วังสวาท
ตอนที่12
[/size]
2-3วันที่ผ่านมาผมกับวินแทบจะไม่ห่างจากกันเลย เราสองคนไม่ออกไปไหนเลย อยากกินอะไรก็สั่งจากข้างล่าง เป็นสองวันที่คงจะสุขสมมากสำหรับเขา แต่สำหรับผมมันแค่ละครฉากหนึ่งเท่านั้น
หมับ!
แรงกอดจากด้านหลังทำให้ผมต้องหันไปมอง
“ฉันช่วยล้างไหมเพชร”
วินถามขึ้นขณะที่ผมยืนล้างจานหลังจากกินข้าวเสร็จ
“ไม่ต้องหรอก จะเสร็จละ”
วินหัวเราะเบาๆก่อนก้มลงมาหอมซอกคอผม
“ฉันนี้ต้องเป็นโรคจิตแน่ ชอบกลิ่นตัวของเพชรจริงๆ ทั้งๆที่ไม่ใส่น้ำหอมแต่กลับหอม ยั่วยวนขนาดนี้”
“วินก็ ปล่อยเพชรก่อนนะครับ”
“ไม่”
วินปฏิเสธพร้อมกอดผมแรงขึ้น
ผมเลยหันหน้าไปหาเขาแล้วเอาฟองจากซันไลไปป้ายจมูกเขา
“นี้แน่ๆ”
“ฮ่าๆ”
เราสองคนผลัดกันป้ายไปมาอย่างสนุก เล่นกันเหมือนเด็ก
กริ๊งง !!
เสียงโทรศัพท์ของวินดังขึ้น วินเลยผละจากผมแล้วไปรับโทรศัพท์ก่อน
“ฮัลโหลไงมึง”
“สัส เออ กินเหล้าอีกละพวกมึง ตกลงกูต้องไปใช่ป่ะ เออก็ได้ เดี๋ยวกูพาใครบางคนไปให้รู้จักด้วย เออ ไว้เจอกัน”
เสียงวินตอบโต้กับอีกฝ่าย คงจะเป็นเพื่อนเขา ผมจัดการในครัวเสร็จก็เดินไปหาเขา
“เดี๋ยวเพชรไปอาบน้ำนะ ค่ำนี้ฉันจะพาเพชรไปเที่ยว”
“เที่ยวไหนครับ”
“ผับ....”
วินบอกชื่อผับชื่อดัง
“ผมจะเข้าได้หรอ เพิ่งจะ15เอง”
“ไม่เป็นไร ไปกับฉันรับรองเข้าได้แน่”
วินเข้ามากอดผม
“แต่ก่อนไปขอสักรอบให้ชื่นใจ”
“บ้า”
ผมทุบหลังวินไปตามบทบาท ที่ต้องเขิน ตอนนี้ผมต้องตามใจเขา รอสักนิดอีกไม่นานเขาจะไว้ใจผมกว่านี้ หลงผมกว่านี้
………………………………………………………………………..
ค่ำนั้นวินพาผมมาที่ผับนั้น ผมแต่งตัวให้ดูดี ใส่เสื้อเชิร์ตสีดำกับกางเกงเดฟดำและรองเท้าหนังคู่ใหม่ ทั้งหมดวินเป็นคนจัดการให้ผมทั้งหมด ผมตื่นเต้นไม่น้อยกับการมาเที่ยวผับครั้งแรกในชีวิต
“เป็นไง ตื่นเต้นหรอ”
วินถามผมขณะที่เราสองคนจูงมือกันเข้ามาในผับ ผมยอมรับว่าวันนี้เขาหล่อมาก แต่งตัวดูดี มันดูเข้ากับเขาไปหมด
“ครับ นิดหน่อย”
“ฮ่าๆ ”
วินหัวเราะแล้วจูงมือผมมาที่โต๊ะที่เพื่อนเขานั่งกันอยู่เต็ม มีเพื่อนเขา5คน ผู้ชายทั้งหมดแต่ละคนมีผู้หญิงสวยๆเซ็กซี่ๆนั่งข้างๆ และบางคนก็มีเด็กหนุ่มหน้าหวานนั่งข้างๆ
“มาแล้วหรอไอวิน แม่ง ตั้งแต่ปิดเทอมหายหัวนะสัส”
“นี้กูก็มาแล้ว มึงจะพูดอะไรนักหนา”
มุมที่พวกเราอยู่คงเป็นมุมVIP เพราะคุยกันธรรมดาไม่จำเป็นต้องตะโกนก็ได้ยิน แต่ก็มองเห็นบรรยายกาศโดยรวมทั้งหมด
“นี้ใครว่ะ น่ารักอ่ะมึง ขาวฉิบ”
“อย่ามายุ่งกับของกู คนนี้ห้ามยุ่ง”
วินพูดพร้อมจับมือผมให้นั่งข้างๆ
“โด่ววว มีหวงนะมึง ที่เมื่อก่อนแบ่งกันออกจะบ่อย”
“คนนี้ไม่ได้ว่ะสัส”
“ฮ่าๆ ”
เพื่อนๆเขาทุกคนหัวเราะดังลั่น ผมพลอยยิ้มไปด้วย คำพูดของเขาทำให้ผมมั่นใจในระดับนึงว่าเขาเริ่มหลงผมแล้ว
“สวัสดีครับน้อง พี่ชื่อแอมนะครับ เพื่อนไอวิน น้องชื่อไรครับ”
พี่แอมที่นั่งตรงข้ามผมกับวินถามขึ้น
“ชื่อเพชรครับ”
“มึงหยุดเลยไอแอม”
เสียงวินปรามเพื่อนเขา หลังจากนั้นพี่ๆทุกคนก็ค่อยๆแนะนำตัว เพื่อนวินมี5คน คือพี่แอม พี่เกมส์ พี่ซี พี่นัท พี่บุ๊ค ผมยิ้มรับทุกคน
วินนำน้ำโค้กมาตั้งข้างหน้าผม เขาไม่ให้ผมกินแอลกอฮอร์ ซึ่งผมก็โอเค เขาหันไปสนุกกับเพื่อนๆคุยกันหลายเรื่องผมฟังบ้างไม่ฟังบ้าง สนใจบรรยากาศรอบๆที่ไม่เคยมากกว่า แต่ขณะที่เขาสนุกเวินก็โอบเอวผมอยู่ตลอดเวลา
“วินขา มินคิดถึงวินจังเลยยยยย”
เสียงแปร๋นมาแต่ไกล คงจะเป็นในบรรดากิ๊กของคุณวิน
“ซวยแล้วมึงไอวิน ฮ่าๆ”
พี่ซีอุทานขึ้นพร้อมหัวเราะ เหมือนพี่เขาจะสนุกมากกว่า
พี่มินเขามากอดแขนวินแล้วเบียดผมที่นั่งข้างๆวินออกทันที มีการมาทำหน้าจิกใส่ผมส่งท้ายอีก ผมละระอาจริงๆผู้หญิงแบบนี้
“มินคิดถึงวินจังเลยค่ะ”
ผู้หญิงคนนั้นพูดพร้อมไปหอมแก้มทันที ผมที่มานั่งข้างพี่แอมอีกฝั่งแทนได้แต่มองเฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร วินเหลือบขึ้นมามองหน้าผมนิดหน่อย แล้วหันไปยิ้มหวานกับพี่มิน ผมเฉยๆ เจ้าชู้ยังไงก็อย่างนั้น
“เพชรขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะครับ”
ผมรู้สึกปวดเบาเลยขอตัวเข้าห้องน้ำ เมื่อถึงห้องน้ำมีหลายคนมองผมด้วยสายตาหลากหลาย ผมรู้สึกแปลกๆเลยพอนึกขึ้นได้ว่าห้องน้ำในผับเป็นยังไง เหมือนที่ไออาร์มเพื่อนผมเคยเล่าไม่ผิด ไอนั่นแอบเข้าผับตั้งแต่ม.3แล้ว
ผมเข้าไปจัดการตัวเองในห้องโถส้มแทนข้างนอก เมื่อเสร็จแล้วผมนั่งคิดพักก่อน ขี้เกียจออกไปตอนนี้ มองปฏิกิริยาของวิน ใช่แล้ว ผมเกือบพลาดแล้ว ที่วินยังออเซาะกับพี่มินก็เพราะจะทดสอบว่าผมจะหึงรึเปล่า ผู้ชายแบบวินไม่โง่ที่จะเชื่อง่ายๆ เกือบพลาดไปแล้วไหมล่ะไอเพชร ผมเลยรีบออกไป แล้วต้องแกล้งหึงสักหน่อยละ
ผมไปนั่งฝั่งตรงข้ามเหมือนเดิมมองวินกับพี่มินนั่งออเซาะกันเลยหมั่นไส้ ต้องแกล้งหึงหน่อย
“วิน เพชรจะกลับแล้ว”
ผมทำเสียงงอนแล้วมองวินกับผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่พอใจ
“น้องก็กลับไปสิค่ะจะมาบอกวินทำไม”
“ผมพูดกับวินครับไม่ได้พูดกับพี่ สะเออะ”
“แก !!”
พี่มินลุกขึ้นชี้หน้าผมทันที ผมเลยเอาแก้วน้ำของผมสาดใส่หน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วเดินออกจากผับทันที
“กรี๊ดดดดดด”
ผมได้ยินเสียงกรี๊ดส่งท้าย ผมสะแหยะยิ้มอย่างสะใจ
ผมเดินออกมาสูดอากาศข้างนอกเดินมาไม่ไกลได้ยินเสียงวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งคุยกัน
“ไอตั้มมึงเห็นไหม ไอเหี้ยวินยุ่งกับอีมินเมียมึงอีกแล้ว”
“เออ กูเห็นละ กูละอยากกระทืบไอนั้นจริงๆ”
ผมได้ยินอย่างนั้นเลยขึ้นอะไรบางอย่างได้
“ก็กระทืบสิครับ”
พวกกลุ่มนั้นหันมามองผมทั้งกลุ่ม ผมยิ้มใจดีสู้เสือไว้
“เดี๋ยวอีกไม่นานไอนั้นคงจะออกมาข้างนอก พวกพี่ก็รุมกระทืบมันสิ”
“มึงเป็นใคร มาเสือกเรื่องกู แล้วอีกอย่างกูแมนพอเว้ย ตัวต่อตัว”
“ผมแค่เสนอความคิดเห็นเท่านั้น ถ้าไม่รุมกระทืบพวกพี่คงไม่ได้เอาคืนหรอก”
ผมยิ้มส่งท้ายแล้วเดินไปหลบหลังต้นไม้สังเกตการณ์ทันที ผมได้ยินที่พวกนั้นคุยกันเบาๆ
“กูเห็นด้วยนะมึง เอาคืนสักครั้งเหอะ มันเล่นพวกเรามาเยอะแล้วนะเว้ย แม่งกูเกลียด”
ไม่นานก็เป็นไปตามที่ผมคาดวินเดินออกมา คงจะมาตามผม วินโดนพวกนั้นล้อมทันที พูดกันไม่กี่คำก็ต่อยกันทันที ตอนแรกวินก็ดูสู้ได้อยู่หรอกแต่พวกมันเข้ามาเรื่อยๆจนกลายเป็นรุมกระทืบวินที่นอนล้มไปกับพื้น ผมมองภาพนั้นด้วยความสะใจ
ตุ๊บๆ ๆ !!
เสียงกระทืบดัง แต่ไม่นานพี่แอมก็ออกมาแล้วเพื่อนก็ออกตามมาช่วย ซัดกันไม่นาน พวกนั้นถ้าจะแพ้เลยวิ่งหนีกัน พวกพี่แอมเลยเข้าไปประคองวินกันยกใหญ่
ผมมัวแต่สะใจเลยลืมว่าตัวเองต้องทำอะไร เลยรีบอ้อมไปอีกทางเดินไปทีรถวินทันที ผมเห็นพวกพี่เค้าประคองวินมาไกลๆ ผมทำไรไม่ถูก นึกถึงละครหลังข่าวที่เคยดู หันไปเห็นก๊อกน้ำเลยเปิดน้ำมาหยอดใส่ตาทำเป็นร้องไห้
“เพชรมาดูไอวินหน่อย”
ผมหันไปทำหน้าเศร้า แล้วทำหน้าตกใจเมื่อเห็นวิน
“เกิดไรขึ้นกับวินครับ”
ผมเบะปากทำเหมือนร้องไห้ พยายามบีบน้ำตา
“อย่าร้องเลยเพชร เอานี้กุญแจเปิดประตูรถเถอะ”
วินหันมาบอกผม ผมเลยเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งเบาะหลัง โดยพี่เขาจัดให้วินมานอนตักผม แล้วพี่ซีเป็นคนขับรถพาวินไปโรงพยาบาล
วินเอื้อมมือมาเช็ดน้ำที่ผมเอามาใส่ตาให้ผม
“เพชรไม่ต้องร้องหรอก ฉันไม่เป็นไรมาก”
“เป็นเพราะเพชรรึเปล่าที่ทำให้วินโดนแบบนี้”
ผมแสร้งทำหน้าเศร้า
“ไม่ใช่หรอก ไอตั้มมันเป็นอริฉันมานานแล้ว ฉันไม่ระวังตัวเอง”
ผมหันไปยิ้มให้กำลังใจ พร้อมบีบมือ วินเลยปิดตาเหมือนพักสายตา
ผมหันไปมองหน้าต่างรถพร้อมยิ้มมุมปาก สะใจจริงๆอยากมั่วเองช่วยไม่ได้
โดนแค่นี้มันยังน้อยไปกับที่ฉันเจ็บ
...
ฝ่าเคอร์ฟิวมาอัพนิยาย ฮ่าๆ คิดว่าจะไม่ได้อัพซะแล้ว เห็นมีข่าวลืมว่ามีการตัดเน็ต
อย่าเพิ่งสงสารวินกันสิ วินยังโดนอีกเยอะ ก็เหมือนที่เพชรบอกไงแค่นี้ยังน้อยไป
สุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้น ได้อ่านหมดเลย มีไรติชมกันได้ครับ และทุกคนที่อ่านด้วยครับ