หัวข้อ: [รับ✖รับ]เริ่มด้วยใคร่ ลงท้ายด้วย..?:[ใคร่พิเศษ - โตยธารเปลี่ยนไป?]P.35 9/1

[fanglest]

เฮ้ยย
อย่างั้นงี้เลย
เราชอบ วิว ว่ะ
ชอบคนบุคลิกแบบนี้ ชอบความเด็ดเดี่ยว
ชอบความที่ไม่แคร์ใคร ไม่ให้สิ่งรอบข้างเปลี่ยนบุคลิก
หรืออะไรก็แล้วแต่ เราชอบวิวอะ (โดนน้ำมองตาขวาง)
อะ อะ อะ อย่าน้ำอย่า เราไม่ได้คิดอะไรเกินเลยแบบนั้นหรอกน่า
ยังไงซะ วิว ก็ต้องเป็นของน้ำคนเดียวอยู่แล้ว แล้วน้ำล่ะ
จะเป็นของวิวคนเดียว ได้รึเปล่า?
อดัม น่ะ  น่ากลัวจังนะ กลัวจะทำอะไรแปลกๆนี่สิ

[witchhound]

ฉากอัศจรรย์ของเรื่องนี้นี่มันสุดยอดจริงๆค่ะ
ชอบมากๆๆๆๆเลย
คุณพ่อกับอเล็กซ์คงจะมีซัมติงกันเป็นแน่แท้
ส่วนเมะของเรื่องนี้นี่โผล่มาทีไรรู้สึกรำคาญทุกที 555

[manutty]

เอ้อ เขาผลัดกันเชื่อมต่อค่ะ ป๊ะป๊า    ช่างเป็นการผลัดกันรุกผลัดกันรับได้เนื้อแนบเนื้อไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบจริงๆ  น้องน้ำนี่หนูเงียบๆ แต่เวลาเสียบนี่เอาเรื่องเหมือนกันนะ ขนาดโดนน้องวิวสอดใส่ หนุก็ไม่ยอมเสียเปรียบส่งนิ้วเข้าไปเอาคืนบ้าง ช่างเป็นทั้งรุกและรับได้เซ็กซี่จริงๆ นึกภาพตามที่วิวบรรยายนี่บอกเลย  น้องวิวชอบนางเวลาเชิด ไม่สนใจใคร ใครอยากจะพูดจะว่าหาได้ใส่ใจไม่ และยังคำพูดที่ดูมีอำนาจถึงจะหน้าสวย ตัวบาง แต่นางไม่ปวกเปียกนะคะ ดูพูดกับอดัมส์สิ ไม่ใช่แค่คำแทนตัวนะ แต่มันรวมถึงอย่ามายุ่งกับตัวเองและน้ำด้วย อดัมส์เห็นใจนะ แต่ฉันอยากเห็นวิวกับน้ำ  มากกว่าอ่ะ หลบไปเถอะนะ เดี๋ยวจะโดนดี ขนาดไอ้เจเจอร์ว่าแน่ๆ น้องวิวยังไม่ไว้หน้าเขี่ยทิ้งได้เลย ส่วนน้ำคงไม่อยากทำร้ายน้ำใจอดัมส์ในฐานะเพื่อน ยังไงอดัมส์ก็เป็นคนเดียวในกลุ่มไอ้เจเจอร์ที่ดีกับน้ำมาตลอดตอนช่วงที่คบกับมัน แต่ตอนนี้น้ำกับวิว สัญญากันแล้วว่าจะซื่อสัตย์ต่อกันและกัน ฉะนั้นหลีกไปค่ะ     ส่วนคุณป๊า กับ อเล็กซ์ ชัวร์ มีความสัมพันธ์แอบรักกันและกันแน่ แต่ด้วยฐานะหน้าที่ทำให้ต้องปิดกั้นกันไว้ คงเป็นคุณป๋าที่หักห้ามใจ และอเล็กซ์ก็ไม่คิดจะหักหาญได้แต่รอ โถ คุณพ่อบ้านของบ่าว ช่างดีเหลือเกิน รักพ่อจนถึงลูกเลย แต่เอาเถอะดูคุณลูกจะเปิดทางให้แล้ว ทำอะไรก็ทำค่ะ และหวังว่าป๊ะป๋าคงไม่ทำอะไรน้องน้ำหรอกนะ ไม่งั้นน้องวิวจะเกลียดป๊ะป๋าอีกนะ 

ปล. เมะเรื่องนี้คือ อุปกรณ์เชื่อมต่อที่ตกรุ่นและไม่ผลิตต่อแล้ว 

[КίmY]

ฮ่าๆ อ๋อยย น้องวิวเราจัดว่าเด็ดมาก 
สรุปโดยรวมแล้ว เมะคือตัวเกะกะขวางทางนะเอง 
รอออ มาต่อไวๆนะฮะ  :')

[QXanth139]

 

[Storm_Dragon]

จัดว่าเด็ด จัดว่าดี จัดว่าคู่ควรเช่นเคยนะคะ

โอ้ย แซ่บเหลือเกินค่ะคุณ ไม่ได้อ่านฉากแล้วหน้าร้อนอย่างนี้มานานแล้ววว โฮกกกก ถึงใจดีจริงๆค่ะ

คำถาม เมะในเรื่องนี้คือตัวอะไร

คำตอบจากอิฉัน...เป็นคนจืดจาง เป็นตัวร้าย เป็นคนที่ไม่คู่ควร เป็นจุดอ่อนค่ะ!! 

แหม แต่ก็กังวลนะคะเนี่ย น้องน้ำกับน้องวิว รูปบางร่างน้อย ถ้าเกิดคนตัวๆใหญ่ๆผลักทีก็ปลิวแล้ว
รักษาตัวรอดเป็นยอดดีนะคะลูก

ขอบคุณคนเขียนดวยนะคะ แซ่บสุดๆเลยค่ะ

รุกรับเลิศศศศศค่ะะะะะะะ   

[Rambluesky]

ทั้งสองคนผลัดกันรุกผลัดกันรับ ชอบบบบบบ //นอนจมกองเลือด 

รอติดตามต่อนะครับ 

[14th-friedegg]

ในเรื่องนี้ เมะคือ ตัวประกอบคะ (5555+)
เปรียบได้กับการเป็นต้นไม้ หรือ ก้อนหิน ในการแสดงตอนอนุบาล กร๊ากๆๆๆ

ฟินมากมาย นอนตายตาหลับและคืนนี้ >o<

แต่ดูท่าว่า


 "ป๊าปิ่นบ่าวอเล็กซ์"
นี่ต้องติดตามดูกันต่อไปสินะคะ นะคะ นะคะ 

[Mintny14891]

อร๊าย อยากเห็นตอนวิวหึงน้ำจังเลยคงจะโหดน่าดู

[grimace]

ชอบมากกกกกกกกกกก ชอบเวลาน้ำแทนตัวเองว่าน้ำกับวิว
ชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน ;_;
เมะเชิญถอยห่างๆนะคะ วิวน้ำน่ารักที่สุด
อ่านเรื่องนี้วนไปวนมารอตอนใหม่ สองเคะนี่แซ่บจริงค่ะ

[ciaiwpot]

คือนึกไม่ออกจริงๆ ว่า รับกับรับ
ออกมาจะเป็นยังไง
แต่
ทำไม
ฉัน
ชอบบบบบบบบบบบบบบบ

[cowinsend]

เพราตาสุดยอดยอดเยี่ยม คนนี้สิที่เราตามหา

[keepout]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด 

[SaJung13]

เพิ่งได้มาอ่าน อ่านรวดเดียวจบเลย ละมือไม่ได้เลยอ่ะติดมากกกก เรากลัววาจะดราม่าจัง กลัวเจเจอจะข่มขืนวิว กลัวเจเจอตะให้คนมาข่มขิืนน้ำอ่ะ กลัวว่าน้ำกับวิวจะทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้

[Kokyo]

เคะ กับ เคะ ได้กัน สำคัญ ฉไน??
เมะนั้นไซร้ ไร้ตัวตน ใน เรื่องนี้ 55555

ฉากเรียกเลือดจะหมดตัวแล้วคะ

[May@love]

เมะเรื่องนี้มีไว้เพื่อเป็นผักแต่งจาน  ทำให้2เคะของเรายิ่งน่ารับประทาน สวยงามและอร่อย

[mm03]

เรื่องนี่คือดี~~

[ยาฝิ่น]

 

[BUNNz4]

           X



           “น้องวิว เดี๋ยวก่อนครับ”


           เราหยุดเดินพอดีกับที่ร่างที่สูงกว่าของผู้ชายสองคนเดินมายืนขวางทางเดินเอาไว้ ...ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าพวกเขาคือใคร แต่ในเมื่อเราไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวก็คงจะเป็นเหตุผลที่เพียงพอหากเราเลือกที่จะไม่ทำตามที่พวกเขาบอกเมื่อครู่

           ไม่ใช่คนที่จะยืดไม่ได้หรือหดไม่เป็นหรอกนะ... พวกเขาขวางทางอยู่ตรงหน้าสิ่งที่เราทำก็แค่เดินเลี่ยงผ่านพวกเขาไปเท่านั้น


           “ฟังพวกพี่ก่อนสิครับ น้องวิว”

           ตื้อชะมัดยาด

           เราถอนหายใจก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงกว่าทั้งสองร่างซึ่งเดินมาดักทางเราเอาไว้อีกครั้งอย่างตั้งคำถาม นักศึกษาต่างคณะอย่างเราใช่ว่าไม่มีใครในคณะนี้ไม่รู้จัก เพียงแต่ว่าเพราะผู้ชายสองคนนี้เป็นลูกไล่ อ่า.... ไม่สิ เรียกว่าลูกน้องที่พยายามจะยกหางตัวเองให้เลื่อนขั้นขึ้นเป็น ‘เพื่อน’ คนหนึ่งของเจเจอร์ในสักวันน่าจะถูกกว่า

           เพราะสองคนนี้เป็นคนของเจเจอร์เลยไม่มีใครกล้าสอดขาเข้ามายุ่ง

           คงจะมีแต่รอดูว่าเรื่องมันจะดำเนินต่อไปในรูปแบบไหนมากกว่า


           ก็ไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้สองคนนี้ได้เป็นหนึ่งในเพื่อนที่เป็นประโยชน์ของเจเจอร์หรือยัง เราไม่ได้สนใจเรื่องของคนที่พยายามจะทำตัวให้เป็นคนใช้ที่มีประโยชน์ในบางเรื่องแต่กลับไร้สิ่งที่เรียกว่าสมองคิดเองสักเท่าไหร่

           อืม ...เจเจอร์เลี้ยงคนประเภทนี้เอาไว้เยอะเลยทีเดียวล่ะนะ


           “จำไม่เห็นได้ว่ามีเรื่องจะต้องคุยกับพวกคุณ?”

           หนึ่งในนั้นหน้าเสียไปเล็กน้อยก่อนที่จะปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติพลางส่งรอยยิ้มเป็นมิตรและคล้ายเอ็นดูเราหนักหนาซึ่งคนโง่จริงๆเท่านั้นถึงจะดูไม่ออกว่าจริงๆแล้วหมอนี่กำลังปั้นหน้าสุดฤทธิ์ขนาดไหน


           “พี่พีกับพี่กายไม่บังอาจมีเรื่องคุยกับน้องวิวหรอกครับ ที่มีน่ะเจเจอร์เพื่อนสนิทของพวกพี่ต่างหากที่มี”

           “เห็นว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากด้วย เลยอยากจะให้น้องวิวช่วยมากับพวกพี่หน่อยได้ไหมครับ?”

           เรามองเลยผู้ชายสองคนไปยังประตูห้องเรียนที่เพิ่งส่งโตยธารเข้าไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนที่จะหันกลับมามองใบหน้าปั้นแต่งให้ดูอัธยาศัยดีเอื้ออ่อนโยนต่อรุ่นน้องของพวกเขาอีกครั้ง

           ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย


           “น่ารำคาญทั้งเจ้านายทั้งสุนัขรับใช้”

           “วะ ว่ายังไงนะ?!”

           “ไอ้พี!”


           คนชื่อพีที่ตั้งท่าจะย่างสุมเข้ามาหาเราชะงักเมื่อเพื่อนอีกคนหนึ่งที่น่าจะชื่อกาย? ยกแขนขึ้นกันตัวของเขาเอาไว้ เสียงเข้มเอ่ยเรียกชื่อเชิงปราม และเพราะถูกเพื่อนปรามไว้ธาตุแท้เลยไม่ได้เผยออกมาให้เราเห็น

           “เอ่อ ขอโทษนะครับ พอดีอากาศมันร้อนไปหน่อยพี่เลยค่อนข้างจะหงุดหงิดง่ายน่ะ”

           น่านับถือในเรื่องของการสร้างภาพจริงๆ เพียงชั่วพริบตาจากใบหน้าที่แสดงชัดถึงความไม่พอใจกลับแปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่หมองหม่นลงอย่างขอลุแก่โทษ

           หึ


           เราเขย่งเล็กน้อยพร้อมกับยกมือขวาขึ้นไล้หลังมือทำราวกับกำลังเช็ดอะไรบางอย่างออกจากหน้าของเขาอย่างแผ่วเบา จากหน้าผากเรื่อยลงมาตามโครงหน้าที่ติดจะหวานหน่อยๆมากกว่าจะคมเข้มก่อนที่จะอ้อยอิ่งอยู่ตรงปลายคางแหลม

           “น ....น้องวิว?”

           คนชื่อพีเหมือนจะแข็งค้างไปแล้วเมื่อเราส่งยิ้มหวานให้ เอียงคอน้อยๆพร้อมกับค่อยๆชักมือกลับ

           “เห็นบอกว่าร้อนเราเลยเช็ดเหงื่อให้ มีอะไรตรงไหนที่ทำให้พี่พีไม่พอใจหรือเปล่า?”


           คนชื่อพีเงียบไปในขณะที่คนชื่อกายเองก็เหมือนยังหาเสียงของตัวเองไม่เจอ เราหัวเราะเสียงกังวานใสออกมาเบาๆพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงออกมา หันข้างไปกดเครื่องปั๊มที่ใส่น้ำยาฆ่าเชื้อโรคซึ่งติดอยู่ข้างกำแพงใส่ตัวผ้าในจำนวนที่ไม่น้อยนัก .....ก่อนที่จะบรรจงปาดเช็ดหลังมือในส่วนที่สัมผัสโดนคนชื่อพีเมื่อครู่ช้าๆ

           ทั้งที่ใบหน้ายังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มหวานอยู่อย่างนั้น

           คนชื่อพีหน้าขึ้นสีทันทีไม่รู้ว่าเพราะโกรธหรือเสียหน้ากันแน่เมื่อเห็นชัดๆว่าเราคล้ายจะแสดงออกให้เห็นว่ารังเกียจเขา ร่างที่กำลังจะพุ่งเข้าใส่เราถูกเพื่อนเอาตัวที่หนากว่ามาบังไว้ ส่วนตัวเรายังคงยืนนิ่งๆอยู่ตำแหน่งเดิมไม่ได้ก้าวถอยหลบหรือเดินหนีไปไหน

           เราเชิดหน้าเล็กน้อยแล้วปรายยิ้มตรงมุมปากจางๆ


           “ถ้าเจเจอร์อยากคุยกับเราจริงๆ เขารู้ว่าต้องทำยังไง”

           “แต่....”คนชื่อกายอึกอักทั้งที่ยังยืนเอาตัวขวางตัวเพื่อนอีกคนที่เหมือนจะยังสงบสติอารมณ์ไม่ได้เอาไว้เหมือนเดิม

           “เราไม่ใช่คนที่ชื่นชอบการถูกจูงจมูกที่พวกคุณนึกอยากจะให้ไปด้วยก็จะเดินตามไปง่ายๆเหมือนคนไม่มีหัวคิด...... เจเจอร์ไม่ได้บอกเหรอ?”

           “แต่ว่า........”

           “ถ้าเจเจอร์อยากคุยกับเราจริงๆก็ให้เขามาหาเราเอง ในเมื่อเรากับเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรต่อกันแล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เราจะต้องทำตามความต้องการของเขาอีก”


           “แค่ผมมารับวิวด้วยตัวเอง เท่านั้นก็พอใช่มั้ยครับ?”


           เราชะงักในขณะที่คนชื่อกายมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นมาแทบจะในทันที สายตาของเขามองเลยข้ามไหล่ของเราไป... ต่อให้ไม่ต้องหันกลับไปมองตามเราก็รู้ดีว่าคนที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังของเราเป็นใคร

           สัมผัสอุ่นแตะลงบนหัวไหล่ข้างขวาแรงบีบคลึงเบาๆแต่กลับรู้สึกถึงความหนักแน่นมากกว่าจะโอบโลมด้วยความอ่อนโยน ลมหายใจร้อนเป่ารดกกหูพร้อมกับสัมผัสชื้นที่ไล่เลียติ่งหูไปมาคล้ายการหยอกเย้าอย่างที่ ‘เขา’ ชอบทำกับเราบ่อยๆ...


           “ในเมื่อเจร์ก็มารับวิวด้วยตัวเองแล้ว วิวยังจะใจร้ายไม่ยอมคุยกับเจร์จริงๆหรือครับ...”

           “...”


           เมื่อเราไม่ตอบเขาเลยหมุนตัวเราให้หันไปประจันหน้ากับเขาตรงๆแทน ใบหน้าหล่อเหลาคุ้นเคยมีรอยยิ้มชวนให้ใครหลายคนหลงใหลประดับอยู่ไม่ต่างจากแต่ก่อน ....ไม่ต่างแม้กระทั่งแววตาคมดุจเหยี่ยวที่ทั้งที่ก็ไม่ได้เป็นประกายแพรวพราวส่อความเจ้าชู้อะไรแต่กลับส่งผ่านความร้อนแรงมาให้ราวกับเขากำลังใช้สายตานั้นมองสำรวจร่างกายที่เปลือยเปล่าของเราอยู่อย่างไรอย่างนั้น

           ยังคงความเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์อย่างร้ายกาจไม่เปลี่ยนแปลง

           เราเหลือบมองฝ่ามือใหญ่ที่ยกกอบกุมแก้มนุ่มข้างซ้ายของเราอย่างทะนุถนอม ก่อนที่จะเงยขึ้นสบกับดวงตาคู่คมส่อประกายลึกซึ้งยามจดจ้องมาที่ดวงหน้าของเรา...

           น้ำเสียงทุ้มเอ่ยร้องขอคล้ายกับกำลังวิงวอนเว้าวอนกัน

           “วิวครับ ช่วยรับฟังเรื่องนี้หน่อยได้ไหม แล้วหลังจากนั้นเจร์จะไม่มายุ่งหรือตื้ออะไรวิวอีก ...แค่วิวยอมฟังเจร์อีกแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น

           .......นะครับ”

           .

           .


           เรากับเขานั่งนิ่งๆกันมาได้สักสิบนาทีได้แล้วล่ะมั้ง เขาไม่พูดอะไรออกมาในขณะที่เราเองก็ไม่ได้เร่งซักไซ้เอาความอะไรจากเขา

           คนที่อยากพูดคือเขาไม่ใช่เราสักหน่อย บอกไว้ก่อนแล้วว่าเรามีเวลาให้แค่ยี่สิบนาที หากเขาอยากจะทำให้เวลาที่เราสละให้เสียไปโดยเปล่าประโยชน์ก็ช่างเขาประไร

           วันนี้ร้านนมนมข้างคณะของโตยธาร อืม...ก็คณะเดียวกันกับเจเจอร์นั่นหละ ค่อนข้างจะให้บรรยากาศที่มาคุและอึมครึมมากกว่าจะผ่อนคลายเหมาะสำหรับการมานั่งจิบกาแฟพักผ่อนสมองอย่างที่ควรเป็น เพราะในร้านมีเพียงเรากับเจเจอร์แค่สองคน ส่วนลูกน้อง อ่า....ไม่สิ เพื่อน ของเจเจอร์สองคนยืนรออยู่นอกร้าน เรายกถ้วยนมร้อนขึ้นจิบพลางมองสองคนนั้นที่ยืนเฝ้าเจ้านายอยู่หน้าประตูร้านแล้วกระตุกยิ้มออกมาหน่อยๆ

           ดูไปแล้วก็เหมือนกับสุนัขรับใช้ผู้ซื่อสัตย์จริงๆนั่นแหละ



           “ความจริงแล้วผมกับสายน้ำไม่ได้เป็นแฟนกัน ไม่สิ เราไม่เคยแม้แต่จะรักกันในแบบนั้นด้วยซ้ำ”

           เราชะงักมือที่กำลังจะส่งนมร้อนที่เริ่มกลายเป็นนมอุ่นเข้าปากอีกครั้งเล็กน้อยก่อนที่จะเอียงแก้วจิบนมต่อแล้ววางแก้วลงบนแผ่นรองกันความร้อนตำแหน่งเดิมบนโต๊ะ เราท้าวคางมองออกไปนอกกระจกใส ถามออกไปเบาๆคล้ายกับไม่ได้ใส่ใจในคำบอกเล่านั้นของเจเจอร์สักเท่าไหร่

           “บอกเราทำไม”

           “ผมแค่อยากให้วิวรู้จักผู้ชายคนนั้นเอาไว้ก่อนที่จะตัดสินใจคบกับคนแบบนั้นต่อ”

           “เราจะคบหรือไม่คบกับใคร บางที...เราก็คิดว่ามันไม่เกี่ยวกับคนอื่น”เราหันกลับไปมองเจเจอร์ที่ยังคงมีสีหน้าเป็นปกติแต่ดวงตาคมกลับวาววับ เรายกยิ้มน้อยๆแล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ปุนวมนุ่มหลัง “ว่าต่อสิ เรื่องที่เจเจอร์อยากให้เรารู้น่ะ”


           เจเจอร์หัวเราะออกมาเบาๆก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นจะนิ่งขรึมเหมือนเดิม ถ้าถามว่าเราอยากรู้มั้ย? ไม่เลยสักนิด แต่สิ่งที่เราสนใจคือ เจเจอร์ต้องการที่จะบอกอะไรเรากันแน่ และเขา....มีจุดมุ่งหมายอะไรแอบแฝงหากเราได้รู้เรื่องราวที่เขากำลังจะพูดออกมาแล้วกัน?

           เราไม่มีความคิดที่ว่าจู่ๆเขาก็แค่อยากอยู่ตามลำพังกับเราอีกสักนิด ต่อให้เป็นเรื่องไร้สาระขนาดไหนเขาก็พร้อมที่จะเอามาเล่าให้เราฟังเพื่อยื้อหรือต่อเวลาอะไรเทือกๆนั้นหรอก ไม่เอาหน่า คนอย่างเจเจอร์เนี้ยนะที่จะทำอะไรที่มันงี่เง่าแบบนั้น

           อย่างน้อยเราก็สัมผัสได้ถึงความจริงจังในน้ำเสียงเข้มของเขาล่ะนะ

           ส่วนเรื่องจะจริงใจสักแค่ไหนก็เป็นอีกส่วน


           “สายน้ำเป็นคนที่ถึงแม้ภายนอกจะดูจืดชืดไร้สีสันไปสักหน่อย แต่พอลองได้คบด้วยแล้วเขาก็ถือได้ว่าเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง ..ดีมากเท่าที่ผมเคยคบมาเลยด้วยซ้ำ หึ เรารู้จักกันได้เพราะงานกลุ่ม วิวก็น่าจะรู้ว่าผมไม่ค่อยสนเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่”

           เราเงียบแต่ก็พยักหน้าตอบรับไป เจเจอร์ก็คล้ายกับเราเพียงแต่เราถ้าไม่สนก็คือไม่สนในขณะที่เจเจอร์หากได้ถูกกระตุ้นมากๆ ก็จะกลายเป็นคนที่เอาการเอางานคนหนึ่งเหมือนกัน แล้วถ้าเราเดาเนื้อเรื่องต่อไปไม่ผิด.....


           “สายน้ำช่วยผมทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องงานกลุ่มหรืองานเดี่ยว เขาไม่ได้ช่วยทำให้ทั้งหมด แต่มักจะคอยเตือนผมอยู่เสมอ ทุกการกระทำที่ผ่านมาที่ผมคบกับเขา ถึงจะไม่ใช่ในฐานะแฟนหรือคู่นอนเหมือนกับคนอื่นที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่สายน้ำสำหรับผมแล้ว.... การมีเขาเป็นเพื่อนหรือแม้กระทั่งไปไหนด้วยกันกับเขามันทำให้ผมรู้สึกสบายใจมากกว่าจะต้องมาคอยปั้นหน้าตอนอยู่กับคนอื่น เพราะแบบนั้นทุกคนเลยมักจะเห็นผมไปไหนมาไหนกับเขาเสมอ และก็คงจะเพราะอย่างนั้นล่ะมั้งเลยพากันลือไปผิดๆเกี่ยวกับสถานะของผมกับเขา

           ตอนนั้นหากจะเรียกว่าหลงเพื่อนใหม่ก็คงจะไม่ผิดนัก แต่ผมไว้ใจเขามาก ....และเพราะไว้ใจมากเลยไม่ทันได้ระวัง ใครจะไปคิดล่ะจริงมั้ย? จู่ๆวันหนึ่งผมก็ได้รู้ความจริงบางอย่าง เป็นความจริงที่ผมไม่เคยนึกเชื่อจนเขาหลุดสารภาพออกมาเอง”


           “...”


         “สายน้ำเป็นพี่น้องคนละแม่กับผม ...เรามี 'พ่อ' คนเดียวกัน”


           .

           .


           ร้อน

           เราหยีตาลงเล็กน้อยเมื่อแสงจากดวงอาทิตย์ลอดผ่านง่ามนิ้วจากฝ่ามือที่ยกขึ้นบังความร้อนแรงจากแสงที่กำลังแผดเผาไปทั่วพื้นที่มาปะทะเข้ากับดวงตาของเรา ถอนหายใจน้อยๆรู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวจนน่าหงุดหงิด

           วันนี้อาจารย์งดคลาส ให้นักศึกษารับรู้กันเองจากข้อความที่เขียนเอาไว้บนไวท์บอร์ดหน้าห้องเรียน หลายคนโอดครวญ หลายคนสาปแช่งหักกระดูกอาจารย์ผู้สอนกันสนุกปาก ส่วนบางคนแทบทรุดเพราะไม่ได้หลับไม่ได้นอนจากการท่องตำราเรียน เนื่องจากวันนี้มีควิซท้ายคาบแถมยังมีส่งรายงานเดี่ยว อืม...คะแนนน่าจะสัก 10% ของทั้งหมด 100% ล่ะมั้ง?


           ตลกดี ที่เราเองไม่ได้จะแทบทรุดเพราะตรากตรำทำงานหรืออ่านหนังสือ แต่เป็นเพราะอยู่ร่วมรักกับโตยธารในห้องน้ำนานเกินไปเท่านั้น ทั้งยังต่อที่เตียงอีก 2 รอบเห็นจะได้ โตยธารอึดเป็นที่น่าพอใจสำหรับเราก็จริง ความจริงแล้วเราไม่นึกหรอกว่าวันต่อมาอาการไข้จะมารุมเร้าตัวเราทั้งที่ก็ไม่ได้เกิดอาการที่เรียกว่า ‘ไข้กิน’ มาตั้งนานแล้ว อาจจะตั้งแต่ตอนมัธยมต้นเลยล่ะมั้ง

           โทรบอกอเล็กซ์แล้วแต่เขาติดธุระเยี่ยมเพื่อนอยู่สำนักงานนักสืบอะไรสักอย่าง ไม่ใช่เพราะไม่อยากรบกวนเวลาพบปะเพื่อนเก่าของอเล็กซ์แต่เพราะเรามีเป้าหมายแล้วต่างหาก


           ส่งข้อความไปอ้อนโตยธารแล้วเรียบร้อย คงอีกสักประมาณชั่วโมงครึ่งกว่าๆได้เขาถึงจะเลิกเรียน แต่เชื่อเถอะว่าอีกไม่นานเขาต้องมาโผล่ที่คณะของเราแน่ๆ....

           ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อในสิ่งที่ได้รับรู้มาจากเจเจอร์ ถึงจะดูออกว่าเขาไม่ได้โกหกหรือปั้นเรื่องขึ้นมาเพื่อเรียกความสงสารจากเราก็ตาม แต่มีหลายอย่างในสิ่งที่เจเจอร์เล่าให้ฟังยังมีสิ่งที่เรียกว่าช่องโหว่ของความไม่สมเหตุสมผลอยู่ แล้วอีกอย่าง....สิ่งที่เรารับฟังมันก็เป็นแค่ความข้างเดียวจากเจเจอร์ด้วย


           หากให้เราปักใจเชื่อความจากปากเจเจอร์เลยมันก็ดูจะอยุติธรรมสำหรับโตยธารไปสักหน่อย....

           ..........ถึงแม้ว่าเราจะไม่ค่อยสนว่าจริงๆแล้วความจริงระหว่างสองคนนั้นเป็นมายังไงกันแน่ก็เถอะ


           สำหรับโตยธาร เราไม่ได้รู้จักเขาไปมากกว่าใครที่อาจจะรู้จักเขามาก่อนอย่างเช่นเจเจอร์ก็ตาม แต่ยังไงแล้ว... โตยธารก็คือโตยธารอยู่ดี เจเจอร์อาจจะไม่ได้โกหกเราเรื่องที่เล่าให้ฟังก็จริง ในขณะเดียวกันตลอดเวลาที่อยู่กับโตยธารเราก็สัมผัสไม่ได้ถึงความหลอกลวงเช่นเดียวกัน

           .

           โตยธารอาจจะมีด้านที่เรายังมองเห็น ....หรือเขาอาจไม่ต้องการให้เราเห็น ?อยู่

           .


           “เพราตา ขอคุยเรื่องรายงานกลุ่ม... เฮ้ย! ระวัง!!”

           เพราะถูกใครบางคนเรียกเอาไว้เราจึงชะงักขาที่กำลังจะก้าวลงบันไดจังหวะนั้นดวงตาที่เคยมองเห็นกลับมืดสนิท รู้สึกเย็นเฉียบที่ศีรษะและคล้ายกับศีรษะทั้งศีรษะถูกเหน็บชากินตลอดไปจนทุกส่วนของร่างกาย

           ในช่องท้องเสียววูบคล้ายกำลังตกจากที่สูง และก็คงจะเป็นอย่างนั้นในเมื่อภาพสุดท้ายที่ตาเรามองเห็นคือขั้นของบันได...

           .

           .

           อ่า .....ขั้นบันไดเหลืออีกแค่ไม่กี่ขั้น ตกลงไปเราคงไม่เจ็บมากนักหรอก .....มั้ง?

           ก็อาจจะมีเจ็บหรือระบมบ้าง แต่ก็คงไม่มาก...........

           .

           .

           “เพราตา!”


           ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน อาจจะเป็นอาการเพ้อเพราะพิษไข้ แต่...

           .............อยากให้เสียงสุดท้ายที่ได้ยินมาจากโตยธารอยู่เหมือนกัน.

✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦

26 / 04 / 2015
จากตอนที่แล้วชอบจังเลยค่ะคำนิยามคำว่าเมะในเรื่องนี้สำหรับคุณ นักอ่านแต่ละท่านตอบได้โดนใจบันมาก55555
ปมเริ่มเฉลยออกมาแล้วค่ะ แล้วหลังจากนี้มันก็จะค่อยๆมาทีละนิดเป็นสเต็ปกันไป อยากจะบอกให้รู้ไว้ก่อนว่า.....
เรื่องทุกเรื่อง การกระทำทุกอย่างของตัวละครมีเหตุและผลของการกระทำอยู่นะคะ
ทั้งเรื่องที่เจเจอร์เข้าหาน้องเพราตาจนลงเอยในสถานะคู่นอนในที่สุด(แล้วก็ถูกน้องเพราตาเขี่ยทิ้งอย่างไม่ใยดีในเวลาต่อมาไม่นาน*หัวเราะ*)
หรือแม้กระทั่งเรื่องที่น้องโตยธารทำข้อตกลงเรื่องเจเจอร์กับน้องเพราตาตั้งแต่ตอนแรก ตลอดไปจนเรื่องที่ยอมให้น้องเพราตาเบิกทางสวรรค์ก็ตาม

ไม่ต้องห่วงค่ะอ่านไปเรื่อยๆเหตุผลทุกอย่างจะเฉลยออกมาให้ได้จับจุดกันเอง

ส่วนตอนต่อไป.....น้องเพราตาเขาไม่สบายค่ะ ไม่สบาย.....เพราตาไม่สบาย...........หึหึ*หัวเราะน้ำหมากกระจาย*


มิสบัน.

[Akikojae]

เพราตาไม่สบาย และคนอ่านกำลังจะได้กินมาม่า
อิเจเจอร์นี่เล่นสกปรกมาก เขาไม่เอาก็ไปให้พ้นๆสิวะ
หวังว่าวิวกับน้ำจะผ่านมันไปได้ ไฟท์ติ้งงง
 

[Mouse2U]

ขอจิ้มก่อนนะค้าา..^^
***

หวังว่าน้องน้ำจะวิ่งติดสปีดมารับตัววิวทันนะค้า ฟู่ววๆ~ ถ้าเรื่องที่เจเจอร์พูดมาเป็นความจริง ไม่แปลกใจเลยค่ะว่าทำไมน้องน้ำถึงติดที่จะเจ้าเล่ห์หน่อยๆ แบบนั้น อ่า~ เลือดในกายครึ่งหนึ่งเหมือนกันนี่เองสิน้าา..

[❣☾月亮☽❣]

    อ๊ากกก. น้องน้ำจ๋า. ช่วยวิวด้วยนะ
ว่าแต่นังเจร์นี่ยังน่ารำคาญเหมือนเดิม. พี่น้องกันเขาทำกันแบบนี้เหรอ. ไม่น่าเชื่ออย่างแรงอะ

[Storm_Dragon]

่อยยยยยยยยยยยยยยยยยย แซ่บค่ะะะะะ อยากอ่านต่อมากเลยค่ะคุณณณณ   

เพราตาไม่สบายยยย เพราตาไม่สบายยยยยยยยยยยยยย

น้องน้ำขาาาาาา มาหาเพราตาเร๊วววว โมะๆๆ /แค่ก

อ๋อยยย เดาทางไม่ถูกเลยค่ะว่าจะไปทางไหนบ้าง ;^; สู้ๆนะคะ เชียร์อยู่ รออยู่ 

[grimace]

ขอให้น้ำมาดูแลวิวอย่างใกล้ชิดเลยนะะะะะ คึคึ
รอติดตามเรื่อยๆจ้า รอให้เนื้อหาเล่าออกมาเรื่อยๆ
เพื่อไขข้อสงสัยในเรื่องหลายๆเรื่อง อิอิ

[ciaiwpot]

น้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาทันไหม

[myonlyone]

หวังว่าคงไม่ได้เอาน้องเพราตาลากเข้าไปเอี่ยวกับเกมอะไรของทั้งสองคนหรอกนะ?!
แต่อย่างน้อยโตยธารก็ใจเต้นตึกตักแล้วละน่า หยวนๆก็แล้วกัน
แล้วก็แอบคิดว่าน้ำช่างลงทุน ยอมให้วิวจิ้มนี่ เหตุผลที่ยอมมันคืออะไร
ส่วนเจเจอร์...ฉันอ่านนายไม่ออกฮ่ะ
สุดท้ายก็ยังแอบสงสัยที่น้ำคิดในใจว่าตัวเองอยู่สูงเกินกว่าวิวจะแตะต้องได้นี่มันคืออะไร คาใจมากค่ะ

[Bk borz.]

อยากอ่านตอนต่อไปเป็นคนที่ถ้าต้นเรื่องไม่น่าสนใจก็จะไม่อ่านทันทีแต่เรื่องนี้ชอบมากและอยากให้มาต่อบ่อยๆอย่าหายไปเลยน่ะโบใจคอไม่ดี.❤

[QXanth139]

วิวไม่สบายอย่างนี้น้ำต้อง 'ดูด' ไข้ออกนะ

[valenna yy]

บอกเลยยย ชอบเรื่องนี้มากก
มาเฝ้ารอทุกๆชั่วโมงเลยนะคะคนเขียน

[Rumraisin]

น้องวิวไม่สบายๆๆ    
น้องน้ำมาให้ทันนะ ดูแลกันดีๆนะ