ต่อให้นะ
มีคนถามมาเยอะ
เรื่องของแม่
หลังจากที่อาการแพ้ดอกไม้ของผมกำเริบๆแล้วก็เป็นๆหายๆ
แต่ช่วงนี้มันชักจะเป็นบ่อยเพราะตอนนี้ ที่นี้เป็นช่วงspring ไอ้พวกดอกไม้ก็พากันบานกันใหญ่
ไอ้ผมคนแพ้ดอกไม้ก็อาการก็กำเริบเป็นธรรมดา
คือผมเพิ่งมาแพ้ดอกไม้ก็ตอนมาอยู่นี้แหละครับ
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมต้องมาแพ้ดอกไม้ที่นี้ด้วย
แล้วหมอก็ยังไม่รู้ว่าตอนนี้ผมแพ้ดอกไม้กลุ่มไหนกันแน่
แต่ที่รู้ๆ ดอกกุหลาบผมไม่แพ้ อิอิ ของชอบ และก็ดีที่ไม่แพ้ทุกกลุ่ม แต่ซวยที่เป็นประเภทแพ้รุนแรง
วันนี้อาการแพ้ผมเริ่มดีขึ้นแล้ว กะว่าจะไปช่วยงานแม่ที่ร้านซะหน่อย
ไม่ได้ไปมานานแล้ว ไม่รู้ว่ามีคนเคลียบัญชีรึป่าว
ต้องรีบไปเคลียร์
พอไปถึงโต๊ะทำงาน พระเจ้า
ไม่มีใครจัดการบัญชีเลยให้ตายเถอะ
วันนี้ผมจะได้นอนมั้ยเนี้ย
พอผมนั่งลงบนโต๊ะได้ก็เรื่องสะสางครับ
เงยหน้ามาอีกที
ไอ้เต้ยก็เข้ามาบอกว่า มีปัญหาเรื่องเงินทอนให้เอาลงไปให้ด้วย
ผมก็เลยเปิดเซฟเอาเหรียญกับเงินทอน
เอาลงไปให้มัน มันก็ยุ่งๆอยู่ผมเลย
เดินเอาไปให้เด็กที่เคาเตอร์ดีกว่า
ตอนผมเดินเข้าไปเกือบถึงเค้าเตอร์ประมาน5 เมตร
ผมรู้สึก อยู่ดีๆก็หายใจไม่ออก
มันแน่นไปหมดเลยครับ
หายใจไม่ออก
แล้วผมก็หมดสติไป
ผมมารู้สึกตัวอีกที
ตอนนี้มีแต่แสงจ้าไปหมด
มีคนพยายาม จะเอาสายยางสอดเข้าไปในปากผม
ได้ยินเสียงคนคุยกันเต็มไปหมด
ผมจับใจความอะไรไม่ได้เลย
พอจับได้แค่ว่า
คนไข้หยุดหายใจไป เกือบ 3 นาที
เพราะว่าหลอดลมตีบตัน กระทันหัน
แล้วผมก็ได้ยินเหมือนใครสักคนพูดว่า
ตอนนี้ดูเสลดออกมาได้เกือบหมดแล้ว
แล้วตอนนี้ผม เหมือนสติผมจะเริ่มหายอีกแล้ว
แล้วผมก็หลับไป
ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในห้องICU เห็นไอ้เต้ยนั่งมองอยุ่ที่ข้างๆเตียง
"เต้ย หิวน้ำ"ผมขอน้ำกิน
"กานต์เป็นงัยบ้าง ไม่เป็นไรแล้วนะ รู้มั้ยว่ากูเป็นห่วงแค่ไหน กูนึกว่ามึงตายไปแล้ว
มึงอย่าเป็นแบบนี้อีกสิ"แล้วมันก็ร้องไห้ใหญ่เลยครับ
ผมงงมาก
กลายเป็นว่าคนป่วยต้องมา ปลอบคนสบายดี
พอมันหายร้องไห้แล้ว
"เต้ย กานต์กินน้ำได้ยัง"หิวน้ำมากครับ
"อ้อ เออๆ ลืมไป"แล้วมันก็รีบไปรินน้ำมาให้ผม
แล้วมันก็ส่งแก้วน้ำให้ผม
"อ่ะ"มันยื่นแก้วน้ำให้
ระหว่างที่ผมกินน้ำ
"กานต์ แม่กานต์รู้เรื่องของเราแล้ว"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
