หัวข้อ: วีน... 'ตัวพ่อ' >>> ตอนจบ ++ P.15 !!!!! [ 10 / 1 / 2014 ] <<<

[oilzii]

ช๊อบชอบ

[Minerva]

ถ้าเกิดเรื่องนี้มีตัสร้าย คงไม่พ้นเหมือนสองคนแรกนั้น
ที่คิดจะลองดีแล้วหมดหดเวลาเจอของจริง เท่านั้นเอง
เฮ้อ นายเอกเรา ยิ่งกว่านางร้าย (หัวเราะ)

[gayraygirl]

ต่อไปนี้อินไม่ต้องจอห์นวีนเอง 

[pipoo]

อยากอ่านต่ออชอบอิน อ๊ากไอดอล 

[bulldog17]

เป็นชุด 55555

[sulsul]

เอ่อะ...เชื้อออสโมซิสทางน้ำลาย 5555
หลังจากนี้เถียงกันหูดับแน่ๆ คนรอบข้างนะ 555

[ณ ที่เดิม™]

สงสัยไอ้โรคขี้วีนนี่จะติดต่อทางน้ำลาย 555 

[P-o-r-m-u-h-M]

ตอนจบ



“อือ...พะ..พอก่อน”เสียงเล็กร้องห้ามคนตัวใหญ่กว่าที่คร่อมร่างกายของเขาอยู่ตอนนี้

“ว่าไงครับตัวเล็ก”เรียกซะหวาน อินเบ้หน้าหมั่นไส้ แต่ลึกๆก็เขินอยู่เหมือนกั หลักฐานคือสีเลือดฟาดที่แล่นริ้วมารวมกันที่โหนกแก้มเล็กๆทั้งสองข้าง

ฟอดดดดด

อดใจไม่ไหวจริงๆ อินมันจะน่ารักเกินไปแล้ว! !

“พรุ่งนี้มีเรียนนะ”บอกเสียงเบา อารมณ์ชักจะคุมไม่อยู่ ยิ่งไอ้ปากที่ยิ่งกว่าปลิงของคนข้างบนที่ไซร้ไปทั่วทั้งหน้ายิ่งทำให้สัมปชัญญะเลือนหายเข้าไปทุกที

“อืม...นิดเดียวนะ วันนี้อินน่ารักมากเลย”จอห์นพูดกล่อม ไม่ได้เอาใจเฉพาะตอนที่อยู่บนเตียงหรอกนะ แต่วันนี้อินน่ารักจริงๆ เพราะเจ้าตัวไปนั่งรอเขาหน้าห้องเรียน ทำเอามีกำลังใจในการเรียนขึ้นมามากโขเลยล่ะ

หนุ่มลูครึ่งก้มหน้าลงไปทำภารกิจต่อโดยการพรมจูบตามซอกคอและใบหน้า มือสองข้างก็พร้อมใจนวดตามผิวขาวเนียนนุ่มมืออย่างเพลิดเพลิน

ตรงหน้าของนายจอห์นคือภาพของแมวน้อยที่มีเพียงเขาที่ได้เห็น ดวงตากลมโตมีน้ำในตาคลออยู่ แลดูเหมือนเชิญชวนเป็นพิเศษ ยิ่งปากบวมๆจากการตะโบมด้วยปากของตัวเองยิ่งดูเซ็กซี่ขึ้นอีกเท่าตัว

“อือออ...จอห์น...”อินครางทันทีที่ถูกกอบกำส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้

“เรียกพี่จอห์นให้ชื่นใจหน่อยได้มั้ยครับ...พูดกับพี่เพราะๆนะ พี่ชอบ”เป็นความต้องการส่วนตัว ที่จริงจรไม่ได้นึกรำคาญท่าทางจอมเหวี่ยงจอมวีนอะไรอย่างแต่ก่อน ตอนนี้จะรูปแบบไหนจอห์นมันก็หลงหัวปักหัวปำ แต่ตอนนี้อินกำลังเป็นลูกแมวนี่

ลูกแมวต้องขี้อ้อน...น่ารัก...

“...พี่จอห์น...”เสียงเล็กครางเรียกอย่างลืมตัว ความสุขผ่านมือใหญ่ทำให้ตอนนี้สั่งอะไรอินก็ทำตามไปหมดนั้นแหละ! !

“เด็กดี”ชมแล้วจูบเข้าที่ขมับก่อนจะใช้อีกมือที่ว่างช้อนสะโพกเล็กเข้ามากระชับกับหกน้าท้องของตัวเอง แถมยังเผลอครางออกมาเองเมื่อโดนสัมผัสนิ่มจากบั้นท้ายทับเข้ากับเจ้าจอห์นนี่จูเนียร์ซะด้วย

“พี่จะเข้าไปแล้วนะครับที่รัก”ร้องเตือนกับคนที่อยู่ใต้ร่างให้เตรียมพร้อมรับมือ แม้จะมีอะไรๆกันมาหลายครั้งแต่สำหรับรูปร่างเล็กๆของอิน ของของจอห์นมันก็ใหญ่ไปอยู่ดีนั้นแหละ

“อ่ะ...อ๊ะ....อ๊า”ปากบางกัดกลั้นความเจ็บจนห่อเลือดบวมเปล่งซะยิ่งกว่าเดิม คนข้างบนเห็น กระซิบบอกให้คนตัวเล็กเปลี่ยนมากัดไหล่หนาของตัวเองแทน

อย่างที่บอก ตอนนี้จอห์นสั่งอะไรอินก็ทำตามหมด...

“อ๊า...อิน...ที่รัก”จอห์นส่งเสียงสุขสม สัมผัสเจ็บแสบที่ได้รับเพิ่มมาเหมือนเป็นตัวกระตุ้นสัญชาตญาณให้ลุกโชนมากยิ่งขึ้น ยิ่งตอนนี้สะโพกหนาของตัวเองเริ่มเคลื่อนไหว ปากเล็กก็ยิ่งกัดซะเต็มแรงจนเหมือนได้กลิ่นคาวโชนขึ้นจมูกจอห์นยิ่งรู้สึกดี

...ซาดิสชัดๆ...

นึกได้แบบนั้นก็ขำตัวเอง แต่ก่อนยังเป็นคนที่ใช้เซ็กส์เป็นแค่เครื่องมือระบายความใคร่เฉยๆ แต่เพราะตอนนี้คนตรงหน้าคืออิน...อินทรีย์ เจ้าจอมวีนจอมเหวี่ยงที่แสนน่ารักคนนี้ เซ็กส์เลยไม่ใช่แค่ระบายความใคร่แต่เหมือนว่าเป็นอะไรที่ช่วยปลุกปั้นความรู้สึกภายในใจที่ไม่เคยเกิดขึ้นให้เด่นชัดขึ้นมา

...ความรัก...

“พี่รักอิน...รักนะ”คิดได้ก็บอกทันที อินทรีย์ได้ยินก็เผลอหน้าแดงมากกว่าเดิมทั้งๆที่ยังกอดคอแถมด้วยกัดไหลของจอห์นซะแน่น

เสียงเนื้อกระทบกันยิ่งแรงและดังกว่าเดิม จากตอนแรกที่มีแค่จอห์นที่เป็นฝ่ายโยกย้ายควบคุมจังหวะรักกลายเป็นว่าตอนนี้สะโพกเล็กส่ายรับแล้วคอยสอดประสานให้ถูกจังหวะกันมากยิ่งขึ้น เสียงครางไม่เป็นศัพท์หลุดจากปากของทั้งคู่อย่างไม่มีใครยอมใครราวกับใครเสียงเบากว่านั้นคือผู้แพ้ 

คำสั่งที่ว่านิดเดียว...คงจะไม่เป็นผล...เมื่อค่ำคืนนี้ยังมีเวลาอีกยาวนานนักให้ทั้งคู่ได้เอื้อนเอ่ยคำว่ารักผ่านทางกาย...

◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌

เช้าของวันที่ไม่ค่อยสดใสเท่าไรนักของชาวคณะนิติศาสตร์ เพราะให้ตายเถอะ! ! เหมือนว่าคู่รักขาวีนประจำคณะจะทะเลาะกันมาแต่เช้า บางคนมองแล้วสนใจ...แต่เกือบทุกคนมองแล้วอยากจรลีหนีไปให้ไกลๆ ไม่ติดว่ารอเรียนเซคเช้ารับรองว่าจะไม่อยู่ตรงนี้ให้เสี่ยงโดนลูกหลงเด็ดขาด

แล้วใครคือคนที่เสี่ยงมากที่สุด... ! !??

แน่นอนว่าหนีไม่พ้นสองเพื่อนรักของนายอินทรีย์แน่นอน! !

“ไปนั่งไกลๆได้มั้ยจร? ก็รู้อยู่ว่ากำลังอารมณ์ไม่ดี ไม่อยากจะเถียงอะไรด้วยตั้งแต่เช้าหรอกนะ ตอนเช้าๆอยากจะอยู่นิ่งๆเงียบๆแต่มึงชอบมาขัดอารมณ์ให้กูต้องหงุดหงิดอยู่เรื่อย ถามจริงๆเถอะนะว่าเป็นโรคจิตหรือไงถึงต้องมาทำตัวเป็นไม้ปัดฝุ่นคอยปัดคอยเช็ดเหี้ยอะไรกูนักหนา ถ้ากูจะสกปรกก็เพราะมึงนั้นแหละ! ! มือก็ไม่รู้ไปหยิบไปจับอะไรมาบ้าง เข้าห้องน้ำล้างขี้ล้างตูดบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้”อินรัวใส่คนที่ทำหน้ามึนเดินกอดหนังสือเล่มใหญ่ของคนรักอยู่ในอก เชิดหน้าฟังคนบ่นอย่างมีความสุข

“อ่ะ น้ำดื่ม”นายยื่นขวดน้ำไปให้อินอย่างรู้หน้าที่

“แล้วน้องอินจะอะไรมากมายว่ะครับ น้องอินที่รักต้องเข้าใจพี่จอห์นบ้างดิว่ะว่าคนรักกันมันก็อยากจะมีมุมน่ารัก กุ๊กกิ๊ก วิ๊ดวิ้วเหมือนคนอื่นเขาบ้าง นี่อะไรว่ะ! ! วันๆแม่งเอาแต่บ่นแต่ว่ากูตลอด ถามจริงเถอะนะว่าไม่บ่นไม่ด่าซักวันมันจะตายให้ได้ใช่มั้ย ถ้าใช่นู้นเลย! ! ลงไปชักดิ้นชักงอได้เลยเอาเลยอิน! ! ไม่ต้องทำหน้างอเลยนะอิน พี่พูดความจริง พี่ไม่อยากจะมาทะเลาะกับอินเหมือนกันแหละ อยากจะเอาเวลาทะเลาะไปบร๊ะจ๊ะบร๊ะฮึ่ยมากกว่า! !”

“อ่ะพี่จอห์น น้ำพี่”บาสยื่นขวดน้ำอีกขวดให้อย่างรู้หน้าที่เช่นกัน

“ขอบใจ”

“ไอ้ลามก! ! วันๆนี่มึงคิดแต่เรื่องแบบนี้รึไงห๊ะ นี่มึงเห็นกูเป็นตัวอะไรไอ้สัส! ! กูไม่ใช่ตุ๊กตายางนะไอ้เหี้ย! ! กูว่ามึงควรไปหาจิตแพทย์แล้วล่ะ ไปเร็วๆได้ยิ่งดี นับวันมึงมากขึ้นมากขึ้นทุกวันแล้วนะไอ้จร! !”

“เชี่ยไรครับที่รัก! มึงอย่ามาดราม่าได้มั้ยอิน กูไม่ได้คิดว่ามึงเป็นตุ๊กตายางหรืออะไรทั้งนั้นแหละ กูแค่รักมึงผิดหรือที่กูอยากจะมีอะไรกับคนที่กูรัก ถ้ากูไม่รักกูไม่อยากมีอะไรกับมึงหรอกโว้ย! !”

“ถุย! ! ไอ้จรจัด มึงอย่ามาทำเป็นพูดดี ฮึ! ! บอกว่าไม่รักไม่มีอะไรด้วย แสดงว่าอีพวกผู้หญิงผู้ชายที่ตามหาเรื่องกูเนี้ยมึงรักทุกคนเลยใช่มั้ยห๊ะ?? มึงเป็นคนมากรักขนาดนั้นเลยใช่มั้ยไอ้จรจัด! ! กูไม่น่าหลงเชื่อคำพูดมึงเลยจริงๆให้ตายเหอะ ที่มึงบอกว่ารักกูมึงก็แค่โกหก! !  ออกไปเลยไอ้เหี้ย! ! ไม่ต้องมาแตะกู! ! ไป๊! !”

“อ่ะ ผ้าเช็ดหน้าพี่”บาสส่งผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กสีฟ้าอย่างรู้หน้าที่อีกครั้ง

“โอ๋ๆ...อย่าร้องดิอิน บอกแล้วไงว่าอย่าดราม่า อินก็รู้ว่าพี่คิดยังไงกับอิน จะให้บอกกี่ครั้งว่าพี่รักอิน รักอินแค่คนเดียว กับคนอื่นที่เคยมีอะไรด้วยก็ไม่เคยจะอยากถูกเนื้อถูกตัวอะไรมากมายขนาดนี้เลย นี่เพราะเป็นอินนะพี่ถึงได้เป็นแบบนี้ ไม่ร้องนะคนดี...นิ่งนะ”

“ใครร้อง! ! กูเนี้ยนะจะร้อง เฮอะ มึงสำคัญตัวผิดไปแล้วไอ้จรจัด คนอย่างกู อินทรีย์! ! ไม่มีทางจะมาเสียน้ำตาให้ไอ้ผู้ชายอย่างมึงหรอกนะ กูอยากจะกระทืบๆๆๆ กระทืบมึงให้แหลกคาตีน กวนตีนก็เท่านั้น จัญไรก็เท่านี้ ทั้งโรคจิตทั้งนิสัยเสีย ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ! !”


“นี่กูรักคนอย่างมึงไปได้ยังไงกันว่ะ”


จอห์นยิ้มกริ่มกับคำสารภาพรักของคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด มีความสุขตลอดพอมองข้ามคำด่าของอินไป คนรอบข้างเองก็เริ่มจะชินชากับพวกเขาสองคนมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งพวกคนที่เคยควงๆก็ไม่มาตอแยให้วุ่นวายใจ

ได้รับอานิสงค์มาจากเสียงล่ำลือของเจ้าจอมวีนแท้ๆ

“พี่ก็รักอิน...แต่พี่รู้นะว่าทำไมถึงรักอิน...”ไอ้คุณจรจัดทำตาเชื่อม ก้มลงไปกระซิบเบาๆหวังจะให้ได้ยินกันสองคน


“...เพราะอินน่ารักยังไงล่ะ...”











“ไอ้บาส...”นายสะกิดเพื่อนสนิทที่เดินตามหลังคู่รักบันลือคณะ บาสหันมาขมวดคิ้วเชิงถามว่ามีอะไร
“มึงว่าเรื่องนี้ควรจบได้แล้วป่ะว่ะ?”

“ห๊ะ! ! ว่าอะไรนะ! !”บาสทำหน้าฉงน ตะโกนถามนายเสียดัง

“กูบอกว่า ควรจบยังว่ะเรื่องเนี้ยยยย! ! !”

“ห๊ะ...ไม่ได้ยินโว้ยย...โอ้ย! !”นายตบหัวเพื่อนจนหน้าทิ่มบ่งบอกถึงความแรง ก่อนจะสอดไปที่หูทั้งสองข้างของบาสแล้วหยิบจุกยางที่ใส่ไว้ออก...

...กันหูดับเวลาอยู่กับอินและจอห์น...

“เฮ้อ ถ้าเราต้องทำกันถึงขนาดนี้กูว่าจบเหอะ”นายทำสีหน้าเหนื่อยหนาย เขาเองก็ใส่เหมือนไอ้บาส เพื่อนอีกคนทำหน้าเข้าในมือใหญ่วางบนบ่าที่ความสูงใกล้เคียง พยักหน้าน้อยๆด้วยความรันทด

“เออ...จบเหอะ”

และเรื่องราวของสองหนุ่มผู้น่าสงสารก็จบ ม่านสีแดงที่ค่อยปิดตัวพร้อมๆกับมลพิษทางเสียงทำเอาต้องยัดจุกยางเข้าที่เดิม พร้อมกับคำปรามาสไว้ในใจ

...ดีแล้วที่สองคนนั้นมีลูกไม่ได้...สงสารเด็ก

...แต่ก่อนหน้านั้น...สงสารตัวเองก่อนดีกว่า T_______T! !






// ก่อนอื่นขอโทษหนักๆเลยครับ อยากจะหัวเราะตัวเองสุดๆเลย

เพราะนึกว่าตัวเองอัพตอนจบไปแล้วก่อนที่จะจรลี เลยไม่ได้สนใจ

วันนี้พึ่งได้คอม เปิดแล้วแทบกรี๊ดด 

นี่ลงทุนปลุกพี่ชายให้ส่งเมลล์ให้เลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆ

// ปล จบแบบนี้จะเป็น bad end มั้ยน้อ 

[sakiko]

เกือบล่ะ  อีกนิดจะหวานล่ะเชียว

[B52]

  :pig4:หลายๆเลย อ่านเรื่องนี้จบรู้จักคำด่าไปหลายเลย แหมตอนจบยังด่ากันไม่จบเลยเราควรจะสงสารสองเพื่อนของอินใช่ไหม

[indy❣zaka]

ตกลงเค้าทะเลาะกัน  หรือเค้าจีบกันล่ะนั่น 
คู่นี้ก็เนอะ หวานแบบแปลกๆยันจบเรื่องเลย 555+


ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆแบบนี้นะคะ   
แต่อยากได้ตอนพิเศษอีกสักนิดดด  จะได้แก้คิดถึงวาจาอันไพเราะหวานหู(?)ของน้องอิน  เอิ้กกกกก
 

[maru]

จอห์นอินพอกันเลยนะนั่น

[cakecoke]

555 

[shikyu3211]

ลิ้นกะฟัน มันฟาดฟันกันทุกวันเลยนะ

[mystery Y]

จบแบบนี้แหละดีแล้ว สไตล์อิน-จอห์น ฮ่ะๆ

[lizzii]

[malula]

สมกับเป็นอินนะแหละจะเหวี่ยงจะวีนยังไงก็อดหลงรักไม่ได้ ก็คนมันน่ารักนี่เนอะ

[gupalz]

อินวีนยันตอนสุดท้ายอ่ะ

[MZter]

แบบนี้เรียก Comedy Ending ซะละมั่ง ฮา~~

ปล.เราก็ว่าหายไปไหนตั้งนาน นึกว่าที่นั้นจะเข้าบอร์ดไม่ได้ซะอีก

[=นีรนาคา=]

ถ้าจะกันกัดขนาดเน้!!
แต่อีกนิดนึงก็หวานแล้ว หราาา

ลืมไปแล้วต้องย้อนอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น อิอิ

[หมูน้อย]

จบแล้ว !!!!

แล้วจะมี วีน ต่อตอนพิเศษไหมคะ   
วีน หมั้น   วีน แต่งงานอะ

ขอบคุณนักเขียนที่พาจอมวีนน่ารักมาให้รู้จักนะคะ

[aoihimeko]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ไม่อยากเชื่อว่าจะมาต่อ แต่ไม่เชื่อยิ่งกว่าที่น้องอินจบ

ถ้างั้นมันจะมีตอนพิเศษไหมนะ

แต่ก็จบได้น่ารักดี ขอบคุณค่ะ

[cheyp]

จบตามแบบฉบับวีนเหวี่ยง อิอิอิ
แต่ฮาสุดก็ตอนพี่จรจัดวีนนี่แหละ ติดเชื้อ..แบบคาดไม่ถึงทีเดียว

[oilzii]

แอร้ รอตั้งนานนนนนนนน

[koikoi]

 

[zhai]

อ่านเรื่องนี้แล้วเกิดอาการ 
กับความสัมพันธ์ของนายเอกกะพระเอกจัง
"อิน" วีน เหวี่ยง ด่ากระจุย สุดบรรยาย
"จร" (จัด) จะบอกว่าอดทน ??? ก็ไม่ใช่ เกือบๆ ซาดิสต์น่ะ
(ประเภทของให้คนด่า)
แต่ที่ชอบคือคนรอบข้าง บอสกะนาย
ช่างเหมือนพี่เลี้ยงข้างสนาม(มวย) ส่งน้ำ ส่งผ้าเย็น
เป็นนิยายที่น่ารักแบบแปลกๆ คู่หนึ่ง
 

[Chichi Yuki]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด! อินน่ารัก!!
ชอบนายเอกแบบนี้น่ารักดี พี่จอร์นโครตโชคดีเลยอ่ะ!
มีดราม่าบ้างเล็กน้อย ชอบตอนอินงอนกับตอนอยู่บน... อิอิ
จะมีตอนพิเศษอีกไหมคะ จะรออ่านค่าาาา

[zuu_zaa]

  เกรียน ทั้งคู่เลย

[NIMME]

สนุกมาก ฮาาาา~~~~~~~~
วีนตั้งแต่ต้นเรื่องยันท้ายเรื่องเลยทีเดียว

[GintoniC]

เออ คู่นี้รักด้วยคำด่ารึเปล่าน้อออออ