………………15 อดีต 3 ……………..
“เฮ้ย เชี่ยเมฆตื่นๆ” เสียงปลุกของไอ้เล็กดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะถีบผมจนแทบตกเตียง
“เฮ้ย ไอ้เพื่อนเวรปลุกกูดีๆก็ได้มั้งครับ ห่าน ” ผมด่ากลับ ถ้าผมตกเตียงหน้าแหกหมดหล่อใครจะรับผิดชอบครับ
“ก็กูหมั่นไส้ โดดเรียนแล้วยังมาหลับสบายอีกนะมึงปล่อยกูผจญภัยอยู่คนเดียว เหอะ” มันบ่น
“ไอ้วิชาการจัดดอกไม้ อะไรของมึงเนี่ยนะ ไหนบอกว่ามันเป็นงานศิลปะไงทำไมเสือกมาบ่นว่ะ” วิชานี้ไอ้เล็กมันบังคับผมลงอ่ะครับบอกว่า ศิลปะอะไรของมันก็ไม่รู้วันๆนั่งมองแต่ดอกไม้ ผมไม่เห็นว่ามันจะสนุกตรงไหน แค่เห็นหน้าอาจารย์ก็เซ็งจะแย่
“ก็กูไม่มีเพื่อนคุยนิหว่า”
“พอเลย ไม่ต้องบ่น กูหิวครับไหนซื้ออะไรมาให้กูกินบ้างเนี่ย”
“เอะอะ แด…ก ตลอดมึงอ่ะ ”
ผมได้แต่หัวเราะกับท่าทางของไอ้เล็ก บ่นยิ่งกว่าป้าแต้วซะอีกเฮ้อ ใครได้มันเป็นแฟนมีหวังหูชาตายกันไปข้าง
“เล็ก คืนนี้กูอาจจะไม่กลับนะ” ผมเอ่ยบอก
“มึงจะไปไหน” มันคาดคั้น ก่อนจะจ้องผมนิ่ง
“เออน่า กูก็มีธุระ ปะปังของกูบ้าง ไอ้นี่” ผมตอบก่อนจะหลบสายตามาที่จานข้าวแทน
“เหอะ เออจะไปไหนก็ไปเถอะ แต่อย่าเพิ่งมีหลานมาให้กูล่ะ กูยังไม่พร้อม” มันบอกทีเล่นทีจริง
“เออน่า กูรู้”
“เล็ก..”
“อะไรของมึงอีกเนี่ย”
“สัญญาได้ไหมว่าไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงมึงจะไม่มีวันทิ้งกู” ผมถามมันเสียงเข้ม
“เฮ้ย อารมณ์ไหนของมึงว่ะเนี่ย”
“ก็เปล่า กูก็พูดไปงั้น” ผมเอ่ยติดตลก
“ไอ้เมฆ กูไม่รู้หรอกว่าวันนี้มึงจะไปทำเหี้ยอะไร แต่ที่กูรู้ กูจะไม่มีวันทิ้งมึงเด็ดขาด เรามีกันอยู่สองคนนะเว้ย แล้วชาตินี้ทั้งชาติกูก็คงหาเพื่อนกวนตีนๆแบบมึงไม่ได้อีกแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกูก็จะเป็นเพื่อนมึงตลอดไป” มันบอกก่อนจะตบบ่าผมอย่างแรงจนแทบผมทรุด
“เชี่ยกูเจ็บ ไปหมดเลยอารมณ์ซึ้งกู งั้นกูไปนะ” ผมบอกก่อนจะเดินออกจากห้อง ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะทำ สองแม่ลูกนั่นได้
ได้รับความเจ็บปวดซะบ้าง หมดเวลาของการเสวยสุขแล้ว
“ฮัลโหล พี่ใหญ่เหรอครับ”
“เดี๋ยวผมจะเข้าไปหาที่ห้องหน่อยนะครับ พอดีว่ามีรายงานจะปรึกษาพี่หน่อย”
“ครับ ขอบคุณครับ” ผมวางสายก่อนจะแสยะยิ้ม หึ เหยื่อติดเบ็ดแล้วสินะ ต่อไปก็เตรียมตกปลาใหญ่ได้เลย
ก๊อกๆๆ ผมเคาะประตูห้องก่อนจะยกยิ้มเมื่อเห็นว่าเจ้าของห้องออกมาเปิดเอง
“ว่าไงเรามาซะค่ำ”
“ขอโทษด้วยนะครับ ที่มารบกวน”
“ไม่หรอกครับ พี่เต็มใจเมฆก็เหมือนน้องชายพี่คนนึง”พี่ใหญ่บอกพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณพี่มากนะครับ” ผมยิ้มก่อนจะจับมือขอบคุณ พลางป้ายบางสิ่งบางอย่างไปด้วย
“เอ๊ะ!!” พี่ใหญ่อุทานก่อนจะหอบหายใจแรงขึ้น ผมแสยะยิ้มอย่างถูกใจ แหม ยานี่มันก็สมราคาคุยอยู่เหมือนกันไม่เสียแรงที่เสีย
ไปเยอะ อย่างที่คิดกันนั่นแหล่ะครับ ไอ้ที่ผมป้ายไปเมื่อกี้มันคงไม่ใช่ยาหม่องหรือพิมเสนน้ำหรอก มันคือ “ยาปลุก” ยาตัวนี้เป็นตัวใหม่ที่เพิ่งปล่อยออกมาซะด้วยได้ผลใน 30 วินาที มีฤทธิ์นาน 1 ชั่วโมง และมันก็เพียงพอแล้วสำหรับการแก้แค้นของผม
“พี่ใหญ่เป็นอะไรครับ”
“มะ ไม่อะไร วันนี้พี่ไม่สะดวก เมฆกลับไปก่อนได้ไหม” เขาบอก
“โทรศัพท์ผมแบตหมดขอยืม หน่อยได้ไหมครับพอดีจะโทรบอกให้ไอ้เล็กมารับ” ผมตีหน้าซื่อ ก่อนที่คนที่นั่งระงับอารมณ์อยู่จะยืนโทรศัพท์ให้ ผมจัดการส่งข้อความหาปลาตัวใหญ่ทันที พลางยกยิ้ม หึ แค่นี้ก็เรียบร้อย
“พี่ใหญ่เดี๋ยว ผมช่วยนะ ดูเหมือนพี่จะไม่สบายนะครับ ”
“มะ ไม่ต้อง พี่ไม่เป็นไร” เขาปฏิเสธ
“ให้ผมช่วยดีกว่านะครับ” ผมกระซิบก่อนจะลูบไล้ส่วนที่โป่งนูนด้วยแรงอารมณ์ หึ จะยังไงซะ พี่ใหญ่ก็แค่คนธรรมดา คงห้ามความต้องการของตัวเองไม่ได้หรอก
“เมฆ จะทำอะไร”
“ก็จะทำให้พี่ สบายตัวไงครับ” ผมบอกเสียงกระเส่า ก่อนจะรูดซิบลงช้าๆ พลางสอดมือเข้าไปลูบไล้ผ่านชั้นในที่ยังไม่ได้ถอน
“หึ” ผมแสยะยิ้ม ก่อนจะย่อลง แล้วเลียแท่งร้อนนั้น
“อืมม” เสียงครางทุ้มทำให้ผมแสยะยิ้ม ก่อนจะค่อยๆดึงชั้นในของเขาลง ส่วนแข็งขืนที่เกิดจากฤทธิ์ยา เผยออกมาให้เห็นก่อนที่ผมจะอมมันไว้
“อืม ซี๊ด…” พี่ใหญ่ครางเสียงทุ้มก่อนจะกดหัวผมไว้แน่น ผมแสยะยิ้มก่อนจะลงมือต่อทันที แม้จะไม่เคยทำแบบนี้กับผู้ชายแต่
เรื่องแบบนี้ผมก็ผ่านมาเยอะ แค่ทำให้เขาครางน่ะมันเรื่องเล็ก
“จ๊ะเอ๋….ใหญ่!!!”
“ฟ้า!!” พี่ใหญ่อุทานเสียงดังก่อนจะพลักผมให้พ้นตัว ก่อนจะกุลีกุจอใส่กางเกงตัวเองไปด้วย
“นี่ใหญ่กับเมฆทำอะ…..อะไรกันห่ะ” พี่ฟ้าเอ่ยถาม
“เหอะ อย่ามาทำไร้เดียงสาหน่อยเลยน่า ก็เห็นกันอยู่ชัดๆว่าทำอะไร แค่นี้เธอดูไม่ออกหรือไง” ผมบอกอย่างเป็นต่อ การได้เห็นสี
หน้าผิดหวังของผู้หญิงคนนี้ทำให้ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
“ใหญ่ ทำไมทำแบบนี้ ใหญ่ทำแบบนี้กับฟ้าได้ยังไง ใหญ่หลอกฟ้าทำไม”
“เหอะ ทำไมจะทำไม่ได้ ก็ผัวเมียที่ไหนเขาก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น หรือเธอไม่เคย จะบอกอะไรให้นะวันที่เธอมาเจอฉันวันนั้น เรา
สองคนน่ะก็สนุกกันทั้งคืน” ผมตอบ พี่ฟ้ากับพี่ใหญ่นิ่งไปแล้วแต่ผมกลับสะใจ อย่างบอกไม่ถูก ผู้หญิงคนนี้ต้องรับรู้รสชาตของความเสียใจซะบ้าง ต้องรับรู้ซะบ้างว่าการถูกแย่งของรักมันเป็นยังไง แล้วก็คงเจ็บไม่น้อยเหมือนกันที่แฟน แอบคบกับผู้ชาย
“ทุเรศที่สุด!!” พี่ฟ้าเเหวลั่นก่อนจะวิ่งออกไป
“ฟ้า เดี๋ยวสิฟ้า”พี่เมฆตะโกนแต่ก็ได้เท่านั้น เพราะตอนนี้ขืนวิ่งออกไปคงได้อายคนทั้งคอนโด คนที่รักษาหน้าตัวเองอย่างพี่ใหญ่ไม่มีวันทำแน่นอน
“ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหัวเราะร่วนกับละครที่เพิ่งดูจบ หึ สะใจซะมัด
“ทุกอย่างมันเป็นแผนเมฆใช่ไหม” พี่ใหญ่ตะคอก
“ใช่แล้วไงครับ”
“เมฆทำแบบนี้ทำไม ต้องการอะไรกันแน่”
“คนอย่างผม อยากได้อะไรก็ต้องได้ ถ้าผมไม่ได้คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์!!!!” ผมตะคอกกลับก่อนจะแสยะยิ้มให้พี่ใหญ่
“แต่พี่เป็นแฟนพี่สาวเมฆนะ เมฆทำแบบนี้กับพี่สาวตัวเองได้ยังไง”
“แล้วไงครับ ผมต้องสนด้วยหรือไง หึ หมดธุระของผมแล้ว ขอตัวนะครับ อ้อ ขอบคุณที่ช่วยให้ผมแก้แค้นสำเร็จนะครับพี่ใหญ่” ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกมาจากห้อง
3 วันต่อมา
ผมมองควันที่ออกจากเมรุด้วยความสับสน พลางมองยังรูปของ “พี่ฟ้า”ที่พ่อถืออยู่ไปด้วย ผมกำลังสับสน กำลังงงจนจับต้นชนปลายไม่ถูก เมื่อสามวันก่อนพี่ฟ้าวิ่งออกมาจากห้อง หลังจากนั้นแค่สามชั่วโมงผมก็ได้รับโทรศัพท์จากป้าแต้วว่าพี่ฟ้าประสบอุบัติเหตุและเสียทันที ส่วนคุณวิภาแม่ของพี่ฟ้า หลังจากที่รู้ว่าพี่ฟ้าเสีย เธอก็หมดสติจนป่านนี้ก็ยังไม่ฟื้นเลย ผมเหม่อไปบนท้องฟ้าด้วยความสับสนและทำตัวไม่ถูก ที่พี่ฟ้าต้องตายมันเป็นเพราะผมหรือเปล่า ผมยอมรับว่าผมเกลียดพี่ฟ้าและคุณวิภา เกลียดที่สองคนนี้เข้ามาแย่งความรักของพ่อไป แต่ผมคงไม่ได้โหดร้ายถึงขั้นอยากให้อีกฝ่ายตาย ผมก็แค่อยากให้พี่ฟ้าเจ็บ อย่างที่ผมเป็น
“คุณหนูคะ มีคนมาขอพบค่ะ” ป้าแต้วเดินมาบอก
“ใครเหรอครับป้า”
“คุณเขาไม่ได้บอกค่ะ ”
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมไปหาเอง เขาอยู่ไหนล่ะครับ”
“ลานจอดรถค่ะ”
ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถ ตามที่ป้าแต้วบอก
“มาแล้วเหรอครับน้องเมฆ” เสียงหนึ่งเอ่ยทัก
“พี่ใหญ่” ผมเบิกตาโพลงเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
“ครับพี่เองตกใจหรือไงครับที่เห็นพี่” พี่ใหญ่ถามก่อนจะเดินเข้ามาหาผม แม้จะยกยิ้มและทักทายเหมือนเดิมแต่แววตาของพี่ใหญ่
เปลี่ยนไป แววตาที่เคยมองผมอย่างเอ็นดูมันหายไปเหลือแค่แววตาที่มีแต่ความโกรธและความแค้น
“พี่มาที่นี่ทำไม”
“หึ มารับเมฆไงครับ” เขาบอกเสียงเย็น
“ไปไหน”
“นรก!!!” เขาบอกพลางใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกผมแน่นก่อนจะลากขึ้นรถไปทันที
.............................TBc.........................
ดราม่าตาหลอดดดดดดดดดดดดดดด
คือว่าเหตุผล มันพอไหม ที่อีพี่ใหญ่จะแค้น น้องเมฆ
อันนี้ ใช้ วิจารณญาณส่วนตัว นะตัวเธอ
ขอบคุณทุกคนที่มาอ่าน น๊า
โพลล์
หัวข้อ: ซีรีย์ เล่ห์/ร้อย/รัก By Pita : ร้อยบ่วง ห้วงรัก (จบ) + แจ้งข่าว P1 17/4/14 (อ่าน 348179 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก