ตอนที่ 26
ฟิ้วววววว ฟิ้วววววววววว ................เสียงลมอ่อนๆ ช่วงบ่ายแก่ๆ
ผม ยู่ พุฒ กับนา นั่งอ่านหนังสือ กันอยู่ม้านั่งหน้าตึกเรียน......ส่วน ไอ่ป้องยังเรียนไม่เสร็จ
เมื่อคืนพี่กรโทร.มาคุยกับผมครับ เพิ่งรู้ว่าพี่แก ก็มุกเยอะเหมือนกัน แถมยังมีลูกหยอดมาให้ผมอีก
ทำเอาผมอายจนจิกหมอนเกือบขาด ตกลงพี่กรเค้าจีบผมจริงๆ ใช่ไม๊
แต่สำหรับอีกคน โทร.มาบ้าง ก็ กูมึง กับผมตลอด ไม่เคยหวานเลย
“เพื่อนกันๆ” เสียงพูดของมันอยู่ในหัวผม เหมือนแผ่นเสียงตกร่องครับ
“ได้เป็นแค่เพื่อน แต่เจอกันทุกวัน .......ก็ยังดี” ผมคิด......... เหม่อ....
“ช่วงนี้เป็นอะไรของมึง เห็นนั่งเหม่อ เอ๋อๆ ชอบกล” นาถาม .....ผมสะดุ้งตื่นจากความคิดตัวเอง
“ก็เครียดเรื่องเรียนไง” ผมโกหกตอบไป
ผมเหลือบเห็น ยู่จ้องหน้าผมเขม็งเลย........มึงอย่าสงสัยอะไรนะ
“มึงแอบชอบใครอยู่แน่ๆ อาการแบบนี้” จู่ๆพุฒก็พุดออกมา
“เฮ้ย....ไม่มีหรอก กูจะไปชอบใครได้ วันๆ ก็อยู่แต่กับพวกมึง” ผมเลี่ยงตอบไป
“อืมมมม...จิง อย่างที่มึงบอก”
“แต่อาการมึงเหมือนตอนกูเพ้อเลยนะ” พุฒมันเอาผมไปเปรียบกับอาการตอนมันเห็นผู้ชายหล่อๆ
“น้องพีทครับ น้องพีท” ผมได้ยินเสียงผู้ชายที่ไหนเรียกผมแต่ไกล เลยหันไปมอง
เห็นพี่เสือ รุ่นพี่ปี 4 เดินมากับใครไม่รู้ อีก 3 คน
พี่เสือแกเป็นประธานเชียร์ คณะผมครับ แล้วก็เป็นรุ่นพี่สายรหัสผมด้วย แต่พี่แกเรียกผมทำไม??
“ครับพี่” ผมทักพี่แกกลับ ตอนนี้แกมายืนอยู่หน้าผมแล้ว พร้อมเพื่อนๆ แก(มั้ง)
“พีทครับ เพื่อนพี่มันอยากให้น้องช่วย” พี่เสือแกพูดแล้วหันหน้าไปมองเพื่อนๆ
“อะ....อะไรเหรอคับ” ผมถามต่อ
“ก็......”พี่คนหนึ่งในกลุ่มกำลังจะบอก แต่เหมือนติดอ่าง
“มึงก็บอกไปสิ อ้ำอึ้งไปได้” พี่เสือเสียงเข้ม
“คืองี๊ครับ พวกพี่ 3 คนเพื่อนไอ้เสือ อยู่ชมรม เพื่อเด็กด้อยโอกาสครับ” พี่คนนั้นพูด ผมนั่งฟังอย่างตั้งใจ
“ก็พอดีปิดเทอมนี้ พวกพี่ๆ ในชมรม จะไปช่วยกันซ่อมโรงเรียนเด็กด้อยโอกาสที่น้ำท่วม” ผมยังฟังต่อไป
“แต่ทีนี้ พี่เรี่ยไรเงินบริจาคแล้วตั้งแต่เปิดเทอม มันก็ยังไม่พอครับน้องพีท” อ่อ สงสัยมาขอเงินบริจาค ได้ๆ ......ผมเตรียมควักตัง
“พี่ก็เลยว่า...จะให้น้องช่วย” พี่แกพูดจบแล้ว
“ครับๆ ได้เลย” ผมตอบ หยิบแบงค์ 100 ออกจากกระเป๋ายื่นให้พี่แก
“เอ๊ย....ไม่ใช่ๆ” พี่คนเดิมผลักมือผมกลับ .... อ้าว แล้วมันยังไงอ่ะ งงนะนี่
“พี่ว่าจะให้เราช่วยเรียกเงินบริจาคให้หน่อย ถ้าน้องช่วย พี่ว่าได้ครบแน่ๆ” พี่คนนั้นยิ้มๆ บอกผม
“ผ....ผมนี่นะ แล้วให้ผมช่วยอะไรเหรอ” ผมยังคงงง กับพวกพี่ๆ แก
“พี่ว่าจะให้เราร้องเพลง” พี่เสือแกยิ้ม เสริมมา
“อะ....อะไรนะ!!” ผมตกใจครับ
“น่านะ..... ช่วยพวกพี่ๆ หน่อย ร้องในหอประชุม เพลงเดียวเอง...นะๆ ...ถือว่าช่วยเด็กด้อยโอกาส” พี่ในกลุ่มอีกคน บอกผมต่อ
“ใครจะมาฟังอ่ะคับพี่ อายเค้า....อย่าเลย” ผมตอบปฎิเสธ ใครจะมาฟัง บ้าป่าว....
“พี่ๆ ถ้าอิพีทมันไม่ร้อง .....พุฒเองก็ได้” พุฒเสนอหน้ามาแทน........ดีเหมือนกัน
“ขอบคุณครับน้อง.....แต่ไว้คราวหน้านะ” พี่เสือบอก พุฒมันงุดหน้าแกมเซ็ง ก้มอ่านหนังสือต่อ
“น่า ...น้องพีท พี่ไม่รู้จะหาวิธีไหนแล้ว วิธีนี้แหละเร็วสุด ได้ผลแน่” พี่เสือหันมาขอร้องผมอีก
“นะๆ ร้องอย่างเดียว เรื่องบริจาคเด๋วพวกพี่จัดการกันเอง” พี่อีกคนบอกแทบยกมือไหว้ผม
ผมหน้าเสีย เอาไงดีวะ ขอกันขนาดนี้
“เอาไงดีวะนา ยู่ พุฒ” ผมถามเพื่อนผม เสียงอ่อย
“เอาเลย กูว่ามึงเกิดชัวร์ คิคิ” นาหนับหนุน....กูอยากให้มึงช่วยปฎิเสธนะT_T
“ถือว่าช่วยเด็ก” ยู่เสริมนา
“ตามนั้น” พุฒคับ แต่หน้ายังก้มอ่านหนังสืออยู่
“ตกลงตามนั้นนะ...... เฮ้ยพวกเราโอเคว่ะ55” พี่เสือแกยิ้มหน้าแป้น เอามือไปตบกับมือพวกพี่ๆที่เหลือ
>>แล้วพวกพี่จะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะครับ<<
V
V
V
“เอาเพลงไหนดีวะ” ผมนั่งเปิด ยูธูป เลือกเพลงที่อยากจะร้อง ในห้องนอนตัวเอง
เปิดไปเปิดมาก็เจอ MV นี้เข้าให้
http://www.youtube.com/watch?v=6B5DwjUjr9Eของชูการ์อายครับ เพลงน่ารักดี
อีกอย่างมันเข้ากับความรู้สึกของผมตอนนี้มากๆ
“รู้ไม๊มีคนแอบชอบเธอ...... แทบไม่มีใครรู้..... ไม่เคยบอก
ท่าทีที่ไม่แสดงออก ....ก็รู้ว่าเราไกลกัน .....ต่างมีวิชั่นกัน
เลยได้แต่คิด .......อยู่ในใจ”
ผมฮำเพลงร้องตาม MV ที่เปิดดูอยู่ตอนนี้
ใจก็คิดถึงใครบางคน ที่มันสายตาสั้นมากกกกกกกกกกกก.............ถึงมากที่สุด......
“อืม....เพลงนี้แล้วกัน เด๋วพรุ่งนี้เอาไปให้พี่ๆ เค้าปรับเป็นคีย์ผู้ชายให้” ผมพูดกับตัวเอง แล้วปิดเครื่องคอม