ในที่สุดก็ตามทันสักที วุ้วๆ~ เย่~ เย~
ตั้งแต่อ่านมาประทับใจเรื่องนี้มากๆ ครับ บรรยายซะเห็นภาพเลย
พี่จี้เก็บรายละเอียดเรื่องได้ครบถ้วนจริงๆ ทั้งๆ ที่ไม่เคยไปอยู่ในช่วงเวลานั้น
ทุกครั้งที่พี่เขียนบรรยายผมรู้สึกว่าพี่จะเก็บข้อมูลสถานที่ต่างๆ ที่ปรากฏในเรื่องได้ดีจริงๆ
คราวก่อนทำเอาผมอยากหอบผ้าหอบผ่อนไปบอสตันจริงๆ
(ติดตรงไม่มีเงิน และโง่อังกฤษ)
คราวนี้อยากข้ามเวลา ทวิภพ กลับอดีตเหลือเกิน~ กลับไปในช่วงที่สิ่งแวดล้อมยังไม่แปดเปื้อน
(อิคินเศร้านักชาตินี้อยากลองดื่มน้ำฝนสักครั้ง แต่ติดที่ปัจจุบันมันปนเปื้อนสารเคมี)
นอกเรื่องมาเยอะและ เข้าเรื่องดีกว่าเน๊อะ~
คู่ของอาจารย์คนึงกับคุณเล็กนี่อยากจะบอกว่าหวานน้ำตาลขึ้น มันไต่มันตอมคอมฯ กันเลยทีเดียว
อย่างกับคู่สามีภรรยาที่พึ่งแต่งงานกันใหม่เเน่ะ ดูถ้าว่าถ้าเเต่งกันไปจริงๆ อาจารย์คนึงน่าจะเป็นทาสให้คุณเล็กนะ
อีกคู่หนึ่งมันต่างกันราวฟ้ากับนรก (เว่อร์) ไอ่ย๊ะ~ เดี๋ยวนี้เค้านิยม ตบจูบๆ กัน ชิมิ ? มิน่าล่ะ คะเเนนคู่นี้พุ่งปรี๊ด (อิคินโบราณ)
ปลื้มเล็กน้อย ที่จินดาได้โผล่เข้ามาในบทบ้าง อย่าคิดลืมเลือนเมื่อเธอจากไป~ อุกริ ยังรักจินดาเสมอ ฮา
พี่จี้ตัดฉากจบได้เยี่ยมมาก
น้ำตาไหลพราก~
(กะซิกๆ) แอบแวบไปทำหนังสือผู้ปกครองรึครับ หึหึ
อย่าลืมน้าว่าอิคินรองาบหนังสืออยู่
ทั้งนี้ทั้งนั้นผมขอให้พี่จี้ทำงานสำเร็จนะครับ อย่าหักโหมครับ รักษาสุขภาพด้วยคร้าบบ~
ขอมอบดอกไม้ให้เธอเป็น " กำ ลัง ใจ "