หัวข้อ: "รัก........เชิญครับ" จบแล้วค่ะ ย้ายได้เลย >>> รายละเอียดเปิดจองหนังสือ {20/7/55} ByAeaw

[samsoon@doll]

บางครั้งดราม่าเกินไปมันก็ทำให้เอียนนะคะทำให้เกิดความเซ็ง แต่ก็อยากอ่าน เบื่อตัวลมเองที่แสดงอะไรขัดแย้งกันตลอดเลย ปากบอกว่ากลัวเสียเพื่อน แต่เวลาเห็นตินอยู่กันคนอื่นหรือในความคิดของตัวเองชอบคิดว่าตินไม่รักเค้าแล้ว หรือมีเค้าอยุ่ในนั้นบ้างหรือป่าว คนเราจะตัดก็ตัดให้ขาด  สองจิตสองใจแบบนี้อ่านแล้วขดใจมากๆ อยากจะตบนายเอกเองแล้วตอนนี้ สงสัยต้องรอให้พระเอกตายไปก่อนจริงๆถึงจะมาสำนึกได้ ส่วนอีชะนีแพท หล่อนก็ควรจะมาสารภาพความผิดของตัวเองได้แล้ว ทำนิสัยแบบนี้มันรู้ตัวเองนะ แต่ก็ยังหลอกตัวเองไปวันๆ สิ่งที่เธอเคยทำมันไม่เหมือนความรักซะกนิด ดูแล้วมันเหมือนการอยากเอาชนะลมมากกว่า  เพื่อนแบบนี้ แย่มากๆเลย

[mascot]

ฝ่ายสนับสนุนแผนเยอะกันจริง

[JJHJJH]

ดีใจกับตินที่คิดออกซะทีว่าควรจัดการที่ต้นเหตุ >"<

[Margarin_Butter]

 
เหนื่อยใจกับลมมาก
รักเพื่อน แต่ไม่รักตัวเอง ไม่คิดบ้างว่าตินเค้ารักเพื่อนตัวเองรึป่าว ไม่คิดบ้างว่าที่เสียสละให้เพื่อนนะ มันทำร้ายทั้งตัวเองและติน อ่อ ทำร้ายเพื่อนตัวเองด้วย แล้วนี้ไปหาพี่หมอ ทำร้ายพี่หมออีก ดีจริง มีความสุขสินะ แล้วพอตินหาวิธีทางกลับมา ก็ยังดันไปคิดเองเออเองอะไรก็ไม่รู้ ตินก็บอกว่ารัก แต่ไม่เคยเชื่อเลย ให้ตายสิ หรือต้องสูญเสียตินถาวร ก่อนค่อยมาคิดได้

[Pa'veaw]

 

[i_ang]

 

ได้ข่าวว่า เด๋วก้อจะไม่ดราม่าแล้ว.............. ^^'

จริงๆ ยืนยันได้   

[heefever]

อยากจะบอกว่าที่อ่านนิยายมาทั้งหมดเรื่องอื่นๆ จะเกลียดพระเอก แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เกลียดนายเอกอะ

คงไม่ต้องถามเหตุผลมั้งว่าทำไมเพราะมันเห็นๆ กันอยู่


สงสารพระเอกว่ะค่ะ

[snice_cz]

รอครึ่งหลังค่ะ อ่านแล้วสงสารตินมากอ่า ทำไมลมเป็นอย่างงี้อ่า ใจร้ายชะมัดเลย หนึ่ง หวาน อชิตะ จะมีแผนอะไรอีกล่ะคราวนี้ รอต่อไป

[Noi]

นายเอกเรื่องนี้โคตรงี่เง่า อยากจะ :z6:ใส่หน้านายเอก

ในความรู้สึกเราไม่อยากให้ใครช่วยลมกับตินกลับมารักกัน อยากให้ตินเจอรักใหม่คนที่แคร์ความรู้สึกของตินแล้วไม่ต้องมาสนใจลมอีกอยากรักเพื่อนมากกว่าตัวเอง  เราคงสะใจมาก


ปอลอ  อ่านเรื่องนี้แล้วให้ความรู้ว่า  การศึกษาสูงไม่ได้ทำให้ลมฉลาดเลยมีแต่โง่ลง
           พล็อตเรื่องนี้ว่างตัวให้นายเอกดูโง่มากไปมั๊ย  อ่านแล้วอยากตบนายเอกมากกว่านางร้าย

ถ้าพูดแรงเราขอโทษด้วย

[NONSENSE]

หาคนไปเที่ยวทะเลกะพี่หมอ ให้หน่อยค่ะ

สงสารพี่หมอ
 

[Maprang_W]

สงสารติน  เมื่อไรจะเข้าใจ  จะได้รักกันสักทีนะลม ลําบากคนอื่นต้องมานั่งติดแผนนู่นนี่นั่นให้ตลอดอ่ะ

[hahn]

วางแผนกันเป็นขบวนการเลยหรือเปล่า +1 รอที่เหลือนะ

[aehJTS]

ดู ๆ ไปก้สงสารพี่หมอเหมือนกันนะเนี่ย
ถ้าคนแต่งหาคู่ให้พี่หมอสักคนพี่หมอคงไม่เหงา

  คะ

[a_tapha]

รอครึ่งหนึ่งของชีวิต   

[kinjikung]

นายเอกเรื่องนี้โคตรงี่เง่า อยากจะ :z6:ใส่หน้านายเอก

ในความรู้สึกเราไม่อยากให้ใครช่วยลมกับตินกลับมารักกัน อยากให้ตินเจอรักใหม่คนที่แคร์ความรู้สึกของตินแล้วไม่ต้องมาสนใจลมอีกอยากรักเพื่อนมากกว่าตัวเอง  เราคงสะใจมาก


ปอลอ  อ่านเรื่องนี้แล้วให้ความรู้ว่า  การศึกษาสูงไม่ได้ทำให้ลมฉลาดเลยมีแต่โง่ลง
           พล็อตเรื่องนี้ว่างตัวให้นายเอกดูโง่มากไปมั๊ย  อ่านแล้วอยากตบนายเอกมากกว่านางร้าย

ถ้าพูดแรงเราขอโทษด้วย

เห็นด้วย ลมงี่เง่ามากอ่ะ 55555+

[kakuro]

 :กอด1:คนแต่ง
อย่าคิดมากนะยังไงก็ตามอ่านจนจบ
อยากให้หมอพิษณุมีคู่ในตอนพิเศษ สงสารหมอที่ตกเป็นเหยื่อสีฟ้า
ขอโทษนะถ้าจะบอกว่าเพิ่มตัวละครใหม่ก็ได้ ประมาณว่าญาติใครสักคน

[Y2Y]

ครึ่งหลัง


กว่าสามทุ่มที่รถโฟร์วิลของหมอพิษณุจะแล่นเข้ามาจอดสนิทตรงลานจอดรถของผับหรู ที่เจ้าของวันเกิดสาวเลือกเป็นสถานที่เลี้ยงฉลอง

เหมือนครั้งที่ผ่านมาไม่ผิด ทันทีที่ก้าวตามร่างหนาของหมอหนุ่มเข้ามา แล้วเห็นเพื่อนสาวหน้าหวานโบกไม้โบกมือเรียกอยู่ตรงชุดโต๊ะด้านในสุดของร้าน มันคือจุดเดียวกับวันนั้นนั่นแหละ เท้าที่ก้าวตามร่างสูงก็เริ่มจะเกเรไม่ยอมเดินเอาดื้อๆ คล้ายหมอหนุ่มจะรู้ตัวว่าไม่มีร่างบางของบางคนก้าวตามมาด้วย เจ้าตัวจึงหันกลับไปมอง แล้วก็พบว่าอีกฝ่ายทำหน้าเหมือนกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกอยู่อย่างนั้น

“เป็นอะไรไปครับน้องลม” หมอหนุ่มเดินย้อนกลับมาถาม ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเพราะเหตุอันใดหนุ่มหน้าหวานถึงมีอาการมือไม้ไม่ขยับ

“ไม่มีอะไรครับพี่หมอ แต่ลมว่าแขกของหวานเยอะแล้ว ขาดเราสองคนคงไม่เป็นไรมั้ง ลมว่า เราไปจันทร์กันดีกว่าครับ ถ้าพี่หมอเหนื่อย เดี๋ยวลมเป็นคนขับให้ก็ได้” สีฟ้ากำลังทำทุกวิถีทางที่จะไม่ต้องเข้าไปร่วมโต๊ะกับคนกลุ่มนั้น กลุ่มคนที่ประกอบด้วยเจ้าของงานอย่างณัชชา อชิตะ คณิต ญาดา น้ำเพชรและคนสุดท้าย ภาคี คนที่เขาหลบหน้ามาทั้งวัน หากต้องกลับมาเจอจนได้

“ไม่เอานะครับน้องลม ทุกคนรอเราอยู่นะครับ หวานก็เห็นเราสองคนแล้ว จะหนีไปต่อหน้าต่อตาอย่างนี้ได้ยังไงครับ” แล้วมือของหมอหนุ่มก็เหมือนจะรู้หน้าที่ เพราะมันเลื่อนไปตรงข้อมือเล็กจับจูงไปยังจุดหมาย สีฟ้าออกอาการขืนตัวเล็กน้อย แต่หมอหนุ่มก็ไม่นำพา สามารถพาร่างบางไปร่วมวงกับเจ้าของงานจนได้

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์จ๊ะหวาน” สีฟ้าก็ยื่นกล่องของขวัญชิ้นเล็กที่เลือกซื้อก่อนจะมาทีนี่ให้กับเจ้าของงานที่นั่งหน้าแป้นอยู่ข้างแฟนหนุ่ม ก่อนจะนั่งลงข้างกายหมอพิษณุ

“ขอบใจนะลม” เจ้าของวันเกิดยิ้มรับกับของขวัญชิ้นเล็กในมือ แม้ไม่ใช่วันเกิดจริงแต่ณัชชาก็ขอรับไว้อย่างยินดี เอาไว้เรื่องทุกอย่างแฮปปี้เมื่อไหร่ค่อยขอโทษที่หลังก็ได้ เธอจะถือชะว่าของขวัญชิ้นนี้เป็นของต้อนรับเธอกลับประเทศละกัน สีฟ้าคงไม่ว่าหรอกนะ

สีฟ้าอยากรู้นักว่าใครจัดที่นั่งหรือว่าใครเหลือที่นั่งไว้อย่างนี้กัน โซฟาหนังสีดำสี่ตัว ตั้งอยู่คนละมุม ฝั่งซ้ายของเขาคือณัชชาและแฟนหนุ่มจับจองเป็นเจ้าของ โซฟาทางขวามือก็ถูกจับจ้องโดยคณิตและญาดาที่ส่งยิ้มมาให้ ทั้งฝั่งซ้ายฝั่งขวามันก็คงไม่เท่าไหร่หรอก แต่ไอ้ฝั่งตรงข้ามเขา ทิศทางที่ไม่มีทางจะหลีกหนีสายตาคมหวานที่เริ่มเชื่อมเพราะน้ำเมา และสายตาอีกหนึ่งคู่ของเพื่อนรัก ที่เขาร่ำร้องอยู่ตลอดเวลาว่าอยากให้คืนกลับมาเป็นเหมือนเดิม หากมันก็เหมือนมิตรภาพที่ขาดวิ่นไม่เห็นทางที่จะครบเต็มเหมือเดิม แต่มันช่างเป็นตำแหน่งที่ต้องเผชิญหน้ากับภาคีและน้ำเพชรเต็มๆ ไม่มีเก้าอี้ตัวไหนให้เขานั่งอีกแล้ว แล้วจะหลีกหนีตายตาของคนทั้งคู่ได้ยังไง 

อยากจะหนีแต่ทำไมถึงไม่เคยหนีพ้น ทั้งที่คิดจะหลบหน้าหนีไปทะเลอยู่แล้วแท้ ๆ ก็ต้องถูกตามตัวให้มาเผชิญหน้ากันอีก หรือว่าสีฟ้าจะไม่สามารถหนีได้จริงๆ


…………………………………………………………………………..

แก้วน้ำสีอำพันถูกส่งมาอยู่ตรงหน้าตั้งแต่ตอนไหนและจากมือของใคร สีฟ้าไม่รู้ แต่ที่รู้คือตอนนี้เขารีบคว้ามันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เพื่อซ่อนใบหน้าของตัวเองจากสายตาคู่กร้าวที่มองมาอย่างไม่ลดละ ทั้งที่ทั้งเนื้อทั้งตัวเอนแอบแนบชิดอยู่กับเพื่อนของเขาแท้ๆ แล้วเพื่อนของเขาดูจะมีรอยยิ้มอยู่เต็มใบหน้า นี่ไม่ใช่เหรอผลของสิ่งที่เขาอยากให้มันเป็นมาตั้งแต่แรก

น้ำเพชรสมหวังกับความรัก รักที่มีให้ภาคี

สีฟ้าไม่อยากจะคิด แต่มันก็ต้องคิดจนได้ ภาคีชวนน้ำเพชรขึ้นไปคอนโด จะด้วยเหตุผลกลใดก็ตามแต่ นั่นอาจทำให้ความสัมพันธ์มันแล่นไปไกล แค่คิดสีฟ้าก็เริ่มรู้สึกว่าขอบตามันร้อนผ่าว อยากหสีไปให้พ้นภาพตรงหน้า

“เป็นไงไอ้หมอ ไปทะเลไม่คิดจะชวนกันเลยนะ” อชิตะเป็นคนเปิดประเด็นเอากับเพื่อนรักของเขาทันที หลังจากถูกแฟนสาวส่งซิกโดยการเหยียบเท้าเบาๆ ใต้โต๊ะ

“โทษทีอิง พอดีมันชุกละหุกไปหน่อย เลยไม่ได้โทรไปชวน ว่าแต่ทำไมฉันต้องชวนนายด้วยวะ ฉันกับน้องลมก็ต้องการเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง ใช่ไหมครับน้องลม”

หมอหนุ่มหันมายิ้มที่คิดว่าหวานที่สุดให้กับหนุ่มหน้าหวานที่คล้ายจะเพลิดเพลินกับน้ำสีอำพันเกินกว่าปกติ เขาก็เอื้อมไปกุมมือข้างที่ยังว่างของสีฟ้า มองดูใบหน้าหวานที่หันมามองเขาเหมือนไม่ได้ฟังที่เขาพูดเลยสักนิด แต่ปากก็ยังอุตส่าห์ขานรับ

“ครับ”

สีฟ้าที่เอาแต่ตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ไม่รู้ว่าหมอพิษณุพูดอะไร รู้แต่ว่าประโยคสุดท้ายหันมาถามอะไรบางอย่างกับเขา เพื่อเป็นการรักษามารยาทที่ดีเขาก็เลยต้องตอบรับไว้ก่อน 

ตาคมมองมือเล็กที่ถูกหมอพิษณุกุมเอาไว้ โดยที่เจ้าของมือยินยอมให้กอบกุม ภาคีรู้สึกหึงหวงมือนั้นที่ควรมีเพียงเขาคนเดียวที่ทำได้ แต่เขาก็ทำอะไรนอกจากนั่งมองด้วยอารมณ์ขุ่นมัว  เมื่อเช้าคณิตโทรบอกเรื่องงานวันเกิดณัชชา เขาคิดว่าต้องเจอสีฟ้าแน่ แต่ไม่คิดว่าจะมาพร้อมกับหมอพิษณุ ที่มาพร้อมกันก็เพราะอยู่ด้วยกันทั้งวันสินะ

แล้วสีฟ้าจะรู้สึกหึงหวงเขาบ้างไหม ที่เห็นเขากับน้ำเพชรนั่งอยู่ด้วยกัน คงไม่สินะ ถึงไม่มีท่าทีใดให้เห็นนอกจากสีหน้ายุ่งยากใจ ทั้งที่เขาอุตส่าห์ควงน้ำเพชรมางานคืนนี้ด้วย นั่งชิดแทบจะอิงซบกันอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังคงเป็นเหมือนอากาศไร้ตัวตนสำหรับสีฟ้า


“ไอ้ติน เห็นไหมวะ มันผิดจากที่กูพูดที่ไหน ดูดิ่วะ วันหยุดก็ไปเที่ยวทะเลกันสองคน กูว่ามึงกินแห้วแน่ แล้วกูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน มึงไปยุ่งกับเพื่อนของคุณลมทำไมวะ ”

คณิตกระซิบเสียงเบา เขาดึงเพื่อนออกห่างจากน้ำเพชร หญิงสาวที่เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน จู่ๆ ไอ้เพื่อนของเขาก็พกพามางานนี้ด้วย เพิ่งมารู้ที่หลังว่าเป็นเพื่อนของสีฟ้าและณัชชา ก็ยิ่งอยากจะบ้าตาย ไม่รู้ว่าไอ้เพื่อนมันคิดอะไรของมันอยู่กันแน่

“ไม่ยุ่งสักเรื่องแล้วจะตายไหม” 

ไม่รู้ว่าโกรธเพื่อนที่มันชอบตอกย้ำเรื่องหมอพิษณุกับสีฟ้า หรือว่าโกรธคนหน้าหวานที่ไม่สนใจเขาเลย ภาคีไม่รู้เลย รู้แต่ว่าเขาไม่เคยพูดกับเพื่อนด้วยน้ำเสียงแบบนี้เลย เพราะมันทั้งห้วนและเข้มบอกอารมณ์ว่าโกรธเกินจะทำให้เป็นปกติได้

ภาคีขยับหนีคณิต แต่ขยับเข้าใกล้น้ำเพชร ก่อนที่มือจะเลื่อนโอบร่างเล็กเข้ามาใกล้ อยากทำให้สีฟ้าเห็น และเขาก็ได้รับความร่วมมือจากน้ำเพชรด้วยดี

คณิตที่ซวยไปโดยไม่รู้ตัว มองมือเพื่อนที่แทบจะเป็นกอดร่างเล็กของน้ำเพชรอยู่นั้น สมองชาญฉลาดก็เริ่มปะติปะต่อเรื่องราวต่างๆ ได้ หรือว่าไอ้เพื่อนของเขากำลังคิดให้หนุ่มหน้าหวานหึ รู้จักมีแผนเหมือนกันนี่ ไม่คิดว่ามันจะคิดได้ ถึงจะตื้นไปหน่อยก็เถอะ แต่ก็ยังดีที่มันยังคิดจะทำอะไรบ้าง ไม่ใช่เอาแต่นั่งอมทุกข์หน้าเศร้า

“ที่แท้ก็หนีไปสวีทกันสองคน ไม่อยากให้พวกเราไปกวน อย่างนี้ไม่ไหวเลยเนอะแพท ทิ้งเพื่อนแล้วหนีไปเที่ยวกันสองคนกับแฟนเนี่ย” ณัชชาหันมาพยักเพยิดกับเพื่อนสาว ตกใจอยู่เหมือนกันที่หันไปเห็นน้ำเพชรตกอยู่ในอ้อมแขนของภาคี

“นั่นสิลม เห็นแฟนดีกว่าแฟนอย่างนี้มันใช่ไม่ได้นะ” เสียงของน้ำเพชรยามที่พูด แม้จะฟังแล้วเป็นปกติ แต่สีฟ้ากับรู้สึกเหมือนว่าโดนอีกฝ่ายตอกย้ำบางเรื่องมาตามน้ำเสียงนั้น น้ำเพชรจะเอาอะไรกับเขาอีกล่ะ คำสัญญาก็ให้ไปแล้ว แล้วตอนนี้ดูน้ำเพชรก็มีความสุขไม่น้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของภาคี ส่วนเขาก็น้ำตาตกอยู่ข้างใน ไม่มีใครเห็น

เจ็บปวดกับภาพที่เห็น หากจำต้องเพียรบอกกับตัวเองซ้ำๆว่า นี่คือสิ่งที่เขาต้องการ เพื่อนมีความสุขในอ้อมแขนของคนที่รักมาตลอด เขาควรยินดี แม้ว่าอ้อมแขนนั้นจะเป็นอ้อมแขนเดียวกับที่เขาต้องการก็ตาม

“แต่หวานกับแพทเป็นเพื่อนลมนะ น่าจะชวนกันหน่อย ลมก็รู้ว่าหวานอยากไปทะเลจะแย่อยู่แล้ว คราวที่แล้วก็หนีไปเที่ยวกับตินสองคน หวานยังไม่ได้ชำระโทษเลยนะ” เสียงใสๆ ยังคงทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมสมกับเป็นผู้ร่วมแผนการที่ร้ายกาจ

“ไม่ใช่นะหวาน ลมไม่ได้ไปกับติน...เอ่อ....สองคนซะหน่อย คุณด้ากับคุณหนึ่งก็ไปด้วย ใช่ไหมครับคุณด้า” สีฟ้ารีบปฏิเสธเสียงหลง ก่อนหันไปขอความช่วยเหลือจากเลขาสาวที่อยู่ข้างแฟนหนุ่ม สีฟ้าหวังว่าญาดาจะช่วยเป็นพยานปากเอกให้เขา ว่าการไปทะเลครั้งนั้น เขาไม่ได้ไปกับภาคีเพียงแค่สองคน ตามที่ถูกณัชชาพูด เลขาสาวสวยพนักหน้าเพียงนิด แล้วก็พูดในสิ่งที่ถ้าสีฟ้าเป็นเจ้านายจอมโหด คงได้ไล่ออกจากงานในวันรุ่งขึ้นแน่

“ค่ะ คุณหวาน วันนั้นด้ากับหนึ่งก็ไปด้วยค่ะ แต่เอ่อ....เอ่อ...แต่ก็เหมือนว่าไปกันแค่สองคนกับหนึ่งเท่านั้นค่ะ เพราะคุณลมกับคุณตินเอาแต่คลุกอยู่ในบ้านกันสองคน ไม่ยอมออกมาเล่นน้ำทะเลกับพวกเราเลย ใช่ไหมหนึ่ง”

งานนี้เหมือนจะมีแต่พวกชอบโยน พอเลขาสาวแฉเจ้านายหนุ่มหน้าหวานเสร็จ เธอก็โยนให้เป็นหน้าที่ของแฟนหนุ่มหมาดๆ ทันที โดยไม่หวั่นต่อความมั่นคงในหน้าที่การงานในวันรุ่งขึ้น เพราะออกจะแน่ใจว่าหลังจากคืนนี้ไป เจ้านายหนุ่มน่าจะขอบคุณสิ่งที่เธอทำ มากกว่าจะโกรธจนไล่ออก

มีหรือคณิตจะปล่อยให้โอกาสช่วยเพื่อนหลุดลอยไป โดยที่เพื่อนรักไม่ได้ร้องขอและไม่ได้รู้เรื่องแผนแฉนี้เลยสักนิด

“นั่นสิครับทุกคน ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำอะไรกันอยู่ มาทะเลทั้งที แต่ตัวกลับไม่เปียก เท้าไม่ได้เหยียบทราย พระอาทิตย์พระจันทร์สวยขนาดไหนก็ไม่ยอมออกมามอง ผมล่ะอยากรู้จริงว่าทำอะไรกันอยู่สองต่อสอง ว่าไงไอ้ตินเพื่อนรัก แกกับคุณสีฟ้ามัวทำอะไรกันอยู่วะ ตอบให้กูและทุกคนหายข้องใจหน่อย” แล้วเจ้าคนขี้สงสัยก็แกล้งหันไปมองหน้าเพื่อนรัก เห็นเพื่อนรักยิ้มรอท่าอยู่เหมือนกัน

สิ้นประโยคบอกเล่าของเลขาสาว ก็ทำเอาเจ้านายหนุ่มหน้าหวานอย่างสีฟ้าถึงกับอ้าปากค้าง ไม่อยากจะเชื่อว่าจะถูกเลขาสาวหักหลัง ซ้ำร้ายยังเจอเข้ากับความสงสัยที่ออกจะเว่อร์ของคณิต สีฟ้าแทบอยากจะเอามุดโซฟาหนีไปทะเลให้รู้แล้วรู้รอด มันอายที่ถูกแฉต่อหน้าคนทั้งโต๊ะ ที่รวมเอาน้ำเพชรเข้าไว้อีกคน

สีฟ้าเหลือบมองเพื่อนสาวเพียงนิด หากพบว่าอีกฝ่ายกลับนั่งหน้านิ่งเป็นปกติ แต่สายตาที่คิดว่าจะโฟกัสแค่เพื่อนร่างเล็ก กลับพลาดไปเจอกับเจ้าของมือที่โอบไหล่เพื่อนของเขาไว้หลวมๆ จนได้ สายตานั่นมันยิ้มซะจนน่าหมั่นไส้ เพราะมันฉายชัดว่าเจ้าตัวถูกอกถูกใจกับประโยคบอกเล่าของญาดาและคำถามของคณิตมากมาย

“อยากรู้จริงหรือวะหนึ่ง”

[Y2Y]

เอิ่ม...คือว่า อ่านๆ เม้นท์แล้ว ก้อเลยอยากจะบอกว่า เราเองแหละเป็นคนแต่งเรื่องนี้ (โทษทีนะคะพี่เอ๋ ที่แอ๋วไม่ได้บอกว่าจะมาโพสแสดงตัวในนิยายรักเธอ ขออนุญาตละกันนะคะ) กรุณาพัดโบกได้เต็มที่ค่ะ

รู้สึกผิดจริงๆ นะคะ ที่สร้างตัวละครให้มันหลุดออกจากหลักความจริงไปมากเลย มากจริงๆ แต่มันก็กลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว เพราะเรื่องรักเธอ เราแต่งจบไปนานแล้ว ถ้าต้องแก้ให้นายเอกเป็นผู้เป็นคนกว่านี้ คงต้องรื้อเรื่องใหม่หมดแน่ๆ ซึ่งเราจนด้วยปัญญาจริงๆ แล้วก็แอบเสียใจนิดๆ ที่เข็นให้นายเอกเป็นที่รักของใครไม่ได้เล๊ย (นอกจากของติน 555+) แล้วก็เคยคิดอยากจะลองรวมเล่มนิยายเรื่องนี้ดู เพราะก่อนหน้านี้ที่แต่งเรื่องนี้จบ ก็คิดอยากจะรวมเล่มเก็บเอาไว้ เพราะเป็นนิยายบอยเลิฟเรื่องแรกของเรา แต่ไม่มีโอกาสได้ทำ  มาตอนนี้อยากรวมเล่ม แต่ดูท่าแล้วคงไม่มีใครอยากได้ TT นายเอกไม่ได้ดังใจคนอ่านเล๊ย คงไม่มีใครอยากเก็บไว้ชีช้ำใจเล่น โครงการนี้เลยพับเก็บ


 

สุดท้าย....ขอโทษนะคะที่ทำให้เหนื่อยกับตัวละครของเรามากขนาดนี้ แล้วก็ขอบคุณที่ยังเม้นท์แนะนำเราตลอดเวลา ทำให้เรารู้ว่า เราพลาดอะไรไปบ้าง อยากจะแก้ไขตามคำเม้นของทุกคนนะคะ แต่มันแก้ไม่ได้แล้วจริงๆ เสียใจนะคะที่ทำไม่ได้  แต่ถ้าแต่งเรื่องพี่หมอจริงๆ เราจะไม่ให้ดราม่า (พยายามจะไม่ดราม่านะคะ) ให้จงได้ค่ะ

สุดท้ายยยยย......รักทุกเม้นท์และทุกคลิกที่เข้ามานะคะ

มาอย่างยาววววววววววววววววว   

บวกหนึ่งนะจ๊ะที่ในที่สุดก็โดนกดดันจนต้องแสดงตัว 555

แอ๋วเอ๊ย  ไม่มีใครโกรธที่แต่งให้นู๋ลมออกมาได้งี่เง่า  (ลอกคนในทู้นี้มาพูด  555)  มันเป็นบทละคร  ที่สมจริงจนคนอ่านอินจัด 

แสดงว่าแต่งได้โดน 

ตอนพิเศษ ไม่ต้องรอตอนพี่หมอหรอกเอา แค่ให้นายลมทำตัวน่ารักๆเหมือนลูกแมวน้อยที่คอยแต่จะออดอ้อนเจ้าของอย่างนายลมก็พอแระ  คริ คริ บวกหนึ่ง เป็นกำลังใจให้นะ

[samsoon@doll]

มันยังค้างคาอยู่เลย ฮื่อออออออออออออ  แต่ว่าเกลียดนางชะนีแพทนี้จริงๆ ยังจะอุปโลกตัวเองอยู่ได้ น่าไม่อายจริงๆ แรดเงียบสุดๆ แอร๊ยยยยยยยยยยยชั้นเกลียดมันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[kokikung]

เหะๆๆๆๆจะน่าสงสารก็สงสารนะ
แต่ให้ตินได้เอาคืนนิดนึงละกัน
เป็นไงละเพื่อนนางที่แสนดี
จ้องจะกินกันแล้ว

[badcow]

จะมาม่าอีกซักกี่ซอง กี่ยี่ห้อ
ถ้าจบ happy ending ก็จะอ่านต่อ และเรื่องต่อๆไปด้วยครับ

[aehJTS]

   แว๊กกกกก.......คนอ่านก็อยากรู้..........

มันก็ดราม่านะคะแต่ก็กำลังดีคะแต่ก็อย่างที่รีบนบอกอะคะ ขอแค่จบ Happy คนอ่านก็สู้ตายคะ แต่ก็นะคนอ่านเป็นคนอ่อนไหวคะ คราวที่แล้วด่านายเอก อีกตอนอาจด่าพระเอกได้นะคะ เอาแน่ไม่ได้เพราะอ่านแล้วอิน แบบว่ารักทั้งคู่จังหวะไหนใครทำใครเสียใจคนทำโดนด่าหมดแหละคะ

ปล. ยังรอคู่ของคุณหมอนะคะแอบ FC ส่วนตัวชอบนิสัยคะ

  คะ

[hahn]

  ให้กำลังใจคนแต่ง แต่ว่าตัดจบตอนแบบนี้ ค้างอย่างแรง มาต่อไวๆนะ

+1 ให้คนแต่ง

[a_tapha]

ทำไมมันตึ๋งเดียวเองอ่ะ   

[yayee2]

ก่อนอื่น อยากบอกคุณแอ๋วว่าเห็นด้วยกับความเห็นของคุณAphroditeค่ะ
อย่าเสียความตั้งใจเลยนะคะ ความเป็นจริงในชีวิตคนเรา โง่ย่อมมาก่อนฉลาด
มีคนเยอะมากกกกในชีวิตจริง ที่ฉลาดล้ำเลศ เรื่องเรียน เรื่องงาน แต่ค่อนข้างขาดทักษะชีวิต
สีฟ้าก็แบบนั้นแหละค่ะ ต่อไปนี้คุณแอ๋วต้องสร้างเหตุการณ์ หรือสถานการณ์ ให้สีฟ้ารู้เท่าทัน
และมีทักษะชีวิตเพิ่มขึ้นนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[badcow]

ปล ย้อนไปอ่านซ้ำตอนก่อนๆ แล้วอยากเป็นเพื่อนกะน้ำเพชรมากเลยครับ
.
...จะได้เอาคืนมันให้อย่างเจ็บแสบ! ไม่ปล่อยไว้เหมือนน้องลมแน่นอน สาบาน! อินอีกแล้ว 555

[kinjikung]

สู้ต่อไปคนแต่ง จริง ๆ นายเอกเรารักเพื่อนมากกกก็แบบนี้แหล่ะ
โดนเพื่อนแทงข้างหลังเลยไม่รู้ตัว หุหุ

[mascot]

หึ หึ หึ สีฟ้าโดนเค้าแกล้งยกทีม
ต้องงี้แหระ ปากแข็งนัก

[kakuro]

ขอบคุณคนแต่งคนโพสต์
รอดูคนรักเพื่อนอย่างสีฟ้าโดนซะบ้าง
สงสารหมอพิษณุที่เป็นเครื่องมือสีฟ้า

[Maprang_W]

รู้สึกเหมือนบรรยากาศเริ่มจะดีขึ้น  ตินเดินหน้าเลย