คำสารภาพของไอ้แช่ม
*กรุณาอ่านด้วยสำเนียงเสียงคนแก่เหน่อๆ เพื่อเพิ่มอรรถรส
ข้าชื่อไอ้แช่ม(นามสมมุติ) เป็นสามีของอีช้อย(นามสมมุติ) ไอ้ตัวข้าน่ะก็เป็นคนขับรถให้เสี่ยหรือคุณอธิปมาห้าปีได้แล้ว เห็นเด็กหนุ่มๆ เอ๊าะๆ ผ่านตามาก็ตั้งเยอะ แต่ละคนนี่เด็ดๆ กันทั้งนั้น ถึงข้าจะไม่มีนิยมเด็กผู้ชายเพราะมีอีช้อยเป็นเมียรักเมียหลง แต่แหม่ เห็นเด็กหนุ่มๆ หน้าตาดีๆ บ่อยๆ ไอ้แช่มก็พอมองออกบ้างล่ะวะว่าคนไหนเด็ดจริง คนไหนแกล้ง
ไอ้แช่มนี่พาเด็กเสี่ยกับเสี่ยไปเที่ยวมาหมดร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ บางทีต้องขับรถไกลไปถึงลำปาง เพราะเด็กมันอยาก "อากาศหนาวมาก" อ้อนให้เสี่ยพาไปแก้หนาว ไอ้เสี่ยเองก็เป็นคนดี๊คนดี เด็กขอไปไหน เด็กอยากทำอะไรก็ให้ เด็กอยากถูกกกก็จัดไปอย่าให้เด็กหนาวมาก ร้อนจนเหงื่อโชกอยู่ลำปาง บนยอดดอยตั้งแต่พระอาทิตย์ตกยันพระอาทิตย์ขึ้น เด็กบางขอเงินเป็นหมื่นๆ ไปซื้อเสื้อผ้ากับประเป๋าก็จ่ายเงินให้ อยากไปเที่ยวเสม็ดเสร็จทุกรายไอ้แช้มก็ต้องเป็นคนพาไป
แถมพาไปเที่ยวอย่างเดียวยังไม่พอ ไอ่แช่มยังต้องมาทนฟังเสียงเตียงลั่น ฟังเสียงรถขย่มดังเอี๊ยดอ๊าด ถึงรถตู้มันจะมีม่านกั้น แต่อีเด็กพวกนี้ก็เสียงดังเหลือเกิน ร้องอุ๊ อู้ว์ อิ๊ อ้า อ๊าาาส์ จนไอ้แช่มผันเสียงตามได้
บางทีไอ้แช่มที่ไม่ได้ตั้งใจแอบฟังก็มีขนหัวลุก เด็กมันเล่นร้อง อ๊าสสสสสสส์ เสียยาวจนไอ้แช่มนึกว่ามันผีเข้า ที่แท้ก็แค่เสร็จ อย่ามาร้องเสียงดังจนคนแก่ตกใจสิวะ ไอ้แช่มยิ่งกลัวผีสางนางไม้อยู่
แล้วบางทีขนหัวไอ้แช่มลุกอย่างเดียวก็ไม่พอ ขน_ูดไอ้แช่มก็ลุก ยิ่งเห็นเด็กบางคนเดินขาถ่างออกมา ไอ้แช่มก็ต้องขมิบ_ูดไว้แน่น ถึงไอ้แช่มจะแก่แล้ว แต่ถ้าเสี่ยเกิดอยากลองของแปลก....
ต้องขอบคุณสวรรค์ท่านที่ทำให้ไอ้แช่มมาเจอกับเสี่ยตอนแก่แล้ว ถึงตอนนี้ไอ้แช่มจะแก่หนังเหี่ยว แต่สมัยหนุ่มๆ ไอ้แช่มก็จ๊าบนะ ปุ๊ระเบิดขวดชิดซ้าย เต๋าสมชายชิดขวา ไม่งั้นจะได้อีช้อยสาวสวยนางงามวันสงกรานต์มาครองเรอะ
เอ่อ นอกเรื่อง สงสัยจะคิดนิสัยไอ้แพงมา
มาๆๆ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า
ที่ไอ้แช่มมาเปิดตัววันนี้น่ะ ไอ้แช่มมีเรื่องอยากจะสารภาพว่า อีช้อยเมียกู มันดักหลังเสี่ยอธิป!
โถๆๆๆ อีช้อยเอ๊ย อยู่มาจนหัวจะหงอกยังไม่รู้ใครดีใครร้าย ถึงคุณปุยฝ้ายจะงามหยดย้อย แต่คนที่จ่ายเงินเดือนเอ็งน่ะคือเสี่ยอธิป! ถึงจะเป็นว่าที่คุณนายคนใหม่ของบ้าน แต่ก็ยังไม่ใช่เมียตบเมียแต่ง จะเป็นหม้ายขันหมากเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ถึงเขาจะมีอะไรกัน กินตับกัน แต่เสี่ยก็ไม่ได้รัก ไอ้คนที่ไม่ได้รักกันสองคนมาอยู่ด้วยกันมันจะอยู่กันจนยืดได้ไงวะ ดูอย่างเด็กเสี่ยก็รู้ เด็กเสี่ยแต่ละคนต่อให้เด็ดแค่ไหน ร้องดังแค่ไหนอยู่ได้ไม่เกิน สามสี่เดือนล่ะวะ เพราะมันไม่ใช่ความรัก แต่มันเป็นความอยาก เป็นการแก้เสี้ยน ถึงจะแต่งงานกันจริง แต่ไม่ได้รักก็คงอยู่กันไม่ยืด และคุณปุยฝ้ายก็ไม่มีทางได้เป็นคุณนายที่แท้จริง
คนอย่างเสี่ยมีรึจะยอมให้คนที่ไม่ได้รักได้ออกนอกหน้า ไอ้แช่มที่เป็นคนคอยขับรถไปรับไปส่งเสี่ยอธิปออกงานสังคมนี่รู้ดี นอกจากเวลาเขาป่ามป้ามกัน เสี่ยกับคุณปุยฝ้ายก็ไม่ค่อยพูดค่อยจากันนัก ทำเสร็จก็เสร็จไป ปล่อยน้ำเชื้อเสร็จก็ต่างคนแยกย้าย ไม่รู้เขาคิดอะไรกัน แต่ที่แน่ๆ ก็ไม่ได้รัก แล้วแบบนี้อีแก่ช้อยมันยังจะกล้าหักหลังเสี่ยอีกเรอะ นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเมีย พ่อจะเพ่นให้กระบานอีช้อยแตก แต่นี่ไอ้แช่มรักอีช้อยคนเดียว ไอ้แช่มเลยต้องตัดใจ มาระบายออกกับคุณๆ ผู้อ่าน
เออ นอกเรื่องไปอีกแล้ว มาๆๆๆ มาฟังต่อ ไอ้แช่มแก่แล้วก็อย่างเงี๊ยะ ทำใจกันหน่อยนะ
เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า วันที่ไอ้แช่มส่งเสี่ยกับไอ้แพงไปเที่ยวจันทบุรีน่ะ ไอ้แช่มก็บอกอีช้อยว่าจะส่งเสี่ยไปต่างจังหวัดนะ ไปแล้วจะซื้อของดีจากจันทบุรีมาฝาก อีช้อยก็รอไอ้แช่มอยู่ที่บ้านเสี่ยนะ เป็นลูกจ้างเขาก็ตั้งใจทำงาน อย่าเอาแต่ดูละครน้ำเน่า
อ่อ อีช้อยนี่เป็นแม่บ้านทำงานอยู่ในบ้านเสี่ยนะ ไอ้แช่มน่ะมาทำงานก่อน พอเห็นว่าเสี่ยรับแม่บ้านเพิ่ม เลยชวนอีช้อยที่เป็นเมียมาอยู่กัน ผัวเมียอยู่บ้านเดียวกัน จะได้ไม่ต้องทะเลาะแตกแยก แถมบ้านเสี่ยก็มีบ้านพักคนงาน กินๆ นอนๆ ตื่นเช้ามาก็ออกมาทำงาน แสนจะสะดวกสบาย
แล้วที่นี้ ไอ้ตอนที่ไอ้แช่มเลือกของฝากจะเอาไปฝากอีช้อยน่ะนะ ไอ้แพงที่เป็นคนในจังหวัด เด็กเสี่ยคนล่าสุดก็ช่วยแนะนำเลือกไอ้นั่นให้ไอ้นี่ให้ ไอ้เด็กแพงนี่มันซื่อนะ เสียแต่มันไม่ค่อยฉลาด ถ้าฉลาดจริงก็ไม่ควรมาอยู่กับเสี่ยแบบนี้ ข้าผ่านโลกมาเยอะ เห็นมันเป็นเด็กซื่อๆ ก็ไม่อยากให้มันต้องมาอยู่กับเสี่ย เป็นเด็กเลี้ยง แถมไอ้แพงมันก็รัก....
หืมม ทำไมข้าถึงดูออกว่าไอ้แพงมันรักเสี่ยทั้งที่ไม่ค่อยได้คุยกันน่ะเรอะ
ก็บอกแล้วว่าไอ้แช่มผ่านมาโลกมาเยอะ ห้าปีที่คอยขับรถรับส่งเสี่ยกับเด็ก ก็มีแต่ไอ้เด็กแพงนี่แหละดูดี ดูจริงใจสุด คือมันก็ไม่ได้หล่อน่ะนะ แต่มันเป็นเด็กดี เป็นเด็กใสๆ ซื่อๆ ดูออกง่ายว่ารักใครหรือไม่รัก แถมไอ้แพงมันก็เป็นเด็กไม่มีพ่อ ถึงลุงกับแม่และยายมันจะเลี้ยงดูมันอย่างดี (ว่างๆ ข้าก็ไปนั่งเมาท์ก๊งเหล้ากับลุงไอ้แพงมัน) แต่เด็กผู้ชาย ยังไงมันก็ขาดพ่อไม่ได้ มันยังโหยหาอยู่ลึกๆ ลุงมันก็ค่อนข้างจะเป็นห่วง เห็นมันเป็นคนอารมณ์ดีแต่ไม่ค่อยพูดก็กลัวว่ามันจะเก็บกด
แถมกับเสี่ยที่หล่อ มีรูปเป็นทรัพย์ มีเงินเป็นถัง เป็นเสี่ยสายเปย์ที่รู้จักเข้าหาคนถูกจุดมีหรือที่ไอ้แพงจะไม่ตกหลุมง่าย น้ำใจ ความเอาใจใส่ ความห่วงใย ความสงสาร คำขอบคุณ พวกนี้ล้วนเป็นเส้นบางๆ ระหว่างความรัก ข้าเจอมาเยอะ ไอ้เรื่องรักๆ เลิกๆ ของเด็กวัยรุ่นหรือเด็กมีปัญหา ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเจอมาก่อน ไอ้แพงมันไม่เคยมีพ่อมันก็อาจจะเคว้ง พอเจอคนที่ดีหน่อยก็อาจตกหลุมรักแบบไม่รู้ตัว
เฮ้อ ข้าก็สมเพชไอ้แพงมันน่ะนะ แต่ข้าก็มีเสี่ยอธิปเป็นนาย จะให้ไปพูดมาก สอดเรื่องเจ้านายก็ใช่ที่
เสี่ยเอ็นดูไอ้แพง แต่มันก็แค่เอ็นดูล่ะวะ ไอ้แพงก็ไม่ต่างจากเด็กคนอื่นที่เสี่ยใช้งานได้ ถึงส่วนใหญ่จะเป็นการใช้งานอยู่บนเตียงก็เถอะ แต่ไอ้แพงแค่เป็นเด็กใสซื่อ มีความจริงใจ ไม่หลอกลวงไม่แสแสร้ง เสี่ยเลยเอ็นดูและลงทุนลงแรงไปกับไอ้แพงมันเยอะ บางที... เสี่ยคงกะเอาไอ้แพงเป็นของตาย
เฮ้อ เสี่ยก็เป็นแบบนี้ ลองเป็นสิ่งที่ชอบก็พร้อมที่จะเปย์ พร้อมที่จะยื้อ ตอนนี้ยังเห่อ ยังรัก เสี่ยก็เอ็นดูทะนุถนอมไอ้แพงมันต่อไป แต่ถ้าหาก... ไอ้แพงจะเป็นหมาหัวเน่าเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ น่าเสียดายที่ไอ้แพงต้องมาเจอกับคนแบบนี้ เสี่ยไม่ได้รัก สำหรับเสี่ยไอ้แพงก็เป็นแค่ของตายที่เสี่ยเบื่อจะทิ้งเขี่ยเมื่อไหร่ก็ได้
เฮ้อ ไม่เอาดีกว่า อย่าพูดต่อเล้ย พูดไปก็สงสารไอ้แพง เสี่ยเป็นเจ้านายที่ดี แต่เป็นผัวที่แย่ เด็กดีๆ ซื่อๆ อย่างนี้ไม่น่าจะต้องมาเจอกับ...
ช่างเถอะๆ มาๆๆๆ มาฟังเรื่องที่อีช้อยทำแสบกันต่อดีกว่า
คือตอนนั้นน่ะ ข้าจะที่ต้องรถกลับกรุงเทพฯ วันจันทร์ ก็ต้องมาเปลี่ยนแผนเพราะเสี่ยดันบอกว่าไม่อยากเจอรถติดขากลับช่วงวันหยุดยาว ไอ้แช่มที่เป็นคนขับรถและคิดถึงเมียที่ไม่ได้เจอหน้ามาหกวันก็ได้แต่ตอบ ครับๆ ก่อนไถ(สไลด์) ซัมซุงรุ่นกี่เอสไม่รู้ไปหาอีแก่ บอกว่าจะกลับบ้านเร็วขึ้นหน่อย คิดถึงอีช้อยนะ เตรียมน้ำพริกเผาหมูหยองกับข้าวต้มไว้ให้ด้วย อยู่จันทบุรีกินแต่อาหารทะเล หมึกกับกุ้งมันก็ซักจะไม่ย่อย อีช้อยก็ตกปากรับคำเป็นอย่างดี บอกรีบกลับมานะ เมียก็คิดถึง
อุว๊ะ อีช้อยแก่แล้วแต่ยังมีไฟ ข้าก็ต้องหาหอยนางรมสดมาโด๊ปหน่อยวะ!
ไอ้ข้าตอนนั้นน่ะก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่โทรศัพท์ไปบอกเมียรายงานตามปกติเพราะว่ารัก พอเมียถามว่าจะไหนต่อไหม ไปส่งเสี่ยกลับคอนโดหรือกลับบ้านก่อน ข้าก็ตอบไปแบบซื่อๆ ว่าไปส่งเสี่ยที่คอนโดก่อนค่อยกลับบ้าน เสี่ยคงไปกกไอ้แพงต่อที่คอนโดล่ะวะ เพราะเห็นว่าเป็นวันเกิดไอ้แพงไปด้วย
ข้าที่สงสารไอ้แพงแต่ก็ได้แค่คิด เงินเดือนยังแบขอเสี่ย ถ้าเสี่ยยังถูกใจไอ้เแพง จะให้ข้าไปปากสว่างชี้ทางให้ไอ้แพงหนีก็คงไม่ดี เรื่องของเจ้านายก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเจ้านายไปเถ๊อะ จะรักใครกกใครก็เป็นเรื่องของเจ้านาย ไอ้แช่มมีหน้าที่ขับรถก็ขับไป ได้เจอหน้าเมียเร็วอีกหน่อยไอ้แช่มก็ดีใจแล้ว
ดังนั้นข้าที่ต้องขับรถออกจากจันทบุรีมุ่งหน้าสู่กรุงเทพฯ ก็ค่อยๆ ขับรถไปตามเรื่อง แต่ก็มีอยู่เหมือนกันที่ไอ้แช่มอยากจะเหยียบเบรกรึไม่ก็เหยียบคันเร่ง
อาา...
นี่เสี่ย... กินตับเด็กอีกแล้วในรถอีกแล้วเรอะ ถึงเสียงไอ้แพงมันจะไม่ได้ดังซี๊ดซ้าด อี๊อ๊า เหมือนกับเด็กคนอื่น แต่ไอ้เสียงแหบๆ กลั้นเสียงร้องของไอ้แพงนี่...
ทำเอาขน_ูด ไอ้แช่มลุก!
เสียงร้องมันแหบๆ เรียกชื่อป๋า เรียกชื่อเสี่ย นี่ทำให้ไอ้แช่มที่แอบฟังอยู่หน้ารถ...... เอาจริงๆ เลยนะ ไอ้แพงร้องเสียงแบบนี้นี่... หรือว่าไอ้แพงจะเป็นฝ่ายเสียบเสี่ยวะ! ปกติไอ้เด็กคนก่อนๆ นี่ร้อง อ๊ะ! อ๊า~ เสี่ยดี อ๊ะ เสี่ยตรงนั้น อ๊ะ! อ๊าๆๆๆ ยังกับดาราหนังเอ็กซ์! มีแต่ไอ้แพงนี่แหละทำเสียงสูดปากสูดคออยากกับกำลังกินของแซบ! ทำเอาลูกชายข้าที่เหี่ยวแล้วไม่ค่อยจะลุก(เพราะชาชินกับเสียงผู้ชายสองคนกินตัวกัน) ก็ตื่นขึ้นมาแบบไม่ต้องใช้หอยนางรมโด๊ป ขับรถไปนึกถึงอีช้อยเมียแก่ไป เมียข้าถึงแก่แต่ก็ยังมีไฟนะ จัดท่าไหนอีช้อยถึงจะไม่หลัง นมเหี่ยวๆ ยานๆ ก็เร้าใจไอ้แช่มดี จับมาสี่สิบปีแต่ก็ยังแซบ แล้วยิ่งเวลาขับรถตกหลุมจนไอ้แพงร้อง โอ๊สส์~ นะ อูยยย นึกว่ามันกำลังเอาอยู่กับนางเอกหนัง AV สงสัยมันจะดูหนัง AV มาเยอะเลยร้องตามแบบที่พวกผู้ชายชอบร้อง ส่วนเสี่ยเองก็เสียงเบ๊าเบา มีแต่เสียงหายใจหอบๆ กับคำพูดที่ไอ้แช่มฟังไม่ค่อยชัด ไอ้แช่มเลยจินตนาการเตลิดนึกไปว่าไอ้แพงอยู่กับนางเอกหนังโป๊ประเภทเหนียมๆ อายๆ ไม่แสดงมาก
ยังดีที่พอมาถึงคอนโด ไอ้แช่มเห็นไอ้แพงเดินหนีบขาลงมาแปลกๆ ก็รู้ได้แล้วว่ามันถูกเสี่ยกินตับแน่ ไอ้ข้าก็นึกว่าเสี่ยอยากลองของแปลก อยากเปลี่ยนแนว...
แต่ช่างเถ๊อะ เรื่องของผัวเมีย เรามันคนขับรถอย่าไปยุ่ง ใครจะเอากัน ใครอยู่บนอยู่ล่างก็ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือไอ้แช่มอยากรีบกลับบ้าน นานๆ ลูกชายจะตื่นซักที ต้องรีบไปจัดหนักกับอีช้อย
แต่...
มีแต่ต้องไม่ใช่เรื่องดี
จุด จุด จุด หกคะเมน จุด จุด จุด อีช้อยร่วง!
คุณปุยฝ้ายเมียหลวง (ที่เสี่ยไม่ได้รัก) ทำไมโผล่มาอยู่ที่ใต้คอนโดวะ! เสี่ยไม่ชอบให้ใครมาตามตื้อ มายุ่งเรื่องส่วนตัว ถึงจะเป็น(ว่าที่) เมียหลวง แต่งานนี้....
ไอ้ข้าที่แก่แล้วก็ได้แต่ทำตัวเลียนแบบไอ้แพงเป๊ะๆ ไอ้แช่มแก่แล้ว ไอ้แช่มไม่รู้เรื่อง เรื่องของผัวเมีย ถ้าหากจะตีกันก็อย่าดึงไอ้แช่มเข้าไปยุ่ง ไอ้แช่มมันก็เป็นแค่คนขับรถ!
ดังนั้นตอนขึ้นลิฟต์มากับไอ้แพง ไอ้แช่มเลยสบตากับมันแวบหนึ่งแล้วเบี่ยงอก
ไอ้แพงคิดอะไรอยู่ข้าไม่รู้ แต่ที่ไอ้แช่มรู้ก็คือ แบบนี้มันเรียกว่าลมสงบก่อนเจอพายุทอร์นาโดถล่ม!
คำว่าพายุทอร์นาโดนี่ไอ้แพงมันสอนมาว่ะ จ๊าบดี ไอ้แช่มชอบ
แต่เพราะไอ้แช่มชอบ ไอ้แช่มเลยสงสารไอ้แพงที่ต้องถูกเสี่ยทิ้งทั้งที่เพิ่งกินตับกันมาเมื่อกี้ ยิ่งตอนที่ไอ้แช่มขนของเข้าห้องเสี่ยเสร็จ แล้วไอ้แพงเดินตามมาสวัสดี ไอ้แช่มที่สบตากับไอ้แพงก็เห็นวาวตามันไหววูบนิดๆ
เด็กเอ๊ย ถึงจะทำเป็นร่าเริง ปล่อยวางได้ แต่เด็กก็คือเด็กล่ะวะ ของรักของห่วงถูกแย่งไป ทำไมจะไม่นึกเสียใจ ไม่รู้สึกเสียดาย กำลังจะได้ฉลองวันเกิดกับแฟนอยู่ๆ ก็ต้องมาถูกทิ้ง ถึงเอ็งจะเป็นชู้ แต่ข้าก็ใจยุติธรรมพอที่จะไม่เห็นว่าเอ็งเป็นฝ่ายผิดอยู่ฝ่ายเดียว เสี่ยก็ผิดด้วยที่ทิ้งเอ็งไว้
แต่ลักกินขโมยกินมันก็แบบนี้ล่ะวะ ต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ เมียหลวงเขามาเราก็ต้องหลบทาง
แต่ไอ้ข้างบนน่ะ ไอ้แช่มก็ได้แต่คิดล่ะนะ จะให้ปลอบไอ้แพงเหมือนลูกเหมือนหลานก็ใช่ที่ เกิดไอ้แพงสวนกลับมาเ_ือกคำเดียว ไอ้แช่มก็เสียหมาถูกเด็กถอนหงอกแล้ว ถึงจะรู้ว่าไอ้แพงมันคงจะไม่ทำเพราะมันไม่ใช่คนอย่างนั้น แต่เรื่องของชาวบ้านแส่มากไปก็ไม่ใช่เรื่องดี
ถ้าเกิดไอ้แช่มไปปลอบใจไอ้แพงจนไอ้แพงคิดได้ หนีเสี่ยไป ไอ้แช่มจะมีงานทำต่ออีกเหรอวะ บอกแล้วว่า เสี่ยไม่ได้รัก แต่เสี่ยก็เป็นคนขี้หวงถ้ายังไม่เบื่อก็จะยังไม่เขี่ยทิ้ง แล้วถ้าเกิดไอแพงหนีไปเอง แต่เสี่ยไม่เห็นด้วยก็เท่ากับตกนรก ถึงเสี่ยจะเอ็ดดู แต่เสี่ยก็ไม่ชอบคนกบฎหักหลังหรือคิดคด ลองเป็นนกปีกกล้าขาแข็งบินหนีออกไปเอง เสี่ยได้ตามยิงแล้วเด็ดปีกออกแน่ ส่วนข้าที่เป็นคนยุ...
บรื๋อออ
แค่คิดก็ขนหัวลุก เพราะอย่างนั้น ตัวใครตัวมันไปก่อนแล้วกันไอ้แพงเอ๊ย ทนอยู่ไปจนกว่าเสี่ยจะเบื่อก็แล้วกันนะ อย่าคิดหนีไปเองเด็ดขาด ข้าก็ได้แต่เตือนเอ็งอยู่ในใจด้วยความหวังดีไปแบบนี้เท่านั้นแหละวะ
และก็เพราะเกิดเหตุผลแบบนั้น... ลูกชายไอ้แช่มที่ตั้งๆ กึ่งหลับกึ่งตื่นก็หลับแบบหลับสนิท ขับรถพาเสี่ยกับคุณปุยฝ้ายกลับบ้านไป ไอ้แช่มก็ได้แต่แห้งเหี่ยวตามลูกชายไปด้วย
อ่อ คุณปุยฝ้ายเธอไม่เคยได้ค้างบ้านใหญ่หรอกนะ เดี๋ยวดึกๆ ไอ้แช่มก็ต้องเป็นคนออกไปส่ง ไม่ก็ต้องเป็นคนเรียกแท็กซี่ให้คุณเธออีกรอบ
แล้วในระหว่างที่ไอ้แช่มขับรถอยู่น่ะนะ เสี่ยกับคุณปุยฝ้ายก็ไม่พูดไม่จา คนหนึ่งนั่งยิ้มหวานอีกคนนั่งหน้านิ่ง แล้วเวลาแบบนี้ ไอ้แช่มต้องเปิดม่านกั้นเพื่อเสี่ยจะสั่งงาน เลยมองเห็นผ่านกระจกหลังมองหลังได้ชัด แถมกลิ่น... เอิ่ม... กลิ่นไอ้นั่นแหละ ก็ยังโชยอยู่ในอากาศ แต่คุณปุยฝ้ายก็ยังเอาแต่นั่งยิ้มหวานหยดจนไอ้แช่มยิ่งขนหัวลุก นึกว่ามีผีตานีผีแม่ม่ายนั่งยิ้มสยองเกาะหลังผัวที่มีชีวิตกลับมาด้วย
คุณพระคุณเจ้าเอ๊ย คราวนี้ไอ้แช่มเหยียบคันเร่งมิดแบบไม่มีกั๊ก ผ่าไฟแดงได้เป็นผ่า ไอ้แช่มกลัวผี อยู่มาจะหกสิบปีก็ยังจะกลัว เพราะอย่างนั้น ไอ้แช่มเหยียบมิดหนีผีที่เกาะผัวอยู่ด้านหลังไปก่อนล่ะวะ
เฮ้อ จะมาถึงบ้านได้ ไอ้แช่มก็เหนื่อยเพราะเหยียบคันเร่งมิด แถมยังต้องช่วยเสี่ยยกกระเป๋าเสื้อผ้าอีกรอบ กระเป๋าของไอ้แพงมันเอาออกไปแล้ว ไอ้นี่ของมันน้อย ไปเที่ยวเจ็ดวันมีกระเป๋าเป้ลูกเดียว ที่เหลือใส่แล้วซัก ส่วนของเสี่ย... ไปเจ็ดวันนึกว่าไปสิบชาติ กระเป๋าลากสองลูกใหญ่ ไอ้แช่มขนทีหลังจะหัก!
โอยย กว่าจะเดินกลับถึงบ้านไปหาเมีย ไอ้แช่มก็ต้องเดินจับหลังร้องโอดร้องโอยกะให้อีช้อยช่วยนวด กับข้าวกับปลาไม่กินมันแล้ว รอให้อีช้อยมาเอาอกเอาใจดีกว่า แต่ที่ไหนได้
เปิดห้องมา...
ป๊าดดด!!! อีช้อยหิ้วกุชชี่! อีแก่ช้อย ผัวไม่อยู่เจ็ดวัน เอ็งกล้ามีผัวน้อยจนถึงขั้นให้มันซื้อกุชชี่กับสร้อยทองให้เลยเหรอวะ!
" ข้าซื้อเอง! ไอ้แแก่ กล้าขึ้นเสียงเรอะ!"
ปกติไม่กล้า...
แต่ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ ข้ารู้นะว่าเอ๊งมีผัวน้อย ไม่งั้นเอ็งจะถือกุชชี่ลูกเป็นหมื่นๆ ได้ไงวะ! ไอ้แช่มเป็นคนขับรถแต่ไม่ได้เป็นคนโง่! เดินห้างฆ่าเวลารอเสี่ยกับเด็กบ่อย ไอ้แช่มก็รู้จักกุชชี่กับหลุยส์ วิคตองนะโว้ย!
" กะ ก็ ก็ คุณปุยฝ้ายเขาซื้อมา เขาบอกว่าซื้อมาถือเองแล้วไม่ชอบ เลยเอามาให้ข้า ข้า ข้าก็แค่บอกไปว่าเอ็งจะกลับมาวันไหน จะไปไหนต่อบ้าง แค่เนี๊ยะ ไอ้แก่ อย่ามาทำโวย"
แค่เนี๊ยะ... อย่ามาทำโวย... จุด จุด จุด มึงเรอะ!
ไม่รู้รึไงว่าเสี่ยไม่ชอบคนทรยศ! ไอ้เด็กคนก่อนๆ ที่คิดจะเกาะเสี่ยกิน ถ่ายคลิปถ่ายวีดีโอกะแบล็กเมลล์เสี่ยน่ะมีจุดจบยังบ้าง! แถมไอ้คนขับรถคนก่อนที่ถูกไล่ออกก็เพราะมันเอาความลับไปขายให้กับเด็กเลี้ยง! อีช้อย! มึงไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาสินะ! อีเมียโง่!
" ก็ ก็ ก็อีกหน่อยคุณปุยฝ้ายก็จะมาเป็นนายหญิงแล้วนี่ ข้าก็ต้องประจบเลียแข้งเลียขาไว้สิวะ ใครใช้ให้เอ็งปากหนัก เวลาคุณปุยฝ้ายหลอกถามแล้วเอ็งไม่พูด!"
ป๊าดดดด!! อยู่กินกันมาเกือบสี่สิบปี เพิ่งรู้ว่ามีเมียโง่ ไอ้แช่มขอหย่าตอนนี้ทันไหมวะ!!
" เอาไอ้กระเป๋าฉี่เหม็นนี่ไปทิ้ง! เอาสร้อยทองไปคืน ถ้าพรุ่งนี้เอ็งยังอยากมีผัว อยากมีงานทำก็เอาของไปทิ้ง!"
ไม่ต้องมาสะอื้น! ถึงเวลาไอ้แช่มก็โหดได้ล่ะวะ!
แต่... เฮ้อ~ เห็นอีช้อยเมียรักกอดทองกอดกระเป๋ากอดแน่น แล้วไอ้แช่มก็อยากจะใจอ่อน ไอ้เรื่องเสี่ยไปเที่ยวไหนกับใครน่ะ ความจริงมันก็ไม่ได้ปิดเป็นความลับ เสี่ยเป็นคนทำอะไรเปิดเผย... เปิดเผยในที่นี้คือ ไปเที่ยวแต่ไม่บอกให้ใครรู้(รู้ได้แต่ห้ามส่งคนมาสอด) ไม่ได้หลบซ่อนๆ (แต่ห้ามคนอื่นมาสู่รู้) เสี่ยไม่ชอบให้คนมายุ่งเรื่องส่วนตัว ไอ้แช่มที่อยู่กับเสี่ยมาห้าปี เข้าใจเรื่องแบบนี้มากกว่าอีช้อยเยอะ ขนาดพ่อแม่เสี่ยหรือคุณท่านเอง ยังต้องเว้นระยะกับไว้หน้าเสี่ยบ้าง แล้วนี่อีช้อย....
เฮ้อ ข้าที่โกรธเมีย แต่ก็มีเมียรักเมียหลงอยู่คนเดียวก็ไม่อยากให้มันลำบากตอนแก่ ได้แต่คลานเข่าไปกราบเท้าเสี่ยรับผิดแทนอีช้อย บอกว่าอีช้อย มันโง่ มันถูกหลอกใช้ เสี่ยอย่าโกรธอีช้อยเลยนะ
ถึงไอ้แช่มจะทำตัวเป็นกินปูนร้อนท้องเพราะถ้าเสี่ยยังไม่สืบ แต่สารภาพความผิดเอง อย่างมากก็ถูกไล่ออกล่ะวะ แต่ถ้าเสี่ยจับได้... อย่าหวังเลยว่าจะได้อยู่ทำงานที่กรุงเทพต่อ เสี่ยเอาตาย...
" หักเงินเดือนหกเดือน แล้วพา ... กลับไปบ้านนอก จะได้รู้จักสงบปากสงบคำ"
ครับ...
นี่ไอ้แพงจะรู้ไหมว่าผัวเสี่ยแกจะโหดขนาดนี้ ปากไม่ยิ้ม ตาไม่ยิ้ม ทำหน้านิ่ง เวลาโกรธใครก็ทำหน้านิ่งแต่เตรียมถือมีดเฉือด มีแต่เวลาที่อยู่กับเด็กเอ๊าะๆ เท่านั่นแหละวะแกถึงจะยิ้มเอาอกเอาใจเด็กเพราะแกชอบเปย์ แต่กับคนอื่น... งานเป็นงาน คนเป็นคน ใครทำผิดก็ต้องรับ นี่ไอ้แช่มยังดีที่มาสารภาพ ไอ้ช้อยถึงแค่โดนไล่ออก ส่วนข้ายังทำงานต่อได้
แต่ก็อย่าหาว่าเสี่ยโหดหรือไอ้แช่มเข้าข้างเสี่ยเลยนะ หอกข้างแคร่ กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา ใครจะอยากเอาไว้ ไอ้แช่มเลยได้แต่เดินคอตก ปลอบขวัญอีช้อยให้เอาของไปทิ้ง ส่วนทองเก็บเอาไว้ขายกิน ส่วนเรื่องไล่ออก ไอ้แช่มค่อยบอกอีช้อยพรุ่งนี้ก็แล้วกัน กลัวมันจะนอนไม่หลับฝันร้ายเอา
เรื่องทุกอย่างที่ไอ้แช่มอยากจะสารภาพก็มีแต่เพียงเท่านี้
ส่วนไอ้เด็กแพง ข้าก็ภาวนาให้เอ็งหลุดออกจากบ่วงเสี่ยเร็วๆ แล้วกันวะ เสี่ยเวลาใจดีก็ดีใจหาย เวลาโกรธ... ก็ตัวใครตัวมันก่อนละกัน ขนาดข้าเองยังเอาตัวเกือบไม่รอด เอ็งเป็นเด็กดีข้าก็ขอให้พระคุ้มครองจากใจ รอดจากเสี่ยได้ก็รอด ไม่รอดก็ทนอยู่ไป.. ไอ้แช่มจะคอยเอาใจช่วยอยู่ห่างๆ แบบนี้ล่ะวะ
>>>> ตอนพิเศษลุงแช่ม(นามสมมุติ)ที่อยู่ๆ ก็มีบท
>>>>> มีแพลนจะรวมเล่มแล้วนะคะ แต่คงอีกนาน ไว้โปรเจ็คเป็นรูปเป็นร่างแล้วจะมาแจ้งอีกทีค่ะ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
