ผมมาอ่านแล้วก็ขำตัวเอง แล้วก็ขำทุกคนที่ลุ้นช้วยผม 55+ ไอ้ผมก็ทำอย่างกะคนเขียนนิยาย ทั้งที่ไม่เคยอานจบซักเรื่อง"ไม่ชอบอ่านหนังสือ" แต่พอได้เขียนแล้วก็รู้สึกดีเพราะมีคนมาติดตามชีวิตผมนี้แหละ อย่างกะเรียลิตี้ ฮ่าๆ คราวนี้ผมขอเล่าเป็นนิยายแล้วกันเพราะจำได้ทุกเหตุการณเลย เหอะๆ
หลังจากช่วงนี้ผมคงไม่ค่อยได้มาอัพเดทน่ะครับ พอดีเริ่มเข้าฤดูการสอบอีกแล้วพักได้อาทิตย์เดียวเอง เฮ๊ยย! (อีกอย่างไม่รู้จะมาเขียนไรแต่ล่ะวันก็มีแต่เรื่องเดิมๆ เดียวมีเรื่องตื่นเต้นๆ ผมจะรีบเอามาเล่าแล้วกันครับ)
เอาเป็นว่ายังไงก็ได้เข้ามาล่ะขอเอาเหตุการสดวันนี้มาเล่าล่ะกันคับ ฮ่าๆ
วันนี้มันมาหาผมตั้งแต่เช้าเลยคับ พอดีพวกผมต้องเข้าคณะไปสัมภาษณ์ทุ่นไปดูงานที่ญี่ปุ่นปลายเดือนหน้าครับ(ถึงจะเป้อแต่ก็ไม่ได้เป้อเพราะโง่น่ะครับ แต่เป้อเพราะชั่ว "วันนี้โดนด่ามาแบบนี้แหละ")
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังลั้นเลยทำให้ผมสดุ้งตื่น เดินมาเปิดประตู
-ไอ้สัส มึงมาทำเชียไรเช้าขนาดนี๊! กูเพิ่งจะนอนตีห้าเนี้ย นี้มันเพิ่งจะ9โมง ผมลืมสนิดเลย ลืมได้ไงก็ไม่รู้เรื่องสำคัญขนาดนี้ ป๊าบบบ! โดนตบทีหนึ่งแล้วสติมาเลย
-ไอ้เชียไปอาบน้ำเร็วๆ เค้าสัมภาษณ์กันวันนี้หรือมึงจะไม่ไป ไอ้ญี่ปุ่นมึงเนี้ย โดนด่าเลยผม ผมก้อ๋อๆๆๆรีบอาบน้ำเลยเค้านัดกันสิบโมง อาบน้ำเสร็จออกมา มันนั้งเล่นเฟสอยู่โต๊ะคอมอยู่เลย ผมก็รีบแต่งตัวเลยใส่เสื้อผ้ารองเท่าภายในสามนาทีเสร็จ พอหันมาก็เจอมันจ้องเลย
-ไอ้อ้วนเฮ๊ย ไอ้หมูสับ เอามาใส่ในซองมาม่าเร็ว "มันพูดแบบนี้จิงๆน่ะเมื่อเช้า คิดดูแล้วกันผมต้องฟังมันพูดเหละแทะแบบนี้ทั้งวัน"
-ไม่! กูชอบยำๆจำโบ้ กูจะอยู่ในซองยำๆ จากนั้นผมกับมันก็หัวเราะกันลั่นห้องเลยล่ะ 555+
ลงมาถึงลานจอดรถ ก็ไปกะรถมัน กว่าจะถึงคณะก็สิบโมครึ่ง ทันเวลาเรียกชื่อมันพอดี ส่วนผมทีหลังมัน
ผมสัมภาษณ์เสร็จก็ออกมาจากห้องสอบ มันก็วิ้งมากอดผมเลยครับ ไม่ได้กอดธรมดาน่ะครับ ทั้งรัดฟัดเวียงเลยล่ะ
-มึงจะกอดทำเชียไร๊ มึงอายคนเค้าไหมน่ะ ลูกเล็กเด็กแดงมองกันยังกะอะไรดี มันก็คลายกอดแล้วเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้ม
-กูคิดถึง ..... พูดจบ ผมก็เงิบเลย ยังไม่หายเงิบก็มีเสียงเพื่อนเดนตายที่เป้อปี5 เหมือนกันแซวมาแต่ไกลๆ
-ให้เกรียจสถานที่บ้างดิว่ะ แถวนี้ไม่มีคนเล๊ย ถ้าจะขนาดนี้กูแนะนำห้องน้ำชั้นดาดฟ้า มันหันหน้าไปแล้วก็ตอบไอ้พวกนั้นหน้าตาเฉยเลยว่า
-ไม่เห็นมีคนเลย ไอ้นั้นก็เถียงกับ
-เออว่ะ สงสัยจะเป็นหมี
-หมีหมา เถียงกันโคตรไร้สาระเลย
-หมีควายก้ได้ หมีหมา มันแปลกๆ จนผมทนฟังพวกมันพูดมั่วซั่วไม่ได้ แล้วจึงพูดขึ้นว่า
-ปะเราไปห้องน้ำชั้นดาดฟ้า มันเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความตกใจ 5555 ผมจำสีหน้ามันได้ โคตรตลกเลย
-กูล้อเล่น ฮ้าๆๆๆๆ หัวเราะกันลั่นทุกคนเลย จนอาจารย์ท่านหนึ่งเดินมาแล้วก็ได้ให้โอวาส
-พวกเธอจะมาหัวเราะเสียงดังอะไรแถวนี้ ไม่มีมารยาท ฉันไม่นึกเลยว่าพวกเธอจะสอบผ่านข้อเขียนมาสัมภาษณ์กะเค้าได้
-พวกผมไม่ได้โง้น่ะครับอ. ผมแค่ขี้เกรียจเรียนเป็นบางช่วงแค่นั้น ช่วงนี้ขยันก็ได้ดีเป็นธรรมดาล่ะคัรบ 555 ผมพูดเอง
-เหอะๆ ให้มันตลอดรอดฟังแล้วกัน เหอะๆ ขึ้นมาถึงวิชาฉันแล้วจะหนาว การยิ้มเล็กๆที่มุมปากของอาจารณ์สาวสวยวัยสามสิบปลายๆคนนี้ทำให้พวกผมสยอง เพื่อนผมคนหนึ่งพูดขึ้น
-ไปเถอะพวกเรา ขอบคุณอาจารย์ที่ให้โอวาสครับ อ.ยังไม่ได้อำลานักศึกษาพวกผมก้ชิ้งวิงหนีไปหาลิฟเลยครับ 55+
-ป่ะกาแฟกัน มันพูดขึ้น ไม่มีใครโต้แย้ง ก็พากันไปกินแฟร้านประจำของพวกเรา วันนี้มา4คน ผูชายสามหญิงหนึง พอเดินเข้ามาพี่เจ้าของร้านก็ทักเลย มาเป็นคู่ๆเลยน่าาาวันนี้ ผมหันซ้ายหันขวา เออพูดให้พวกกูนี้หว่า แม่งคนมองเตมร้านเลย
-ครับ แฟนอยากกินสตอเบอร์รี่สมูทตี้ พี่แก่ก็หัวเราะใหญ่เลย (ผมเปนคนไม่กินกาแฟน่ะครับ จะมาร้านนี้สั่งแต่สตอเบอร์รี้สมูทตี้ พี่แก่จำได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่มากินเพราะผมเป็นผู้ชายที่ชอบกินสตอเบอร์รี้สมูทตี้) ส่วนผมน่ะชินแล้วครับ อีเจ้ร้านนี้แก่ชอบยุผมกะมันประจำ เป็นแฟนกันต้องทำอย่างโน้น ทำอย่างนี้น่ะ ก็บอกผมกะมัน ผมบอกแก่หลายครั้งแล้วว่าไม่ใช้แฟนกันๆแก่ก้ไม่ยอมเชื่อ
-เจ้แกรู้ว่าพวกมึงไปแอบแซบกันใช่ใหม่เจ๊แก่ถึงแซวพวกมึงขนาดนี้ ผู้หญิงที่ตัวเล็กน่าทนุทนอมคนเดียวของภาควิชาได้เอยวาจาขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ทิ้มแทง
-แซบเชียไร ถ้าจะพูดเรื่องแซบๆน่ะ เจ๊แกน่ะเห็นพวกกู....... พวกมันก็ตั้งใจฟัง มาแล้วค่ะสตอเบอรี้ กับเอสเป๊สโซ่ปั่นสามแก้ว พวกมันทั้งกลุ่มหันหน้าไปทำตาขวางใส่เด็กเสร็บ ประมาณว่ารีบเสร็บรีบไปเลยมึง 55
-แซบเชียไร มันถามต่อ
-แซบในร้านลาบดิว่ะ โคตรแซบ 555555+ (พวกมันก็เอือมผมเหมือนกันแหละครับ เอาจิงๆก็ทั้งแก๊งแม่งไร้สาระทุกคน)
จากนั้นแยกย้ายกันกับห้องครับ มันก็มาสิงกะผมนั่นแหละ ผมกับถึงห้องก็นอนเลยครับเพรีย ส่วนมันก็เล่นDot ถึงเย็นก็ไปกินข้าว มันก็ขอตัวกับบบ้าน ผมก็เพ้อเล่นคอมจนเช้าเลยเนี้ยยยยยย!
.........เหนื่อยแล้วครับ ไปนอนก่อนวันนี้เรียนอีกบ่ายโมง