ตอนที่ 2
“เฮียแดนๆ ผมเอาใบสรุปรายชื่อสายรหัสมาให้แล้วครับ”
ไอ้จอมยื่นแฟ้มสายรหัสมาให้ ในนั้นก็จะมีรหัสกับชื่อนักศึกษารุ่นมันกับของรุ่นน้องที่เป็นสายรหัสกัน ส่วนผมก็มีหน้าที่ไปแจ้งในรุ่นว่าใครจะมาเป็นน้องต่อ แล้วก็เอาให้ไอ้พวกพี่ปีสี่ดูต่อนั่นล่ะหน้าที่ผม มหาลัยผมค่อนข้างจะเคร่งเรื่องไอ้ความเคารพระหว่างรุ่น มันก็ดี แต่บางทีก็น่ารำคาญเวลามีรุ่นน้องมาประจบ
“แล้วสายเราใครวะ ?”
“อ๋อ ชื่อไอ้ม่อนว่ะพี่ มันก็ดีเฮฮาดี ตัวเล็กๆ”
“อือๆ ชื่อห่าไรวะชื่อม่อน”
“เออไม่ได้ม่อนธรรมดานะพี่มันบอกว่ามันชื่อ ม่อนมากๆ เอากับมันดิ โคตรรั่วอ่ะ”
“เรื่องของมันๆ ยังไม่ถึงวันบูมกูก็ยังไม่อยากรู้จักมันหรอก มึงก็ดูน้องดีๆแล้วกันไอ้จอม มีไรก็มาบอกมาปรึกษา จำไว้โหดอ่ะได้ แต่ไม่ใช่
โหดแบบแบ่งอำนาจนะโว้ย”
“คร้าบเฮีย แล้วนี่เฮียจะไปไหนเนี่ย เดินมาทำไรแถวๆสนามฟุตบอลวะ ? เฮียไม่เตะบอลไม่ใช่ไง ?”
“กูจะเดินผ่านสนามฟุตบอลไปสระบัวเฉยๆ หาที่งีบ”
“โหวว งั้นไม่กวนละเฮีย ผมไปล้ะ รับน้องต่อ แม่งฟิตจริงๆไอ้ตารางกิจกรรมเนี่ย”
ผมแยกจากไอ้จอมก็เดินเลาะไปตามต้นปาล์มริมสนามฟุตบอลไปยังที่ประจำของผม ศาลาริมสระบัว มันไม่ค่อยมีคนมาแถวนี้เพราะอยู่ไกลจากทุกอาคาร แต่ผมก็โคตรชอบ มันเงียบดี เดินมาถึงผมก็นั่งลงบนพื้นศาลาที่เริ่มจะติดฝุ่นสงสัยได้กวาดเองอีกรอบ แม่บ้านแม่งไม่ทำความสะอาดเลย ! กีตาร์โปร่งของผมยังแขวนอยู่มุมเสา กีตาร์ราคาถูกๆ ที่วางไว้แบบไม่กลัวหายไว้เล่นเพลินๆ
“ก็ยังรัก … คนๆหนึ่ง และก็ยังซึ้งกับคนๆนั้น …”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
ใครเป็นไรวะ ! แหกปากขัดอารมณ์ชิบ ! เฮ้ย ใครมันตกลงสระบัววะน่ะ
“เฮ้ย ! เป็นห่าไรเดินตกสระวะ !”
“อ๊ากกก ช่วยด้วย แค่ก แอ่ก ! แค่กๆๆๆ”
ผมมองมันตะเกียกตะกายสักพัก ก็ค่อยๆเดินเลาะริมสระไปหยุดใกล้ๆตรงที่มันตกน้ำ แล้วนั่งยองๆมองมัน
“อ๊ากกก แค่กๆๆๆๆ แอ่กๆๆๆ”
“เบื่อยัง ?”
“แอ่กๆๆๆ แค่กๆ”
“เบื่อเมื่อไหร่ก็ค่อยขึ้นมานะ”
ผมลุกออกมากลับไปที่ศาลา ไม่ใช่เพราะว่าเย็นชาหรือใจร้าย แต่ผมเคยเดินลงไปแล้วน้ำตรงนั้นมันแค่เข่า ! แถมไอ้คนตกน้ำที่พอมอง
หน้าแล้วพาจะเอียนอย่างไอ้เป็ดกวนประสาทยิ่งเหนื่อยเข้าไปใหญ่ เชิญมึงไปที่ชอบๆ เถอะ !
“อ้าวเฮีย ไมทำงี้วะ ผมตกน้ำนะโว้ย ตกน้ำอ้ะตกน้ามมมมม”
“ตกน้ำ ? มึงเดินลงไปเองมากกว่ามั้ง”
“เฮียมันเปียกนะโว้ย ใครจะอยากเปียกวะ !”
“นั่นสิแล้วมึงลงไปทำไมล่ะ ?”
ผมหันหลังให้มันเอากีตาร์มาดีดเล่นๆ แล้วก็อย่างที่คิดมันเดินมานั่งสะบัดหัวเปียกๆข้างๆ
“เฮีย ทำไมเย็นชาจังวะ ! นี่ผมตกน้ำจริงๆนะ ไม่ได้เดินลงไปเอง”
“เออ แล้วไง ? จะเดินลงไปเองหรือตกน้ำมึงก็เปียกอยู่ดี ไปสลัดไกลๆดิ๊ล่ะ เปียกกูโว้ย”
“แง้งง ตายซะ ! พลังน้ำสะบัดหัวววว ย๊ากกกกกก”
“เฮ้ยๆๆ มึงจะสะบัดหัวทำเชี่ยไรเนี่ย ออกไปเลยไอ้เด็กเหิ้ย ! เฮ้ยกูบอกให้หยุดไง หยุดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกก ตายซะๆ !! ฮะ เฮ้ยย เวียนหัวอ้ะ แอ้ะๆๆๆ แอ่ก”
“เฮ้ยอะไรของมึงวะเนี่ยยย”
แล้วมันก็ล้มมาทางผม แต่ขอโทษผมไม่ใช่แบบในนิยายที่เข้าไปรับ ผมก็เขยิบหนีทันที มันจะล้มก็ให้มันเจ็บมันเปียกไปคนเดียวสิวะ ! แต่ผมดันหลบไม่ทัน มันโอบแขนรอบเอวผมจนล้มไปด้วยกัน
“เฮ้ย ไอ้เวรเอ้ยยยย !!!”
“อ้ะ ! อะไรดันๆ อ้ะ !! เฮียยยยยยยยยย”
“มึงจะมองของกูอีกนานมั้ย ! สัสเอ้ยยย”
“ของเฮีย .. ของเฮียโคตรใหญ่เลยอ่ะ !”
“ไอ้เด็กเปรตเอาหน้ามึงออกไปจากลูกชายกูนะโว้ย !!! ไม่งั้นพ่อยันจริงด้วย”
“โหยเฮียอ้ะ ของๆเฮียมันบังเอิญมาปะทะหน้าผมเองนะ ! ผมดิเสียหายโดนอะไรก็ไม่รู้มาสัมผัสหน้าหล่อๆ”
“ไอ้เหิ้ย ! ปะทะห่าไร มีกางเกงกับบ็อกเซอร์กูอยู่โว้ย !”
“หา ! เฮียไม่ใส่กางเกงใน ?”
“ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ผมหงุดหงิด หงุดหงิดจนไม่รู้จะทำยังไงละ ! หลังจากออกมาจากแถวสระบัว ผมที่เปียกเป็นหย่อมๆ กับมันที่เปียกมาทั้งตัวเลยกลายเป็นเป้าสายตาคนแถวนั้นกันหมดไม่เว้นแม้แต่คณะตัวเอง ! แล้วผมก็พึ่งสังเกตว่าไอ้สายตาพวกผู้ชายที่มองไอ้เป็ดเปียกนี่แม่งออกแนวๆชู้สาว นี่ผมลืมสังเกตไปได้ไงวะว่าแม่งตัวบางๆผิวขาวๆแบบมันเนี่ยเป็นสเป็คผู้ชายได้เหมือนกัน
“ไอ้เป็ดเดินไวๆดิ๊”
“แง่ะ มันหนาวอ่ะเฮียยย อูยยยลมจะพัดทำไมนักหนาวะ”
มันเดินก้มตัว กอดตัวเองไว้ ปากซีดๆสั่นๆ คราวนี้มันคงหนาวจริงๆ เอาไงดีวะกู เฮ้อเอาก็เอาวะ ! ไหนๆก็เจอมันบ่อยละ เดี๋ยวแม่งจะหาว่าใจร้ายอย่างนั้นอย่างนี้อีก
“ไอ้เป็ดมานี่ดิ๊ ไวๆ”
“อะไรนะ ? ไวไม่ไหวแล้วเฮียมันหนาวววววว”
“เฮ้อ !”
“อ้ะ เฮียทำไรอ่ะ !”
มันจะตกใจไรนักหนาวะกะอีแค่ผมดึงไหล่มันมาโอบเนี่ย
“ก็จะได้บังลมให้ไง เดินไวๆดิ๊ ที่ร้านมีเสื้อเปลี่ยนใช่ปะ ?”
“อื้อออ .. เฮียจะไปส่งหรอ”
“กูเดินมาโอบมึงให้ตัวเปียกขนาดนี้กูคงเอามึงไปส่งเทศกิจมั้ง !”
“ฮ่าๆๆๆ เฮียนี่น๊า”
“อะไรมึง ?”
“เก๊าะใจดีไง แรกๆก็ดูเหมือนโหด แต่จริงๆขี้ใจอ่อนใช่ม๊า แน่ะๆๆๆ ใช่ปะๆ”
“กูช่วยมึงเพื่อให้มึงมาแซวกูรึไง ! เดินเงียบๆไปไอ้เด็กเวร”
“โหยๆ มีหันหน้าหนีเขินก็บอกเด้ โด่วๆๆๆๆๆ เฮียแม่งซึนเดเระ !”
“ไอ้สัส ไปไกลๆกูเลยไป”
ผมเลิกโอบไหล่มัน ก้าวเดินนำมันไป ไอ้ผีเจาะปากมาพูดเชิญมึงหนาวไปเหอะ ! แม่งปากมากจริง
“อ้ะ เฮียยยยยแดนนนนน โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ อย่าทิ้งกัน เอ้าฮึบบบบ !”
มันวิ่งมามุดแขนผมให้โอบคอมันอีกครั้ง แถมมันโอบเอวผมทับอีกที เอากับมันดิ มีผิวปากด้วย อารมณ์ดีจริงนะมึงแต่กูนี่คงโดนหาว่าเป็นเกย์ !
- -----------------
เฮียแดนนี้แพ้มารยาเป็ด !