ความหวัง ความหวัง ความหวัง
“ฉันดูแลนายไม่ดีพอเหรอ”
“อ๊ะ..คุณพุฒ”
“ทำไมยอมให้คนอื่นเข้าใกล้นายแบบนั้น”
บทรักรุนแรงเหมือนกำลังสั่งสอน
สั่งสอนให้ผมรู้ว่า ถ้านอกใจเขาอีกจะได้เจอกับอะไร
“แค่เพื่อน แค่เพื่อนจริงๆ ครับ”
ยืนยันกับเขา พร้อมกับหัวใจที่กำลัง “ยิ้ม”
ที่เขาทำแบบนี้ เพราะเขา “หึง” ผมใช่ไหม
“จะมาหาทุกวัน” บอกแล้วดึงผมเข้าไปกอด “แต่ไม่รับปากว่าจะค้างนะ”
“ครับ”
แค่นี้ก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ
สำหรับคนอย่างผม
รุ่งเช้า ก็มีคำสั่งด่วนจากกรรมการผู้จัดการใหญ่ส่งถึงฝ่ายไอที
ให้ตัดระบบสื่อสารภายในบริษัท เหลือเพียงทางโทรศัพท์
คำสั่งที่มาจากเรื่องส่วนตัว
ทำเอาผมยิ้มได้ทั้งเช้า
“ป่ะ กินข้าว”
“ครับ”
ไม่ได้ทานมื้อเย็นด้วยกัน
แค่ทานมื้อเที่ยงพร้อมกันทุกวัน ก็พอแล้ว
“ไปทำงานเถอะ บ่ายนี้ฉันต้องพายัยหนูไปหาหมอ” เขาบอกก่อนจะจอดรถให้ผมลงที่หน้าตึก
“ไม่กลับเข้ามาแล้วเหรอครับ”
“ไม่แล้ว แต่ตอนเย็นจะแวะเข้าไปหาที่บ้าน”
“ครับ” เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
เขารักษาสัญญาที่ให้ไว้กับผม
ผมเองก็จะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเขาเหมือนกัน
ผมต้องซื่อสัตย์กับเขา
“คุณเลขา”
“เอส”
ถูกดักอยู่หน้าลิฟต์แบบนี้ ผมจะหลีกไปทางไหน
“กระเป๋าตังค์” บอกก่อนยื่นมาให้
“ขอบคุณนะ” รับแล้วรีบหลบสายตา
ทำไมผมถึงได้รู้สึกผิดนักนะ
ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด
“ได้กระเป๋าคืนแล้ว เลี้ยงข้าวผมด้วยนะคุณเลขา”
“เอ่อ”
“คุณคงไม่ใช่พวกชอบผิดคำพูดหรอกนะ”
“...”
วันนี้ เขาจะมาหา
พรุ่งนี้ ก็คงต้องมาอีก
เพราะเขาสัญญากับผมไว้แล้ว
“วันอาทิตย์ตอนบ่ายได้ไหม”
เวลานั้น เขาต้องกลับไปดูแลครอบครัว
ถ้าผมไปกับเอส คงไม่มีปัญหาอะไร
“ครับ อย่าลืมสัญญาล่ะ”
“อืม”
และผม ก็คงต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเอสเหมือนกัน
อย่างน้อยก็เพื่อเป็นการตอบแทน
ในสิ่งดีๆ ที่ผมเคยได้รับจากเขา
Ma-NuD_LaW
รู้สึกคนอ่านจะใช้ ลิงตัวนี้เปลืองไปนะ --> 
สั้น .. สั้นจริงๆ แต่ยืนยันคำเดิมว่า เก๊ามาอัพทุกวันนะ 
เห็นใจเค้าเถอะนะ 
+เป็ด ขอบคุณทุกความเห็นครับ 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
