ปวดใจแทนพ่อกำนันก็นะลูกชายตัวเองทำงามหน้าแต่จะให้โทษใครได้ล่ะ
ในเมื่อเป็นไปแล้ว ลูกเราทั้งคนรักซะมากด้วยคงทั้งเสียใจเสียหน้านั่นแหละ
แต่แบบเหมือนใครเอาค้อนทุบหัว ฉีกหัวใจคนเป็นต่ออ่ะนะ เฮ้อ
ไอ่ที่ประกาศๆไปนั่นอ่ะก็เพื่อรักษาหน้าตัวเองแล้วก็ลึกๆคงสงสารลูกชายตัวเองนั่นแหละ
ไอ่โกรธอ่ะโกรธแน่ๆ แต่ก็ต้องทำอะไรให้ถูกทำนองคลองธรรมยิ่ง
บนเรือนตัวเองแบบนี้อีก ไ่อหนุ่มที่ไหนไม่รู้มามีไรกับลูกตัวจะเรียกว่าสมยอมกันทั้งสองฝ่ายก็ได้อ่ะนะ
ถ้าลูกตัวเองแหกปากโวยว่าเป็นฝายถูกกระทำ จะได้เอาเลือดหัวพ่อทิมาล้างเท้าซะให้สะใจ
แต่นี่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แม่นิภาก็นะพูดแบบนั้นก็ยกลูกตัวเองลอยซะจะไม่ให้โมโหได้ยังไง
สงสารข้าวหอมเป็นที่สุด ยิ่งสิ่งที่ซ่อนอยู่ลึกๆความลับที่เก็บมาตลอดชั่วชีวิต
มาเผยเอาตอนนี้แบบจะเรียกว่าขาดสติ ขาดการยับยั้งช่างใจเพราะติดความหอมหวานสิ่งที่ไม่เคยสัมผัส
ยิ่งที่อยากลิ้มลอง ไออุ่นของการสัมผัสทำให้อุ่นไปถึงใจ แต่มันก็เป็นการกระทำที่ขาดสติเพียงชั่ววูบ
แต่ส่งผลร้ายแรงนัก เฮ้ออออออออ ร้องไห้แบบสะอื้นตัวโยนแบบนี้ใครเห็นใครจะไม่ปวดใจได้ยังไงกัน
พี่ข้าวสารกับพ่อกำนันจะเห็นถึงใจลูกใจน้อง ณ จุดนี้บ้างรึป่าว ไ่อขายขี้หน้า กับเ่สียหน้าเพราะกัวคำติฉินนินทา
จากขี้ปากคนอื่น กับการรักษาดูแลหัวใจของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนกับน้องชายสุดที่รักอ่ะอย่างไหน
จะสำคัญกว่ากันห๊ะ
พี่ทิเบต ณ ตอนนี้ไม่เอ่ยพูดอะไร แล้วจะกลับมาขอโทษมาแก้ไขปัญหาตอนนี้มันจะสายไปหน่อยมั๊ย
คนมันเสียใจไปแล้วนะ ถึงน้องข้าวหอมจะเป็นคนเริ่มก่อนก็เหอะนะ แต่...มันคือความผิดคนละครึ่งนะเว้ย
น้ำใจลูกผู้ชายมีบ้างป่าววะไอ่พี่ทิเบต
แม่งโมโห
+1 คะ