[Precious Memory] @17/01/2012
"มาเดินเล่นคนเดียวเหรอครับ" ...ประโยคแรกที่ทักไป ไม่คิดเลยว่าจะทำให้เราผูกพันธ์กันถึงทุกวันนี้
....................
...............
..........
.....
.
ห้าโมงกว่าๆ ณ ศูนย์การค้าแห่งหนึ่งที่ถึงไม่ได้อยู่ใจกลางกรุงเทพฯ แต่ก็เต็มไปด้วยผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของ ส่วนผม... ก็มาเดินเล่นรอคุณแม่ที่พึ่งเลิกงานและนัดว่าจะเดินทางกลับบ้านด้วยกัน
ผมเดินลัดเลาะไปตามล๊อกต่างๆ ถึงไม่ได้สนใจอะไรมาก ก็ร้านค้าส่วนมาก... เออ ไม่สิ เกือบทั้งหมดนั่นแหละ เป็นร้านขายเสื้อผ้า เครื่องประดับ ยังดีที่มีเครื่องสำอางบ้างเล็กน้อย แต่ก็พอจะให้ผมหยุดยืนมองเพื่อระลึกความหลังบ้าง มองไปมองมาก็ชักจะนึกถึง"คนนั้น"ตะหงิดๆ
ผมเดินดุ่มๆไปหาร้านขายการ์ตูน จริงๆถ้าเป็นที่นี่ ผมไม่ค่อยมาเดินอะไรมากหรอกครับ พวกเสื้อผ้าเครื่องประดับนี่เป็นอะไรที่ผมไม่มีเซนส์อย่างแรง ถ้าจะให้มาเดินเลือกทีนึง ก็คือตอนที่อยากได้จริงๆเท่านั้นแหละ จะให้มาเดินเล่นดูอะไรพวกนี้ ผมเดินห้างคอมฯอย่างพันธ์ทิพย์หรือเซียร์รังสิตดีกว่า ทั้งวันยังไม่เบื่อเลย
เมื่อการ์ตูนไม่มีอะไรออกใหม่ เป้าหมายของผมจึงกลายเป็นเดินดูเสื้อผ้าวัยรุ่นที่สมัยนั้นพึ่งเปิดเป็นโซนใหม่ เอาเถอะครับ ก็ยังดีกว่าเดินดูเชิ๊ตเนี๊ยบๆอยู่ชั้นล่างแล้วกัน ผมไม่ได้ทำงานแล้วนะครับตอนนั้น แถมยังเป็นช่วงที่มหาลัยพึ่งจะปิดเทอมจากการเรียนเทอมพิเศษที่หัวหินอีกตะหาก ...พอดีที่ตั้งมหาลัยผมอยู่แถวรังสิตน่ะครับ ถ้าจำกันได้ ปลายปี 2011 มีน้ำท่วมทะลักทะลายจน"เอา(ไม่)อยู่"กัน มหาลัยผมก็เป็นหนึ่งในนั้นล่ะครับ จนสุดท้ายหลังจากปิดให้นักศึกษาอยู่บ้านเป็นเดือน ก็ได้ไปใช้สถานที่ของมหาลัยในเครือเดียวกัน เปิดการเรียนการสอนที่หัวหินแทน เป็นการเรียนในเมืองท่องเที่ยวที่สนุกมากๆเลย
เอ่อ... จากกรุงเทพฯ ไปหัวหินได้ยังไงเนี่ย กลับมาดีกว่าเนอะ
เดินไปเดินมา ขอเข้าห้องน้ำแปบนึงละกัน... ห้องน้ำที่นี่เคยมีข่าวอยู่เนืองๆว่าชอบมีพวกโรคจิตในห้องน้ำด้วยนะครับ บางทีก็ชักอยากเจอดูบ้าง ฮ่าฮ่า
แล้วผมก็ได้เจอกับผู้ชายหน้าหวานในเชิ๊ตทำงานสีเทาคนนึงเดินสวนออกมาจากห้องน้ำครับ น่ารักจนผมยังแอบมองตามเลยหละ จะบอกว่าผู้ชายหน้าหวานตัวบางเป็นเสปคผมเลยครับ เพื่อนๆมันนิยามแฟนผมว่าพวกหน้าอ้อย ( หวาน น่ารัก อะไรเทือกนั้น ) ในกลุ่มก็จะพวกคนรักเด็กหน้าลิง ( ตี๋ลิงๆ ) รักหมี ( bear = พวกอวบๆ ) ฯลฯ แต่ก็ เอาเถอะครับมองไปก็ไม่ได้อะไรนิหว่า เดินเข้าไปทำธุระดีกว่า
เสร็จแล้วก็ออกมาเดินเล่นต่อครับ กว่าคุณแม่จะมาคงอีกสักพักเลยหละ เดินเล่นไปมาสายตาผมก็ไปสะดุดกับผู้ชายคนนั้น ผู้ชายหน้าอ้อยคนนั้นน่ะแหละครับ เดินเล่นจับโน่นจับนี่ดูอยู่เหมือนกัน ...ซักพักเค้าก็วางเสื้อผ้าลงที่เดิมก่อนจะเดินไปยังอีกร้าน แต่เหมือนยังคิดไม่ตกมั้งครับ สุดท้ายก็เลยเดินมาที่ร้านเดิมอีกที เป็นวินาทีที่สายตาเราประสานกันพอดีครับ เหมือนมีไฟฟ้าอ่อนๆพุ่งหามือผม ทะลุผ่านและย้อนกลับมาทะลวงกลางอก เอาง่ายๆว่าผมละสายตาจากเค้าไม่ได้อ่ะครับ ใบหน้าที่มองมาทางผมแบบงงๆ กับสายตาเหวี่ยงๆที่เหมือนจะถามว่า "มองอะไรของมึง?" ....โอ๊ยยย คนอะไรเนี่ย น่ารักสุดๆเลย ♥
เค้าคงไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมหรอกครับ จับโน่นจับนี่ซักพักเค้าก็เดินเล่นต่อ ...แต่ผมตัดสินใจแล้วครับ เดินตามดูไอ้หน้าหวานนี่เป็นคนโรคจิตซักพักก็ดีมั้ง หึหึหึ
แกล้งเดินอ้อมล๊อกไปสวนกับเค้าบ้าง เดินนำแล้วแกล้งหยุดเลือกเสื้อผ้าอยู่ร้านด้านหน้าเค้าบ้าง เหมือนเค้าจะรู้ตัวนะครับ มองหน้าผมแปลกๆด้วย ได้ผลๆ อิอิ ...แต่อ้าว เฮ่ย เดินออกไปที่จอดรถทำม๊ายยยยยยย
ขาไวพอๆกับสมอง (และหัวใจ) ผมเดินตามเค้าออกไป ตาม ตาม ตาม.... ตามจนกระทั้งอยู่ข้างหลังเค้าราวเมตรนึง
"มาเดินเล่นคนเดียวเหรอครับ" ... เอ่อ ผมกล้าพูดได้ไงเนี่ย ไอ้หน้าหวานนั่นหันกลับมามองแบบมึนๆ หนีกรูไม่พ้นหร๊อก ฮ่าฮ่าฮ่า
"อื๊ม" ... โอ่ยยย เสียงยังน่ารักเลยอ๊ะ
"รีบไหมครับ คุยด้วยได้ไหมครับ" อ๊ากกกกกกกก กล้าเนอะ ...ชายตรงหน้าทำหน้าตื่นๆ แหม ไม่เคยเจอคนหน้าด้านขนาดนี้อ่ะดิ คิคิ
"ก็ไม่รีบหรอก แต่ไม่มีอะไร กำลังจะกลับบ้านน่ะ" แกมากลับบ้านอะไรทางลานจอดรถหลังห้างครับ ได้ข่าวว่าทางออกมันอยู่คนละทิศเลย
"อ่า เหรอครับ ผมก็มารอคุณแม่กลับบ้านเหมือนกัน ชื่ออะไรอ่ะครับ ผมตั้มนะ" รุกเข้าปาย รุกเข้าปายยยยย
"มิ้นท์ครับ" อะหืออออ ชื่อผู้หญิ๊งผู้หญิงซะ น่ารักว่ะ
"อ้าว จริงดิ ชื่อเหมือนน้องสาวเราเลย แฮ่ๆ" จริงครับ ผมมีน้องสาวแท้ๆคนนึง ชื่อมิ้นท์เหมือนกัน
"......." มันทำหน้าเหมือนจะบอกกรูทำไม
"ปิดเทอมเหรอครับ" "อ้าว! ทำงานแล้วเหรอ" "จริงดิ เกิด พ.ศ. ไรเนี่ย" "อ๊ะ! เหรอ" "เราพึ่งไปฟิตเนสมา แล้วก็นั่งใต้ดินมารอแม่นี่แหละ" "อ่ออออออ" ฯลฯ เราคุยกันได้ซักพักนึงแหละครับ ในลานจอดรถนั่นแหละ! มิ้นท์เค้าก็คุยสนุกดีเหมือนกันครับ เจอกันครั้งแรกนึกว่าจะเงียบๆ ผมถาม เค้าตอบ กลับกลายเป็นว่าบางทีเค้าก็ชวนผมถามโน่นถามนี่ด้วยหละ ซักพักมิ้นท์ก็มีโทรศัพท์เข้ามา หันไปคุยอุบอิบอุบอิบอะไรนิดนึงแล้วก็เก็บลงไปเหมือนเดิม
"Nokia X2 งั้นก็เล่นพวก msn ด้วยสิครับ" เอ้าาาาา หาช่องทางการติดต่อกันสืบไป เห็นแค่แว่บเดียวผมก็รู้รุ่นมือถือแล้วครับ เรื่องเทคโนโลยีขอให้บอก ประกอบคอม ซื้อมือถือ อัพเฟิร์มแวร์ บลาๆ ผมทำได้หมดแหละ
"อื๊ม" หน้ามิ้นท์ตอบมาเหมือนรู้ว่าจะถามอะไรต่อ
"ขอเมลล์ได้ไหมครับ แหะๆ" อุ่ย ผมหน้าด้านไปไหมครับทุกคน ><"
"จริงๆคุยใน whatsapp ก็สะดวกกว่านะ" อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกกกก ก็จริงครับ Nokia Symbian มันมี whatsapp เหมือนกัน แต่...
"เอ่อ.. คือ มิ้นท์ก็ต้องให้เบอร์เราอ่ะสิครับ คือจริงๆเราไม่มายด์หรอก แต่มิ้นท์จะสะดวกให้เบอร์เหรอครับ" ผมก็หมายความตามนั้นจริงๆครับ แล้วคือ... ผมเขินด้วย ถ้าจะขอเบอร์คนอื่น มันดูรุกหนักไปปะ? ขอเบอร์ตั้งกะเจอกันครั้งแรกเนีั่ย ฮ่าฮ่า
"อืม... ก็ได้ อ่ะ จดๆ"
แล้วผมก็ได้เมลล์มิ้นท์มาครับ แล้วเราก็เข้าไปเดินเล่นในห้างต่อซักพักนึง ก่อนที่มิ้นท์จะขอตัวกลับ ด้วยหน้าที่คนที่จีบเค้าที่ดี(?) ผมก็เดินไปส่งที่รถครับ
"กลับด้วยยยยยยย" อ....อะ..... ไอ้นี่หน้าด้านนนนนนนนนนนนนน มิ้นท์ทำหน้าเหวอเลยครับ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ผมเปิดประตูด้านคนนั่ง แทรกตัวลงไปเป็นตุ๊กตาหน้ารถเรียบร้อย
"ล้อเล่นหรอกน่า ไปส่งชั้นล่างหน่อย ขี้เกียจลงบันไดเลื่อน" เป็นแผนตอแหลสดๆครับ ที่จริงผมอยากอยู่กับมิ้นท์อีกซักพักนึง
"อ่ะนะ เอาสิ" ฮิ๊ววววววว ♥
ผมไม่รู้หรอกว่ามันจะกลายเป็นความรักอีกครั้ง หรือเป็นแค่เพื่อน เป็นแค่คนรู้จักที่เคยคุยกัน บางทีเมลล์ที่ให้มาอาจจะไม่ออนเลยก็ได้ เราอาจจะไม่เจอกันอีกเลยก็ได้ แต่เย็นวันนั้นผมก็ก้าวเท้าลงจากรถ ก่อนโบกมืออำลาคนรู้จักคนใหม่ ที่ไม่คิดไม่ฝันว่าผมจะได้ขึ้นบนรถคันนั้นอีกหลายต่อหลายครั้ง และรักคนคนนั้นจนหมดหัวใจ....
finเอาเรื่องมาคั่นเนาะ บางคนอาจจะไม่เชื่อในความหน้าด้านหน้าทนของผมที่เข้าไปจีบคนอื่นกลางห้างแบบนี้... แต่เชื่อเหอะครับ ผมหน้าด้านจริงจัง
จริงๆหลังจากมิ้นท์ให้เมลล์มา ....เออ มิ้นท์ไม่ออนเลยนะครับ!! จนคืนนั้นอ่ะ ผมใช้ศาสตร์มืดเสาะแสวงหาเบอร์โทรศัพท์ของมิ้นท์มา แล้วแอด whatsapp ไปคุยจนได้ ทำเอามิ้นท์เหวอไปเลยหละ ( ผมเป็นเจ้าพ่อด้านการหาข้อมูลครับ ทุกคนในมหาลัยเค้ารู้กัน มีคราวนึงเจอกระเป๋าสตางค์ตกอยู่ที่ป้ายรถเมลล์ ผมหาจนได้ไปคุยกับเจ้าของกระเป๋าใน facebook chat!! ก่อนจะนัดคืนกระเป๋าให้ เล่นเอาเจ้าตัวงงเหมือนกันว่าแค่กระเป๋าตังค์ใบเดียว นี่มันสืบจนรู้ facebook ได้ไงวะ 555 )
ตอนที่คบกันแล้ว มิ้นท์บอกว่า "เอ้อ เมลล์นั้นอ่ะมิ้นท์ร้อยวันพันปีจะเล่นนะ จริงๆให้ไปกะว่าจะไม่คุยหรอก 55555" ...เอ่อ นั่นไง!!