หัวข้อ: H E A R T L E S S อยากจีบ จีบได้ ..แต่ไม่รัก ♥

[NewYearzz]

ลืมอ่านตอนโบยบิน คือเข้าใจมาตลอดว่าโบยบินคือตอนก่อนหน้า งงมั๊ย? ฮ่าๆๆ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ตัวหนังสือน้อยแต่เต็มไปด้วยอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด

คือมันอัดแน่นจริงๆ เขียนได้ยอดเยี่ยมมากครับ 

เรื่องที่บอกว่าจะตกใจเรื่องพี่อิน ผมว่าผมคงไม่ตกใจหรอกครับ

เพราะว่า...เหมือนจะเคยบอกไปในรีๆนึงแล้วว่าพี่อินดูมีอะไร

คือความจริงตัวละครเรื่องนี้ก็ดูมีอะไรซ่อนอยู่ทุกตัวอ่ะ 


ขอบคุณมากสำหรับนิยายเจ๋งๆ เรื่องนี้ฮะ  +1

[MIkz_hotaru]

ปลื้มเรื่องนี้มากจนอ่านตอนจบก็ยังปลื้ม

เจอประโยคนี้
ส่วนเรื่องของพี่อินขออนุญาตไม่เอาลง ไม่อยากให้ช็อคกันเป็นวงกว้าง ฮ่าๆๆๆ

ช๊อคค่ะ แต่ไม่ได้ช๊อคเพราะพี่อินหรอกค่ะ

ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

[kenghan]

มันจบแล้ววววววว เครียดกว่าไม่จบอีก
ส่วนตัวไม่ชอบนิยายที่ไม่เคลียร์ แต่ยอมรับว่าคนแต่งเก่งมาก

[yowyow]

เฮ้ยยยย จบแล้วหรอ

แล้วพี่อินล๊ะะะะะะะะะะะ   

[fuku]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วเหมือนอยู่ในความมืดเลยค่ะ
มีแสงสว่างเป็นวูบๆ แต่แทนที่จะช่วยให้เห็นอะไรชัดขึ้น ดันเป็นเงาทับซ้อน ทำให้เห็นภาพบิดเบือนมากขึ้นไปอีก
วูบนึงก็คิดว่าถ้าน้องเพชรอยู่ในความมืดจนเคยชินน่าจะดีกว่าให้ออกมาอยู่ในแสงสว่างแบบที่ทุกคนพยายาม

มีหมอคนเดียวล่ะมั้งที่ถามเพชรว่า อยากออกมาจากความมืดนั้นหรือเปล่า


เป็นเรื่องที่ชอบมากเลยค่ะ อยากได้เก็บไว้

[Guill]

จบแบบค้างๆคาๆ
แต่เขาว่าโอเคกันก็คงโอเคล่ะนะ

[IamA]

เพิ่งตามอ่านเมื่อวานค่ะ อ่านไปเรื่อยๆจนมาอ่านจบวันนี้แล้วตอนจบของเรื่องนี้ก็ลงวันนี้พอดี ช่างพอดีอะไรอย่างนี้ ฮือ T^T

ขอชมคนเขียนเลยค่ะว่ามีความมุ่งมั่นในแนวที่เขียนมาก (เพราะเดาว่าขณะที่เขียนต้องมีคนขอตอนจบแบบมีความสุขเยอะแน่เลย ฮา) แต่อันนี้มันก็ไม่เชิงไม่มีความสุขแฮะ เพียงแต่ว่าไม่ใช่อะไรที่แบบว่าน้องเพชรหายเป็นปกติด้วยความรักของพี่อินและกลับมาอยู่กับคุณแม่อย่างมีความสุขอะไรทำนองนั้นอะค่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกถึงสีขาวนะคะ ... ไม่ใช่ขาวแบบใสๆครุคริงุงินะคะ ... เป็นขาวแบบบรรยากาศโรงพยาบาลอะค่ะ อ่านไปนี่กลิ่นยาลอยมาพิลึก 55 ...แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะว่าสีขาวของเราหมายถึงความบริสุทธิ์ด้วยรึเปล่า (งงกับตัวเองและตัวละครหลัก 55) บอกตรงๆว่าอ่านจบนี่ก็ยังงงอยู่ว่าตกลงน้องเพชรเป็นยังไงกันแน่ เพราะไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่น้องเพชรเล่ามานั้นถูกบิดเบือนไปเท่าไหร่แล้ว

ส่วนเรื่องของพี่อินขออนุญาตไม่เอาลง ไม่อยากให้ช็อคกันเป็นวงกว้าง

ไหนๆเรื่องของน้องเพชรก็ทำให้เราได้รับประสบการณ์แปลกใหม่ขนาดนี้แล้ว เรื่องของพี่อินก็เอาลงเถอะค่ะ อยากช็อคแบบสุดๆไปเลย 555

อ้อ ขอชมคนเขียนอีกอย่างด้วยจ้า เราชอบลำดับและวิธีการเล่าเรื่องของคุณมากเลย ดูมีชั้นเชิง ทำให้การอ่านมีอรรถรสขึ้นเยอะเลยค่ะ

สุดท้ายขอบอกว่านิยายเรื่องนี้คงทำให้เราจดจำไปได้อีกนานเลย

[indy❣zaka]

เย้ย  จะอยากรู้เรื่องของพี่อิน ก็เพราะคำทิ้งท้ายของคนเขียนนี่แหละ 



จะเลิกกันก็ไม่น่าจะใช่  เพราะพี่อินรักเพชรเว่อมากๆ
แล้วพี่อินเป็นคนทำรึป่าว  เพราะรู้สึก รัก หลง น้องแบบมากกกขนาดนั้นอ่ะ   

[argon]

    อ๊ากกก  เครียดอ่ะ  จบแล้ว

แต่ว่า จบโดนใจเรามาก  ไวท์ยังคงความแนวของเรื่องนี้ไว้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย ชอบ  

ชอบมากกกก  ขอบคุณมากนะค่ะ ....    ถึงเวลาจ่ายแล้วววว

[wan_sugi]

ลงเรื่องพี่อินไปเถอะคะ ไปให้ถึงที่สุดของความจิตในใจคน
ไม่ต้องห่วงเรื่องอารมณ์คนอ่าน ถึงตอนนี้คงยอมรับกันได้หมดแล้วไม่ว่าจะออกมาแนวอึมครึมแค่ไหน
ส่วนน้องเพชรเวลา คือเครื่องมือในการรักษา แต่ยาแก้ คือต้องยอมรับความจริง จบดีแล้วละ

[melody]

เหมือนดูซีรี่ฝรั่งยังไงไม่รู้
เรื่องเหมือนจะจบ แต่ก็ยังไม่เคลียร์ ฮ่าๆๆ

[tent bodyslam]

อยากกอดเพชรสักที ถึงมันจะมีเรื่องแย่ แต่โลกใบนี้มันก็มีสิ่งดีๆและสวยงามรออยู่นะ....  นิยายเรื่องนี้อ่านยาก แต่เวลาเขียนคงยากยิ่งกว่า และคงใช้ความพยายามมาก เป็นกำลังใจให้ต่อไป เรื่องนี้มันก็โอเคแล้วแหล่ะ แต่ว่ามันคงจะมีเรื่องต่อๆไปทีี่ดียิ่งขึ้นไปอีก จะว่าดี ดีมั้ย? ไม่รู้นะ เราก็ไม่ค่อยสันทัดเรื่องวิพากษ์วิจารณ์ แต่คิดว่ามันคงเข้าถึงอารมณ์มากยิ่งขึ้นไปอีก  ยังไงก็จะคอยติดตามผลงานนะ  คือเราชอบแนวการเขียน ที่อ่านดูจะรู้สึกว่าคนเขียนพยายามสื่อให้เราเข้าใจอะไรบางอย่าง มีความพยายามบอกแฝงอยู่ ที่ชอบก็จุดเนี่ย มันน่ารักดี เออ เห็นบอกว่าชอบเขียนแนวนี้ งั้นต่อไปลองอะไรที่มันซึ้งๆจนอ่านแล้วน้ำตาไหลดูป่ะ ซึ้งนะไม่ใช่เศร้า เราไม่ค่อยซึ้งกับอะไรมานานมากแล้ว อิอิ ปล.น้องเพชรจ้ะ ต่อให้พยายามหนีแค่ไหน มันก็เจ็บปวดอยู่ดี พุ่งชนความจริงเลยดีกว่า ร้องครั้งเดียว แล้วจะได้ไม่ต้องร้องอีก และก็ความจริงมันก็ไม่ได้อะไรมาก บางทีอาจจะเป็นเรื่องธรรมดาๆที่เคยเกิดขึ้นกับคนทั่วไปมาแล้ว อย่าไปเครียด สู้ๆ//เม้นยาวมากมายยย ยาวสุดในชีวิตแล้วมั้งเนี่ย 555+

[Ali$a฿eth]

คือมันก็คาใจนะ

แต่เรื่องนี้ คนทุกคนล้วนธรรมดา แต่ไม่ปรกติ


ท้ายสุดแล้วน้องนี่เล่าแบบบิดเบือนความจริงสุด

(คนอ่านก็อารมณ์ค้างๆเติ่งๆ มาเจอตรง จบ อ้าวจบ ! อ๊ะจบก็ได้ วนไปอ่านใหม่ตั้งแต่1)

แต่แบบ เรื่องของพี่อิน มันน่าสงสัยนะ ทำไมถึงต้องยึดติด ทำไมน้องต้องมาเป็นที่1เสมอ

และมาเจอชอตท้ายก่อนจาก " ไม่อยากให้ช็อคกันเป็นวงกว้าง" สตั้น

มันต้องมีอะไนแน่ ๆ   ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ    ๆ ............. ๆ (วนเวียนอยู่ในหัว)

อ่านนิยายธรรมดาๆจบ มานั่งสำนึก นี่ฉันจะไม่ธรรมดาตามเรื่องแล้วรึเปล่า  (โวยวายๆ)


ขอขอบพระคุณที่ลงเรื่องดีๆ จิตๆ หลอน ๆเบี้ยวๆ(?) ให้ได้อ่านกันจนจบนะคะ

[nn~~NN]

อ่านค้างไว้ที่หน้า 12 แล้วก็สังหรณ์ว่า ไม่ธรรมดานะเรื่องนี้ ถ้ารอแต่ละตอนคงนอยตายแน่ เลยรอให้จบแล้วมาเก็บรวบทีเดียว...
เป็นไงล่า...ตาค้างแน่เลยค่ะคืนนี้  หน่วงซะ ฮือออ

ขอชมว่าคุณไวท์สุดยอดจริงๆค่ะ  เอาจริงๆเราว่ากลิ่นอายความดาร์ค สภาพจิตที่บอบช้ำนี่มันมีมาตั้งแต่ Hello Sunshine แล้วนะ
แต่ก็มาจัดเต็มในเรื่องนี้ได้แบบ....โคตรเจ๋งอ่ะ !! 
เรื่องมันดูเบี้ยวๆไปหน่อย แต่มันก็ต่อเป็นจิ๊กซอว์ออกมาได้ตามแต่จินตนาการของแต่ละคน (แต่ไม่กล้าบอกว่าเข้าใจทั้งหมด เพราะคงแปลว่าหลุดโลกไปแล้วเหมือนตัวละครนะ  ฮ่าๆๆๆ)

เพชรกับฟ้านี่มีอะไรเหมือนๆกันเนาะ นอกจากฉากพี่อินหยอดน้องที่เราเขินตามตลอดแล้ว ฉากที่ชอบสุด ก็คงตอนที่เพชรได้เจอฟ้าประทานนี่แหละ "จิต"พี่เจอ"จิต"น้อง เหมือนจะเข้าใจกันเองบอกไม่ถูก ฮ่าาา ตอนเจอซันนี่ น้องคงแบบ คนแบบนี้เองเหรอที่ทำให้คนพี่หลุดพ้นได้ อยากมีคนที่ช่วยให้ตัวเองก้าวพ้นออกมาได้บ้างเหมือนกันมั้ง

แต่ปมที่โปรยแล้วโปรยอีก สุดท้ายก็ไม่เคลียร์ที่สุดคงเป็นพี่อิน 
ก่อนหน้านี้เห็นด้วยกับเมนต์นึงที่บอกว่า เพราะเรื่องนี้เล่าจากมุมมองน้องเพชร ความรักของพี่อินมันเลยดูน่าสงสัย เหมือนพี่แกจะจิตกว่าใครๆทั้งที่มันก็อาจจะเป็นแค่ความรักสุดขั้วที่เราเป็นกันทั่วไปตอนอินเลิฟจัดๆก็ได้ (ซึ่งเราก็โลกสวยไง เลยพยายามเชื่องั้น)
แต่พอคุณไวท์บอกว่าเรื่องพี่อินจะช๊อควงกว้างนี่เรามโนไปเลยนะว่าแกบิดเบี้ยวสุด ปมอะไรไม่รู้แหละที่ทำให้แกคลั่งน้องขนาดนี้ แต่สงสัยแกจะเป็นฆาตรกรท้ายเรื่องอ่าาาาาา เห็นเค้าจุ๊บกันเลยตัดสายเบรคเองเลยไม๊ 
เรื่องจริงยังไงไม่รู้ คุณไวท์อาจจะกำลังฮาอยู่ที่คนอ่านแต่ละคนจินตนาการกว้างไกลเหลือเกิ๊น ใช่ป่ะ    
(ไหนๆก็ไหนๆลงเฉลยไปเลยก็ได้นะคะ  เราทำใจได้ระดับนึงแล้วแหละ  ฮือออ)

ขอบคุณนิยายดีๆนะคะ ไว้เราจะแวะไปเจิมเรื่องอื่นๆของคุณไวท์ต่อค่ะ


ปล. ขอแซวหน่อยว่าเนื้อหาน่ะ มันไกลเกินชื่อเรื่องไปหน่อยนะคะ น่าเปลี่ยนเป็น Heartless ชีวิตที่บิดเบี้ยวของผมกับคนรอบตัว  55555555555

[lafe]

เพิ่งได้มาเม้นต์ เฮ่

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอยากจะพ่นไฟใส่น้องเพชร พี่อิน คุณแม่ ทุกตอนในเรื่องเลย ฮือ 


แต่ก็ชอบ/อ้าว?

[iammz]

แอบอยากอ่านเรื่องของพี่อินค่ะ

ยังไงก็รออ่านตอนพิเศษนะคะ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

 

[ka[ze]na]

อืม.....ในหัวมีแต่ลูกโป่งเต็มไปหมด?????

[pooinfinity]

มันขึ้นอยู่กะจินตนาการของแต่ละคน บางทีถ้าอ่านส่วนของพี่อิน อาจจะทำให้เราเสียความรู้สึก
อืมมมมมมมมมม อยากรู้นะ แต่ก็คิดหนักเช่นกัน

[Ali$a฿eth]

จิตนาการ ป๋อง ~

[Lunatan]

สรุปแล้วเราต้องเข้าใจมันด้วยตัวเราเองสินะ...
แต่ก็จะสั่งอยู่ดีเพราะชอบเรื่องนี้มากอ่ะ

[SiLent_GRean]

สงสารพี่อินเบาๆ 

สองสามตอนสุดท้ายไม่มีบทเลย

[pudson]

เคลียร์มั้ย? เอิ่ม...อย่างนี้ต้องใช้หมอง นั่งมาธิ เรียกใช้วิชาขั้นสูงสุด (ในการจิ้น นานๆใช้ที)
 ต๊อก ๆ ๆ เอ่อ...ยังไม่ปิ๊งเลยอ่ะ ตันนน....โอ๊ยยย!...ปวดหมองงง! กลับไปอ่านอีกรอบดีกว่า...จะได้จิ้นออก... 
ปล. รอตอนพิเศษตะนอย+ต๊อกแต๊กนะคะ

[Kaewkaew]

น่ารักอ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!
เหมือนเคยอ่า่นแล้วเลย แต่ก็เหมือนไม่เคย???
รออ่านต่อไปก่อน #นี่พึ่งตอนที่2 ฮึฮึ เพชรน่ารักมากก

[Kaewkaew]

แแม่ชนะนีทั้งสองตัว เดี๋ยวจะโดน O_O!!!

[Kaewkaew]

เอ๋อเลย ที่หลบภัย? ว้อททท!!
สงสารเพชรนะ แต่ชอบความสัมพันธ์แบบพี่นทกับน้องเพชรอะ
คลุมเครือ อืมมมมมมม.....

[na_near]

จาเอาพี่อินๆ   จะเอา dark side ของพี่อินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ไม่ต้องกลัวว่าจะนอยเรื่องพี่อินหรอกนะค่ะ
เพราะคนอ่าน นอยและมืดมน จนชินตั้งแต่เรื่องน้องเพชรแล้วค่ะ

หวังว่าต่อนี้ไปน้องเพชรจะพบแต่ความสุข 
เลิกโทษตัวเองได้แล้วนะค่ะน้องเพชร  มันเกิดขึ้นเพราะตัวมันเอง  และเป็นไปเพราะตัวของมันเอง
มันไม่ใช่ความผิดของนู๋  นู๋ไม่ได้เป็นคนทำให้เรื่องมันเกิด  เพราะถึงไม่มีนู๋มันก็มันก็เกิอยู่ดี
เรื่องนี้มันก็เหมือนแม่น้ำสายใหญ่ที่ไหลตามทางของมันไปเรื่อยๆ ตามทางที่มันเป็นและควรจะเป็น
น้องเพชรก็แค่ก้อนหินก้อนเล็กๆที่ถูกโยนไปในทางไหลของแม่น้ำ  ทำให้เกิดคลื่นเล็กๆและหายจมไปกับแม่น้ำ
มันไม่ได้ส่งผลอะไรกับแม่น้ำเลย  ตรงกันข้ามแม่น้ำต่างหากที่พัดพานู๋ไปตามทางของมันไปเลื่อยๆ
เพราะงั้นหยุดโทษตัวเองนะค่ะคนดี

[Kaewkaew]

พี่อินรู้จักเพชรมาก่อนที่จะเปลี่ยนไปใช่ไหมอะ...
คิดว่านะ ต้องรู้เยอะแน่ๆ เดาไว้เยอะ ถ้าตรงนี่เจ๋งเลยนะ..

[Kaewkaew]

ที่พี่อินไม่เข้าไป เพราะรู้จักเห็นพี่นทเป็นส่วนตัวปะ แบบเข้าไปพี่นทอาจจะทัก
เห้ยเค้าสงสารพี่นทนะเธอออ TT พี่นทจะร้องไห้ ฮึยยยย เพชรรรรรร

[Kaewkaew]

อยากกรี๊ดอะ โอ้ยยยยยยยยย
หน่วงแบบนี้ ดราม่าแบบนี้ที่ใฝ่ฝันหา
มาถึงตอนที่7ก็พอนึกออกว่าเคยอ่านแล้ว O_O อ่าาา.. รู้สึกดีที่ได้กลับมาอ่านอีก เป็นไรที่แบบ อืมมมมมม
ชอบบบบบบ สงสารพี่นทนะเอาจริง สงสารพี่อินด้วย... โอ้ยชีวิตรันทด tt'

[uri uri]

จบแบบ..........คนอ่านเจ็บปวดอีกแล้ววววววววววววว
ทำไมๆๆๆ  อ๊ากกกกกกกกกกกก  ไม่อยากจินตนาการรรรรรรรรรร
เฮ้อออออออออออ...........
แต่ถึงอย่างนั้น.....เค้าก็ยอมรับเลยว่า  ไม่เคยผิดหวังเลยกับผลงานของ คุณ White Raven  แม้จะพอรู้อยู่แล้วว่าอาจจะจบแบบคับอกคับใจคนอ่าน  แต่เค้าก็ยังชอบบบบบบบบบบ (เพราะว่าเราก็คงเป็นโรคจิตเหมือนกัน)

ชอบตัวละครที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว  มีความแปลก  มีความแตกต่าง  ชอบที่สามารถดึงอุปนิสัยบางอย่างของมนุษย์เราออกมาแบบนั้นได้ 

ขอชื่นนชมจากใจจริงว่า...คุณ White Raven คุณเก่งมากๆ ที่สามารถทำให้ตัวเองอยู่ในห้วงอารมณ์ที่....สามารถสื่อสารตัวละครที่มีแต่ความกดดันเหล่านั้นออกมาได้อย่างดีเยี่ยม  ไม่มีอะไรดีที่สุด   แต่....uri ชอบตัวละครที่มีความแปลกของคุณที่สุด
ขอบคุณมากสำหรับผลงานดีๆ
ปอลอปอลอ  เราอ่านฟ้าประทานหลายรอบละ อิอิอิ