เวรกรรม
ปั่นๆ งานก็มีแต่งานทำมันเข้าไปทุกวัน โอ้ย....ปวดหัวคิดไงก็คิดไม่ออก นี่มันอะไรกันเนี๊ยะงานหรือว่ายาเร่งโรคประสาทว่ะ
ทำมันทุกวัน ทำแล้วทำอีก ทำแล้วก็ยังไม่ได้ดี ไม่ถูกใจ ผมยังคงนั่งบ่นพึมในช่วงพักเบรกกับเพื่อนพนักงานใหม่ที่ผมเพิ่งย้าย
เข้ามาได้ 5 เดือน "ก็เป็นแบบนี้แหละพี่" น้องพนักงานหญิงกล่าวสั้น ๆ ก่อนเธอจะช้อนไข่พะโล้ซึ่งเป็นชิ้นเกรงใจออกจากชาม
อื้อ.....เสียงเพื่อนพนักงานข้าง ๆ ที่พลาดเป้าหมายไข่พะโล้ กรแอมออกมาเบา ๆ เหตุการณ์นี้มันทำให้ผมหัวเราะได้และลืมเรื่องงานไปสักพัก หันมาทานข้าวกับเพื่อน ๆ ทำงาน คุยเรื่องสัพเพเหระ เรื่องนี้บ้างเรื่องโน้นบ้าง คุยกันตั้งแต่เรื่องในโลกลามไปถึงมนุษย์ต่างดาว
บริ้ง.....เสียงไลน์ผมดังเป็นจังหวะบ่งบอกถึง "งานเข้า" ผมเปิดอ่านข้อความมี 2 บรรทัดให้ผมขนหัวลุก
"งานเสร็จหรือยัง ขอรายงานด่วน "
"วันนี้พี่จะไปหาเรานะ ไปเครียร์เรื่องแผนด้วย"
จะใครที่ไหนไปไม่ได้ พี่อ๋อ ผู้จัดการเก่าของผมเอง พอดีพี่เข้าได้โปรโมทเป็นผู้จัดการเขตซึ่งต้องคอยดูแลร้านในจังหวัดใกล้เคียงกัน เหมือนเสียงสวรรค์ทุกรีบลุกกลับไปเครียร์งานของตัวเองอย่างเร่งด่วน ผมก็เช่นเดียวกันหัวหมุนเป็นบ้า ภายใน 2 ชม.
เสร็จเลย แปลกแหะนี่นั่งทำ 3 วันไม่เสร็จพอพี่เขาจะมาเสร็จภายใน 2 ชม.โอ้วแม่เจ้าอัจฉริยะไปไหมกู
,,,,,,,,,,,, มาแล้ว พี่อ๋อมาแล้ว ผมนั่งแต่ก้มหน้าทำงานอยู่แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะพี่อ๋อกับผม ก็ซี้กันตั้งแต่อยู่นครสวรรค์แล้วจึงไม่แปลกที่ผมจะไม่เกร็งอะไรมาก ดีใจซะอีกที่พี่แกจะมาหา ตามเสต็ปพี่เขา พอเข้ามาปุ๊บก็บ่น ๆ แล้วก็ชี้โน้นนี่นั้น คนที่ทำงานผมและกลัวแกกันทุกคน เคยไปไหมอ่ะ แบบเกร็ง ๆ แต่ผมไม่นะมันชินแล้ว(หรือด้านหว่า) พอพี่แกมาถึงผมก็ตามประสาบ่นโน้นนี่นั้น ทำไมไม่เป็นอย่างนั้น อย่า่งนี้ ผมก็จดบันทึกตบปากรับคำแก้ไขข้อบกพร่องที่เป็นช่องโหว่ที่แกอธิบายมา พอพูดเสร็จ แก่บอกว่า "โน๊ต กู หิวข้าวว่ะ ไปเป็นเพื่อนกูกินหน่อย อื้อหื้อ...... กลางวันก็กินมาพุงกางและนี่ยังไม่ย่อยเลย แต่ก็ไปนะ
พี่อ๋อ : เออโน๊ต... ผัวเมิงมาด้วยอ่ะ โน้นนั่งรออยู่โน้น
โน๊ต: ห๊ะ ว่าไรนะพี่ ไหนพี่จะไม่บอกมันไง
พี่อ๋อ : กูไม่ได้บอก แค่กูขับรถไม่แข็งเลยจ้างมันมาแต่ม้นไม่รู้หรอกว่าเมิงอยู่นี้ กูให้มันเฝ้ารถให้ แต่เมิงไม่คิดจะคืนดีกับมันไงโน๊ต มันน่าสงสารนะ กูใช้ไรมัน ม้นทำให้หมด แทบจะทำให้ทุกอย่าง ดูมันดิ เหมือนผีเข้าไปทุกวัน ไม่มีราศี ผอมดำ ไม่สงสารมันจริง ๆ หรือถ้ามันไม่รักเมิงนะ กุว่ามันเลือกบอยไปนานและ นี่มันถามถึงเมิงทุกวันเลยนะ กูปวดกบาล กุเลย