หัวข้อ: น้อง "เมีย"

[namtaan]

สามี(หลอกๆ)ก็ซ่า ภรรยา(ในนาม)ก็ห้าว

แล้วพี่เขยมาเจอน้องเมียน่าเจี๊ยะขนาดนี้ คงจะอดใจไหวหรอก

แต่ถ้าแค่หวังฟันน้องรัน พี่ภพก็หยุดเลยนะ
ถ้าไม่คิดจะจริงจัง ก็อย่าทำให้เสียเรื่องเลย

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครจะแน่กว่ากัน ท่าทางน้องรันติสต์ขนาดนั้น คงไม่ธรรมดาแฮะ

บวก 1 แต้ม ขอบคุณน้องไนท์มากจ้า
เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องใหม่และรออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ

ปล ขอบคุณน้องผึ้งสำหรับคะแนนบวกด้วยจ้า 

[TanyaPuech]

อิอิ
ชอบๆๆ
ต่อด่วนๆๆ

[jiki]

บรรยายมาซะน่ากินเชียวชุดน้องรันเนี่ย (-.,-)

[4559]

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Motor-tricycle]

คุณพี่เขย แพ้ทางน้องเมีย ตั้งกะแรกพบเลยนะ  ไอ้ประเภทผ่านมาเย๊อะ เจอแบบนี้ สิ้นใจอย่างสงบทุกราย 5555
 เอาละเว้ย สู้ๆ ฝ่าดงทรีนคุณเมียให้ได้ละกันนะ จะได้เปลี่ยนสถานะ จากเมียเป็นอดีตเมีย แล้วจากน้องเมียก็ ...

[jeaby@_@]

น่าติดตามมาก รอตอนต่อไปค่ะ

[PEENAT1972]

แวะมาจองที่อ่านคะ

[BeeRY]

ตกข่าว เพราะไปอยู่บนภูเขามาพักนึง
แต่เห็นชื่อคนแต่งก็รีบกดเข้ามาอย่างว่องไว
และก็ไม่ผิดหวังเพราะรันน่าร๊ากกกกกกกก
อิพี่ภพเหมือนตาแก่หื่นๆเลยอะ
+1 ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา

[cutebunny]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
บอกได้เลยคะว่า หลงเรื่องนี้เข้าให้แล้ว ><

น้องเมียแล้วไงอะเนอะ 555 ก็เด็กมันน่ารักและ(แอบ)ยั่ว(ไม่รู้ตัว)ขนาดนี้ !
ชอบพี่ภพอ่ะ หื่นได้หื่นดีจริง ๆ
น้องรันก็น่าร๊ากกกกกก แต่งตัวอย่างงี้คงไม่รู้ว่าตัวเองเกือบถูกหมาป่าตะครุบเข้าให้แล้ว(ถึงแม้จะในจิตนาการก็เถอะ)

ชอบบบบบบบบบบบบบบคะ
ติดตาม ๆๆๆๆ ><   

[Chk~a]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่ไหวแล้ว ๆ อยากอ่านต่ออ่าา
น้องรันเปิดฉากมาก็มาป่วนหัวใจพี่ภพซะแล้ววว
จะรอดมั้ยเนี่ยน้องรัน
หุหุ

[lolilo]

พาหนีเลยคุณภพ

[wan]

แค่จินตามก็ 
จะได้กินน้องเมีย หรือกินตี... เมียกันแน่ นายภพเอ้ยยยย.....
+1 แล้วตามดูพฤติกรรมของพี่เขยตัวดี ว่าจะพิชิตน้องเมียยังไง

[heefever]

น้องเมีย แลดูไม่น่ารอดจากคุณพี่เขย


แต่ต้องระวังตรีนคุณเมียด้วยนะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน 

[lervair_y]

อ๊ากกกกก เพิ่งเข้ามาจิ้มเรื่องใหม่พี่เมอร์ซี่ สุดยอดอีกละ น้องจะอินโนไปไหนอ่ะ
แตกต่างหะอีกเรื่องจิงๆ งุงิ
(ว่าแต่ก้อคืดถึงน้องพายจิงๆนะ >< )
ปล.ติดตามค่า
ปล2.น่าจะมีเหตุการณ์เจอกันซักนิสจิตแจ่มใจนะ สามเรื่องจะได้เกี่ยวข้องกันไง เย่ๆ ^o^

[Mercy]

มาแล้วค่ะตอนที่สองมาแล้ว...

แหมๆๆๆ มีแต่คนเชียร์คุณพี่เขยกันทั้งนั้นเลยนะคะ...
งั้นก็เอาใจช่วยกันต่อไปค่ะ... ฮ่าๆๆ

หลายคนคงงงๆ กับพฤติกรรมของน้องรันของเรานะคะว่า หนูจะเรียบร้อยใสซื่อ หรือหนูจะฉลาดล้ำลึกทันคน หรือหนูจะเย็นชาไม่สนใจโลก
จริงๆ น้องรันเป็นประเภทเด็กติสต์ที่ทำอะไรตามใจอารมณ์ค่ะ ถ้าน้องอยากจะพูดน้องก็จะพูด บางทีก็คุยเจื้อยแจ้ว บางทีนึกจะเงียบก็ไม่คุยกับใครเลย
ตามอารมณ์สุดๆ ค่ะ เดาใจยาก... หวังก็แต่พี่ภพจะตามอารมณ์น้องทันนะคะ

วันนี้คุยน้อยนะคะ ยังอยู่ที่ทำงานอยู่เลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะทุกๆ คน มันเป็นกำลังใจที่ส่งถึง Mercy จริงๆ ค่ะ...

ปล. คำผิดเดี๋ยวมาแก้เน้อ... กอดดดด และจุ๊บ ทุกคนค่า

+++++++++++++++++++++++++




ตอนที่ 2


ปฏิบัติกิจ (กาม) ส่วนตัว อาบน้ำอาบท่าเสร็จ ก็รีบออกมาคุ้ยหาเสื้อยืดตัวหล่อ กับกางเกงขาสามส่วนตัวเก่ง แม้วันนี้จะเป็นวันหยุดแต่ขอฉีดน้ำหอมเรียกเสน่ห์หน่อยเหอะวะ เผื่อเด็กข้างล่างสูดกลิ่นใกล้ๆ แล้วจะต้องมนต์เข้าให้บ้าง…




“เมื่อแรกเจอกับเธอก็ละเมอ ดั่งต้องมนนนนนนนต์” ผมเดินร้องเพลงผิวปาก จีบลมจีบฟ้าไปตามเรื่องตามราว เมื่อเดินผ่านน้องเมียที่นั่งขัดสมาธิเอาแขนเท้าโต๊ะอาหาร แล้วเอามือเท้าคาง อ่านหนังสือภาษาอังกฤษเล่มหนา… ตอนเดินผ่าน แอบชายตาไปมอง น้องก็ไม่มีท่าทีจะสนใจผมไปกว่าหนังสือตรงหน้า… หรือกลิ่นกูจะเบาบางเกินไป รู้งี้เปิดขวดน้ำหอมดื่มเลยดีกว่า


“อยากทานอะไรครับ…” ผมตัดสินใจเดินถอยหลังกลับมาถามหนุ่มน้อยผิวเนียนอีกครั้ง หลังจากที่เดินอ่อยผ่านไปถึงครัวแล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าน้องจะสนใจ


“สักอย่างเถอะครับ อะไรก็ได้ ผมหิวมาก!!!” น้องรันจังเงยหน้าขึ้นมามองพี่เขยสุดหล่อแว๊บนึง ก่อนจะก้มหน้าลงไปหาหนังสือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเหวี่ยงๆ เล็กน้อย ผสมหนักแน่นตรงคำว่า ‘ผมหิวมาก’


“งั้นข้าวผัดไข่ กับแกงจืดเต้าหู้หมูสับผักกาดขาวแล้วกันนะครับ” ผมแจ้งเมนูเด็ดที่ชอบทำให้ไอ้รินมันกินประจำ หวังใจเป็นอย่างยิ่งว่า น้องชายมันก็คงจะชอบเหมือนๆ กัน


“…………………” น้องรันไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาตอบรับเมนูแต่อย่างใด เพียงแค่พยักหน้ารับขึ้นลง ให้เป็นอันรู้กันว่า ‘เออ อะไรก็ได้ มึงช่วยทำมาเถอะ’


ผมมีทางเลือกอื่นไหม… ก็ได้แต่ส่งยิ้มค้าง แล้วก็ต้องหมุนตัวกลับเข้าครัวไปปรุงอาหารให้คุณชายเขานั่นเอง


…………………..
………………….


“พี่รินจะกลับเมื่อไหร่ครับ” น้องรันเงยหน้าจากจานข้าวตรงหน้าขึ้นมาถามผมเป็นประโยคแรก หลังจากก่อนทานข้าว จนถึงตอนที่ผมเอาอาหารมาเสิร์ฟ น้องก็ไม่พูดอะไร จนเริ่มลงมือทาน น้องก็นั่งทานไปเงียบๆ จนผมเองพลอยอึดอัดไปด้วยอย่างบอกไม่ถูก… ปกติผมเป็นคนคุยเก่ง พูดมาก สร้างคอนเวอร์ฯ ได้ดีเยี่ยม คุยสนุก คุยกับใครๆ ใครๆ ก็อยากคุยด้วยต่อทั้งนั้น แต่กับน้องรัน น้องมาแนวเงียบๆ พูดเฉพาะสิ่งที่อยากจะพูดเท่านั้น เล่นเอาผมเองก็ไปไม่เป็นเลยทีเดียว


“พรุ่งนี้บ่ายๆ ครับ… น้องรันอยากออกไปเที่ยวที่ไหนรึเปล่า เดี๋ยวพี่พาไปก็ได้นะ หรืออยากไปหาคุณพ่อคุณแม่ไหม ตั้งแต่กลับมายังไม่เจอพวกท่านเลยนี่” เสนอตัวเป็นสารถีฟรีตลอดทริป คุ้มสุดๆ ครับ ได้ผมไปเป็นพี่เขยเนี่ย


“ไม่เป็นไรครับ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านไปต่างประเทศท่านบอกผมแล้ว แล้วผมก็ไม่อยากออกไปไหน ถ้าจะไปแล้วผมจะบอก” เป็นประโยคที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยคุยกันมา… แต่ว่า ทำไมมันกลับไปเป็น ‘ผม’ แทน ‘รัน’ แล้วล่ะ


“ทำไมไม่เรียกแทนตัวเองว่ารันแล้วล่ะ น่ารักกว่าผมตั้งเยอะ” หยอดไปให้เหมือนไม่ได้ตั้งใจ แต่จริงๆ กูแอบจงใจล้วนๆ


“ก็บอกให้ผมพูดตอนนั้น ผมก็พูดไปแล้วไม่ใช่เหรอ หรือต้องพูดแบบนั้นตลอด… ก็ได้นะ…สรรพนาม ไม่ได้มีผลต่อความรู้สึกอยู่แล้วสำหรับรัน” เออะ… อยากให้มาเห็นสีหน้าของผมเมื่อสักครู่ที่ฟังน้องพูด… เพราะอยู่ดีๆ ก็ต้องเบิกตากว้างกับประโยคที่แอบเหมือนกวนตีนของน้อง แต่แล้วน้องก็ดันยอมตกลงง่ายๆ ให้ผมได้ยิ้ม ก่อนจะตบท้ายประโยคด้วยความหมายของสรรพนามที่แสนเย็นชาจนผมต้องทำหน้าหมาหงอยกันเลยทีเดียว…


“อ้าว แล้วปกติคุยกับเพื่อนเรียกแทนตัวเองว่าอะไรล่ะ”


“ไอ… พี่ลืมเหรอว่ารันเรียนในประเทศที่เขาไม่พูดภาษาไทย” เออเนอะ กูก็แอบปล่อยไก่อีกและ ตัวเบ้อเริ่มเลยเว้ยไอ้ภพ


“แล้วกับพี่รินล่ะ รันเรียกแทนตัวเองว่าอะไร งั้นก็เรียกแทนตัวเองกับพี่เหมือนกับที่พูดกับพี่รินนั่นแหละ ได้ไหม” หว่านล้อมให้ตายใจ แบบว่า ให้เรียกเหมือนกับเวลาคุยกับพี่สาวตัวเอง เพราะพี่เป็นพี่ชายอีกคน อะไรอย่างงี้ น้องจะได้รู้สึกเหมือนว่าผมเป็นพี่ชาย เหมือนเป็นครอบครัวอีกคนหนึ่ง…


“มะ…ไม่ได้” อยู่ดีๆ น้องก็เงยหน้าขึ้นมาเบิกตากว้างเหมือนตกใจใส่ผม ก่อนจะละล่ำละลักปฏิเสธ พร้อมกับรีบเสก้มลงไปมองจานข้าว… แต่ให้ตายเหอะ ผมว่าผมมองไม่ผิดนะ ทำไมรู้สึกเหมือนน้องจะหน้าแดงนิด แล้วแอบเขินหน่อยๆ วะ… เฮ้ยยย!! น่ารักอะ ทำไงดี…


“อ้าววววว!!! ทำไมล่ะครับ” ที่นี้กูอยากรู้ขึ้นมาทันทีเลยว่าน้องรันมันเรียกแทนตัวเองกับไอ้รินว่าอะไรวะ…


“ก็ไม่ได้ก็คือไม่ได้ ไม่มีอะไร รันเรียกแทนตัวเองว่ารันแล้วกันเวลาคุยกับพี่ภพ โอเคนะครับ… รันอิ่มแล้ว ขอไปนอนต่อนะ รันเจ็ทแลคน่ะ ขอบคุณสำหรับอาหารครับ อร่อยมาก”


เด็กคนนี้เข้าใจหว่านล้อมให้คนคล้อยตามด้วยรอยยิ้ม และคำพูด… แม้จะขึ้นต้นประโยคด้วยการปฏิเสธที่จะตอบคำถาม ก่อนที่จะส่งยิ้มหวานๆ จนเห็นรอยลักยิ้มบุ๋มขึ้นข้างแก้ม แล้วก็ตบด้วยประโยคที่คิดว่าสามารถทำให้คนฟังพอใจ ก่อนจะหาทางชิ่งหนี แล้วโปรยส่งท้ายด้วยประโยคเอาใจ… เคลิ้มหนักแล้วกู เผลอส่งยิ้มตอบส่งน้องจนเดินหายลับขึ้นบ้านไป ผมก็ยังคงไม่หุบยิ้ม พาลลืมไปเลยว่ากำลังจะเค้นเอาคำตอบอะไรจากน้องอยู่…


ไม่เป็นไร อย่าคิดว่าแค่นี้จะยับยั้งคนอย่างสามภพได้… ในเมื่อน้องไม่ยอมพูด ก็ต้องมาง้างปากเมียผมนี่แหละ…


“ฮัลโหล มึง… มีอะไรว่ามา เร็วๆ กูยุ่ง” เป็นเมียดีเด่นที่หนึ่งเลยครับ พูดจากับสามีได้ไพเราะมาก แถมยังอยากคุยด้วยจังเลย


“ยุ่งอะไรครับคุณภรรยา กูจำได้ว่ามึงดูงานเสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ตอนนี้มึงยุ่งอยู่กับน้องหนูล่ะสิ… เมียพี่มีชู้!!!!!!! ชาวบ้านรู้กันทั่วววววว” ผมเป็นคนอารมณ์ดี รักดนตรีและเสียงเพลงครับ โหะๆ


“ชู้เชี้ยอะไรคะ กูล่ะเหนื่อยคุยกับมึงจริงๆ ด่าไปก็เปลืองน้ำลาย เอาว่ามาซักทีมีอะไรคะคุณสามี” คุณเมียแสนสวยที่กำลังอยู่กับเมียแสนสวยของมันอีกคน (เอ๊ะยังไง งงไหมๆ) ส่งเสียงระอากลับมาให้ผมอย่างอดไม่ได้


“น้องมึงเนี่ย ชอบแดกไรวะ เดี๋ยวเย็นนี้กูจะได้ทำให้กิน” เปิดมาด้วยเรื่องเบสิคๆ ก่อน เรื่องกินอยู่นี่แหละธรรมดาสากลสุดๆ มันจะได้รู้สึกว่า ผมก็เทคแคร์น้องมันดีนะ (แบบไม่มีไรแอบแฝงเลยทำด้วยใจ ใสซื่อสุดๆ @_@)


“มันก็กินทุกอย่าง แต่ไม่กินของเผ็ดนะ ชอบกินไรหวานๆ … อ่อ มันไม่กินหัวหอมด้วยนะ อย่าเผลอใส่ไปล่ะ มันร้องไห้จ๊ากแน่ ตอนเด็กมันดันคิดว่าออร์เนียน ริง เป็นมันฝรั่งมันเลยกินเข้าไป พอเคี้ยวเท่านั้นแหละ อ้วกออกมา แถมน้ำหูน้ำตาไหล ร้องไห้จ้า มากอดอ้อนให้กูโอ๋ใหญ่” โถๆๆๆ น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ เอ๊ะ!!! หรือจะแอบเอาหัวหอมให้กินดีนะ เผื่อจะร้องไห้โผมาซบอกพี่ภพบ้าง ชอบจริงๆ เวลามีเด็กมาอ้อนเนี่ย


“อ๋อ โอเคๆ ได้ๆ กูจะได้เลือกเมนูที่ไม่มีส่วนผสมของหัวหอม… นี่ดีนะที่กูตัดสินใจโทรมาถามมึงเนี่ย น้องมึงน่ะเงี๊ยบเงียบว่ะ มันไม่ค่อยจะพูดด้วยเลย แถมคุยกับกูก็แบบเรียกตัวเองว่าผมๆ ทุกคำเลย” ค่อยๆ เนียนๆ เข้าไป


“มันไม่ค่อยซีเรียสเรื่องเรียกแทนตัวเองเท่าไหร่หรอก มันก็เรียกตามใจมันนั่นแหละ… มึงนี่ปัญหาเยอะนะ”


“กูเปล่าปัญหาเยอะ ก็เวลามีคนรู้จักที่ไม่ใช่ลูกน้อง แล้วมาเรียกแทนตัวเองว่าผมกับกูนี่ กูรู้สึกกลายเป็นคนห่างเหินทันที… ปกติน้องมันเรียกแทนตัวเองกับมึงว่าอะไรวะ ผมเหมือนกันเหรอ…” แถไปเรื่อยๆ แต่ต้องระวังอย่ากระโตกกระตากให้มันจับได้ ไม่งั้นตายเดี่ยวไม่ได้ผุดได้เกิดชัวร์!!!

“เปล่า… มันเรียกหนู” หาาาาาาาาา เรียกหนู ม่ายยยย กูจะเอาบ้าง กูจะเอาแบบนี้บ้าง อยากให้น้องรันคนน่ารักมาเรียกแทนตัวเองว่า  ‘หนูรัน’ บ้าง โอ๊ยยยย น่ารักไม่ไหวแล้ว กูจะตาย!! เก็บอาการด่วนๆ เลยมึงไอ้ภพ


“เหรอ… อืมน่ารักดีนะ หนูรัน อยากให้น้องมันเรียกแบบนี้กับกูบ้างจัง” เฮ้ย ไอ้เชี้ยยยย หลุดๆ กูหลุดปากชมน้องต่อหน้าเมียตัวเอง พระเจ้าช่วยลูกด้วย อย่าให้มันเอ๊ะ อ๊ะ จับได้ว่าผมคิดจะงาบน้องมันอยู่เลยนะ ผมยอมไม่มีเซ็กส์ สองวันสองคืน…-/\-


“มึงอย่ามาเยอะไอ้ภพ… นี่มึงคิดอกุศลอะไรกับน้องชายกูไปแล้วใช่ไหมเนี่ย มึงอย่าต้องให้กูพูดเยอะไอ้ภพ คนนี้ไม่ได้ก็คือไม่ได้ มึงเข้าใจใช่ไหม เด็กมึงมีเยอะแยะ ไอ้พวกที่พร้อมจะอ้าให้มึงตลอดเวลาน่ะ อย่ามายุ่งกับน้องกู!!” ซวย ซวยอย่างไม่ต้องสงสัยเลยกู ปากพาซวยแท้ๆ แม่งเอ๊ย ปกติเรื่องเก็บระงับอารมณ์ให้เหยื่อตายใจเนี่ย ผมชนะเลิศนะครับ ออสก้านี่ได้มาแล้วเป็นสิบตัว ดันหลุดกับเรื่องง่ายๆ แบบนี้ โคตรจะฉิบหายและเสียชื่อโคตรๆ


“เฮ้ยๆ กูเปล่าๆ กูก็แค่พูดตามประสาผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กไรงี้ไง ไม่มี๊ ไม่มีอะไรจะเมียจ๋า เออๆ แค่นี้นะ ไหนบอกว่าคุยได้แป๊บเดียว ยุ่งอยู่ไง แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ…” เรียบร้อย รีบชิ่งหนีทันที… ก็แค่อยากดูเอ็น เอ๊ยยย เอ็นดูน้องแค่นั้นเอง ไอ้คุณเมียก็คิดมากไปได้เนอะ…


……………..
…………….


ตอนแรกจริงๆ วันนี้ว่าจะไปยิมซะหน่อย แต่ไม่เอาและ ผมว่าผมไปซื้อวัตถุดิบเตรียมทำดินเนอร์มื้อหรูไว้ให้น้องเมียประทับใจดีกว่า… ผมลืมบอกไปสินะ ว่านายสามภพ ไม่เพียงแค่รูปหล่อพ่อรวย มีการศึกษา เป็นเวิร์คกิ้งแมนแสนฉลาดที่สุดในสามภพเท่านั้น แต่กระผม ยังคงทำอาหารอร่อยมากกกกกก อีกด้วย ตอนไปเรียนต่อผมไปทำงานที่ร้านอาหารไทยเพื่อนคุณแม่ ผมก็เลยขอเขาทำในส่วนครัว ก็เลยได้เป็นผู้ช่วยพ่อครัว แถมยังย้ายไปทำที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ร้านอาหารฝรั่งเศส อีกด้วย ผมก็เลยมัลติฟังชั่น ทำได้หลากหลายเมนู หลากหลายชาติ…


ไอ้รินเมียผมเนี่ยรอดตายเพราะผมเลยก็ว่าได้ มันน่ะทำห่าอะไรไม่เป็นสักอย่าง ทำตัวคุณหนูกว่ากูอีก ชีไปเรียนอย่างเดียว แล้วก็ไปปาร์ตี้ หลอกให้หนุ่มๆ มาทรีต แล้วตบท้ายด้วยการหันไปด๊วบกับสาวๆ ด้วยกัน หนุ่มๆ ทั่วลอนดอนใจสลายเพราะไอ้รินมานักต่อนักแล้วล่ะครับ หรือถ้าใครมาติดพันเล่นไม่เลิก ก็มีนายสามภพนี่แหละเป็นไม้กันหมา ต้องเล่นละครตบตาว่าเป็นแฟนมัน…ชิ!! ชะนี!!!


เอาล่ะๆ เรามาดูเมนูสุดหรู สำหรับคุณหนูรันกันครับ ผมกะว่าจะทำแกงเขียวหวานเนื้อ ไข่ลูกเขย (จริงๆ อยากเปลี่ยนชื่อเป็นไข่น้องเมีย กร๊ากกกก) หมูทอดแดดเดียว และยำถั่วพู ของหวานเป็นข้าวเหนียวมะม่วง (ซื้อเอาที่ตลาดครับ เจ้าอร่อยทีเดียว) เมนูบ้านๆ แต่อร่อยล้ำนะครับ… ผมไปจ่ายตลาดที่ตลาดสดขนาดใหญ่แถวๆ จตุจักร ของแพงหน่อย แต่ได้ของที่คุณภาพถูกใจ


ผมปล่อยให้น้องรันนอนพักผ่อนไปตลอดบ่าย ผมเองหายไปจับจ่ายกว่าจะกลับเข้ามาก็เป็นเวลาบ่ายคล้อย…





ตู้ม!!!!!!!


หืมมมม!!! ใครมาบุกรุกสระว่ายน้ำบ้านกูวะ หรือว่าไอ้เหมียวของข้างบ้านแอบมาวิ่งเล่นแล้วหล่นน้ำลงไปอีกแล้ว… ผมรีบเดินเร็วๆ ไปหลังบ้านที่มีสระว่ายน้ำขนาดย่อม… อารามตกใจก็เลยรีบจนลืมที่จะวางกับข้าวกับปลาที่ซื้อมาไว้ในบ้านก่อน…


แต่แล้ว!!!… ภาพที่เห็นตรงหน้า… ทำให้ผมเผลอปล่อยถุงกับข้าวทั้งหลายทั้งมวลตกลงพื้น แถมไม่สนใจว่ากับข้าว ของทั้งหลายจะมีชะตากรรมอะไรบ้าง…


ก็ตรงหน้าผมเนี่ย… มันนางเงือกหรืออะไรกันแน่ ที่กำลังดำผุดดำว่ายอยู่กลางสายน้ำใส… น้องรันน้อยๆ ของผมครับ กำลังรื่นเริงกับฟรีสไตล์สี่คูณร้อยอยู่กลางสระ ผิวเนียนสีน้ำผึ้งถูกเคลือบด้วยสายน้ำทำให้ยิ่งระยับน่ามอง สักพักน้องคงรู้สึกตัวว่ามีคนยืนจ้องมองอยู่อีกฝั่งของสระ น้องเลยเงยหน้าขึ้นจากน้ำ แล้วหันมามองผม พร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานๆ (เหมือนเคยมาให้) ผมรู้ว่ามันเป็นยิ้มตามมารยาท แต่แค่นี้ก็เล่นเอาคนได้รับแทบละลาย…


ว่าผิวเนียนของน้องเรียกร้องเลือดร้อนในกายของผมแล้วนะ แต่พอน้องหันหลัง ว่ายไปฝั่งตรงข้ามกับที่ผมยืนอยู่ พร้อมกับเท้าแขนกับขอบสระ แล้วโหนตัวก้าวขึ้นมายืนบนพื้น…


ช็อค!!! ช็อคมากกกกกกก ให้แดดิ้นตายกันไปเลยดีกว่าครับ… ตอนนี้กางเกงว่ายน้ำของน้องรัน ชนะเลิศทุกสิ่งอย่าง… กางเกงว่ายน้ำสีขาวตัวจ้อย รัดแนบรอบสะโพกกลมมน เนื้อผ้าไม่ได้บางมากจนเห็นผิวเนื้อด้านใน แต่ก็บางพอที่จะแนบจนเห็นรูปร่าง โค้งมน กลม นูน…


เลือดในกายผมไหลลงมารวมกันที่แก่นกลาง และแยกบางส่วนให้ไหลขึ้นไปบนใบหน้า อัดอั้นอยู่ตรงจมูก…แม่งงงง เลือดกำเดากูจะกระชูด


กริยาท่าทางที่น้องทำดูเป็นธรรมชาติ ไม่ได้จงใจจะยั่วเย้าผมแต่อย่างใด แต่ไอ้ธรรมชาติไม่ได้ตั้งใจแบบนี้นี่แหละ น็อคผมจนอยู่หมัดดีนัก…


เมื่อบ่ายพี่สาวของน้องก็สั่งเสีย พร้อมขู่อาฆาตมาเป็นอย่างดี…


คิดว่าผมจะกลัวมันไหม…


ถามตรง ตอบจริง…


‘กลัว’ !!!


แต่ความกลัว ไม่ใช่สิ่งที่จะมาหยุดยั้งความต้องการของผู้ชายที่ชื่อสามภพคนนี้ได้หรอกครับ…


เสี่ยงตีนก็ยอมแล้วงานนี้… ขอให้ได้น้องรันมานอนกอด… ผมยอมนอนรอตีนคุณภรรยาเลย ถ้าโดนมันกระทืบแล้วได้กอดน้องรัน ก็ถือว่าคุ้มล่ะวะ




เอาล่ะ ไอ้ภพ… สู้โว้ย!!!


TBC.

[zombi]

 

ลุยไปเลย จะไปกลัวทำไมกับแค่เมียคนเดียว
ถ้าโดนกระทืบ เอ้ย โดนสั่งสอนเมื่อไหร่ เดี๋ยวจัดยาแก้ช้ำในให้
หรือถ้ายังไม่พอ จะจองวัดที่ดังที่สุดในกทม.ให้เลย

[indy❣zaka]

แง่ะ โดนปาดดดดดดดดด  

ภพมันหวังฟันน้องอย่างเดียวเลยนี่หว่า!!!!!!!!!!!


เชียร์อ่ะ ให้ได้ฟันเร็วๆนะ 

[roseen]

สู้ตายพี่ภพสู้ๆๆๆๆๆๆๆ


เมียพี่มีชู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


พี่ภพเลยเอาน้องเมียยยยยยยยยยเอ๊าๆๆๆๆๆสู้ๆๆๆๆๆๆ

[win200]

 

[JJHJJH]

หนูรันจะไหวมั้ยเนี่ย คุณพี่เขยหื่นมว๊ากกก
บวกๆๆๆๆ จ้า อยากอ่านต่ออีกแล้วววว

[tuek]

เอาใจช่วยภพเอาน้องรันมาเป็นของตัวเองให้ได้นะ
ถ้ารันมันยอมนะ
+1 นะคะ

[jimmyjimmy]

สุดยอดอ่ะ   พี่ภพ บรรยายความหื่นได้ดี +1 ให้  


จัดหนักเดินหน้า จีบน้องเมีย ด่วน

[ordkrub]

สามภพ...ลุย!!!!!!!

[tatar*]

พี่ภพโคตรหื่นนนนนนน 

แต่ก็ชอบ ก๊ากๆๆ ท่องไว้คร้าบๆๆ

น้องเมียๆๆๆๆ

[พี่วันเสาร์]

ส่องกระจกดูมั่งป่าวพี่ภพหื่นขึ้นเต็มหน้าแล้วนะ
อาการแบบนั้นคงจะไม่ใช่ขึ้นที่หน้าอย่างเดียวแล้วล่ะคงจะหื่นขึ้นทั้งตัวเลย

[rellachulla]

บรรยายซะ อิอิ
เลือดกระฉูดตามสามภพ

[mamamamama]

ประทับใจสองพี่น้อง รินกับรัน จริงๆ

อยากเห็นหนูรันเวลาอยู่กับพี่สาว?จังเล้ยยย

[kokikung]

ลุงไหวไหมนิ
พี่สาวดูทั้งห่วง ทั้งหวงสะขนาดนี้อ่านะ
แต่สู้ๆๆคุณภพ

[Yunatsu]

น้องหนูรันตั้งในป่าวเนี่ยยยยย

[YELLOWSTAR]

อ่านไปอ่านมา

มีความรู้สึกว่าพี่ภพหื่นมากกกกกกกกกกกกกก

เห้นน้องรันนิดเดียวกำเดาจะกระฉูดให้ได้