เพิ่งได้มาอ่านค่ะ ไม่เหนือความคาดหมายที่จบแบบนี้
แต่อ่ะๆๆๆ ย้อนไปนิด เอาจริง เราเกลียดอิผีบ้านี่ที่สุดอะะะะะะะ
ตั้งแต่ตอนมีชีวิตอยู่แล้ว เก้าดีด้วยก็เหลิง ได้ป้าบๆกันก็ยิ่งบ้าบอ ตามจิกนั่นนี่ ไม่รู้ดิ แต่แบบ คนเราน่าจะเจียมตัวกันบ้าง ยิ่งไม่มีใครดีด้วย แต่เก้ามาดีด้วย ก็ยิ่งควรจะเจียมตัวปะวะ =____= ละเก้าก็ทำให้เห็นชัดแล้วมั้ยว่าไม่ได้ชอบๆ นางก็ตามไม่เลิก
ยิ่งตอนบอกว่าท้องยิ่งแบบสตอออออออออออ ถ้าเราเป็นเก้า เชื่อเหอะ ว่าเราก็คงใจร้ายแบบนั้นเหมือนกันอะ เพราะบางทีถ้ายังใจดีอยู่ก็จะยืดเยื้อไปเรื่อยไม่จบไม่สิ้น
แต่ถ้าถามว่า แล้วนางผิดจนขนาดต้องโดนฆ่าข่มขืนไหม เออ นางก็ไม่ได้สมควรได้รับอะไรอย่างนั้นหรอก แต่นางแค่ "โชคร้าย" นางโชคร้ายยยยย เรามองว่าเก้าเป็นฟันเฟืองที่ทำให้โชคชะตานางมาเป็นแบบนี้ แต่สำหรับเราเก้าไม่ได้ผิดเลย เอาจริง นางพพ.นี่ก็เรียนหมอ ละอยู่ปี 4 ด้วยนะ วิธีการเอาตัวรอดตั้งแต่โดนรถบัสทิ้งน่าจะฉลาดกว่านี้อะ -*- นี่อะไร ขึ้นรถไปกะผชแปลกหน้า จะบ้าหรอหล่อนนนนนน นังโง่วววววววววววว (เราคิดว่าการที่โดนทิ้งไว้ที่ปั๊มไม่ใช่เรื่องใหญ่นะ สำหรับคนที่อายุเกิน 20 แล้วและยังมีมือถืออยู่กะตัวอะ เป็นเราโดนทิ้งก็คงโทรหาพ่อแม่ก่อนอะ ให้พ่อแม่ช่วย นี่ไร โทรหาเก้า ขึ้นรถกะคนแปลกหน้า ให้ตายเถอะหอยหลอด ทำยังกะตัวเองเป็นเด็กสามขวบ -*-)
แล้วเรื่องชนกันต์ เราก็งงนะว่าถ้ากันต์ขับรถตรงเลนดีๆจะไปเฉี่ยวอิผีบ้าได้ยังไง ยกเว้นแต่นางจะเสร่อเอาหน้าออกมาเลยเส้นเลนขอบถนนเอง เออ แต่ก็เข้าใจแหละ จังหวะกำลังตื่นตกใจ รีบ ต้องการความช่วยเหลือขนาดนั้น นางอาจจะโผล่หน้าขวางทางรถก็ได้ กันต์คือทางรอดทางเดียวของนาง ถ้าบอกว่านางซวยแล้ว กันต์ไม่ซวยกว่าหรอ
คิดในแง่ถ้าเราเป็นกันต์ เราก็ไม่ลงไปดูอะ ตอนมืดๆ เหมือนจะชนคน แต่หยุดดูละไม่มีใคร จะบ้าหรอออออออ ที่น่ากลัวกว่าผีคืออาจเป็นมิจฉาชีพไรงี้ เห็นด้วยกับคห.นึงที่บอก ต่อให้ตอนนั้นถ้ากันต์ลงไปดูหรือลงไปช่วย กันต์ก็อาจเป็นอีกศพไปด้วยก็ได้เพราะพวกนั้นมี 3 คน เออ แต่อิผีบ้านั่นก็อาจดีใจก็ได้ มีเพื่อนตายไรงี้
ถ้าให้บรรยายนางพพ.สักคำ เราจะยื่่นให้เลย ... ซ่งติง = = (นางรักเก้ามากกว่าพ่อแม่นางหรอ นี่สงสัย)
บางทีคิดแบบคนใจร้ายสุดๆนะ... หรือคืนนั้น เก้าควรปล่อยให้โอ๊ตเข้าไปซั่มนางผีบ้าให้หนำใจ เออ หรือเรื่องจะดราม่ากว่านี้อีกเพราะเดี๋ยวนางก็คงหาว่าเป็นเพราะเก้าไม่ดูแลนางเลยโดนซั่ม ถถถถ จริงๆก็ไม่อะไรนะ ทุกคนต่างโยนความผิดอะ นางผีนั่นก็โยนความผิด โทษเก้า โทษกันต์ โทษทุกอย่างที่ทำให้นางโดนแบบนั้น แต่นางไม่เคยโทษตัวเองว่าทำไมต้องเรียกเก้าไปคุยในที่ลับตาอย่างนั้น ทำไมถึงยอมขึ้นรถไปกะคนแปลกหน้าอย่างนั้น ถถถถ นังคนโง่!
อย่างเพื่อนในชั้นเรียนก็โยนความผิดมาที่เก้า ทั้งที่ทุกคนก็รู้อยู่แก่ใจว่าวันนั้นนางพพ.หายไปตั้งแต่ไม่ได้ขึ้นรถบัสมาด้วย จริงๆสังคมอย่างนี้น่ารังเกียจนะ เราเคยเจอ และเข้าใจดี
นี่พยายามนึกหาเหตุการณ์เปรียบเทียบเรื่องของเก้ากับพพ.อยู่ อาจจะไม่ใกล้เคียงที่สุด แต่น่าจะพอถูไถไปได้มั้ง
ครั้งนึง เราเคยจะพยายามซ่อนของเล่นจากน้องชาย ตอนนั้นอยู่หน้าบ้าน หน้าบ้านก็มีมอไซค์จอดอยู่
น้องชายก็เดินเข้าหาเรา แบบอยากรู้ว่าเราซ่อนไรไว้ เราก็ถอยหลังไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนขาโดนท่อมอไซค์ เป็นรอยใหญ่ พอง แดง แล้วเราก็โทษว่าเป็นความผิดของน้องชาย ที่ทำให้เรามีแผลแบบนั้น (เพราะการคิดแบบนี้มันทำให้เราสบายใจมากกว่าไง ทั้งที่คนเดินถอยหลังคือเราเอง และทั้งที่รู้ว่าข้างหลังมีรถจอดอยู่ ก็ยังไม่ระวัง ไม่เอะใจ และการซ่อนของเล่นนั้นจากน้องชายก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นเลยด้วยซ้ำ ยังไงสุดท้ายก็ต้องเอามาเล่นกะน้องอยู่แล้ว แต่มันเป็นเพราะความงี่เง่าของเราเอง)
กรณีเก้ากับพพ.ก็คงเหมือนกัน เก้าทิ้งพพ.ไว้ตรงนั้น จนนางขึ้นรถไปกะคนอื่น ละก็โดนข่มขืนในที่สุด
กลไกลการป้องกันตัวเองของนางจึงโทษเก้า โทษนั่นนี่นู่น นั่นแหละ .... จริงๆนางน่าโดนจับไปบำบัดนะ จิตป่วยนะนี่
ตอนจบนี่แบบ หลอนกว่าตอนอื่นมาก TT เรากลัวอะ เราสงสัยว่านางมาเกาะหมอศรันย์นี่คือ แค่อยากอยู่กับเก้า หรือว่าอยากเอาให้เก้าตาย จะได้ไปอยู่ด้วยกัน ฮือออออออ ที่หนักกว่าคือสงสารกันต์อะ จะเป็นบ้าอยู่แล้ว
ส่วนหมออธิศไม่มีอะไร เรารักคนนี้มาก เป็นหมอที่ดี~~
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะที่เขียนนิยายดีๆแบบนี้ออกมา อยากซื้อหนังสือเก็บเหมือนกันนะ แต่ก็ลังเลอะ กลัวผีไงไม่ใช่ไร ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ