หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[naiin]

พอกันเลยคู่นี้ เดี๋ยว มอคอปอดอ เสียหรอก  เดี๋ยวจะหง่าวกันทั้งคู่ พูดตรงๆเปิดใจคุยกันทีดิ

[หลงไหลในม่านหมอก]

โจ๊ก  เลี่ยนเว่อร์ๆ ป้าจะอ๊วก

จูน  ใจร้าย ไม่รับรู้อะไรเลย

ชีน  น่ารักที่สุด

ดิว  สั้น

คือ ตอนนี้มันสั้นอ่ะ อิอิ

[iamohm]

สั้นมากอ่ะครับดิว
รอมาตั้งหลายวันนะครับ
ขอต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอครับ

[nopkar]

คำบางคำรีบบอกไปก็จะก่อให้เกิดความเสียใจ....แต่บางครั้งบอกช้าไปก็เสียใจยิ่งกว่า...

[Killua]

เจ็บมากกกกกกกกกกก

[due]

โจ๊ก...อยากบอก

ตอนนี้ผมงงไปหมดแล้ว
งงว่าผมโง่...ขี้ขลาด
หรือว่าอ่อนมันซื่อบื้อกันแน่
ผมแสดงไปซะขนาดนั้นแล้ว...มันยังไม่รู้เรื่องอีก
ต้องให้บอกกันตรงๆเลยใชมั้ยว่า......กูชอบมึง....โว้ย....มึงต้องการอย่างนี้ใช่มั๊ย...
ทำไมการที่จะรักหรือการที่จะบอกรักผู้ชายซักคนหนึ่งมันยากขนาดนี้เลยเหรอ?...
รู้งี้...ไม่รักก็ดี...
ชิส์...คิดได้ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วมึงไอ้โจ๊ก....รักเค้าไปหมดใจแล้วนี่...ว่าแต่กูไปรักมันตอนไหนว่ะ
แล้วที่ต้องมานั่งเป็นบ้าเป็นหลัง...ไม่ยอมหลับยอมนอนก็เพราะมันไม่ใช่เหรอ?....
เลิกโง่ซะทีได้มั๊ยมึง.....กูจะบ้าตายอยู่แล้ว
เพราะมึงนะไอ้จูน..กูถึงต้องยอมทำขนาดนี้....





"ลมอะไรหอบมาค่ะ....โจ๊กค่ะโจ๊กขา...."
"ป่าวซะหน่อย....โจ๊กก็แค่คิดถึงแพมกับเกตก็แค่นั้น..." สตรอไปเรื่อยเลยกู.....เพราะมึงนะอ่อน
"เชื่อก็ดะ...ว่าแต่คิดถึงด้วยเรื่องไรค่ะ?..." ผมได้ยินสองคนนี้เจี้ยวจ้าวกันใหญ่เลย สงสัยคงเปิด speaker phone กันอยู่
"คืองี้นะ...เพื่อนของเราอ่ะมันมาปรึกษานิดหน่อย..."
"ค่ะ...แล้วไงค่ะ?..."
"คือๆๆๆๆ...คือว่า...."
"จะคืออีกนานมั๊ยค่ะโจ๊กค่ะโจ๊กขา....."
"คือมันเป็นผู้ชายแล้วไปชอบผู้ชายด้วยกัน...." ผมตัดสินใจพูดรวดเดียวเลย
"เพื่อนของโจ๊กเป็นเกย์...?"
"เปล่า...มันไม่ได้เป็นเกย์..."
"ไม่ได้เป็นเกย์...แต่ชอบผู้ชาย...?"
"คือ...คือ....มันก็..เพื่อนโจ๊กคนนี้อ่ะนะ..ก็เคยมีผู้ชายมาชอบแหละ...แต่มันก็ไม่เคยชอบตอบ...มันปฏิเสธมาตลอด...และก็มีแฟนเป็นผู้หญิงด้วย....แต่พอโจ๊ก...เอ๊ย..ไม่ใช่โจ๊กหมายถึงเพื่อนของโจ๊กอ่ะ...พอมันเจอผู้ชายคนนี้...มันก็รู้สึกแปลกๆ....อ่ะ..."
"แปลกยังไงค่ะ?..." อย่าถามมากได้มั๊ย..กูโกหกไม่เก่ง...แค่นี้ก็จะตายอยู่แล้ว
"แปลก...ใจสั่นเวลาอยู่ใกล้...ประหม่าเวลาสบตา...คิดถึงเวลาไม่เจอ...ห่วงใยเวลาอยู่ไกลกัน...อยากได้ยินเสียง...อยากอยู่ใกล้...อยากให้เค้ามองแต่เรา...อยากดูแลเค้า...อยาก...."
"พอพอแล้วค่ะ....แค่นี้แพมก็รู้หมดแล้วค่ะว่ารักแค่ไหน..."
"ใช่ค่ะโจ๊ก....รักมากๆเลยนะค่ะ...ว่าแต่ทำไมโจ๊กถึงรู้ดีจัง...นี่เรื่องของเพื่อนของโจ๊กไม่ใช่เหรอ?..." พลาดแล้วไงกู
"คือ...คือ...ช่างมันเถอะเรื่องนั้น...แล้วโจ๊ก...เอ๊ย เพื่อนของโจ๊กจะทำไงต่อไปดีล่ะ?..."
"ง่ายนิดเดียว...เพื่อนโจ๊กนี่โง่เนอะ...รักเค้าก็บอกเค้าสิค่ะ...เค้าไม่ได้เป็นพระเจ้านิ..ที่จะรู้ใจคนอื่นได้...."
"ถ้าบอกได้ง่ายขนาดนั้น...โจ๊ก...เอ๊ย..เพื่อนของโจ๊กคงไม่เครียดจนจะเป็นบ้าหรอก..."
"แล้วมันยากที่ตรงไหนไม่ทราบค่ะ...กะอีแค่บอกรักคนที่เรารัก...ถ้าไม่บอกสิ....นั่นแหละคือความเจ็บปวดที่ทรมานที่สุด"
"ใช่ค่ะโจ๊ก....ความเจ็บปวดที่ทรมานที่สุดคือ....การที่เราไม่ได้บอกความรู้สึกออกไป...เพราะบางทีเค้าคนนั้นอาจจะกำลังรอคำๆนั้นของเราอยู่...แต่อย่าลืมว่าการรอคอยมันก็มีวันหมดเหมือนกัน..วันที่เรากล้าบอกความรู้สึกอาจจะเป็นวันเดียวกับการรอคอยของเค้าหมดลงก็ได้...นั่นแหละคือวามเจ็บปวดที่สุด..." มึงกำลังรอคำนั้นของกูอยู่รึเปล่านะ...?
"แต่การที่เราเป็นผู้ชาย...และจะไปบอกรักผู้ชายซักคนหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายนะเกต แพม..."
"ก็ใช่นะโจ๊ก...แต่ในเมื่อกล้าที่จะรักไปแล้ว...ทำไมไม่กล้าที่จะบอกล่ะ....รักก็คือรัก...ไม่ว่าจะรักใคร รักยังไง...รักรูปแบบไหน...มันก็คือรักทั้งนั้น..."
"แต่มันยากนะเกตที่จะยอมรับ....แล้วเค้าคนนั้นจะรับได้รึเปล่าล่ะ...เค้าพร้อมที่จะรับฟังคำนี้จากเรารึเปล่า?"
"อย่าไปคิดแทนเค้า...สิ่งที่เราต้องทำคือบอกความรู้สึกเราออกไป....ที่เหลือให้เค้าคนนั้นเป็นคนตัดสินเอง..."
"โจ๊ก...แพมรู้ว่าโจ๊กสับสน....โจ๊กยังไม่ลืมที่สองเคยทำใช่มั๊ย?...โจ๊กกลัวใช่มั๊ย?...โจ๊กกลัวความรักแบบนี้ใช่มั๊ย?..." ในที่สุดผมก็โกหกเกตกับแพมไม่ได้จริงๆด้วย
"เปล่า...โจ๊กไม่ได้กลัวอย่างนั้น...โจ๊กลืมเรื่องของสองไปแล้ว...แต่โจ๊กกลัวว่าเค้าคนนั้นจะ.....จะ......"
"จะรังเกียจ ไม่ยอมรับ และตีตัวออกจากโจ๊กใช่มั๊ย?...."
"ใช่....." นี่แหละคือสิ่งที่ผมกลัวมาตลอดและที่สุด ผมเองก็เกลียดการสูญเสียเหมือนกัน
"งั้นโจ๊กก็ต้องตีตัวออกห่างจากเค้า.....ซะเอง..."

แล้วผมจะทำได้จริงๆเหรอ?...
แบบทดสอบข้อนี้ยากจัง
ขอข้ามไปทำข้ออื่นก่อนได้มั๊ยครับ....







เอาว่ะ
เอาไงเอากัน
ไม่มึงก็กู....หรือว่าอาจจะเป็นเราทั้งคู่ที่ต้องเจ็บ
แล้วถ้าเป็นอย่างหลัง กูควรจะดีใจหรือเสียใจดีล่ะ
หรือจะโทษความขี้ขลาดของกูเอง
หรือความซื่อบื้อของมึงกัน....หึ๊...อ่อน

[Cupcake]

ซะงั้นอ่ะ
คงอีกนาน กว่าจะได้รู้ว่าเป็นอะไรกัน หรือไม่ต้องรู้ไปเลยดี? (ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน ไม่ต้องหาคำคำไหนมา เพื่ออธิบาย)

[u-only-one]

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ รอตั้งนานแหนะน้องดิว

พอกันเลยคู่นี้ เดี๋ยว มอคอปอดอ เสียหรอก  เดี๋ยวจะหง่าวกันทั้งคู่ พูดตรงๆเปิดใจคุยกันทีดิ

คำบางคำรีบบอกไปก็จะก่อให้เกิดความเสียใจ....แต่บางครั้งบอกช้าไปก็เสียใจยิ่งกว่า...

.....ไม่รู้จะพูดอะไร แต่เห็นด้วยกับสองความเห็นนี้  
..... สองคนนี้กลัวไม่แพ้กันเลย ถ้าไม่กล้าแล้วเมื่อไหร่จะได้กลับคืนมาละจ้ะเด็กๆ  

[win200]

ม่ะไหร่จะเป็นแฟนกานนนนนนนนนนนนนนนน

[♥a2k♥]

เฮ้ออ ต่างคนต่างกลัว แล้วเมื่อไร่จะได้ เอ๊ย ลงเอยกันสักที แฮะๆ

[naiin]

....ความเจ็บปวดที่ทรมานที่สุดคือ....การที่เราไม่ได้บอกความรู้สึกออกไป...เพราะบางทีเค้าคนนั้นอาจจะกำลังรอคำๆนั้นของเราอยู่...แต่อย่าลืมว่าการรอคอยมันก็มีวันหมดเหมือนกัน..วันที่เรากล้าบอกความรู้สึกอาจจะเป็นวันเดียวกับการรอคอยของเค้าหมดลงก็ได้...นั่นแหละคือวามเจ็บปวดที่สุด...

อย่ารอให้มันเป็นแบบหลังเลย แทบบ้าแน่ๆ

[foyer]

why you don't know a JUNE???

[sakuu]

    บอกเล้ยยยย...ตอนหน้าคงระทึกสินะคะ

[Yunatsu]

 

ไม่ได้นะโจ๊กกกกกกกก

มาตีตัวออกห่างอะไรรรร ไม่ได้ๆๆๆๆๆ

ไปบอกรักซีๆๆๆๆๆ

[iforgive]

จูน  จะบื้อไปถึงไหน  เปิดหัวใจบ้างเถอะ
สงสารโจ๊กแล้วนะ

[Jesale]

โจ๊ก บอกไปก่อนดิ
แล้วตีตัวออกห่าง หมายถึงยอมรับการอกหักเลยนะเฟร้ย
ในเมื่อ ถึงจะอกหักก็รับได้ งั้นบอกไปเลย นะ นะ นะ ขอร้องล่ะ

[yayee2]

พอกันเลยคู่นี้ เดี๋ยว มอคอปอดอ เสียหรอก  เดี๋ยวจะหง่าวกันทั้งคู่ พูดตรงๆเปิดใจคุยกันทีดิ

ใช่ค่ะเห็นด้วยกับรีนี้อย่างยิ่ง
นายโจ๊กน่ะอะไรๆก็ดูกล้าเนอะ ทีเรื่องนี้ไม่กล้าพูด จูนก็ทำเป็นพระปิดทวาร ไม่ยอมรับรู้ ไม่อยากรู้
พูดไปเลยโจ๊ก อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดดิ (หลังจากเปิดอกพูดแล้วน่ะ)

[phanupatkung]

โจ๊กกกกกกกกกก บอกกกไปเรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย รอ อยู่ นะ ลุ้นๆๆ มากกก

คถ พี่ดิวจังเรย ในที่สุดก้มาต่อจนได้

[kuankao]

โจ๊กสับสน ส่วนจูนกลัวการสูญเสีย       และเมื่อไหร่จะได้เป็นแฟนกันสักที

[NUTTYZERO]

อ้าว..ไหงเป็นแบนี้ละค๊าบบบ  

เชียร์กันมาซะตั้งนาน เดี๋ยวก็เสร็จนายชีนซะหรอก ฮ่าๆๆ

[RomeO_C_Leng]

สองนี้เป็นใครแล้วอ่ะครับลืมมมมมมมมมมมมมม หรือว่ายังไม่ออกมาาาาาาาาาาาาา


รออ่านอยู่นะครับ

[หลงไหลในม่านหมอก]

เฮ้อ อ่อนใจกับเธอสองคนจริงจริ๊งงงงงงง

[jara]

แสดงว่าสองเคยชอบโจ๊ก??

แล้วเคยคบกะโจ๊กเหรอ  โจ๊กถึงบอกว่าลืมเรื่องสองไปแล้วอะ  โว้วววว

งงต่อเลยนะเนี่ยยยย

โจ๊กกกก  อย่าหนีหน้านะ  บอกไปเรยยยย

เอ๊ะ หรือหนีหน้าให้อ่อนรู้ตัวดี  ฮ่าๆๆๆๆ

โวะ งงกะเม้นตัวเองจริงจังงงง

[Cupcake]

จูนไปคบกับซีนเหอะ

[Killua]

ซื่อมากๆ เดี๋ยวปั๊ดจับให้ชีนซะนี่

[sky-cafe]

เพิ่งตามอ่านวันนี้ กว่าจะทันเล่นเอาปวดตากันเลยคะ

ตอนเราอ่านแรกๆ เราคิดว่าเมื่อไหร่จูนกับโจ๊กมันจะรักกันสักที(ฟะ) ทะเลาะกันไปกันมาอยู่ได้ แต่พออ่านไปเรื่อยๆเรากลับรู้สึกว่าไรท์เตอร์เก่งนะคะ เพราะเราได้เห็นถึงพัฒนาการความสัมพันธ์ของสองคนนี้ตั้งแต่เป็นศัตรูกัน ทะเลาะกันทุกวัน จนมาเริ่มดีกัน เป็นเพื่อนกัน และตอนนี้ก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กัน คนอ่านสามารถรู้สึกได้จริงๆว่ามันไม่ใช่ความสัมพันธ์ฉาบฉวย หรือความอยากรู้อยากลองของเด็กวัยรุ่น แต่เป็นอะไรที่เป็นขั้นเป็นตอนค่อยเป็นไป แล้วปกติเราจะไม่ได้แบบ favor ตัวละครฝ่ายพระเอกเลย แต่ครั้งนี้เรากลับชอบโจ๊กมาก เพราะเขาเป็นตัวละครที่ค่อนข้างมีมิติ ไม่ได้ flat เหมือนพระเอกทั่วไป แล้วคือ เราค่อนข้างเข้าใจและสงสารโจ๊กนะคะ จากเด็กผู้ชายที่ชอบผู้หญิงมีแฟนผู้หญิงปกติทั่วไป แต่อยู่มาวันหนึ่งกับมามีความรู้สึกดีๆกับผู้ชายด้วยกัน แถมผู้ชายคนนั้นก็ยังเป็นเพื่อนสนิท(บวกเรื่องสองที่น่าจะเคยมีความหลังกับโจ๊กอีก) โจ๊กคงจะทั้งสับสน ทำอะไรไม่ถูก ถ้าพูดออกไปจะยังไง จูนจะรับได้มั้ย จูนจะคิดยังไง มีเรื่องให้คิดเยอะแยะ เราเลยไม่แปลกใจที่โจ๊กจะใช้เวลานานกว่าจะบอกน้องจูน

ส่วนจูนเป็นตัวละครที่ ซึนดาเระ มากกกกกกกกกกกถึงมากที่สุด ถ้าเราเป็นโจ๊กนี้คงอกแตกตายไปแล้ว
แต่มีอย่างนึงที่เราอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆก็คือ เหมือนตอนแรกน้องจูนจะอะไรกับโจ๊กมากกว่านี้ คือพอโจ๊กทำอะไรจะเขิน จะใจเต้น etc แต่พอชีนเข้ามาตรงนี้ดูเหมือนจะดร๊อปลง แล้วยิ่งฉากที่ชีนร้องเพลงให้แล้วจูนเขยิบหนีโจ๊กนี้ ถ้าเราเป็นโจ๊กเราคงเจ็บ บวก จุกไปเลยทีเดียว ตรงนี้ทำให้คาแรคเตอร์ของจูนดูแปลกเพี้ยนไปไม่ค่อยเหมือนจูน

เอาเป็นว่าเอาใจช่วยทั้งคู่ละกัน เด็กก็แบบนี้ละน๊าา : )

[hotladyanyavee]

เลดี้ว่าตอนนี้น้องจูนจะซื่อไปไหมอะนะ หรือจะเรียกว้าอ่อนต่อความรักดีหว่า
เพราะเท่าที่เห็นโจ๊กยำซะขนาดว่าคิดไง แสดงออกซะขนาด แต่จูนยังบื้อ หรือไ
อยากรับรู้กันแน่ สองคนนี้เป็นพวกกลัวการบอกและการรับรู้ และนำไปสู่การสูญเสีย
แต่บาวทีเราก็ต้องเผชิญมันนะ เพราะถ้าไม่เสี่ยงก็ไม่รู้ อย่างที่แพมเกตว่านะแหละ

[gang]

 :3123:ขอบคุณครับสนุกดี รอลุ้นต่อไป

[TON1974]

ก็อย่างที่รู้ๆกันนะครับว่า...ตอนแรกจูนไม่รู้ตัวหรอกว่าชอบโจ๊กแล้วโจ๊กก็ชอบจูน

แต่ตอนนี้จูนรับรู้แล้วครับว่าโจ๊กชอบตัวเองแล้วตัวเองก็มีใจให้โจ๊กด้วยเหมือนกัน

เพียงแต่จูนต้องการความมั่นใจจากโจ๊กก็เท่านั้น..ถึงจะรู้ว่าโจ๊กแสดงออกว่าชอบ

แค่ไหนก็แกล้งทำเป็นไม่รับรู้...แล้วก็คอยกะตุ้นให้โจ๊กบอกความในใจออกมาเพื่อ

ยืนยันว่าจูนไม่ได้คิดอยู่ฝ่ายเดียว...อ่านตอนแรกต้นยังว่าจูนเลยว่าซื่อโครตเลย

ครับ...แต่ตอนนี้...จูนกับเป็นคนคุมเกมเอง...กลายเป็นโจ๊กที่กับเป็นคนซื่อบื้อ

ซะเอง...เฮ่อออออ.....ปวดตับจริงๆเลยครับกับทั้งคู่

[ever-never]

อยากรู้เรื่องราวของสองอ่ะ ว่ามีความเป็นมาอย่างไง เพราะว่าอาจจะเข้าใจอะไรมากขึ้น