@@โดยLuk{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้}
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@โดยLuk{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้}  (อ่าน 804868 ครั้ง)

ออฟไลน์ NY_JK

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
 :กอด1:กอดพี่วี เข้าใจที่พี่วีตอบทุกประการ
รออ่านเรื่องราวของพี่วีกับพี่กลในตอนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25
รอ ตอนต่อไป อยู่ น้า า า

ออฟไลน์ OitJi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1012
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1

little_nok

  • บุคคลทั่วไป
สวัสดีคุณวี และน้องลักซ์
นี่คือโพสแรกของพี่ตั้งแต่แอบอ่านเวปนี้มา
อ่านเรื่องจริงมาก็หลายเรื่อง
แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กินใจพี่มากมาย
ตามที่อ่าน คุณวีกับพี่ก็คงอยู่ในวัยใกล้ๆ กัน
ห่างกันไม่น่าจะเกินห้าปี
และเข้ามาอ่านตอนคุณวีตอบคำถาม
รู้สึกประทับใจในความอ่อนโยนและดูจริงใจของคุณวี
ตัวจริงต้องเป็นหญิงเรียบร้อยแน่ๆ เลย ใช่ไหมค่ะ
เพราะตอนเป็นชาย ก็เป็นเด็กเรียบร้อย รักดี ซึ่งเป็นขั้วตรงกันข้ามกับตากล
ตั้งแต่เริ่มเรื่องราวการพบกัน มาถึงตอนนี้ บอกได้เหมือนทุกคนเลยว่า
ตากลสุดจะเป็นคนเลวร้าย (ในตอนนั้น) เลยนะคะ
อยากจะรู้จังเลยว่า เมื่อไร ตอนไหน และทำไม  คุณวีถึงได้รักตากลได้
แล้ว ใครรักใครก่อนคะ  แหม อย่าบอกว่าให้รออ่าน พี่ก็รออยู่จ๊ะ  :o8:
จริงๆ แล้ว คุณวีก็เล่าเรื่องได้น่าอ่านนะคะ  ลองๆ เขียนดูก็ได้นะคะ
การเขียนหนังสือ ก็เหมือนกันพูดคุย เล่าเรื่องที่เราอยากจะบอกผู้คน
แล้วที่คุณเขียนตอบคำถาม มันก็เป็นการเล่าเรื่องราวเหมือนกัน

ตอนนี้ชีวิตคุณวี กับคุณกล (เริ่มเปลี่ยนสรรพนาม) มีความสุขดีนะคะ
และขอให้มีความสุขตลอดไป

จะติดตามต่อไป เป็นกำลังใจให้นะคะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-04-2011 00:48:10 โดย little_nok »

ออฟไลน์ sakiko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-25

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
เพราะ..ความรัก

คำนี้คำเดียว
ก็เปลี่ยนโลกทั้งใบ..ได้แล้ว


ขอบคุณครับ คุณวี
อ่ะ..เฮียกล ด้วย

nine-poo

  • บุคคลทั่วไป
ผมว่าคู่กลวีโรแมนติกมากๆ คับ คู่กันแล้วไม่แคล้วกันจริงๆ
หลายๆ คู่หาแทบตายก็ไม่ใช่คู่อยู่กันหลายปีสุดท้ายไม่เหลืออะไร
แต่คู่นี้เริ่มจากโหด เถื่อน ถ่อย ดิบ โอ้ยไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูดสุดท้ายก็ "รัก"
แอบคิดว่าความรักของเราเิริ่มตอนไหนนะ เคยสุขจนตัวลอย หรือเจ็บเจียนตายมากกว่ากัน

รอตอนต่อไปคร้าบบบบบบบ


ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
มารอด้วยใจจดจ่อ

b27072010

  • บุคคลทั่วไป
ตั้งหน้าตั้งตารอ

อยากรู้ว่ามารักกันได้ยังไง

ออฟไลน์ uaeb

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
พึ่งเข้ามาอ่าน

พี่วีน่ารักมากกกก

พี่กลอย่าโหดมากนักสิ

เข้ามารอตอนต่อไป   :z1: :z1: :z1:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Pa'veaw

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-1
มารอด้วยใจคิดถึง
 :call: :call: :call:

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
 :pig4:ขอบคุณมากนะค่ะ  ที่รอกันขนาดนี้  ขอโทษด้วยค่ะ 

เพิ่งกลับมาถึงตอนสี่ทุ่มนี้เอง  เดินทางเหนื่อยมาก  งานก็วุ่นวาย   

เฮ้อ!..............จัดให้ตามที่รอนะค่ะ   อารมณ์ตอนนี้ยากพอสมควรในการถ่ายทอดให้พี่วี 

ส่งให้ได้ตามนี้แหล่ะค่ะ





เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
Part  23
เซ็กส์..ครั้งใหม่
.
.
.
.
.
สุดท้ายผมก็ต้องออกมาเผชิญความจริง เพราะเหี้ยกลมันเคาะประตู..บอกว่าจะอาบน้ำ

ประชดผมอีก..อาบน้ำหรือหลับถึงนานเป็นชั่วโมง เจอแบบนี้เลยต้องรีบอาบรีบออกตามนั้น

พอออกมา..มันก็เข้าไปอาบต่อทันที ส่วนผมรีบสวมเสื้อกล้ามห่านคู่สีขาว 

กับกางเกงบอลขาสั้นของเหี้ยกลมัน ที่เอามาวางไว้ให้บนเตียง แอบคิดนิด ๆ 

ว่าเหี้ยอย่างมันทำเรื่องแบบนี้ก็เป็น  มีกะใจนึกด้วยว่าผมไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนนอน

เสร็จเรียบร้อยจัดการเอาผ้าขนหนูที่ใช้เปียกหมาด ๆ ไปผึ่งตรงราวแขวนผ้าข้างตู้   

พร้อมผึ่งชุดของตัวเองไปด้วย..พรุ่งนี้ต้องใส่อีก  ขึ้นนอนบนเตียง..ดึงผ้านวมขึ้นห่มข่มตาหลับ

ไม่อยากคิดไรแล้ว..รู้สึกเพลียด้วยงีบหลับไปตอนไหนไม่รู้   


มาสะดุ้งรู้สึกตัวอีกที ก็ต่อเมื่อลิ้นชื้นสัมผัสบริเวณซอกคอ ขมเม้มใบหูดูดเล่นตอนนี้..

พาเอาขนลุกตาตื่นหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง  ก่อนจะตะกุกตะกักหลุดเสียงร้องห้ามออกมา


“กะ..กล..มึงทำไร..”  โง่เปล่าผม...รู้ว่ามานอนกับมันแล้วต้องเจออะไร พอโดนจริง ๆ

กลับสั่นเป็นเจ้าเข้า แถมไปไม่เป็นดื้อ ๆซะงั้น ยอมรับว่าผมกลัวมาก ๆ กลัวจนจับจิตเลยหล่ะ

นึกถึงความเจ็บปวดแสนทรมานที่ได้รับ  พาลให้ใจสั่นเต้นรัวจนจะทะลุอกแล้วตอนนี้   

มันไม่ได้หยุดการจูบไซร้ผม  พึมพำตอบอีกว่า


“อืมๆๆ..ปี้มึงไง”  สั้น ๆ ง่าย ๆ แต่ใจผมตอนนี้..ยิ่งได้ฟังคำยืนยันให้มั่นใจแล้วว่า..

มันกำลังจะทำอะไร เล่นเอาวูบตกไปอยู่ตาตุ่ม สั่นหนักเข้าไปใหญ่ จนมันเริ่มสัมผัสได้แหล่ะ


“มึงกลัว..” มันถาม


“กะ..กู..กูกลัวเจ็บ มึงเคยทำกูสลบมาแล้ว ทรมานมากนะกล ไม่ทำได้ไหมว่ะ”  ผมพยายามต่อรอง 

แม้โอกาสจะริบหรี่ได้แต่หวังว่ามันจะเปลี่ยนใจ


“หึ..ยิ่งมึงเป็นแบบนี้ มึงรู้ป่ะ!..เหมือนยั่วให้กูคลั่ง ยิ่งอยากทำมากกว่าเดิม 

ดูดิ..ครั้งนี้มึงไม่ต้องปลุกเหี้ยไรเลย น้องกูแข็งโด่พร้อมรบทันที” มันไม่พูดเปล่า

เบียดสะโพกเสียดสีสะโพกผมให้รู้ว่าน้องมันแข็งแค่ไหน เป็นการพิสูจน์อีกตะหาก   

ผมยิ่งผวาเข้าไปใหญ่ ขนาดสัมผัสผ่านเนื้อผ้า ยังรับรู้ได้ถึงไอร้อนที่ส่งผ่านออกมา   

แล้วก็นะขนาดของมันอีกล่ะ โอ้ย!...บอกตรง ๆ ผมกลัวจริง ๆ...กลัวจนขี้ขึ้นหัวเลยล่ะตอนนี้ 

จู่ ๆ น้ำตามันไหลมาเองได้ไงไม่รู้ เหมือนใจมันอัดอั้น..ไม่มีทางออก..ไม่รู้ทำไง 

มันแน่นหน้าอกไปหมด น้ำตาไหลเป็นทาง..เหมือนต้องการช่วยระบายความคับข้องใจ

ที่กดดันผมอยู่ขณะนี้ จนเหี้ยกลที่กำลังซุกไซร้จูบซอกคอผมเริ่มรู้สึกได้


“เห้ย!..ร้องไมว่ะ....”  ได้ผล..มันหยุดการกระทำ เอื้อมมือไปเปิดไฟหรี่บนหัวเตียงทันที 

หันกลับมาจ้องหน้าผม ผมจ้องมันกลับน้ำตาเต็มเบ้าตา..มองหน้ามันพร่ามัวไปหมด 

ไม่มีเสียงสะอื้น..มีแต่น้ำตาไหลพราก ๆ ตัวสั่นน้อย ๆ กลัวครับ..กลัวจริง ๆ

นึกถึงเสียงเนื้ออ่อนบริเวณนั้น..มันปริแยกลั่นกึกก้องในหู พร้อมกับความเจ็บจุก แสนทรมานขึ้นมา

ผมกลัวจริง ๆ


“ไม่เอาอย่าร้อง...ห่า..มึงจะร้องทำไมว้า”  มันพยายามปลอบผม เสียงมันตอนนี้อ่อนโยนโคตร ๆ

ผมไม่เคยได้ยินมันพูดอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน..พอมาสะกิดเข้าให้ ยิ่งทำให้น้ำตาผมไหลไม่หยุด

จากที่ไม่สะอื้นเริ่มสะอื้นฮัก ๆ เข้าให้ ก็นะผมก็คนมีเลือดเนื้อมีสุข มีความทุกข์ มีหัวเราะ 

มีร้องไห้ปกติธรรมดา แม้จะพยายามทำใจเข้มแข็งเพียงใด มุมอ่อนแอของคนเรามันย่อมมี

และตอนนี้มุมอ่อนแอของผม..มันดันมาแสดงออกตอนที่ผมกลัวจับจิต และไอ้คนที่มันทำให้ผมกลัว 

กำลังปลอบผมด้วยคำพูดอ่อนโยนไม่กี่ประโยค เลยยิ่งทำให้บ่อน้ำตาผมทะลักทะลาย

ไหลเป็นปี๊ปกันเลยทีนี้ มันดูตกใจไม่น้อย สันดานดิบเถื่อนที่มักเห็นจนชินตา กลับไม่เห็นในตอนนี้ 

มันก้มลงโอบกอดลูบหัวผม เหมือนปลอบเด็ก ๆ ซะงั้น มีกระซิบเสียงนุ่มอยู่ริมหูอีกตะหาก


“ไม่เอานะ..ไม่เอา..ไม่ร้องแล้ว..กูคงทำมึงจำแต่สิ่งเลวร้าย กูสัญญาครั้งนี้

กูจะลบภาพเลวร้ายที่มึงได้รับ..ให้จดจำแต่สิ่งดีดี ให้โอกาสกูนะ..อย่าร้อง..ปล่อยตัวสบาย ๆ

กูสัญญามึงจะไม่เจ็บอีก ด้วยเกียรติของเด็กช่าง กูรับปากว่าจะไม่ทำให้มึงเจ็บ" 


“พรืดดด!..ห่า..ห่า!.”  ใช่ครับผมหลุดขำ หัวเราะออกมาทันที ไอ้ที่มันพูดมาตั้งแต่แรกก็ฟังดูดี

กอปรกับน้ำเสียงที่อ่อนโยน..ซึ่งผมไม่เคยเห็นมุมนี้ของมันเลยตั้งแต่รู้จักกันมา เจอแต่สิ่งเลว ๆ

ที่มันมอบให้ตลอด แต่มาตลกไอ้ตอนมันพูดว่า ‘ด้วยเกียรติของเด็กช่าง’  อีคำนี้แหล่ะ...

เล่นเอาผมขำพรืดออกมาทันที ก็นะ..มันกล้าอ้างด้วยเกียรติของเด็กช่างได้อย่างภาคภูมิเต็มปาก

น่าตลกไหมล่ะ...เด็กช่างสมัยนั้น มีแต่คนขยาด..ไม่อยากข้องแวะ..มันคิดได้ไง 

ถึงได้พูดคำนี้มายืนยันกับผม นั่นแหล่ะอารมณ์ผมถึงเปลี่ยนจากเศร้ามาขำอีตอนนี้แหล่ะ


“หึ.หึ.หึ!..หัวเราะได้แล้วสิมึง..กูชอบมึงยิ้มหัวเราะมากกว่าว่ะ มะ..กูเช็ดหน้าให้”  พูดจบ..

มันลุกไปหยิบผ้าขนหนู..มาบรรจงเช็ดคราบน้ำตาให้ผม ตาผมกับตามันเผลอสบกันโดยไม่ตั้งใจ

ตาคมเข้มของมันสะกดผมนิ่งงัน  ไม่สามารถเบือนหลบมันได้ ก่อนมันจะค่อย ๆ 

โน้มหน้าลงประกบจูบผมช้า ๆ บดริมฝีปากเรียกร้องเบา ๆ ไม่ได้กักขะฬะหรือรุนแรงเอาแต่ใจอย่างใด   

มันขบเม้มริมฝีปากล่าง..ยอกเหย้าให้ผมเปิดปากให้ ผมกลับหลับตาลง..เผยอปากให้มันสอดลิ้นเข้ามา 

เกี่ยวกวัดชอนลิ้นนุ่มผมเข้าให้ ตอนนี้รู้สึกวูบไหวอ่อนหวาน สมองขาวโพลนไม่รับรู้อะไร

รู้สึกแต่เพียงลิ้นนุ่ม..ที่กำลังไล่ต้อนดูดดุนลิ้นผมอยู่ตอนนี้เท่านั้น ก่อนจะเสียวสะท้านวูบ..

เมื่อสัมผัสปลายนิ้วบี้หัวนมเข้าให้เบา ๆ ผมถึงกับบิดตัวเร่า ๆ ไม่เคยโดนทำแบบนี้มาก่อน

มือร้อนลูบไล้ไปตามผิวเนื้อ..สัมผัสที่ใดเล่นเอาขนลุกซู่ ร้อนวูบตั้งกะไขสันหลังเสียวยันท้องน้อย

ปฏิกริยากลางลำตัว..ตอบรับสัมผัสที่ได้รับจนขยายตัวทันที เหมือนมันจะรู้..ว่าผมมีอารมณ์ร่วมแล้ว 

ค่อย ๆผละจูบก้มลงดูดดุนหัวนมผม รัวลิ้นตวัดยอกเย้า..จนเสียวสะท้านได้แต่บิดตัวไปมา 

มีบางครั้งเผลอแอ่นยัดสู้ลิ้นมันอีก เหมือนร่างกายมันบังคับไม่ได้ เป็นไปโดยอัตโนมัติ 

รู้อีกทีเมื่อมันขยับขึ้นมาบดจูบ..บดเบียดเนื้อตัวเปล่าเปลือยร้อนรุ่ม..สัมผัสร่างเปลือยของผม

แบบไม่มีเสื้อผ้าติดกายสักชิ้น ไม่รู้มันถอดของผมและของมันออกตั้งกะตอนไหน 

มันเร็วมากยอมรับเหี้ยนี่ฝีมือโคตรเซียวเรื่องแบบนี้จริง ๆ สลับกับการจูบไซร้ตามใบหูลำคอ

แก้ม ริมฝีปาก หน้าอกหัวนม ที่มันเฝ้าวนเวียนทำกะร่างกายผม จนร้อนระอุไปทั่วร่าง

เหมือนร่างกายต้องการปลดปล่อย ทะยานขึ้นแต่ไปไม่ถึง ขัดใจต้องเอื้อมมือไปเพื่อจะสัมผัส

น้องชายของตัวเอง...กะรูดรั้งให้ไปถึงฝั่งฝัน มันรีบตะปบมือผมไว้สอดนิ้วประสาน

ไม่ให้ทำในสิ่งที่ต้องการ ผมได้แต่ครางอย่างขัดใจในลำคอ


“อือ..อือ..”  หน้าบิดส่ายไปมา หงุดหงิดที่ไม่ได้ดังใจ ก่อนที่มันจะใช้ตัวคล่อมทับบดเบียด

ถูไถร่างกายกับผม ยิ่งพาให้เสียววูบวาบเข้าไปใหญ่ ตอนนี้พูดได้ว่าทรมาน แต่คนละทรมาน..

ต่างจากที่ได้รับ มันเป็นการทรมานเพราะไม่ได้รับการปลดปล่อย ไม่ใช่ทรมานเพราะความเจ็บปวด

มันปล่อยมือผมเป็นอิสระ สัญชาติญาณทำให้ผมโอบรอบคอมัน  ในขณะที่มันเฝ้าวนเวียนจูบไซร้

ผมไปทั่วไม่หยุด ริมฝีปากหนานุ่มแตะโดนส่วนไหน..พาให้ร้อนวูบวาบเหมือนเหล็กร้อน

นาบตรงส่วนนั้นตลอดเวลา แล้วผมก็สะดุ้งเฮือกทันที..เมื่อรู้สึกสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามาในร่าง

สัมผัสเจลเย็น ๆที่รู้สึกได้ ถึงจะไม่อึดอัดมาก แต่อาการต่อต้านของร่างกาย..เป็นไปตามกลไก

ธรรมชาติ ได้ยินเสียงมันกระซิบพร่าปลอบข้างหู


“จุ๊..จุ๊...อย่าเกร็ง..หายใจลึก ๆค่อย ๆผ่อนตัวสบาย ๆ”  มันเวียนกระซิบบอกผมซ้ำ ๆ

ไม่รู้ว่าเพราะคำกระซิบพร่าที่เฝ้าบอกหรือเปล่า ทำให้รู้สึกร่างกายไม่บีบรัดต่อต้าน

เหมือนในตอนแรก มันเริ่มขยับเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะกดเน้นคว้านไปทั่วจนผมเริ่มรู้แล้วว่า

มันคือนิ้วมือนิ้วใดนิ้วหนึ่ง มันทำสลับกับการจูบไซร้ดูดปากผมไปด้วย

จนดึงอารมณ์ผมให้กลับมาร้อนระอุ  ก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีก

แม้จะอึดอัดแต่ผมก็ไม่ทรมานหรือเจ็บปวดมากอย่างที่คิด  เหมือนจะทนได้ 

และในความอึดอัดมันยังมีความเสียววูบวาบแทรกด้วยตลอด...เวลาที่นิ้วมันขยับเข้าออกในร่างผม

จนเผลอครางออกมาไม่รู้ตัว


“อ่า..อ่าาาาาาๆๆๆ”  กำลังเสียวจนเพลินต้องสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที เมื่อมันจู่ ๆถอนนิ้วมือออกไป 

จับขาผมยกพาดบ่า..สายตาจับจ้องตาผม แววตามันฉ่ำเยิ้มเหมือนคนกำลังมีความสุขสุด ๆ

ผมไม่รู้ว่าสายตาผมที่จ้องตอบไปเป็นยังไง แต่ในแววตามันมีใบหน้าที่เหยเกสั่นระริกสะท้อนมาให้เห็น   

และผมต้องเกร็งตัวแน่นอีกครั้ง เมื่อสัมผัสถึงท่อนเนื้อแข็งร้อนที่แทรกเข้ามาช้า ๆ เล่นเอาน้ำตาเล็ด 

หลุดสะอื้นออกมา มือกำบิดผ้าปูที่นอนประหนึ่งจะขาดติดมือ..กัดปากเม้มเน้น 

ในหัวเหมือนเสียงเนื้อจะปริแยกแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ตามมาหลอนผมทันที 

จนหลุดปากบริภาษมันไป


“ฮึก..ฮึก..ไหน..บอก..ไม่..ทำให้...เจ็บ...ไง”  มันหยุดนิ่งทันที 

ก่อนจะโน้มตัวมาจูบซับน้ำตาตรงหางตาให้ผม ก่อนจะกระซิบเสียงทุ้มพร่าอ่อนโยนริมหู

สลับจูบเม้มหูผมไปด้วย


“ขอโทษ..ทนเอานิดน่ะ..เดี๋ยวคงดี..”  หูผมไม่ฝาด มันขอโทษผมครับ

ผมไม่เคยคิดจะได้ยินคำนี้หลุดจากปากมันมาก่อน ไม่คาดฝันว่าจะมีโอกาสได้ยินด้วยซ้ำ

พาลทำให้ร่างกายที่ต่อต้านในตอนนี้ อ่อนยวบผ่อนการบีบรัดลงทันที

มันอาศัยจังหวะนี้ดันแทรกเข้ามาทีเดียวมิดด้าม


“อึก..อุก..ซี้ดดดๆๆ...อ่าๆๆ!.”  ผมตึงแน่นจุกไปหมด เสียงมันหลุดครางแหงนหน้าเกร็ง

จนเส้นเลือดเอ็นคอปูดเห็นเป็นรอยชัดเจน จากหน้าดำกลายเป็นแดงทั้งหน้า 

มันกำลังกัดกลามแน่น เหมือนพยายามอดทนอะไรของมันสักอย่าง ก่อนจะค่อย ๆผ่อนลมหายใจ

ซึ่งผมก็เริ่มหายจุกขึ้นมาบ้างแล้ว สัมผัสได้กับความร้อนที่อัดในร่างกายเต้นตุ๊บๆๆ อยู่ตอนนี้

ก่อนมันจะค่อย ๆ คลึงบดเบือดสะโพกวนไปมาช้า ๆ ก้มหน้าจ้องผม จนผมต้องบิดหน้าหลบตามัน   

ตอนนี้หรือหน้าผมร้อนฉ่าไม่กล้าสบตามันแหล่ะ มันยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะค่อย ๆ

ถอนสะโพกออกค่อยรู้สึกโล่งได้ไม่ทันไร มันอัดกระแทกเข้ามาทีเดียว   

พร้อมกับเริ่มขยับเข้าออกเร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ ตัวผมสะท้านไหวไปกับจังหวะ

กระแทกกระทั้นของมัน ยอมรับว่าทั้งเจ็บทั้งเสียว อารมณ์สองอย่างมันเกิดมาพร้อม ๆ กัน

ก่อนจะรู้สึกเสียวขึ้นมาเรื่อย ๆ จนต้องยกสะโพกรับการกระแทกของมันไม่รู้ตัว   

มันเร่งจังหวะถี่กระชั้นขึ้น ผมเสียวท้องน้อยวูบร้อนวาบ ก่อนจะหลุดครางยาว

ปลดปล่อยน้ำรักออกมาโดยไม่ต้องทำอะไรสักกะอย่าง ช่องทางข้างหลังบีบรัดแน่น 

ตุ๊บๆๆ มันขยับสะโพกกระแทกอัดอีกไม่กี่ทีก่อนล้มฟุบทับร่างผม 


“ซี้ดดดๆๆๆ!!!...อ่าาาาาๆๆๆ”  รู้สึกอุ่นวาบในช่องท้อง น้องชายมันเต้นรัวตุ๊บๆๆๆๆ...ในร่างผม

มันจูบซบซอกคอลมหายใจหอบแห่ก ๆ ทั้งผมทั้งมัน เสียงหัวใจเต้นให้ได้ยินดังรัวยังกะกองเพล

ก่อนที่ผมจะค่อย ๆ พล่อยหลับลงไม่รู้ไรอีก อาจเพราะเพลียมาทั้งวัน

และร่างกายผ่านการปลดปล่อยจากกิจกรรมเมื่อตะกี้ ทำให้เกิดการผ่อนคลาย 

ผมจึงไม่อาจทนฝืนหนังตาให้มันเปิดต่อไปได้อีก.............??????????








ขอให้มีความสุขในการอ่านทุกคน    คงได้รอยยิ้มกันสมใจแล้วสิ

Luk.

ออฟไลน์ pichayakamon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
    • My Facebook
กรี๊ดดดดดดด คุณ Luk มาแล้ว รอตั้งนาน ดีใจๆ ^^

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22

ออฟไลน์ j4c9y

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-7
 :pighaun:


ตอนนี้นี่  กลก็ยังไม่ได้ชอบวีหรอครับ


แต่แบบว่า  อิอิ  ดูเหมือนกลก็เอ็นดูวีอยู่นะ

ออฟไลน์ sweardear

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 93
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15

Margarin_Butter

  • บุคคลทั่วไป
ไม่คิดว่าพี่กลจะมีโหมดนี้แหะ หวังว่าครั้งนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนของพี่กลนะ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
 :เฮ้อ:เสร็จจนได้ :oo1: :oo1:




ออฟไลน์ nana

  • 아주마 애기 두명 ㅋㅋ
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2
ผ่านไปด้วยดีอิอิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ tekeela

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 166
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-2

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
สมกับที่รอคอยเลยคุณLuk
ฮากับมุขด้วยเกียรติของเด็กช่าง :m20:
และก็หวั่นไหวกับบทเลิฟซีนเน้อ :o8:

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
คราวนี้สมยอมแหละ  อร๊ายยย >//<

ออฟไลน์ ~MeiMeiZ@~

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0

ออฟไลน์ uaeb

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1

ployyunho

  • บุคคลทั่วไป
หลากหลายอารมณ์ในตอนเดียว ว่าแต่อีตาพี่กลนี่อ่อนโยนเป็นกะเค้าด้วยหรอ  :-[
หวังว่าคงไม่ใช่แค่ตอนนี้เท่านั้นนะ อยากให้ดีกับพี่วีไปตลอดได้ป่ะ อิอิ
คนอ่านรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจเป็นอย่างยิ่ง เหมือนทั้งคู่เริ่มรู้สึกพิเศษต่อกันแล้ว
ไม่ว่าตาพี่กลจะติดใจอะไรพี่วีก็เถอะ แต่ถ้าอ่อนโยนแบบนี้
รับรองพี่วีเรียบร้อยโรงเรียนพี่กลแหงมๆ o18

ออฟไลน์ DEMON3132

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
โหมดหวานของกลทำเอาคนอ่านยังใจละลายเลย แล้ววีเจอะเจอ
เข้าเองกับตัวเป็น ๆ จะไม่ละลายใจอ่อนได้ไง เชื่อแล้วความรัก
ทำให้อะไร ๆ ที่เลวร้ายเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้แบบนี้เอง
ตอนนั้นกลและวีอาจจะยังไม่รู้ตัวว่าเริ่มมีความรู้สึกดี ๆ เกิดขึ้นระหว่าง
สองคนแล้ว แต่คงยังสับสนในตัวเองกันอยู่ และยังไม่เปิดใจรับความ
จริง มันเลยกั๊ก ๆ และบอกว่าไม่รู้ว่าเกิดความรักกันตอนไหน ....
+1 แทนคำขอบคุณ (ชอบกลในโหมดหวานละลายใจแบบนี้มากกว่า
โหมดโหดเลวเถื่อนนะ)

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
ก๊ากกกกก  :-[ เริ่มมีการพัฒนาาาา
 :beat: กล
 :กอด1:พี่วี

ออฟไลน์ BEN*_*MOS

  • เด๊กน้อยเลือดกรุ๊ปY
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-0
กลเปลี๊ยนไป๊ ดูหวานๆขึ้นอ่า อร๊ายยย รอตอนต่อไปนะคะ~~~

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7
 :m25:กลอ่อนโยนนน น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก


อยากอ่านอีกอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด