ตอนที่ 23 นนท์บลู
“นนท์ ทางนี้ ” นนท์มองตามเสียงเรียกเขาเป็นเสียงที่คุ้นเคยและแสนคิดถึง บลูเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่กำลังเดินมาหา
“ บลู ” นนท์เดินเข้าไปหาพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าแววตาดีใจปิดไม่มิด
“ รอนานมั๊ย ” นนท์ลากกระเป๋าใบใหญ่มาถือไว้เองพลางเดินออกไปที่ลานจอดรถ
“ ไม่นานหรอก นนท์นั่งเล่นเกมส์รอแปบเดียวก็ได้ยินประกาศว่าเครื่องบินเที่ยวสุดท้ายมาถึงแล้ว ” จริงๆเขาตื่นเต้นมาก มารอตั้งแต่ยังไม่ถึงสองทุ่มทั้งๆที่รู้ว่าบลูมาเที่ยวสุดท้ายคือสี่ทุ่ม
“ หิวมั๊ย กินข้าวเย็นรึยัง ”
“ กินตั้งแต่บ่ายแล้วแต่ไม่หิว หิวอย่างอื่นมากกว่า ” คนฟังหน้าแดงแปร๊ดเมื่อเห็นใบหน้าทะเล้น แววตาวิบวับของนนท์เลี่ยงหนีโดยการเปิดประตูรถขึ้นนั่ง นนท์ยกกระเป๋าขึ้นท้ายรถแล้วรีบตามขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ
“ คิดถึง ” นนท์จับมือบลูขึ้นจูบหนักๆสูดกลิ่นหอมของบลูให้ชื่นใจ
“ บลูก็คิดถึง ” บลูยิ้มยื่นหน้ามาใกล้
จู๊บบ นนท์เอียงหน้าเล็กน้อยริมฝีปากทั้งคู่สัมผัสกันเบาๆทำให้อุ่นซ่านในหัวใจ ความคิดถึงที่ห่างกันไปเพียงเดือน แต่ก็ทำให้คิดถึงมากมาย พอเห็นหน้ากันในวันนี้ต่างฝ่ายไม่ลังเลที่จะแสดงออกว่าโหยหากันมากแค่ไหน
“ กลับเลยมั๊ยหรือแวะที่ไหนก่อน ”
“ กลับเลยนนท์อยากถึงบ้านเร็วๆ ” นนท์ขับรถออกจากสนามบินเพื่อมุ่งหน้ากลับบ้าน โดยมีบลูคลอเคลียอยู่ไหล่ด้านซ้ายมือที่ว่างก็ถูกรวบมาจับกันแน่น ปากบางแนบลงที่หัวไหล่หนา ซุกซบไว้พลางสูดดมกลิ่นที่แสนคุ้นเคยเข้าปอดลึกๆ บลูไม่พูดว่าคิดถึงมากแค่ไหนแต่การกระทำนั้นมันบ่งบอกได้อย่างชัดเจน
นนท์ยกมือขึ้นลูบแก้มบลูที่ซบอยู่บนไหล่และต้นแขนเขาเบาๆ แก้มนุ่มๆ หอมๆ แต่ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้มาก ทำได้แค่ยกมือที่กุมมือเขาไว้นั้นมาจูบและกอดแนบอกไว้ บลูยื่นมือที่ว่างไปกดเปิดเพลงเสียงเพลงบรรเลงดนตรีที่ช้าหวานก็ดังขึ้นเบาๆคลอไปทั่วรถ บลูหลับตาลงซึมซับช่วงเวลาอ่อนหวานและแสนสุขนี้เอาไว้อย่างอิ่มเอมในใจ
“ บลู นนท์เข้าไปได้มั๊ย ” นนท์เคาะประตูห้องน้ำเบาๆ หลังจากที่พวกเขากลับมาถึงห้องพัก เขาบอกบลูให้ไปอาบน้ำได้เลยเดี๋ยวเขาจะเก็บของให้ นนท์เก็บของอยู่ซักพักก็เรียบร้อยเพราะบลูคัดแยกของในกระเป๋าเป็นสัดส่วน เขาจึงได้ทำแค่เพียงเอาออกจากกระเป๋าแล้วเก็บไปไว้ตามส่วนๆเท่านั้น ระหว่างที่เก็บของเขาเหลือบเห็นขวดสีใสข้างในมีของเหลวสีใส เขาหยิบมาดูเป็นขวดใหม่พร้อมใบเสร็จจากร้าน เขาหยิบมันขึ้นมายิ้มกว้างพลางเดินออกไปทางห้องน้ำที่บลูเข้าไปอยู่ได้ซักพัก
“ อื้อ ” เสียงตอบรับมาจากข้างในพร้อมกับเสียงสายน้ำเบาๆ
แก็ก นนท์บิดลูกบิดประตูห้องน้ำเข้าไป ภาพที่เห็นคือร่างเปลือยเปล่า ยืนอยู่ใต้สายน้ำที่กำลังไหลรินรดทั่วทั้งตัว ร่างบอบบาง เอวคอดบาง ผิวขาว ปากสีชมพูซีด ปลายผมลู่ลงละไปกับใบหน้าและลำคอ ที่ปลายผมมีฟองขาวๆอยู่ประปราย มือที่กำลังลูบไล้ต้นคอนั้น แววตาที่มองมาอ่อนหวานและรุ่มร้อนในคราวเดียวกัน
“ นนท์ ” บลูเอ่ยเรียนนท์เบาๆด้วยเสียงแหบพร่า นนท์ถอดเสื้อผ้าของตัวเองทิ้งอย่างไม่ใยดี เขาเดินเข้าไปอยู่ใต้สายน้ำนั้นมือเอื้อมกอดเอวบลูดึงสะโพกให้แนบชิดกัน
“ นนท์อาบให้นะ ” เสียงพูดแหบพร่าไม่ต่างกัน มืออุ่นร้อนลบไล้ไปทั่วแผ่นหลังนวดคลึงอย่างนุ่มนวล บลูยกสองมือเกาะไหล่นนท์ไว้ทั้งสองข้าง ตาจ้องมองไม่กระพริบ ครั้งแรกที่ทั้งสองได้สัมผัสกันแบบนี้ที่ผ่านบลูไม่ยอมให้นนท์อาบน้ำด้วยกันซักครั้งแม้นนท์จะออดอ้อนอย่างไรก็ไม่ยอม
นนท์เอื้อมมือไปกดสบู่เหลวกลิ่นหอมที่บลูชอบใช้ลูบไล้ไปทั่วเอว หน้าท้อง หน้าอก ผ่านตุ่มไตแข็งสีชมพูก็บี้ลงเล็กน้อย บลูครางอือในลำคอ หน้าร้อนแดงขึ้น ลามไปถึงคอนนท์วนเวียนที่หน้าอกนั้นเป็นพิเศษ อีกมือเขาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง สะโพกระเรื่อยมาถึงบั้นท้ายกลมกลึง นนท์บีบคลึงเบาๆทั้งสองข้าง มันนุ่มหยุ่นเต็มมือ
บลูซบหน้าลงที่ซอกคอของนนท์ ซ่อนใบหน้าร้อนไว้ที่อก นนท์จับเงยขึ้นไล้นิ้วไปที่ริมฝากนุ่ม แล้วใช้ริมฝีปากตัวเองทาบทับลงไปเมื่อสัมผัสกันเหมือนมีไฟฟ้าสถิตวิ่งไปทั่วร่างทั้งสอง มันดึงดูดเข้าหนากัน มือที่จับใหล่นนท์ไว้เปลี่ยนมาเป็นคล้องที่ลำคอ ลูบไล้ไปมา
ส่วนมือของนนท์ทั้งสองข้างดึงสะโพกบลูให้แนบชิดกันมากขึ้น พลางลูบไล้เข้าไปในซอกล่องหลืบนั้น พอนิ้วเข้าไปถึงสัมผัสอันอ่อนโยนที่วงนั้นก็พบกับความนุ่มหยุ่น บลูเตรียมพร้อมให้นนท์แล้ว นนท์แอบยิ้มอยู่ในใจ นนท์กดมือลงไปคลึงเบาๆ กดลงบางจังหวะบลูครางฮือในลำคอเด้งสะโพกให้แนบชิดกันมากขึ้นส่วนหน้าที่ชูชันถูกันไปมา ริมฝีปากที่แนบชิดกันดูดดึง สลับกันส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจชิมโพรงปากกันอย่างร้อนแรง
นนท์ละริมฝีปากออก บลูหอบหายใจด้วยดวงตาฉ่ำเยิ้ม นนท์ยิ้มสบตากัน มือยังคงกดนวดคลึงที่วงอุ่นนุ่มนั้น ทั้งๆที่โดนทำข้างหลังแต่ข้างหน้าของบลูกลับชูชันแข็งร้อนขึ้นนนท์ส่งมือไปลูบไล้แล้วรวบของบลูกับของตัวเองเข้าด้วยกัน ขยับมือขึ้นลงปากยังคงเกี่ยวกวัดกันอย่างร้อนแรง บลูขนลุกไปทั้งตัว ผิวขาวกลับแดงเรื่อร้อนแรง
นนท์จับให้บลูบลูพิงกับผนังห้องน้ำแล้วก้มลงไปที่กลางลำตัวบลูมองการกระทำนั้นของนนท์จนต้องร้องออกมาอีกครั้งเมื่อนนท์ลูบเบาๆที่ท่อนแข็งร้อนชูชันชั้นเบาๆ
จุ๊บ นนท์จุ๊บๆเบาที่ส่วนปลายสีชมพูแดงเข้ม มันสะดุ้งๆน้อย เขาแลบลิ้นออกมาเลียเบาๆเพียงแค่นี้บลูก็ถึงกับจะหมดแรงจนต้องส่งมือข้างหนึ่งมาค้ำที่ศีรษะนนท์ไว้ นนท์อ้าปากรับปลายท่อนนั้นไว้ในโพรงปากที่ร้อนนุ่ม ขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะเนิบนาบ ทั้งดูดตรงปลายแดงๆนั้น ทั้งใช้ลิ้นเลียจนบลูต้องยกขามาเกี่ยวที่บ่ากว้างไว้
“ นนท์ ฮื่อ บลูจะไม่ไหวแล้ว ” บลูเอ่ยออกมาอย่างเสียงพร่าท่ามกลางสายน้ำที่ยังไหลไม่ขาดสาย นนท์เห็นบลูขาสั่นก็นึกสงสารเดี๋ยวบลูน้อยจะทรุดฮวบไปซะก่อน เขาลุกขึ้นเช็ดมุมปากของตัวเองเอื้อมมือไปปิดน้ำแล้วใช้ผ้าเช้ดตัวผืนใหญ่มาห่อตัวบลูไว้
“ ไปที่เตียงดีกว่า บลูจะได้ขาไม่สั่น ” บลูตีไหล่นนท์เบาๆ ก้มหน้าซุกเข้าที่คอเมื่อนนท์อุ้มขึ้นเขารีบคว้ามือไปรอบคอนนท์ไว้
“ บลูถือเจลด้วยนนท์ลืม ” บลูมองตามสายตายื่นมือไปคว้าขวดเจลที่นนท์ถือเข้าด้วย นนท์วาบลูลงบนเตียงเบาๆ คลี่ผ้าเช็ดตัวออก ไม่รอช้ารีบทาบทับตัวลงไปทันที
“ นนท์คิดถึงบลู ” พูดแค่นั้นไม่ต้องอธิบายให้ยุ่งยากให้การกระทำทั้งหมดบ่งบอกว่าคิดถึงกันมากขนาดไหน บลูนนอนหงายหายใจหอบ ขาที่สั่นเริ่มหายไปเมื่อไม่ได้รับน้ำหนักร่างกายไว้ บลูยกศีรษะขึ้นมองนนท์ที่กำลังดูดดุนตุ่มแข็งบนหน้าอกเขาทั้งสองข้าง
“ อ้า นนท์ บลูเสียว ” บลูขยุ้มเข้าไปในเส้นผมดกดำของนนท์ นนท์ส่งเสียงอือๆพอใจในคอ
“ บลูชอบมั๊ย นนท์ชอบตรงนี้ของบลูมันหอมดี ” ทั้งนิ้วทั้งลิ้นที่กระหน่ำที่หน้าอกของบลู
นนท์ลากลิ้นลงต่ำไปถึงท้องน้อย จนบลูเสียวในท้อง
“ อื้อนนท์ อืมมมม ” บลูครางออกมาเมื่อนนท์ลากลิ้นถึงท่อนแข็งร้อนนั้นอีกครั้ง
“ บลูครับ แยกขาให้นนท์นะคนดี ” บลุทำตามอย่างว่าง่าย นนท์ก้มลงจูบที่ปลายท่อนร้อนๆนั้นให้รางวัล เด็กดี
“ อ้า ซีดส์ ” บลูครางพร้อมกับเด้งสะโพกขึ้นเล็กน้อย นนท์หัวเราะหึๆ รู้สึกดีที่บลูพอใจ เขาลากลิ้นไปทั่วหน้าขา สูดกลิ้นหอมสบู่อ่อนๆ และกลิ่นของบลูเข้าจมูกเต็มปอด นนท์ลากลิ้นไปตามร่องลึกนั้น จับขาบลูให้แยกกว้างขึ้นอีก เผยให้เห็นวงสีชมพูนุ่มหยุ่นที่เขาใช้มือสัมผัสไปแล้วตอนอยู่ในห้องน้ำ เขาจูบมันอีกครั้ง แลบลิ้นมาเลียรอบๆเบาๆ บลูขนลุกซู่กัดปากตัวเองไว้มือยังขยุ้มที่ผมนนท์ไม่ปล่อย
“ นะนนท์ บลูจะตาย ” นนท์ทำให้ทุกครั้งบลูก็รู้สึกว่าจะขาดอากาศหายใจตายทุกครั้ง
“ หึหึ ” นนท์ชอบเวลาที่ทำให้แล้วบลูดิ้นส่ายไปมามะนทำให้บลูดูร้อนแรง
เขาปัดป่ายลิ้นไปมาจนบลูหอบหายใจถี่เร็ว ส่งเสียงครางไม่หยุด สะโพกเด้งส่ายไปมา ทั้งที่นนท์ยึดไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง
“ ซีดส์ นนท์ บลูจะเสร็จ ” นนท์หยุดลิ้นที่กำลังละเลงในช่องหลืบนั้น เขายังไม่อยากให้บลูเสร็จตอนนี้
“ นนท์แกล้งบลู ” บลูหอบเอ่ยเสียงพร่า
“ ตั้งแต่ในห้องน้ำแล้ว ” นนท์รู้ว่าถ้าเขาใช้ปากให้บลูจะเสร็จทุกครั้ง แต่ครั้งนี้พอบลูใกล้ถึงฝั่งเขาก็หยุดกลางคัน เขาอยากอยู่แบบน้ำกับบลูนานๆ แต่อีกใจก็สงสาร ร่างที่บิดเร่าส่ายสะโพกไปมา ถึงจะเป็นภาพที่เขาชอบก็เถอะ
“ นนท์ไม่แกล้งแล้วครับ บลูคนดี ” นนท์เอื้อมมือไปหยิบหลอดเจลที่วางอยู่บนเตียงบีบลงป้ายที่ช่องทางสีชมพู แล้วป้ายที่ท่อนร้อนๆของตัวเอง สอดนิ้วเข้าไปเปิดทางแม้ว่าบลูจะเตรียมการไว้แล้วแต่พวกเขาห่างหายไปเป็นเดือนมันอาจจะไม่ค่อยสะดวกก็ได้เขาไม่อยากให้บลูเจ็บ บลูแหงนเงยหน้าหลับตาแน่นเมื่อมีนิ้วกับเจลเย็นๆสัมผัสที่ช่องทางด้านใน จากหนึ่งเป็นสอง เป็นสาม
“ อืมมม อึก ” บลูครางเบาๆ
“ นนท์จะเข้าไปแล้วนะ ”บลูพยักหน้า นนท์ถอนมือออก ลูบแท่งร้อนตัวเองจับมาจ่อที่ทางเข้าค่อยๆดันเข้าไปอย่างช้าๆ คอยระวังไม่ให้บลูเจ็บทั้งๆที่ตัวเขาอยากจะสอดพรวดเข้าไปครั้งเดียวในทันที ใครว่ามีแค่บลูหล่ะที่จะเสร็จเขาก็เกกลือบไปหลายครั้งเหมือนกันแค่ได้เห็นบลูขาสั่นเสียงสั่นในห้องน้ำนั่นเขาก็จวนจะระเบิดเหมือนกัน
“ อื้อออ นนท์ ” บลูกดใหล่นนท์แน่น เมื่อท่อนร้อนๆเข้าไปได้จนสุดลำ
“ บลูเจ็บเหรอ ” นนท์หยุดการเคลื่อนไหว แช่ไว้นิ่งๆ
“ หึ บลูเสียว ” บลูหลับตาส่ายหน้ากัดริมฝีปากมันยิ่งเป็นภาพที่เขาแทบจะระเบิดออกมาซะตอนนี้ บลูรู้สึกถึงลำแข็งที่กะตุกอยู่ข้างในร่างกายตัวเอง มันทั้งคับแน่น เติมเต็มจนบลูสะท้านทั้งร่างกาย ตรงปลายมีน้ำใหลซึมออกมา นนท์ขยับจากเบาๆเป็นเร่งเร็วขึ้น บลูกอดไหล่นนท์แน่นขึ้น
“ บลูครับ บลูคนเก่งของนนท์ มันแน่นไปหมด” นนท์ขยับลึกและเร็ว
“ นนท์คิดถึงบลู คิดถึงทุกวัน ”
“ บลูคิดถึงนนท์มั๊ยครับ ที่รัก ”
“ ที่รักคิดถึงนนท์มั๊ย ”
“ อ้า ซีดส์ แน่นมากที่รัก ” นนท์ครางไม่หยุดพร่ำเรียกบลูอยู่ไม่ขาด ข้างในบลูโอบรัดท่อนร้อนของนนท์อย่างแน่น
“ ฮื่ออ นนท์บลูไม่ไหวแล้ว อ้า ” บลูไม่สามารถทนทานได้อีกต่อไปเมื่อโดนกระทุ้งเข้าตรงจุดอ่อนไหวข้างในนั่น บลูส่งมือไปรวบท่อนร้อนของตัวเองอ้าปากครวญครางพร้อมกระตุกรัดเกร็งปล่อยน้ำพุ่งออกมารินรดหน้าท้องตัวเองจนเต็มไปด้วยน้ำขาวขุ่น
“ นนท์ก็จะไม่ไหวแล้วครับ อ้า ” นนท์ปล่อยเสียงครางยาว กระแทกสะโพกลึกๆสองสามทีแล้วก็เกร็งตัวปล่อยน้ำอุ่นรินรดข้างในของบลู จนทะลักล้นออกมาข้างนอก เขาทรุดตัวลงไปซุกที่อกบลูนิ่งๆหายใจหอบ บลูที่ยังหายใจไม่เป็นปกติก็รวบเอาศรีษะทุยๆนั้นกอดไว้ ก้มลงหอมสูดกลิ่นนนท์เข้าไปเต็มปอด
บรรยากาศสงบ เงียบของกลางคืนได้เข้ามาครอบครองทั้งห้องอีกครั้ง นนท์กอดบลูไว้อย่างนั้นโดยที่ส่วนล่างยังเชื่อมต่ออยู่กับบลู ไม่มีใครอยากขยับแม้แต่นิดเดียวทั้งๆที่เหนอะหนะด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่ทั้งคู้ก็ยังอยากซึมซับความสุข ความอ่อนหวานนี้ไว้จนกว่าจะพอใจ
บลูที่เผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนรู้สึกตัวขึ้นมาเพราะนนท์ผละออกจากอ้อมกอด
“ หลับไปนานเลย ตีหนึ่งแล้ว ” นนท์บอก บลูก้มมองส่วนที่เชื่อมกันอยู่ หน้าก็ร้อนขึ้นอยู่กันได้ยังไงตั้งครึ่งชั่วโมงโอยที่คาอยู่แบบนี้
“ นนท์เอาออกนะ ”
“ อื้อ ซีดส์ ” พอนนท์ขยับท่อนใหญ่ออกบลูก็ซีดปากด้วยความเจ็บแต่มันไม่ได้เจ็บมากมาย
“ เจ็บเหรอ ขอโทษนะ นนท์ไม่ได้เอาออกทันที นนท์อยากอยู่ในตัวบลูนานๆ ” นนท์กดจูบเบาที่ริมฝีปากบลูเป็นการขอโทษ
“ ไม่เจ็บมากหรอก ตอนนั้นบลูก็อยากให้นนท์อยู่นานๆเหมือนกัน ” พูดแล้วก็ซุกตัวเข้าอกนนท์เพื่อซ่อนหน้าแดงๆไว้ ความห่างไกล ความคิดถึง มันได้ถูกเติมเต็มและทดแทนด้วยช่วงเวลาที่มีกันและกัน
อ้อมกอดที่แสนอบอุ่น เสียงที่เฝ้าเรียกชื่อหาอย่างโหยหาและอ้อนวอน รอบจูบที่ลึกซึ้งและอ่อนหวาน กลิ่นกายที่คุ้นเคยและหอมหวน ทุกอย่างมันแทนความคิดถึงเหมือนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย สองร่างกอดกันอย่างแนบแน่นใต้ผ้าห่มผืนบางและหลับไปอย่างแสนหวานในอ้อมกอดของกันและกัน ฝันดี นนท์บลู
*************************
จบแล้วนะคะ นนท์บลู ขอบคุณที่คอยอ่านกัน แม้ไม่มากแต่ก็ขอบคุณที่ยังคอยอ่าน คอยเมนท์ นานมากสำหรับนนท์บลู ตอนสุดท้ายพานนท์ผู้อบอุ่นกับบลูคนขี้อายมาฝาก (ลงครั้งเดียวหลายตอนเลย)