ตอนที่ 8 คำขอร้องจากพี่ชาย
หลังจากที่ฟีนเดินออกจากคฤหาสน์ของวินเขาก็โบกรถแท๊กซี่ไปยังหอพักมหาวิทยาลัยที่เขาเรียนอยู่ ความจริงแล้ววันที่วินจับตัวเขาไปเป็นวันสอบปลายภาควันสุดท้ายของปี 1
...........................
หอพักมหาวิทยาลัย
ห้อง 21
ฟีนเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับห้องที่รก มีของวางระเกะระกะเต็มไปหมด และเพื่อนร่วมห้องที่เล่นเกมอยู่กลางห้องอย่างสนุกสนานไม่สนใจห้องที่สกปรกแม้แต่น้อย
“ดีน นี่นายไม่เก็บห้องเลยหรือไง” ฟีนถามเพื่อนแต่ดีนก็ไม่ได้ยินเพราะมัวแต่สนใจเกม ฟีนจึงดึกปลั๊กเกมออกทำให้ดีนหันมามองจนได้
“ไงฟีน นายกลับมาแล้วหรือ” ดีนถามทั้งที่ตาหันไปมองที่ปลั๊กเสียบเกม
“กลับมาแล้ว แล้วนี่นายทำอะไรกับห้องฉัน เก็บเดี๋ยวนี้เลยนะ”ฟีนตะโกนอย่างหัวเสียนี่เขาต้องเครีดกับวินแล้วต้องมาเจอเพื่อนอย่างดีนด้วยหรือเนี่ย
“ก็ได้ครับ”ดีนพูดอย่างหน่ายๆแล้วก็เก็บของในห้องแล้วก็ต้องสะดุดเมื่อฟีนเรียก
“ดีนนายไม่ได้อาบน้ำอีกแล้วใช่ไหม”ฟีนถามพลางเอามือปิดจมูก
“ก็เกมมันสนุกนี่”ดีนตอบอย่างสบาย
“ไปอาบน้ำส่วนห้องฉันเก็บเอง”ฟีนบอกก่อนที่จะก้มลงเก็บห้อง ส่วนดีนเข้าห้องน้ำไปแล้ว
.........................................
ในเช้าวันเดียวกัน
โรงแรม
เยียร์ตื่นมาพร้อมกับร่างกายที่แทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆแต่เจ้าตัวกับชาชินกับมัน เยียร์ไม่สนใจร่างกายของตัวเองเขาลุกขึ้นมาอาบน้ำ เมื่ออาบน้ำเสร็จเขาเข้าไปในห้องนอนของรูสก็พบว่า รูสนั้นได้ออกไปจากห้องก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมาแล้ว
“อีกแล้วหรือ นายไม่เคยอยู่เวลาที่ฉันตื่นมาซักครั้งเลย”เยียร์พูดออกมาอย่างเศร้าๆ แล้วเขาก็เดินออกมาจากห้อง หยิบกุญแจรถขึ้นมา มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาได้หลังจากที่อยู่กับรูส เขาได้มันมาเพราะรูสอยากให้เขาไปรับริสกับไลต์หลังเลิกเรียน จากนั้นเขาก็ลงไปที่ลานจอดรถของโรงแรมและขับ BMW สีขาวออกไปจากโรงแรมมุ่งไปยังบ้านของเขา
...................
คฤหาสน์วินทนา(วินจากชื่อเล่นของวิน ทนามาจากชื่อจริงของเยียร์ ทนากร)
เยียร์ได้เข้ามาที่คฤหาสน์และได้พบกับฟอส
“ไม่นึกว่านายจะมาได้”ฟอสพูดก่อนที่จะกอดน้องชาย
“ทำไมผมจะมาไม่ได้ นี่มันบ้านผมนะ”เยียร์พูดก่อนที่จะยิ้ม แต่ยิ้มนั้นมันกลับทำให้ฟอสเจ็บเพราะถึงแม้เยียร์จะยิ้มแต่ตาของเยียร์นั้นกลับไม่ยิ้มด้วยเลย
“แจมินกลับมาแล้วนะ”ฟอสพูดหวังจะเปลี่ยนประเด็นแต่มันทำให้เยียร์ตกใจ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดีใจ
“จริงเหรอ แจมินกลับมาแล้ว”เยียร์พูดก่อนที่จะยิ้มคราวนี้มันเป็นยิ้มที่เกิดมาจากใจ เขาดีใจมาก ไม่ได้เจอกันตั้งแต่แจมินแต่งงานย้ายไปอยู่เกาหลีแต่ทำไมถึงกลับมาล่ะ
“พวกเขาจบกันแล้ว”ฟอสที่เห็นเยียร์สงสัยก็ตอบออกมา
“ทำไม”
“ไม่รู้ และไม่อยากถาม”ฟอสบอกดวงตานั้นสั่นไหว เยียร์ที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่แอบถอนหายใจ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่า ทั้งพี่ฟอส ทั้งวิน นั้นต่างแอบรักแจมินมาโดยตลอด แต่เพราะเป็นเพื่อนเลยทำอะไรไม่ได้นอกจากคอยดูแลอยู่ใกล้จนกระทั่งแจมินเจอกับคนที่ตัวเองรัก
“พี่ยังรักแจมินอยู่เหรอ”เยียร์เอยถามทั้งที่รู้คำตอบดี
“ไม่ใช่ยังรัก แต่มันไม่เคยหยุดรักได้เลยต่างหาก”ฟอสพูดก่อนที่เยียร์จะชวนเขาไปหาแจมิน
..................................
ห้องแจมิน
วินเปลี่ยนผ้าพันแผลให้แจมินเสร็จเขาก็นั่งทอดมองแจมินอยู่บนเตียง
“แจมินกลับมาแล้วจริงๆด้วยสินะ”เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้วินหันไปมองที่หน้าประตู
“พี่เยียร์” วินพูด เยียร์เดินเข้ามาข้างเตียง
“ไงน้องชาย”เยียร์ทักก่อนที่จะคิดได้ว่าตลอดทางที่เดินมาเขาไม่เห็นน้องสะใภ้ของเขาเลยจึงเอยถามวิน
“วินฟีนไปไหนล่ะ”
“ไม่รู้แล้วก็ไม่อยากสนใจ”วินตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“ทำไมนายไม่ดูแลเขาให้ดี นายแต่งงานกับเขาแล้วนะ”
“ถึงผมแต่งงานกับเขา นั่นก็ไม่ได้หมายถึงว่าผมต้องดูแลเขา”วินตอบออกมาโดยไม่สนใจในคำพูดของพี่ชาย
“แต่นายก็ต้องดูแลเขาอยู่ดี อย่างน้อยก็เพื่อดิน”
“ก็เพื่อดินไงล่ะ ผมถึงได้เลือกที่จะเอาความแค้นทั้งหมดลงใส่ฟีนแทนที่จะเป็นดิน”วินบอกออกมาจากใจ
“หมายความว่าไง”เยียร์ถามทั้งที่พอจะคิดได้แต่เขาต้องการความมั่นใจ
“พี่อย่าลืมสิว่า ทั้งดิน ทั้งฟีน เป็นหลานของใคร”
“รูส”
“ใช่ ที่ผมแต่งงานกับฟีนเพื่อแก้แค้นรูสแทนพี่ที่ทำอะไรเขาไม่ได้เลย”วินพูดออกมาก่อนที่จะโดยเยียร์ตบ
“เพียะ”เสียงตบดังลั่นก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงตะโกน
“นายบ้าไปแล้วหรือไง นายทำแบบนี้มันไม่เท่ากับว่านายทรยศเพื่อนรักของนายหรือไง นายไม่สงสารฟีนบ้างหรือไงที่ต้องมารองรับแรงแค้นทั้งที่ไม่รู้อะไร แล้วก็อีกอย่างเรื่องของฉันฉันจัดการเองได้ไม่ต้องให้ใครมายุ่งด้วยโดยเฉพาะนาย วิน”
วินที่หลังจากได้ยินเขาก็ไม่สนใจตอบกลับเยียร์ด้วยแววตาที่มีแต่ความแค้น ‘ตลอดมาเขาไม่เคยโดยพี่ชายตบ นายต้องชดใช้ฉันด้วยฟีน’
“ไม่สงสารแล้วฟีนก็ไม่ใช่ไม่รู้ว่าผมทำแบบนี้เพื่ออะไร”
“นายบอกเขา...นายมัน...”เยียร์พูดทั้งที่แทบจะพูดไม่ออก เขาเจ็บที่หัวใจเจ็บมาเยียร์เอามือกุมที่อกก่อนที่จะล้มลงไปดิ้นแล้วก็สลบไป
ฟอสและวินที่เห็นแบบนั้นก็รีบนำตัวเยียร์ส่งโรงพยาบาล
..................................
โรงพยาบาล
ห้องพิเศษ
เยียร์นอนหลับอยู่บนเตียง ข้างเตียงนั้นคือวินที่กุมมือเยียร์ไว้ ฟอสนั่งที่โซฟาด้านข้างเตียง ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ทั้งคู่ต่างคิดถึงคำพูดของหมอ
“เยียร์ป่วยเป็นโรคหัวใจได้ซักพักหนึ่งแล้ว ผมเคยขอให้เขามาพักที่โรงพยาบาลเพื่อดูอาการแต่เยียร์ก็ปฏิเสธแถมยังให้ผมปิดเรื่องนี้กับครอบครัวแต่ที่ผมบอกพวกนายเพราะอาการของเยียร์หนักกว่าเดิมมาก ช่วยกล่อมให้เขายอมรักษาเถอะครับเพราะผมก็กล่อมเขาจนไม่รู้จะกล่อมยังไง”หมอเตวิชที่เป็นเพื่อนของเยียร์บอกกับวินและฟอส
“ช่วงนี้อย่าให้เยียร์สะเทือนใจมากนะครับเพราะจะทำให้เขาอาการหนักขึ้นกว่าเดิมและอาจจะ...”หมอเตวิชจะพูดต่อแต่ก็ถูกฟอสขัด
“อย่าพูดคำนั้นออกมานะเตวิช”
“ครับพี่ฟอส ยังไงก็ดูแลเยียร์ด้วยนะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”เตวิชพูดก่อนที่จะออกจากห้องไป
เตวิชออกจากห้องก็ยืนพิงประตูห้อง น้ำตาของเขาไหลออกมา เขาไม่แคร์สายตาใครปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมา ‘เยียร์ทำไมนายถึงได้ทนได้นะ ทำไมนายถึงยังรักเขา ทั้งที่เขาทำร้ายนาย บอกฉันหน่อยได้ไหม บอกให้กับคนที่แอบรักนายคนนี้หน่อยได้ไหมว่าทำไม นายถึงคิดถึงเขามากกว่าชีวิตของตัวเอง’เตวิชเคยถามถึงเหตุผมที่เยียร์ไม่ยอมรักษาที่โรงพยาบาลและก็ได้รับคำตอบที่ทำให้เขาเจ็บปวดที่สุด
“เพราะว่าฉันอยากจะอยู่ใกล้ๆกับเขา ถ้าชีวิตฉันเหลือน้อยฉันก็อยากที่จะอยู่ใกล้ๆเขาทุกวินาทีที่ยังมีลมหายใจ”
.......................................
เยียร์ค่อยๆลืมตาขึ้นมาเขาเห็นวินที่นั่งกุมมือเขาไว้ พี่ฟอสที่เห็นเขาตื่นก็เทน้ำใส่แก้วยกมาให้เขาดื่ม
“วิน ตลอดมาพี่ไม่เคยขออะไรจากนาย แต่ตอนนี้พี่อยากจะขอนายได้ไหม ขอให้นายดูแลฟีนอย่างคนรัก ไม่แก้แค้นอีก”เยียร์ถามด้วยน้ำเสียงที่แหบ
“ครับ แต่ต้องแลกกลับการที่พี่จะรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนะครับ”วินบอกมันทำให้เยียร์ตกใจ
“นายรู้”
“ครับพี่เตวิชบอกผม นะครับพี่ ผมยอมทำทุกอย่างแต่ขอให้พี่ยอมรักษาตัวได้ไหมครับ”วินพูดแวตาของเขามองพี่ชายอย่างห่วงใยซึ่งเหมือนกับฟอสที่มองน้องชายตัวเองอยู่ข้างๆ
“ก็ได้”เยียร์บอกทั้งที่ในใจนั้นไม่อยากยอมแต่ส่วนพอคิดถึงฟีนที่จะต้องเป็นแบบเขาแล้วก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นเพราะเขาไม่อยากให้รูสเจ็บ
“ดีครับพี่ดีแล้ว พี่ต้องหายป่วยนะ”วินพูดพร้อมกับกอดเยียร์
“นี่นายลืมไปแล้วหรือไงว่าเยียร์เป็นน้องชายฉันน่ะ กอดซะขนาดนั้น”อิจฉาเฟ้ย
“ไม่ต้องงอนหรอกครับ ผมรักพี่ฟอสเหมือนกับรักวินนะครับ”เยียร์พูดพร้อมกับกอดฟอส มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขของคนทั้งสาม ไม่ว่าจากนี้ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาจะอยู่ด้วยกัน
“พี่ฟอสต้องดีกับเฟด้วยนะครับ ถึงแม้พี่จะไม่รักเขาแต่ก็ช่วยดีกลับเขาให้มากกว่านี้ได้ไหมครับ”เยียร์ถามด้วยแววตาที่ฟอสต้องยอม
“ได้ พี่จะทำตาม”ฟอสพูดก่อนที่จะกอดเยียร์ให้แน่น
“พี่เยียร์ ผมไปตามฟีนกลับมาก่อนนะครับ”วินพูดก่อนที่จะออกจากห้อง “ถึงไม่ได้รัก แต่แค่ดูแลน่ะได้ เพื่อพี่เยียร์ผมจะทำตาม”วินพูดก่อนที่จะขับรถมุ่งสู่หอพักมหาวิทยาลัยของฟีน ตามที่ลูกน้องของเขาบอกว่าฟีนอยู่ที่นั่น
................................................
TBC…ตอนที่ 9 เข้าใจผิด …
...................
มาต่อให้แล้วนะคะ
วินยังคงความเป็นวินค่ะ
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ