ขอบคุณมากนะค่ะ ที่รอกันขนาดนี้ ขอโทษด้วยค่ะ
เพิ่งกลับมาถึงตอนสี่ทุ่มนี้เอง เดินทางเหนื่อยมาก งานก็วุ่นวาย
เฮ้อ!..............จัดให้ตามที่รอนะค่ะ อารมณ์ตอนนี้ยากพอสมควรในการถ่ายทอดให้พี่วี
ส่งให้ได้ตามนี้แหล่ะค่ะเพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
Part 23
เซ็กส์..ครั้งใหม่.
.
.
.
.
สุดท้ายผมก็ต้องออกมาเผชิญความจริง เพราะเหี้ยกลมันเคาะประตู..บอกว่าจะอาบน้ำ
ประชดผมอีก..อาบน้ำหรือหลับถึงนานเป็นชั่วโมง เจอแบบนี้เลยต้องรีบอาบรีบออกตามนั้น
พอออกมา..มันก็เข้าไปอาบต่อทันที ส่วนผมรีบสวมเสื้อกล้ามห่านคู่สีขาว
กับกางเกงบอลขาสั้นของเหี้ยกลมัน ที่เอามาวางไว้ให้บนเตียง แอบคิดนิด ๆ
ว่าเหี้ยอย่างมันทำเรื่องแบบนี้ก็เป็น มีกะใจนึกด้วยว่าผมไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนนอน
เสร็จเรียบร้อยจัดการเอาผ้าขนหนูที่ใช้เปียกหมาด ๆ ไปผึ่งตรงราวแขวนผ้าข้างตู้
พร้อมผึ่งชุดของตัวเองไปด้วย..พรุ่งนี้ต้องใส่อีก ขึ้นนอนบนเตียง..ดึงผ้านวมขึ้นห่มข่มตาหลับ
ไม่อยากคิดไรแล้ว..รู้สึกเพลียด้วยงีบหลับไปตอนไหนไม่รู้
มาสะดุ้งรู้สึกตัวอีกที ก็ต่อเมื่อลิ้นชื้นสัมผัสบริเวณซอกคอ ขมเม้มใบหูดูดเล่นตอนนี้..
พาเอาขนลุกตาตื่นหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง ก่อนจะตะกุกตะกักหลุดเสียงร้องห้ามออกมา
“กะ..กล..มึงทำไร..” โง่เปล่าผม...รู้ว่ามานอนกับมันแล้วต้องเจออะไร พอโดนจริง ๆ
กลับสั่นเป็นเจ้าเข้า แถมไปไม่เป็นดื้อ ๆซะงั้น ยอมรับว่าผมกลัวมาก ๆ กลัวจนจับจิตเลยหล่ะ
นึกถึงความเจ็บปวดแสนทรมานที่ได้รับ พาลให้ใจสั่นเต้นรัวจนจะทะลุอกแล้วตอนนี้
มันไม่ได้หยุดการจูบไซร้ผม พึมพำตอบอีกว่า
“อืมๆๆ..ปี้มึงไง” สั้น ๆ ง่าย ๆ แต่ใจผมตอนนี้..ยิ่งได้ฟังคำยืนยันให้มั่นใจแล้วว่า..
มันกำลังจะทำอะไร เล่นเอาวูบตกไปอยู่ตาตุ่ม สั่นหนักเข้าไปใหญ่ จนมันเริ่มสัมผัสได้แหล่ะ
“มึงกลัว..” มันถาม
“กะ..กู..กูกลัวเจ็บ มึงเคยทำกูสลบมาแล้ว ทรมานมากนะกล ไม่ทำได้ไหมว่ะ” ผมพยายามต่อรอง
แม้โอกาสจะริบหรี่ได้แต่หวังว่ามันจะเปลี่ยนใจ
“หึ..ยิ่งมึงเป็นแบบนี้ มึงรู้ป่ะ!..เหมือนยั่วให้กูคลั่ง ยิ่งอยากทำมากกว่าเดิม
ดูดิ..ครั้งนี้มึงไม่ต้องปลุกเหี้ยไรเลย น้องกูแข็งโด่พร้อมรบทันที” มันไม่พูดเปล่า
เบียดสะโพกเสียดสีสะโพกผมให้รู้ว่าน้องมันแข็งแค่ไหน เป็นการพิสูจน์อีกตะหาก
ผมยิ่งผวาเข้าไปใหญ่ ขนาดสัมผัสผ่านเนื้อผ้า ยังรับรู้ได้ถึงไอร้อนที่ส่งผ่านออกมา
แล้วก็นะขนาดของมันอีกล่ะ โอ้ย!...บอกตรง ๆ ผมกลัวจริง ๆ...กลัวจนขี้ขึ้นหัวเลยล่ะตอนนี้
จู่ ๆ น้ำตามันไหลมาเองได้ไงไม่รู้ เหมือนใจมันอัดอั้น..ไม่มีทางออก..ไม่รู้ทำไง
มันแน่นหน้าอกไปหมด น้ำตาไหลเป็นทาง..เหมือนต้องการช่วยระบายความคับข้องใจ
ที่กดดันผมอยู่ขณะนี้ จนเหี้ยกลที่กำลังซุกไซร้จูบซอกคอผมเริ่มรู้สึกได้
“เห้ย!..ร้องไมว่ะ....” ได้ผล..มันหยุดการกระทำ เอื้อมมือไปเปิดไฟหรี่บนหัวเตียงทันที
หันกลับมาจ้องหน้าผม ผมจ้องมันกลับน้ำตาเต็มเบ้าตา..มองหน้ามันพร่ามัวไปหมด
ไม่มีเสียงสะอื้น..มีแต่น้ำตาไหลพราก ๆ ตัวสั่นน้อย ๆ กลัวครับ..กลัวจริง ๆ
นึกถึงเสียงเนื้ออ่อนบริเวณนั้น..มันปริแยกลั่นกึกก้องในหู พร้อมกับความเจ็บจุก แสนทรมานขึ้นมา
ผมกลัวจริง ๆ
“ไม่เอาอย่าร้อง...ห่า..มึงจะร้องทำไมว้า” มันพยายามปลอบผม เสียงมันตอนนี้อ่อนโยนโคตร ๆ
ผมไม่เคยได้ยินมันพูดอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน..พอมาสะกิดเข้าให้ ยิ่งทำให้น้ำตาผมไหลไม่หยุด
จากที่ไม่สะอื้นเริ่มสะอื้นฮัก ๆ เข้าให้ ก็นะผมก็คนมีเลือดเนื้อมีสุข มีความทุกข์ มีหัวเราะ
มีร้องไห้ปกติธรรมดา แม้จะพยายามทำใจเข้มแข็งเพียงใด มุมอ่อนแอของคนเรามันย่อมมี
และตอนนี้มุมอ่อนแอของผม..มันดันมาแสดงออกตอนที่ผมกลัวจับจิต และไอ้คนที่มันทำให้ผมกลัว
กำลังปลอบผมด้วยคำพูดอ่อนโยนไม่กี่ประโยค เลยยิ่งทำให้บ่อน้ำตาผมทะลักทะลาย
ไหลเป็นปี๊ปกันเลยทีนี้ มันดูตกใจไม่น้อย สันดานดิบเถื่อนที่มักเห็นจนชินตา กลับไม่เห็นในตอนนี้
มันก้มลงโอบกอดลูบหัวผม เหมือนปลอบเด็ก ๆ ซะงั้น มีกระซิบเสียงนุ่มอยู่ริมหูอีกตะหาก
“ไม่เอานะ..ไม่เอา..ไม่ร้องแล้ว..กูคงทำมึงจำแต่สิ่งเลวร้าย กูสัญญาครั้งนี้
กูจะลบภาพเลวร้ายที่มึงได้รับ..ให้จดจำแต่สิ่งดีดี ให้โอกาสกูนะ..อย่าร้อง..ปล่อยตัวสบาย ๆ
กูสัญญามึงจะไม่เจ็บอีก ด้วยเกียรติของเด็กช่าง กูรับปากว่าจะไม่ทำให้มึงเจ็บ"
“พรืดดด!..ห่า..ห่า!.” ใช่ครับผมหลุดขำ หัวเราะออกมาทันที ไอ้ที่มันพูดมาตั้งแต่แรกก็ฟังดูดี
กอปรกับน้ำเสียงที่อ่อนโยน..ซึ่งผมไม่เคยเห็นมุมนี้ของมันเลยตั้งแต่รู้จักกันมา เจอแต่สิ่งเลว ๆ
ที่มันมอบให้ตลอด แต่มาตลกไอ้ตอนมันพูดว่า ‘
ด้วยเกียรติของเด็กช่าง’ อีคำนี้แหล่ะ...
เล่นเอาผมขำพรืดออกมาทันที ก็นะ..มันกล้าอ้างด้วยเกียรติของเด็กช่างได้อย่างภาคภูมิเต็มปาก
น่าตลกไหมล่ะ...เด็กช่างสมัยนั้น มีแต่คนขยาด..ไม่อยากข้องแวะ..มันคิดได้ไง
ถึงได้พูดคำนี้มายืนยันกับผม นั่นแหล่ะอารมณ์ผมถึงเปลี่ยนจากเศร้ามาขำอีตอนนี้แหล่ะ
“หึ.หึ.หึ!..หัวเราะได้แล้วสิมึง..กูชอบมึงยิ้มหัวเราะมากกว่าว่ะ มะ..กูเช็ดหน้าให้” พูดจบ..
มันลุกไปหยิบผ้าขนหนู..มาบรรจงเช็ดคราบน้ำตาให้ผม ตาผมกับตามันเผลอสบกันโดยไม่ตั้งใจ
ตาคมเข้มของมันสะกดผมนิ่งงัน ไม่สามารถเบือนหลบมันได้ ก่อนมันจะค่อย ๆ
โน้มหน้าลงประกบจูบผมช้า ๆ บดริมฝีปากเรียกร้องเบา ๆ ไม่ได้กักขะฬะหรือรุนแรงเอาแต่ใจอย่างใด
มันขบเม้มริมฝีปากล่าง..ยอกเหย้าให้ผมเปิดปากให้ ผมกลับหลับตาลง..เผยอปากให้มันสอดลิ้นเข้ามา
เกี่ยวกวัดชอนลิ้นนุ่มผมเข้าให้ ตอนนี้รู้สึกวูบไหวอ่อนหวาน สมองขาวโพลนไม่รับรู้อะไร
รู้สึกแต่เพียงลิ้นนุ่ม..ที่กำลังไล่ต้อนดูดดุนลิ้นผมอยู่ตอนนี้เท่านั้น ก่อนจะเสียวสะท้านวูบ..
เมื่อสัมผัสปลายนิ้วบี้หัวนมเข้าให้เบา ๆ ผมถึงกับบิดตัวเร่า ๆ ไม่เคยโดนทำแบบนี้มาก่อน
มือร้อนลูบไล้ไปตามผิวเนื้อ..สัมผัสที่ใดเล่นเอาขนลุกซู่ ร้อนวูบตั้งกะไขสันหลังเสียวยันท้องน้อย
ปฏิกริยากลางลำตัว..ตอบรับสัมผัสที่ได้รับจนขยายตัวทันที เหมือนมันจะรู้..ว่าผมมีอารมณ์ร่วมแล้ว
ค่อย ๆผละจูบก้มลงดูดดุนหัวนมผม รัวลิ้นตวัดยอกเย้า..จนเสียวสะท้านได้แต่บิดตัวไปมา
มีบางครั้งเผลอแอ่นยัดสู้ลิ้นมันอีก เหมือนร่างกายมันบังคับไม่ได้ เป็นไปโดยอัตโนมัติ
รู้อีกทีเมื่อมันขยับขึ้นมาบดจูบ..บดเบียดเนื้อตัวเปล่าเปลือยร้อนรุ่ม..สัมผัสร่างเปลือยของผม
แบบไม่มีเสื้อผ้าติดกายสักชิ้น ไม่รู้มันถอดของผมและของมันออกตั้งกะตอนไหน
มันเร็วมากยอมรับเหี้ยนี่ฝีมือโคตรเซียวเรื่องแบบนี้จริง ๆ สลับกับการจูบไซร้ตามใบหูลำคอ
แก้ม ริมฝีปาก หน้าอกหัวนม ที่มันเฝ้าวนเวียนทำกะร่างกายผม จนร้อนระอุไปทั่วร่าง
เหมือนร่างกายต้องการปลดปล่อย ทะยานขึ้นแต่ไปไม่ถึง ขัดใจต้องเอื้อมมือไปเพื่อจะสัมผัส
น้องชายของตัวเอง...กะรูดรั้งให้ไปถึงฝั่งฝัน มันรีบตะปบมือผมไว้สอดนิ้วประสาน
ไม่ให้ทำในสิ่งที่ต้องการ ผมได้แต่ครางอย่างขัดใจในลำคอ
“อือ..อือ..” หน้าบิดส่ายไปมา หงุดหงิดที่ไม่ได้ดังใจ ก่อนที่มันจะใช้ตัวคล่อมทับบดเบียด
ถูไถร่างกายกับผม ยิ่งพาให้เสียววูบวาบเข้าไปใหญ่ ตอนนี้พูดได้ว่าทรมาน แต่คนละทรมาน..
ต่างจากที่ได้รับ มันเป็นการทรมานเพราะไม่ได้รับการปลดปล่อย ไม่ใช่ทรมานเพราะความเจ็บปวด
มันปล่อยมือผมเป็นอิสระ สัญชาติญาณทำให้ผมโอบรอบคอมัน ในขณะที่มันเฝ้าวนเวียนจูบไซร้
ผมไปทั่วไม่หยุด ริมฝีปากหนานุ่มแตะโดนส่วนไหน..พาให้ร้อนวูบวาบเหมือนเหล็กร้อน
นาบตรงส่วนนั้นตลอดเวลา แล้วผมก็สะดุ้งเฮือกทันที..เมื่อรู้สึกสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามาในร่าง
สัมผัสเจลเย็น ๆที่รู้สึกได้ ถึงจะไม่อึดอัดมาก แต่อาการต่อต้านของร่างกาย..เป็นไปตามกลไก
ธรรมชาติ ได้ยินเสียงมันกระซิบพร่าปลอบข้างหู
“จุ๊..จุ๊...อย่าเกร็ง..หายใจลึก ๆค่อย ๆผ่อนตัวสบาย ๆ” มันเวียนกระซิบบอกผมซ้ำ ๆ
ไม่รู้ว่าเพราะคำกระซิบพร่าที่เฝ้าบอกหรือเปล่า ทำให้รู้สึกร่างกายไม่บีบรัดต่อต้าน
เหมือนในตอนแรก มันเริ่มขยับเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะกดเน้นคว้านไปทั่วจนผมเริ่มรู้แล้วว่า
มันคือนิ้วมือนิ้วใดนิ้วหนึ่ง มันทำสลับกับการจูบไซร้ดูดปากผมไปด้วย
จนดึงอารมณ์ผมให้กลับมาร้อนระอุ ก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีก
แม้จะอึดอัดแต่ผมก็ไม่ทรมานหรือเจ็บปวดมากอย่างที่คิด เหมือนจะทนได้
และในความอึดอัดมันยังมีความเสียววูบวาบแทรกด้วยตลอด...เวลาที่นิ้วมันขยับเข้าออกในร่างผม
จนเผลอครางออกมาไม่รู้ตัว
“อ่า..อ่าาาาาาๆๆๆ” กำลังเสียวจนเพลินต้องสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที เมื่อมันจู่ ๆถอนนิ้วมือออกไป
จับขาผมยกพาดบ่า..สายตาจับจ้องตาผม แววตามันฉ่ำเยิ้มเหมือนคนกำลังมีความสุขสุด ๆ
ผมไม่รู้ว่าสายตาผมที่จ้องตอบไปเป็นยังไง แต่ในแววตามันมีใบหน้าที่เหยเกสั่นระริกสะท้อนมาให้เห็น
และผมต้องเกร็งตัวแน่นอีกครั้ง เมื่อสัมผัสถึงท่อนเนื้อแข็งร้อนที่แทรกเข้ามาช้า ๆ เล่นเอาน้ำตาเล็ด
หลุดสะอื้นออกมา มือกำบิดผ้าปูที่นอนประหนึ่งจะขาดติดมือ..กัดปากเม้มเน้น
ในหัวเหมือนเสียงเนื้อจะปริแยกแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ตามมาหลอนผมทันที
จนหลุดปากบริภาษมันไป
“ฮึก..ฮึก..ไหน..บอก..ไม่..ทำให้...เจ็บ...ไง” มันหยุดนิ่งทันที
ก่อนจะโน้มตัวมาจูบซับน้ำตาตรงหางตาให้ผม ก่อนจะกระซิบเสียงทุ้มพร่าอ่อนโยนริมหู
สลับจูบเม้มหูผมไปด้วย
“ขอโทษ..ทนเอานิดน่ะ..เดี๋ยวคงดี..” หูผมไม่ฝาด มันขอโทษผมครับ
ผมไม่เคยคิดจะได้ยินคำนี้หลุดจากปากมันมาก่อน ไม่คาดฝันว่าจะมีโอกาสได้ยินด้วยซ้ำ
พาลทำให้ร่างกายที่ต่อต้านในตอนนี้ อ่อนยวบผ่อนการบีบรัดลงทันที
มันอาศัยจังหวะนี้ดันแทรกเข้ามาทีเดียวมิดด้าม
“อึก..อุก..ซี้ดดดๆๆ...อ่าๆๆ!.” ผมตึงแน่นจุกไปหมด เสียงมันหลุดครางแหงนหน้าเกร็ง
จนเส้นเลือดเอ็นคอปูดเห็นเป็นรอยชัดเจน จากหน้าดำกลายเป็นแดงทั้งหน้า
มันกำลังกัดกลามแน่น เหมือนพยายามอดทนอะไรของมันสักอย่าง ก่อนจะค่อย ๆผ่อนลมหายใจ
ซึ่งผมก็เริ่มหายจุกขึ้นมาบ้างแล้ว สัมผัสได้กับความร้อนที่อัดในร่างกายเต้นตุ๊บๆๆ อยู่ตอนนี้
ก่อนมันจะค่อย ๆ คลึงบดเบือดสะโพกวนไปมาช้า ๆ ก้มหน้าจ้องผม จนผมต้องบิดหน้าหลบตามัน
ตอนนี้หรือหน้าผมร้อนฉ่าไม่กล้าสบตามันแหล่ะ มันยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะค่อย ๆ
ถอนสะโพกออกค่อยรู้สึกโล่งได้ไม่ทันไร มันอัดกระแทกเข้ามาทีเดียว
พร้อมกับเริ่มขยับเข้าออกเร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ ตัวผมสะท้านไหวไปกับจังหวะ
กระแทกกระทั้นของมัน ยอมรับว่าทั้งเจ็บทั้งเสียว อารมณ์สองอย่างมันเกิดมาพร้อม ๆ กัน
ก่อนจะรู้สึกเสียวขึ้นมาเรื่อย ๆ จนต้องยกสะโพกรับการกระแทกของมันไม่รู้ตัว
มันเร่งจังหวะถี่กระชั้นขึ้น ผมเสียวท้องน้อยวูบร้อนวาบ ก่อนจะหลุดครางยาว
ปลดปล่อยน้ำรักออกมาโดยไม่ต้องทำอะไรสักกะอย่าง ช่องทางข้างหลังบีบรัดแน่น
ตุ๊บๆๆ มันขยับสะโพกกระแทกอัดอีกไม่กี่ทีก่อนล้มฟุบทับร่างผม
“ซี้ดดดๆๆๆ!!!...อ่าาาาาๆๆๆ” รู้สึกอุ่นวาบในช่องท้อง น้องชายมันเต้นรัวตุ๊บๆๆๆๆ...ในร่างผม
มันจูบซบซอกคอลมหายใจหอบแห่ก ๆ ทั้งผมทั้งมัน เสียงหัวใจเต้นให้ได้ยินดังรัวยังกะกองเพล
ก่อนที่ผมจะค่อย ๆ พล่อยหลับลงไม่รู้ไรอีก อาจเพราะเพลียมาทั้งวัน
และร่างกายผ่านการปลดปล่อยจากกิจกรรมเมื่อตะกี้ ทำให้เกิดการผ่อนคลาย
ผมจึงไม่อาจทนฝืนหนังตาให้มันเปิดต่อไปได้อีก.............??????????
ขอให้มีความสุขในการอ่านทุกคน คงได้รอยยิ้มกันสมใจแล้วสิ
Luk.