สามทุ่ม
เพื่อนคอแข็งมาก
พี่ชายเมา หลับตายอยู่บนห้องแล้ว
เพื่อนยังยืนยันว่าจะไปต่อ
แต่ก็ถูกขัดจังหวะโดยคนที่มาเคาะประตู
แล้วลากผมออกไป
เขา..
วงแหวน
บนรถ เขาหยิบเบียร์ขึ้นมาเปิด ผมส่ายหัวเบาๆ
เขา: เราต้องคุยกัน
ผม: ไม่เห็นจำเป็น
เขา: เราไม่สบายใจ
ผม: เราก็ไม่สบายใจน้อยไปกว่านายหรอก
เขา: เราสองคนรักกันไหม
ผม: ไม่รู้
เขา: ตอบสิ
ผม: รัก เราไม่รู้ว่าเราสองคนรักกันไหม แต่รู้ว่าเรารักนาย
เขา: แล้วทำไม ไม่ทำตัวปกติเหมือนเดิม ทำไมต้องหนีหน้ากัน ทำไมต้องไม่คุยกัน
ผม: ก็นายมีคู่หมั้นแล้วไม่ใช่เหรอ ถามจริง ๆ เขาไม่ใช่คู่หมั้นใช่ไหม ทำไมนายต้องโกหก
เขา: คือ
ผม: ตอบตามความจริงนะ
เขา: ไม่รู้เหมือนกัน
ผม: อยากจะทิ้งเรา ก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย บอกมาแค่ว่านายรักผู้หญิงคนนั้นเราก็จะไป
เขา: เราไม่อยากให้นายไป
ผม: เราไม่รู้ว่านายทำแบบนี้เพื่ออะไร เราไม่เข้าใจ
เขา: เราก็ไม่เข้าใจ
ผม: ปล่อยมันเป็นอย่างนี้แหละ มันดีที่สุดแล้ว
เขา: ผู้หญิงคนนั้นน่ารังเกียจมากเหรอ นายถึงไม่อยากจะอะไรๆ กับเราอีกแล้ว ในขณะที่มีผู้หญิงคนนั้น
ผม: แล้วนายไม่สงสารเราบ้างเหรอ
เขา: ..
ผม: นายไม่สงสารเราบ้างเหรอ เรารักนาย แต่นายเป็นของคนอื่น
เขา: แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดีนะ
ผม: ความรัก ไม่มีเรื่องดีเลวหรอก มีแค่รัก หรือไม่รัก
เขา: แล้วนายไม่สงสารเราบ้างเหรอ เราก็อยากจะคบกับนาย แต่เรารักผู้หญิงคนนั้น เราอยากมีความรักเหมือนคนปกติทั่วไป แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่รักนายนะ เพียงแค่..
ผม: พอเหอะ
น้ำตาไหลแล้ว
เขา: ..
ผม:ในเมื่อนายอยากทำตามใจของนาย อยากรักผู้หญิงคนนั้น นายก็ทำ แต่เราก็จะทำตามใจของเราบ้าง เราจะทำแบบนี้แหละ นายไม่ต้องมาเจอ ไม่ต้องมาคุยกับเรา เราเข้มแข็งขึ้นแล้ว
เขา: ...
ผม: เราไม่เป็นไรหรอก
เขา: นายจะไม่คุยกับเราอีกแล้วใช่ไหม
ผม:...
เขา: นายจะไม่สนใจเราอีกแล้วใช่ไหม
ผม: ...
เขา: ถ้านายต้องการ เราก็ทำได้ เราจะไม่ยุ่งกับนายอีกเลย
. . . .
คำพูดสุดท้ายของเขา
ก้องในใจผมจนถึงตอนนี้
แข็งใจ ไม่ร้องไห้อีก
คืนนี้ ใจมันอ่อนแอเหลือเกิน
ความรู้สึกเหมือน
ดาวฤกษ์
ที่
หม่นไหม้