หลังจากผมบอกไปแบบนั้นอากิ เรียกผมทุกสิบห้านาทีเลยครับ พอจับก็ถามใครโทรมาก็ถาม
“บิวต์ทำอะไร”
เป็นไงละครับ
"นั่งเฝ้าผัว"
ผมตอบแบบนิ่งๆ
"อูยแรงซะด้วยนะจ้ะเมียจ๋า"
ผมละสายตาจากหนังสือไปมองหน้าอากิ
"อากิ อยากตายใช่มั้ย..."
ผมถามยังไม่จบหมอเดินเข้ามา สัดเอ๊ย มีนักศึกษาแพทย์มาด้วย หล่อสาด เหมือนเค้าจะรู้ว่าผมคือใคร เลยยิ้มให้ผมกัน อากินี่ไอขัดผมตลอดเลย
"มีไอด้วยหรอครับ"
หมอถามอากิ
"เปล่าครับ ไอให้รู้ว่าเนี่ย...มีผัวแล้ว"
อูยเงียบกริบเลย เพราะอากิชี้มาที่ผม
"ฝากท้องที่ไหนครับ"
ผมก็ตอบชื่อโรงพยาบาลไปแต่ต้องเซ็นเซอร์ ขอไม่เปิดเผยชื่อโรงพยาบาล
"อ้อ ถ้าฝากที่นี่นะครับ นี่จะเป็นอีกเคสนึงที่จะให้พวกคุณศึกษา"
โน ไม่นะ อย่าทำแบบนี้ไม่ว่ากับใครเข้าใจมั้ย! กูไม่ใช่หนูทดลองนะเว้ย พยาบาลเข้ามาอากิก็มอง
"คนนี้มีเมียแล้วนะครับ สถานะเค้าไม่โสดแถมกำลังจะมีลูกด้วย"
กูเล่นหนักกว่าเอาสิ กล้าต่อกับกูมั้ย สุดท้ายก็ไม่มีหมอตรวจอากิไปสอนไป พยาบาลเจาะเลือดอากิด้วย ตอนที่พยาบาลถกแขนเสื้ออากิขึ้น
"ถอดเสื้อมั้ยครับ"
อากิถามพยาบาล ผมทนไม่ไหวแล้วครับ
"คุณพยาบาลช่วยหลบทางขวาหน่อยได้มั้ยครับ"
พยาบาลขยับปุ๊บ กล่องกระดาษทิชชู่ลอยไปโดนหัวอากิอย่างแม่นยำ
"มึงชะตาขาดแน่"
ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ถึงกับผวากันเลยทีเดียว ผมก็ไม่สนใจเค้าเหมือนรีบกันยังไงก็ไม่รู้ พออกไป ผมลุกขึ้นเดินไปบิดหูอย่างแรงเลย
"โอ๊ยยยยยยย! บิวต์! กิเจ็บอ้า!~"
รู้จักน้ำขึ้นน้ำลงมั้ยครับ
"โอ๊ยยยย!"
ดิ้นใหญ่เลย
"กิมันน่าฆ่าให้ตายจริงๆ"
ผมปล่อยหูแล้วพูดแบบกัดฝัน
"ฆ่ากิตายแล้ว บิวต์เป็นม่ายนะ'
ผมไปนั่งที่เดิม
"หาผัวใหม่"
อากิทำหน้ามุ่ย คราวนี้แหละครับ งานงอกผมเลย
"ถ้าบิวต์จะมีใครใหม่ คิดว่าจะรอดมั้ย คิดว่ากิจะเอาไว้มั้ย คิดบ้างสิจ้ะเมียจ๋า"
ไปไม่ถูกเลย ผมก็นั่งอ่านหนังสือไปเรื่อย หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตื่นมาอีกที่เกือบสี่โมงเย็น อากิก็หลับด้วยครับ ผมได้ยินเสียงคนเปิดประตู
"อ้าวบิวต์"
พี่โบ๊ทกับคุณเนะ
"กี่เดือนแล้วนะคะ"
คุณเนะถามผม
"สี่เดือนกว่าแล้วครับ ใกล้จะห้าเดือนแล้วและครับ"
คุณเนะยิ้ม
"พี่ขอนั่งด้วยนะคะ"
คุณเนะนั่งลงข้างๆผมที่พื้นที่ชายผมนั่งผมเก้าอี้ คุณเนะก็ลูบท้องผมเอาใหญ่เลยครับ
"คุณเนะไม่มีสักคนละครับ"
พี่ชายผมบุ้ยหน้ามาทางคุณเนะ ผมเข้าใจแล้วครับ
"ก็เนะยังไม่พร้อมหนิคะ เนะอยากทำงานก่อน"
คุณเนะหันไปทำหน้าบึ้งใส่พี่โบ๊ท
"คุณไม่ต้องทำงานอยู่บ้านเฉยๆอ่าดีแล้วครับ เงินผมก็เหมือนเงินคุณ"
เงียบเลยครับคราวนี้ อากิเริ่มขยับตัว
"บิวต์ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ กะว่าจะไปแอบหอมแก้มซะหน่อย"
หื่นได้ทุกๆนาที แต่ก็มาไม่ถูกเวลา
“ผมว่าพี่ไม่ต้องรีบก็ได้มั้งครับ รอเลี้ยงหลานดีกว่านะ อีกห้าเดือนเองครับ”
ผมพูดติดตลก แต่คุณเนะไม่ตลกตามผม
“มีอะไรหรือเปล่าบิวต์”
อากิถามผม
“พี่โบ๊ทอยากมีลูก แต่คุณเนะยังไม่พร้อม”
อากิส่ายหัวไปมา
“อาคิเนะ เธอกำลังกลัว เธอกลัวว่าตอนคลอดจะเจ็บ เธอคิดดูสิถ้าเกิดวันนึงแฟนเธอไปมีลูกกับผู้หญิงคนอื่น เธอจะเจ็บปวดเป็นร้อยเท่าพันเท่า เจ็บมากซะยิ่งกว่าคลอดลูกอีกด้วยซ้ำ เพราะคลอดลูกมันเจ็บแค่ร่างกาย แต่ใจเต็มเปี่ยมที่พร้อมจะเจอน่าลูก แต่ถ้าแฟนเธอไปมีคนอื่น กายเธออาจจะไม่เจ็บ แต่ใจเธอแทบขาด”
คบกันมาจนจะมีลูกหนึ่งคนพึ่งรู้ว่าวันนี้ อากิพูดดีที่สุดแล้วอ่า
“เธอเอากลับไปคิดดู ก่อนมีลูกก็ไปหาหมอซะบ้าง ตรวจเช็คร่างกาย”
มีหลักการ ของเรามันเมาแล้วมีอะไรกันโดยไม่ใส่ถุงยาง พี่โบ๊ทพาคุณเนะออกไปคุยข้างนอก แล้วพี่บอสก็เดินเข้ามา บ้านช่องไม่รู้จักอยู่
"ไงมึง น้องกูมานอนเฝ้าแบบนี้โอเคมั้ย"
อากิพยักหน้า แล้วยิ้ม หน้าถีบมากครับ
"พรุ่งนี้ผมออกจากโรงบาลตอนเย็น แต่ตอนเช้าบิวต์มีนัดตรวจท้อง พี่ไปกับบิวต์หน่อยดิ"
พี่บอสพยักหน้า อากิจำได้ว่ากูมีนัด ทำไมกูจำไม่ได้ว่ะ
"ถ้าพรุ่งนี้ตรวจ ก็ห้าเดือนแล้วดิ"
นั่นสิ เมื่อกี้กูยังบอกพี่โบ๊ทอยู่เลยว่าให้รออีก5เดือน กูแม่งโคตรมั่วเลย ใกล้เจอกันแล้วนะลูกรัก
"นี่ท้องคนห้าเดือนอ่อว่ะ ท้องเบร่อเลย"
พี่บอสแซวผม พี่โบ๊ทเข้ามาพี่บอสกับอากิก็ยังไม่เลิกแซวผม คุณเนะเดินเข้ามาพร้อมขนมเพียบเลยครับ คุณเนะซื้อนมทาให้ผม สองขวดใหญ่ๆ ฟุตลอง แฮมเบอร์เกอร์ หวานปาก ใครเดินตามหลังมา
"ว่าไงมึง"
ตังทอน เค้กล่องนึง อ๊ากกกก มีความสุข
"อากิ กูซื้อมาฝาก"
ไม่ใช่ของกูหรอ
"เอาให้เมียกูเหอะ มองตามเค้กมึงตาละห้อยแล้ว"
ตังทอน คุณเนะ อากิ พี่บอส พี่โบ๊ทก็คุยกันไป ผมก็นั่งกินไปเรื่อยครับ อร่อย ฮ่าๆ ผมลูบท้องให้ลูกรับรู้ถึงไออุ่น
"ตังทอนเอานมเทใส่แก้วให้หน่อย หลานหิว"
ผมบอกตังทอน
"หลานหิวหรือมึงหิวอีหวก"
ทุกคนขำ แล้วอีหวกคืออะไร กูงงช่างมัน กินเสร็จ ก็จะไปอาบน้ำ เพราะเย็นแล้ว ตังทอนก็พาไป พออาบน้ำเสร็จ แต่งตัว ทาครีม ทาแป้ง ออกมา ตังทอนก็เล่นซะดอกนึง
"บิวต์ มึงควรจะละลึกไว้ซะที่นี่โรงพยาบาล จะเล่นเสียวกับผัวก็อดทนนิดนึง"
เฮือกเลยกู แล้วคราวนี้ล่ะมึงเอ๊ย พี่โบ๊ทมองหน้าผม
"ใครจะเหมือนมึง ป้ายรถเมล์เอาได้ก็คงเอาไปนานแล้วแหละ"
ขอกัดบ้างเพื่อเบี่ยงประเด็น
"หึ ป้ายรถเมลล์กูกับพี่ดี้เราทำแค่กอดจูบลูบคลำพอ"
ไอ้นี่แรงตลอดงาน
“ท่าทางบนรถเมลล์ก็ไม่เหลือ”
อันนี้พี่โบ๊ทพูดครับ แทนที่ตังทอนจะสลด
“บนรถเมลก็เสร็จมาแล้วแหละ”
rewrite: 31/12/57
หัวข้อ: Hello Baby คนดีของหม่าม๊า :: 31-12-57 Rewrite (อ่าน 360437 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก