แต๊ปก็พยายามรักษาระยะให้มันเหมือนเดิม  "ผมซบอกของอีกฝ่ายฟังนิ่ง ในหัวรับรู้ทุกอย่างที่แต๊ปกำลังพูดกำลังอธิบาย แต่ถามว่าตอนนี้ผมรู้สึกอย่างไร......ผมยังตอบไม่ได้เหมือนกัน


"แต่แล้วสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดมันก็เกิด....วันที่ชมพู่มาบอกรัก ......"ผมดันหน้าตัวเองมามองแต๊ปที่อยู่ๆก็งียบไป อีกฝ่ายก็มองตอบแล้วกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นจากเดิม  แล้วเริ่มเล่าต่อ

"แต๊ปปฏิเสธน้องเขา หลังจากนั้นน้องเขาก็วิ่งออกไปจากคอนโดทั้งที่ฝนตกหนัก ถ้าหากวันนั้นแต๊ปวิ่งตามออกไปทันทีเรื่องที่เลวร้ายนั้นคงไม่เกินกับน้องเขา หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปแต๊ปก็อยู่ดูแลน้องเขาตลอดจนทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มลงตัว แต่ก็ยังคงเป็นแบบน้องสาวกับพี่ชาย "แต๊ปค่อยๆดันตัวผมออกเพื่อให้เห็นหน้าของกันและกัน ก่อนจะพูดถามออกมา

"เป็นอย่างงี้แล้วยังเข้าใจผิดกันอยู่มั้ยครับ อย่าหนีอีกเลยนะแต๊ปจะบ้าอยู่แล้วรู้มั้ย อยู่ดีๆก็หายไป ไม่ให้โอกาสได้อธิบายอะไรเลยแบบนี้ "

".............แต่น้องเขาบอกว่าเป็นแฟน"

"อืมแต๊ปก็ไม่รู้ว่าทำไมชมพู่ถึงพูดแบบนั้น...กรเชื่อแต๊ปได้มั้ยว่าคนที่แต๊ปรักแล้วอยากจะให้เป็นเจ้าของทุกอย่างในตัวแต๊ปมีแค่กรคนเดียว "มาถึงตรงนี้ผมแทบจะทำตัวไม่ถูก หน้าตอนนี้ไม่รู้ว่าต้องทำหน้ายังไงดีมันล้นไปหมดทุกความรู้สึก คำพูดของอีกฝ่ายมันช่างจริงจัง ผมเชื่อมันได้ใช่มั้ย ถ้ายอมกลับไปมันจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย

"แล้วจะทำยังไงต่อ" ผมก้มหน้าถามออกมาเสียงเบา

"ก็ไม่ต้องทำไงอยู่ด้วยกันสามคนไปเลยดีมั้ย "ผมต้องเงยหน้าใช้ฝ่ามือตีเขาที่ไหล่อีกฝ่ายแรงๆไปทีหนึ่ง จริงจังให้ตลอดไม่ได้เลยใช่มั้ย

"โอ๊ยย..ล้อเล่นครับ ยังไม่ได้คิดเลยว่าจะเอายังเพราะมัวแต่เฝ้าตามหาใครก็ไม่รู้ เลยไม่เป้ฯอันทำอะไรคิดอะไรเลย ใจร้ายมากเลยรู้มั้ย จะฆ่ากันหรือไงครับที่รัก "

"ก็ไม่เห็นตายนิ ไม่ต้องมาโทษกันเลยใครมันจะไปรู้ล่ะ เป็นตัวเองจะคิดว่ายังไงล่ะ จ้างให้ก็ไม่เชื่อหรอกว่าจะอยู่เฉยๆรอฟังคำอธิบายนะ"

"หึหึ...ครับๆ ขอโทษ แต่เดี๋ยวไปหาชมพู่ด้วยกันนะ ไปหาเขาในฐานะ........."

"เฮ้ยย.. "ฟังยังไม่ทันจบผมก็ต้องร้องตกใจออกมา เพราะอยู่ดีๆแต๊ปก็หงายตัวผมลงนอนบนเตียง โดยที่ตัวเองอยู่คล้อมด้านบน แล้วก้มลงมากระซิกที่ข้างหูต่อจากเมื่อ พอได้ยินเท่านั้นผมก็อดไม่ได้ต้องลงแรงฝ่ามือลงที่หลังของอีกฝ่ายอีกครั้ง ไอ่บ้าๆๆๆๆๆ....อย่ารู้เลยครับว่ามันกระซิบบอกว่าอะไร(เขิน>//////<)

"หึหึ...ขอหอมให้ชื่นใจหน่อยได้มั้ย"

"ไม่ได้ไม่ให้เรื่องยังเครียร์ไม่เสร็จเลยนะ คดีติดตัวอยู่ไม่ต้องมาคิดอะไรทะลึ่งเลย"

"ง่ะ..ทะลึ่งตรงไหนไม่รู้แหละ จะทำ "

"เฮ้ยยยไม่เอา ออกไปเลย " ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุครับเพราะอีกฝ่ายยังระดมจูบไปทั่วทั้งหน้าผมวนซ้ำไปซ้ำมา



"อะแฮ่ม!!"




ผลั่ก!



"โอ๊ยยยยย...เจ็บโหไอ่เน็ตมึงจะเข้ามาทำเหี้ยไรมึง"


"อ้าวไอ่นี้นี้บ้านกรู กรูก็มาตามแขกกรูไปกินข้าวสิ ถามมาได้ ใช่มั้ยกร"

"อือ..อืมม หึหึ"

"ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ เดี๋ยวจะโดนๆ "แต๊ปที่หล่นไปอยู่ข้างเตียงจากแรงผลั่กของผมเมื่อกี้นั่งลูบสะโพกตัวเองที่คงไปกระแทกกับพื้นเข้า คงเจ็บแย่ เห็นแล้วทั้งขำทั้งน่าสงสาร

"แบบนี้แสดงว่าดีกันเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย กรูจะได้หมดห่วง แมร่งนานกว่านี้กรูคงได้หาชุดดำไว้ไปงานแล้วเนี้ย ทำหน้าอย่างกับจะตรอมใจตายกันไปให้ได้ทั้งคู่" เน็ตที่เดินมานั่งตรงเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งพูดแซวเราสองคน แต่ก็ต้องยกขาหลบแทบไม่ทันเพราะแต๊ปเอื้อมมาหยิบหมมอนที่อยู่ริมเตียง เขวี้ยงไปตรงที่เน็ตนั่งอยู่

"มึงแช่งใครเดี๊ยะๆ "

"กรูแช่งจังเน๊าะ อยู่จะไร้วิญญาณกันอยู่แล้ว  มีไรก็พูดกันให้จบแล้วกันจะสุขกันไปทั่วๆ กรูไปแล้ว"

"เอ่อรีบไปเลยไปกรูจะสุขถ้วนทั่วอยู่แล้วถ้ามึงไม่เขามาขัดจัวหวะนะ ....โอ๊ยๆๆกร เจ็บ ๆ"

"ฮ่าๆๆๆๆ...."เน็ตหัวเราะแล้วปิดประตูออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมจัดการไอ่บ้านี้อยุ่คนเดียว




++++++++++++++++++++++++++++




  แล้วเราสองคนก็กลับมาอยู่ที่บ้านกรกันครับ เพราะอยู่บ้านไอ่เน็ตจะทำอะไรก็ไม่ถนัด เลยพาตัวสุดที่รักกลับบ้านดีกว่าตอนแรกก็ไม่ยอมกลับง่ายๆนะครับต้องอ้างโน่น อ้างนี่ไปเลยถึงยอมกลับมาด้วย แต่ว่าพอมาถึงบ้านสิ่งที่ผมคิดจะทำก็ต้องเป็นอันม้วนกลับพับเขาที่เดิมเลยครับ เพราะว่าที่รักไม่ยอมบอกว่าจัดการคดีให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยมาว่ากัน เง้ออออ

ผมโทรไปหาชมพู่ว่าวันนี้จะอยู่นอนบ้านเพื่อนไม่กลับ ตอนแรกก็ไม่ยอมฟังกันเลยครับจะมาหาลูกเดียวเลย เลยต้องอธิบายกันนานเลยครับกว่าจะยอมเข้าใจ แล้วก็บอกไปด้วยว่าพรุ่งนี้เช้าจะเข้าไปแต่เช้าเลย ก็เลยยอม ใช่ครับพรุ่งผมจะพากรไปด้วย มันคงต้องทำอะไรสักอย่างให้ชัดเจนกันไปซะที  จะได้ไม่มีใครเสียใจกับเรื่องนี้อีก

"เดี่ยวพรุ่งนี้ไปพร้อมกันตอนเช้านะ "ผมเดินเข้ามาสวมกอดอีกฝ่ายที่กำลังยืนรินน้ำดื่มใส่แก้ว แล้วยื่นมาให้ผมแก้วหนึ่ง

"อืม...."

"ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไม่มีอะไรหรอกนะ "ผมบอกปลอบอีกฝ่ายที่ทำหน้ากังวล ปากยื่นออกมานิดๆ เห็นแล้วอดใจไม่ไหวต้องดึงเข้ามากอดแน่น

.

.


.

.

TBC.


เป็นไงๆๆๆ ฝีมือล้วนๆยาวได้ใจมั้ย  :jul3:กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

ได้เท่านี้ไปก่อนเน๊าะนั่งพิมพ์ในร้านไปก็ระแวงคนนั่งข้างไปเล่นเกมส์ไปเซ่จะมามองกรูแต่งทำไม


 

[DEMON3132]

เข้ามาจิ้มคนแต่งก่อนแล้วค่อยไปอ่าน
 

[loveorlike]

^
^

เผลอไม่ได้เลยนะ .....เอิ๊กกกกกกกกกกๆๆๆ


 :กอด1:จิ้มกลับๆ

[DEMON3132]

อ่านจบแล้ว เข้ามา +1 ให้ค้าบ
แล้วชมพู่จะยอมรับความจริงได้หรือเปล่าละเนี่ย
ว่าแต๊ปรักกรคนเดียว แล้วมันจะมีปัญหาอะไร
ตามมาอีกไม๊เนี่ย ดีแล้วน้องกรอย่าเพิ่งใจอ่อน
กับเจ้าแต๊ป ถึงรักแต่ไม่จำเป็นต้องโอนอ่อนผ่อนตาม
ไปทุกเรื่องหรอก ... ....
ถึงตอนนี้จะยาวแต่ก็ยังค้างอยู่ดีแหละ
มาต่อไว ๆ นะค้าบ ...

[« ‡± ÚêKí ±‡ »]

ในที่สุดป้า ... เอ้ยแม่จินก้อมาาา ^^"~ 
               งงสุดๆ ปกติบทบรรยายที่แต๊ปเป็นตัวเดินเรื่องต้องสีม่วงนิคับ
                                         แล้วของกรถึงจะเป็นสีน้ำตาลส้มม่ะช่ายหรอค๊าบบบบ
                                                                                          ป้าเอ้ยย แม่จินเพ้อป่ะเนี่ยะ !!
ตอนนี้ไม่ค้างและ แต่อยากรู้ว่าเรื่องจะเดินยังไงต่อ
                                 มาต่อเร็วนะค๊าบบบบบบ 

[จันทร์ผา]

ชนะเลิศ

ในที่สุดแต๊กกะกรก็เข้าใจกันดี

+1ให้กำลังใจคนแต่งคร๊าบ

[ChiOln]

ว่ะฮ่าๆๆๆๆ

+1 ให้แต๊ป

คริ คริ


 

[patee]

น้องกรใจเย็นๆนะ รอเคลียร์ดีกว่า

จะได้รู้ว่าแต๊ปทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า

[lomekung]

 
เคลียร์ได้เปาะหนึ่งแล้ว


สู้ๆๆ 

[SoN]

^^

[● MaYa~Boy ●]

มาอ่านแล้วนะคับ

รู้สึกว่าจะไม่ได้อ่านนานมากเลยเรื่องนี้

[Bessonova]

ให้+1เจ๊จุ๊บแจงไปเลย โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[กว่าจะไร้เดียงสา]

กรี๊ดดด...กว่าแม่จินจะมา

ไหนหละๆๆ NC ปลอบใจคนรออ่ะ...จะเอาๆๆๆ NC 

[Poes]

มารออ่าน nc ตามรีบน  ให้ไวเอายาวๆเลย nc นะ

[l3iZal2l2e]

เข้าใจกันแล้ววววว
 

รีบๆเคลียร์เลยนะแต๊ป ... ไม่งั้นเอ็งอดเอาน้ำออกหลายวันแน่ !
 

[boboaje]

 . . .  รีบเลยแต๊ปไม่งั้นอด  งดมานานงี้ เน่าพอดี . .. รอตอนต่อไปนะคะ . .หวังว่าคงไม่สั้นอีกน้า  ..  .


น้องกรน่าจะเล่นตัวหน่อย เด๋วคราวหน้ามันได้ใจทำอีก อ่อยเค้าไปทั่ว .. .

[sakiko]

ยาวด้ายใจ

แต่มันก็ค้างแบบด้ายใจเหมือนกัล

 

รอตอนต่อไป นะค่ะ   

[a_tapha]

กด + ให้คนแต่ง

ยาวววววววววววมาก

ตอนหน้าขอเลือดสาดนะค่ะ

 

[loveorlike]

ในที่สุดป้า ... เอ้ยแม่จินก้อมาาา ^^"~ 
               งงสุดๆ ปกติบทบรรยายที่แต๊ปเป็นตัวเดินเรื่องต้องสีม่วงนิคับ
                                         แล้วของกรถึงจะเป็นสีน้ำตาลส้มม่ะช่ายหรอค๊าบบบบ
                                                                                          ป้าเอ้ยย แม่จินเพ้อป่ะเนี่ยะ !!
ตอนนี้ไม่ค้างและ แต่อยากรู้ว่าเรื่องจะเดินยังไงต่อ
                                 มาต่อเร็วนะค๊าบบบบบบ 

ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :beat:เรียกใครป้าต่อยกันม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เดี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


 :กอด1:เรื่องสี..........................เอิ๊กกกกกกกกกกกกกผิดจริงด้วยยยยยยยยยยย


 

[@BUA@]

ขอตอนหวานๆมาเรียกเลือกคนอ่านหน่อยสิค๊าาาาา
 

[snice_cz]

น่ารักได้อีก และก็ค้างได้อีกอ่ะ
ตอนหน้าขอยาวๆ กว่านี้ได้มั้ยเอ่ย ??

มาอัพต่อเร็วๆ นะค่ะ
รออ่านอยู่นะค่ะ ..

[luna]

จะได้เคลียร์กันซักที

รู้สึกไม่ค่อยดีกับยัยคุณน้องชมพู่จริงๆเลย 
ไม่รู้ว่าจะยอมรับรึเปล่า 

 

[the_pooh9]

โหย เกือบลงแดงตายแนะ

นี่แหนะๆๆๆๆๆๆๆ   

[Cn-Nt]

เพิ่งจะมีโอกาสได้อ่าน   อยากบอกว่า

สนุกมาก......น่ารักมาก.....


 

[menano]

เฮ้อออออออออออออ

ขอให้เรื่องมันไม่มีอะไร

แล้วก็ขอให้มันง่ายแบบที่แต๊ปคิดละกัน

กรจะได้ไม่ต้องเสียใจด้วย

[กะทิน้อย]

โหย โหย โหย และ โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กร..อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ยอมคุณพระเอกได้ง่าย ๆ ได้งัยเนี่ย
(แอบยุ ===> ลงโทษให้หนัก ๆ เลยกร)

เห็น แต๊ป งึก ๆ งัก ๆ แร้ว 
รีบ ๆ เคลียร์ตัวเองเรย แต๊ป ไม่งั้นละก้อ 

ว่าแต่....คืนนั้น....น้องเค้าโดนอะไร ???

รีบต่อโดยด่วนเรยน๊า
แอบรีเควสด้วยคน nc nc nc 
อยากเลือดกำเดากระฉูด แบบนี้ 
    

[Gman]

 

ตามอ่านทันแล้วค๊าบบบบบบ

อิอิ

พอได้เป็นแฟนกันก้อน่ารักดีเนอะ

อิอิ

มาต่อเร็วนะคํบบบบ

รออยู่อะ

เป็นกำลังใจให้ครับบบบ