-ขอโทษที่ทำให้ค้างนานนะคะ
พอดีว่าเน็ตที่บ้าน เน่ามาก คือใช้แอร์การ์ดอ่ะ
สัญญาณ ขาดๆหาย ลงไม่ได้เลย ขอโทษคร้าบ ตอน 3
(ภาคตอง)
“เดี๋ยวตอง” พี่โอ๋เรียกก่อนที่ผมจะเดินขึ้นห้อง
“มีอะไรครับ”
“ตองคือพี่….คือ….เอ่อ” พี่โอ๋อ้ำอึ้ง ไม่ยอมพูดออกมา ขออย่าให้เป็นอย่างที่ผมคิดเลยนะครับ
“พี่จะบอกตองว่า……พี่……………..พี่รักตอง”
“พี่โอ๋” ผมตะลึงจนแทบจะหาเสียงตัวเองไม่เจอ กับคำว่ารักของพี่โอ๋
“ตองเป็นแฟนกับพี่ได้ไหม”
“ขอโทษนะครับ ผมยังไม่พร้อม” ผมบอกก่อนจะวิ่งขึ้นห้องไป ผมยังไม่พร้อมจริงๆกับความรัก
ผมไม่อยากเปิดรับใคร ผมเหนื่อยและสับสนเกินกว่าจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
ผมรู้ว่าพี่โอ๋เป็นคนดีมากและรักผมมากแค่ไหน แต่ความรักมันไม่ใช่เรื่องที่จะเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนั้น
ผมยอมรับตรงนี้เลยว่า ในหัวใจของผมมันยังคงมีโออยู่เต็มหัวใจ จนแทบไม่มีที่ว่างให้ใครอีกแล้ว
ผมลืมโอไม่ได้ และไม่มีวันจะลืมได้ ถ้าวันนี้ผมตอบรับพี่โอ๋ไป ผมก็คงเป็นคนที่เห็นแก่ตัว
ผมไม่อยากให้ใครต้องมาเจ็บปวด กับความรักของผม ผมทำถูกใช่ไหมครับ ผมทำถูกแล้วใช่ไหม
“โอ ตองทำถูกแล้วใช่ไหม โอบอกตองหน่อยว่าตองต้องทำยังไง” ผมพูดกับรูปโอบนหัวเตียง
ก่อนจะปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาช้าๆ หวังเหลือเกินว่ามันจะช่วยชะล้าง ความสับสนในใจของผมให้ลดลงได้บ้าง
ติ๊ดๆๆ
ขอโทษ ถ้าสิ่งที่พี่พูดวันนี้ทำให้ตองไม่สบายใจ แต่พี่ยังยืนยันว่าพี่รักตอง พี่จะรอนะ รอวันที่ตองเปิดใจ
ฝันดีนะครับ
พี่โอ๋
ผมเดินกลับขึ้นรถหลังจากที่ส่งข้อความเสร็จ ถ้าถามว่าตอนนี้รู้สึกยังไงก็บอกได้คำเดียวว่าเจ็บครับ
เจ็บที่หัวใจเหมือนมีใครมาขับรถสิบล้อทับ ทั้งๆที่ทำใจแล้ว ว่าจะต้องเจอกับคำปฏิเสธแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี
อยากจะร้องไห้แต่มันก็ร้องไม่ออกไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองต้องทำอะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปทางไหน
คนอกหักเขาเป็นแบบนี้กันทุกคนเลยหรือเปล่าครับ
“รักในใจเก็บมันเอาไว้เรื่อยมา เพียงแค่มองในตาเธออาจจะพอเข้าใจ”เสียงริงโทนดังขึ้นทำให้ผมหลุดออกจากความคิดตัวเอง
“ครับพี่กัน”
“โอ๋น้องรัก เป็นไงบ้างว่ะ”
“แย่ว่ะพี่ อกหักเต็มๆ” พูดแล้วอยากจะร้องไห้ชะมัดเลยครับ เฮ้อ
“เอาน่าๆ ว่าแต่กินเหล้าย้อมใจหน่อยไหม”
“จะดีเหรอพี่ เดี๋ยวสามีพี่ก็ว่าเอาหรอก” ผมรู้พี่กันโทรมาเพราะเป็นห่วงผม
และมันก็ได้ผลจริงๆนะครับ บางทีการอยู่กับพี่กัน น้องเซ้นส์ก็ทำให้ผมเลิกฟุ้งซ่านได้บ้าง
“ไม่ว่าหรอก ก็นั่งอยู่ด้วยกันเนี่ย มาเถอะน่า ผ่อนคลายหน่อยที่เดิมนะเว้ย ตู๊ดๆๆๆ”
พูดจบปุ๊บวางปั๊บ พี่กันตัวจริงเลยนะนั่น เอาล่ะ วันนี้ขอเมาให้เต็มที่หน่อยแล้วกันพรุ่งนี้ค่อยคิดว่าจะทำยังไงต่อไป
“อ้ายยยยยยยยโอ๋ อ้ายน้องซื่อบื้อ” สภาพพี่กันหลังจากกินได้สักพัก ทำให้ผมกับน้องเซ้นส์ได้แต่ส่ายหน้า
ตัวเองคออ่อน ยังจะกินเอาๆอีก
“อะไรของพี่เนี่ย ”
“เอ๋าๆๆๆ จะไม่ให้ด่าด้ายยยยยยยงาย ไอ้ซื่อบื้อเอ้ย กะอีแค่จีบน้องตองแค่นี้แกยังทำไม่ได้ชาตินี้จะเอาไรกินห่ะ”
“ทำอย่างกะน้องตองของพี่จีบง่ายนักนิ จีบมา5เดือนแล้วนะครับ”
“ก็ตื้อสิว่ะ ตื้อเท่าน้านนนที่ครองโลก ไม่เคยได้ยินเหรอ เชื่อป๋าเถอะน้อง รับรองติด” ว่าพลางตบหน้าอกตัวเองด้วย
“ครับลูกพี่” เอากะเขาหน่อย เฮ้อ มีรุ่นพี่ติงต๊องต้องทำใจครับ เมาทีไรรั่วตลอด
“กันกลับเถอะ เซ้นส์ว่ากันเมาแล้วนะ” เซ้นส์ที่นั่งเงียบมานานบอกกับคนเมา ก่อนจะลากพี่กันลุกตาม
“กลับก่อนนะพี่ ท่าทางกันจะไม่ไหวแล้ว อ้อ สู้เขานะพี่โอ๋ เชื่อผู้กองของพี่เถอะ เพราะผมก็ใช้ลูกตื้อนี่แหล่ะถึงชนะใจผู้กองเขาได้ ท่องไว้ด้านได้อายอด”
สั้นจริงไรจริง ฮี่ๆ