★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
ตอนที่ 47 (ทิวVSมิน) เมียชอบอ่อย ผัวขี้หึง
พาร์ททิวผมอุ้มมินมันเข้ามานอนในห้อง ห่มผ้าให้มันก่อนที่จะเดินออกไปปิดไฟจนครบทุกดวง เสร็จแล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ มันครับ
"ทิว...."
"อืม... นอนๆ มานี่ม่ะ" ผมรวมตัวมันเข้ามากอด มันก็ให้ความร่วมมือครับ ขยับตัวหันหน้าเข้าหาผม เอาหน้าซุกลงที่หน้าอกของผม ขาก็ก่ายพาดเอวผมไว้ แขนก็พาดทับคอผมจนแทบหายใจไม่ออก แต่ผมชอบนะครับ มันแนบแน่นดี หึหึ
"นอนท่านี้ไม่เมื่อยเหรอว่ะ?" ผมถามไปก็ลูบเล่นผมหัวมันไป เส้นผมของมันนุ่มมือดีจัง
"หึ... สบายดี" มันตอบ โอเครๆ เมียนอนสบายผัวก็แฮปปี้ครับ
"มึงเมื่อยเหรอ?"
"ป่าว ไม่ได้เมื่อย กูชอบซะอีกที่มึงนอนกอดกูอย่างนี้"
"อืม.... ง่วงนอนยัง? ห่าวว....." มันถามผมนะครับ แต่ตัวเองดันหาวอ้าปากซะกว้างเลย
"เริ่มง่วงล่ะ มึงกล่อมกูหน่อยดิ่"
"อีกแล้ว!! มึงนี่โรคจิตขึ้นทุกวันนะทิว"
ฟอดดดด...."นะๆ กล่อมกูหน่อยกูจะได้หลับสบายไง"
"เฮ้อออ.... ไอ้แก่โรคจิตเอ้ยย!!"
หมั่บ!!!พอเมียผมบ่นเสร็จมันก็จัดการกล่อมผมนอนทันที มือของมันเลื่อนลงไปที่เป้ากางเกงนอนอันแสนบางของผมก่อนจะเริ่มลูบเบาๆ แล้ว ขยำหนักสลับเบาพอเคลิ้มๆ
"อืมม.... สบายดีว่ะ กูชอบ มือมึงนิ่มดี"
"มึงโรคจิตอ่อนๆ จริงๆ นะทิว คนบ้าอะไรให้กูนอนจับจู๋แล้วนอนหลับสบายว่ะ"
"หึหึ จู๋ที่ไหน รุ่นนี้ไม่จู๋แล้วครับ อนาคอนด้าต่างหาก"
"หึ!! อนาคอนด้าบ้าบออ่ะดิ"
จุ๊บบบ....ผมยื่นหน้าไปจุ๊บปากมันเป็นการทำโทษที่กล้าดูถูกลูกชายผมครับ ใช้งานอยู่เกือบทุกคืน ร้องก็ออกจะดังยังไม่ยอมรับอีกว่ามันคืออนาคอนด้าแห่งลุ่มน้ำไทย ฮ่าๆๆๆ
"มิน... แรงอีกนิดซิครับ อือออ...."
ผมเผลอครางออกมาเบาๆ เพราะรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ที่มีมือนิ่มๆ ของเมียรักคอยกล่อมทิวน้อยให้หลับสบาย มินมันก็ลูบๆ คลำขึ้นลงจนสุดความยาวนั้นแหละครับ ลูกชายผมมันไม่ได้ตื่นหรอกนะครับ แค่กลึ่มๆ กำลังสบายตัว แต่มากกว่านี้กลัวเมียจะลำบากครับ
"แรงกว่านี้ก็สนามหลวงเลยไหมไอ้ป๋าจะได้จบๆ หึหึ"
"มึงจะไปกับกูไหมล่ะครับไอ้แห้ง หื้ออ..." ฟอดดด....
"ไปคนเดียวเหอะ ไม่นิยมเล่นว่าวคร๊าบบบ...."
"เออ! ลืมไปว่ามึงไม่ต้องเล่นว่าว เพราะกูเล่นมึงทุกคืนอยู่แล้ว หึหึ"
เพี๊ยะ!!"โอ้ยย!!! อู้ยยย.... มินตีลูกชายกูทำไมคร๊าบบ..." แมร่งฟาดมาได้ ลูกชายกูคอหักรึป่าวก็ไม่รู้ อู้ยย....
"นับวันยิ่งหื่นกาม นอนซะทีดิ่กูเมื่อยมือแล้ว!!"
"เมื่อยก็หยุดคร๊าบบ... แล้วจับมันไว้เฉยๆ พอ"
"เฮ้อออ... เพลียกับมึงจริงๆ ไอ้ป๋า นอนแล้วนะ ง่วง!"
"จุ๊บผัวก่อนดิคร๊าบบ... แล้วค่อยนอนน้าา..."
"ได้คืบจะเอาศอก เดี๋ยวจะได้เข่าแทนนะ"
จุ๊บบบ.....มินมันก็บ่นผมไปอย่างนั้นแหละครับ แต่พอผมขอให้มันทำอะไรให้มันก็ทำให้ตลอด ตอนนอนผมชอบให้มันจับลูกชายผมไว้ครับ เพราะมันเป็นการกล่อมให้ผมนอนหลับฝันดีนะครับ
อ่าาา... สบายอย่างบอกไม่ถูก มือเมียผมค่อยๆ จับลูบเบาๆ ที่ลูกชายผมอย่างทะนุถนอม วันไหนที่ผมไม่ได้มีอะไรกับมันก็ใช้วิธีนี้แหละครับ หลับสบายอย่าบอกใครเชียว แต่บางครั้งก็ทั้งกดทั้งจับทั้งคืน ฮ่าๆ มันติดเป็นนิสัยแล้วอ่ะครับ มินมันรู้ดี ผมอ้อนมันให้กล่อมทุกคืน บางคืนมันทำแรงไปลูกผมก็ถึงขั้นควบคุมอาการไม่อยู่เลยต้องทำโทษมันแทน บอกให้ทำแค่ลูบๆ คลำๆ แต่ดันจัดหนักลูกผมก็อยากร้องไห้ดิครับ กร๊ากก เลยพามันไปร้องไห้กับแม่มันแทน มินมันเลยต้องโดนผมกดซักยก สองยก สามยกเป็นการทำโทษ หึหึ
"ทิว...." มันเงียบไปสักพักผมก็นึกว่ามันจะหลับซะอีก
"อืม... ทำไมยังไม่นอนอีก หืออ...." ฟอดดด....
"ทำไมมึงถึงรักกูว่ะ?"
"ถามอะไรแปลกๆ เนี๊ยะ กูรักมึงต้องมีเหตุผลด้วยเหรอว่ะ?" ผมเอื้อมมือไปเปิดไฟที่หัวเตียงแล้วมองไปที่มัน มันก็เงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วส่งยิ้มแห้งๆ ของมันมาให้ ดูก็รู้ครับมันมันฝืนยิ้มให้ผม
"มึงสงสัยอะไรถามมาเลยมิน จู่ๆ มาถามกูอย่างนี้มึงกำลังคิดอะไรอยู่ไหนบอกกูมาดิ๊"
"ก็ป่าว... กูแค่อยากรู้เฉยๆ ไม่มีอะไร ห่าววว.... ง่วงแล้วนอนเถอะ"
"อย่าเพิ่งนอน มาคุยกันก่อนดิ๊"
ผมจับตัวมันแล้วดึงขึ้นมานอนทับบนตัวผม หน้ามันอยู่ห่างหน้าผมแค่นิดเดียวเองครับ มันนอนซุกหน้าลงที่ซอกคอของผม มือทั้งสองข้างของมันกอดรัดตัวผมเอาไว้ ผมก็กอดมัน หอมลงที่หัวมันแล้วลูบหัวมันเบาๆ อย่างอ่อนโยน
"พูดมามิน มึงเป็นอะไร คิดอะไรอยู่? หือออ...."
"ป่าว... กูก็แค่... แค่คิดว่ามึงน่าจะมีแฟนเป็นผู้หญิงมากกว่ามีแฟนเป็นผู้ชายแบบกู" มันพูดอู้อี้อยู่ที่ซอกคอผมครับ แต่ผมได้ยินชัดเจน
เพี๊ยะ!!!ผมฟาดลงที่ก้นมันอย่างแรง มันน่าตีจริงๆ ใช่ไหมครับ จู่ๆ ก็คิดอะไรบ้าๆ ขึ้นมาอีกล่ะ เฮ้ออ... เมียกูนอยด์
"โอ๊ยย!! ตีกูทำไมเนี๊ยะ!!" มันเอื้อมมือไปลูบก้นตัวเอง
"ถ้ากูอยากมีเมียเป็นผู้หญิงกูคงฟันมึงแล้วทิ้งไปนานแล้วไอ้แห้ง!!"
"เฮ้ยย!! กูไม่ใช่ผู้หญิงนะจะได้ฟันแล้วทิ้ง!!"
"ผู้ชายกูก็ฟันแล้วทิ้งได้ถ้ากูอยากจะทิ้ง แต่มึงทำกูหลงรักจนทิ้งไม่ลงไงครับ หืออ..." ผมเอาจมูกบี้ที่หัวมันอย่างมันเขี้ยว
"อืออ... ทิวกูจั๊กจี้"
"หึหึ กูรักมึงมากมึงไม่รู้ตัวรึไงว่ะ หืออ..." มันเงยหน้าขึ้นมามองผม
"กูรักมึงฉิบหาย รักโคตรๆ ไม่รู้เป็นเหี้ยอะไรถึงรักมึงขนาดนี้ รู้แค่ว่าขาดมึงไม่ได้ วันไหนไม่ได้กอดก็นอนไม่ค่อยหลับ กูโคตรเป็นห่วงมึง แต่มึงแมร่งโคตรดื้อไม่ค่อยฟังกูเลยว่ะ เนี๊ยะแหละคือเหตุผลของกู สบายใจรึยังครับ?"
"อืม... แล้วมึงเคยเบื่อกูบ้างรึป่าวว่ะทิว?"
"ไม่เคยเบื่อคร๊าบบบ... กูแค่เป็นห่วงมึงมากกว่ากูเลยอาจจะหงุดหงิดใส่มึงมากไปหน่อย มึงโกรธกูล่ะรึป่าวล่ะ เวลาที่กูหงุดหงิดใส่มึงนะ หือออ..."
"ไม่โกรธหรอก บางเรื่องกูก็ทำผิดจริงๆ แต่มึงก็ยังตามใจก็เหมือนเดิมทุกครั้ง ก็เพราะมึงนั้นแหละทำให้กูนิสัยเสีย เพราะมึงเอาแต่ตามใจกูไง"
"อ้าว!! ความผิดกูซะงั้น"
"เออ!! ความผิดมึงนั่นแหละ"
"หึหึ แล้วมึงรักกูป่ะครับไอ้แห้งที่รัก"
"รักดิ๊ ไม่รักมึงป่านนี้กูมีเมียไปล่ะ หึหึ"
งั่บ!!!"โอ๊ยย!! หมากัดปากกู" ผมเอาปากงั่บที่ปากมันอย่างมันเขี้ยว
"เดี๊ยะๆ ปากดีนะมึง เดี๋ยวคืนนี้ก็ไม่ได้นอนหรอก!" ผมขยำก้นมันอย่างมันมือ ไอ้นั้นของผมกูมันก็ถูกันไปมาผ่านกางเกงบางๆ สองตัวที่ผมกับมันใส่นอน
"พอเหอะ สงสารกูบ้าง มึงเอากูทีไรกูแทบไข้ขึ้น"
"หรือมึงไม่ชอบ?" ผมยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วถามมันกลับ
"หึหึ ชอบว่ะ"
"มึงอย่ายั่วมิน เดี๋ยวโดนจัดสักดอกก่อนนอนดีไหม หื้อออ..."
"โนๆๆ คืนนี้งดครับ กูง่วงนอนล่ะ ไว้เดี๋ยวกูทบดอกให้วันหลังแล้วกัน อดทนหน่อยนะครับไอ้ป๋า" จุ๊บบบ.... พูดจบมันก็พลิกตัวลงไปนอนข้างๆ ผมแล้วก็กอดก่ายผมเหมือนทุกๆ คืน แมร่งมายั่วให้อยากแล้วจากไปอีกแล้วครับ
"นอนซะ อย่าคิดอะไรเลอะเทอะอีก" ผมรวบตัวมันเข้ามากอดแล้วจูบลงที่หัวมันด้วยความรัก
"อืม... อย่าลืมที่มึงบอกกูแล้วกัน ถ้าเลิกรักกูเมื่อไหร่กูฆ่ามึงทิ้งแน่!!"
"หึหึ ครับผม หลับฝันดีนะไอ้แห้งของป๋าทิว"
"อืม... ฝันดี ฝันเปียกนะไอ้ป๋าจอมหื่น" ฟอดดด... มันยื่นหน้ามาหอมแก้มผมครับ ทำตัวน่ารักแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะมึง แล้วอย่างนี้จะไม่ให้กูรักมึงได้ไงว่ะ ผมเอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียงแล้วไม่นานเราก็หลับตามกันไป
เช้า......
ครืดดด.... ครืดดด.....ใครแมร่งโทรมาตั้งแต่เช้าว่ะ ผมแมร่งคิดในใจ มือก็ควานหาโทรศัพท์ พอหาเจอก็ปรากฏว่าเป็นโทรศัพท์ของมินมันครับ หน้าจอโชว์ชื่อไอ้ทีนผมก็เลยรับแทนมัน เพราะมินมันยังหลับไม่รู้เรื่องอยู่เลยครับ
"โทรหาเมียกูแต่เช้านะสัส!!" ผมพูดทักทายปลายสาย
("อ้าว!! เฮีย... สวัสดีครับ โทษทีครับเฮียที่ผมโทรมากวนแต่เช้า") ไอ้ทีนมันรีบพูดขอโทษใหญ่เลยครับ
"เออๆ มึงมีอะไรว่ามาเดี๋ยวกูบอกมันให้ มินมันยังไม่ตื่น"
("อ่ะแน่!! เมื่อคืนหนักเหรอครับเฮีย?") ผมได้ยินเสียงมันกลั้นหัวเราะหลังพูดแซวผมจบ
"หึ!! หนักมากสัส!! ให้ไวไอ้เหี้ยกูง่วง!!"
("ฮ่าๆๆ ครับๆ ผมแค่จะโทรมาบอกมันว่าวันนี้อาจารย์ยกเลิกคลาสไปสอนอาทิตย์หน้า เพราะอาจารย์ติดไปสัมมนาครับเฮีย")
"เออๆ เดี๋ยวกูบอกมันให้ แค่นี้ใช่ไหม?!"
("คร๊าบบ... แค่นี้ครับเฮีย ผมฝากบอกมันด้วย")
"เออ!! เดี๋ยวกูบอกมันเอง แค่นี้กูจะนอน"
("ครับเฮีย สวัสดีครับ")
"เออ!! หวัดดี"
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด....."อืออ.... ใครโทรมาอ่ะทิว?"
"ไอ้ทีน นอนต่อๆ กูง่วง" ฟอดดด.... ผมหอมที่หัวของมันแล้วกระชับตัวมันเข้ามากอดก่อนจะค่อยๆ หลับตาลง มินมันก็ขยับเข้าหาผม เอาขาก่ายเอวผมไว้แล้วซุกหน้าลงที่อกผมครับ
"มันโทรมาทำไมว่ะ?" มินมันถาม
"โทรมาบอกว่าวันนี้ยกเลิกคลาส มึงไม่ต้องไปเรียน" ผมนอนหลับตาพูดกับมัน
"อืม... ดีเหมือนกัน กำลังขี้เกียจพอดี"
ฟอดดด..... ผมหอมลงที่แก้มมันฟอดใหญ่ด้วยความมันเขี้ยว
"นอนต่ออีกนิดนะ เดี๋ยวตื่นมากูพาออกไปหาอะไรกินข้างนอก"
"อืม... กูอยากกินข้าวมันไก่" เรื่องกินขอให้บอกครับ มินมันคิดเร็ว
"อืม... เดี๋ยวพาไปต่อก๋วยเตี๋ยวเป็ดด้วยเลย"
"อืมดี... เห็นด้วย"
"นอนๆ อย่าชวนกูคุย" ผมตบดึงมือมันมาวางทาบไว้ที่กล่องดวงใจของผม แล้วตบที่ก้นมันเบาๆ กล่อมให้มันหลับครับ ตบอยู่เพลินๆ ไม่รู้ใครหลับก่อนใคร หึหึ
10.00 น. ณ คอนโด"มินแต่งตัวเสร็จยัง"
"เออๆ เสร็จแล้วๆ รอแป๊ป" ผมเห็นมันบอกเสร็จแล้วๆ ตั้งแต่สิบนาทีที่แล้ว แต่ยังไม่เห็นมันออกมาจากห้องนอนเลยครับ
แกร๊กก....ยังไม่ทันบ่นเสร็จมันก็เดินออกมาด้วยชุดที่ทำให้ผมควันออกหู แมร่งไปแอบซื้อมาใส่ตอนไหนว่ะ!! ทำไมชุดนี้กูไม่เคยเห็นในตู้เสื้อผ้าว่ะ!!
"ชุดมึงดูสบายไปนะ ไปเปลี่ยนซะ!"
ชุดที่มินใส่ *คลิ๊กเลย*มินมันเดินออกมาพร้อมกับชุดบาดตาผมมาก คือเสื้อกล้ามคว้านแขนลึกสีน้ำเงินเข้มกับกางเกงขาสั้นลายตารางเล็กๆ สีชมพูอมส้มนิดๆ คือยังไงกูก็ไม่ยอมให้มึงออกไปจากห้องด้วยชุดนี้แน่ๆ เพราะแมร่งจอดติดไฟแดงรถคันข้างๆ ก็เห็นป่ะว่ะ คือกูไม่โอเคไง ถ้าอยากใส่แบบนี้เอาไว้ใส่ให้กูดูสองคนพอ ไม่ต้องใส่ออกไปข้างนอกให้คนอื่นดู หึ่ม!! ควันหึงออกหูเลยกู
"อะไร ไปชุดนี้แหละ ไปกินข้าวที่บ้านกูไม่ได้ไปแวะที่ไหนซะหน่อย"
"ไปเปลี่ยนมิน..." ผมกันฟันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"โห.. ไรว่ะ เพิ่งซื้อมาให้กะจะใส่ออกไปหล่อๆ ซะหน่อย เออ!! เปลี่ยนก็เปลี่ยน"
มินมันพูดเสร็จก็ยกแขนถอดเสื้อทิ้งต่อหน้าผมเลยครับ หันหน้าไปทางห้องนอนแล้วถอดกางเกงพรวดเดียวแล้วทิ้งลงพื้น มันหันมาทำหน้าไม่พอใจใส่ผมแล้วก็เดินโทงๆ เข้าไปในห้องนอนเฉยเลย ผมส่ายหัวในความเอาแต่ใจของมันแล้วลุกขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าที่มันถอดทิ้งไว้ให้ผมดูต่างหน้า แล้วเดินเข้าไปในห้องนอนก่อนจะโยนทิ้งลงถังขยะแม่งเลย อยากได้เดี๋ยวค่อยพามันไปซื้อใหม่ครับ ชุดนี้ผมไม่โอเค
"ชุดนี้กูใส่ได้ไหมครับ ไอ้โหดขี้หึง!!"
"เออ!! ชุดนั้นค่อยน่าดูหน่อย ส่วนชุดนี้เอาไว้ใส่อ่อยกูคนเดียวพอ ถ้าพูดไม่ฟังเดียวกูเผาทิ้งแมร่งหมดตู้เสื้อผ้าเลย!!"
(หน้ามินตอนนี้)
ชุดที่ทิวให้เปลี่ยน *คลิ๊กเลย*"เออ!! รู้แล้ว!! จะหึงอะไรกูหนักหนาก็ไม่รู้ หมาตัวไหนจะกล้ามองกูว่ะ มึงเล่นทำหน้าโหดใส่ขนาดนี้เนี๊ยะ!!" มันพูดไปก็ใส่ชุดไป ส่วนผมก็ยืนกอดอกมองมันอยู่อย่างนั้นแหละครับ
"ไม่ต้องรอให้หมาตัวไหนมามองหรอก เพราะมึงไม่มีโอกาสได้ทำอย่างนั้นแน่ รีบๆ เปลี่ยนกูรอข้างนอก!"
ควันออกหูเลยห่าเฮ้ยย!! แมร่งใครลองกล้ามามองเมียกูดิ่ กูตบหัวพุ่งแน่!! สัส!! แค่คิดแมร่งยังหงุดหงิดขนาดนี้เลย ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนั้นจริงๆ กูคงได้ฆ่าคนตายแน่ๆ ผมนั่งรอมันสักพักมันก็เดินออกมาพร้อมกับชุดใหม่ที่ผมยอมรับได้
"ไปยัง หิวแล้ว!!" มันเดินออกมาหน้าเป็นตูดเลยครับ
ผมเดินไปหยิบกุญแจรถกับกระเป๋าตังค์เสร็จก็พากันออกจากห้องแล้วเดินไปที่รถ พอถึงรถมินมันก็ขึ้นไปนั่งเงียบไม่ยอมพูดยอมจา ตอนแรกผมจะพามันออกไปกินข้าวมันไก่ร้านประจำกับก๋วยเตี๋ยวเป็นร้านโปรดของผม แต่พอดีแม่มินมันโทรเข้ามาบอกว่าให้ไปกินข้าวที่บ้าน หลานก็บ่นคิดถึงทั้งผมแล้วก็มันแหละครับ เราสองคนเลยเปลี่ยนโปรแกรมกระทันหัน เอาใจแม่ยายซะหน่อย เดี๋ยวเขาจะเอาลูกคืนผมก็แย่ซิครับ
"จะแวะซื้ออะไรเข้าบ้านไหมว่ะ?" ผมถามมันระหว่างที่กำลังขับรถใกล้จะถึงห้างที่ผมกับมันแวะซื้อของฝากก่อนไปบ้านมันเป็นประจำครับ
"แวะซื้อขนมให้มิกกี้หน่อยก็แล้วกัน ไม่มีขนมไปฝากเดี๋ยวจะงอน"
"อืม... งั้นเดี๋ยวซื้อขนมเค้กร้านโปรดไปฝากแม่มึงด้วย"
"เออ!! ตามใจมึง"
ดูมันตอบดิครับ ตอบอย่างนี้แสดงว่ายังงอนผมอยู่ หึหึ ผมเลี้ยวรถเข้าห้างดัง แล้วเดินแวะซื้อขนมเค้กกับขนมกับของเล่นให้มิกกี้หลายรักของเมียผม จะว่าไปผมก็รักมิกกี้มากครับ เพราะมิกกี้ขี้อ้อนและเป็นเด็กที่ฉลาดมากๆ ผมหลงมิกกี้พอๆ กับหลงอามิกกี้นั่นแหละครับ แต่หลงกันคนล่ะแบบนะ หึหึ หลังจากซื้อของฝากเสร็จผมก็ขับรถตรงไปยังบ้านของแม่ยายของผมครับ พอไปถึงแม่ยายผมก็เดินสวยออกมาจากบ้านโดยมีมิกกี้ก็วิ่งตามหลังออกมารับด้วยหน้าตาที่ตื่นเต้นดีใจสุดๆ ที่เห็นหน้าผมสองคนครับ
"สวัสดีครับแม่" ผมกับมินยกมือไหว้แล้วพูดพร้อมกัน
"สวัสดีจ๊ะ ถ้าแม่ไม่โทรหาก็ไม่คิดจะมาหาแม่เลยใช่ไหมตาทิว ตามิน"
"โหห... แม่ก็พูดไป เมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมก็มานะคร๊าบบ... คุณแม่คนสวย"
มินมันเดินเข้าไปกอดหอมแม่มันครับ แล้วก็มีเด็กตัวเล็กๆ ที่เริ่มอ้วนขึ้นเล็กน้อยววิ่งพุ่งตรงมาหาผม
"อาทิวฮ่ะ อามินฮ่ะ" มิกกี้วิ่งเข้ามาหาผมคนแรก ผมก็อุ้มแล้วยกตัวหลานชายขึ้นสูงสุดแขนก่อนจะหอมสองฟอดใหญ่ๆ ที่แก้มอย่างมันเขี้ยว
"คิดถึงอาไหมครับ?" ผมถามหลังจากกอดหอมกันเสร็จ
"คิดถึงมากๆ เลยฮ่ะ อาทิวกับอามินไม่ค่อยมาหามิกกี้เลย มิกกี้เหงาฮ่ะ"
"คิดถึงไหนหอมแก้มอาให้ดูหน่อยซิครับว่ามิกกี้คิดถึงอาทิวมากแค่ไหน"
ฟอดดด... ฟอดดด.... มิกกี้หอมแก้มผมทั้งสองข้างเลยครับ
"มิกกี้คิดถึงอาทิวม๊ากมากฮ่ะ"
"งั้นอาทิวมีรางวัลให้เด็กดีด้วยนะครับ วันนี้อาทิวซื้อขนมกับของเล่นมาฝากมิกกี้ด้วยครับ เพียบเลย" ผมพูดเอาใจเด็กขี้อ้อนซะหน่อย แม่ยายผมก็ยืนยิ้มหัวเราะกับท่าทางขี้อ้อนของมิกกี้ครับ
"จริงเหรอฮ่ะ เย้ๆๆ อาทิวใจดีจังเลยฮ่ะ" มิกกี้ยิ้มจนตายี พร้อมกับปรมมือดีใจสุดๆ ครับ
"โหห... มิกกี้ไม่เห็นให้อามินอุ้มบ้างเลยนะครับ ให้แต่อาทิวอุ้มได้ไง"
"อาทิวฮ่ะ มิกกี้จะให้อามินอุ้มฮ่ะ" มิกกี้หันมาพูดบอกผม ผมก็อดขำไม่ได้ซิครับ
"ได้ซิครับ งั้นให้อามินอุ้มมิกกี้นะครับ เดี๋ยวอาจะไปเอาขนมในรถก่อนครับ"
"ฮ่ะ เอาขนมมาให้มิกกี้เยอะๆ เลยนะฮ่ะ"
"หึหึ ได้ครับผม" ผมส่งมิกกี้ให้มินมันอุ้มต่อ อาหลานเขาก็กอดหอมกันไม่หยุด ส่วนผมก็เดินไปเปิดรถแล้วหยิบถุงที่ใส่ของฝากมิกกี้กับแม่ยายผมออกมาแล้วเดินเข้าไปในบ้านครับ
พอเข้าบ้านไปนั่งได้สักพักแม่ก็ตั้งโต๊ะอาหารเสร็จ ผมสองคนก็พากันเดินไปในครัวกินข้าวที่แม่มินมันทำไว้ให้ครับ วันนี้แม่ยายผมอยู่กับมิกกี้สองคน พ่อมินบินไปดูงานที่ต่างประเทศ ส่วนพี่ม่อนพี่ชายมันกับพี่สะใภ้ไปสัมมนาที่ต่างประเทศครับ ประมาณว่าพี่สะใภ้บินตามไปดูแลสามีนะครับ แอบอิจฉานิดๆ นะครับเนี๊ยะ หึหึ
ครืดดดด.... ครืดดดด....ผมนั่งกินข้าวได้ซักแป๊ปโทรศัพท์ผมก็มีสายเข้า เป็นไอ้ฟิวโทรเข้ามาครับ
"ผมขอตัวรับโทรศัพท์ก่อนนะครับ"
"ตามสบายเลยลูก" มินมันก็มองผมครับ ผมก็ทำปากบอกมันไปว่า "เดี๋ยวกูมา" แล้วลุกเดินถือโทรศัพท์ออกไปคุยข้างนอก
"เออ... ว่าไงว่ะ?"
"มึงอยู่ไหนว่ะไอ้ทิว?" ไอ้ฟิวมันถามผม
"อยู่บ้านเมีย มึงมีไร?"
"เรื่องที่มึงให้กูสืบได้เรื่องแล้วนะ มึงจะเอายังไง จะคุยทางโทรศัพท์หรือจะไปเจอกันที่ร้านมึง?"
"เจอกันที่ร้านกู อีกชั่วโมงนึงเจอกัน เดี๋ยวก็สั่งให้ไอ้เก่งเปิดประตูหลังร้านไว้ให้"
"เออได้ ตามนั้น"
"เออ ไว้เจอกัน"
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด.....พอผมวางสายเสร็จผมก็โทรบอกไอ้เก่งให้เปิดประตูหลังร้านรอไอ้ฟิว ผมบอกมันว่าเดี๋ยวไอ้ฟิวจะเข้าไปรอผมที่ร้าน หลังจากผมโทรสั่งไอ้เก่งเสร็จก็ส่งข้อความไปบอกเพื่อนๆ ผมให้ไปเจอกันที่ร้านของผม พอเสร็จเรียบร้อยผมก็เดินเข้ามานั่งกินข้าวต่อแล้วบอกมินกับแม่มันว่าจะกลับเข้ามามืดๆ บอกมินให้อยู่รอผมที่บ้านแม่มันแล้วฝากแม่มันช่วยดูมันอย่าให้มันออกไปไหน แม่มันก็รับปากครับ ท่านก็ไม่ได้ถามอะไร บอกผมแค่ว่าให้ขับรถดีๆ ครับ
"มินเดี๋ยวกูกลับมารับ กูไปทำธุระเรื่องร้านแป๊ป"
"อืม..." มันตอบผม ผมกำลังจะเดินออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน มินมันก็ตะโกนบอกผมว่า....
"ทิว... รีบๆ กลับมานะ กูจะรอมึง"
ผมส่งยิ้มบางๆ ไปให้มัน มินมันก็ยิ้มตอบผมกลับมา รอกูอยู่นี่นะมิน... กูขอไปจัดการคนที่ทำร้ายมึงก่อนแล้วกูจะกลับมา
TBC.
ป๋าทิวสู้ๆ
ขอโทษที่ทำให้ FC ป๋าทิวต้องรอนานนะค่ะ
จะพยายามอัพให้บ่อยๆ น้าา...
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53 (อ่าน 518285 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก