การที่เปิดโอกาสให้คุณหมอมาเจอคุณจันทร์บ้างนี่มันดีต่อใจป้าจริง ๆ ค่ะ
คืออ่านแบบอึมครึมมาตลอด แล้วก็มาเจอช่วงฟ้าเปิดนั่งยิ้มเป็นบ้ากับตอนที่คุณหมอลอบมาหาคุณจันทร์
เฮ่อ... คือมันดีนะ เหมือนมีน้ำมารดหล่อเลี้ยงให้ต้นอ่อนของไม้ใหญ่ไม่ล้มตายไปเสียก่อน
แต่พอเห็นว่าฤดูแล้งกำลังเดินทางมาพร้อมไฟป่าชื่อว่าอาทิตย์ (ที่ยังตัดสินใจไม่ได้) ป้าก็เป็นห่วงใจของสองหนุ่มเสียจริง ๆ
แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะร้ายหรือดี ป้าก็จะอยู่เป็นกำลังใจชั้นดีให้พ่อหมอกับพ่อจันทร์ได้กันเร็ว ๆ นะจ๊ะ (เดี๋ยว!!)
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^