กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
“ แม้ภาพความทรงจำหาย แต่ความรู้สึกไม่เคยลืมเลือน ” อืมมมมมม โดนนนนนนนนนน มันโดนนนนนนนถ้าเรารักใครด้วยหัวใจ เมื่อถึงวันที่ต้องจากกัน ความรู้สึกดีๆ ก็ยังคงมีอยู่ตลอดไปใช่ไหม ? ตกลงมันไม่เศร้าไม่ใช่หรอก็จบดีนี่แต่ทำไมคนอ่านเศร้า
. คนหนึ่งเคว้งคว้างไร้อดีต อีกคนมีความรักอยู่ในอ้อมกอดแต่ดูห่างไกลเหลือเกิน ไม่ใช่คนแรกของหัวใจแต่เป็นคนสุดท้ายของชีวิต.......
เพลงนี้ ....... โดน!กรูอ่าน chapter นี้แล้วคิดถึง วันที่นั่งดื่มกัน 3 คนที่บ้านช้างคลานหว่ะที่กรู กับ Tito นั่งคุยกับเมิง เปิดอก พูดคุย รวมทั้งพยายามเค้นให้เมิงยอมรับหว่ะไม่รู้ว่าเมิงจำได้ป่าว....... กรูอยากบอกว่า กรูกับ Tito ยังไงก้อเข้าใจเมิงเว่ยโลกเรา สังคมเรา มีหลายหลากอยู่แล้ว มีทั้ง ขาว / ดำ และเทามีทั้ง เหลือง / แดง (555) และเขียวมีทั้ง ดี / เลว และปนๆกันอยากบอกว่า องศามันเปลี่ยนแปลงได้ทุกหน้า กรูและ Tito กลุ่มนึงละที่ไม่อยากเห็นเมิงทุกข์เพราะเรื่องนี้จริงๆนะเว่ย ....... ไม่รู้ว่าเมิงต้องการสื่ออะไรหรือป่าว แต่สิ่งหนึ่งที่กรูสัมผัสได้ และรู้สึกยินดีคือ"เพื่อน" ไม่ว่าเพื่อนมีคนรัก มีครอบครัว มีภาระหน้าที่ มีเส้นทางที่ต่างออกไปแต่ก็ไม่ลืมกันหว่ะ ในชีวิตจริงก็เหมือนกันเว่ย !! ถึงช่วงนี้กรูจะไม่ค่อยได้เจอเมิง เหมือนในเรื่องแต่เมิงคือเพื่อนรัก เพื่อนสนิท นะเว่ยไม่รู้เมิงจำได้ป่าว วันนั้น กรูบอกกับเมิงว่าอยากจะทำเหมือนที่กรูทำกับ DKP .... จริงๆ นะสาด
อะไร กันยังไม่ลงอีกเหรอ ซาวเก้า นะ น้องนัท KiHae Fc (นัท+เดี่ยว = Love) Fc
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
