--- ตอนที่ 20 -------
คุณคิดว่าผมจะให้อะไรวุ้นเป็นรางวัลล่ะ ?
อย่าคิดไปไกลกันสิครับ
แค่ผมถลกเสื้อขึ้นหน่อยก็หนีไปนู่นละ
ชาตินี้หนึ่งคงไม่ได้รับประทานขนมไทยหรอกครับ
ช่วงนี้ก็ได้แต่หยอดไปก่อน
เหมือนดังสุภาษิตที่ว่า
หินโดนน้ำที่วันก็หลุดเป็นอะไรเนี่ยแหละ
ทำนองนั้นแหละครับ
หนึ่งคลี่ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเดินควงกุญแจไปที่รถคู่ใจของตัวเอง รถคันนี้ถือว่าเป็นรถคันแรกที่เป็นของหนึ่งเลยก็ว่าได้ เป็นรถสีขาวธรรมดายี่ห้อตลาดแต่หนึ่งรักรถคันนี้มากเพราะเก็บเงินที่ตรากตรำทำงานหลายปีมาซื้อ หนึ่งไม่ได้ตั้งชื่อรถหรือสิ่งของอะไรเหมือนที่คนบางส่วนทำเพราะคิดว่าต่อให้ตั้งก็ไม่มีใครมาเรียกอยู่ดี
หนึ่งสะดุดความคิดตัวเอง
ไม่สิ
คงจะมีแล้วล่ะนะ
แต่ก่อนที่หนึ่งจะได้ขึ้นรถไปรับวุ้นก็ถูกอะไรบางอย่างสกัดไว้ก่อน
น้ำ..
หนึ่งกลอกตาใส่ตรงๆ มันจะอะไรนักหนากับผมวะ ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนร่วมงานผมจะไม่หยุดกระทั่งคุยด้วยซ้ำ ไอ้ตอนที่คบรอบนั้นผมก็คบไปงั้นๆ ไปเพราะทนความรำคาญที่อีกฝ่ายมาตื้อทุกเช้าวัน มันต่างจากวุ้นโดยสิ้นเชิง
ความสัมพันธ์ก้าวกระโดดไม่สนใจจะค่อยๆ ทำความรู้จักงั้นเหรอที่ผู้หญิงคนนี้ต้องการ แต่ผมต้องการอะไรที่มันค่อยๆ เรียนรู้กันไป
“ มีอะไร น้ำ ” หนึ่งถามออกไปเสียงแข็งกระด้าง ปกติหนึ่งจะเป็นคนสุภาพพูดน้อยแต่ตอนนี้กลับฉายชัดความเย็นชาออกมาทั้งสีหน้าและแววตา
“ หนึ่ง ” น้ำกัดริมฝีปากตัวเอง ทั้งๆ ที่ตอนที่ยังไม่เจอไอ้นั่นหนึ่งยังเป็นคนสุภาพอยู่เลยแท้ๆ พอเจอมันก็กลายเป็นผู้ชายหยาบคายที่ไม่ให้แม้กระทั่งมารยาทกับผู้หญิง “ หนึ่งจะไปหามันเหรอ ” แววตาของน้ำทอประกายโกรธขึ้ง
“ อย่าเรียกแฟนของผมว่ามัน ” หนึ่งตอบกลับเสียงเย็น
แฟน ? น้ำเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อหู “ หนึ่ง โดนมันหลอกแล้ว ! น้ำไปคุยกับมันแล้ว หนึ่งจะโอนเงินให้มันเหรอ มันจะหลอกหนึ่งนะ ! ”
หนึ่งแค่นเสียงหัวเราะหึๆ และตอบไม่ตรงกับประเด็นที่คุยกันอยู่ “ หลอกให้ผมรักก็อีกเรื่องนึงนะ ”
น้ำถลาเข้าไปหาหนึ่ง “ หนึ่งจะรักมันไม่ได้นะ ! น้ำยังรักหนึ่งอยู่ ”
หนึ่งก้าวถอยออกมาและใช้ดวงตาสีน้ำตาลเข้มจ้องน้ำตรงๆ หวังว่าจะสื่อในสิ่งต้องการจะพูดให้อีกฝ่ายเข้าใจมากที่สุด “ หาคนที่ดีกว่าผมเถอะน้ำ ” หนึ่งเว้นช่วงไปสักพัก “ ผมชอบวุ้น ”
น้ำแทบจะกรี้ดออกมา ในช่วงที่คบกันไม่มีสักครั้งที่หนึ่งจะประกาศว่าคบกับตนแต่อย่างใด มีหนำซ้ำยังไม่สนใจจะดูแลด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่คิดว่าจะเข้าใจหนึ่ง แต่น้ำกลับรู้สึกว่าตัวเองไม่เข้าใจหนึ่งเลยแม้แต่น้อย “ หนึ่งเป็นเกย์เหรอ ! ” น้ำแหวออกมา
“ ถ้าชอบวุ้นแล้วผมเป็นเกย์ ผมก็อยมเป็นแล้วกัน ” หนึ่งตอบเรียบๆ
น้ำกัดฟันแน่นวิ่งหนีออกไปอีกทาง
หนึ่งหันกลับขึ้นรถทันที
เวลาชะมัด
ทั้งๆ ที่ตอนนี้ผมควรจะใกล้ถึงร้านวุ้นแล้วแท้ๆ
น้ำวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นถลาขึ้นรถของตัวเองขับไปยังสถานที่ที่หนึ่งไปทุกวันทันที หวังจะไปขัดขวางไม่ให้หนึ่งได้กลายเป็นของใครทั้งนั้น
“ หาคนที่ดีกว่าผมเถอะน้ำ ”
จู่ๆ เสียงของหนึ่งก็ดังก้องในหัว
ทำเอาน้ำเผลอร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้ตัว
ตอนที่คบกันหนึ่งไม่เคยทำอะไรให้กันเลยจริงๆ
แม้แต่ลายน์ก็ยังไม่ให้ด้วยซ้ำจนน้ำต้องไปขอจากพี่ที่ทำงานเอง
พอมาคิดใคร่ครวญดีๆ
น้ำก็พบว่าหนึ่งไม่เคยทำอะไรที่สมกับแฟนกันเลยสักครั้ง
มีแต่ฉันทั้งนั้นคิดไปเองว่าหนึ่งกำลังปรับตัวอยู่
น้ำกำพวงมาลัยแน่น
ฉันกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ?
สิ่งที่ฉันทำไปหนึ่งไม่เคยสนใจเลยแม้แต่นิดเดียว
ฉันกำลังหลอกตัวเองอยู่..
ดูเหมือนว่าพี่หนึ่งจะมาช้ากว่าทุกครั้งนะ ?
ผมเหลือบมองนาฬิกาสีเรียบๆ ของตัวเอง
เข็มสั้นชี้เลขหกส่วนเข็มยาวชี้ทิศตรงข้าม
มาช้าจริงๆ นะเนี่ย ผมถอนหายใจออกมา ตอนนี้พี่คนอื่นๆ ที่อยู่ร้านก็กลับบ้านกันหมดแล้วเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด เหลือแต่ผมที่ยังคงนั่งรอที่หลังร้านอยู่ ยังดีที่มีไฟข้างทานให้แสงสว่างพอประมาณถ้ามืดสลัวๆ ผมก็กลัวอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ผมก็เลยได้แต่นั่งเล่นโทรศัพท์คุยนู่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย
ช่วงนี้พ่อไม่ได้ทักลายน์ผมมาสักเท่าไหร่เห็นว่ากำลังสนใจไปทริปปั่นจักรยานกับเพื่อนอยู่ ซึ่งถ้าพ่อไปทริปจริง ก็คงเหลือแต่ผมที่นอนเฝ้าบ้านอยู่คนเดียวอย่างโดดเดี่ยว
แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาของผมอยู่ดีเพราะเมื่อก่อนผมก็อยู่คนเดียวจนชินอยู่แล้ว
ผมเผลอยิ้มเมื่อเห็นรูปที่พ่อกำลังชูสองนิ้วถ่ายกับจักรยานด้วยสีหน้าที่ดูจริงจังขัดกับสีของจักรยานโดยสิ้นเชิง สีน้ำตาลแซมฟ้าสดใสที่ต่อให้อยู่หน้าปากซอยก็ยังมองเห็น
“ ส้อมคู่กับช้อน ส่วนกูคู่กับจักรยาน # เมียหาย ”
ภายใต้แคปชั่นเด็ดๆ ที่ดูเหมือนว่าไม่กลัวว่าแม่กลับมาจะด่าไฟแลบ
กึก กึก
เสียงฝีเท้าเรียกให้ผมละความสนใจกับโทรศัพท์ในมือ
ผมเงยหน้าขึ้นมองพบว่าเป็นเจ้าเก่านั่นเอง
น้ำ..
ผมไม่ได้พูดอะไรออกไปและไม่ได้แสดงท่าทีเย็นชาเหมือนทุกครั้ง
เพราะน้ำกำลังร้องไห้พร้อมจ้องผมอยู่
“ มีอะไรจะคุยกับผมงั้นเหรอ ? ” วุ้นถาม
น้ำนิ่งเงียบไปสักพักถึงตอบ “ ทำไมถึงได้มาคบกันหนึ่งล่ะ ? ” และไม่ยอมเช็ดน้ำตาที่ไหลจนเลอะใบหน้า
“ พี่หนึ่งเขาขอคบผม ” วุ้นตอบเสียงอ่อนเมื่อเห็นสีหน้าของน้ำ
ถึงผมจะไม่ค่อยสนใจคนอื่น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าถ้ามีคนร้องไห้ต่อหน้าแล้วผมยังเย็นชาใส่ต่อได้นะ
น้ำกำมือแน่น “ แล้ว.. คบกับหนึ่งรึเปล่า ”
“ ครับ ” วุ้นตอบและล้วงหากระดาษที่มักจะพกไว้ติดตัวไว้เสมอ วุ้นหยิบมันออกมาและยื่นให้น้ำทั้งซอง แต่กลับถูกนั้นมองเมินซะอย่างนั้น
“ รู้อะไรไหม ” น้ำยิ้มให้ผมซึ่งยิ้มนั่นก็ไม่ได้มาจากความรู้สึกดีแต่อย่างใด “ ตอนที่คบกับหนึ่ง หนึ่งไม่เคยเอาใจใส่ไปรับไปส่งแบบนี้เลย ”
วุ้นไม่ได้ตอบเก็บกระดาษเข้ากระเป๋าเสื้อเงียบๆ
“ รู้อะไรไหมวันนี้พี่ลองคุยเรื่องนี้กับหนึ่ง ” น้ำเว้นช่วงเหลือบมองแฟนใหม่ของหนึ่ง “ หนึ่งยอมรับออกมาว่าชอบเรา ”
วุ้นเสตามองไปทางอื่น
น้ำใช้มือปาดน้ำตาของตัวเอง “ รู้ไหม หนึ่งเคยคบกับพี่แต่ไม่เคยดูแลไม่เคยทำอะไรให้พี่เลยสักอย่าง เอาแต่เว้นระยะห่างเหมือนกับกดดันให้พี่บอกเลิกตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ขอคบด้วยก็ตกลงแท้ๆ ”
วุ้นหันกลับมามองน้ำและใช้สายตาเห็นใจมอง
ดูเหมือนว่าพี่หนึ่งจะทำเรื่องแย่ๆ อะไรไปซะแล้ว
เป็นเรื่องปกติของมนุษย์นั่นแหละครับ ที่จะเผลอทำผิดพลาดไปบ้าง
คนที่ไม่เคยสิแปลก
และคนที่รับกรรมก็คือน้ำนั่นเอง
“ พี่ขอโทษนะวุ้น ที่มาว่าอะไรเรา ” น้ำก้มหัวลงให้วุ้น เพราะหลังจากที่โดนหนึ่งพูดบอกให้หาคนใหม่ซะ น้ำก็ตาสว่างตัดสินใจจะตัดใจจริงๆ ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ต้องการฉันก็จะหาคนที่ต้องการมันเอง
“ ไม่เป็นไรครับ ” วุ้นยิ้มจางตอบ
น้ำเห็นแบบนั้นก็หัวเราะเบาๆ “ เหอะ ดูเหมือนว่าพี่จะถูกผีสิงจริงๆ ถึงได้มาโวยวายถึงที่นี้แล้วยังเชื่ออะไรเราง่ายๆ อีก ความชอบนี่น่ากลัวเนอะเปลี่ยนให้คนเป็นคนละคนเลยล่ะ ”
“ ผมเข้าใจครับ ” พี่หนึ่งเป็นต้นนั่นเอง
นึกถึงก็มาพอดีเลยครับ เห็นหัวไวๆ ตรงนั้นเลย
น้ำทำท่าจะเดินไปแต่วุ้นรั้งแขนไว้ก่อน
หนึ่งขมวดคิ้วทันทีที่เห็นวุ้นยืนอยู่กับน้ำ “ มาทำอะไรที่นี้น้ำ ? ”
น้ำไม่ตอบคำถาม
วุ้นเดินเข้ามาขวางน้ำไว้และต่อยพี่หนึ่งแรงจนพี่หนึ่งหันไปตามแรงเหวี่ยง
สีหน้าของหนึ่งฉายแววความตกใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด
รวมถึงน้ำด้วยที่ยืนอึ้งค้างไปแล้ว
หนึ่งเอามือกุมแก้มที่ถูกวุ้นต่อยถามคำถามออกไปด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ “ วุ้นต่อยพี่ทำไม ? ” แววตาของหนึ่งไม่มีความโกรธแฝงอยู่แม้แต่นิดเดียว
และนั่นก็ทำให้น้ำยิ่งเจ็บปวด
วุ้นถอยหายใจออกมาลูบมือที่เพิ่งต่อยคนไปหมาดๆ
เกิดมาผมก็เพิ่งมาต่อยคนครั้งแรกกับพี่หนึ่งเนี่ยแหละครับ
คนเงียบๆ แบบผมจะไปเคยมีเรื่องกับใครที่ไหนกันล่ะ
“ สำหรับที่พี่หนึ่งไปให้ความหวังคนอื่นครับ ” วุ้นตอบ
แววตาของหนึ่งดูสลดลงทันที่ที่ถูกวุ้นตำหนิ “ ก็มาตื้อพี่ทุกวันพี่ก็เบื่อนี่หว่า เลยคบให้มันจบๆ ไป พี่แค่ตกลงคบนะ ไม่เคยให้ความหวังอะไรนอกเหนือจากนี้เลย ”
น้ำกำมือแน่นซึ่งวุ้นก็เหลือบไปเห็นพอดี
“ เดี๋ยวก็โดนอีกรอบหรอก ” วุ้นพูดเซ็งๆ “ พี่ผิดนะที่เป็นคนให้ความหวังน้ำเอง แค่คบด้วยก็ถือว่าให้ความหวังแล้ว ถ้าผมตกลงคบพี่แล้วทำแบบพี่มั้ง พี่จะรู้สึกยังไงล่ะ น้ำก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ”
หนึ่งทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ “ พี่ขอโทษ ..” หนึ่งลองนึกถึกถ้าหากวุ้นคบด้วยแต่ไม่สนใจ เป็นหนึ่งก็คงทนไม่ได้เหมือนกัน
“ ไม่ต้องขอโทษผมครับ ขอโทษพี่น้ำดีกว่า ” วุ้นก้าวถอยออกให้ทั้งสองได้เผชิญหน้ากัน
หนึ่งจ้องน้ำด้วยอารมณ์ที่ต่างจากที่เจอกันเมื่อกี้โดนสิ้นเชิง “ ผมขอโทษ.. น้ำ ” หนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงไม่เย็นชาเหมือนปกติ “ พี่ไม่เคยมีแฟนจริงๆ จังๆ ไม่รู้หรอกว่าถ้าทำอะไรแบบไหนแล้วใครจะรู้สึกยังไง พี่อยู่คนเดียวมาตลอดต่อให้มีคนเข้ามาอยู่กับพี่ได้สักพักยังไม่ทันจะรู้จักก็หายไปแล้ว ”
น้ำไม่พูดอะไรพยายามฝืนยิ้มออกมา “ ไม่เป็นไรหรอกหนึ่ง อย่างน้อยเราก็ยังคงเป็นเพื่อนกันได้ น้ำไปแล้วล่ะ พอดีที่บ้านเขาโทรเรียก ”
ยังใม่ทันที่ใครจะพูดอะไรน้ำก็ทิ้งห่างไปไกลแล้ว
หนึ่งยังคงสลดอยู่ แววตาเศร้าๆ ที่จ้องวุ้นฟ้องอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าตัวได้ดี
วุ้นจับมือพี่หนึ่งมาลูบเบาๆ “ ทำผิดครั้งแรกยังพอไอ้อภัย แต่ถ้าอีกครั้งโดนรุมกระทืบสถานเดียวนะพี่หนึ่ง ”
หนึ่งเผลอยิ้ม “ ไม่มีครั้งต่อไปแล้วล่ะ ”
“ ก็ดี กลับบ้านเถอะ พ่อคงบ่นน่าดูแล้ว ”
“ อืม ” หนึ่งตอบนิ่งๆ “ ว่าแต่วุ้นมือหนักจัง หวังว่าบนเตียงจะไม่ข่วนหลังพี่ทะลุนะ ”
“ เอาอีกสักหมัดไหมครับ ”
“ ขอเป็นจูบแทนได้ไหม พี่ชอบแบบนุ่มนวลมากกว่า แบบนี้มันดิบเถื่อนไป ”
“ ... เอาที่สบายใจเลย พี่หนึ่ง ”
“ ปฏิเสธไม่ได้เพราะมันเป็นรางวัลของพี่หนึ่งสุดหล่อที่จะมอบให้น้องวุ้น ”
“ วันนี้ทำตัวไม่ดี งดแจกรางวัลครับ ”
หนึ่งโอดครวญออกมาทันที
แต่วุ้นไม่มีท่าทีเสียใจแต่อย่างใด หนำซ้ำยังหัวเราะเยาะใส่อีก
ยกนี้ พี่หนึ่งชวดจูบไปหนึ่งครับ
ร้องไห้หนักมากจริงๆ
---------------------------
อดเลยพี่หนึ่งทำอะไรไว้ 55555
ว่าไป วุ้นนี่ดุจริงๆ แบบนี้ถ้าพี่หนึ่งมีกิ้กไม่วายถูกวุ้นไล่ฆ่าเลยเหรอ
และนิยายเรื่องก็จะกลายเป็นแนวฆาตกรรมไปแทน 55555555555
รักคนอ่านทุกคนน้าาา
หัวข้อ: Quite Love รักเงียบๆ ประชาสัมพันธ์ : เว็ปใหม่ของสนพ. <3 (อ่าน 165673 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก