INTRO''
เรื่องนี้จะว่าเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนสมัยจิ๋นซีฮ่องเต้สร้างกำแพงเมืองจีนสำเร็จและมีสุสานอันเลื่องชื่อไปทั่วโลกจนถึงบัดนี้ก็ยังไม่เข้าเค้า หรือจะเป็นคนดังอย่างเจงกิสข่านนักรบบนหลังม้าผู้นำการรบไปทั่วทะเลทรายในแผ่นดินใหญ่ก็ยังไม่ใช่ หรือจะมากกว่านั้นหน่อยก็อาจจะสมัยพระนางซูสีไทเฮาที่สร้างพระราชวังฤดูร้อนและพระนางโหดเหี้ยมขนาดใช้แรงงานทาสมาขุดทะเลสาบกลางวังก็ยังไม่ใช่ และก็ไม่ได้เกี่ยวกับวังต้องห้ามสมัยจักรพรรดิปูยีเลยแม้แต่น้อย แน่นอนว่าที่กล่าวมาทั้งหมดไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย และดูท่าจะไกลจากความเป็นจริงไปเยอะ เขยิบจากจีนมาที่เมืองไทยหน่อยแล้วกัน
เมื่อมาถึงเมืองไทยสัญลักษณ์อันโดดเด่นของจีนที่ปรากฏเด่นชัดคงจะไม่มีอะไรที่ดังไปกว่าซุปเปอร์สตาร์ช่วงช่วงกับหลินฮุ่ยและน้องหลินปิง เอาล่ะคุณติดทรูวิชชั่นดูช่องหลินปิงแชแนลกันหรือเปล่า ? ไม่นะ ไม่แพนด้าดังมากก็จริงแต่มันไม่ใช่ตัวเอกของเรื่องนี้ ! กรุณาอย่าใส่ใจเรามาเดินทางจากเชียงใหม่เข้ากรุงเทพมหานครกันดีกว่า เอ่ยถึงคนจีนย่านดังที่สุดก็คงจะเป็นไชน่าทาวน์เมืองไทยอย่างเยาวราชที่มีลูกหลานคนจีนมาตั้งรกรากอยู่ตั้งแต่สมัยจีนยังไม่เปลี่ยนแปลงการปกครองเลย แถมมีร้านอาหารจีนมากมายรวมถึงสาขาใหญ่ที่เรียนพิเศษชื่อดังคับฟ้าเมืองไทยอย่างดาว้องค์ หืม ? เรื่องนี้เกิดขึ้นในที่เรียนพิเศษหรอ ? อ๋อไม่เลย และเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับเยาวราชแม้แต่นิดเดียว
ดังนั้นอารัมบทที่กล่าวมาข้างต้นกรุณาลืมมันไปเถอะนอกจากมันจะเป็นแค่เกร็ดความรู้ที่เล็กน้อยมากแล้วมันไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลยสักนิดเดียว ดังนั้นมาเริ่มเรื่องราวของไอ้สองคนนี้กันสักทีจะดีกว่าเนอะ ?
อืม … เหตุการณ์นี้จริงๆก็ไม่ได้กำลังจะเกิดแต่มันเกิดมาสักพักใหญ่ๆแล้วล่ะ และมันเป็นเรื่องของคนสองคนที่กำลังจะ …
“ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อย่าเข้ามานะโว้ยกูสู้จริงๆนะ”
“เอาดิ ร้องเลยให้รู้ไปเลยว่าผัวเมียทะเลาะกัน”
“ไอ้บ้ากูไปเป็นเมียมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ !!!”
“ตั้งแต่มึงชนกูที่ลอนดอนนั่นล่ะ”
“ไอ้สัส มึงมั่นไปแล้วว้อย ใครเขาปลงใจกับมึงกันหา !!!”
“ไม่เป็นไรกูมั่นใจฝ่ายเดียวก็พอ ว่ายังไงมึงน่ะก็ของกู !!!!”
“ม่ายกูไม่อยากเป็นของมึง ปล่อยกูไปไอ้เลวววววววววววววววววววววว”
“เลวแบบกูมันเร้าใจนะมึง”
ร่างสูงเขยิบเบียดตัวเองเข้ากับร่างบางที่หน้าตาตื่นพยายามจะแทรกกำแพงห้องน้ำหนี แต่ก็ทำไมได้ หึหึ แหย่แค่นี้ก็กลัวจนตัวสั่นน่ารักจริงๆ
“ไอ้หมวยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“อะไรครับน้องตี๋”
“กูเกลียดมึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
“แต่กูโคตรรักมึงเลยว่ะอาตี๋น้อย”
“ไอ้หมวยตุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“มึงก็รู้ว่ากูไม่ตุ๊ด …. หลังจากผ่านคืนอันเร่าร้อน”
คนตัวเล็กสะดุ้งอย่างแรงหน้าแดงเถือกร้อนฉ่าจนคนตัวสูงเผลอหัวเราะออกมา เพราะมันเขินน่ารักแบบนี้น่ะสิเขาเลยอดใจไม่ไหว
“มะ … มึงมันเฮงซวย”
“หรอ … แต่เห็นมึงก็ชอบนะ”
“กูไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นโว้ย !!!!”
“เรื่องไหนล่ะ หืมมม อาตี๋น้อย”
“กะ … ก็เรื่องนั้นล่ะ !!!”
“คิดลึกหรอเรา ? หน้าแดงเชียว”
“ไอ้เหี้ยหมวยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ครับเมีย ?”
กว่าน้องตี๋จะรอดจากอ้อมแขนไอ้หมวยได้ก็ถูกจูบซะจนปากช้ำจนแข้งขาอ่อนถึงยอมให้พี่หมวยจูงมือออกมาจากห้องน้ำชายที่ไม่มีกล้าเข้าเพราะเกิดศึกใหญ่ที่เห็นเป็นประจำก็อย่างว่าล่ะนะ …
‘ผัวเมียทะเลาะกัน’
- --------------------------------------------------------------------------- -
ไม่ดอง ไม่ดอง ไม่ดอง เพราะว่า ........................ แต่งจบแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว >////<