~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~  (อ่าน 193836 ครั้ง)

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
รักนะ ต่อกะเอ็ม
 :o8:

รักแต่ต่อ กะ เอ็ม ไม่เห็นมีใครรักเราเลย ชิส์  :o11:
*******************************************************************
“มาหาใครครับ”
พีเอ่ยถามเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าห้องของเขา ในขณะที่เขาเพิ่งจะงัวเงียตื่นเพราะเสียงเคาะเรียก

“เอ่อ…นี่ห้องต่อหรือเปล่าครับ”

พีหรี่ตามองคนถาม

“นายเป็นใคร”

“เราตั้มเพื่อนต่อน่ะ”

พีพยักหน้ารับรู้ทั้งๆที่ไม่รู้จักคนตรงหน้าเลยก็เลยต้องบอกว่าต่อไปเรียนตั้งแต่เช้า

“มีธุระอะไรกับมันหรือเปล่า”
พีถาม เมื่อเห็นสีหน้าผิดหวังของตั้ม

“อ๋อเปล่าหรอก แล้วต่อได้บอกนายไว้หรือเปล่าว่าวันนี้แม่กับพี่เขาจะมาหา”

“อ้าวเหรอไม่เห็นมันบอกเลยแล้วแม่กะพี่มันอยู่ไหน”

“ก็มันหอชาย นายจะให้พี่เตยกับแม่เขาขึ้นมาได้ไงล่ะ”

“เออลืม แล้วโทรบอกไอ้ต่อมันยังล่ะ”

“โทรแล้วติดต่อไม่ได้เลยก็เลยต้องมาตามที่นี่”

“มันคงเรียนอยู่มั้ง แล้วนี่ยังไงล่ะจะรอมันหรือว่ายังไง”

พีเกาหัวเพราะยังงงๆก็ต่อไม่ได้บอกอะไรเขาไว้เลย

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราก็จะไปหาที่พักกันแล้ว แค่แวะมาดูถ้าต่อไปเรียนก็ไม่เป็นไรไปก่อนนะ”
ตั้มเอ่ยยิ้มๆพีเพียงแต่พยักหน้ารับรู้ก่อนจะมองตามหลังตั้มที่เดินบันไดไป

.
.
.
“ไงตั้มต่อมันอยู่ป่ะ”
เตยถามก่อนใครเมื่อตั้มเดินมารวมกลุ่ม

“ไม่อยู่ครับพี่เตยเจอแต่เพื่อนต่อน่ะครับ”

“เป็นไงเพื่อนต่อท่าทางไว้ใจได้ป่ะ”

“ถามอะไรอย่างั้นเตยเรานี่”
แม่หันไปติงเตยทันทีก่อนจะหันไปบอกตั้ม

“เขาบอกป่าวว่าต่อไปไหนตาตั๊ม”

“ไปเรียนแต่เช้าแล้วครับ”

“อืมเดี๋ยวเรียนเสร็จต่อก็คงจะโทรกลับเองน่ะแหละ เราโทรบอกน้องแล้วนิเตย”

“โทรบอกแล้วค่ะแม่ ต่อนี่มันใช้ไม่ได้จริงๆรู้ว่าเราจะมาก็ยังหนีหน้า อายทุกคนจัง”

เตยหันไปยิ้มแห้งๆให้กับญาติๆที่มากันสี่ห้าคนรวมทั้งครอบครัวตั้มด้วย ก่อนที่เดินทางกันเข้าตัวเมืองเพื่อหาที่พัก การมาคราวนี้นอกจากที่แม่ตั้งใจจะมาเยี่ยมต่อแล้วก็ยังเป็นการพักผ่อนพร้อมกับญาติๆไปด้วย
.


“เฮ้ยต่อจะรีบไปไหนวะ”

เพื่อนๆทักต่อที่รีบเดินออกจากห้องหลังจากหมดคาบเรียน

“แม่กูมา”

ต่อตอบได้แค่นั้นก็ต้องรีบออกจากมหาลัยตรงไปที่หอก่อนเพราะอยู่ใกล้ เขาต้องการที่จะอาบน้ำก่อนเพราะรู้สึกเหนียวตัวตั้งแต่นั่งเรียนอยู่

“อ้าวยังอยู่ห้องหรือมึงไอ้พี”
ต่อบ่นเบาๆเมื่อได้ยินเสียงคนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำหลังจากเปิดประตูห้องเข้ามา

“เร็วๆนะมึงไอ้พีกูจะรีบไปหาแม่กู”

ต่อตะโกนบอกก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เปิดทีวีดูพลางนั่งรอคนที่อยู่ในห้องน้ำไปเรื่อยๆจนรู้สึกมันนานเกินไปเขาจึงเดินไปที่ประตู

“ไอ้นี่มึงอาบน้ำหรือมึงเล่นตัวเองวะ กูรีบนะโว้ย”

เงียบไม่มีเสียงตอบกลับนอกจากเสียงปิดน้ำ แต่ประตูก็ยังไม่เปิดออกมาจนต่อเคาะเรียก

“เฮ้ยเสร็จแล้วก็ออกมาดิวะ”

“เออ”

พอได้ยินเสียงสั้นๆห้วนๆที่ตอบกลับมาต่อจึงจะหันหลังเดินกลับไปนั่งรอที่เตียง แต่ขายังไม่ทันได้ก้าวประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกมาร่างทั้งร่างของต่อถูกกระชากโดยมือที่ยื่นออกมาจากห้องน้ำ

“เฮ้ยไอ้พีมึงจะทำอะไรกูวะ”

ต่อตกใจร้องลั่นเมื่อตัวเขาเข้าไปอยู่ในห้องน้ำพร้อมๆกับคนดึงจัดการปิดประตูล็อคไว้ทันที

“กูไม่ใช่ไอ้พี”

คนล็อคประตูบอกพลางยักคิ้วเจ้าเล่ห์ในขณะที่ต่อกำลังยืนอึ้ง ร่างเขาก็ต้องกระเด็นไปแนบชิดผนังห้องน้ำก่อนที่ผ้าเช็ดตัวจะถูกกระตุกออกไปเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าแข็งแรงของเขา ต่อไม่มีโอกาสที่จะพูดอะไรทั้งสิ้นเมื่อริมฝีปากเขาถูกปิดลงด้วยริมฝีปากของคนที่เข้ามาแนบชิดตัวเขา ปลายลิ้นที่ได้สัมผัสทำเอาเด็กหนุ่มเกร็งไปทั้งร่าง ก่อนที่จะตอบสนองคนจูบด้วยอารมณ์ที่รั้งเอาไว้ไม่อยู่ เนิ่นนานที่สองคนต่างแลกลิ้นกันท่ามกลางสายน้ำที่ถูกเปิดมาราดตัวแต่กลับไม่ได้ช่วยลดอารมณ์ที่กำลังเกิดขึ้นจากสองฝ่ายได้เลย ร่างเปลือยเปล่าที่แนบชิดกัน มือประสานมือ ลิ้นสัมผัสกับลิ้น เสียงครางในลำคอและเสียงลมหายใจของอารมณ์ร้อนดังเข้ามาเป็นระยะๆก่อนที่ต่อจะผลักร่างคนที่แนบชิดตัวเขาเพื่อดูใบหน้านั่นให้เต็มๆตา

“มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้เอ็ม”
เด็กหนุ่มทักพลางเอื้อมมือไปเสยผมที่เปียกน้ำให้พ้นจากใบหน้าคมใสของเอ็ม

“ก็กะจะให้มึงแปลกใจไง”

เอ็มบอกยิ้มๆเอื้อมมือมาเสยผมให้ต่อเหมือนกัน ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปากทั้งสองอีกเมื่อสายตาได้มองสบกันอีกครั้งนอกจากร่างเปลือยเปล่าจะโผเข้าหากันอีกตามที่อารมณ์สั่ง โดยที่ต่อเป็นฝ่ายแนบชิดอยู่บนร่างเอ็มบ้าง เขาใช้ปลายลิ้นสัมผัสไล่ตามตั้งแต่ซอกคอไล่มาที่อกแข็งแรงสะอาดจนเอ็มเกร็งไปทั้งร่าง ปากก็ครางทุกครั้งที่ต่อลงลิ้นหนักๆไปทุกส่วนที่ไวต่อการสัมผัสที่ต่อรู้ดีว่าเอ็มมีจุดอ่อนตรงไหน เขาตอบสนองตามเสียงครางที่เหมือนจะดังขึ้นเรื่อยๆ

“อาววว์…ต่อมึงยังเก่งเหมือนเดิมว่ะ”

เอ็มแอ่นกายหลับตาพริ้มสองแขนก็กอดร่างต่อไว้แน่นเพื่อใช้ยึดตัวเองเมื่อขาเริ่มที่จะยืนไม่ติด

“ไงล่ะโทษฐานทำให้กูระแวงบ่อยๆ วันนี้กูเอามึงหมดแรงแน่”

ต่อเลื่อนตัวมาพูดตรงริมฝีปากเอ็ม ก่อนจะประกบจูบอย่างร้อนแรงไปอีกครั้ง สองมือก็ไล้ไปตามร่างกายแทบทุกส่วนของเอ็มก่อนที่จะเลื่อนลงไปจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเอ็มที่สุดแล้วจับมันจนเอ็มสะดุ้ง

“มึงอย่าแกล้งกูดิต่อกูเสียวนะมึง”

เอ็มถอนปากออกมาพูดเมื่อต่อเริ่มขยับมือขึ้นลง

“ไม่ชอบเหรอแค่ทดสอบเองนะครับ”

ต่อบอกยิ้มๆก่อนจะจูบที่หน้าผากเอ็มด้วยความรัก

“คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าวะ”

เด็กหนุ่มถาม

“อยากรู้เหรอ”

เอ็มถามต่อพยักหน้ารับ

“งั้นกูจะทำให้ดูว่ากูคิดถึงมึงขนาดไหน”

เอ็มพลิกร่างต่อให้เป็นฝ่ายอยู่แนบผนังบ้าง ก่อนจะลงลิ้นไซร้ไปตามทุกส่วนออกแรงตามเสียงครางกระเส่าของต่อ

“เอ็มมม…โอ้ยยกูเสียววะ”

ต่อบิดร่างไปตามอารมณ์แต่เอ็มก็กดร่างไว้ด้วยร่างแข็งแรงของเขา

“เกมนี้ยังอีกนานมึงได้เสียวกว่านี้แน่”

เอ็มบอกก่อนจะเลื่อนตัวลงเบื้องล่างทำสิ่งที่เขาจะยอมทำให้ต่อเพียงแค่คนเดียว

“โอวว์เอ็มกูรักมึงจัง”

ต่อพูดปนเสียงครางเมื่อเอ็มเริ่มลงลิ้นในส่วนที่มันเริ่มตื่นตัวเต็มที่ เด็กหนุ่มแอ่นกายหลับตาพริ้มเมื่อเอ็มเริ่มออกแรงขึ้นเรื่อยๆ สัมผัสปลายลิ้นและริมฝีปากของเอ็มทำเอาต่อแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาต้องเกร็งร่างเอาไว้หลายครั้งช่วงเวลาแห่งความสุขเขาอยากที่จะให้มันอยู่นานๆ

“เอ็มพอก่อนกู…จะ..ไม่.ใหว..แ..ล้…ว…โอวว์”

ต่อรั้งร่างเอ็มขึ้นมาเมื่อรู้สึกจะทนไม่ไหว

“กูอยากให้มึงมีความสุขบ้าง”

ต่อบอกก่อนจะทำกับเอ็มเหมือนที่เขาโดนทำเมื่อสักครู่ เสียงครางไม่ได้ศัพท์ของเอ็มทำให้ต่อเร่งขึ้นเรื่อยๆ ต่อสัมผัสถึงกล้ามเนื้อขาแข็งแรงของเอ็มเริ่มเกร็ง เขาก็พอจะรู้ว่าเอ็มคงจะทนไม่ไหวเขาจึงถอนปากออกมาเปลี่ยนเป็นใช้มือให้ ก่อนที่จะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปากกับเอ็มอีกครั้งก่อนที่เอ็มจะเอื้อมมือไปชักให้เขาเหมือนที่เขาทำ สองหนุ่มเร่งมือต่างฝ่ายต่างก็เกร็งในขณะที่ลิ้นก็ไม่ยอมหลุดออกจากกัน ก่อนที่เสียงครางจะดังในลำคอทั้งสองฝ่ายเมื่อต่างฝ่ายต่างปลดปล่อยอารมณ์ที่เกินจะกลั้นไว้พุ่งไปที่หน้าขาของกันและกัน

“โอ้ย เอ็มเสียวสุดยอด”

ต่อถอนปากออกมาทั้งๆที่ยังหายใจหอบถี่ ไม่ต่างจากเอ็มเท่าไหร่ที่พิงผนังห้องน้ำเอาไว้เมื่อเกิดอาการขาอ่อน

“ไงรู้หรือยังว่ากูคิดถึงมึงหรือเปล่า”

เอ็มบอกต่อยิ้มตอบก่อนจะก้มลงไปจูบเอ็มอย่างนิ่มนวล ก่อนจะแยกร่างออกมาอาบน้ำให้กันและกัน

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
 :impress:

เซอร์ไพรส์ มากมาย

กลัวจัง พ่อ แม่ ญาติ มากันหมดเลย

จะเกิดอะไรหรือเปล่าน๊า.....

ขอบคุณครับที่มาต่อ รออ่านต่อไปน๊า...

 :teach:

meeza31

  • บุคคลทั่วไป
 :m10: :m10: :m10: สุดยอด

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
ใช้เวลาที่มีร่วมกันให้คุ้มค่า  :m1: :m1:
เพราะฟ้าไม่ค่อยมีเวลา  :o11: :o11:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
เรื่องคงไม่งายอย่างที่คิดแล้วละ

 :เฮ้อ:

ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
ไหนว่ารีบ  :haun5: :haun5:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

..........คงคิดถึงกันน่าดู.......... :m10: :m10:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาต่อแบบไม่ปล่อยให้รอนานค๊าบบบ
************************************************************
“แล้วนี่มึงเข้ามาได้ไง”

ต่อถามเอ็มในขณะที่มือยังคงสระผมให้เอ็มไปเรื่อยๆ

“ก็ตอนแรกไอ้พีมันยังอยู่”

“แล้วมันไปไหนแล้ว”

“กูไล่มันไปเองแหละเมื่อมันบอกว่ามึงกำลังจะกลับห้อง”

“ร้ายนะมึง”

ต่อออกแรงขยี้จนเอ็มร้อง

“โอ้ย…เจ็บนะมึง”

“มึงก็อย่าดิ้นดินั่งดีๆสิวะ”
ต่อบอกดุๆแต่ก็แอบยิ้ม มันมีความรู้สึกอบอุ่นอยู่ลึกๆที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดกับเอ็มและเอ็มก็ยังเหมือนเดิม

“มึงก็เบาๆดิ”

“เออ…แล้วนี่มึงจะอยู่กี่วัน”

“ไม่รู้กูเบื่อมึงวันไหนกูก็กลับเองแหละ”

“ปากดีนะมึง”

“ไม่ดีแล้วจะทำมึงครางได้ไง”

“ทะลึ่งๆๆอ่ะเสร็จแล้ว”

ต่อล้างผมให้เอ็มก่อนจะลุกมาอาบน้ำให้ตัวเอง

“กูจะไปหาแม่กูไปด้วยกันป่าว”
ต่อบอกเมื่ออาบเสร็จคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง

“แม่มึงมาแล้วเหรอ”

“อืม..มาแล้ว”

“แล้วพี่สาวมึงล่ะ”

“มาด้วย”

“แล้วมึงยังจะให้กูไปอีกเหรอ เดี๋ยวพี่มึงก็ช็อคกันพอดีที่หนีกูไม่พ้น”

“มึงก็อย่าไปต่อปากต่อคำกับเขาสิว้า”

“ถึงกูไม่ได้ต่อปากต่อคำ ยังไงกูก็เป็นเด็กก้าวร้าวไม่มีคนสั่งสอนในสายตาเขาอยู่ดีแหละ”
เอ็มบอกอย่างเซ็งๆ

“ไม่เอาน่าอย่าคิดมากไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป เดี๋ยวกลับมากูแวะไปหาที่บ้าน”

“ค้างกะกูหรือเปล่า”

“มึงก็รู้คำตอบแล้วยังจะถามอีก”

ต่อผลักหัวเอ็มเบาๆก่อนจะเดินออกไปแต่งตัว

“งั้นเดี๋ยวกูรอที่บ้านนะ”

“เออแล้วกูจะรีบกลับ”

“เฮ้ยไม่ต้องรีบหรอก เดี๋ยวแม่เขาน้อยใจนะมึง”

“ถ้ากูเจอแต่แม่กูก็ดีน่ะสิ”
ต่อทำหน้าคิดหนัก

“พูดแปลกๆแฮะใครมากับแม่มึงด้วยเหรอนอกจากพี่เตย”

“ก็ญาติๆกูแหละอย่าสนใจเลย”
ต่อบอกปัดทั้งที่ในใจเขากลัวจะไปเจอลูกชายเพื่อนแม่

“เออไม่สนก็ไม่สนรอกูด้วยเดี๋ยวกูออกไปพร้อมเลย”

เอ็มออกมาแต่งตัวบ้างก่อนจะออกจากห้องพร้อมๆกับต่อ

“ให้กูไปส่งที่บ้านก่อนมั๊ย”

ต่ออาสาจะไปส่งเอ็มแต่ก็โดนเอ็มปฎิเสธ

“อย่าเลยไปหาแม่มึงเหอะป่านนี้เขารอแล้ว”

“เออไว้เดี๋ยวเจอกัน”

สองหนุ่มแยกกันไปคนละทาง

“กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ะเอ็ม ถ้าพี่เตยรู้ว่าตั้มมันชอบกูแล้วเขาจะว่ายังไง”



“แม่พี่เอ็มกลับมาแล้ว”
อิมตะโกนลั่นบ้านเมื่อมองเห็นพี่ชายยืนอยู่ที่ประตูบ้าน ก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดให้เอ็มเข้ามา

“จะร้องดังไปทำไมเราน่ะ เดี๋ยวข้างบ้านเขาก็เขวี้ยงอะไรมาให้หรอก”
เอ็มติงน้องสาวเมื่ออิมโผเกาะเอวเขาหลวมๆ

“ก็มันดีใจผิดด้วยเหรอพี่เอ็ม”

“ดีใจอะไรทำอย่างกะไม่เจอกันเป็นปี”

“อ้าวไหงพูดงี้อ่ะ โหยไปหลงสาวที่ไหนเนี่ยถึงลืมน้องสาวคนนี้”
อิมผละตัวออกจากพี่ชายมองหน้าค้อนๆจนเอ็มนึกขำ

“พี่โตป่านนี้แล้วมีแฟนมันก็ไม่แปลก”

“อ้าวแล้วยัยแพรเพื่อนอิมล่ะ”

“พูดถึงก็ดีแล้ว เราเก็บรูปเพื่อนเราออกจากห้องพี่หรือยัง”
เอ็มชี้หน้าน้องสาวที่ชอบทำอะไรตามใจจนเขาขี้เกียจที่จะขัด

“เก็บทำไมก็รูปมันสวยดีวางไว้อย่างงั้นแหละดีแล้ว”

“ไม่เอา ไปเอามันไปไว้ที่อื่นเลยนะก่อนที่พี่จะเก็บเอง”

“โหใจร้ายว่ะ อย่างงี้ยัยแพรได้ยินก็เสียใจแย่ดิ”

“ก็ช่วยไม่ได้”

เอ็มพูดพลางยักไหล่ก่อนจะเดินเข้าบ้านปล่อยให้อิมมองตามอย่างขัดอารมณ์ นึกไปว่าพี่ชายต้องมีใครแล้วแน่ๆถึงได้สั่งให้เธอเก็บรูปแพรออกจากห้อง

“แพรว่างป่ะ มาที่บ้านเราหน่อยดิพี่เอ็มกลับมาแล้ว”

อิมแอบโทรหาแพรทันทีเมื่อลับหลังพี่ชาย ก่อนจะวิ่งเขาไปนั่งลงข้างเมื่อเอ็มเดินไปนั่งลงข้างๆแม่แล้ว

“แอบโทรคุยกะหนุ่มที่ไหนเราพี่เห็นนะ”
เอ็มเอ่ยทักน้องสาว

“เปล่า”
อิมตอบทำหน้าเฉย

“เฉยอะไรแอบไปกระซิบกันขนาดนั้น”

“เดี๋ยวพี่เอ็มก็รู้เองแหละ”

“ไม่เห็นอยากรู้เลย”
เอ็มบอกแล้วหันไปบอกกับแม่เขาที่นั่งอมยิ้มอยู่

“แม่เดี๋ยวเอ็มไปหาพ่อที่ไร่นะครับ”

“อ้าวไม่เหนื่อยเหรอเราพักก่อนดีกว่ามั๊ย”
แม่ว่า อิมรีบเห็นด้วยทันทีทั้งที่จริงไม่ได้นึกห่วงว่าพี่ชายจะเหนื่อยเลย

“นั่นสิพี่เอ็มเดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้วจะไปทำไมอยู่นี่แหละ”

“อยู่ทำไมไปช่วยพ่อที่ไร่ดีกว่า เราก็อีกคนว่างๆแทนที่จะเข้าไปช่วยพ่อ”

“อ้าว ว่าอิมซะงั้นก็แหมอิมต้องอ่านหนังสือสอบนิ”

“อย่ามาอ้างเอาแต่เล่นเกมล่ะไม่ว่าแล้วจะไปกับพี่ป่าว”

“อ้าวตกลงพี่จะไปจริงๆเหรอ”

“ก็เออดิว่าไง”

“อย่าเลยพี่เอ็มอยู่คุยกับอิมที่นี่แหละนะนะ”

เอ็มโดนนั่งสาวเขย่าแขนจนเด็กหนุ่มเริ่มแปลกใจ

“อะไรของเราเนี่ย แม่อิมมันแปลกไปป่าวปกติมันไม่ยุ่งกะผมขนาดนี้นะ”

เอ็มหันไปหาความเห็นกับแม่

“ไม่รู้คุยกันเอาเอง แม่ไปเตรียมกับข้าวก่อนปล่อยเด็กเอาไว้นานแล้ว”

แม่ลุกเดินแยกตัวออกไปยิ้มๆ เอ็มจึงกลับมาหรี่ตามองน้องสาวที่กำลังทำหน้าอ้อนวอนเขา

“มีอะไรป่าวยัยอิมมาแปลกนะเรา”

“เปล่าก็ไม่เจอกันหลายเดือนอิมก็อยากรู้ว่ากรุงเทพมันเป็นไงบ้าง เดี๋ยวเผื่ออิมเข้าไปเรียนจะได้ไม่เอ๋อไง”

“เอาที่โรงเรียนบ้านเกิดก็ให้มันจบก่อนเหอะแล้วค่อยว่ากันต่อ”
เอ็มบอกขำๆ

“ปากหรือเนี่ยพี่ชายอะไรวะแช่งน้อง”

“ก็น้องมันน่าแช่งอ่ะมีอะไรจะคุยว่ามา ไม่ไปก็ไม่ไปแต่ขอนอนคุยนะไม่ไหวเหนื่อย”

“ตามสบายเลยเดี๋ยวอิมไปเอาน้ำผลไม้เย็นๆมาให้”

อิมลุกวิ่งเข้าไปที่ครัวเอ็มได้แต่ส่ายหัวมองตามก่อนจะล้มตัวลงนอนตรงโซฟา แต่แค่ไอ้เอนหลังลงเท่านั้นเด็กหนุ่มก็เผลอหลับไปด้วยความเพลียต่างจากอีกคนที่กำลังนั่งร่วมวงกินข้าวกับครอบครัวและญาติๆภายในร้านอาหารริมแม่น้ำมันน่าจะดูอบอุ่น แต่ต่อกลับรู้สึกอึดอัดขึ้นมาเมื่อตั้มเลือกที่จะนั่งชิดเขา พลางคอยเอาใจใส่ตักอาหารให้จนเตยที่นั่งข้างๆหลือบมองเป็นระยะๆ

“ตั้มไม่เห็นตักอาหารให้พี่บ้างเลยนะ”
เตยหลุดปากแซวจนตั้มอึกอัก

“ก็เห็นต่อไม่ค่อยทานอะไรเลยน่ะครับพี่เตย”

“พี่ก็ไม่ค่อยทานเหมือนกันสังเกตพี่บ้างหรือเปล่าเรา”

“ยัยเตยนี่ยังไงไปแซวน้องเขา”

แม่ติงเตยก่อนจะหันไปยิ้มกับแม่ของตั้มที่เริ่มมองเตยแปลกๆ

“เดี๋ยวผมเข้าห้องน้ำแป็บนะครับ”
ต่อออกตัวเพราะเริ่มอึดอัดกับบรรยากาศ

“เฮ้ยไปด้วยดิไม่กล้าไปคนเดียวไม่ค่อยคุ้น”
ต่อชะงักขาที่กำลังจะก้าว แอบถอนหายใจอย่างเซ็งๆแต่ก็รีบเดินนำไปก่อนตั้มจึงรีบวิ่งตามไป

“ฉี่ข้างนอกก็ได้ไม่แอบดูหรอกน่า”
ตั้มแหย่ต่อเมื่อเห็นเด็กหนุ่มจะเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ

“ไม่ได้กลัวแต่ฉี่ไม่ออก”

ต่อบอกได้แค่นั้นก็หายเข้าไปในห้องตั้มได้แต่มองตามก่อนที่จะหันไปพูดกับตัวเองที่กระจก

“จะดูว่านายจะเล่นตัวได้นานแค่ไหนต่อ”

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

...........คงหลุดจากคนอย่างตั้มยากแน่เลย......... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

Jingjoh

  • บุคคลทั่วไป
รักป๊อมครับ
 :o8:

ไว้ไปดูหนังด้วยกันนะ
 :m13:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
« ตอบ #309 เมื่อ: 25-07-2007 14:10:08 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
 :impress:

เบื่อนายตั้มจิง ๆ เลย

เมื่อไหร่จะมีบทหวาน ๆ ซึ้ง ๆ บ้างหนอ

รออ่านอยู่น๊า...

 :teach:

MiLCH

  • บุคคลทั่วไป
เบื่อตั้ม

เบื่อพี่เตย ลำเอียงเห็นๆอะ

เชียร์เอ็มกะต่อสุดๆ 

น้องอิมอย่าเอาแพรมายัดเยียดให้ต่อนะ ไปเลยชิ่วๆ

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
รักป๊อมครับ
 :o8:

ไว้ไปดูหนังด้วยกันนะ
 :m13:

หุ หุ ชวนกันกลางบอร์ดอย่างงี้เลยหรอ   :-[

อย่าท้านะ เด๋วเอาจริง 5 5 5 :laugh3:
******************************************************************
“พี่เอ็ม พี่เอ็ม”

เสียงเรียกพร้อมแรงเขย่าที่ตัวทำให้เอ็มลืมตาขึ้นมอง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย

“พี่หลับไปนานป่าวอิม”
เอ็มเอ่ยถามโดยไม่ทันได้สังเกตเด็กสาวอีกคนที่นั่งอยู่ข้างอิม

“ก็นานพอดูอายแพรเขามั๊ยล่ะ”

เอ็มแทบจะหายง่วงเมื่ออิมเอ่ยชื่อแพรเด็กหนุ่มรีบมองไปที่อิมจึงเห็นแพรนั่งยิ้มอย่างเขินๆให้เขา

“สวัสดีค่ะพี่เอ็ม”

แพรยกมือไหว้เอ็มรับไหว้พลางยิ้มทักทายนึกรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

“มานานยังครับ”
เอ็มทัก

“ก็นานเหมือนกันค่ะว่าจะกลับแล้วแต่อิมก็พามาปลุกพี่เอ็มซะก่อน”

“เหรอ อืมเดี๋ยวพี่ล้างหน้าแป็บนะครับ”

“แค่นี้ก็หล่อแล้ว พี่ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่หล่อหรอก”
อิมเอ่ยแซว

“ยุ่งนะเรา”
เอ็มบอกดุๆก่อนจะเดินขึ้นข้างบนเลือกที่จะเข้าห้องน้ำที่ห้องตัวเอง

“อย่างงี้ทุกทีเลยอ่ะอิม”
แพรบอกกับอิมเสียงเบา เอ็มเคยหาเรื่องหลบหน้ายังไงผ่านไปกี่ปีก็ยังเป็นอย่างนั้น

“ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆยัยอิม”

เอ็มส่ายหัวบ่นพลางเดินไปคว่ำรูปแพรที่วางอยู่ที่หัวเตียงแล้วนอนแผ่หราลงบนที่นอนนึกถึงต่อขึ้นมา

“มึงทำอะไรอยู่วะ”

เอ็มลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์ที่ติดอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมากดเบอร์หาต่อ
.
.
.
“ขอตัวเดี๋ยวนะครับ”
ต่อบอกกับทุกคนเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเขานึกยิ้มอยู่ในใจเมื่อเห็นชื่อที่อยู่บนหน้าจอ

“ใครโทรมา”
เตยชิงถามก่อนที่ต่อจะลุก

“เพื่อนครับชื่อ เอ็ม”

ต่อเน้นชื่อเอ็มชัดๆให้พี่สาวฟังเพราะนึกรำคาญก่อนจะรีบลุกหนีก่อนที่จะโดนเตยว่าอะไร

“รู้เวลากันจังนะ”
เตยประชดพลางมองตามร่างน้องชาย

“เอ็มคือใครครับพี่เตย”

ตั้มเอ่ยถามในขณะเตยที่อารมณ์กำลังขุ่นเคืองจึงตอบเสียงห้วนๆ

“แฟนเขามั้ง”

ตั้มหน้าเสียกับคำตอบที่ได้ยินโดยที่ไม่รู้อารมณ์ของเตยว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“หวัดดีครับไอ้ตี๋”
เอ็มส่งสียงล้อๆเมื่อต่อกดรับสาย

“อารมณ์ดีเชียวนะมึง”
ต่อติง

“ดีกะผีอะไรล่ะมึง เนี่ยน้องสาวกูมันแอบนัดคนที่มึงระแวงว่าเป็นแฟนกูมาที่บ้านกูเลยต้องขึ้นมาแอบข้างบนเนี่ย”

“เฮ้ยทำไมมึงเลวอย่างนี้วะ”

“อ้าวไอ้นี่เดี๋ยวกูลงไปก็ได้”

“เฮ้ยกูแซวเล่น แม่งกูกำลังเซ็ง”

“เป็นอะไรของมึง”

“ไม่รู้บรรยากาศมันเซ็งเองว่ะ”

“คิดถึงกูอ่ะดิ”

“น้อยๆหน่อยมึง หยอดกูไปเรื่อยเลยนะ”

“เรื่องของกูแล้วนี่ทำอะไรอยู่วะ”

“กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่”

“เหรอกูโทรมากวนป่าวเนี่ย”

“ป่าวมึงอ่ะทำไรอยู่”

“นอนคุยกะมึง”

“กวนอีกแล้วนะมึง”

ต่อเริ่มที่จะยิ้มเขาชอบที่เอ็มเป็นแบบนี้ตรงๆ แต่ก็ทำให้เขามีรอยยิ้มได้ทุกครั้ง

“กลับไปที่โต๊ะเหอะเดี๋ยวคนบางคนจะระแวง”

“ใครวะ”

ต่อใจเสียคิดว่าเอ็มรู้เรื่องตั้ม

“ก็พี่สาวมึงไง มึงเล่นหายมาแบบนี้ถ้ารู้ว่ากูโทรมาคงสาปส่งกูแน่ๆ”

ต่อนึกขำที่ท่าทางพี่สาวเขากับเอ็มคงจะลงรอยกันไม่ได้จริงๆ

“กูบอกเขาไปแล้วว่ามึงโทรมา”

“อ้าวมึงหาเรื่องให้กูแล้วมั๊ยล่ะ”

“กูดูไป พี่กูกับมึงก็พอไปกันได้นะ ไม่ใครยอมใครกูจะเชียร์ใครดีเนี่ย”

ต่อบอกล้อๆ นึกภาพที่เอ็มทำให้พี่เขาฉุนเฉียวได้น้อยคนที่จะทำได้แบบนี้

“เออๆฝากทักทายเขาด้วยละกัน แค่นี้ก่อนนะสงสัยยัยอิมจะเคาะประตูว่ะ”

เอ็มรีบวางสายเมื่อมีเสียงเคาะห้องดังรัวติดต่อกัน

“รอเดี๋ยว”

เอ็มเดินไปเปิดประตู

“ได้ไงเนี่ยพี่เอ็มปล่อยให้เพื่อนอิมนั่งรอได้ไงตั้งนาน”
อิมบอกอย่างฉุนๆทันทีที่เห็นหน้าพี่ชาย

“อะไรอย่ามั่วพี่นัดเขามาเหรอตัวเองเป็นคนนัดก็ไปคุยกะเขาดิ”

“พี่ก็รู้ว่าแพรเขาอยากเจอพี่”

“แต่พี่เหนื่อยพี่อยากนอนเข้าใจมั๊ย”
เอ็มเริ่มเสียงดุเมื่อเริ่มไม่พอใจน้องสาว

“อะไรแค่นี้ก็ดุกันด้วยอย่าให้รูนะว่าไปหลงสาวที่ไหน”

“แล้วไงจะทำอะไรพี่”

“ก็จะดูไงว่าใครคนนั้นจะผ่านการพิจารณาจากอิมหรือเปล่า”

อิมลอยหน้าลอยตาบอก

“เออเดี๋ยวได้รู้แน่ไม่นานหรอก..ไปบอกเพื่อนเราว่าพี่หลับไปแล้วบายนะไอ้ตัวยุ่ง”

เอ็มผลักหัวน้องสาวเบาๆก่อนจะปิดประตูลอ็คห้องเดินไปนอนเอามือก่ายหน้าผาก

“ท่าทางมึงกะกูจะลำบากขึ้นทุกวันแล้วว่ะต่อ”

เด็กหนุ่มหลับตานึกภาพต่างๆที่จะเกิดขึ้น หากเมื่อเขาบอกใครต่อใครว่าเขารู้สึกยังไงกับผู้ชายด้วยกันอย่างต่อ พี่น้องครอบครัวจะรับกันได้แค่ไหน แต่จะให้ถอนตัวกลับความผูกพันเขากับต่อก็สานมันมาไกลเกินกว่าที่จะหันหลังให้

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
 :เฮ้อ: อุปสรรคมันเยอะ

เชื่อมั่น และมั่งคง แล้วจารอด  :m3:

ออฟไลน์ Lucifer

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1288
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-1
สู้เค้านะค้าบบบบบ  o12 o12 o12

meeza31

  • บุคคลทั่วไป
สู้ต่อไปนะคับ

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
 :impress:

ความรักชนะทุกอย่าง 

(จิงป่าวว่ะ)

รออ่านต่อไปน๊า.....

 :teach:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
ใครกดดันคนโพสต์เรื่องนี้หวา

กว่าจะอ่านจบ

เฮือกกกกกกกกก

แทบขาดใจ

 :เฮ้อ:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

อุปสรรคเยอะแยะมากมาย

แค่คบกันปกตินี่ก็ลำบากพออยู่แล้ว

ยังมีครอบครัวเป็นอุปสรรคหย่ายอีก


 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:


ฟ้า.......ลืมอะไรไปหรือเปล่านะ... :o11:

Jingjoh

  • บุคคลทั่วไป
ตั้ม เตย อิม แพร ใครจะมาขัดขวางความรักของต่อกับเอ็ม โปรดติดตามตอนต่อไป
 o16

============
ดูหนัง ดูหนัง
 :m11: :m11:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
« ตอบ #319 เมื่อ: 25-07-2007 23:44:17 »





ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
อ๊ากกกกกก คนอ่านบ้าพลังอยากอ่านต่อ  o18

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
ตาโจ้อ่ะ หลังไมค์สิ หลังไมค์  :-[

มาโพสต่อให้ ในวันยุ่งๆคับ
***************************************************************
กว่าที่ต่อจะแยกตัวออกมาจากแม่และพี่สาวได้หลังจากที่อยู่พูดคุยกันหลายเรื่องก็ผ่านเวลาไปจนใกล้มืด เขารีบขี่รถมอเตอร์ไซค์ตรงไปหาเอ็มทันทีตามที่เขาได้สัญญาไว้ ซึ่งกว่าจะถึงก็มืดพอดี เด็กหนุ่มยืนเก้ๆกังๆอยู่ที่หน้าบ้านเมื่อโทรหาเอ็มไม่ติดโดยไม่รู้ว่าสายตาของคนที่เขาโทรหากำลังมองเขาอยู่ผ่านหน้าต่างห้องนอน

เอ็มนึกขำเมื่อเห็นต่อเดินวนไปมาตรงประตูบ้านเขา ท่าทางเก้ๆกังๆที่ชักมือเข้าออกจากออดหน้าบ้านหลายครั้งทำให้เอ็มอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ นึกอยากรู้ว่าต่อกลัวอะไรบ้านเขาขนาดนั้นแต่รอยยิ้มของเด็กหนุ่มเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นหน้าเสียเมื่อเห็นพ่อตัวเองเดินออกไปหาต่อที่หน้าบ้าน เอ็มรีบผลุนผลันออกจากห้องวิ่งตึงตังลงไปข้างล่างทันทีเพราะคิดว่าพ่อของเขายังคงไม่คุ้นกับต่อ

“เฮ้ย…พี่เอ็มละเมออะไรหรือเปล่าเนี่ย”

อิมทักพี่ชายขณะที่หลบทางแทบไม่ทันเมื่อสวนกับเอ็มที่บันไดทางขึ้น เอ็มไม่มีเวลาที่จะตอบนอกจากรีบวิ่งออกไปที่หน้าบ้านเห็นพ่อตัวเองกำลังยืนคุยกับต่อ

“เพื่อนเอ็มหรือเปล่าเรา”
ต่อรู้สึกเกร็งๆไม่คิดว่าพ่อเอ็มจะทำหน้าดุขนาดนี้ เขาพยักหน้าตอบช้าๆ

“ครับ”

“มาเอาค่ำมืดมีไรเปล่า”
ต่ออึกอักไม่รู้จะตอบว่าอะไร นึกโมโหที่ติดต่อเอ็มก่อนที่เขาจะมาถึงไม่ได้

“ขู่อะไรเพื่อนผมอ่ะพ่อ”
เอ็มส่งเสียงไปก่อนตัวรู้ว่าต่อคงกำลังเกร็งต่อลอบถอนหายใจเมื่อพ่อหันไปมองเอ็ม

“ขู่อะไรก็แค่ถามนึกว่าเราหลับไปแล้ว”
พ่อเอ่ยพร้อมกับที่เอ็มเข้าไปยืนข้างๆต่อ

“ยังหรอกครับเดี๋ยวว่าจะออกไปข้างนอกกับไอ้ต่อมัน”

“เอ้ย…มันมืดค่ำแล้วจะไปไหนกัน”

“ก็แถวๆนี้แหละพ่อไม่ไกลบ้านหรอก ไม่ต้องห่วงน่าลูกพ่อไม่ไปก่อกวนใครเขาหรอก”

“เออยังไงก็รีบกลับละกันบอกแม่เขาหรือยังล่ะ”

“พ่อก็บอกให้หน่อยสินะ”

“อ้าวไอ้ลูกคนนี้”

“น่าพ่อ..นะให้ผมบอกแม่ก็ห้ามผมอ่ะดิ”

“ก็มันมืดแล้วนี่หว่า”

“ผมผู้ชายนะพ่อไม่ใช่ยัยอิม”

“ผู้ชายผู้หญิงยังไงก็ลูก มีพ่อแม่ที่ไหนเค้าไม่ห่วงลูกบ้าง”

เอ็มหันไปมองต่อที่ยืนซึม เขารู้ว่าต่อสะเทือนใจเพราะคงคิดถึงพ่อตัวเองขึ้นมาเมื่อเห็นพ่อของเขาแสดงความห่วงใยเขาแบบนี้

“ยิ่งพูดก็ยิ่งดึกผมไปนะพ่อ”

ต่อยกมือไหว้พ่อตามเอ็มก่อนที่เอ็มจะเดินนำออกไปที่รถ ผู้เป็นพ่อได้แต่มองตามก่อนจะปิดประตูบ้านซึ่งมีสายตาของอิมลอบมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ

“มึงจะพากูไปไหนเอ็ม”
ต่อถามเอ็มเมื่อเดินมาถึงรถที่จอดอยู่

“ที่..ที่มึงกะกูจะไม่มีใครมากวนใจไง”
เอ็มบอกยิ้มๆทำให้ต่อยิ่งสงสัย

“ที่ไหนวะนี่มันมืดแล้วนะมึง”

“เหอะน่าไม่ต้องถามถึงแล้วมึงก็รู้เองแหละ เอากุญแจมากูขับเอง”
เอ็มยื่นมือไปขอกุญแจรถซึ่งต่อก็ยื่นให้ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเอ็มจะพาเขาไปไหน

“เมื่อกี้กลัวพ่อกูเหรอยืนเกร็งเชียว”
เอ็มแซวต่อในขณะที่ขับมอเตอร์ไซค์ไปตามเส้นทางที่เขาอยากพาต่อไป

“ก็เกร็งนิดหน่อยก็กูไม่ได้มาที่บ้านมึงเลยตั้งแต่วันนั้น”

“วันไหน”
เอ็มแกล้งถามทั้งๆที่รู้

“ก็วันที่มึงตกเป็นของกู”
ต่อตอบแหย่ๆ

“กูไปเป็นของมึงตอนไหนอย่ามั่วไอ้ตี๋”

“ทำเป็นจำไม่ได้ให้กูทวนความจำเอามั๊ยล่ะ”

ต่อแกล้งจับเข้าที่หน้าขาของเอ็ม

“มึงอย่ามาทะลึ่งกูขับรถอยู่”

“มึงยั่วกูทำไมล่ะ”

“อย่างกูไม่ต้องยั่วใครหรอก นั่งอยู่เฉยๆก็มีคนเข้ามาหาโว้ย”

“แม่งมึงนี่พูดได้ไม่อายปากจริงๆ”
ต่อสายหัวแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร

“ก็หรือไม่จริง อย่างน้อยกูก็ทำให้ผู้ชายแมนๆอย่างมึงรักกูได้แล้วกัน”

“เออๆกูไม่อยากเถียงกะมึงแล้ว อย่างมึงต้องเจอกับพี่สาวกู”

“โหมึงอย่าพูดถึงได้มั๊ย บรรยากาศเสียหมด”
เอ็มทำท่าส่ายหัวจนต่อตบเข้าให้เบาๆ

“เฮ้ยตบหัวกูทำไมวะ”
เอ็มโวย

“ก็มึงพูดยังกะพี่กูเป็นตัวอะไรสักอย่างงั้นแหละ เขาเป็นพี่กูนะโว้ย”

“ขอโทษครับคุณต่อผมผิดไปแล้ว”

“เออ…เจอหน้าเขาก็พูดจาดีๆกับเขาบ้าง ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะมีคู่แข่งอ่ะดิมึง”
ต่อหมายถึงตั้มที่พยายามจะเอาอกเอาใจเตยซะจนเขารู้สึกได้

“ใครวะคู่แข่งกู นี่มึงไปทำเจ้าชู้กะใครไว้เนี่ย ผู้ชายหรือผู้หญิงบอกกูมานะไอ้ต่อ”
เอ็มถามเสียงแข็ง

“นี่มึงคิดว่ากูยังจะไปกล้าคิดอะไรกับผู้ชายด้วยกันได้อีกเหรอ แค่กะมึงกูยังสับสนว่ากูกำลังทำอะไรอยู่จนมึนไปหมดแล้วนะ”

“นี่กูทำมึงสับสนเหรอต่อ”
เอ็มถามเสียงเบาจนต่อเริ่มรู้สึกตัวเองว่าหลุดปากอะไรไป

“กูไม่ได้หมายความว่างั้นนะเอ็มกูขอโทษ”

“ไม่ต้องขอโทษหรอก กูก็พอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรบางทีกูก็หาคำตอบกับสิ่งที่กำลังเป็นอยู่ไม่ได้เหมือนกัน”

ความเงียบเข้ามาอยู่ในใจทั้งสองหนุ่ม เมื่อต่างฝ่ายต่างก็กำลังสับสนในความคิดของกันและกัน


gobgab

  • บุคคลทั่วไป

............อย่าเพิ่งมาสับสนตอนนี้ดิ.......... :m16: :m16:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
งง อะ

 :m22: :m22: :m22: :m22:

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
 :impress:

สับสนกันอยู่นั่นแหละ

แค่นี้เขาก็เรียกว่ารักแล้ว

 o15

รออ่านต่อไปนะจ๊ะ

Jingjoh

  • บุคคลทั่วไป
ไปไหนกันอ่ะ บอกด้วยจิ
จาได้ตามไปแอบดู คิก คิก
 :m24:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาโพสต่ออย่างคนฟิตๆ  :o9:
************************************************
“ถ้าวันนึงเมื่อมันถึงที่สุด มึงกะกูต้องแยกจากกันเพราะความต้องการของคนที่เราขัดไม่ได้ มึงจะว่ายังไงวะต่อ”
เอ็มถามขึ้นมาก่อนยิ่งย้ำความรู้สึกในใจให้แย่ลง

“แล้วมึงล่ะ”
ต่อถามกลับเพราะคิดว่าเอ็มก็คงไม่ต่างจากเขาในความรู้สึกที่ยากต่อการตัดสินใจ

“กูไม่รู้”
เอ็มบอกเบาๆ ก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปในทางที่ข้างบนติดชื่อที่ตรงกับนามสกุลของเขา

“นี่ไร่พ่อมึงเหรอเอ็ม”
ต่อทักเมื่ออ่านเห็นชื่อตรงทางเข้า

“เออไร่พ่อกูเอง”

“แล้วมึงพากูมาทำไมมืดขนาดนี้”

“กลัวอะไรกูอยู่ทั้งคน”

“กูไม่ได้กลัวแต่แปลกใจ”

“ก็มันเงียบดีจะได้ไม่มีใครมาวุ่นวายกะเราไง”

“นึกแล้วตลกดีเหมือนกันว่ะ เหมือนเรากำลังเป็นเด็กที่แอบผู้ใหญ่ทำในสิ่งที่ผิด”
ต่อยิ้มหยันๆให้ตัวเองไม่คิดว่าเขาจะต้องหลบซ่อนอะไรขนาดนี้

“มึงก็คิดไปโน่นไอ้ตี๋เห็นบรรยากาศแล้วมึงจะถอนคำพูด”
เอ็มบอกดุๆ ในความเป็นจริงเขาไม่ได้จะหลบซ่อนใคร เพียงแต่เขาอยากให้ต่อได้เห็นบางอย่างในบรรยากาศที่เขาชอบมาตั้งแต่เด็ก

“อ้าวคุณเอ็มมาทำไมมืดป่านนี้ครับ”
ยามที่เฝ้าหน้าประตูเอ่ยทักเอ็มเมื่อเขาจอดรถตรงหน้าทางเข้าไร่

“ผมจะเข้าไปค้างที่บ้านไม้ผมน่ะครับ ลุงเปิดประตูให้ผมหน่อย”
เอ็มบอกสังเกตเห็นท่าทางลังเลของคนงานเก่าแก่ที่คุ้นกะเขามาตั้งแต่เด็ก

“ผมขอพ่อเขาแล้วครับลุงชีพ ไม่ต้องห่วงเกิดอะไรผมรับผิดชอบเอง”

“แน่นะคุณ เกิดพ่อคุณไม่รู้ว่าคุณมาผมตายเลยนะครับ”

“น่านะลุงพ่อผมเขาไม่ว่าหรอกว่า แต่ลุงอย่าให้คนแปลกหน้าเข้ามาละกัน”

ประตูไร่ถูกเปิดออกเอ็มยิ้มขอบใจคนเปิดก่อนจะขับรถเข้าไปข้างใน


“เฮ้ยในไร่มึงมีเรือนคนงานด้วยเหรอวะ”
ต่อทักเมื่อเอ็มพาเขาเข้ามาในเขตไร่ที่ติดแสงไฟสลัว แต่ก็พอทำให้เห็นเรือนคนงานที่ปลูกเป็นแถวยาวทางด้านหนึ่งของไร่

“กูถึงบอกว่ามึงไม่ต้องกลัวไง คนงานพ่อกูไว้ใจได้”

“พ่อมึงนี่เก่งว่ะ”
ต่อบอกแต่เอ็มรู้ว่าคนข้างหลังเขาคงกำลังคิดถึงพ่อขึ้นมา

“ไม่เอาน่ามึงกูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่”

“ก็มันอดคิดไม่ได้ถ้าพ่อกูอยู่ก็คงดี”
ต่อบอกเศร้าๆ

“ก็ถือซะว่าพ่อกูเป็นพ่อมึงละกัน เขาจะได้มีลูกชายเพิ่มอีกคน”

“ถ้าได้ก็ดี”
ต่อบอกยิ้มๆเพราะคิดว่าเอ็มคงปลอบใจเขาเล่นๆ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะนึกชอบกับสิ่งที่เห็นเมื่อเอ็มพารถมาจอดหน้าบ้านไม้ยกสูงเตี้ยๆจากพื้นที่ตั้งเด่นอยู่ตรงหน้า

“เฮ้ยสวยว่ะเอ็มน่าอยู่ดี”
ต่อบอกก่อนจะพาตัวเองเดินเข้าไปใกล้ตัวบ้าน

“บ้านไม้กูเองแหละ กูให้พ่อสร้างให้สมัยเรียนอยู่ที่นี้ เวลาอ่านหนังสือหรือเบื่อๆกูก็จะมาอยู่ที่นี่แหละ ไม่เคยมีใครเข้าไปข้างในได้เลยนะมึงอ่ะคนแรก”

เอ็มเดินมากอดคอต่อหลวมๆมองดูที่ๆที่เขาขลุกอยู่มาตั้งแต่เด็ก ป่านนี้ข้างในจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ เขาไม่อนุญาติให้ใครเข้ามาทำความสะอาดหรือยุ่งวุ่นวายในที่ของเขาซึ่งทุกคนก็รู้ดี จึงไม่มีใครเข้ามายุ่งเกี่ยวบริเวณนี้เลยโลกส่วนตัวของเขา

“กูคิดว่าคนแรกที่กูจะพามาเป็นคนที่กูรักจริงๆและมึงก็คือคนนั้น”

เอ็มหันไปสบตากับต่อที่กำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน

“ถือว่ากูโชคดีหรือโชคร้ายวะเนี่ย”
ต่อแกล้งพูดกลบเกลื่อน

“แล้วแต่มึงจะคิดปะเข้าไปข้างในเหอะ”
เอ็มเลื่อนมือมากุมมือต่อพาเดินขึ้นบันไดไม้ที่ยังแข็งแรง เด็กหนุ่มไขประตูเปิดออกทุกอย่างยังคงอยู่ที่เดิมไม่มีการเคลื่อนย้ายเมื่อแสงไฟถูกเปิดสิ่งอำนวยความสะดวกยังคงมีอยู่ในห้องในมุมนั่งเล่นที่สามารถเปิดหน้าต่างมองลอดออกไปดูบรรยากาศด้านนอกตัวบ้านได้

“ตอนเช้ามึงจะเห็นแสงแรกของตะวันก็ตรงนั่นแหละ สวยนะมึงถ้ามึงอยากเห็นก็ตื่นเช้าๆหน่อยนะแต่กูรับรองว่ามึงตื่นได้แน่ถ้าเปิดหน้าต่างทิ้งไว้”

เอ็มบอกต่อเมื่อต่อไปหยุดยืนตรงมุมนั้น

“ทำไมวะ”
ต่อถามงงๆ

“ก็เสียงนกร้องน่ะสิมึงแต่กูไม่รำคาญนะ มันได้บรรยากาศบ้านป่าดี”

เอ็มพูดจบก็เปลี่ยนจากแสงไฟนีออนในห้องให้เป็นแสงสลัวจากตะเกียงแทนแล้วเดินเข้าไปชิดตัวต่อ

“แต่ตอนนี้มีแต่แสงดาวกับพระจันทร์เท่านั้นที่มองเราอยู่”

ต่อแหงนมองท้องฟ้าตามสายตาของเอ็มก่อนที่จะสะดุ้งเมื่อเอ็มกอดเขาไว้ ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าเข้ามาประกบปากจูบอย่างอ่อนโยน ต่อตอบสนองอารมณ์นั้นตามบรรยากาศที่เป็นใจ แล้วสองร่างก็กลายเป็นร่างเดียวกันอีกครั้งภายใต้แสงตะเกียงในห้องและพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวกับหมู่ดาวที่กำลังทอแสงระยับ

อาจเพราะว่าความรักที่ฉันและเธอฝัน

ดูมันไม่ค่อยงดงาม

และเหมือนที่ใจนั่นเกิดคิดเป็นคำถาม

นี่เรายังทำอะไรน้อยไป

ทบทวนและคิดมานาน

แล้วมันก็เข้าใจ

สิ่งดีๆทำไมดูเหมือนช้า

…….ในเมื่อต้นไม้ไม่โตในวันเดียว…….

ก็เหมือนความรักที่เราปลูกด้วยใจ

อาจดูว่าช้าก็ไม่เคยสายไป

ให้รักเราผลิใบค่อยๆโตอย่างแข็งแรง

ต้นไม้ที่ดูสูงยิ่งสูงจนเสียดฟ้า

จะปลูกต้องใช้…..เวลา…..

ก็เหมือนดังความรักอยากเห็นมันผลิบาน

ต้องหมั่นรินความ….อดทน…เข้าไป


. ทบทวนและคิดมานาน

แล้วมันก็เข้าใจ

สิ่งดีๆทำไมดูเหมือนช้า

…….ในเมื่อต้นไม้ไม่โตในวันเดียว…….

ก็เหมือนความรักที่เราปลูกด้วยใจ

อาจดูว่าช้าก็ไม่เคยสายไป

ให้รักเราผลิใบค่อยๆโตอย่างแข็งแรง………

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
ไปฮันนีมูนกันแว้ววววววว

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :m26: :m26: :m26: :m26: :m26:

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
Re: ~จนกว่าฟ้าจะมี$
«ตอบ #328 เมื่อ26-07-2007 16:30:40 »

 :impress:

“กูคิดว่าคนแรกที่กูจะพามาเป็นคนที่กูรักจริงๆและมึงก็คือคนนั้น”

ซึ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ชอบ ๆ ๆ สู้ ๆ นะนายเอ็ม กะ นายต่อ

 o15
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-06-2008 21:49:01 โดย zandwizz »

Jingjoh

  • บุคคลทั่วไป
โรแมนติคจัง
เราจะมีแบบนี้บ้างมั๊ยน้อ
 :m17:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด