ความลับที่พิเศษ สงกรานต์
สงกรานต์... เทศกาลที่โคตรวุ่นวาย คนเยอะ น่ารำคาญ แย่งกันกินแย่งกันอยู่ ซึ่งผมไม่ชอบเอามากๆ อาจจะเพราะผมเริ่มจะแก่แล้วก็ได้มั้งครับ ผมไม่อยากจะออกไปไหนทั้งนั้นในวันนี้และช่วงนี้ แต่ไอ้คนที่ยืนเท้าเอวหน้ายุ่งอยู่ตรงหน้าผมมันอยากไปมาก มากจนแต่งตัวพร้อมรบแล้วครับ สถานการณ์ตอนนี้คือเรากำลังเถียงกันเรื่องออกไปเล่นน้ำ
“พี่ไม่ให้ไปหรอก” ผมส่ายหน้าไปมาพร้อมมองน้องลมตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อยืดสีดำที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนส่งให้น้องดูขาวขึ้นมาก กับกางเกงยีนส์สามส่วน น่ารักครับ น่ารักจนไม่อยากให้ออกไปเปียกให้ใครเห็นเลย
“ลมจะไป พี่เพลิงไม่ไปก็นอนเน่าอยู่นี่แหละ” เด็กดื้อยังคงยืนยันที่จะไป ผมได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย ถ้าน้องจะไปจริงๆผมก็ไม่ให้ไปคนเดียวหรอกครับ ยิ่งโง่ๆงงๆอยู่ อ้อ ขอโทษครับ ผมไม่ควรพูดความจริง
“แล้วจะเล่นกับใคร คนเดียว? ไม่กลัวหรอ?” น้องหย่อนตัวลงนั่งโซฟาข้างผม หัวเล็กๆแต่หนักไม่น้อยถูกทิ้งลงมาที่ไหล่ผมเสียงดังจนผมกลัวว่าน้องจะเจ็บ น้องลมนอกจากจะดื้อแล้วยังขี้อ้อนอีกต่างหากครับ รับมือด้วยยากจริงๆ
“ก็ถึงได้บอกให้ไปด้วยกันไง น้าาา นะครับ นะนะ” น้องเอาหัวมาถูไหล่ผมไปมาพร้อมครางอิ้งๆเหมือนหมาจนผมเริ่มจะใจอ่อน
“ไปกี่โมงครับ” ผมดึงจมูกน้องแรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว น้องยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ แพ้ทางน้องลมทุกทีเลยครับ
“อีกสักพักก็ได้ เย็นๆกว่านี้” น้องยิ้มกว้างดีดตัวลุกไปไหนก็ไม่รู้ครับน่าจะไปเตรียมของ ผมได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างระอา ไม่ชอบก็ต้องทนแล้วล่ะครับน้องอยากไปซะขนาดนี้
“ซื้อๆ เอาอันนี้ครับ” ผมกับน้องยังไม่มีปืนฉีดน้ำกันทั้งคู่ครับเรียกได้ว่าเดินมากันตัวเปล่าเลยทีเดียว ตอนนี้ก็เลยต้องมายืนเปียกรอน้องซื้อครับ
ไม่ชอบเลยจริงๆนะครับ ผู้คนเบียดเสียดไปมาจนน่าคลื่นไส้ ผมมาเล่นที่ใกล้ๆคอนโดเพราะมันเดินทางค่อนข้างจะสะดวกแต่ก็นะ ถนนเส้นนี้คนทั้งกรุงเทพแทบจะมารวมกันอยู่ที่เดียวเลยมั้งครับ แค่เดินมาที่ทางเข้าผมกับน้องก็เปียกไปหมดแล้ว ถ้าเข้าไปด้านในคงวุ่นวายพิลึก
“ได้แล้ว” น้องยื่นปืนฉีดน้ำอีกอันให้ผม ผมรับมาอย่างลังเลนิดหน่อย มันดูตลกดีครับสงกรานต์เนี่ยผมไม่ได้มาเล่นตั้งแต่ตอนเรียนม.ปลายแล้วครับ ด้วยความขี้เกียจส่วนตัวล้วนๆ รู้สึกว่าน้องจะเติมน้ำมาให้แล้วด้วยผมเลยลองฉีดใส่เหม่งน้องไป
“พี่เพลิงแม่ง!” เอาอีกแล้วครับน้องพูดแม่งอีกแล้ว ผมเคยบอกไว้หลายครั้งว่าอย่าพูดแต่ก็ไม่ยอมฟัง ยังไม่ทันได้ดุน้องก็ลากผมเข้าไปในซุ้มพอเข้ามาได้บรรยากาศก็เริ่มเปลี่ยนเลยครับ ใครก็ไม่รู้ฉีดน้ำมาจนมั่วไปหมด ยังดีที่เขาไม่ให้เล่นแป้งไม่งั้นผมคงวุ่นวายน่าดู
“เดี๋ยวก็หลงหรอก” ผมจับมือน้องลมไว้แน่นเพราะคนมันเบียดมากจริงๆครับแต่ไอ้คนตัวเล็กมันดูจะไม่ได้เบื่ออย่างผมเลย หน้าตาตื่นเต้นลากผมเข้าไปด้านในอีกด้วย
“อย่างเด็ด” น้องพาผมเดินมายันเวทีหนึ่งในถนน เด็ดน่ะจริงครับ ผู้หญิงสวยสะบึ้มสองคนกำลังเต้นตามจังหวะเสียงเพลงพร้อมใช้สายยางขนาดใหญ่ฉีดน้ำใส่คนด้านล่าง ผมมองแล้วก็มอง ปฏิเสธไม่ลงครับว่าไม่ชอบ ผู้ชายทุกคนมันก็ต้องมีบ้างล่ะครับ
แต่พอหันไปดูคนข้างๆก็ต้องยิ้มขำออกมา น้องลมมองผมตาขวางเลยครับ ตัวเองพามาเองยังจะมาหวงอีก
“เอาหน่อยไหม?” ผมพยักพเยิดหน้าไปทางที่เขาขายเบียร์กัน ไม่แน่ใจว่าทำไมเขาถึงไม่ห้ามครับแต่ลองเปลี่ยนบรรยากาศดูบ้างก็ไม่เสียหาย น้องพยักหน้างึกงัก
“เข้าไปดูข้างในนู้นไหมพี่เพลิง” ผมยกแก้วพลาสติกขึ้นกระดกอย่างเบื่อนิดหน่อย การกินเบียร์ในแก้วพลาสติกแบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับกินน้ำเปล่าด้วยซ้ำครับ น้องลมกินไปเยอะกว่าผมจนหน้าเริ่มแดงตาก็เริ่มเยิ้ม
ยิ่งมืดคนยิ่งทยอยมากัน มีสีสันขึ้นอีกเยอะครับ ผมเห็นผู้หญิง ไม่สิ อาจจะเป็นสาวประเภทสองลงมาเต้นกันกลางถนนมีคนมุงพอสมควรครับทำให้มันเบียดขึ้นไปอีก น้องลมยังจับมือผมแน่นดึงให้ผมฝ่าฝูงคนไปยันเวทีหนึ่งซึ่งมีคนมุงพอสมควรและเปิดเพลงที่ทุกคนน่าจะรู้จัก
ผมได้แต่ยืนกอดอกมองน้องลมที่กระโดดโลดเต้นไปตามเสียงเพลง น่าจะเมาได้ที่แล้วด้วยล่ะครับ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเห็นแบบนี้ผมก็รู้สึกดี เห็นน้องสนุกผมก็สนุกด้วยแล้วครับ
“ขอโทษค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ” ผมโดนใครสักคนชนจากด้านหลังเลยปล่อยมือน้องลมเพื่อหันดู เป็นผู้หญิงอายุน้อยกว่าผมคนนึงครับผมยิ้มให้แล้วโบกมือเป็นเชิงไม่เป็นไร
“ขอปะแป้งหน่อยได้ไหมคะ” น้องเขาพูดขึ้นแล้วทำท่าจะปะแป้งผมจริงๆ ผมจับมือเธอไว้ทันก่อนที่แป้งจะมาละเลงหน้าผมแต่ก็มีส่วนนึงที่กระเด็นโดนแก้มผมอยู่ดี
“ขอโทษนะครับ ที่นี่ไม่ให้เล่นแป้ง” ไม่ใช่เสียงผมแต่เป็นน้องลมครับ น้องพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเต็มที่ ผมแอบยิ้มในใจครับ ไม่หึงก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้วครับอาการแบบนี้
น้องผู้หญิงหน้าเจื่อนไปนิดหน่อยแต่ยังฝืนยิ้มให้ผมแล้วก็เดินหนีไปเลย น้องลมทำหน้ายุ่งมองผมอย่างคาดโทษทันทีครับ อยากจะจับฟัดจริงๆ
“ก้มหน้ามา ถึงห้องแล้วมีเคลียร์นะ” ผมก้มตามน้องบอก น้องบิดกระบอกน้ำของปืนฉีดน้ำเทน้ำออกมานิดหน่อย แล้วลูบหน้าผมอย่างแผ่วเบาเพื่อล้างแป้งที่ติดอยู่บนหน้าผมให้ แฟนใครเนี่ยน่ารักจัง ตัดสินใจถูกแล้วมั้งครับที่ออกมาแบบนี้
“อะไรเนี่ยยยย เบื่อขี้หน้าโว้ย” ผมเงยหน้ามองก็เห็นเด็กผู้ชายสองคนยืนยิ้มกว้างฉีดน้ำใส่น้องลม ผมไม่เคยเห็นหน้าคนที่เรียกน้องแต่อีกคนผมเคยเห็น.. รู้สึกจะชื่อพีทและชอบน้องลมเหมือนกับผม ไม่รู้ว่าตัดใจไปหรือยัง
“เฮ้ยเคน มาไงอ่ะ เอ้าพีท” น้องหันไปคุยกับเพื่อนไม่พอครับ ยังยื่นปืนฉีดน้ำกับกระบอกน้ำให้ผมบิดกลับเหมือนเดิมให้อีกต่างหาก รู้สึกไม่สำคัญครับ
“พาหมามาอาบน้ำ” น้องคนหน้าชี้ไปที่น้องพีทแล้วยิ้มกว้างเลยครับ จริงๆแล้วน้องเขาก็น่ารักใช่เล่นนะ ดูร้ายลึกอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ
“โหย นี่มึงหมกตัวทำงานอีกแล้วใช่ไหม คิดถึงมึงว่ะ” น้องเข้าไปต่อยแขนน้องพีทเบาๆน้องพีทยิ้มแล้วยกมือขึ้นขยี้หัวน้องลมแรงๆ ไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ครับแต่ต้องอดทน เพื่อนน้องครับ เพื่อนน้อง
“ไปตรงนู้นกัน” น้องโดนน้องเคนดึงตัวไปเลยครับแต่ผมไม่ได้ว่าอะไร อยากพักเหมือนกันครับให้น้องไปเล่นกับเพื่อนก็คงไม่เป็นไร แต่ไอ้เด็กพีทที่ยืนข้างผมมันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่จนผมต้องเหลือบมอง
“ขอโทษครับ ผมไปดีกว่า” แล้วมันก็เดินไปอีกทาง ผมได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเบื่อแล้วหาที่นั่งหลบมุมรอน้องลมกลับมา
................................................................................................
“ร้อนว่ะ” ผมบ่นพึมพำขึ้นมาทันที คนมันเบียดมากจนผมเริ่มรู้สึกร้อนนิดหน่อยครับแต่ก็ยังสนุกอยู่ ไอ้เคนพาผมมาหน้าร้านๆนึงที่มีโคโยตี้(หรือเปล่า)เต้นอยู่หน้าร้าน เสียงเพลงดังกระหึ่มจนใจผมเต้นรัว สองสาวเต้นอวดเรือนร่างในชุดล่อแหลม มีหลายคนยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปไว้ น่ากลัวจริงๆ
“ทำไมพี่เพลิงปล่อยมึงมาแรดได้วะ” มันถามไปยิ้มล้อไป ไอ้เหี้ยนี่น่าตบปากครับ
“เรื่องของกู” ผมตอบปัดๆแล้วไม่สนใจมันอีก
แต่อยู่ดีๆไอ้เคนก็โดนใครไม่รู้กระชากมันอย่างแรงจนมันดึงผมไปด้วย เราจับมือกันอยู่ด้วยครับ ไอ้เคนไม่ได้ร้องโวยวายอะไรและผมก็เงียบ ไม่ใช่อะไรหรอกผมยังงงอยู่ เราโดนดึงมาที่หน้าตึกแถวนั้น มีคนบ้างประปรายครับแต่ถ้าจะให้พูดจริงๆก็ค่อนข้างเงียบ เพราะคนไปแออัดกันด้านนอกมากกว่า
“พวกมึง...” ไอ้เคนพึมพำขึ้นมา มันรู้จักคนพวกนี้หรอ ผู้ชายตัวอย่างควาย5-6คนยืนรุมผมกับไอ้เคนอยู่ ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยครับ
“ไม่คิดว่าจะเจอมึงเปียกแบบนี้” ใครคนนึงพูดขึ้นมาแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ไอ้เคนจนผมรู้สึกกลัวแทน ผมบีบมือมันแน่น อยากออกไปจากตรงนี้ครับผมไม่ชอบเลย
“สักหน่อยไหม” คนพูดคว้าแบงค์พันสองใบตบและไล่บนหน้าไอ้เคนอย่างแผ่วเบา คนที่เหลือแม่งหัวเราะร่วนเหมือนตลกมาก ผมโกรธ แต่ไอ้เคนกลับนิ่ง ผมดึงมือมันให้ออกมาจากวงนั้นแต่พวกมันอีกคนมายืนขวางทางผม
“อย่าเสือกเพื่อนกู” ไอ้เคนผลักคนที่ที่มาขวางผมแล้วหันไปหาคนที่ยังยื่นแบงค์พันอยู่
“มีปัญญาแค่สองพันหรอ อ่อนว่ะ” ทำไมมันพูดแบบนั้นวะ ผมได้แค่ยืนทำหน้าโง่บีบมือมันมันบีบมือผมตอบ ผมสงสัยครับว่ามันไม่คิดกลัวบ้างหรือไง
“เรื่องมาก อย่างมึงเอาอะไรเยอะแยะ” มันยัดเงินไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วเอวมือมาบีบคางไอ้เคนจนมันเชิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ ผมสะบัดมือไอ้เคนทิ้งแล้วปัดมือมันออก
“ลม!” ไอ้เคนมันหันมาดุผมซะงั้นครับ ผมก็งงสิ แต่อยู่ดีๆไอ้คนด้านหลังมันรวบแขนผมไว้ทั้งสองข้าง ผมทำอะไรไม่ได้ยอกจากโวยวายกับดิ้น
“กูบอกอย่าเสือกกับเพื่อนกู” ไอ้เคนแค่พูดมันก็ยอมปล่อยผม แปลกที่ผมคิดว่าไอ้เคนน่าจะสนิทกับคนพวกนี้ดีมันถึงได้ทำตามที่เคนบอกกันทุกอย่าง ผมคิดแต่ยืนมองพวกมันอย่างรังเกียจ
สงกรานต์ปีนี้ไม่สนุกเลย....
“มาแรดเหี้ยอะไรแถวนี้” เสียงไอ้พีท!! ผมหันไปมองทันที แต่มันมาคนเดียวครับจะช่วยอะไรผมได้วะ...
“ควายน้อยของกู” ไอ้เคนพึมพำขึ้นมาเบาๆแล้วส่ายหน้า
“พี่มีปัญหาอะไรกับมันหรือเปล่า” ไอ้พีทถามคนที่คุยกับไอ้เคนมากที่สุดแบบหน้าโคตรมึน
“ก็ไม่ มึงเสือกอะร...”
พี่เขายังไม่ทันพูดจบไอ้พีทแม่งปล่อยหมัดใส่เขาไปเต็มๆเลยครับ ผมกับเคนยืนอ้าปากพะงาบๆงงอยู่พักนึงจนไอ้พีทมันดึงให้วิ่งผมเลยได้สติ
“เกือบหล่อแล้วมึง ติดตรงวิ่งหนีเนี่ย” ไอ้เคนพึมพำบ่นขึ้นมา ตอนนี้เรากำลังวุ่นวายอยู่กับฝูงคนแล้วครับ วิ่งหนีไปทางไหนไม่ได้เลยเพราะคนมันเยอะมาก
“มึงก็อย่าบ่น ตัวอย่างควายใครจะไปสู้ไหววะ” ไอ้พีทพูดปรามเบาๆแล้วเดินนำฝ่าคนไปเพื่อออกจากงาน ไอ้เคนหัวเราะร่วนเลยครับ อ้อ มันจับมือไอ้เคน ไอ้เคนจับมือผม เดินกันเป็นแถวแบบเด็กอนุบาลเลยครับ ผมว่าจริงๆแล้วไอ้สองคนนี้มันก็เข้ากันดีนะครับ แปลกดี ฮ่าๆ
เราเดินมาจนถึงทางออกจนได้ครับผมเดินวนไปวนมาแถวนั้นเพราะไอ้พีทมันบอกพี่เพลิงอยู่ที่นี่แหละ วันนี้พี่เพลิงโคตรน่าหมั่นไส้ครับ ห้ามผมใส่เสื้อขาวแต่ตัวเองดันใส่ถึงจะมีลายทางสีน้ำเงินก็เถอะแต่ไม่ชอบใจเลยครับ พี่เพลิงอาจจะไม่รู้ตัวว่าเป็นเป้าสายตาขนาดไหน
ห่วงคนอื่นไม่ได้ดูตัวเองเล๊ยยย
“กลับห้องกัน” ผมยืนตรงหน้าพี่เพลิงที่นั่งอยู่ข้างทางครับ หมดสภาพเลยคนหล่อของผม เอาจริงๆตอนนี้ผมว่าผมเมาครับ แต่เจอไอ้พวกนั้นเข้าไปผมถึงกับสร่าง
“สนุกไหมครับ” พี่เพลิงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเหมือนข่มผมเลยครับ ผมส่ายหน้าไปมา
“ไม่สนุก รู้งี้อยู่ห้องดีกว่า” พี่เพลิงเลิกคิ้วสงสัยแต่ผมดันตัวให้พี่เพลิงเดินไป เราเลือกที่จะไม่เอารถมากันครับเพราะว่าวุ่นวายแถมเปียกด้วยเลยมีโอกาสเดินด้วยกันตั้งนานเลยครับ
“เหนื่อยอ่ะ” ผมบ่นขึ้นมาเบาๆหลังจากที่เรากลับมาที่ห้องแล้วครับ
“อาบน้ำก่อนนะครับ” เหมือนพี่เพลิงจะรู้ว่าผมจะเนียนครับ โดนน้ำมาทั้งวันใครเขาอาบกันครับ เนอะๆ
“ไม่อาวววว” ผมนั่งบนพื้นแล้วเอาหน้าซุกกับเตียงให้รู้ว่าผมจะไม่ไปไหนแน่นอนแต่พี่เพลิงเอามือมาแกะเอวผมออกจากเตียงจนได้
“เล่นน้ำต่อไง” ตอนแรกก็แกะผมออกจากเตียงแต่สักพักก็อุ้มผมเลยครับ ทำไมพี่เพลิงมันไม่ซกมกบ้างวะ!!! ไม่เข้าใจ!!!
“ขี้เกียจแล้ว ลมเหนื่อย” ผมไม่ดิ้นไม่อะไรทั้งสิ้นครับเพราะสุดท้ายผมก็โดนบังคับให้อาบอยู่ดี อยู่บ้านผมยังไม่สะอาดขนาดนี้เลยครับ
“เดี๋ยวๆ อุ้มมาส่งน่ะเข้าใจ แต่ทำไมต้องเข้ามาด้วยเนี่ย” ผมยืนเท้าเอวมองพี่เพลิงที่หันไปปิดประตูอย่างรู้สึกจะซวยแปลกๆครับ
“เล่นน้ำไงครับอยากเล่นกันสองคน” หน้าตาไม่น่าไว้วางใจสุดๆครับ ผมมองอย่างประเมินสถานการณ์แล้วก็รู้ว่ามีความเสี่ยงสูงเกินไปเลยตั้งหลักจะวิ่งออกจากห้องน้ำ แต่ผมลืมไปอย่างครับ ลืมว่าไอ้พี่เพลิงมันอยู่ติดประตู
“ไม่เอา ลมเหนื่อย” ผมดิ้นไปมาแล้วยังต้องปัดไอ้มือหมึกที่เลื้อยไปมาบนเสื้อผม ไม่ได้ฟังผมเลยสักนิดครับ
“แต่พี่ ‘จะเอา’ ” สิ้นคำล่อแหลมชวนหน้าแดงเถือกพี่เพลิงก็เข้ามาจูบผมอย่างอ่อนโยน หน้าหื่นแต่รสจูบมันหวานจริงๆครับ แล้วจะให้ผมทำไงได้นอกจากยอมล่ะครับ
แม่ครับทำไมผมทำตัวเหมือนเด็กใจแตกแบบนี้ล่ะ?
________________________________________________________
อยากอินเทรนสงกรานต์กับเขาบ้างค่ะ แต่นังนี่มาโคตรช้าเลย555555555555555
สั้นไปบอกได้นะคะ จะแว๊บมาต่อ แฮะๆ
ขอบคุณที่ติดตามกันน้าค้า ยอดวิวเลข4นำแล้วว
หัวข้อ: ผมกับแฟนพี่สาว♡ ความลับสุดท้าย (ผมกับแฟนของผม) P.19 06/06/58 (อ่าน 178228 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก