"เป็นไรมึง ยิ้มหน้าบาน ใหญ่กว่ากระจกมองข้างรถกูอีก"
"ขับรถมึงไปเหอะ อย่ายุ่งเรื่องกู" ด่ามันเสร็จ ก็หันกลับมายิ้มกับความสำเร็จชิ้นใหญ่ของตัวเอง
"การที่ได้เสือกเรื่องชาวบ้านนี้ทำให้มึงมีความสุขขนาดนี้เลยเหรอว่ะ" ยัง มันยังไม่จบ ยังมาแขวะผมอีก
"ครับผม" กูหน้าด้าน กูไม่สน
"กูละเชื่อมึงเลย....... จะกินไรข้างนอกก่อนเข้าบ้านเปล่า?" พูดเรื่องกินนี่พอคุยกันได้หน่อย
"มึงเลี้ยง?"
"อืม แล้วจะกินไร?"
"กูอยากกินเอ็มเค"
"กูไม่อยากเดินห้าง"
"แต่กูอยากกินเอ็มเคจริงๆนะ "
"ทำไมกูต้องแพ้มึงทุกทีเลยวะ" มันตบไฟเลี้ยวเพื่อเปลี่ยนเลนส์ทันที ยิ้มสิครับผม ถ้าคนนอกดู อาจจะคิดว่าผมต้องตามใจไอ้อุ แต่เปล่าเลย จริงๆไอ้อุตามใจผมตลอด แต่มันไม่ค่อยแสดงออกเท่าไรถ้าอยู่กันข้างนอกหรือมีใครคนอื่นอยู่ด้วย
ตอนเย็นๆแบบนี้ คนเดินห้างกันเยอะมาก
ผมว่าพวกเค้าคงไม่ได้ตั้งใจมาซื้ออะไรกันหรอก
คงมาเพราะแค่อยากมาพักผ่อน มาผ่อนคลาย มาหาไรทำก่อนกลับบ้าน
มารอเพื่อน มารอแฟน ส่วนเรื่องการซื้อของนี้น่าจะเป็นประเด็นรองไปเลย
"กูบอกแล้วว่าคนเยอะ มึงก็ยังจะมาอีก" ไมมันขี้บ่นจังหว่า มันบ่นพลางพับแขนเสื้อขึ้นพลาง ผมไม่รู้หรอกว่าเพื่อนผมคนนี้มันหล่อ มันดูดีมากแค่ไหน เพราะเห็นกันมาตั้งแต่เด็ก ให้มานั่งชมกันโน้นนี้ คงไม่ไหว แต่จากสายตาของคนที่เดินผ่านเราไปมา หรือคนที่หันมามองบ้าง ก็แสดงได้ว่าเพื่อนผมคนนี้ก็ฮอตใช้ได้
"ตามกูมา แล้วเลิกบ่นเป็นตาแก่ซะที กูรำคาญ"
ในร้านคนล้นหลามมาก กลับไปต้มวุ้นเส้นที่บ้านกิน มันจะดีกว่ามั๊ยวะ
"กี่ท่านค่ะ?" พนักงานสาวน่ารัก น่าจะเด็กกว่าผมเดินมาถาม
"2 ครับ" ผมองหน้าน้องเค้า จนน้องเค้าไม่กล้าสบตาอ่ะ ผมชอบชุดพนักงานเอ็มเคนะ น่ารักดี เหมือนคุยกะเด็กญี่ปุ่นไงไม่รู้
"2 ที่ เชิญด้านในได้เลยค่ะ มีที่ว่างพอดี" ผมจะเดินตามน้องไปทันที แต่เกือบหงายหลังเพราะไอ้เพื่อนเลวมันดึงคอเสื้อด้านหลังผมไว้
"เชี่ยไรมึงว่ะ!!!!" สำลักเลยกู
"อย่าอ่อยครับมึง แล้วอย่าหื่นด้วย กูอายแทน" พูดจบมันก็เดินแซงหน้าผมไปทันที นี่อาการผมออกขนาดนี้เลยเหรอ ผมนะมันหมาชอบหยอกไก่ แต่ไอ้อุนะ มันหมาล่าเนื้อชั้นเยี่ยมเลยละ
"มึงสั่งเยอะขนาดนี้ ถ้าแดกไม่ไหมดนะ กูจะเอาราดหัวมึง คอยดู"
"รมณ์เสียไรมึงเนี่ย ไม่พอใจมาก เดี๋ยวกูจ่ายเองก็ได้"
"แดกไปเหอะ" ก่อนที่จะได้ด่ากันไปมากกว่านี้ พนักงานน่ารักคนเดิมก็นำอาหารมาเสิร์ฟพอดี
"บริการดีจังครับ" ผมแซวน้องเค้าไป ยิ้มหน้าแดงเลย น่ารักเว่ย
"ขอบคุณค่ะ ต้องการอะไรเพิ่มเติม เรียกได้นะค่ะ" จีบสาวนี่ก็สนุกดีนะ มิน่าไอ้อุถึงได้ชอบจีบสาว
มันไม่ค่อยกินเท่าไร ส่วนมากผมกินเองหมดเลย
มันมีหน้าที่คือหยิบโน่นนี่นั่นลงหม้อ แล้วก็ตักใส้ถ้วยให้ผม
เริ่มอิ่มครับ
งั้นต้องเบรกแป๊บหนึ่ง
"อุ?"
"ไร?"
"ช่วงนี้กูไม่เห็นมึงจีบใครเลย ไม ถือศีลเหรอช่วงนี้"
"รู้ได้ไงว่ากูไม่จีบใคร?"
"ก็มึงอยู่กะกูตลอด แล้วมึงจะเอาเวลาไหนไปหลีสาวว่ะ?" มันยื่นมือมารับถ้วยจากผม ผมก็ส่งให้ มันตักมาให้เต็มถ้วย ผมนี่กลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ทัน มันยิ้มแบบคนชั่วร้ายตอนส่งถ้วยคืนให้ผมด้วย มันคงรู้แหละว่าผมเต็มตื้นแล้ว
"ก็กำลังตามจีบอยู่คนหนึ่ง" มันพูดสบายๆ ยิ้มมุมปากทีหนึ่ง ก่อนจะคีบหมูกรอบเข้าปาก
"ใครว่ะ? น่ารักป่ะ?"
"ก็เพิ่งเห็นว่าน่ารักเมื่อไม่นานมานี้แหละ"
"ยังไง?"
"เอาเป็นว่ากูกำลังตามจีบละกัน"
"ใครอ่ะ?"
"อยากรู้?"
"เออ ว่าแต่ใคร?"
"มึงไง"
"ไม่ต้องล็อคห้อง เดี๋ยวกูไปนอนด้วย" ผมพยักหน้ารับมันไปแบบงงๆ เดินลงจากรถ จะเดินไปบ้านตัวเอง ขอหน่อยเหอะ
"มึงจะจีบกูจริงอ่ะ?"
"ตามนั้น" ผมเดินกลับบ้านตัวเองด้วยความมึนๆปนงงๆ
ผมคิดว่าผมชอบมันมาตลอด แต่ไม่เคยคิดจะจีบมันเลยนะ
แต่มันไม่เคยจะคิดชอบผม แต่กลับเดินหน้าจีบผมแบบหน้าด้านๆ
ช่วงนี้ชีวิตคงพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก ราหูอม หมาดำผ่านหน้ามั้ง ถึงมีเรื่องมาให้วุ่นๆตลอด
ผมอาบน้ำไรเสร็จก็มานอนกลิ้งๆบนเตียง ถามว่ามีงานต้องทำมั๊ย
มีครับ แต่ไฟยังไม่ลนก้น เลยยังคิดไม่ออก
ครืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมดูชื่อ นั่นไง ไอ้กัสโทรมาเฉ่งกบาลผมแล้ว
"ว่า......."
"เหี้ยบาส มึงไปคุยไรกะไอ้เบน"เสียงมันเข้มมาเลย
"ก็แค่บอกถึงความจำเป็นที่ไอ้แก็ปต้องไปอยู่หอมึงในช่วงระหว่างวันที่มันต้องโดนพักการเรียน"
"เหี้ย ก็กูบอกแล้วไงว่ากูไม่ยอม ไม่ยอม"
"แต่ไอ้เบนยอม จบป่ะ?" หึหึหึ
"มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบไอ้เด็กนรกนั่น"
"เอาหน่ามึง คิดว่าสงสารเด็กมัน ช่วงกลางวันมึงก็ไม่ได้อยู่ห้องอยู่แล้วนิ ไม่น่าจะมีปัญหานะ "
"ยังไงๆกูก็ไม่ชอบอยู่ดี"
"ไม มึงกลัวซักวันมึงจะใจอ่อนให้ไอ้แก็ปมันเหรอ?"
"กลัวจะอดใจฆ่ามันไม่ได้ต่างหาก เด็กบ้าไร กวนชิบ"
"คุยกะใคร?" มือที่สามเปิดประตูผ่างเข้ามา ไม่มีคงไม่มีเคาะ ถ้ากูแก้ผ้าอยู่จะทำไงวะ
"ผัวมึงมาเหรอ?"
"ผัวพ่อมึงดิ" ด่ามันเสร็จ ผมตัดสายมันทันที ช่วงนี้เซนซิทีฟกับคำนี้จังวะกู
"ยุ่งแต่เรื่องของคนอื่น หัดสนใจเรื่องตัวเองซะบ้าง" มันล้มตัวลงนอนีกฝั่งของเตียงที่ว่างอยู่
"กูไม่เข้าใจมึงเลยวะ"
"แล้วมึงคิดว่ากูเข้าใจตัวเองมากเหรอ? แม่ง กูก็งงๆกับตัวเองเหมือนกันแหละ คิดจะจีบมึง มึงคนที่เห็นหน้ากันตั้งแต่ยังไม่เกิด มึงคนที่โตมาด้วยกัน มึงคนที่รู้เช่นเห็นสันดานเลวๆชั่วๆกูทุกอย่าง มึงคนที่กูนอนด้วยแทบทุกคืน มึงคนที่ไม่เคยอยู่ในสายตากู แต่กลับอยู่ในสายตากูตลอดเวลา " มันพูดขำ แต่ผมไม่ขำ ซึ่งมันเองก็คงไม่ขำเหมือนกัน
"แล้วตกลงจะเอาไง?" ผมพลิกตัวไปหามัน
"ก็จะจีบมึงไง" มันเอียงคอมาตอบผม
"จีบไง?"
"จีบเหมือนที่กูเคยจีบๆมา"
"จีบอย่างเดียว ห้ามล่วงละเมิดทางเพศกูนะเว่ย" ผมชี้หน้ามัน
"แต่ถ้ามึงสมยอมก็อีกเรื่อง"
"นานเท่าไร"
"สามเดือน"
"deal" ผมยืนมือไปตรงหน้ามัน
"deal" มันยื่นมาจับเหมือนกัน นี่คือการตกลงของเรา
ผมกับมัน เราชัดเจนกันเสมอ ไม่ต้องมานั่งเก็บอำ ไม่ต้องมานั่งเก๊กฟอร์ม ไม่ต้องมานั่งสับสนกันอยู่
ชัดๆ แจ้งๆ จีบคือจีบ ชอบคือชอบ ไม่ชอบไม่รัก ก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
"ถ้าเราคนใดคนหนึ่งรู้สึกไม่ตรงกัน เราต้องกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม โดยไม่มีข้อแม้" ผมบอกข้อตกลง
"แต่ถ้าเรารู้สึกดีดีต่อกัน ต้องเดินหน้า ห้ามถอยหลัง"
"ได้ แต่มึงห้ามแทงข้างหลังกูนะเว่ย" ผมยังต้องย้ำ
"มึงก็อย่าสมยอมกูละกัน"มันพูดยิ้มๆ
"แล้วมึงจะจีบกูไงพรุ่งนี้ กูต้องเล่นตัวมั๊ยวะ กูต้อง....." ผมเครียดๆจริงๆนะ เกิดมาไม่เคยโดนคนใกล้ตัวจีบมาก่อน
"นอนเหอะ แค่ให้มันเป็นไปตามที่มึงรู้สึกก็พอแล้ว" เชื่อมั๊ยครับ สิ่งที่ผมกังวลมันหายไปเลย แค่เดินตามที่ตัวเองรู้สึก แค่นั้นพอ
วันนี้วันศุกร์ ผมมีเรียนเช้า 8 โมง
ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ 6 โมง
จะยืดมือไปปิดเสียงนาฬิกาจากโทรศัพท์ตรงโต๊ะหัวเตียง แต่ยกไม่ขึ้น เพราะมีขาหมามาเกี่ยวเอวผมไว้ แถมมือมันก็เนียนกอดผมไว้ด้วย
"เชี่ยอุ ปล่อย" ผมตีมันมือไปหลายที แต่เงียบ ผมเลยดึงขนหน้าแข้งมันไปหลายเส้นในคราเดียว
มันสะดุ้งตื่นทันที หน้าตาหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง
"เล่นบ้าไรมึงแต่เช้านิ?" ตามันแดงๆ หัวก็ยุ่งไปหมด มีคราบน้ำลายบูดตรงมุมปากด้วย
"ค่าที่มึงกอดกูเมื่อคืนทั้งคืนไง" ผมเอื้อมมือไปปิดเสียงนาฬิกาปลุก เพราะจะรำคาญมากถ้ามันดังอีกรอบ
"อ่ะ" มันยืดขามาทับเอวผมอีกครั้ง จุกเลย
"อะไรของมึงอีกนิ" ผมทั้งผลักทั้งถีบ แต่มันฝืนไว้
"ให้มึงดึงขนหน้าแข้งกูอีกไง กูจะได้นอนกอดมึงต่อ" กูต้องเขินมั๊ยวะ แต่รู้สึกหน้ามันวาบๆไงไม่รู้
"เชี่ยอุ เลิกเล่น วันนี้เรียนเช้า พอไม่มีที่จอดมึงก็หงุดหงิดเป็นหมาบ้าอีก"
"มึงรอด งั้นกูกล้บบ้านก่อน มึงเองก็ให้ไว อย่าช้า ไม่งั้นกูทิ้งให้ไปเอง" มันดึงขากลับไปโดยดี แล้วก็ลงจากเตียงในทันที
"อุ?"
"หืม?"
"มึงห้ามทำไรบ้าๆข้างนอกนะเว่ย ไม่งั้นกูโกรธจริงด้วย"
"มึงก็ทำตัวดีดีแล้วกัน อ่อ แล้วถ้าไอ้เนิร์ดนั่นมายุ่งอีก ก็ไม่ต้องไปคุยกะมัน กูไม่ชอบ" มันคงหมายถึงไอ้มีน
"หึง?"
"ยังไม่ถึงขั้นหึง แค่ไม่ชอบ "
"สั่งแต่กู แล้วมึงอ่ะ?"
"ของกูเคลียร์หมดแล้วเหอะ"
พวกผมมาถึงมหาลัยตอน 7.35 น ที่จริงน่าจะมาถึงก่อนหน้านี้ ถ้าไม่มันไม่แวะเซเว่น
มาถึงโต๊ะ ก็เห็นมีคนนั่งกันอยู่แล้ว
เพื่อนผมสองคน แล้วอีกคนคือเด็กมอปลายโรงเรียนข้างๆนั่นเอง
"พี่บาส พี่อุ มอร์นิ่งครับ"
"ไหนมึงบอกว่าพอเจอเพื่อนกูสองคนนี้แล้ว มึงจะไปไง งั้นก็ไปได้แล้ว"
"ไล่ผมอีกละ" ไอ้แก็ปว่าเซ็งๆ
"ไล่ก็ไปดิ"
"พี่กัสใจร้ายวะ ผมแม่งไม่ชอบพี่กัสแล้ว" พูดจบมันก็เดินออกไปเลย พวกผมสามคน ยกเว้นไอ้กัสมองตามกันตาปริบๆ วัยรุ่นใจร้อนเสมอ
"พี่บาส" เสียงใสมาเชียว
"ว่าไงมีน?"
"ผมซื้อนอ............" ไอ้มีนกำลังจะวางกล่องนมตรงหน้าผม แต่โดนเบียดพื้นที่โดยถุงเซเว่นใบเขื่อง
"บาสกูซื้อมาทุกยี่ห้อแล้ว ทั้งรสหวาน จืด ช็อคโกแลต สตรอเบอรี่ แดกให้พอ อ่อ ต่อไปไม่ต้องรบกวนมึงแล้วนะเนิร์ด กูจัดการเอง ขอบคุณครับ" ทุกคนอึ้ง ทึ่งกับการกระทำของไอ้อุ
ผมเห็นหน้าไอ้มีนแล้วสงสารมันจับใจทีเดียว หน้ามันเหมือนจะร้องไห้เลย
ผมหันมองหน้าเพื่อนอีกคนสองคน มันก็ทำหน้างงๆในการกระทำบ้าๆของไอ้อุเหมือนกัน
"มีน เอามาเหอะ กูกินได้" ผมรีบคว้านมกล่องกลับมาก่อนที่มือของมีนจะหยิบกลับไป
"แต่..."
"กูบอกว่ากินได้ก็คือกินได้ ขอบใจมาก มึงไปเรียนเหอะ แล้วกูจะกินให้หมด" นั่นแหละมีนถึงพอจะยิ้มออกมาได้บ้าง แต่ก็ต้องหุบฉับในทันที เมื่อเจอเข้ากับสายตาของไอ้อุ มันขอตัวลุกออกไปเลย
"ไอ้อุ ไอ้ บาส กูขอคำอธิบายด่วน"ต่อมเสือกของไอ้กัสทำงานทันที
"อธิบายไร ขึ้นเรียนกันดิ"
"อย่ามาเฉไฉไอ้บาส อีกตั้งสิบนาที ว่ามา"
"เอาเรื่องของมึงให้รอดก่อนมั๊ยไอ้ก้ส แล้วค่อยมาเจ๋อเรื่องกู"
"ของกูที่ไหน ของเด็กบ้านั่นคนเดียวต่างหากเว่ย อย่าเบี่ยงๆ ว่ามาเลย"
"ไอ้เบนมึงไม่อยากรู้?" ไอ้อุถามไอ้เบน ผมกับไอ้กัสเลยหันไปรอฟังคำตอบด้วย
"อยากรู้ไปทำไม ในเมื่อกูรู้มาตลอด" งงเลยสิ
"รู้ไร?" ผมกับไอ้กัสถามพร้อมกัน
"รู้ว่าซักวันหนึ่งมึงกับไอ้อุต้องออกมาในรูปแบบนี้ แต่กูว่าพวกมึงรู้ตัวช้าไปนะ " พูดจบมันก็เดินขึ้นตึกไปเลย ตามด้วยไอ้อุ
ปล่อยให้ผมกับไอ้กัสนั่งมองตากันด้วยความงงปนซื่อบื้อ
อีก 1 ตอนกันนะครับ
โทษทีหายไปนานมาก
ขอบคุณนะครับที่นังติดตามกันอยู่