หัวข้อ: เวลาเบื่อๆ เขียนไม่ออก นอยด์ ฯลฯ นักเขียนแต่ละคนทำอะไรกันบ้างครับ

[sarawatta]

เนื่องจากมีปัจจัยหลายอย่างที่สามารถทำให้นักเขียนเกิดอาการเบื่อหรือนอยด์ได้ เช่น

ตัวนักเขียนถูกด่า ถูกวิพากษ์วิจารณ์หรือมีคนมาทิ้งระเบิดไว้ให้
ตัวละครถูกวิพากษ์วิจารณ์หนัก
คนอ่านหายไปหรือน้อยลง
งานยุ่งจนไม่มีเวลา แต่พอมีเวลาก็เขียนไม่ออกเพราะอาจจะเครียดจากอย่างอื่น
เขียนแล้วไม่ได้อย่างใจก็เลยไม่อยากเขียน
อาการที่ไม่รู้สาเหตุแน่ชัด (ตอนนี้กำลังเป็นอยู่)
ฯลฯ

นักเขียนแต่ละท่านทำยังไงกันบ้างครับ ผ่านช่วงเวลาแบบนี้ได้ยังไง
ของผมใช้วิธีการไปทำอย่างอื่นก่อน อย่างตอนนี้ก็ดูบอล ดูกีฬาไป หรือไปอ่านเรื่องของคนอื่นบ้าง
แต่บางทีทำๆ ไปแล้วก็ยังไม่รู้สึกอยากเขียนอยู่ดี
หรือเราควรจะฝืนเขียนทั้งๆ ที่ยังไม่อยากเขียนนั่นแหละ

ใครมีวิธีดับความเซ็งยังไงกันบ้าง มาแชร์กันหน่อยนะครับ นักเขียนหรือนักอ่านก็ได้
อ้อ อยากรู้ด้วยครับว่ามีอะไรที่ทำให้นอยด์ได้บ้างนอกจากที่ผมลิสต์ไว้ (ทั้งนักเขียน/นักอ่านนะครับ)

ขอบคุณครับ

 

[NINEWNN]

เราเป็นคนที่ประสบปัญหาแบบนั่นบ่อยๆ ค่ะ
เป็นคนประเภทอินเนอร์มาสามารถนั่งได้เป็นวันๆ
แต่ถ้าเฉื่อยคือสี่ชั่วโมงหนึ่งหน้าก็มีมาแล้วค่ะ

ส่วนตัวเราก็แบ่งเป็นสองแบบ
ถ้ามีอะไรที่อยากทำก็ทำเลยค่ะ ไม่งั้นคงไม่มีทางเขียนได้
ู่ถ้ากำลังเบื่อ อยากขี้เกียจ ขี้เกียจแม่มให้สุดเลยค่ะ มันจะมีเวลาหนึ่งที่เรามีเวลาอยากเลิกเบื่อเอง

วิธีนี้ใช้กับการเขียนนิยายและเรื่องอื่นด้วยนะคะ ฮาาา

[-west-]

ถ้าเขียนไม่ออก ไม่นอนก็ดูคิวท์บอยค่ะ แรงบรรดาลใจมาพรึ่บมาก
หรือถ้าเจอคอมเมนต์ที่บั่นทอนจะนึกถึงคอมเมนต์ที่ชอบผลงานเรา นึกถึงความตั้งใจของตัวเอง กว่าจะตัดสินใจเขียนค่ะ
นอยด์ได้ แต่จะไม่พังความตั้งใจของตัวเองเพราะคนอื่นค่ะ!!

[after.day]

ถ้าเวลาแต่งไม่ออกส่วนมากเราจะพักไปทำกิจกรรมอย่างอื่นสักพักค่ะ อย่างอ่านการ์ตูน เล่นเฟส เล่นทวิต ฟังเพลง อะไรพวกนั้น
แต่จะไม่พักนานเกินไป ไม่อย่างนั้นนอกจากแต่งไม่ออกแล้ว ความขี้เกียจจะมาเยือนค่ะ 5555
หากหลังจากพักไประยะหนึ่งแล้วยังไม่หายวิธีแก้ต่อไปของเราคือ
นั่งย้อนอ่านตอนเก่า ๆ ของเรื่องที่แต่ง อ่านสมุดพล็อตที่เขียนไว้ คิดถึงตัวละครและฉากต่อ ๆ ไป
รวมไปถึงอ่านคอมเมนท์ให้กำลังใจจากนักอ่าน ประมาณนี้ค่ะ ให้รู้สึกอยากรู้ตอนต่อไปขึ้นมาแล้วเริ่มแต่งต่อ

แต่ถ้าไม่อยากแต่งเพราะนอยด์คอมเมนท์ที่ไม่ดีนี่ไม่ค่อยมีนะคะ จะมีก็แต่เซ็งเล็กน้อย แล้วอยากลงตอนต่อไปเร็ว ๆ 
อยากให้เขาเข้าใจในสิ่งที่เราคิดมากกว่า (ลั่น)  ยิ่งถูกไม่เข้าใจก็จะยิ่งอยากทำให้เข้าใจอะไรแบบนั้น เป็นโรคจิตอ่อน ๆ ค่ะ 555

[Snufflehp]

เวลาเบื่อๆ เซ็งๆ จะดูการ์ตูนค่ะ ดูทุกแนวเลย แต่ที่ดูบ่อยก็คือ ชินจัง กับวันพีซ วันพีซนี่จะมีแบบ funny moment เยอะมาก หาในยูทูป คือตลกจนหายเครียดเลย ส่วนชินจังก็อย่างที่รู้กันค่ะ เด็กเกรียนที่ไม่เคยย่อท้อต่อคำด่าทอของมิซาเอะ 

[DuenTwinBII]

ส่วนใหญ่เราจะพักไปฟังเพลง วาดรูป หรือไม่ก็นอนพักเฉยๆ ไม่ต้องคิดอะไร ทำหัวให้ว่าง
ถ้าอารมณ์ดีขึ้น ฟิลอยากเขียนต่อมันจะเริ่มมา บางทีก็จดๆไว้ในสมุดเขียนไปเรื่อยๆ ไหลลื่นกว่านั่งอยู่หน้าจอโน๊ตบุ๊คอีก
เราเองก็เคยฝืนเขียน แต่เขียนเป็นหน้าๆแล้วก็ต้องลบออกค่ะ เพราะมันออกทะเล 

[หมีจำศีล]

จะกลับไปจัดการกับสาเหตุที่ทำให้เรามีความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นมาค่ะ จะลุยใส่มันให้หายเฮี้ยนแล้วค่อยมานั่งตั้งสติเริ่มแต่งนิยายใหม่ขอรับ

[โซ อึน]

สำหรับเรานะ ถ้าเขียนก็นั่งได้เป็นวันวันเลยค่ะ
แต่เรื่องที่เขียนออกเขียนไม่ออก จะขึ้นอยู่กับความถนัดของแต่ละฉาก
อย่างเช่นฉากที่มันเป็นฉากหลักๆของตอน ที่เราวางพล็อตไว้ในหัวแล้ว มันก็จะลื่นมากเลยค่ะ
แต่ถ้าเป็นพวกฉาก ประกอบ เล็กๆน้อยๆ มันไม่ค่อยคล่องเท่าไร

[sarawatta]

ตอนนี้หายเบื่อเขียนนิยายแล้ว มันมีช่วงหนึ่งที่ต้องเขียนตอนที่มีเหตุการณ์ที่ไม่ชอบ (มีชะนีเข้ามา ล้อเล่น)
ตัดสินใจกลั้นใจเขียนไป ก็ผ่านมาได้ รู้สึกโอเคขึ้นละ
ตอนนี้นอกจากจะไม่เบื่อแล้วยังอยากจะเขียนทั้งวันทั้งคืน ต้องเบรกตัวเองไว้ก่อน เดี๋ยวจะไม่ได้ทำอย่างอื่น

ขอบคุณทุกๆ ความคิดเห็นครับ
 

Sarawatta

[shichina]

เดี๋ยวนี้เวลาเบื่อจะเขียนก็ไม่เขียนค่ะ ดองลงไหไปเลย
คือเคยมีประสบการณ์ "ดันทุรังเขียนต่อ" ทั้งๆที่ไม่มีอารมณ์จะเขียน
ผลสุดท้ายก็คือ...นอกจากนิยายเรื่องนั้นจะถูกโยนลงไหแล้ว
ยังเข้าไปอยู่ในลิส "รอเขียนใหม่" อีกด้วย แบบว่าอารมณ์ในเรื่อง
มันไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ในตอนแรก

ในกรณีที่นอยด์อะไรสักอย่างอยู่ อันนี้แน่นอนว่าจะไม่แตะนิยายอยู่แล้ว
เพราะรู้ตัวว่าเป็นพวกแต่งนิยายตามอารมณ์ คือถ้าอารมณ์เป็นบวก เรื่องก็สดใสเฮฮา
แต่ถ้าเมื่อไรอารมณ์ติดลบ...ถ้าไม่มีใครตายก็ต้องพลัดพรากน้ำตาท่วม
แล้วสุดท้ายเพื่อดึงเรื่องกลับมาก็ต้องเข้าโหมด "ดันทุรังเขียน"

กรณีที่แต่งต่อไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะตื้อ ตึบ ตัน หรือหาทางกลับเข้าเส้นทางไม่ได้
เพราะพาเรื่องออกทะเลไปไกล อันนี้จะแก้ด้วยการมองหาแรงบันดาลใจ
บางทีก็ดูอนิเมะ แต่ส่วนใหญ่ที่จะทำให้กลับมาแต่งต่อได้อีกครั้งน่าจะเพราะ
การได้คุยกับใครสักคน(ที่ปรึกษา/ขอความเห็นเรื่องนิยายได้)มากกว่า
ประมาณว่า คุยไปคุยมามันก็ ปิ๊ง! สตอรี่งอกเป็นดอกเห็ด
(แต่ถ้ามือพิมพ์ไม่ทันความคิดบางทีก็เลิกไปเฉยๆเหมือนกัน)

รู้สึกตัวเองเป็นนักเขียนที่เอาแต่ใจยังไงก็ไม่รู้สิ 55+
ไม่รู้จะได้อ่านเม้นเรารึเปล่า แต่ถ้าอ่านจนถึงบรรทัดนี้
อยากบอกว่าขอบคุณมากๆค่ะที่ยังติดตามผลงานเราอยู่
แล้วก็...สู้ๆนะคะ 

[CROON]

สำหรับเราแล้ว สาเหตุที่คิดไม่ออกหรือนอยหรืออะไรนั้นส่วนใหญ่มากจากความขี้เกียจของเราเองค่ะ แฮ่--
ส่วนใหญ่แก้ปัญหาด้วยการเขียนพลอตไว้ที่อื่นคร่าว ๆ แต่ถ้าคิดไม่ออกจริง ๆ จะเดินไปเม้ามอยกับคนอื่นค่ะ
อารมณ์บ่นให้เค้าฟังว่าเนี่ย คิดไม่ออกอ่ะ ทำไงดี บ่น ๆ ไปสักพักเดี๋ยวก็มีไฟมาฮึบใหม่เองค่ะ (ฮา)

ดูเหมือนช่วยอะไรไม่ได้เท่าไหร่ TvT ...

แต่ส่วนใหญ่ วิธีหาแรงบันดาลใจที่จะเขียนต่อไปคือการเสพสื่อค่ะ อย่างเช่นดูอนิเมะ อ่านมังงะ เล่นเกม (จีบหนุ่ม)
แล้วความคิดมันจะผุดขึ้นมาค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้นชึ้นอยู่กับแนวเรื่องด้วย บางทีอินมาก เปลี่ยนพลอตนิยายตัวเองเฉยเลยก็มี (ฮา)

ก็ราว ๆ นี้ค่ะ

[shichina]

สำหรับเราแล้ว สาเหตุที่คิดไม่ออกหรือนอยหรืออะไรนั้นส่วนใหญ่มากจากความขี้เกียจของเราเองค่ะ แฮ่--
ส่วนใหญ่แก้ปัญหาด้วยการเขียนพลอตไว้ที่อื่นคร่าว ๆ แต่ถ้าคิดไม่ออกจริง ๆ จะเดินไปเม้ามอยกับคนอื่นค่ะ
อารมณ์บ่นให้เค้าฟังว่าเนี่ย คิดไม่ออกอ่ะ ทำไงดี บ่น ๆ ไปสักพักเดี๋ยวก็มีไฟมาฮึบใหม่เองค่ะ (ฮา)

ดูเหมือนช่วยอะไรไม่ได้เท่าไหร่ TvT ...

แต่ส่วนใหญ่ วิธีหาแรงบันดาลใจที่จะเขียนต่อไปคือการเสพสื่อค่ะ อย่างเช่นดูอนิเมะ อ่านมังงะ เล่นเกม (จีบหนุ่ม)
แล้วความคิดมันจะผุดขึ้นมาค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้นชึ้นอยู่กับแนวเรื่องด้วย บางทีอินมาก เปลี่ยนพลอตนิยายตัวเองเฉยเลยก็มี (ฮา)

ก็ราว ๆ นี้ค่ะ

  อ่านแล้วรู้สึกนิสัยเราคล้ายกันยังไงไม่รู้

ปล.เล่นเกมอะไรอ่ะคะ แนะนำกันบ้างจิ

[moujay]

ของเจถ้านอยด์มากๆก็พักก่อนคะ แต่จะยังไม่อ่านนิยายเพิ่มนะ จะหันไปฟังเพลงแทน... พอหายเหนื่อยหายนอยด์แล้วจะมาเขียนต่อ
ถ้าได้เขียนคือเขียนได้ตลอดคะ  ส่วยมากจะเหนื่อยจากงานมากกว่า ไม่ค่อยนอยด์หรือเครียดอะไรมาก

[debbie_nunne]

ตอนนี้เป็นอยู่นะ แบบเปิดคอมพ์ เปิดไฟล์เวิร์ด แล้วนั่งแช่จนจนง่วง สุดท้ายหลับคาคอมพ์ 5555+

ต้องหาแรงกระตุ้นมั้งคะ เช่นลองนั่งรถเมล์แบบยาวๆ นั่งไปเรื่อยๆ ตอนเช้าๆ ที่อากาศไม่ร้อน 

ไม่แนะนำให้ดูหนังฟังเพลงเพื่อหาแรงบันดาลใจนะ  เพราะว่ามันจะเพลินจนลืมแต่งนิยายไปเลย 5555+

[จิบุ_จิบุ]

ของผมส่วนมาก ถ้าช่วงตันมุก นอยด์ ฯลฯ

จะฟังเพลงครับ มันทำให้สมองเราปลอดโปร่ง

แต่เพลงที่ฟังเนี่ย ต้องเป็นเพลงพวก BGM อะไรทำนองนี้นะครับ

เพราะด้วยความที่มันไม่มีเนื้อร้อง มีแต่ดนตรีนี่ล่ะ

มันเลยทำให้เราโล่งสมองได้จริงๆ และเราสามารถจินตนาการได้เองว่า เพลงนี้ มันน่าจะมีเรื่องราวอย่างไร



ยก ตย. ครับ

เพลงนี้ Not so far away
https://www.youtube.com/v/V9YfW0oL0eg
เวลาผมฟัง ผมจะจินตนาการถึงคู่รักที่รักกันมากกกกกกกกก
แต่ด้วยเหตุบางอย่างทำให้เขาและเธอทั้งสองต้องแยกจากกัน
แต่ทั้งสองก็ไม่ไหวหวั่น ยังคงรักมั่นต่อความรักที่มี
และหวังไว้ในใจว่าสักวันเขาและเธอจะได้กลับมาพบกัน

หรือเพลงนี้

The Great
https://www.youtube.com/v/d5K5W_CduAs
เวลาผมฟัง ผมจะนึกชายคนนึงที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ล้นฟ้า
แต่ทว่าลึกๆ เขากลับรู้สึกโดดเดี่ยว รู้สึกเหงา
จนบางครั้งเขาเองก็อยากจะละทิ้งอำนาจที่มี หนีไปให้ไกลๆ
แต่สุดท้าย เขาก็คิดได้ว่า เพราะอำนาจที่เขามี และสิ่งที่เขาได้ทำไว้
มันส่งผลให้เกิดผลดีต่อใครหลายๆ คนที่ยังรักและเคารพศรัทธาในตัวเขา

เขาจึงยอมเสียสละความเป็นตัวของตัวเอง เพื่อผู้อื่น


ก็ประมาณนี้นี่ล่ะครับ