ตอนที่ 21 ครึ่งแรก
พอถึงเย็นวันศุกร์ผมก็เริ่มดำเนินการตามแผนหลอกคุณแฟนว่าติดผ่าตัดด่วนเคสหนักต้องการแพทย์ดูแลอย่างใกล้ชิดเพราะงั้นก็ไม่ต้องมารับเดี๋ยวกลับเอง
แต่มีเหรอที่คุณชายจะยอมเลิกราง่ายๆเขาตามมาชะเง้ออยู่หน้าโรงพยาบาลเป็นเจ้าของรอหมาหมารอเจ้าของ
นาทีนั้นผมจึงต้องทำเป็นใส่ชุดผ่าตัดแบบครบเครื่องเอาเลือดมาป้ายหน่อยๆแล้วก็ตีหน้าเครียดแกล้งเดินไปโวยวายใส่เขาโทษฐานไม่ยอมเชื่อใจ
“คุณจะตามผมแจทำไมเห็นไหมว่าผมทำงานอยู่เลิกกวนใจสักทีเถอะถ้าแค่นี้ยังทำให้ผมไม่ได้ก็เก็บของออกจากห้องผมไปเลยไป๊บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
นั่นแหล่ะ... คุณปลิงจึงยอมจากไปด้วยสีหน้าหงอยหึหึหึถึงคราวผมเริงร่าเสียทีผมจัดการวิ่งกลับเข้าไปถอดชุดกาวน์เปลี่ยนใส่เสื้อเชิ้ตและกางเกงแสล็คสไตล์ที่คิดว่าหล่อโคตรๆจัดทรงผมด้วยเจลแข็งโป๊ก
ก็กลัวน้อยหน้าปุ๊มันอ่ะครับเชื่อดิว่าหมอนั่นต้องมาแบบเนี๊ยบสุดๆ แน่หลังจากนั้นผมก็รีบเผ่นแน่บออกทางด้านหลังโรงพยาบาลแล้วเรียกแท็กซี่ไปยังจุดหมายทันที
ที่หน้าสถานที่ที่นัดกันผมเห็นปุ๊ยืนรออยู่ด้วยท่าทางกอดอกมาดเข้มเหมือนจะโคตรเท่ห์เขาสวมเชิ้ตที่มีเสื้อกั๊กสูทสีน้ำตาลสวมทับกับกางเกงแสล็คแบบผู้ดีสีเดียวกับเสื้อนอก แล้วก็สวมแว่นทรงนกฮูกที่คนปกติเขาไม่ใส่กันอีก...
อืม... ผมขอถอนคำพูดที่เคยบอกว่าเขาทันสมัยขึ้นครับนี่เขาจะไปคลับคุณทวดหรือไงวะ? แต่เอาเถอะผมไม่อยากเสียเวลาวิจารณ์การแต่งกายของใครตอนนี้พวกเราต้องมุ่งหน้าสู่สถานที่แห่งความสนุกสนานอย่างเดียวเท่านั้น!
ปุ๊พาผมมายังคลับตกแต่งไสตล์ญี่ปุ่นเหมือนจะรู้ใจเพื่อนจริงๆ ว่าชอบอะไรแบบคิขุคิขุไม่รอช้าผมสองคนรีบเข้าไปนั่งโต๊ะสั่งเครื่องดื่มและของกินกระจุยสายตาก็เหล่สาวน้อยที่เดินว่อนในคลับด้วยชุดต่างๆ ไปด้วยมีทั้งชุดนางพยาบาลสาวใช้นักสู้สาวเซเลอร์และอื่นๆ อีกมากมายก่ายกอง
พระเจ้าคลับนี้มันเด็ดจริงๆ ครับปุ๊มันเพิ่งกลับมาจากอังกฤษไม่ใช่เหรอทำไมถึงรู้จักสถานที่แบบนี้ได้เนี่ย?
“นายรู้จักที่แบบนี้ได้ไงวะ”
ผมเอ่ยถามปุ๊ด้วยสีหน้าสงสัย
“อินเตอร์เน็ตไงวะยูโน๊วเสิร์ชเข้าไปดิแม่งมีทุกสิ่งที่อยากรู้อะแหล่ะ”
“โอ้ววว... เหรออออ...”
ไม่รู้จะพูดอะไรต่อครับเพราะตอนนี้ความสนใจผมไปอยู่ที่สาวน้อยตาโตอกตู้มสวมชุดกระโปรงสั้นจู๋มีหูมีหางแบบลูกหมีเข้าอย่างจัง! และดูเหมือนว่าสาวเจ้าก็เหล่ผมมาซะด้วยสิ~!
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆเกิดอาการตื่นเต้นมากกว่าเดิมโขเลยครับวี้ฮี้~
“จิ๊บป่านนี้ยูยังซิงเหรอวะเห็นผู้หญิงแล้วตาตี่ๆ ของคุณมึงนี่โตเชียวนะอ่อน!!”
ป๊าดดดดดผมตบเข่าตัวเองฉาดเจ็บว่ะนี่ไอ้ทวดเนิร์ดปุ๊กำลังสบประมาทผมงั้นเรอะทำหน้าทำตาก็กวนบาทา เห็นแล้วก็อยากเอาอะไรเขวี้ยงสักทีโทษฐานว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง
แต่ถึงแม้ผมจะอยากเถียงมันเต็มแก่ว่า ‘ตูไม่สด(?) แล้วโว้ย!!’แค่ไหนผมก็สงบปากสงบคำไว้เพราะไม่อยากย้ำปมตัวเองไปเปล่าๆ
ใครจะกล้าพูดล่ะครับว่าผมอ่ะไม่ได้มีเมียแต่มี*ตรู๊ดดด*อยู่แล้วเป็นตัวเป็นตนฮือ......
“นายก็ยังจิ้นอย่าคิดว่ามองไม่ออกนะโว้ย”
ผมเอ่ยขึ้นเพื่อเบี่ยงเบนประเด็นปุ๊ทำเป็นเลิกคิ้วแล้วเหล่ตามองมาก่อนจะตอบด้วยเสียงเชิดๆ
“ฉันเป็นลูกผู้ชายที่คีฟโพรมิส คำไหนคำนั้นก็ให้สัญญากับนายไว้แล้ว”
เขาเฉได้หน้าตาเฉยรู้สึกคันเท้าขึ้นมาตะหงิดฮึ้ยแต่จะว่าไปหมอนี่ยังไม่รู้นี่นะว่าผมอ่ะ... มี... ฟะ... ฟะ...
ก่อนที่ผมจะตัดสินใจระบายความน้อยเนื้อต่ำใจให้ปุ๊ฟังเขาก็ลุกไปเข้าห้องน้ำเฉยเลยครับทิ้งให้ผมนั่งงงๆ ทำตาเหล่ให้สาวน้อยชุดหมีเมื่อครู่ต่อหรือว่าเขาจะเปิดโอกาสให้ผมกับเจ้าหล่อน?
เอาวะลืมเรื่องหมีบ้านไปก่อนสนใจหมีตรงหน้านี่ดีกว่า!
“นั่งคนเดียวเหงามั้ยคะ? เดี๋ยวนั่งรอเป็นเพื่อนนะ”
ว่าแล้วสาวเจ้าก็เดินเข้ามานั่งแทนที่ปุ๊โดยที่ผมยังไม่ได้เอ่ยปากเรียกร้องเธอเขยิบเข้ามาใกล้ทำให้ผมถอยหนีโดยอัตโนมัติ... ทำไมวะ? ทำไม!
“ขี้อายเหรอ...น่ารักจัง”
เธอเอ่ยพลางเอียงคอเล็กน้อยเอานิ้วชี้จิ้มแก้มตัวเองเพิ่มความคิขุส่วนอีกมือก็วางบนตักผมและเคลื่อนตัวเข้ามาประชิดผมกลั้นหายใจบอกตัวเองว่าถึงเวลาแล้วจิ๊บถึงเวลาแสดงความเป็นชายแท้ให้โลกเห็นแล้ว!
คิดได้ดังนั้นผมก็เป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าหาสาวน้อยทันทีประกบปากแล้วก็เอามือจับหน้าอกหน้าใจเจ้าหล่อนเธอตอบสนองด้วยการตะปบบั้นท้ายผมเต็มๆ มือ...
จะว่ามันน่าภูมิใจดีหรือเปล่าที่แม้แต่ในความมืดมิดบั้นท้ายผมก็ยังดึงดูดคนได้...
สาวน้อยในชุดหมีไม่ได้หยุดการกระทำแค่ตะปบแต่เธอยังออกแรงขยำก้นผมอีกด้วย
อ้ากกกกกกกกทำไมผมรู้สึกสังหรณ์ไม่ค่อยดีเลยวะก็ขนาดคุณชายยังไม่เคยทำกับผมแบบนี้เลยนะหรือว่าเคยฟะอย่างมากก็แค่ลูบๆ คลำๆ เบาๆ เองมั้ง
หรือว่าผู้หญิงสมัยนี้เค้าร้อนแรงกันเป็นเรื่องปกติ?
ระหว่างที่ผมกำลังสงสัยนี้เองจางปุ๊ก็ทะลึ่งพรวดเข้ามากระชากตัวผมออกจากน้องหมีสุดคิขุอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย!
“กลับโว้ยจิ๊บ!! damnit!!”
ปุ๊ตะโกนเสียงดังลั่นเขาทิ้งเงินไว้บนโต๊ะแล้วก็ลากผมที่งงเต๊กกับอาการของมันออกจากคลับไสตล์คิขุ...
.
.
(มีต่อ)