โหมด ขนมจีบ
หลังจากผมได้แจ้งความต้องการให้ทางแฟนทั้งสามและลูกเขยทั้งสามไปแล้วนั้น ก็ได้จูงมือลูกเปา ขี้นมาเพื่อทำการพักผ่อนกัน
“หนมจีบ สุดยอดอ่ะ เล่นพวกนั้นหน้าเสียเลย”ซาลาเปา เอ่ยพลางกลิ้งไปนอนบนเตียง
“หืม ลูกเปาพูดอะไรน่ะครับ หนมจีบไม่ได้ทำอะไรเลย”ผมหันไปถามอย่างงงๆ
“ก็เล่นให้พวกนั้นเคลียร์ตัวเองก่อน อยากรู้นัก ที่พวกพ่อตาพูดว่าทำวันนี้ก็ได้น่ะ ทำได้หรือเปล่า”
“หนมจีบเดาไม่ได้หรอกครับ”ผมพูดตามความจริง ก่อนจะหันไปตอบสีหน้าที่ผูกปมตรงคิ้วของลูกเปา
”เนื่องจาก หากทางพวกคุณน้ำแข็ง คุณว๊อดก๊า คุณโซดา บอกเลิกแฟนเก่า ยังไงกลุ่มคนที่เป็นแฟนเก่าย่อมเจ็บ
และอาจไม่ยอมรับก็ได้ เวลาและการเผชิญหน้าเป็นสิ่งสำคัญ หนมจีบว่าเรารอไปก่อนแต่อย่าแสดงอาการแบบที่ลูกเปา
เคยทำก็พอ”
“แหม หนมจีบพูดง่ายแต่ทำยากนะ ซาลาเปาไม่ใช่หนมจีบนะ จะได้เก็บอารมณ์ได้อ่ะ”ลูกเปาพูดพลางพองลมแก้มป่อง
ไปเลย น่ารักอ่ะลูกเปา แต่ไม่แกล้งดีกว่า
“อะๆ หนมจีบไม่แกล้งแล้วดีกว่า นอนกันเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้หนมจีบทำไอติมหวานเย็นให้กินแล้วกัน”
“รักหนมจีบที่สุดเลย”
เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็ลุกขี้นเตรียมน้ำร้อนให้คนด้านบน พร้อมกับคิดว่าวันนี้ต้องไปซื้อของเสียแล้วสิ ไม่นึกว่าของในตู้เย็น
จะหมดเร็วขนาดนี้
“อืม ทำอะไรดีน้า”ผมว่าพลาง คิดกังวลเนื่องจากของในตู้เย็นดูท่าจะน้อยเสียแล้ว อยู่ๆเลยโดนคนโอบกอดจากข้างหลัง
จนต้องหันมามอง
“อรุณสวัสดิ์คับ คุณว๊อดก๊า วันนี้วันอาทิตย์นี่ครับ ทำไมตื่นมาเร็วจัง”ผมว่าพลางหันไปก่อนที่จะได้รับริมฝีปากที่ประกบ
กับแก้มอวบทันที
“อืม อยากจะลงมาหาคนน่ารักไง”
“งั้น อยากให้คนน่ารักชงกาแฟให้ไหมหล่ะครับ”ผมว่าพลางหันไปยิ้มให้ทันที
“เอาสิ”ว่าเสร็จ คุณว๊อดก๊าเดินไปนั่งรอที่โต๊ะทันที
“วันนี้ หนมจีบอยากไปซื้อของสดที่ห้างสรพพสินค้าเสียหน่อย ไปด้วยกันไหมครับ”
“เอาสิ แต่ไหนๆก็ไปแล้ว ไปดูหนังกันด้วยสิ”คุณว๊อดก๊าว่าพลางยิ้มหวานมาให้
“เอาสิครับ”ผมว่าพลางยิ้มหวานไปให้ก่อนที่จะวางกาแฟให้คนตรงหน้า
จากนั้นผมก็หันมาทำโจ๊กหมูสับ และ ก็ผักต้ม กับน้ำพริก(แต่ไม่เผ็ดมาก เนื่องจากลูกเปาไม่ชอบ) ส่วนคุณว๊อดก๊าก็ยกน้ำ
ไปให้พวกคนที่เหลือบนห้อง แทนแต่ได้ยินเสียงแว่วๆว่า คงต้องติดเครื่องทำน้ำอุ่นเพิ่มเสียแล้วอะไรประมาณนั้น
ผมทำได้แต่ยิ้มๆขำๆ
“ว้าว หนมจีบ ทำอะไรกินเหรอ”เสียงลูกเปาเดินลงมา ก่อนที่จะเปิดตู้เย็นพร้อมหยิบน้ำเย็นพร้อมแก้ววางบนโต๊ะ
พร้อมจัดจานรอคนอื่นๆทันที
“โจ๊กครับ ลูกเปา เอแล้วบรรดาลูกเขยหล่ะ”ผมหันไปถามพร้อมสงสัย เนื่องด้วยปกติพวกลูกเขยจะรีบกุลีกุจอ
มาคอยดูแลซาลาเปาทั้งนั้น
“อ๋อ เห็นกำลังบ่นกับพวกพ่อตาน่ะ ว่าจะดูหนังก่อนหรือซื้อของก่อนอะไรเนี่ยหล่ะ ได้ยินแล้วหงุดหงิด ซาลาเปาเลยลงมาดีกว่า”
ผมฟังพลางส่ายหัวอย่างระอา เพราะว่า ดูแล้วไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่โตเลย แต่ผมคิดว่าผมควรเตรียมทางที่ดีที่สุดก่อนจะดีกว่า
“ลูกเปาครับ หนมจีบว่าเราเอากล่องโฟมไปด้วยดีไหมครับ”
“อืม เห็นด้วยเลยหนมจีบ ซื้อของเสร็จก็เดินไปจองตั๋วแล้วก็เดินเล่นดูอะไรเพลินๆ”
ผมและลูกเปาต่างยิ้มให้กัน ก่อนที่ผมจะพยักหน้าให้ลูกเปา ทำอะไรสักอย่างไม่งั้นคงไม่ได้ทำอะไรกันแน่
“นี่ เลิกทะเลาะได้แล้วทั้งพวกพ่อตาและบรรดาคุณแฟนน่ะ ลงมาทานข้าวเช้าเลย”ลูกเปาร้องเรียกเสียงดังก่อนที่
จะเดินไปหยิบกล่องโฟมวางเตรียมไว้
“อ๊ะ โอเค” “ครับผม”หกเสียงประสานกันทันที
จากนั้นพวกเราก็ทานอาหารกัน ก่อนที่ผมจะบอกว่าให้พวกลูกเปาไปซื้อตั๋วหนัง และผมไปซื้ออาหารแทน
โดยให้น้ำกล่องโฟมมาไปด้วยเพราะเมื่อซื้อของสดมาก็เอาน้ำแข็งใส่กล่องโฟมเพื่อแช่ของสดไว้ จะได้มีเวลาเดินเที่ยวด้วย
ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วยกับข้อเสนอ และเมื่อทานอาหารเสร็จแล้วพวกผมก็เดินทางไปห้างสรรพสินค้าทันที
เมื่อมาถึงที่หมาย พวกผมจึงแยกกับลูกเปาตามที่ตกลงกันไว้ ก่อนที่คุณโซดา จะเข็นรถเข็นมาให้ ส่วนคุณว๊อดก๊ากับคุณน้ำแข็งเลือกเดินซื้อของกับผมแทน
“เอาเป็นผักพวกมะเขือเทศและก็พวกแครอต อืมข้าวโพดอ่อนก็ดี จะได้ทำราดหน้าด้วย คะน้าเลือกต้นที่ไม่แก่
เกินไปนะครับ แล้วผมอยากได้พวกวุ้นเส้นกับซอสปรุงรส น้ำมันพืชครับ”ผมว่าพลาง เดินไปกับคุณว๊อดก๊าเพื่อเลือกซื้อของ
ขณะที่คุณน้ำแข็งไปแผนกหมูแทน แล้วคุณโซดาไปทางแผนกเครื่องเทศ
“คะน้าดูยังไงว่ามันไม่แก่อ่ะ หนมจีบ”ว๊อดก๊าเอ่ยถามพลางหยิบคะน้าขี้นมาดูพร้อมกับหันมาทางผม
“เลือกดูจากสีครับ สีเข้มมากผัดแล้วจะไม่อร่อยครับ”ผมว่าพลางเดินคู่กับคุณว๊อดก๊า
เราต่างเลือกซื้อผักกันอยู่หากแต่อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพลางเอ่ยเสียงดัง
“ว๊อดก๊าค่ะ นี่หมายความว่ายังไงคะ คุณบอกเลิกมิเชลได้ไง มิเชลไม่ยอมนะ”ผมหันไปมองทางเสียงทันที พบเป็นหญิงสาว
แต่งกายสวยด้วยชุดเตรสสีน้ำเงินเข้ม ตัดกับผ้าคาดเอวสีแดง
“มิเชล คุณมาได้ยังไงเนี่ย”ว๊อดก๊าเอ่ยเสียงอ่อน มองตาผมปริบๆ เหมือนสื่อว่าไม่รู้เรื่องที่เกิดขี้น
“ก็มาเห็นคุณทำท่า อี๋อ๋อกับไอ้อ้วนแป๊ะยิ้มไง เมื่อคืนรู้ไหมคุณโทรศัพท์มาบอกเลิกมิเชล ตอนสี่ทุ่ม วันนี้คุณกับมาควงหมอนี่
ได้ไง หน้าตาดูไม่ได้เด่นอะไรเลย ถามจริงเหอะ คุณน่ะโดนของหรือไง”ผมฟังอย่างใจเย็นแม้ผู้หญิงตรงหน้าจะเสียงดัง
จนคนรอบข้างหันมามองพวกเราตาเดียว
“สวัสดีครับ คุณมิเชล ผมหนมจีบครับ”ผมเอ่ยทักทาย พร้อมยิ้มให้หวังให้คนตรงหน้าใจเย็น
“เก็บคำทักทาย ไร้สาระของนายไปเถอะ บอกมานะคะ มิเชลสู้นายคนนี้ไม่ได้ตรงไหน”
“มิเชล คุณทำอะไรน่ะ เมื่อวานผมว่าเราคุยรู้เรื่องแล้วนะ”ว๊อดก๊าเอ่ยพลาง ทำหน้าเคร่งเครียดทันที
“รู้เรื่อง รู้ว่าอะไร เมื่อคุณคบกับมิเชลมาเป็นปี คุณจะมีใครมิเชลไม่เคยสน ไม่ว่าหญิงหรือชาย แต่นี่คุณบอกคุณเจอคนที่ดี
พร้อม จนคุณจำเป็นต้องขอเลิก”
“แต่เราตกลงกันแล้วนี่”ว๊อดก๊าโวยวายทันที
“ก็คนที่มันจะชนะมิเชลถ้าสวยกว่าหรือเป็นหนุ่มหน้าหวานก็ว่าไปอย่าง นี่อะไรเลือกมาได้ มิเชลว่าคุณมีปัญหาทางสมองแน่ๆ”
“ขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ แต่ผมว่าคุณมิเชล ใจเย็นสักนิดก่อนแล้วเราเลี่ยงไปทานกาแฟเย็นๆ พูดคุยกันดีไหมครับ”
“แหมทำเป็นมีมารยาท ชั้นอยากรู้จริงๆว่านายมีดีอะไร ทำไมมาแย่งสามีชาวบ้านง่ายๆแบบนี้ได้”หญิงสาวเหมือน
ไม่แคร์ใครแล้ว โวยวายเสียงดัง
“ผมคงต้องขอโทษที่แย่งสามีคุณมานะครับ คุณมิเชล ผมไม่อยากให้เรื่องเป็นแบบนี้เท่าไรนักแต่คุณมิเชลน่าจะเข้าใจนะครับ
ว่า ควรรักคนที่เขารักคุณดีกว่ายื้อคนที่หมดใจจากคุณ ความรักมีเพียง รักเพื่อได้รู้จักกับรักเพื่อได้ชัยชนะ
คุณมีความรักแบบเพื่อได้ชัยชนะ คุณย่อมได้คนที่คุณรักไปครอบครองแต่เมื่อใดที่คนๆนั้นเลิกรัก
ชัยชนะย่อมเปลี่ยนเป็นแพ้ เหมือนที่คุณกำลังรู้สึกตอนนี้ อย่างนั้น คุณรักคุณว๊อดก๊าจริงๆเหรอครับ แต่สำหรับผมคือ
รักเพื่อได้รู้จัก ตอนนี้ผมยินดีที่ได้รู้จักกับคำว่ารัก แม้เมื่อเวลาที่คุณว๊อดก๊าเปลี่ยนใจ ผมอาจจะเสียใจแต่ผมก็คงภูมิใจ
เพราะอย่างน้อยผมยังได้รู้จักรัก ผมขอให้คุณมิเชลกับคุณว๊อดก๊าคุยกันดีๆจะดีกว่า อย่างน้อยคุณก็ยังมีมิตรภาพ
แบบเพื่อนได้นะครับ”ผมเอ่ยอย่างจริงใจ จนหญิงสาวเงียบลงก่อนที่จะหันไปทางคุณว๊อดก๊า
“รบกวนพาคุณมิเชลไปรอ ที่สตาร์บัคทางด้านนั้นก่อน สั่งเป็นคาราเมลหวานราดน้ำผึ้งก็ดีนะครับ จะได้อารมณ์ดีขี้น”
เมื่อผมว่าเสร็จ คุณว๊อดก๊าก็หันไปมองทางคุณมิเชลก่อนที่จะผายมืออย่างสุภาพ จนคุณมิเชลเดินตามไปด้วยทันที
จากนั้นผมก็หันมาหยิบผักต่อ แม้ผมรู้สึกว่าตนเองจะมีอารมณ์แต่ก็พยายามเลือกผักที่สดที่สุดแล้วไม่ช้ำเกินไป
พอดีคุณน้ำแข็งเดินมาพร้อมกับคุณโซดา จึงเดินมาข้างๆผม
“เลือกของเสร็จยัง หนมจีบอ้าวแล้วไอ้ว๊อดก๊าหล่ะ”น้ำแข็งเอ่ยทักก่อนที่จะหันมาถาม
“น่านสิ แล้วทำไมหนมจีบทำหน้าเศร้าหล่ะ”โซดาเอ่ยถามพลางจับมือผมหันไปมอง
“เมื่อสักครู่คุณมิเชลเดินมาต่อว่าผมที่ไปแย่งคุณว๊อดก๊าครับ”ผมเอ่ย พลางวางผักลงตะกร้า หากแต่สองเสียงร้องดังทันที
“หา!!!”
“ครับ เดี๋ยวเราไปชำระเงินก่อนดีกว่า ผมขอให้ทั้งสองคนไปนั่งรอที่ร้าน สตาร์บัคด้านโน้นครับ”ผมว่าเสร็จเดินนำไปทันที
จนสองหนุ่มแทบวิ่งตาม
“ทั้งหมด พันเจ็ดร้อยแปดสิบบาทค่ะ”
“นี่ครับ”ผมว่าพลาง หยิบเงินชำระ ตอนแรกทางคุณโซดากับคุณน้ำแข็งจะจ่าย แต่พอดีสองคนกำลังเกี่ยงแย่ง
ผมเลยถือวิสาสะจ่ายเงินทันที
“หนมจีบทำอะไรน่ะ เดี๋ยวโซดาจะจ่ายให้ไง”
“อย่าเพิ่งเลยครับ ตอนนี้หนมจีบรีบอยากให้จบเรื่องคุณมิเชลก่อน”
“ง่า ได้ครับ”สองคนหันมองหน้ากัน ก่อนที่จะตาเหลือกเพราะว่าผมเดินนำไปที่ร้านแล้ว
ผมเห็นภาพที่คุณมิเชล กำลังนั่งร้องไห้ ขณะที่คุณว๊อดก๊า ยื่อกระดาษทิชชู่ให้ แม้หญิงสาวจะจับมือไว้หากแต่คุณว๊อดก๊า
ก็เลื่อนออกแทน
“ผมขอเข้าไปแค่คนเดียวนะครับ ส่วนพวกคุณนั่งที่อื่นก่อน แค่นี้คุณมิเชลก็รู้สึกแย่พอแล้วครับ”ผมหันมาบอก่อนที่สองคน
จะตามเข้าไปด้วย
“แน่ใจเหรอ หนมจีบ หากมิเชลทำร้ายนายหล่ะ ชั้นไม่ยอมจริงๆนะ”น้ำแข็งเอ่ยเคร่งเครียด
“น่านสิ เรื่องนี้ของโซดาไม่มีนะ โซดามั่นใจว่าเคลียร์จบทุกคนนะ”ผมหันไปฟังพลางส่ายหน้าอย่างระอา
“คุณว๊อดก๊าก็บอกเลิกไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ แต่ว่าแม้ว่าคุณจะจบ หากหญิงสาวไม่อยากจบคุณจะทำอะไรได้ครับ
เรื่องนี้ยังไงก็ต้องเกิดในสักวัน เพียงแต่มันเกิดวันนี้แค่นั้นเอง”
เมื่อผมพูดจบ สองคนจึงพยักหน้าไปนั่งอีกทางนึง ผมสูดลมหายใจลึกๆ ก่อนที่จะเดินไปทางโต๊ะคู่นั้นทันที
“สวัสดี อีกรอบครับ คุณมิเชล”ผมเอ่ยทักพลางส่งยิ้มให้พร้อมกับมองยังเก้าอี้เพื่อสื่อขอที่นั่ง
“นั่งสิ จะยืนค้ำอยู่ทำไม”มิเชลเอ่ยบอกทันที
“ขอบคุณครับ”ผมไม่ถือสากับกริยาที่ได้รับ เพราะว่าคนตรงหน้าเจ็บพอแล้ว
“มิเชล เราคุยกันแล้วนี่”ว๊อดก๊าเอ่ยเสียงเรียบๆ หากแต่น้ำเสียงอ้อนวอน
“ว๊อดก๊าคะ เรื่องแบบนี้จะทำใจได้ไงคะ ไหนๆคุณก็ถือดีเข้ามาหาแล้วนี่ ขอคุยเลยดีกว่า แน่ใจเหรอว่าจะคุมว๊อดก๊าได้
นี่น่ะ!!! เพลย์บอยเรียกเพ่ คาสโนว่าเรียกพ่อ”มิเชลเอ่ยพลางหยิบกาแฟขี้นดูดไปที
“ผมไม่เคยคิดจะคุมคุณว๊อดก๊าหรอกคับ ผมไม่รู้จะเอ่ยอะไรดี หากวันใดคุณว๊อดก๊าจะจากไปผมก็ยินดี”ผมเอ่ยจริงจัง
“ถามจริงเถอะ รู้ว่ายังไงต้องเจ็บหากวันนั้นมาถึง ทำไมนายยังกล้ารักว๊อดก๊าเนี่ย”มิเชลเอ่ยพลางจ้อมผมอย่างไม่เข้าใจ
“ผมแค่ทำความรู้จักกับความรักคับ ไม่ได้ต้องการใครมาครอบครอง ผมไม่เก่งการอธิบายแต่ให้คิดว่า ตอนนี้
ผมชอบคุณว๊อดก๊า หากวันที่ผมต้องเลิกกับคุณว๊อดก๊ายังไงคุณมิเชลก็ช่วยเลี้ยงกาแฟผมสักแก้วก็พอครับ”ผมว่าสบตา
กับคนตรงหน้าอย่างจริงใจ จนเหมือนคนตรงหน้าได้รับรู้ก่อนที่จะลุกขี้น
“ขอบคุณ สำหรับกาแฟ คุณหนมจีบ”มิเชลว่าพลางยื่นมือมาให้ผมจับ
“ยินดีคับ และก็ขอโทษเช่นกันครับ”ผมว่าพลางจับมือ
“ไม่ต้องขอโทษหรอก ไม่ใช่ความผิดคุณนี่ ว๊อดก๊าคะ บอกง่ายๆนะคุณมันโชคดี อย่าให้หลุดมือหล่ะ ส่วนร้านอาหารว่างๆ
ชั้นจะไปเยี่ยม อาจพาบรรดากิ๊กเก่าคุณไปเจอหนมจีบเสียหน่อย”มิเชลว่าพลางยิ้ม จนคุณว๊อดก๊าหน้าซีด
“ได้ครับ ผมจะทำอาหารสุดฝีมือเลยครับ”ผมว่าพลางขณะที่คุณว๊อดก๊ากุมมือผมไว้
“แหม ชั้นไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกค่ะ ยังไงขอบคุณสำหรับกาแฟนะ มันหวาน ขม แต่ก็ทำให้ชั้นสดชื่นได้”
“ไม่เป็นไรครับ”
จากนั้นมิเชล ก็เดินจากไป ผมจึงเดินไปพบกับสองคนที่เหลือ
“แกปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ได้ไงวะ ไอ้ว๊อดก๊า”น้ำแข็งบ่นทันทีที่เจอ
“น่านเด่ะ แล้วแทนที่จะรีบเคลียร์ ปล่อยหนมจีบไปคุย หากมิเชลทำร้ายหนมจีบจะทำไง”โซดาอดที่จะตำหนิเพื่อนไม่ได้
“อย่าต่อว่า คุณว๊อดก๊าเลยครับ ตอนนี้เรื่องจบแล้ว พวกคุณช่วยหนมจีบไปเก็บของที่รถดีกว่า”ผมว่าพลางเดินนำก่อนที่จะ
กลับหลังหันอย่างนึกขึ้นได้
“แต่ว่า อย่าให้มีอีกนะครับ ไม่ว่าใคร หนมจีบขอร้อง”
แล้วผมก็เดินจากมา โดยที่ไม่ได้เห็นใบหน้าซีดเซียวของคนทั้งสามเลย
โพลล์
หัวข้อ: สูตรรัก ละลายแค้น 4Px2 ตอนพิเศษ สิ่งเล็กที่เรียกว่า ความฝันของผม ปิดเรื่องได้เลยครับ (อ่าน 155902 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก