บทเบิกโรงโชคชะตาบางสิ่งในโลกนี้ล้วนแต่มีบทของมันเอง ทั้งดีและร้ายผสมปนเป บทเศร้าเคล้าน้ำตา เสียงหัวเราะ ความขมขื่น มันช่วยสร้างสีสรรให้โลกใบนี้มีความหลากหลาย ขึ้น
อยู่กับว่าผู้กำกับที่เรียกตนว่าพระเจ้านั้นกำหนดให้คุณเป็นสีอะไรก็เท่านั้น
การเดินทางสิ่งมีชีวิตย่อมไม่หยุดอยู่กับที่…..ทุกสิ่งเคลื่อนไหวอยู่เสมอ และการเดินทางนั้นเองนำพาการเปลี่ยนแปลงให้มาพบคุณ…..ไม่มีใครรู้ว่าเส้นทางข้างหน้าจะนำพาคุณ
ไปสู่จุดไหน ทางแยกมีอยู่มากมาย การเลือกนั้นส่งผลต่อบทสุดท้าย…….หลายคนบอกว่าชีวิตของเรานั้นขึ้นกับเส้นทางที่เราเลือกเอง
แต่ถ้าการเลือกนั้น……อยู่ในบทชีวิตอยู่แล้วล่ะ
ความขัดแย้งมีความขัดแย้งเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง หนึ่งครั้งเกิดจากความเห็นที่ไม่ลงรอย สองครั้งเกิดจากอารมณ์ที่ไม่รู้จักควบคุม บ่อยครั้งที่เกิดจากความไม่เหมือนกัน ทั้งเชื้อชาติ
ศาสนา และทุกครั้งมันจบลงที่คำว่าสูญเสีย
ความรักนิยามของคำนี้ช่างมีมากมายนักตามแต่คุณจะมองว่ามันเป็นอย่างไร บางคนบอกว่ารักเป็นสิ่งสวยงาม ในทางตรงกันข้ามอีกคนกลับบอกว่าคือความเจ็บปวด แต่ไม่ว่า
ใครจะพูดว่ามันคืออะไรมีอยู่สิ่งหนึ่งที่สามารถพูดได้เต็มปาก……….นั่นคือ………ทุกคนต้องการมัน
เมื่อโชคชะตากำหนดให้พวกเขาต้องเดินทางไกล……ทางเลือกต่างๆมีไว้ทดสอบพวกเขา
………..และในเมื่อเริ่มต้นด้วยความขัดแย้ง…….ความรักจะช่วยบรรเทารอยร้าวนั้นอย่างไร
ติดตามได้ใน The Odyssey