EP.10.1 (เขมXคริส) อยากแนะนำพี่ให้เพื่อนๆผมรู้จักPart ครูเขมชาติ
ผมกำลังเดินขึ้นห้องเพื่อทำการสอน ผมเข้าไปในห้องก็ทำการเรียกชื่อนักเรียนแต่ละคนและพ่อตัวดีของผมนายคริสก็มาถึงที่หลัง เขาคงลงไปหาเพื่อนของเขานั้นแหละ ผมหันไปมองนายคริสโตเฟอร์ ที่เดินยิ้มกริ่มมายืนตรงข้ามกันกับผมที่หน้าห้องเรียน
“May I come in please ?
“Yes ,come in please “ ผมบอกเขาไป เขาก็เดินผ่านผมแต่ะขณะที่เขากำลังจะเดินผ่าน เขาหยัดกระดาษใส่ผมอย่างเร็ว ในขณะที่คนอื่นก้มหน้าเขียนหัวข้อที่ผมกำลังจะสอนวันนี้ ผมก็ต้องรีบหยัดใส่กระเป๋ากางเกงผมทันที ก่อนที่จะมีคนเห็น ผมหันไปสอนตามปกติ นายคริสก็ตั้งใจเรียน ผมก็ตั้งใจสอนไปจนหมดชั่วโมง แม้ว่าในหัวผมจะคิดไปมากมายเกี่ยวกับครูมิ้งและเรื่องของผมตีกันยุ่งเหยิงไปหมดก็ตามแต่หน้าที่ครูต้องมากก่อนเสมอ
“เอาละ ทุกคน วันนี้ครูมีการบ้านนะ และอาทิตย์หน้าครูต้องการให้พวกเธอ ค้นหาคนที่มีความสามารถในการ ร้องเพลง ตอบปัญหาภาษาอังกฤษ เพื่อเป็นตัวแทนเข้าแข่งขัน งานสัปดาห์ ภาษาอังกฤษ ที่จะมีขึ้นเดือนหน้านี้“ผมบอกทุกคนและคนก็บอกทำความเคารพผม ผมหันไปมองนายคริสโตเฟอร์ก่อนจะก้าวเท้าออกจากห้องไปเขาก็มองผมแปลกๆ
“พี่เขม ตอนเที่ยงทานข้าวกับผมนะ”
คริสโตเฟอร์เขียนในกระดาษบอกผมนัดผมทานข้าวเที่ยงที่โรงเรียน ผมก็คิดหนักหน่อยๆนะ เพราะว่า เรื่องเมื่อเช้ามันทำให้ผมกลัวว่าผมจะทำร้ายเขานะซิ ผมได้แต่ยืนคิด ขณะที่ผมผมกำลังจะเดินไปสอนห้องอื่นต่อ
“หมับ” มีคนมาจับแขนผมและลากผมเข้าไปในห้องน้ำครูผู้ชาย ผมก็ต้องตกใจ จนหันมาเจอก็เป็นนายคริสโตเฟอร์
“คริส! เล่นอะไรนะ อย่าทำแบบนี้กับพี่ในโรงเรียน”ผมหันมาต่อว่าคริสโตเฟอร์
“ผมเห็นพี่เขมสีหน้าไม่ค่อยดีเลยวันนี้อ่ะ พี่มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”คริสโตเฟอร์ถามผมด้วยน้ำเสียงที่บอกได้ว่าเขาเป็นห่วงผมมาก
“ไม่มีอะไรหรอกคริส” ผมพูดบอกนายคริสไป ผมไม่ได้บอกหรอกว่าผมเริ่มกังวลเรื่องของผมและเขาแล้วซิ แต่ผมก็ยังคงส่งยิ้มให้เหมือนเดิม ผมชะโงกหัวออกไปมองข้างนอกห้องน้ำ
“เราจะเข้ามาคุยกันแบบนี้ไม่ได้คริส มันจะดูไม่ดี” ผมบอกเขา
“สำหรับพี่เหรอ” นายคริสยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงและทำสีหน้าเสียใจ
“คริส! ไม่ใช่แค่พี่ เราด้วยนะ ทั้งพี่และนาย “ผมพูดบอกนายคริส
“ตอนอยู่โรงเรียนพี่คือครู และนายคือนักเรียน แต่ถ้าอยู่บ้านพี่จะไม่ว่าเลย ..เด็กน้อยเอ่ย!” ผมพูดไม่อยากให้เขาทำสีหน้าแบบนั้น เพราะว่ามันทำให้ผมใจอ่อนทุกที แต่พอผมบอกอยู่บ้านทำได้นี้ยิ้มทันทีเลยนะ ผมก็อดยิ้มให้เขาไม่ได้เหมือนกัน และผมก็เดินออกมาก่อนและนายคริสก็ตามผมออกมาอีกทีและจัวหวะนั้นก็บังเอิญครูสมชายเดินลงมาจากบันไดอีกชั้นพอดี
“ครูเขม...และ..นั้นนายคริส ...ไปทำอะไรกันในห้องน้ำครับ” ผมก็สะดุ้งและหันไปมองนายคริส มันคือคราวซวยใช่ไหม
“อ้อ..ผมเข้าไปส่องกระจกเช็คความหล่อของผมนะครู” นายคริสพูด
“ในห้องน้ำครูนี่นะ!” ครูสมชายพูด นายคริสแอบดึงแขนเสื้อผม
“เออ ..ผมเลยเข้ามาต่อว่าเขานะครับ ว่าไม่ควรใช้ห้องน้ำครู” ผมบอกครูสมชาย
“ใช่ครับครู เห็นแบบนี้ เอ็ดได้เลยครับ และนายก็ห้ามมาใช้ห้องน้ำครูอีกนะ ไม่อย่างนั้นครูจะบอกครูที่ดูแลห้องเธอให้หักคะแนนความประพฤติ”ครูสมชายพูดและผมก็แอบโบกมือให้นายคริสไปซะก่อน ผมก็ยิ้มให้ครูสมชาย
“ครูเขมครับ พอจะมีเวลาไหมครับ ผมว่าจะคุยกับครูหน่อยนะครับ”
“ได้ครับครู ” ผมบอกครูสมชาย ผมหันมานายคริสก็ไปแล้ว นายตัวดีเป็นไงเกือบได้เรื่องแล้วไหมละ
“ครูครับ คือว่าตอนนี้แม่ผมเขาป่วยเขาโรงพยาบาลนะครับ บ้านผมอยู่จังหวัดปทุมธานี ผมว่าจะกลับไปบ้านพักวันศุกร์ตอนเย็นแต่ผมมีเวรวันเสาร์ ผมรบกวนครูอยู่เวรแทนผมทีได้ไหมครับครู “ ครูสมชายบอกผม ผมก็
“ได้ซิครับครู เรื่องแบบบนี้ผมเต็มใจช่วยอยู่แล้ว ผมอยู่ให้ครับ”
“ขอบคุณนะครับครู”
“เออ..ครูครับ ระวังนายนี้ไว้หน่อยนะครับครู “ ครูสมชายหันมาบอกผม ผมก็ทำสีหน้างงซิครับระวังใคร
“นายคริสนะครับ นายนี่เกือบต่อยผมแล้วนะครู “ ผมเองก็ตกใจซิ นายนี้นะเหรอ
“ครับ ครูระวังด้วนนะครับ ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ผู้อำนวยการยังเอาไว้อีก น่าจะให้แม่เขามาย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านที่ภูเก็ตจะดีกว่านะครับ “ ครูสมชายพูด ผมก็พยักหน้ารับ ผมว่ามันต้องมีที่มาที่ไปซิที่นายคริสจะต่อยครูสมชาย ผมไม่ได้เข้าข้างนายคริสเนืองจากผมรูสึกพิเศษกับเขา แต่ผมคิดว่านายคริสนี้เป็นคนที่ทำอะไรด้วยเหตุผลนะไม่ใช่คนใช้แต่อารมณ์เป็นที่ตั้ง และนั้นแปลว่าเขาต้องโมโหที่สุดถึงจะทำแบบนั้นได้ แต่ยังไงผมก็ต้องสอนเขาเรื่องนี้เหมือนกัน เรื่องการการควบคุมความโกรธ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นายคริสโตเฟอร์
วันนี้ผมตั้งใจนัดครูเขมชาติมานั่งทานข้าวด้วยกันเพราะว่าผมอยากแนะนำครูเขมให้รู้จักบรรดาเพื่อนๆผมอย่างเป็นทางการ แต่ผมยังไม่กล้าบอกพวกมันเลยว่าผมตกหลุมรักครูเขมอยู่ โดยเฉพาะไอ้โป้ง ผมลงมารอครูเขมก่อนเวลา และพวกผมมักจะนั่งด้างหลังกัน ซึ้งจะอยู่ด้านนอกของห้องอาหารและเป็นทางเดินไปห้องน้ำนักเรียนชายด้วย
“ไอ้คริส ...มาถึงก่อนเวลาเลยนะมึง มารอสาวเหรอครับ”ไอ้อาร์ทมันแซวผมทันที
“รอทำไมวะสาวๆ กูมารอหนุ่มต่างหาก” ผมพูดและชะเง้อมองแต่..ผมสะบัดหน้ามามองไอ้อาร์ทและไอ้โจ มันก็มองผมแบบเหมือนมีเครื่องหมายคำถามแปะอยู่ที่ใบหน้าของผมทั้งคู่
“กู..ล้อเล่น” ผมพูด
“โธ่! กูนึกว่ามึงเอาแล้วไอ้คริส! ชวงนี้ยิ่งแปลกๆ ลากไปเอาสาวเสือกไม่ไป กูสองคนก็นึกว่ามึง....” ไอ้อาร์ทกับไอ้โจหันมามองหน้ากัน
“เปลี้ยนไป้! แบบว่า ...อ้ายยยย สาวแตกอะไรอย่างนี้นะ”ไอ้โจ แต่ไอ้อาร์ทมันสะกิด
“มึงนั้นแหละ ทำซะเหมือนเชียว” ไอ้อาร์ทพูด
“ฟัคยู” ผมชูนิ้วกลางให้มันสองคนทันที และมันสองคนก็พร้อมใจกันส่งกลับมาให้ผมอีกด้วยนะ
“ไอ้ปันปันและไอ้โป้งละวะ ” ผมถามไอ้อาร์ทและไอ้โจ เพราะว่ามันมากันแค่สองคนและอีกสองคนไปไหนทั้งที่เรียนห้องเดียวกัน
“มันขึ้นห้องพักกับไอ้โป้งนะ ไอ้ปันปันมันบอกว่าให้ไอ้โป้งไปทายาที่ก้นมันให้หน่อย”
“อืมม” ผมพยักหน้า แต่ว่ามันสองคนบอกว่าทายาที่ก้นเหรอ
“เห้ยย!” ไม่ใช่แค่ผม ทั้งสามคน ร้องออกมาพร้อมกับ
“มึงคิดอย่างที่พวกกูคิดไหมวะ” ไอ้อาร์ทถามผม ใช่ผมก็พยักหน้า
“ไอ้ปันปันมันเป็นเกย์ไหมวะ กูเห็นมันติดไอ้โป้งมากเลยวะ เมื่อวานมันบอกจะนอนกับพวกกูแต่พอไอ้โป้งบอกว่าจะกลับบ้าน มันให้พวกกูมาส่งแทบไม่ทันเลยนะโว้ย” ไอ้โจหันมาพูดกับพวกผมเหมือนจะกระซิบนะแบบว่าระแวงว่าไอ้ปันปันกับไอ้โป้งมันจะเดินมาแล้วได้ยิน
“ถ้าเป็นและไอ้โป้งมันรู้นะ มันโดนเตะออกจากกลุ่มแน่ๆ เพราะว่าไอ้โป้งมันเกลียดพวกนี้จะตายไป “ ไอ้อาร์ทพูด ผมก็นิ่งไปเลยซิครับ และถ้ามันรู้เรื่องผมกับครูเขมละ มันก็จะเลิกเป็นเพื่อนผมด้วยใช่ไหม เอาไงดี ผมคงปรึกษามันไมได้แน่ๆ ไอ้โป้ง และผมก็คงบอกมันไม่ได้เช่นกัน ผมกลัวเสียมันไป มันคือเพื่อนที่ผมรักมากที่สุดจริงๆ
“เห้ย! กูไปหาอะไรกินก่อนนนะ จองโต๊ะนี้ไว้ด้วยวะ กูมีแขกมานั่งรวมกับพวกเรา” ผมบอกพวกไอ้อาร์ทและไอ้โจ
“มึงได้เด็กใหม่มาเหรอวะ สวยไหมวะ ม.ไหนวะและ มอต้นหรือมอปลายวะ..ไอ้คริส” ไอ้สองคนนี้ดูมันทำหน้าตาหื่นขั้นมาทันทีเลย ผมพาเด็กมา เหมือนหาเหยื่อมาให้มันตลอด บางคนก็ไปต่อกับมันสองคนแต่บางคนก็ไม่เอา เพราะว่าผมนะไม่ชอบคบแบบผูกมัดเพราะว่าผมรู้ว่าพวกเขายังไม่ใช่ที่ผมต้องการ แต่ทะว่าตอนนี้ผมว่าผมกำลังโดนมัดไว้ทั้งหัวใจโดยครูเขมชาติ
“เดี๋ยวมึงเห็นก็จะร้อง..ว้าว!” ผมพูดและรีบเดินไปหาครูเขมชาติทันที ครูเดินไปที่ร้านขายข้าวแกงผมก็เดินแทรกนักเรียนไปหาและเข้าไปใกล้ๆ ผมเห็นว่าครูเขมกำลังชะเง้อมองว่าจะทานอะไรดี
“พี่เขม...กินไรวันนี้” ผมเข้าไปได้ก็กระซิบถามพี่เขม
“ยังดูอยู่เลย เราละ” พี่เขมคงรู้ว่าเป็นผม เขาก็หันกลับมากระซิบกับผม
“ผมเหรออยากกิน..ครู และต้องเป็นครูเขมด้วยนะ”ผมกระซิบตอบกลับแบบชนิดใกล้ชิดพี่เขมจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนที่พี่เขมฉีดมาแบบอ่อนๆ พี่เขมหันขวับมาทันที ผมก็ยิ้มให้
“คริส! อย่าทะลึงกับพี่ในนี้” พี่เขมหันมาดุผมอีก
“ทายอะไรดีค่ะครูวันนี้ วันนี้ป้ามีไข่ลูกเขยอีกแล้วนะครู เห็นครูชอบ”
“ผมเอาไข่ลูกเขยกับคะน้าหมูกรอบครับ” พี่เขมสั่ง ผมก็เงยหน้ามองป้า
“เอาเหมือนกันครับป้า” ผมบอกป้าคนขายข้าว ระหว่างที่รอ ผมกระเทิบมาเบียดพี่เขม
“คริส”พี่เขมเรียกชื่อผมไม่ดังมาก เป็นเชิงห้ามปราม
“พี่เขมก็เขาเบียดมา”ผมพูดและมองพี่เขม เขาก็มองไปที่กลุ่มผู้หญิงที่เบียดเข้ามาสั่งอาหารเช่นกัน
“คริส” พี่เขมชี้ไปที่เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนมองอาหารและเดินออกไป ทำท่าเหมือนจะสั่งแต่มันก็ไม่สั่ง มันยืนกลืนน้ำลายเอื้อกๆเลย และผมก็รู้ว่าทำไม
“มันไม่มีตังค์กินข้าวมั้งครับ พี่เขม “ ผมบอกพี่เขม
“ผมรู้มาว่าเด็กคนนี้พ่อมันเปิดอู่และดันไปซื้อของโจรมาเลยต้องไปติดคุกครับพี่เขม “ผมบอกพี่เขม
“และที่ผมรู้ก็เพราะว่าผมเอารถบิ๊กไบท์ลูกรักไปปะยางบ่อยๆ แต่พอวันที่เขาถูกจับไป ร้านค้าข้างๆเขาก็บอกผมมาแบบนั้นนะครู “ผมบอกพี่เขม พี่เขมก็มองเด็กคนนั้น สายตาพี่เขมนี้มันบ่งบอกได้ว่าพี่เขมนึกสงสารเด็กคนนั้นแน่ๆ
“พี่สอนห้องเขานะ” พี่เขมหันมาบอกผม
“พี่สอนห้องไอ้แก้มเหรอพี่” ผมก็ตกใจเพราะว่าเด็กคนนี้ก็เรียนอยู่ห้องเดียวกับแก้ม
“อืมม ทำไมละ” พี่เขมถามผม ผมก็มสีหน้ากังวลทันที
“ระวังไอ้แก้มด้วยนะพี่ แก้มนี้มันแปลก ผมนี่ด่าว่ามันก็ไม่รู้สึกอะไรเลยนะพี่เขม มันจะหาเรื่องให้ผมโดนไล่ออกตลอด “ ผมบอกพี่เขม
“และผมก็กลัวมันจะหาเรื่องกับพี่ด้วย “ ผมบอกพี่เขม
“คริส เราไม่ควรไปด่าผูหญิง มันไม่ดีเลย รู้ไหมว่ามันจะทำให้นายดูเหมือนไม่ให้เกียรติผู้หญิงเขา “ พี่เขมบอกผม
“ก็มันชอบมายุ่งกับผมอ่ะ และนี้ผมคงต้องพูดกับมันตรงๆแรงๆ ไปเลย ใจจริงก็อยากจะบอกไปตรงๆเลยนะ ว่าผมกับพี่..”
“คริส!” พี่เขมทำนิ้วชี้ไม่ให้ผมพูด
“ได้แล้วค่ะ ข้าวราดไข่ลูกเขยกับผัดคะน้าหมูกรอบ” ป้าคนที่ตักอาหารก็ส่งจานมาให้ผมก็มองนายคริสจะเอาไปก่อนก็ได้นะ
“ผมเหรอครับป้า หมับ”
“เพียะ” นั้นป้าตีมือนายคริส
“ครูก่อนซิเรา ครูเขายืนสอนเหนื่อย เรานะนั่งเรียนรอไปก่อน” นั้นผมก็รับจานข้าวมา นายคริสแอบค้อนผมทันที
“และนี้แก้งเราไปไหนละ” ป้าคนขายก็ถามผม ป้าคงหมายถึง ไอ้โป้ง ไอ้ปันปัน ไอ้อาร์ทและไอ้โจ เพื่อนรักของผมนั้นเอง ซึ้งปกติจะมากวนให้ป้าแกด่าเล่นเป็นประจำ แต่ว่าช่วงนี้คงหายๆไปหน่อยนะ เพราะว่าพี่ร้านขายก๋วยเตี๋ยวเขาเอาลูกสาวมาช่วยขายด้วย พวกมันก็เลย
“เพื่อนผมนะเหรอป้า ร้านโน้นเลยป้า ร้านที่มีลูกสาวสวยๆมาช่วยขายนะป้า”
“เหรอ ..แม้กูไม่มีลูกสาวละหายหัวไปกันหมด ดูนะครู เด็กมันแก่แดดจริงๆ ยังไม่ทันไร มันจ่องจะหาเมียกันแล้วค่ะครู ” ป้าคนขายพูดและส่งจานอาหารมาให้ผม
“ป้าครับผมขอเหมือนผมอีกจานได้ไหมครับ”ครูถามป้าคนขาย ป้าเขาก็พยักหน้าแต่ผมงงมาก พี่เขมจะหิวอะไรขนาดสั่งข้าวมาทานสองจานเลยเหรอ พี่เขมหันมามองผมและยิ้มให้ผม จังหวะนั้นผมหันไปเจอแก้มมันเดินลงมาเหมือนกับว่ามันจะเห็นผมด้วยซิ แต่คนเดินเข้าค้อนข้างเยอะมันเลยแทรกตัวเข้ามายาก
“ดูดิพี่เขม พูดถึงมันยังไม่ทันไรเลย มันเดินลงมานั้นแล้วอ่ะ ...แก้มนะ “ ผมชี้ให้พี่เขมดูและผมก็คิดว่าผมควรจะต้องรีบชิ้งดีกว่า แต่แปลกนะถ้าผมอยู่กับไอ้โป้งแก้มไม่กล้า ถ้าโป้งบอกอย่ามาทำให้พวกมันเดือดร้อนแก้มจะถอยทันที
“ผมไปก่อนนะพี่ ไปนั่งโต๊ะด้านหลังเลยนะพี่เขม ผมอยากแนะนำพี่ให้เพื่อนๆผมรู้จัก” ผมรีบบอกครูเขมชาติ
“คริส..เอาจานข้าวของครูไปด้วยซิ” พี่เขมพูดบอกผมพร้อมกับส่งจานข้าวที่ป้าเขาตักส่งมาให้ก่อน ให้ผมรับไปถือไว้
“อ้อได้แต่พี่สั่งอีกจานทำไมอ่ะ” ผมถามพี่เขม พี่เขาคงอยากให้ผมถือไปด้วย ผมคิดว่าแค่นี้ทำไมจะทำให้ที่รักไม่ได้ละ
“เอาจานนี้ไปให้น้องเขา บอกว่าพี่ซื้อให้เขา” พี่เขมบอกผม ผมก็เข้าใจทันที ว่าพี่เขมให้ไปให้เด็กคนนั้นที่ไม่มีตังค์ซื้อข้าวกินแน่ พี่เขมพยักหน้าอีกทีผมก็รีบเดินออกไป เพราะว่าผมเห็นมันหลังไวไวแต่พอผมหันมามอง แก้มมันก็เดินตรงปรี่มาหาพี่เขมผมทันที ไอ้ผมจะเดินกลับเข้าไป แก้มมันจะขอไปนั่งกับพวกผม ผมรู้นิสัยแก้มดี มันไม่ยอมใคร
“น้อง” ผมเรียกเด็กคนนั้น ที่ยืนอยู่ด้านนอก
“นี้ครูเขมเขาซื้อให้ไปทานซะ” ผมส่งจานข้าวให้เด็กคนนั้น น้องเขาก็มองหน้าผมแต่พอบอกครูเขมซื้อให้ เขาก็รับไป และเดินไปหาที่นั่งทานเลย ผมก็ยืนชะเง้อมองว่าพี่เขมเดินมาหรือยัง นั้นเดินมาแล้วพร้อมจานข้าวและขวดน้ำสองขวด แอบยิ้มเลยซิผม
“อ้าว อยู่นี้เอง “พี่เขมพูดกับผม และส่งขวดน้ำมาให้ผมหนึ่งขวด
“พี่เขม พี่คุยอะไรกับแก้มมันอ่ะ”
“อ้อ...เขาแค่...ถามถึงคริสนะ ไม่มีอะไรมากหรอก” พี่เขมพูด ผมเริ่มตะหงิดยังไงก็ไม่รู้เหมือนแก้มมันจะพูดอะไรที่ไม่ดีกับพี่เขมยังไงก็ไม่รู้
“พี่เขม ถ้ามันพูดไม่ดีบอกผมนะ”
“ไม่มีหรอกนะคริส และเขาเป็นผู้หญิง อย่าไปด่าว่าเขามันดูไม่ดี พี่ขอนะ”ครูเขมบอกผม ผมก็เดินไปหาที่นั่งที่ให้พวกไอ้อาร์ทมันจองไว้ และพวกมันก็กำลังนั่งทานก๋วยเตี๋ยว วันนี้แม่ค้าเอาลูกสาวที่เรียนเทคนิคมาช่วย แม้แห่กันไปซื้อใหญ่เลยนะไอ้พวกนี้ ซื้อมากันคนละสองชามเลย
“เห้ย! กูพาแขกคนพิเศษมานั่งด้วยวะ ไอ้อาร์ท ไอ้โจ” ผมบอกมันสองคน และพวกมันก็หึนมามอง
“พล้วด!” มันพ่นก๋วยเตี๋ยวทันที
“โธ่! กรูสองคนก็นึกว่าสาวสวย” ไอ้อาร์ทมันพูด ครูเขมหันมามองผม
“ไอ้หื่น นี่ครูนี่เด็ดกว่าสาวๆอีก” ผมพูด พี่เขมยืนมองผมและทำท่าจะหันหลังเดินกลับเข้าไปนั่งด้านใน ผมก็คว้าแขนพี่เขมเอาไว้
“ล้อเล่นนะครู ด้านในไม่มีที่นั่งแล้วตอนนี้ คนลงมาทานกันหมดแล้ว และถ้ายืนรอก็อีกนานเลย ส่วนใหญ่จะนั่งแช่กัน” ผมพูดและพยักหน้าให้นั่งลง พี่เขมนั่งลงได้
“สวัสดีครับครู”ไอ้อาร์ทและไอ้โจมันก็ยกมือไหว้พี่เขมกัน และไอ้โป้งกับไอ้ปันปันมันก็เดินมานั่ง ไอ้โป้งมันมองผมและครูเขม
“กูเรียกครูมานั่งด้วย ข้างในที่มันเต็ม” ผมบอกไอ้โป้ง
“สวัสดีครับครู” ไอ้โป้ง และไอ้ปันปันมันมองหน้าผม
“ไม่รู้ใครติดใจใครนะครู” ไอ้ปันปันมันพูด ผมก็ต้องเงยหน้ามอง อยากจะเอาส้อมทิ่มมันจริงๆ
“สวัสดีครับครู”ไอ้ปันปันทักทายพี่เขม และก็พากันนั่งลง
“ครูเขม นี้ ไอ้โป้ง ครับ” ผมแนะนำไอ้โป้งให้ครูเขมรู้จัก ครูเขมก็พยักหน้า
“และนี้ไอ้ปันปัน ครูเจอมันแล้วนิ” ผมแนะนำไอ้ปันปัน
“ไอ้ปันปันมันบอกว่าครูไปนอนที่ห้อง เพราะว่า ..” ไอ้โป้งพูดครูเขมเงยหน้าขึ้นมา
“แป๊ปน้ำครูแตกไม่ใช่น้ำครูแตก” พี่เขมรีบพูดขึ้นและมองหน้าผมอีก
“ครูรู้ได้ยังไงอ่ะครับว่าผมจะพูดคำนั้น” ไอ้โป้งมันพูดขึ้นและมันก็ทำท่าจะหัวเราะ
“ครูได้ยินมาหลายคนแล้วแหละโป้ง ก็เพื่อนตัวดีของเรานะเอาไปพูดให้ครูเสียหมดเลย ” พี่เขมพูดแหละหันมาเหล่มองผม
“ไอ้คริสอะดิมันบอกทุกคนว่าครูน้ำแตก ไอ้นี้มันทะลึงหรือว่ามันใช้คำไทยไม่ถูกกันแน่วะ” ไอ้ปันปันอีกคน
“ครูและนี้ ไอ้อาร์ทและไอ้โจ คู่นี้มันเกิดมาก็เป็นผัวเมียกันเลยครู” ผมพูด พี่เขมสะบัดหน้าไปมอง
“ใช่ครับ เกิดมาปุ๊ปพ่อแม่จับแต่งกันเลยครับ ตอนนี้รอไอ้นี้มันท้องลูกให้ผมอยู่ครับครู “ ไอ้อาร์ทมันพูด และหันไปชี้ไอ้โจ และไอ้โจมันก็ยกเท้าจะถีบไอ้อาร์ททันที
“ครูอย่าไปเชื่อมัน พ่อผมกับพ่อมันเป็นเพื่อนรักกันครับและ แม่ผมกับแม่มันดันมาท้องไล่ๆกันครับ” ไอ้โจมันพูดอธิบาย
“ผมเลยซวยเกิดมาเจอมันทันที ครับครู” ไอ้โจมันก็ไม่ยอม
“และปากมึงนี้ก็โคตรสร้างสรรมากครับไอ้อาร์ทครับ เพียะ! “ไอ้โจหันไปพูดต่อว่าไอ้อาร์ทคู่นี้มันกัดกันประจำและไม่พูดเปล่าตบหัวไอ้อาร์ทด้วยครับ
ผมมองเพื่อนๆผมคุยกันสนุกสนานกับครูเขมแบบว่ากันเองดี จนผมนี้อยากจะเปิดไปเลยว่ากับครูเขมกำลังจะคบกันแต่คิดอีกทีไอ้โป้งมันอาจจะเปลี่ยนไป หรือไม่มันาอาจจะตัดผมออกจากกลุ่มแบบที่ไอ้อาร์ทมันพูดไว้ก็ได้
“ครูขึ้นห้องพักครูก่อนนะ เพราะว่าครูมีสอนตอนบ่ายและเราอย่าลืมไปเรียนชดเชยกับครูนะคริส “ ครูเขมทานเสร็จก็ขอตัวขึ้นห้องพักก่อนทันที ผมก็พยักหน้าและครูเขมก็บอกผมอย่าลืมไปเรียน กับครูด้วย ผมต้องเรียนชดเชยกับครูเขมทุกวัน เพราะว่าเทอมที่แล้วผมขาดไปเลยไม่ได้เรียน
“ กรูไปห้องน้ำก่อนวะ “ ผมพูดก่อนจะลุกขึ้นไปเพื่อไปเข้าห้องน้ำชาย ระหว่างทีผมกำลังเดินใกล้จะถึง จู่ๆก็มีคนกระโดดออกมาจากมุมตึก คนที่ทำแบบนั้นก็คือแก้ม ผมแอบคิดในใจแก้มนี้มันเป็นเจ้ากรรมนายเวรผมหรือไง
“เล่นอะไรนะแก้ม” ผมถามแก้ม
“พีคริสไปไหนกับครูเขมมาอีกแล้วค่ะ เมื่อวานนะคะ” แก้มถามผม ด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงอาการหึงผมกับครูเขมแต่ทะว่าผมกับแก้มไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยมันจะหึงผมทำไม
“ก็ไปทานข้าวกัน แล้วมันธุระอะไรของเธอละแก้ม” ผมถามแก้มกลับด้วย
“ทำไมต้องไปกับครูบ่อยๆด้วยอ่ะ พี่ควรจะไปกับแก้มมากกว่าไปกับครู เพราะว่า”
“เพราะว่าอะไร..แก้ม” ผมถามแก้ม เธอก็มองหน้าผม
“เพราะว่าครูเขาไม่ใช่ผู้ชายปกติ เขาเป็นตุ๊ดแน่นอน พี่คริสอย่าไปใกล้เขานะ พี่จะดูไม่ดีไปด้วย แก้มเป็นห่วง” แก้มพูดบอกผม ผมคิดว่าแก้มมันคงพูดไม่ดีกับพี่เขมแน่ๆ
“ขอบใจนะแก้มแต่ พี่คิดเองได้ว่าครูเขมดีหรือไม่ดี ส่วนเธอนะ กลับไปทำตัวเองให้ดีซะก่อนดีกว่าไหมแก้ม และพี่เห็นนะว่าเธอว่าเธอเข้าไปหาครูเขม”ผมพูดและยืนเอามือล้วงกระเป๋ามองหน้าแก้ม แก้มหน้าซีด
“เธอพูดอะไรกับครูเขม” ผมถามแก้ม
“แก้ม ..แก้ม..ไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย แค่..”
“แค่อะไร..อย่าคิดนะว่าที่เธอช่วยพี่ไว้และเธอจะมามีสิทธิ์ในตัวพี่ไปด้วย พี่ไม่ใช่แฟนเธอแก้ม อย่าทำให้พี่เหลืออดอีก และถ้าถึงตอนนั้น หน้าเธอพี่ก็จะไม่มอง “ผมพูดและทำท่าจะหันหลังออก
“อย่ายุ่งกับครูเขม”ผมหันกลับมาบอกเธอก่อนจะเดินไป ผมรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที เพื่อทำธุระส่วนตัวก่อนจะไปเข้าเรียนวิชาต่อไป วันนี้ผมว่าจะชวนพี่เชมไปทานข้าวก่อนมาเรียนพิเศษอีกดีกว่า ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินออก ผมก็ต้องเจอกับคู่อริ ผมหันมามองหน้ามัน
ผมมีเรื่องกับมันก็เพราะว่า พี่เชอรี่สาวสวยระดับดาวของโรงเรียนมาชอบผม ผมก็ชอบพี่เชอรี่เหมือนกัน เราเหมือนใกล้จะคบกันเป็นแฟนแต่มีไอ้พี่กายนี้แหละที่มันแอบชอบพี่เชอรี่เช่นกัน แต่สุดท้ายพี่เชอรี่ก็ถูกส่งไปเรียนเมืองนอกแทนเพราะว่าพ่อของพี่เชอรี่เขาเป็นคนใหญ่คนโตเขาไม่ชอบผมเท่าไหร่
“ปึก” มันเดินสวนผมและเอาไหล่มากระแทกไหล่ผม ผมก็ยืนนิ่งรอการขอโทษแต่มันไม่ขอโทษ มันแค่หันมามองหน้าผมและยิ้ม
“มองหน้าเหรอคริส ทำไม มีปัญหาเหรอวะ” ผมหันมามองหน้ามันและไอ้พี่อั้น เพื่อนมันที่เป็นนักมวยสากลประจำโรงเรียน และไอ้พี่ภู เพื่อนของมันอีกคน
“ไอ้..” ผมกำหมัดรอเลยถ้ามีคำว่าฝรั่งขี้นกออกมานี้ผมต่อยมันแน่ๆ
“เห้ย! ครูเดินผ่านมา” พี่เอกรินทร์ คือคนที่เดินเข้ามาบอกพวกไอ้พี่กายและพวกมันก็เลยพากันเดินเข้าห้องน้ำไป ผมหันไปมอง พี่เอก พี่คนนี้เขาดีนะ คอยช่วยผมเท่าที่พี่เขาทำได้ คือไม่อยากให้ผมกับพี่กายต่อยกันแต่ผมก็เข้าใจว่าพี่เขาเป็นเพื่อนกัน
“ขอบคุณครับพี่เอก” ผมขอบคุณพี่เอกเบาๆ
“กูรู้ว่าถ้ามันรุมมึงก็เจ็บเปล่า..คริส” พี่เอกพูดและผมก็เดินออกมา ผมก็เจอพวกไอ้โป้ง ไอ้อาร์ท ไอ้โจและไอ้ปันปันที่วิ่งหน้าตาตื่นมา
“แก้มมันบอกว่าพวกไอ้พี่กายมันมาเข้าห้องน้ำเดียวกับมึงอ่ะ กูก็เลยคิดว่าพวกมันจะทำอะไรมึง”ไอ้โป้งพูด ผมหันไปมองและหันกลับมา
“ไปเถอะวะ พอดีพี่เอกโกหกว่าครูเดินผ่านมามันก็เลยไม่ได้ทำอะไรกู แต่กูนี่เกือบจะต่อยปากแม่งแล้วแหละ” ผมพูดและเดินแทรกพวกมันไปทันที จะว่าไป แก้มมันก็ช่วยผมหลายครั้งอยู่เหมือนกัน แต่ผมรักมันไม่ได้ ยิ่งตอนนี้ยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย เพราะว่าผมรักครูเขมไปแล้ว
*************************************************************************************
ฝากไว้อีกตอนนะคะ เหมือนจะงานเข้าเรื่อยๆนะคู่นี้ ครูเขมxนายคริส
ตอนหน้าก็จะดราม่าเยอะหน่อยนะ ขอมาพรุ่งนี้เลยนะคะ รักคนอ่าน