ฟิตอะไรนักหนา ห๊ะ!!!
ตอนที่ 17 ไปเที่ยวท่าเรือ
ในที่สุดก็ถึงวันหยุดซะที ทำงานติดกันแทบทุกวัน มันค่อนข้างล้าครับ
วันนี้ได้ฤกษ์มาเที่ยวเมืองข้างๆครับ แต่ถึงจะบอกข้างๆ มันก็ไกลพอสมควรแหล่ะ แต่ไหนๆมีโอกาสได้มาแล้ว ก็โฉบมาซักหน่อยคงไม่เสียหาย จริงมั้ยครับ
มันเป็นเมืองพักตากอากาศขนาดเล็กๆครับ บรรยากาศอยู่ในช่วงเริ่มต้นฤดูร้อนของที่นี่ ร้านรวงต่างๆก็ทยอยเปิดรับลูกค้ากัน ผู้คนหลากหลายเชื่อชาติเดินกันขวักไขว่ ทำให้ยิ่งครึกครื้นเข้าไปใหญ่
พอไปถึงก็เดินเล่นสำรวจสถานที่ก่อน ไอ่แนนและน้องเมก็ตามเคยครับ เดินนำไปข้างหน้าพร้อมกับถ่ายรูปไปด้วย ผมบอกรึยังครับว่าไอ่แนนมันเรียนโฟโต้ เพราะงั้นเรื่องถ่ายรูปนี่มันค่อนข้างจะพึ่งได้เลยครับ รูปที่มันถ่ายน้องเมแต่ละรูปนี่เหมือนมาถ่ายแบบ แต่น้องเมเขาแต่งตัวน่ารักด้วยแหล่ะครับ เลยออกมาดูดีไปเลย
ส่วนผมกับไอ่แจ๊คก็เหมือนเดิมครับ เดินรั้งท้าย...ครั้งนี้จับมือมั้ยเหรอ... แหะๆ ไม่เอาอะ กลางวัน คนมันเยอะงะ ก็ต่างคนต่างเดิน แต่ก็เดินข้างๆกันแหล่ะครับ ดูไรไปเรื่อย ไอ่แจ๊คก็เอากล้องมาเหมือนกัน แต่เป็นกล้องธรรมดาไม่ใช่กล้องแบบไอ่แนน กล้องแบบไอ่แนนมันเหมือนกล้องที่พวกช่างภาพใช้กันอะครับ ก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่ตัวใหญ่ๆอะ
ผมเห็นไอ่แจ๊คมันหยุดถ่ายวิวอะไรไม่รู้ ผมเลยหยุดรอมัน แต่ก็รอห่างๆแหล่ะ ดูไรไปเรื่อย มีฝรั่งมาเรียกผม แบบสะกิดๆเรียกอะครับ เป็นผู้หญิงแฮะ น่ารักซะด้วย อยู่ๆเข้ามาทัก ผมก็เลยคุยด้วย เขามาถามว่าไปทานไอศกรีมกันมั้ย... น่าสนแฮะ แต่สงสัยต้องบอกเหี้ยแจ๊คก่อน
“ไอ่แจ๊ค...”
“หือ...”
“เขาชวนไปแดกติม....ไปป่าว”
“ใคร?....รู้จักกันเหรอ?”
“ไม่ว่ะ....อยู่ๆเขาก็ชวน เขาบอกรู้จักร้านที่ดีที่สุดในเมือง ไปกับเพื่อนเค้าอีก 2-3คน”
“อืม.... มึงไปบอกไอ่แนนกับน้องเมปะ กูจะถามเขาว่ามีเพื่อนเรามาเพิ่มอีกได้มั้ย...”
“อ่าได้ๆ” ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามน้องเมและไอ่แนนที่ตอนนี้หยุดดูแผงขายของกระจุกกระจิกข้างทาง สาวๆตอบตกลงแล้วก็เดินตามกันมาจนถึงร้านไอศกรีมครับ
มารู้จักเพื่อนๆกลุ่มนี้กันครับ
มาเรีย สาวน้อยผมสีบรูเนทที่มาทักผมคนแรกครับ เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกัน แต่รู้จักกับคนที่นี่เลยมาพักผ่อนที่เมืองนี้ได้ซักพักแล้ว อายุเท่ากับผมเลย
เจเน็ท สาวผิวสีแต่สวยครับ คนนี้เจ้าถิ่นเมืองนี้ อายุมากสุดด้วย คุยสนุกมากๆ
เท็ดดี้ รายนี้หล่อลากดินครับ เล่นเอาไอ่แนนหลุดแมนเคลิ้มไปพักหนึ่งเลยทีเดียว น้องเมก็ยังสะกิดบอกผมเลยว่าหน้าตาดี เออๆเห็นด้วย 555+
เควิน พี่ชายของมาเรียครับ หน้าตาคล้ายๆกัน (แหงแหล่ะอีหนู เขาพี่น้องกันนะ -*-)
ทักทายและแนะนำตัวกันเสร็จสรรพ ก็คุยเล่นกันไปเรื่อยครับ ร้านมันให้บรรยากาศผ่อนคลายสุดๆไปเลยอะ นั่งตรงระเบียงลมจากทะเลสาบก็พัดเอื่อยๆเข้ามา แอบโรแมนติค 5555+
พอบอกเขาว่ามาจากประเทศไทยเขาก็สนใจกันมากครับ จุดร่วมของบทสนทนาเนี่ยมันอยู่ตรงที่เควินกับมาเรียเนี่ย เคยไปเที่ยวที่ไทยมาก่อนด้วย เลยต่อยอดบทสนทนาได้อย่างลื่นไหล เห็นว่าเขาไปพัทยามาครับ ชอบอาหารไทยและทะเลไทยมากๆ อดยืดไม่ได้เลยแฮะ
เขาก็ถามครับว่าพวกผมมาทำอะไรที่นี่กัน พอบอกว่ามาทำงานที่สวนสนุกเท่านั้นล่ะ มาเรียนี่กรี๊ดลั่นเลย เล่นเอาตกใจ เค้าก็บอกว่า เค้าอยากเข้าไปเล่นมากๆครับ พวกผมเลยคุยกันว่าไว้จะพาเข้า เพราะพวกผมสามารถพาเพื่อนเข้าได้ 1 คน รู้สึกจะเรียกว่า BUDDY PASS คือเป็นสิทธิ์ของพนักงานที่สามารถพาเพื่อนเข้าได้ 1 คน เลยตกลงจับคู่เลยครับ เพราะต่างฝ่ายต่างมี 4 คนเท่ากันเลย ก็บอกเค้านะครับว่าไม่เป็นไรไม่ต้องจ่ายค่าตั๋วให้เราก็ได้ แต่เขายืนยันหนักแน่นว่าจะออกให้ครึ่งหนึ่ง เพราะถ้าไม่ได้รู้จักพวกเราเขาต้องออกแพงกว่านี้
เจเน็ทบอกพวกผมว่าทุกครั้งที่เขาเข้าไปเล่น เขาก็จะใช้บัตรนี้แหล่ะครับ คือเขารู้จักคนที่เอาตั๋วมาขายในราคาลด 25 % ซึ่งเป็นบัตร BUDDY PASS นี่ล่ะ ดังนั้นเขาบอกว่าเขาไม่ต้องการจะได้จากพวกเราฟรี เขารู้สึกไม่ดี เพราะงั้นขอออกให้ครึ่งหนึ่ง นั่งเถียงกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง 555+ แต่สรุปก็แพ้ลูกตื๊อของเจเน็ทไม่ไหว เริ่มเถียงไม่ทันด้วยแหล่ะ เลยโอเคไปครับ
พอจะนัดวันที่เข้าไปเล่นก็เกิดปัญหาใหม่คือ พวกผมไม่มีมือถือซะงั้น เลยนัดกันทางเมลเอา โดยที่พวกเรามีวันหยุดวันไหนก็เมลไปบอกเขาล่วงหน้า เพราะวันหยุดจะมีเป็นตารางติดอยู่ซึ่งสามารถเช็คได้ครับว่าจะหยุดวันไหนบ้าง ต่างคนต่างแลกเมลกันครับ ยังไงรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหาย
แล้วก็แยกย้ายกันไปครับ เพราะเจเน็ทต้องไปธุระต่อ พวกผมสี่คนเลยเดินเล่นถ่ายรูปกันอีกรอบ และก็ตามเคยครับประสานักท่องเที่ยว แหะๆ เจอร้านไรเข้าหมดแหล่ะ ทีนี้ไปเจอร้านขายของที่ระลึกที่หนึ่งครับ ในร้านมีสิ่งละอันพันละน้อยเต็มไปหมด ทางเดินในร้านก็เป็นซอกเป็นหลืบเหมาะแก่การเล่นซ่อนหามาก แต่ก็มีกล้องวงจรปิดอยู่บนเพดานนะครับ ก็แยกๆกันเดิน น้องเมกับไอ่แนนเดินไปดูเสื้อผ้า เครื่องประดับตามประสาผู้หญิง ผมเองก็ไปสะดุดมุมของเล่นครับ 5555+ อย่าเพิ่งมองผมอย่างง้านนนนน มันน่าสนุกดีจะตาย แหะๆ
ไอ่แจ๊คมันก็เดินตามหลังผมเงียบๆครับ ในร้านคลอด้วยเสียงเพลงตลอด ผมก็สะกิดมันดูนู่นดูนี่ด้วยความตื่นเต้น เจออะไรไม่รู้แปลกๆ ผมก็เรียกมันดูตลอด แจ็คมันก็ยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง แต่แบบเก๊กๆอะ แหม...มึงจะขำให้มันเต็มเสียงนี่ไม่ได้ใช่มะ
“มึงไม่ดูไรเหรอ...เนี่ยๆ น่าหนุกนะมึง” ผมหันไปพูดกับมัน ในมือก็กำลังไขลานตุ๊กตาหน้าตาประหลาดๆอย่างเอาเป็นเอาตาย
“แค่ดูมึงเล่นก็สนุกแล้ว....” นั่นไง มุขเสี่ยวประจำวันของมันมาละ....ไม่ชินซักทีผม -///-
“อ่า....เหรอ” หันหน้าหนีดีกว่าว่ะ เซ็งตัวเอง หน้าแดงแหงเลยกู
“พูดแค่นี้ก็เขิน...คนเรา....อย่างกับไม่เคยเจออะไรที่มันเขินกว่านี้งั้นแหล่ะ...” ว่าแล้วก็ยิ้มๆแบบมัน
“เหอะๆ....” เริ่มไปไม่เป็นแล้วผม หาไรเล่นด่วน! ผมจับๆคว้าๆตุ๊กตาหน้าตาแปลกๆ ที่วางอยู่ในกระบะไปเรื่อยๆ หาไรดึงความสนใจงะ...
“ว่าไป....ตั้งแต่ครั้งแรกก็นานแล้วนี่.....หายเจ็บรึยัง?” โอ้โห....ถามง่ายมากสาดดดด หน้านิ่งด้วย เหมือนมันถามว่าที่ผมหกล้มอะหายรึยัง คิดบ้างสิว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง ไม่ได้ด้านเหมือนมึงนะว้อย
“......ไม่....เอ่อ....ไม่เจ็บ...แล้ว....อ่า” แล้วดันบ้าจี้ตอบมันอีก กรรม -*-
“งั้นก็ดี.....คืนนี้ต่อนะ....” มันเอี้ยวตัวมากระซิบข้างๆหูผมในประโยคสุดท้ายแล้วผละออกไปอย่างสบายอารมณ์ ... แล้วจะให้พูดไรได้อะ ถ้าพูดไปตอนนี้เข้าตัวแหงเลย ผมก็ไม่ตอบอะไร แต่ดูของไปเรื่อยๆ ได้ยินเสียงไอ่แจ๊คหัวเราะเบาๆจากข้างหลัง หมั่นไส้แม่งจริงๆ....ฮึ๊ยยยยยย
ซักพักน้องเมและไอ่แนนก็เดินมาสมทบครับ แต่ละคนได้ของฝากติดไม้ติดมือกันไปตามระเบียบ เลยออกจากร้านแล้วไปเดินเล่นริมทะเลสาบกัน มีเรือจอดอยู่หลายลำครับ บางลำเป็นเรือสำหรับท่องเที่ยว บางลำก็เอาไว้จับปลา บางลำก็เหมือนจอดไว้เฉยๆแล้วเป็นร้านอาหารบนเรือ ดูหรูหรามากมาย พอไปดูราคาอาหารแล้วต้องถอยครับ ค่อนข้างแพง แหะๆ เลยไม่กินกัน
แล้วก็เดินไปดูพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นครับ เป็นประวัติความเป็นมาของเมือง เดินเล่นเพลินๆ ดูฟรีและถ่ายรูปในส่วนที่เขาอนุญาต แล้วก็ออกมานั่งรับลมข้างนอกต่อ ซักพักก็เดินทางกลับที่พักเพราะเวลาใกล้จะเย็นแล้ว และหิวข้าวกันถ้วนหน้า เลยเรียกแท็กซี่กลับกันครับ
พอถึงที่พักก็ต่างคนต่างเก็บของ เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมาทำอาหารร่วมกันครับ วันนี้น้องเมแสดงฝีมือเป็นสตูว์ไก่อบมันฝรั่งสูตรคุณแม่ รสชาติเยี่ยมมากมาย กินกันจนเกลี้ยง แทบจะเลียหม้อกันเลยทีเดียว และตบท้ายด้วยไอศกรีมฮาเก้นดาสที่แทบจะกลายเป็นอาหารประจำของพวกผมไปแล้ว ต้องทานแทบทุกมื้อหลังอาหาร ที่นี่ขายถูกกว่าบ้านเราครับ สงสัยคงเพราะไม่ต้องขนส่งมั้ง พวกผมเลยกินกันแหลกเลย
ระหว่างที่กินไอศกรีมก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย ก็เป็นเรื่องที่ไปเที่ยววันนี้นั่นแหล่ะ พรุ่งนี้กับมะรืนยังได้หยุดอยู่ครับ เลยคุยกันว่าพรุ่งนี้จะเข้าไปห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองที่ยังไม่เคยไป แล้ววันหยุดวันที่สามค่อยพักอยู่บ้านเตรียมตัวทำงานสวนสนุก พอคุยอะไรเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายกันกลับห้องครับ
พอเข้าไปในห้องตามสเต็ปผมต้องแผ่หลาไปบนเตียงก่อน มันติดอะครับ ทำทุกครั้ง 55+ ไอ่แจ๊คเองก็มองผมขำๆประมาณว่าทำอะไรเป็นเด็ก แล้วมันก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ผมเองก็นอนเขียนไดอารี่อยู่บนเตียง ปกติก็เขียนบ้างไม่เขียนบ้างนะครับ แต่วันนี้มันเจอเรื่องหลากหลายเหลือเกินเลยอยากบันทึกไว้ซะหน่อย พอเขียนเสร็จก็เปิดทีวีหาหนังดู จนไอ่แจ๊คออกมาจากห้องน้ำผมก็เข้าไปใช้ห้องน้ำต่อ อาบเสร็จก็เดินออกมาอย่างสบายอารมณ์ ลืมไปว่าไอ่แจ๊คมันขอทำอะไรอ่า…
“oh…yes…ahhhh….god….please…oh ahhh” เห...เฮ้ย!!! นั่น....นั่นมันหนัง....เอ่อ....หนัง X อ่า....ไอ่...ไอ่เหี้ยแจ๊คเอามาจากไหนเนี่ยยยย
“อ่าว....ออกมาแล้วเหรอ...ฮึๆ มานั่งดูด้วยกันมา....” มันตบที่นั่งข้างเตียงตัวเองดังปุ๊บๆ...ง่ะ อะไรเนี่ยยยยย
“อะ....ไอ่แจ๊ค...มึง....มึงเอามาจากไหนเนี่ย” ไม่เข้าไปหรอก...ยืนอยู่ห่างๆดีกว่าอะ -*-
“ก็เปิดไปเรื่อย.....เจอพอดี....ฮึๆ....มานี่มา....” ผมส่ายหัวดิกเลย เข้าไปให้โง่ดิ เลยเดินเลี่ยงไปแขวนผ้าเช็ดตัวที่ตู้เสื้อผ้า แล้วเช็ดหัวตัวเองด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็กแก้เขิน กรรม มันเปิดเหี้ยไรเนี่ย
“อย่าดื้อสิ...มานี่มา...หรืออยากให้ไปพามา....” ประโยคสุดท้ายเสียงมึง HERE มากไอ่แจ๊ค...กรรมของกูจริงๆ ผมเลยแขวนผ้าเช็ดตัวเล็กแล้วเดินหัวเปียกหัวลู่ไปหามัน...ในหัวก็คิดถึงเรื่องตอนกลางวันที่มันขอ...สงสัยจะถึงเวลาที่สัญญาแล้วมั้ง T^T
“ว่าง่ายๆอย่างนี้เดี๋ยวให้รางวัล...” ผมหันไปมองมันอย่างหวาดๆ ง่า รางวัลของมึงนี่ไม่ส่งผลดีกับกูแหงๆเลย ไอ่แจ๊คหัวเราะเหมือนรู้ความคิดผม มันเลยก้มตัวลงมากระซิบข้างๆหู
“เดี๋ยวทำเบาๆ..........” อืม........นั่นไง กูว่าแล้วไง มึงบอกเบาๆกูไม่เห็นมึงเบาเลย... T^T
“แต่ตอนนี้นั่งดูไอ่นี่เป็นเพื่อนหน่อย....ฮึๆ” มันคว้าตัวผมให้นั่งตรงหว่างขามันแล้วมันก็เอาคางเกยไหล่ เอามือกอดเอวผมไว้ มันคงโรแมนติคกว่านี้ถ้าไอ่หนังที่เปิดอยู่ตรงหน้านี่เป็นหนังรักไม่ใช่หนังโป๊! มือมันก็เลื้อยๆลูบอยู่แถวเอว งานเข้าว่ะ...
หนังตรงหน้าก็ฉายไป ซึ่งก็แน่นอนว่าผมพยายามจะไม่ดูอะ หลับตาบ้างลืมตาบ้าง แต่เสียงที่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ต้องได้ยินนี่มันก็....กระตุ้นอารมณ์ผมจนได้ ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวหรอก...ไอ่ความรู้สึกแข็งๆกับไอร้อนๆที่อยู่ด้านหลังของผมมันก็บ่งบอกถึงอารมณ์ของไอ่แจ๊คได้ดีไม่แพ้ผมเลยล่ะ...
“เป็นไงบ้าง...” มันกระซิบแผ่วๆที่ข้างหู ทำเอาสะดุ้งจนต้องย่นคอหนี แต่มันก็ตามมาประทับจูบแถวใบหู คาง และหลังคอผมจนได้ มือมันที่ตอนแรกกอดเอวอยู่ก็เลื้อยเข้าไปในเสื้อยืดผมแล้ว ตอนนี้ผมแทบไม่ได้ยินเสียงจากทีวี เหมือนจุดสนใจมันหันมาที่ไอ่แจ๊คทั้งหมด
“อะ....อ่า....ก็.....ซี๊ดดดด...” พูดไม่ทันจบประโยคมันก็บดจูบลงมาย้ำๆแถวหลังคอผม ขึ้นรอยแหงๆ ตอนนี้มันคว้ารีโมทกดปิดทีวี แล้วโยนรีโมททิ้งทันที มือมันเริ่มล้วงเข้าไปในขอบกางเกงผม อีกมือก็ลูบไล้ยอดอกผมเบาๆ ความซาบซ่านจากสัมผัสที่ประดังประเดเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้ผมแทบไม่มีแรงขัดขืน
“ทำ.........นะ”
จบตอนที่ 17 ไปเที่ยวท่าเรือ
จะฟิตไปไหน 55555+
ไม่รู้คุยไรดีวุ้ย อ่านๆกันไปละกัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
