หัวข้อ: "No broken Heart ,Non broken Glass"

[kakuro]

ขอบคุณไจฟ์ที

[POPEA]

ลุ้นๆ รออ่านตอนใหม่
คอสเป็นอะไรหว่า...

[pare_140]

คอสเป็นอะไรหว่า

[Pizeiro]

คอสเป็นอะไรเรอะนั่น !?!?!?!

รอลุ้นตอนต่อไป ...

[samsoon@doll]

น่ากลัวอ่ะ เงาวูบไหวที่พุ่มไม้อ่ะ

[pochu52]

น้องคอสเค้ามีเซนส์อะไรบ้างอย่างรึเปล่านะ ที่เลือกลายสักแบบนั้น เป็นหนึ่งก็ตามมา แต่ครั้งนี้น้องรู้สึกกับสิ่งที่พี่บาลีเห็น ไม่นานแน่ต้องเห็นคุณปู่กับเป็นหนึ่งแน่
อยากเห็นหนังสือที่เจ้ประกายอยากได้จะเป็นหนังสือแบบไหนกัน

[LoveBaBy]

ตอนนี้เรื่อยๆ
แล้วผู้กองหมอกไปไหนนนนน ทามไมมาช้า
แต่....จะควงแพทมาเปิดตัวกะเพื่อนๆป่ะเนี้ย อิอิ

อยากรู้จังว่า นายรักอ่าน ทามไมดูสนใจลายสักคอสจังหว่า ???

รอผู้กองหมอกวันอาทิตย์ คิคิ

ขอบคุณน้องชายทั้งสองจ้า ^^

[nolirin]

เจอแบบคอสก็คงเสียวสันหลังวาบเหมือนกันนะเนี้ย แต่ไม่เปงไรมีป๋าบาลีอยู่ อย่าไปกลัวๆ
เหมือนมีแมงมุมอยู่ข้างใน น้องทีนี่ก็ช่างคิดหาคำจริงๆ

[PLANE]

จะเห็นเมื่ออยากให้เห็น....ใช่ม่ะ?
แล้วเงาตรงพุ่มไม้นั่น. อยากให้คอสเห็นด้วยหร๋อ?
ให้เห็น 1.หลอกให้กลัว
           2. อยากให้ช่วย (เพราะรู้ว่าต้องช่วยได้)
เผยออกมาซิค่ะ. แมงมุมขยุ้มหลังคาแมวกินปลาหมากัดกระพุ้งก้น ฮิฮิ ยุบยิบยุบยิบ 

อยากกอดไจฟ์แต่กอดไม่ถึง งั้นเพลนจะฝากน้องทีกอด. ช่วยหน่อยน่ะ กอดแน่นๆไว้สามนาทีนะครับ กอดเสร็จ ฝากยิ้มหวานๆๆให้ไจฟ์อีกหนึ่งยิ้มด้วยนะ......

[puppyluv]

ผู้กองงงงงง~~~
ชูป้ายไฟสูงๆๆๆๆ

[nn~~NN]

น้องทีไม่มาสปอยล์พี่เลย..
ตึ๊บ 

[เพื่อนบ้าน]

กร๊ากกกกกกกกกก ตลกดี เวลาคอสอยู่กับบาลีอ่ะ
คุยกันไม่หวานไม่แหววเลย คุยกันทีไรฮาทุกที
ไอ่ที่มีแมงมุมนี่คือ หวั่นไหวไปกับบาลีแล้วใช่ป่ะ
ไม่เจอหน้าหลายวันไง มันเลยยุบยับ
หรือถ้าจะอะไรมากกว่านั้นก็สุดจะคาดเดา
ที่ไปนั่งร้านเหล้าแล้วตัวแข็งนี่คาดว่าคอสจะกลัวผีนะ
ไม่ได้มีสัมผัสอะไรพิเศษหรอก กร๊ากกกก โคตรดูถูก

ปล.สงสารมะตูมอ่า จำก็ไม่ได้ กอดปลอบก็ไม่ได้ ไม่รู้อะไรสักอย่าง เง้ออ ~
บวก บวก เป็ด เป็ด เอาไปให้หมด

[Giniz]

อ่านทันแล้ว สนุกอ่ะ!!!
อ่านไปลุ้นไป ตอนแรกตามล่าหานายเอกอยู่นาน
แต่เราก็เชียร์คอสมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว น้องน่ารัก...
ปล.แอบอยากได้กลิ่นน้องคอสเหมือนพี่บาลีบ้างอะไรบ้างอ่ะ 

[konnarak]

คอสกลัวอะดิ  อย่าว่าเเต่นายเลย ถ้าเป็นเรา ก็ก้กลัว  ห้าๆๆ 

กลัวคอสได้รับอันตรายจากอีครอบครัวนรกนั้น  เป็นหนึ่งต้องถุกอีครอบครัวนรกนั้นฆ่าเเน่ๆๆ  สงสารอะ

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 17

ถึงเพื่อนของบาลีจะไม่แสดงท่าทีผิดปกติอะไร แต่บังเอิญว่าหนุ่มคอสเกิดอาการหวาด ๆ ขึ้นมา พอเวลาที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำ คอสก็เลยหันไปกระซิบบอกคนที่นั่งเบียดไหล่กันอยู่
"พี่ ผมไปห้องน้ำ"
บาลีพยักหน้าแต่พอจะขยับลุกขึ้น เจ็ตก็อาสา "ไปห้องน้ำเหรอ ไปกะกูก็ได้"
ห้องน้ำร้านเหล้ามีสวนหย่อมอยู่ด้านหน้า ขณะที่ภายในมีกลิ่นฉุนตามสไตล์ เพียงแต่ว่าคนมึน คนเมาไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักเท่าไหร่
เจ็ตชวนคอสคุยไปเรื่อย "ทำงานกับบาลีนานหรือยัง พี่ไม่ได้ไปร้านนายรักอ่านมานานเป็นเดือน ๆ แล้วเหมือนกัน"
"ก็ได้เดือนกว่าแล้วละพี่"
"บาลีมันไม่ค่อยพูด ดูเหมือนมันใจร้าย แต่ที่จริงมันเป็นคนดี"
คอสยิ้มกว้าง ล้างมือแล้วเดินออกมาด้วยกัน พอผ่านสวนที่ด้านหน้า คอสก็เดินหลบมาอีกด้านของเจ็ต
เพื่อนเก่าของบาลีแค่วางแขนพาดไหล่บาง "อย่ากลัว ยิ่งเวลาที่มีบาลีอยู่ใกล้ยิ่งไม่ต้องกลัว"
คอสหยุดเดินหันมามองหน้า
เจ็ตเลยพูดต่อ "ตกใจอะไร ไม่เคยเห็นบาลีมันทำอะไรแบบนั้นหรือไง"
"เคยฮะ"
"ก็แค่นั้น"
"แล้วพี่ ๆ เคยถามพี่บาลีหรือเปล่า"
"ไม่ถาม โต ๆ กันแล้ว เห็นมันเดินเอาของไปวางก็รู้แล้ว"
คอสพยักหน้า
...เออ ตั้งแต่เห็นครั้งแรกก็รู้เหมือนกัน แล้วจะสงสัยอะไรทำไม...
พอมาถึงโต๊ะ ผู้กองหมอกก็มาถึงแล้ว เจ็ตร้องทักจากระยะไกล
“โห เจ้านายครับมาซะเกือบจะเช็คบิลกลับบ้านกันอยู่แล้ว”
“เจ้านายมีเรื่องให้จัดการเยอะ” โอมหนุ่มแว่นแซว
ผู้กองส่งยิ้มทักคอส แล้วหันมาหาบาลี “ก็ไปรับเขาที่ทำงาน มาส่งบ้านแล้วก็ออกไปทำคดี แล้วพวกมึงก็ตามกูนี่แหละ”
บาลีขยับตัววางแขนพาดบนเก้าอี้ด้านหลังของคอส แต่วนมือกลับมาจับที่ไหล่อีกข้างของคอส
..มองยังไงมันก็กำลังโอบหลังคอสแบบหลวม ๆ น่ะแหละ
“แล้วมึงจะกลับบ้าน หรือต้องไปคดีต่อ”
“กลับบ้านสิ มีคนรอ”
เพื่อนฝูงส่งเสียงโห่รอบโต๊ะ แต่คอสหันไปทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามกับบาลี
“เป็นครั้งแรกที่ได้ยินเจ้านายบอกว่ามีคนรอกลับบ้านว่ะ ดีใจด้วย” ฟองประกาศพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นสูง
ที่เหลือก็พากันชนแก้ว
ดื่มต่อได้อีกครึ่งชั่วโมง บาลีก็ลุกขึ้นล่ำลาเพื่อน “กูกลับละ”
“เออ ไว้กูแวะไปหาที่ร้าน” ฟองบอก
“มึงต้องไป เพราะกูต้องคิดบัญชีกับมึง” บาลีชี้หน้าเพื่อนผมหยิก
“ไรว้า” ฟองทำเสียงลิ้นไก่สั้น
“อย่ามาไรว้า บอกแตงโมมาเอาสร้อยที่สั่งคอสไว้ด้วย”
ฟองหัวเราะอารมณ์ดี รับไหว้คอส
พอเข้ามาอยู่ในรถคอสถึงได้เพิ่งรู้สึกว่าเมาแล้ว
ตอนอยู่ที่ร้านได้แต่ยกแก้วไปเรื่อย ไม่รู้สึกว่าเมา แต่พอขึ้นรถน้ำหนักทั้งตัวก็กลับไปลงที่หัว พาลมีอาการยกหัวไม่ขึ้น พอรถเริ่มเคลื่อนที่ อาการมึนงงคิดอะไรไม่ออกก็เริ่มอาละวาด

“ผมเมาอ่ะ”
“เพราะมัวแต่ฟังพี่คุยกัน คอสเลยดื่มไปเรื่อย ๆ ละสิ หลับไปก็ได้นะ ถึงบ้านพี่ปลุก”
คอสหลับตา “พี่ ๆ นี่ดีเนอะ คบกันตั้งกะมัธยม แยกกันเรียน แยกกันทำงาน แต่ยังกลับมาเจอกันเรื่อย”
“เดือน 2 เดือนจะมากันพร้อมหน้า ส่วนใหญ่มันจะแวะเวียนมาหาที่ร้าน”
“แบบที่เดี๋ยวพี่แตงโมมา พี่ผู้กองหมอกมา แบบนั้นปะ”
“อือ”
คอสนิ่งอึ้ง “พี่รู้ปะ พอผมมานั่งนึกทบทวนตอนนี้นะ ผมมีเพื่อนแบบที่คบกันยาว ๆ มาเจอกันเป็นพัก ๆ แบบพี่หรือเปล่า ก็ไม่เห็นมี”
“แล้วคนที่มาส่งเมื่อหัวค่ำน่ะใคร”
“อ้อ ไอ้เป้ง อยู่หอเดียวกันแหละพี่ มันเป็นหัวโจก มีคนเดินตามหลายคน แต่มันเป็นหัวโจกแบบ...แบบนักเป็นห่วงดูแลสารทุกข์สุกดิบของคนในหออะ”
“หน้าตาท่าทางเหมือนติดยา”
คอสพยักหน้า “มันติดบุหรี่สูบวัน 2 ซองได้มั๊ง” 
บาลีถึงกับร้องฮึ “ยังไม่ 25 เลยสูบวันละ 2 ซองแล้วอายุ 30 จะเป็นยังไงเนี่ย”
“ผมก็สูบนะ” คอสลืมตามองคนที่กำลังขับรถ “พี่จะอบรมพิษภัยของบุหรี่หรือปะ ตามสบาย~~”
แต่บาลีแค่มองตรงไปข้างหน้า คอสก็เล่าไปเรื่อย ๆ “ผมสูบตอนกินเหล้าน่ะ คนอื่นกินเหล้าแกล้มกับ ผมกินเหล้าแกล้มบุหรี่ กว่าจะหมดขวดบางทีซัดไป 2 ซองกว่าเหมือนกัน~~” คอสขยับตัวเหมือนอึดอัด หลับตาลงแต่ปากยังพูด “บางทีกลับมาที่ห้องอยู่คนเดียวก็สูบ~~ แต่อันนี้นาน~~ที แบบนี้เรียกติดมั้ยพี่~~”
“ใช่”
คอสเงียบไป จนถึงบ้านบาลีลงไปเปิดประตู ขับรถเข้าบ้าน จนกระทั่งดับเครื่องคอสถึงได้ลืมตาขึ้นมองรอบตัว
“อ้าว~~ถึงบ้าน ละ~~”
“เดินไหวไหม”
“สะ บาย”
ทีแรกคอสก็เดินเกาะราวบันได ไต่ผนังตามบาลี แต่ผ่านไปได้แค่ 5 ขั้นบาลีก็ต้องเดินลงมาโอบเอว พยุงไหล่คอสขึ้นมาถึงชั้น 2 คอสก็เทน้ำหนักตัวไปหาโซฟาในห้อง แต่บาลีรั้งให้เดินต่อขึ้นมาถึงห้องนอนชั้น 3
ร่างโปร่งใสของเป็นหนึ่งเดินมามองแล้วทำหน้าตายู่ ๆ บาลียิ้มกว้าง หันไปบอกคอส
“นอนไปก่อน”
เมื่อกลับออกมาอีกครั้งบาลีสวมกางเกงนอน ถือผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้
พอสัมผัสน้ำเย็น คอสก็ปรือตามอง ยกมือขึ้น
“นึก ออก ละ”
“อะไร”
“คำ ถาม”
“อือ”
“พี่ รู้ จัก ไอ้ มะ ตูม”
เป็นหนึ่งหันมาสบตาบาลี ดวงตาคู่สวยมีแววเสียใจและขอโทษ
“พี่เห็นเป็นหนึ่ง แต่ไม่รู้จัก”
“ก็ พี่ เคย ถาม”
“พี่ถามเรื่องสร้อย แล้วคอสเล่าเรื่องก้อยกับเป็นหนึ่ง”
“~~พี่ รัก ไอ้ มะ ตูม เหมือน ก้อย ที่ รัก ไอ้ มะตูม  มอง หามัน ทุกวัน ทั้งที่ มัน หายไป ครึ่ง เทอม ละ แต่ ตอน นี้ ผม ไม่ ไร กะ ก้อย ละ ไม่ เจ็บ ละ ตอน ที่ ก้อย มอง หา มัน แต่ ผม ก็ยัง แห้ว เหมือน เดิม เพราะ พี่ ผม ชอบ พี่ แต่ พี่ รัก มะตูม พี่ รัก คนที่ แค่ เห็น แต่ ม่าย รู้ จัก ได้ ไง~~” 
บาลีพึมพำกับร่างโปร่งใสที่ยังคงมองมา “พี่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน”
หนุ่มนักศึกษายกมือปิดหน้า แล้วลุกขึ้นนั่ง โงนเงนไปห้องน้ำ
บาลีมองคนที่อยู่ในห้องน้ำแล้วหันมาหาเป็นหนึ่ง “ขอโทษที่ทำให้เสียใจ แต่อีกไม่นานคอสจะเข้าใจความแตกต่างระหว่างคนที่เรารักได้ทันทีโดยไม่มีข้อแม้” และหันไปหาคนที่ยังอยู่ในห้องน้ำอีกครั้ง “และคนที่รักมาก อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต แต่ก็กลัวว่าจะทำให้เขาต้องผิดหวังและจากไป....”
เป็นหนึ่งยังคงยิ้มเศร้าแทนคำขอโทษ ชี้ลงไปที่ข้างล่าง
“ไม่ต้องหรอก อยู่ที่นี่ก็ได้”
สักพักคอสก็กลับมา คว้าหมอนแล้วลงไปนอนอยู่ที่พื้นหน้าเตียง
บาลีปิดไฟแล้วเดินมานอนบนเตียง ส่วนเป็นหนึ่งนั่งลงข้างๆ มองดูบาลีที่กำลังหลับสบาย 

*-*-*

ผู้กองหมอกไขกุญแจเข้าห้องพักแต่ติดโซ่ด้านใน คนที่กำลังนั่งดูทีวีรีบวิ่งมาเปิดให้ พร้อมกับยิ้มกว้างทักทาย
“คุณกลับเร็วมากเลย”
ผู้กองส่งกล่องอาหารที่ซื้อมาจากร้านเมื่อครู่ให้แพท
“ก็พอบาลีกลับผมก็กลับเหมือนกัน เพิ่งพาคุณมาบ้านวันแรกไม่อยากปล่อยให้อยู่คนเดียวนาน”
แพททำขมวดคิ้ว “เหมือนหมา”
“อ้าว ผมไม่ได้ว่าอะไรแพทเลยนะ”
แพทส่งค้อนให้ แล้วถาม “ผู้กองจะกินเลยไหม”
“ไม่หรอก ซื้อมาให้น่ะ”
แต่แพทหันไปมองนาฬิกา “ห้าทุ่มกว่าแล้ว เก็บไว้พรุ่งนี้ละกัน คุณเข้าเวรกี่โมง”
“7 โมง ผมพักเวรวันเสาร์”
แพททำหน้าตาสงสัย “ทำงานอาทิตย์ละ 6 วัน แต่ทำไมเหมือนผมจะเห็นคุณที่ร้านพี่บาลีเกือบทุกวันเลยล่ะ”
ผู้กองหัวเราะหึหึ “เพราะว่า 1 วันมี 24 ชั่วโมงไง”

แพทถือกล่องอาหารไปเก็บไว้ในตู้เย็น ส่วนผู้กองหมอกเดินตามมาคุย
"ปกติคุณนอนดึกขนาดนี้เลยหรือ"
"ไม่แน่หรอก แล้วแต่วัน" แพทหันมาบอกแล้วพยักหน้าไปที่โทรศัพท์บนโต๊ะเตี้ยหน้าโทรทัศน์ "คงเพราะผมกำลังแหกคุกเป็นครั้งแรกด้วย ก็เลยเครียด"

ที่จริงแพทออกจากคอนโดฯ มาอยู่ห้องพักของผู้กองหมอกในช่วงแรก เพื่อหลบหน้าพัฒนะ จนกระทั่งวันที่ไปบอกกับประกายว่าบาลีนัดให้ไปหา ภาพความขัดแย้งระหว่างผัวเมียคู่นี้ทำให้แพทเริ่มแผนใหม่
ปล่อยให้คนพูดกันต่อๆ ไปว่าแพทมีคนรักแล้ว
ยิ่งพูดกันมากเท่าไหร่ พัฒนะก็ยิ่งร้อนรนอยู่ไม่สุขมากขึ้นเท่านั้น
และยิ่งพัฒนะแสดงอาการออกมามากมาย ประกายก็ยิ่งควบคุมสามีของเธอมากขึ้นกว่าเดิม
นั่นทำให้แพทรู้สึกสะใจ จนรู้สึกเสียดายถ้าจะทิ้งโอกาสที่จะได้เห็นพัฒนะในสภาพแบบนี้

ผู้กองส่งยิ้มมาให้ แล้วทำท่าจะหันหลังเดินไปห้องนอน แพทก็เลยเรียก
"ไม่ถามสักคำหรือไง"
"ถ้าคุณอยากเล่า ก็เล่ามาเถอะ ผมถามคำถามคนมาทั้งวัน จนไม่อยากถามอะไรแล้ว"
"งั้น....คำถามแรก ผมหลอกพี่บาลีมาแล้วคนหนึ่ง คุณไม่กลัวผมจะหลอกคุณหรือไง"
ผู้กองส่ายหน้า "แล้วคุณได้อะไรจากการหลอกบาลี ส่วนผมก็แค่ทำไปตามหน้าที่ ถ้าคุณจะหลอกผม ก็แล้วแต่คุณเถอะ"
แพทยกยิ้มมุมปากเข้ามาดันหลังผู้กองไปห้องนอน "ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ เดี๋ยวผมปิดบ้านแล้วจะตามไป"

มันต้องมีเรื่องราวเบื้องหลังมากมายที่ไม่รู้ แต่ก็อย่างที่บอกกับก้องเกียรติไป ว่าเรื่องบางอย่าง ให้เจ้าตัวเป็นคนเล่าเองน่าจะเหมาะสมกว่า แต่จากสายตาที่มองเห็นในวันนี้ ก็คือ แพทไม่ได้เห็นด้วยกับการกระทำของพัฒนะกับประกาย
ช่วงเวลาที่แพทเดินตามผัวเมียคู่นั้นกลับไปที่รถ แล้วกลับมาที่ร้านเพื่อพูดเพียงประโยคเดียว มันเกิดอะไรขึ้น
ประกายไม่น่าปล่อยให้แพทกลับมาได้ง่าย ๆ
นายตำรวจสลัดศีรษะแรงๆภายใต้ฝักบัว หยุดการตั้งคำถามไปเรื่อย บอกตัวเองว่าต้องใจเย็น
เสียงเคาะประตูห้องน้ำเบา ๆ เหมือนเกรงใจ ผู้กองเดินไปเปิดประตูให้ แพทก้าวเข้ามาท่าทางเขิน ๆ หยิบแปรงสีฟันอยู่อีกด้านหนึ่งหันหลังให้กับคนที่กำลังอาบน้ำอยู่
"ขอโทษนะ ห้องนี้มันแคบไปหน่อย"
แพทส่ายหน้า หันมายิ้มจนตาหยี ผู้กองอาบน้ำเสร็จนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวมายืนข้าง ๆ
จนเมื่อผู้กองปิดไฟในห้องนอน แล้วเดินมานอนข้างกัน แพทขยับตัวเข้ามานอนซุกข้างไหล่ กอดแขนใหญ่ไว้
"เขาว่าตำรวจเจ้าชู้ทั้งนั้น"
ผู้กองหัวเราะหึหึ แพทเงยหน้าขึ้นมอง "นึกแล้วเชียว"
"ก็ดูกันไปว่าผมเจ้าชู้จริงหรือเปล่า"
"แต่ถ้าจะเจ้าชู้ ก็ไม่แปลกหรอก ผมเองก็ใช่ว่าจะเป็นคนดี"
ผู้กองขยับตัวนอนตะแคงหันมาหาแพท "จากประสบการณ์ของผม โจรใจร้ายมาตั้งแต่เกิดไม่มีจริง ทุกการกระทำต้องมีแรงจูงใจ ทุกอย่างที่เคลื่อนไหว เกิดจากแรงผลักดันทั้งนั้น อย่ารีบกล่าวโทษตัวเอง"
แพทดูลังเลว่าจะพูดต่อดีหรือไม่ แล้วเปลี่ยนใจนอนหันหลังให้
ผู้กองหมอกมองศีรษะสวยได้รูป แล้วพาดแขนรอบเอวบางรั้งเข้ามานอนกอด
ท่ามกลางความมืด แพทยังคงลืมตามองคนที่กำลังนอนหลับ แม้จะมีบาลีเป็นหนหางหนี หากประกายกับพัฒนะไม่ทำสัญญา แต่ปรากฏว่าบาลีกลับไม่ได้พูดหรือแสดงท่าทีรั้งไว้แม้แต่นิดเดียว เมื่อผู้กองหมอกเดินเข้ามา
จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานขนาดไหนกันแพท...

พัฒนะร้อนรน ไม่ใช่แค่ในใจที่เหมือนถูกไฟสุม แต่เหมือนร่างกายกำลังถูกสุมไฟ ประกายมักพูดถึงแพทว่ามีคนรักแล้ว จะต้องตีตัวออกห่างในสักวัน ซึ่งหากเป็นอย่างนั้นจริงจะให้ใครลงมือในขั้นตอนสุดท้าย ความอยากได้หนังสือในร้านนายรักอ่านมีอาการหนักขึ้นจนใกล้คุ้มคลั่ง ต่อให้แยกกลับมาบ้านด้วยรถคนละคัน แต่พอย่างเท้าเข้าบ้าน หญิงสาวก็เอาแต่พร่ำพูดถึงวิธีการเปิดตู้ใบนั้น กับมูลค่าของหนังสือยามเมื่อมันอยู่บนโต๊ะประมูล
"ผมว่านายรักอ่านรู้ว่านั่นไม่ใช่หนังสือที่คุณอยากได้เขาก็เลยยืนมองเฉย" พัฒนะตั้งข้อสังเกต
"แต่ฉันอยากได้" ประกายย้ำเสียง "อยากได้ทั้งตู้นั้นน่ะแหละ รู้อย่างนี้น่าจะไปที่ร้านนั่นเองเสียตั้งแต่แรก ไม่น่าให้คุณกับแพทไปเสียเวลาอยู่ได้เป็นเดือน ๆ แบบนี้หรอก"
พอประกายพูดถึงแพท ใจของพัฒนะก็กลับมาร้อนกว่าเดิม
ตอนที่เดินออกมาจากร้านด้วยกัน แพทพูดกับประกายว่าขอกลับไปบอกคนในร้านนายรักอ่านก่อน ประกายก็ยอมให้ไปอย่างง่าย ๆ ถ้าเป็นเขาละก็ ต้องถามกันก่อนว่าจะไปทำไมอีก
ในร้านนั้น มีทั้งนายรักอ่าน คนที่ประกายต้องการให้แพทเข้ามาตีสนิทด้วย แล้วยังมีตำรวจคนนั้น คนที่แพทพามาที่บริษัท และยังไปไหนมาไหนด้วยกันอีก
ตอนนี้ประกายยังพร่ำพูดไม่ยอมหยุด จะทำเป็นเลี่ยงออกไปโทรศัพท์หาแพทก็ยังไม่ได้
อึดอัดคับข้องใจจนบรรยายไม่ถูก
อย่าเพิ่งคิดว่าพัฒนะคนนี้จะกลัวเมีย
ประกายไม่ได้มีอะไรน่ากลัว แต่เพราะพัฒนะเองก็เห็นด้วยว่ามูลค่าหนังสือพวกนั้นมันมากมายเกินคุ้มที่จะเสี่ยง
แต่ถ้านั่นหมายถึงการที่ต้องเสียแพทไป
พัฒนะกำมือแน่น ไม่มีทาง
ต้องได้ทั้งหมด
พัฒนะคนนี้ ต้องได้ทั้งหมด!!

=======จบตอนที่ 17========
1 เรื่องของตำแหน่งของเป็นหนึ่งกับคอสมาจากการคุยกับแม่ผมเองหลังการออกไปงานอาสาแล้วกลับมาบ้าน แล้วแม่ก็พูดประโยคนี้ออกมา "ในชั่วชีวิตหนึ่งเราจะมีคนบางคนที่ไม่ต้องเห็นหน้าหรือทำความรู้จักเราก็หลงรักเขาได้โดยไม่มีข้อแม้ แต่จะมีอีกคนที่เราต้องใ้ช้เวลาเพื่อพิสูจน์ว่าเรารักกันหรือไม่" ผมฟังแล้วจดไว้ แล้วนำมาใช้ในเรื่องนี้
เฉลย - คนที่เรา่หลงรักได้โดยไม่มีข้อแม้คือลูก คนที่ต้องใช้เวลาพิสูจน์ว่าเรารักกันหรือไม่คือสามี-ภรรยา ไม่ใช่คนเดียวกันนะครับ ตอนที่พี่ไจฟ์เฉลย ผมกลับไปถามแม่ แม่บอกว่า แม่หลงรักผมตั้งแต่รู้ว่ามีผมอยู่ในท้องยังไม่เห็นหน้า ยังไม่รู้ว่าชื่ออะัไรก็รักแล้ว อิอิ (ตั้งใจไว้ว่าจะถามแม่บ่อยๆ เพื่อแย่งชิงตำแหน่งนี้จากพี่สาวผม 555) ส่วนนี้ผมเฉลยมาเป็นระยะในคำพูดของปู่ ที่มักจะพูดถึงบาลีกับเป็นหนึ่งว่า "พ่อลูกคู่นี้" ส่วนจะมายังไงอะไร แบบไหน โปรดติดตามกันต่อไป(ผมกลับมาแก้ไขประโยคนี้ จาก "และเป็นหนึ่งที่ช๊อบชอบคอส แต่ไม่ชอบแพทไงครับ" เพราะผมเขียนไม่ชัดเจน ขอโต้ดดด)
2 ตัวสีฟ้ามาตอนสายหรือเที่ยงนะครับ เพราะอะไรก็เพราะว่าเพิ่งตื่นน่ะสิ วะฮะฮ่า
3 ขอบคุณจากใจที่ให้ความสนใจติดตามเรื่องของนายรักอ่าน และให้คำแนะนำ และคำถามด้วยเพราะผมอยากตอบ แต่ไม่รู้จะตอบอะไร
4 พบกันวันอังคารครับ

ไจฟ์กับทีครับ

[mkooo]

จิ้มๆๆๆๆ

มาไวมากกกกกกกก  มาซะเข้าเลยย


ขอบคุณนะค่ะ

[jeeu]

ก็นั่นน่ะสิ
เค้าก็ว่าน้องคอสเป็นนายเอกแน่ๆ
แต่ทำไม ตรูหลงรักน้องมะตูมหัวปักหัวปำขนาดนี้
คนที่เรารักอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วย
ไม่ใช่คนเดียวกันเหรอ
งงอ่ะ
ก็นะ
น้องคอสใจเย็นๆ
เดี๋ยวลุงบาลีก็พิสูจน์เองแหละว่าอยากอยู่กับน้องแค่คนเดียว
ตัวหนังสือสีฟ้ามาสาย
เพราะอะไรน๊าาาาาา~

[natalee22]

โฮ๊ะๆๆๆๆ วันนี้มารออ่านแต่เช้า แล้วก็ไม่ผิดหวัง ^^

คอสเผลอบอกความในใจกับบาลีไปซะแล้ว ตื่นขึ้นมาคงจะเขินหนัก อิอิ

เป็นห่วงแพทจัง ดูท่าพัฒนะจะไม่ยอมง่ายๆ ผู้กองดูแลแพทดีๆเน้อ

สุดท้าย ชอบคำพูดของแม่คุณไจฟ์จังเลยค่ะ มาคิดๆดูแล้วเราก็มีคนสองคนนั้นจริงๆด้วย ^^

รออ่านตัวหนังสือสีฟ้าอยู่นะคะ ^^

[КίmY]

สารภาพไปแล้วสินะคอส~   
โลภมากระวังจะไม่ได้อะไรเลยนะคับคุณพัฒนะ หึหึ 
รอตอนต่อไปฮะ  ^^

[fuku]

รักแรกพบเป็นความพอดีของเคมีล่ะมั้ง
จะกลายเป็นรักแท้ได้ก็ต้องอาศัยเวลาพิสูจน์อีกมาก

ยิ่งอ่านสามีภรรยาพัฒนาประกายยิ่งเหมาะกัน คนไรฟระโคตรโรคจิตเลย

[MiSS-U]

ตอนนี้มาแต่เช้ามืดเลยเหรอคะ ^^

แสดงว่าคอสเป็นลูกของเป็นหนึ่งเหรอคะ  มะตูมคือใครอ่ะ

อาจจะหน้าเหมือนเป็นหนึ่ง  แล้วสร้อยเป็นตัวเชื่อมโยงคนทั้งหมดให้มาเจอกัน

รอคลายปมค่ะ

กดบวกกดเป็ด

[@PurPle SuN@]

เค้าสงสารคอสอ่ะ T-T ไอ้ประโยคสุดท้ายที่คอสพูดเนี่ยออกแนวน้อยใจเนอะ เริ่มชอบใครเค้าก็มีใจให้เป็นหนึ่งไปซะหมด เศร้า

เด็กน้อยตื่นสาย แต่ยกโทษให้เพราะช่วงนี้เรียนหนัก

ขอบคุณป๋ากับชาเขียวนะจ๊ะ 55

[jiki]

ตรงที่ตัวหนังสือสีๆพูดกันนี่ เหมือนเราเคยได้ยินที่ไหนน้า~นึกไม่ออก จะได้ว่าเคยได้ยินได้อ่านมาก่อน

บาลีพาน้องไปเมาก่อนสอบนี่ ไม่ไหวเลย
เป็นหนึ่งจะเป็นลูกของแตงโมกับฟองโดยมีบาลีเป็นพ่อทูนหัวรึเปล่านี่.  รึฟองตายแล้วบาลีเป็นพ่อแทน. เดาไปเรื่อย

ผู้กองก็เหมือนรักเขาข้างเดียวต่อไป

ส่วนผู้ร้ายสามคนนี่ ประกายจะเอาแพทไปประเคนให้พัฒนะรึเปล่า ก็เห็นไม่ค่อยรักกันอยู่แล้วนี่

ส่วนอีกเรื่องที่กำลังใกล้เข้ามา ที่ก้อยชวนคอสไปงานเลี้ยงของประกาย อันนี้น่ากลัวว่าจะชุลมุนกันทีเดียว

วันนี้อากาศกำลังดี. ถ้าไม่ออกแดด แต่แดดก็ส่องหน้าแต่เช้าเหมือนเดิม  ใครหนาว กินอาหารที่มีส่วนผสมของขิงแก้หนาวก็ดีนะคะ
น้องที กินบัวลอยน้ำขิงก็ดีนะ แก้หนาวๆ ไม่งั้นก็นั่งกินนมอุ่นๆกับขนมปังปิ้งหน้านมข้นก็น่าจะเข้าบรรยากาศนะ

[MyTeaMeJive]

^
^
^
ใช่ๆ วันเกิดเหตุเนี่ย พี่ไจฟ์เล่าเรื่องที่เอาข้าวไปส่งไกลๆ แล้วมีคนถามว่า "มีข้าวเหนียวมั้ยเขาจะได้เก็บไว้ป้อนให้ลูกได้ ส่วนผัวเนี่ยช่างแม่ง"
คุยไปคุยมา (จำประโยคไม่ได้ละ แต่จำได้ว่ามันเกี่ยวกับรักลูก กับรักระหว่างสามีภรรยานี่แหละ) แม่เขาก็บอกประโยคนี้มาแล้วพี่ไจฟ์ก็เก็บเมมไว้ในโทรศัพท์ ผมเอากลับมาทำแม่ผมว่า จริงมั้ย แล้วทำไมแม่บางคนตั้งความหวังมากมายล้านแปดอะไรแบบนั้น แม่ผมก็อธิบายไปจากที่เริ่มต้นว่าจะซึ้งเลยไม่ซึ้งละ
ส่วนที่พี่เดาเรื่องที่มาของเป็นหนึ่ง(มะตูม) คำตอบคือ "ผิด" แต่มิเป็นไร ดูเหมือนเรื่องนี้จะสนุกตรงทายกันไปเรื่อยๆนี่แหละเนอะ
กร๊ากกกก
ถามมาๆๆ อยากตอบ
tea ครับ

[kakuro]

 :กอด1:น้องที
ขอบคุณไจฟ์
ชอบผู้กองหมอกจัง แพทเป็นคนดีจริงๆเถอะ แพทให้หมอกเป็นแรงจูงใจนะ
เป็นหนึ่งเป็นพ่อบาลีเปล่า ในเรื่องกล่าวถึงปู่แล้วพ่อไปไหน ไม่อยู่ช่วยกันล่ะ
ทำไมบาลีกินแพทแต่ไม่กล้ากินคอสเพราะเหตุผลทางไสยศาสตร์หรือ

[Gohan]

คอสเอ๊ย เมาจนเผลอบอกความในใจไปซะแล้ว
พี่บาลีน่าอัดเทปให้ฟังจริงๆ งานนี้คงได้อายม้วนตัวแดงเทือกแน่
ว่าแต่เมื่อไหร่คู่นี้เค้าจะหวานสักที รอ ร๊อ รอ
เพราะคู่รองเค้าหวานนำไปล่ะ ผู้กองหมอกดูจะอ่อนโยนกับแพทมาก >_<
แพทไม่ต้องลังเลหรอก คนนี้ล่ะใช่เลย 
ส่วนครอบครัว Adams family สั่งเก็บเลยได้มะ Dark เหลือหลาย สมเป็นผีเน่ากับโลงผุมาก
รอลุ้นตอนต่อไป ว่าสองหนุ่มจะคลายปมอะไรออกมาอีก

ขอบคุณนะครับ
ปล.ฝากกอดท่านแม่ทั้งสองด้วย ชอบคำพูดมาก ^^

[- คราส -]

พึ่งเข้าใจตอนอ่านเฉลยนี่แหละ
มะตูมคงไปเกิดเป็นลูกของเพื่อนบาลี(จำชื่อไม่ได้)คู่นั้นที่กำลังจะแต่งงาน
แล้วก็คงมีเหตุอะไรสักอย่างละมั้ง ทำให้บาลีกลายเป็นพ่อ
สรุปว่าบาลีมีความสามารถพิเศษอะไรบ้าง เห็นวิญญาณ มีลางสังหรณ์ อ่านใจคนได้

มีบางอย่างในเรื่องที่ทำให้รู้สึกคล้ายกับว่าเดินอยู่ในหมอก เหมือนเห็นแต่ไม่ชัดประมาณนั้น
เหมือนจะเข้าใจแต่ยังไม่ทั้งหมด คาดว่าถ้าอ่านตอนต่อแล้วคงจะเคลียร์ได้
ขอบคุณและติดตามจ้ะ

[PAAPAENG~]

อยากให้คอสเข้าใจบาลีกะเป็นหนึ่งซะที
ว่าเค้ารักกันแบบพ่อลูก
ส่วนคอสก็เป็นแม่ไง  555

รอตอนต่อไปค่ะ 

[POPEA]

โห, คนเราสูบบุหรี่วันละสองซอง เยอะไปมั้ยอะ55.
คอสบอกชอบไปแล้ว ตกลงบาลีกับคอสยังไงๆ แล้วมะตูมคือ?
รออ่านๆ >///<

[นอนกินแรง]

ขอตามอ่าน