“เอาหละ พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่เราจะทำความฝันของน้องโฟร์ให้เป็นจริง” เสียงพี่หญิงพูดขึ้นขณะที่เราประชุมกันครั้งสุดท้าย การทำงานครั้งนี้ต้องรอบคอบให้มาก ๆ เพราะนี่เป็นการถ่ายทอดสดครั้งแรก ตั้งแต่มีการตั้งชมรมมา ไอ้พี่หนุ่มดูตื่นเต้นไม่น้อย ส่วนพี่โมบาย ที่นั่งข้าง ๆ พี่หญิงก็คงจะตื่นเต้นเหมือนกัน
“เธอ มะขาม งานนี้เธอสำคัญสุดเลยนะ อย่าให้พลาดหละ ส่วนโมบาย นายด้วยก็เหมือนกัน”
“ครับผม”
“เออน่า รับรองไม่ต้องห่วง” พี่โมบายหันไปตอบพี่หญิง พร้อมกับยิ้มให้ สำหรับคนอื่น ๆ อาจจะเป็นยิ้มธรรมดา แต่ภาพนั้นทำให้ผมโหวง ๆ อีกแล้ว แต่คราวนี้มันจี๊ด ๆ ด้วย และแล้วภาพที่ทั้งคู่หน้าชนกันกํนลอยเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง
“มะขาม เป็นอะไรหรอ ทำไมไม่เห็นร่าเริงเหมือนเก่าเลย” พี่โมบายถามผมเมื่อขณะประชุมเสร็จสิ้นแล้ว และจะเตรียมตัวกลับบ้าน
“เปล่า”
“เออ ไปกินข้าวกันไหม เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“จะดีหรอครับ แล้วเออ....แล้วพี่หญิงละ”
“ทำไมหละ หญิงเขามาเกี่ยวอะไรด้วย” พี่โมบายถามผมอย่างงง ๆ
“อ้อ ปะ เปล่า” ผมรีบปฏิเสธพัลวัน ส่วนไอ้พี่โมบายมองผมยิ้ม ๆ ซึ่งก็แปลรอยยิ้มนั้นไม่ออกเหมือนกันว่าหมายความว่าอะไร
“ปะ ไปกินข้าวกันดีกว่า” พี่โมบายพูดพร้อมกับกอดคอผมพากันเดินไปที่ร้านค้าหน้าโรงเรียนใกล้ ๆ นั่นเอง
ช่างมันเหอะ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ผมก็เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วกับความผิดหวังที่จะได้รับ แต่เมื่อเลือกแล้วก็เปลี่ยนใจไม่ได้
“แหมๆๆๆ หน้าบานเป็นจาน ASTV เลยนะ” แม่ผมครับ คงจะสังเกตเห็น เลยแซวผม เมื่อเห็นพี่โมบายมาส่งหน้าบ้าน
“อะไรๆๆ เปล่าซักหน่อย”
“เปล่าอะไร ชอบเขาละสิ” ว๊าก แม่ตรู รู้ได้ไงเนี่ย
“แม่รู้ได้ไงอะ แล้ว...แล้วไม่โกรธหรอ” นั่นนะสิ ยังทำหน้าระรื่นอยู่ได้ จะมีแม่คนไหนทำหน้าระรื่นได้เมื่อรู้ว่าลูกเป็นเกย์ไหมเนี่ย
“ฉันแม่แกนะ ทำไมจะไม่รู้ แต่ว่า....เข้าใจเลือกนิเรา อิอิ เชื่อแม่มันแรงก็ยังเงี้ย” น่าน วกกลับมาชมตัวเองก็เป็น คนเรานะ
“แต่เขามีแฟนแล้วนะแม่” เฮ้ย ไม่อยากพูดคำนี้เลย
“พูดเป็นเล่น ไม่งั้นเขาจะมาเทียวไล้เทียวขื่อแกทำไม” ถ้าเป็นงั้นได้ก็ดีนะสิ
“จริง ๆ ครับ” แม่ผมส่ายหัวเบา ๆ ก่อนเดินมากอดผม
“ช่างมันเหอะ แค่เรารู้ว่าเรารักเขาก็พอแล้ว หัวใจมันห้ามได้ที่ไหน เนอะ” ผมยิ้มให้แม่แทนคำตอบที่อยากจะบอกว่าขอบคุณมากๆๆๆ ที่อุตส่าห์ปลอบใจ
“เรื่องแค่นี้ อย่าป๊อดซะหละ”
“แม่...ไปเอาไอ้คำนี้มาจากไหนเนี่ย รุ่นแม่นี่ไม่น่าจะรู้จักนะ”
“เดี๋ยวโดน แม่ก็จำมาจากไอ้ปื๊ด วินหน้าปากซอยอะ เห็นมันชอบพูดกับเพื่อนมันประมาณว่า
เฮ้ย ไรว้า ป๊อด หรอว๊า แค่เนี้ย” แม่ไม่พูดเปล่า แต่ยังเลียนท่าทางกวน ๆ ของไอ้ปื๊ดได้อย่างเนียน
“555 แม่เนี่ย อะไรก็ไม่รู้ ปะ หิวแระ มีอะไรให้กินบ้างเนี่ย”
“ก็มี แห้วผัดเผ็ดนะ เหมาะกับแกดี555” แม่หัวเราะเสร็จก็ลากผมเข้าไปในครัว ไปกิน แห้วผัดเผ็ด
เฮ้ย แม่ตรู