หัวข้อ: (เรื่องสั้น) Not the most ที่สุด...ที่ไม่ที่สุด

[ชา...ณิชา]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

 
                                                           



สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านทั้งหลาย

ดิฉันชื่อ ชา นะค่ะ ขอออกตัวก่อนเลยนะค่ะ ว่าเป็นนักเขียนมือใหม่ ไม่เคยมีงานเขียนมาก่อน ดังนั้น นิยายเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องแรกที่เกิดจากอารมณ์เปลี่ยวของตัวเองล้วนๆ  ซึ่งหากมีข้อผิดพลาดประการได้ ได้โปรดบอกมาเลยนะค่ะ ยินดีจะรีบแก้ไขค่ะ

ป.ล. ขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ

.................................

ตอนที่ 1

... 6 บาท ...
คือจำนวนเงินในกำมือของผมขณะนี้
ความรู้สึกปลาบปลื้ม สดชื้น ไล่ความหมองหม่นของทั้งวันจนแทบหมดไป คิดแล้วก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมา
ความสุขเล็กๆน้อยๆที่ผมได้รับจากใครสักคนที่ผมไม่รู้จักและแทบจะจำหน้าไม่ได้ด้วยซ้ำ
.
.
.

   ย้อนกลับไปยังเมื่อ 23 นาฬิกาของปีที่แล้ว ซึ่งพึ่งผ่านพ้นมาไม่ถึงชั่วโมง ยามที่อาทิตย์ลับแสงเปลี่ยนผลัดเวรยามให้กับดวงจันทร์ที่สุดแสนหมองเศร้ามองแล้วชวนใจหาย  แลดูดาวมันช่างเหงา... เหมือนกับตัวผม
   ผมนักศึกษาปี 3 ที่แทบไม่มีใครรู้จัก ไม่มีจุดเด่นอะไรให้ใครมาสนใจ เรียนก็กลางๆ
กิจกรรมก็เป็นได้อย่างมากสุดก็ฝ่ายสวัสดิการ
 เพื่อนฝูงก็พอมีคบอยู่บ้างไม่กี่คน ด้วยความที่เป็นคนพูดน้อย เรื่อยเปื่อย เรื่องดื่มเรื่องเที่ยวก็เลยไม่ใช่เรื่องถนัดของผมจากเพื่อนน้อยอยู่แล้ว ก็ยิ่งน้อยไปอีก
.
.
.
   แหงนมองฟ้าก็ได้แต่ถอนหายใจ อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าก็เข้าสู่ปีใหม่ รถรามากมายโลดแล่นอยู่บนถนนชวนให้หวั่นใจ เดินไปด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว พลางคิด...
จะมีไหมนะ ใครสักคนที่จะเข้ามาเป็นของผม ใครสักคนที่รับได้ในทุกๆอย่าง ยิ้มบ้าง ทะเลาะกัน บ้างหากมี...ก็คงจะดี
   คิดพลางไขกุญแจรถมอร์เตอร์ไซด์ที่จอดอยู่ด้านล่างของตึก ซึ่งเต็มไปด้วยความเงียบเหงาและว่างเปล่า พร้อมออกตัวรถเพื่อไปยังจุดหมายปลายทางที่หลายๆคนก็คงเคยไป
ช่วงวันหยุดยาวรับเทศกาลขึ้นปีใหม่อย่างนี้ ใครหลายๆคนก็คงได้ไปเที่ยวกับคนรัก หรือครอบครัว รอนับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่ไปด้วยกัน...ยกเว้นผม
   ทำไมคนเราถึงได้แตกต่างกันถึงเพียงนี้
.
.
.
ผมมีพี่ชายหนี่งคน และน้องสาวอีกหนี่งคน ส่วนผมเป็นคนกลาง...ที่ไม่มีใครต้องการ
 พี่ชายของผมชื่อ “ เป็นหนึ่ง”  ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้เพราะอยากให้ลูกคนแรกเป็นที่หนึ่งให้ทุกๆด้าน
.
.
.
แล้วพวกเขาก็ไม่ผิดหวัง พี่ชายของผมเรียนได้ที่หนึ่งตั้งแต่มัธยมต้น ไม่เคยพลาดจากห้องคิง
 กีฬาเด่น หน้าตาดี มีความสามารถ แฟนสวย สุดยอดแห่งความเป็นหนึ่งตามความหมายของชื่อ
เขาประสบความสำเร็จตามที่พ่อแม่คาดหมาย
อีกไม่กี่เดือนก็จะมีงานแต่งสุดอลังการกับแฟนสาวแสนสวยที่มากไปด้วยความสามารถและฐานะทางสังคม
   จริงๆตามความตั้งใจแรกของครอบครัวของผม    พ่อกับแม่อยากมีลูกสองคน คือผู้ชายหนึ่งคน ผู้หญิงหนึ่งคน แต่เมื่อคนที่สองเป็นผม แม่ผมก็เลยตัดสินใจมีน้องเพิ่มอีกคนหนึ่งและก็ได้ผู้หญิงตามที่ต้องการ
   น้องสาวของผม “ เฟิร์ท “ ซึ่งเธอก็  ” เฟิร์ท “  สมชื่อ เพราะประกาศณียบัตรเอย ถ้วยรางวัลเอย อันหลากหลายมากมายในตู้โชว์ ก็เป็นของน้องผมซะเกินครึ่ง ส่วนอีกครึ่งก็คงไม่ใช่ของผมแน่นอน
ส่วนด้านกีฬา ตัวแทนนักกีฬาของโรงเรียนก็คงเป็นตัวการันตีได้ถึงความสามารถของเธอ
.
.
.

   และอันดับสุดท้าย
ผม ‘  มอส  ‘ชื่อที่พ่อกับแม่ตั้งให้เพื่อหวังให้ผมเป็นที่สุด ตามความหมายของชื่อ...ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นที่สุดของอะไร
เพราะตลอดชีวิตของผมแทบจะไม่มีอะไรที่เป็นที่สุดเลย
ก็อย่างที่บอก เรียนก็กลางๆ  กิจกรรมก็ไม่เด่น หน้าตาก็ธรรมดาหาได้ตามข้างๆทาง และเพราะเป็นแบบนี้ละมั้งพ่อแม่จึงผิดหวังในตัวผม
.
.
.
   “ สวัสดีค่ะ “ เสียงกล่าวตอนรับอย่างเฉื่อยชาในยามกลางคืนของช่วงเทศกาลขึ้นปีใหม่ บ่งบอกว่าพนักงานร้านสะดวกซื้อแห่งนี้คงเหนื่อยไม่น้อยกับการต้องเข้ากะกลางคืนในยามที่คนอื่นคงฉลองกันอย่างมีความสุข
   ผมพยักหน้าน้อยๆตามมารยาท พลางเดินดูบรรดาสินค้ามากหน้าหลายตา ที่ไม่ได้ช่วยให้กระเพราที่ว่างเปล่าของผมอยากอาหารได้เลย
ใช่...ผมไม่ได้หิว
ผมแค่เหงา
เหงาที่ต้องอยู่ห้องคนเดียว ฟังเพลงคนเดียว
ในขณะที่ข้างห้องมีเสียงดังอื้ออึงบ่งบอกถึงการเฉลิมฉลอง ผมเหงาเกินกว่าจะทนได้......ผมจึงต้องออกมา
                          ....อย่างน้อยยืนงงกลางร้านสะดวกซื้อก็คงไม่เหงาเท่าไหร่....ผมคิดพลางสมเพชตัวเองขึ้นมา
อีก 10 นาที เข้าสู่การนับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่ที่ทุกคนตั้งตารอคอย
   9 นาที ระหว่างชาเขียวยี่ห้อนี้ กับอีกยี่ห้อหนึ่งที่มีโปรโมชั่นซื้อ 2 แถม 1 แต่รสชาติห่วยกว่า ผมควรซื้ออันไหนดี
   .
   .
   .
   5 นาที หากผมซื้อขนมปังอันนี้ไป ผมจะต้องกินภายในสองวันก่อนมันหมดอายุ ปัญหาคือ ผมอยากกินอีกรสชาตินึงแต่มันหมด
   .
   .
   .
   3 นาที    ผมมองไปบริเวณรอบร้านด้วยความรู้สึกเดี่ยวดาย ขนาดที่นี้ ผมก็ยังไม่สามารถลบความเหงาที่ผมมีได้
   .
   .
   .
   2 นาที    ผมรอพนักงานที่เคาเตอร์คิดเงินขณะที่เขาคุยเล่นกับเพื่อนพนักงานด้วยกันอย่างมีความสุข
 ดีเนอะ ...
หรือผมควรหางานทำแก้เหงา ... แต่คนอย่างผมเนี้ยนะ จะไปทำอะไรได้   
   .
   .
   .
   1 นาที ผมรับเงินจากแคชเชียร์ซึ่งไม่รู้ว่าคิดอะไรกับผมรึป่าว ไม่ใช่เชิงพิศวาสแน่นอน เพราะเธอให้เหรียญผมซะเต็มกำมือ
 ..เฮ้อ..อย่างน้อย ก่อนปีใหม่ ผมก็กระเป๋าหนักละนะ
ผมยิ้มให้กับความคิดงี่เง่าของตัวเอง พลางมองท้องฟ้า.... พร้อมได้ยินเสียงนับถอยหลังแว่วมาตามสายลม
   ใครซักคนบนนั้น หากมีอยู่จริง    “ หก”
ช่วยส่งเขาคนนั้นมาได้ไหม         “ ห้า “
คนที่เป็นของผมจริงๆ                 “  สี่ “
คนที่ผมจะยิ้มและร้องไห้ไปกับเขา  “สาม “
คนที่จะบอกสวัสดีปีใหม่กับผมไปทุกปี    “ สอง “
...........ถ้ามี ส่งเขามาให้ผมที ได้โปรด...............
พลันเสียงเหรียญจำนวนหนึ่งก็ดังเข้ามาในโสตประสาทของผมพร้อมเสียงนับเลขสุดท้าย พร้อมเสียงโห่ ร้อง กล่าวสวัสดีปีใหม่ดังลั่นไปทั่วบริเวณรอบด้าน
 โอ้ ผมดันทำเหรียญตกหน้าร้านสะดวกซื้ออีก อายรับปีใหม่เลย เกิดอารมณ์อยากโรแมนติกกับเขาซะหน่อยก็ไม่ได้
แต่ก่อนที่ผมจะก้มไปก็มีมือปริศนาก้มเก็บและยื่นมาให้ผม
เขาที่ยิ้มน้อยๆ พร้อมพูดบางอย่างด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนจากไปแต่ทำให้ความรู้สึกข้างในผมไหววูบ
กับผมที่ได้แต่ทำหน้างง พร้อมยื่นมือไปรับเหรียญ จำนวน 6 บาทมาด้วยใจที่สั่นเทา 
ผมมองเหรียญจำนวน 6 บาทในมือ พร้อมมองไปบนฟ้า
.
.
.
หรือสิ่งที่ผมขอ...กำลังจะเป็นจริง?



To be con...
........................
อยากให้ผู้อ่านชอบนะค่ะ เรื่องแรก หวั่นใจแบบจริงจัง ถ้ายังไง ช่วยเม้นให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ ^^

[GBlk]

รอว์ยู่ว์นะครัช