เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ตอนปี2015จ้า เสียใจที่ได้อ่านช้า ไม่รู้ไปมุดอยู่ไหนมา แต่ก็ดีใจที่ไม่พลาดนิยายดีๆแบบนี้ไป ดีใจที่ได้อ่านมากเลยค่ะ คุณคนเขียนเขียนดีมาก ลงตัวทุกอย่าง ทั้งโครงเรื่อง ภาษาที่ใช้ก็สละสลวยอ่านไหลลื่นมาก ดีทุกอย่างเลย เราเองก็อ่านรวดเดียวตั้งแต่เมื่อวานจนดึกดื่นจนเกือบเช้า(555) ตื่นมาเช้านี้เรื่องก็ยังติดอยู่ในหัว แบบว่าต้องมาคอมเมนท์ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆแบบนี้ไว้ให้เราได้อ่าน
ขอพูดถึงเนื้อเรื่องนิดนึง ยังมีหลายปมที่เรายังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ อย่างตอนต้นๆที่พาทิศไปแอบส่องเส็งแล้วเจอคุณหลวงจ้องมาแทนนี่ คืออาจจะเป็นเส็งทำให้พาทิศเห็น หรือพาทิศตาฝาดเองจริงๆ หรือจิตที่หลงเหลืออยู่ของคุณหลวง จริงๆสิ่งที่เราคาดไม่ถึงเลยคือป้าจิตราเป็นคุณหลวง แต่สมเหตุสมผลมากจริงๆ เราไม่แน่ใจว่าป้าจิตรารู้มานานแค่ไหนเรื่องที่ชาติก่อนเป็นคุณหลวง แต่ด้วยคำอธิษฐานเนอะทำให้จำเรื่องเส็งไม่ได้ เส็งเองก็ด้วยความไม่ยอมรับรู้ก็เลยสัมผัสไม่ได้ถึงจิตของคุณหลวงในตัวป้าจิตรา
ตอนอ่านเราก็ไม่คิดอยากให้พาทิศคู่ณัฐนะ บทสรุปของพาทิศ-ณัฐ-สร้อยฟ้าคือตรงใจเราจริงๆ การที่ณัฐเลือกถูกก็เป็นส่วนช่วยให้พาทิศได้ไปสร้างกุศลต่อด้วย
สิ่งที่เราไม่คาดคิดอีกอย่างคือคุณหลวงกับเส็งเกิดใหม่เป็นคู่ชายหญิง จริงๆคือคาดว่าคงจะเกิดเป็นคู่เกย์นี่แหละแต่ไม่โดนกีดกันละ แต่เราก็ชอบทุกบทสรุปนั่นแหละ555
ชอบที่สุดก็ตอนช่วงที่คุณหลวงนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาของตัวเองกับเส็ง(ช่วงหลังจากโดนเจ้าคุณพ่อโบยหรือเปล่าไม่แน่ใจ) ผ่านอุปสรรคอะไรมาบ้าง แต่แล้วก็ยังอยู่ตรงนี้ ใจยังรักกันเหลือเกิน คำตอบที่ว่าไม่ใช่แค่ความหลงความใคร่แน่นอน เป็นความรักจริงๆ น้ำตาไหลเลยค่ะ ประทับใจมาก
มีอีกหลายอย่างที่อยากพูดแต่ยังนึกไม่ออก ขืนพิพม์ออกมาหมดคงยาวเท่านิยายพอดี ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ค่ะ ประทับใจและชอบมากค่ะ