ตอนที่ 22.5
“เขาไม่รักฉัน ฮึก...เขาไม่มีวันรักฉัน! ฮือออออ...”
ช่วงเวลาตีหนึ่ง ผู้คนที่มาร้านเหล้าเริ่มจะเมาด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์แต่ละคนปฏิบัติตัวแตกต่างกันแล้วแต่ลักษณะของบุคคล บ้างก็เมาแล้วเต้น บ้างก็เมาแล้วหัวใจ บ้างก็เมาแล้วหลับ บ้างก็เมาแล้วร้องไห้ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่แสดงออกในเวลาที่ควบคุมสติไม่ได้เช่นนี้ มักจะเป็นสิ่งที่ซื่อตรงต่อหัวใจของตัวเองมากที่สุด
“ลิน...แกคิดมากไปเอง มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่แกคิด”
“ฮึก! ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดงั้นหรอ! ตลอดเวลาที่ผ่านมา ตุลย์ไม่เคยแม้จะทำสีหน้าลำบากใจเลยด้วยซ้ำที่ฉันไปคอนโดเขา แต่นี่มันอะไร! อยู่ดีๆ ก็มาบอกฉัน...ฮึก...บอกฉันว่าอย่าไปที่คอนโดเขาอีก มันแปลว่าอะไรได้บ้างนอกเหนือจากนี้ละ!”
“ลิน...” เพื่อนสาวสองคนที่มานั่งกินเหล้าเป็นเพื่อนมองหน้ากันต่างใยต่างก็มีสีหน้าอึดอัดใจและเป็นห่วงในเวลาเดียวกัน ทั้งๆ ที่อยากจะปลอบแต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้มากเมื่อคนหนึ่งกำลังแต่งงานและอีกคนก็มีทีท่าว่าจะไปได้สวยในเรื่องของความรัก
“ไม่ฉันจะพยายามแค่ไหน เขาก็จะไม่รักฉันหรอ ฮือ....แก เขาไม่มีวันรักฉันเลยหรอ? แต่ฉันชอบเขามากเลยนะ” เสียงสะอื้นดังคลอเคล้ากับคำพูดตัดพ้อที่ดังออกมาคล้ายคนละเมอ หยาดน้ำตาเกาะแพรวพราวอยู่ที่ขนตาสวย แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อนทั้งสองก็ไม่สามารถยืนยันได้เต็มปากว่าผู้ชายที่ชื่อ ‘ตุลย์’ จะหลงรักเพื่อนของเธออย่างแน่นอน
“มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกนะแก ตุลย์ต้องมีเหตุผลดีๆ ที่ไม่ให้แกไปห้องเขาอีกแน่เลย ลองคุยกับเขาดูก่อนนะ” เพื่อนคนหนึ่งพูดปลอบพร้อมค่อยๆ เอาแก้วเหล้าออกจากมือของพลอยไพลินอย่างช้าๆ แต่เธอกลับคว้าแก้วเหล้าที่เพื่อนจะเอาออกไปได้ทันแล้วกระดกดื่มขึ้นจนหมดแก้ว!
“ฉันถามเขาแล้ว! เขาบอกฉันว่า คนอื่นจะมองฉันไม่ดี ที่ไปบ้านเขาที่เป็นผู้ชายตลอดทั้งๆ ที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน!”
“นั่นไง...เหตุผลเขาก็...”
“แต่ฉันอยากให้คนอื่นคิดน่ะสิส้ม! ว่าฉันกับตุลย์เรามีอะไรมากกว่าเพื่อนกัน! ผู้หญิงก็จะได้ไม่ยุ่งวุ่นวายกับตุลย์ แล้วฉันก็อยากให้คนรอบข้างกดดันเขา! ได้ทำให้เขาเห็นว่าสิ่งที่เขากับฉันเป็นมันไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบเพื่อน! แล้วเขาจะได้รักฉัน!”
“ลิน...” ‘ส้ม’ เพื่อนสาวที่ปลอบอย่างอ่อนโยนสะดุ้งโหยงเมื่อเพื่อนของเธอที่ยังร้องห่มร้องไห้เสียใจเมื่อครู่กลับระเบิดความไม่พอใจและความเกรี้ยวกราดออกมา ใบหน้าแดงกล่ำกับสายตาทมึงถึงทำให้หล่อนเผลอเบียดตัวเข้าชิดเพื่อนอีกคน
“ฉันเคยเสียตุลย์ให้นังผู้หญิงคนนั้นแล้ว นังผู้หญิงท้องที่ไม่รู้ใช้มารยาอะไรจับตุลย์ไปเพียงไม่กี่วัน! ฉันจะไม่ยอมให้มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้นอีก ไม่ว่ายังไง...ไม่ว่ายังไง! ตุลย์จะต้องเป็นของฉัน! ถ้าฉันพยายามดีๆ แล้วมันไม่ได้ ฉันก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามา ฉันจะไม่เลือกวิธี ฉันจะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว!!”
ผู้หญิงที่ชื่อส้มมองเพื่อนของตนอย่างหวาดๆ สายตา ถ้อยคำของคนตรงหน้า เธอมีความรู้สึกเหมือนมันไม่ใช่เกิดขึ้นเพราะความประชดประชันหรือความเสียใจชั่ววูบ แต่มันเป็นความรู้สึกที่เธออาจจะเก็บสะสมมานาน มานานกว่าที่ใครรู้ ในใบหน้าและการกระทำที่ดูไม่มีอะไรร้ายแรงนั่น!
“งั้นฉันช่วยเอาไหม?” เพื่อนสาวอีกคนที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นมาเรียกความสนใจจากคนทั้งสอง
“แกหมายถึง?”
“ฉันเข้าใจความรู้สึกของลินนะ ก่อนที่ฉันจะได้แต่งงานกับหนุ่ม ไม่ว่าฉันทำยังไงหนุ่มก็ไม่เคยรับรู้ความรู้สึกของฉันเลย ไม่ว่าทำยังไงเขาก็จะมองข้ามหัวฉันไปหาคนอื่นๆ เสมอ มันทั้งเจ็บ ทั้งปวดจนแทบจะทนไม่ไหว! แต่วันหนึ่งแค่ฉันกับหนุ่มมีจุดเปลี่ยน อะไรๆ มันก็ง่ายขึ้น”
“...”
“มันก็แค่ให้เขารู้ตัวว่าผู้หญิงคนนี้ที่เขามองข้ามเสมอ
ก็เป็นเพียง ‘ผู้หญิง’ คนนึง”
ส้มเผลอเม้มปากเมื่อเห็นเพื่อนทั้งสองคนคุยกันด้วยความอันตรายอะไรบางอย่างที่เธอไม่อยากนึกถึง แม้จะเข้าใจดีคำว่า ‘ผู้หญิง’ นั่นหมายถึงอะไร และรู้ดีว่าเพื่อนเธอกำลังคุยกันเรื่องอะไร!
“ฉันกับเขาไม่มีโอกาสได้เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ฉันไปคอนโดเขาไม่ได้อีกแล้ว”
“แต่แกก็ยังสนิทกับเขาไม่ใช่หรอไง?
“...ก็ใช่”
เพื่อนสาวที่กำลังจะแต่งงานหยิบเหล้าและโซดาที่เหลืออยู่น้อยนิดชงให้กับเธอและพลอยไพลิน
“ชวนเขามาสิ ชวนเขามาวันแต่งงานของฉัน”
TBCบอกแล้ว เจ๊พลอยไพลินเดี๋ยวนางมา~
ตอนที่ 23 ถ้าวันนี้แต่งจบ จะเอามาลงให้วันนี้นะคะ แต่ถ้าไม่จบก็รอพรุ่งนี้นะฮืออออ
#daddybelover