วันนี้เหนื่อยครับ ทำงานแต่เช้า เพิ่งได้กินข้าวเย็นตอน 6 โมง เหตุเพราะตื่นสายมาก ไม่ทันกินข้าวเช้าครับ
เนี่ยเพิ่งกลับมา เลยมาแวะดูกระทู้ ชมพี่บอลกันจังน้า เจ้าเล่ห์ๆ ชิ ชิ ตอนนั้นไม่ทันโมโห มาโมโหตอนนี้ก็ได้ จะแกล้งไม่คุยด้วยเลยคอยดูๆ
เลอะเทอะมาเยอะละครับ
ต่อตอนต่อไปเลยดีกว่า
ตอนที่ 8
หลังจากวันนั้น เป็นต้นมา ผมกับพี่บอลก็แทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ยกเว้นแค่ตอนเรียนกับตอนสอบ
กลางวันก็กินข้าวด้วยกัน ตอนจะกลับบ้านพี่บอลก็เดินไปส่ง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นผมก็ยังทำใจไม่ได้ ว่าต้องมีแฟนเป็นผู้ชาย จริงๆแล้วผมอาจจะเลือกเส้นทางอีกเส้นหนึ่งก็ได้ ถ้าไม่มีเหตุการณ์นั้น …
“ ไอนุ ... มานี่ ๆ ” ไอต้นสนกวักมือเรียกผม
“ อะไรมึง ”
“ ได้ข่าวว่ามึงกิ๊กกับลีด โรงเรียน .... เหรอวะ ” ข่าวไวดีจริงๆ ผมกำลังคบๆอยู่กับลีดโรงเรียนหญิงล้วน คนหนึ่งครับ อายุมากกว่าผมปีหนึ่ง รุ่นเดียวกับพี่บอลแหละ ที่จริงเรียกว่าคบคงจะเร็วไปเพราะเพิ่งคุยกันไม่นานนี้เอง (หลังจากวันที่พี่บอลกุเรื่องไอน้องโอ๊คมาทำผมวุ่นวายสัก 3 อาทิตย์ได้)
“ ก็ อืม ”
“ เฮ้ย มึงไม่เห็นใจพี่บอลเหรอ พี่เขาชอบมึงมากนะเว้ย ” ปกติไอต้นสนไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านนักหรอกครับ แต่หลังๆตั้งแต่มันได้ข้าวปุ้นเรียบร้อย ก็มายุ่งวุ่นวายกับผมมากขึ้น
“ กูไม่เป็นแบบพวกมึง อย่ามาเหมารวม ” ทีนี้คงพอเข้าใจแล้วนะครับว่า ผมตัดสินใจวันนั้นยังไง
“ อย่างพวกกูอะพวกไหน ” ไอต้าเถียงขึ้นมาทันที ผมล่ะยอมเลย ทั้งกลุ่มได้กันเองหมด
“ จะบอกให้นะ ความรักไม่ใช่แค่ความเห็นใจ แต่มันต้องเข้าใจกันด้วย กูเป็นของกูแบบนี้น่ะดีแล้ว พวกมึงอย่ามาวุ่นวายกับกู ” ได้ผลครับ เงียบกันหมด หึหึ ให้รู้บ้างใครเป็นใคร
“ จริงๆเหรอครับ ... นุ ตลอดเวลา นุไม่ได้มีใจให้พี่บ้างเลยเหรอ ” อึ้งเลย ที่เงียบๆนี่เพราะพี่บอลมาเหรอเนี่ย เอาไงดีล่ะผม
“ บอกไปสิ ... พี่เขาจะได้หายข้องใจ เอาสิ ” ไอต้นสนเร่งเร้าผมใหญ่ ทำไมผมต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วย
“ ครับ ผมเป็นของผมแบบนี้ พี่บอลอย่าหวังอะไรกับผมอีกเลยนะครับ ผมรักพี่ไม่ได้หรอก ”
“ … ” พี่บอลไม่พูดอะไร แค่สะบัดหน้าแล้วเดินหนีผมไป ผมตกใจมากที่พี่เข้าไม่พูดอะไรกับผมเลย ผมนั่งลงบนม้าหินอ่อนช้าๆ พูดอะไรไม่ออก ผมกับพี่บอล ไม่มีอะไรต่อกันอีกแล้วใช่ไหม
“ เป็นไง สะใจมึงแล้วสิ ทำคนเขาเจ็บปวดได้น่ะ ” ไอต้นสน ย่ำอีกนะมึนะ
“ แล้วมึงคิดว่ากูรู้สึกดีเหรอ ” ผมตอบแบบหมดอารมณ์ ข้าวปุ้นห้ามไอต้นสนพูดต่อ แล้วก็มากอดคอให้กำลังใจ
“ นุ มึงชอบอะไร มึงตั้งสติก่อน อย่าทำอะไรเร็วๆ โดยไม่ทันคิด ถ้าวันหนึ่งหัวใจมึงบอกว่าชอบอะไร มึงก็ปล่อยๆไปเถอะ ฝืนไปน่ะ เพื่อนๆก็ทุกข์ด้วยนะมึง ” ไอต้ามาบทพระเอกครับ มาปลอบผมทันเวลา ผมก็พยักหน้าเข้าใจ เรานั่งตรงนั้นไม่นาน ก็ต่างคนต่างไปครับ ผมหยิบโทรศัพท์โทรหาสาวทันที วันนี้ขอพิสูจน์ตัวเองจริงๆซะทีเถอะ
“ อายครับ วันนี้นุไปหาที่หอนะ ” ผมบอกไปอย่างไม่ลังเล
“ อื้ม มาสิ ... แล้วอายต้องทำอะไรบ้างล่ะ ” ผมไม่ใช่คนโง่ขนาดไม่รู้ว่า อายเคยมีอะไรกับรุ่นพี่ผมมาแล้วหรอกครับ แต่ที่เลือกคบเพราะถ้าไม่เอาเรื่องอย่างว่ามาปะปน อายก็นับว่าเป็นคนนิสัยดีคนหนึ่งครับ
“ ... อาบน้ำรอนุแล้วกันครับ แล้วเจอกันนะ ” พอล่ำราเสร็จ ผมก็ตรงดิ่งไปร้านขายยา ซื้อ .... แฮะ ๆ อายเหมือนกันครับ อิอิ
จากนั้นผมก็กลับไปเตรียมหนังสือ หอบเสื้อผ้า และไม่วายอุปกรณ์ออกศึกเต็มรูปแบบ ตรงไปหอของอายทันที ... อะไรต่อมิอะไรในคืนนั้น ยิ่งทำให้ผมสับสนหนักขึ้นไปอีก
“ อาย ... นุขอโทษนะอาย นุ ... ” หลังจากทำอะไรบางอย่างกันไป ผมก็ขอโทษอาย เพราะไม่ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น
“ หึ ... นุ นุเป็นอะไรไป บอกอายตรงๆได้ไหม ”
“ อาย นุ รู้สึกว่า ... นุกำลังชอบผู้ชาย ” บ้าดีไหมล่ะผม อยู่กับผู้ชาย ถอดเสื้อผ้ากันทั้งคู่ แต่ดันบอกว่าชอบผู้ชาย
“ ... ” อายมองผมแบบอึ้งๆ แล้วก็มองหน้าผมอีกที
“ ไม่มีความรู้สึกเลยเหรอ ” ผมพยักหน้า อายพุ่งตรงเข้ามาประกบจูบผม ผมก็กอดจูบตอบเธอ น้องชายของผมเริ่มสู้ขึ้นมาอีก แต่พอมือของอายไปสัมผัส ... น้องผมก็ไม่สู้อีกเช่นเคย
ไม่ต้องจิ้นไปไหนไกลนะครับ ผมยังไม่ได้มีอะไรกับอายเลย เพราะผมไม่สู้ขึ้นมาเฉยๆ เราพยายามกันอยู่หลายครั้ง แต่ก็เหมือนเดิม จนในที่สุด ผมมองนาฬิกา ... เกือบสองทุ่มแล้ว
“ อาย ... ตลอดเวลา อายดีกับนุมาก นุสินิสัยไม่ดี ไม่เคยทำอะไรตอบแทนอายเลย ”
“ จะบอกว่าอายดีเกินไปใช่ไหม ” อายยิ้มรอคำพูดของผม เล่นเอาผมงง
“ อายโกรธนุไหม ” ผมลูบหัวเธออย่างแผ่วเบา พร้อมกับรู้สึกผิดอย่างจับใจ ที่คิดจะเอาเธอมาทดสอบความรู้สึกของตัวเอง
“ ไม่หรอก ดีแล้วที่ไม่มีอะไรกัน ... ถ้ามีนุต้องรับผิดชอบ ” ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่
“ นุ ... คนแรกเหรอ ”
“ หาว่าอายสำส่อนเหรอ นี่แนะ ๆ ๆ ไอนุบ้า ” ผมโดนตีเบาๆ แต่รู้สึกดีขึ้นมามากๆที่ไม่ได้ทำอะไร แล้วไอข่าวที่ว่าอายเชี่ยวชาญ ชำนาญเรื่องอย่างว่านี่ มันไม่จริงหรอกเหรอ
ผมขออาบน้ำที่หอของอายก่อน แล้วก็ร่ำลากัน นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายในฐานะคนรู้ใจระหว่างผมกับอาย
แต่ก่อนออกมา อายก็ยังถามว่าจะไปที่ไหน ผมบอกว่าจะไปหาคนที่ผมลังเลใจ
“ ชื่ออะไรน่ะ บอกได้ไหม ”
“ ชื่อบอล หัวหน้าลีดสีเหลืองน่ะ ” อายทำหน้าเหมือนนึกอะไรออก แล้วก็บอกให้ผมไปได้แล้ว
ผมรีบออกจากหอทันที เพราะกลัวรถหมด แล้วก็รีบตรงดิ่งไปบ้านของคนที่ผมคิดถึงมากที่สุดในตอนนี้ ... พี่บอล
------------------------------------------------------------------
อิอิอิอิ ที่ตัดเอาตอนนี้เพราะถ้าไปตัดเอาตอนนั้น จะพาลว่าผมใจร้ายอีกนะ อิอิอิอิ ไว้สามสี่ทุ่มมาใหม่ครับ *-*