พูดคุยกันซักนิด
ตอนนี้ผมจะเปิดเทอมแล้ว ผมไม่ค่อยมีเวลามาอัพน้องขนมปังเลยนะครับ ผมขอโทษมาเนื่องด้วยโอกาสนี้นะครับ หวังว่าคงยังไม่ลืมน้องขนมปังของพี่มรรค (หรือยัง?) นะครับ
เอามาตอบเม้นกันนะคับ
sep,16 ขนมปังงงง จะกินๆ555
= ตอนนี้คงต้องแย่งนายมรรคแล้วหล่ะครับ ว่าแต่ขนมปังจะเลือกใคร
B52 อะไรอะ
= งงตรงไหนครับ เดี๋ยวผมจะตอบให้นะครับ แหะๆ
B52 ขนมปังพูดได้ใช้ไหม ตอนนี้เขายังไม่เห็นพูดเลย มีแต่คิดอยู่ในใจ 555 อยากรู้จังว่าจะโดนอะไรกัน
QuadratojugalARMY นั่นหน่ะสิ หนมปังเป็นใบ้? พูดน้อยหรือกระไร
บ๊ายบายโพ ทำไมขนมปังไม่พูดเลย 5555
= ขนมปังพูดได้ครับ แต่อาจจะแค่พูดน้อยนิดนึงนะครับ ^^
Zonapellucida ถ้าขุ่นแม่จะต้องชื่อเป็นของกินนะ
= ขุ่นแม่ชอบทำอาหารมากแน่ๆเลยครับ ชื่อเลยมีแต่ของกิน
กุ้งเชอรี่ หนมปังน่าร้ากกกกกกก
พี่ๆก็หล่อซะด้วย สงสัยจะหวงน้องจัด กร๊ากกกกกก
= พี่ๆแลดูน่ากลัวนะครับ สงสารขนมปัง 555+
กุ้งเชอรี่ อ้าว
อ้อมชอบมรรค
หนมปังชอบอ้อม
แล้วมรรคชอบใครล่ะเนี่ย *.*
= อาจจะวนลูปก็ได้โน๊ะ
QuadratojugalARMY เอ่ออออออออออออออออออออออออออ จองพี่พายได้มุ้ย พี่เค้าแลดูแสนดี
= แน่ใจแล้วเหรอครับ 555+
BeeRY โอ๋ๆ หนมปัง ใครไม่รักเดี๋ยวพี่รักหนูเอง
= เดี๋ยวฝากผมไปบอกได้ครับ
คนมีผมไม่ได้ตอบอย่าน้อยใจนะครับ ผมรักทุกคนที่มาอ่านมากๆเลย นึกว่าเรื่องนี้จะร้างคนอ่านซะแล้ว ขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจทุกคนนะครับ
ถ้านักอ่านทุกคนไม่พอใจในเรื่องใด เม้นด่า ขู่ไปเผาบ้านผมได้เลยครับ ผมชิวๆนะครับ สวัสดีครับ
ตอนที่ 12.5
“อื้อ.......อย่า.......เจ็บ.......” ถึงเธอจะยังนอนไม่ได้สติ แต่มือของเธอก็ยังพยายามปัดมือที่ของผมที่เช็ดร่างกายของเธออยู่ออก
“ทนหน่อย.....ถ้าไม่เช็ดจะไม่หาย......” ผมพยายามที่จะบอกให้เธอทนหน่อย แต่ผมก็ทำแรงเกินไปจริงๆที่จะทำให้คนตรงหน้าผมนี้ยกโทษให้ แต่ยังไงซะผมคงต้องรับกรรมที่ผมก่อเองทั้งหมด
ร่องรอยที่ผมทำไว้ เห็นได้เด่นชัดบนผิวขาวของเธอ ทั้งรอยที่มีอยู่ทั่วไปหมด ผมคงจะที่เป็นคนทำให้ผิวที่สวยขนาดนี้เป็นรอย…ผมขอโทษ ผมเพียงแค่ต้องการให้เธอเป็นของผมคนเดียว มองแต่ผมเท่านั่น แต่มันจะเป็นการเห็นแก่ตัวหรือเปล่า แต่ผมทำไป
เพราะรักนะ
มือของผมค่อยๆลูบตามรอยแดงช้ำต่างๆที่ผมเป็นคนทำ
...............สุดท้ายผมก็ทำให้คนที่รักต้องเจ็บอยู่ดีใช่มั้ย................
ทำไมผมถึงไม่ดูเธอให้ดีก่อนออกไปข้างนอก....ถ้าไม่มัวแต่กลัวว่าถ้าอยู่ต่อไปอาจจะห้ามใจไม่ให้ทำร้ายเธออีกได้.....ทิ้งคนที่
ผมทำร้ายไว้ตัวคนเดียวได้ยังไง....ทำไมผมถึงเลวได้ขนาดนี้
....ถ้าผมรู้จักห้ามใจอีกนิด.....
/////////// “ไอ่ไนท์ มึงอ่านอะไรอยู่วะ อีนั่นไปทำสงครามระหว่างดวงดาวมาเหรอ ข้ามตอนนี้ไปเถอะ” ไอ่มันผู้ซึ่งไม่ชอบตัวหนังสือบอกไนท์ เพราะไนท์มันกำลังอ่านนิยายที่เพิ่งโหลดให้ฟัง
กลับมาจากไปแข่งได้สัปดาห์กว่าๆ พวกเราซึ่งได้แก่ ผม(ผู้น่ารักและมุ้งมิ้ง) มรรค และอ้อม(สุดสวย)กลับมาดำเนินชีวิตอย่างเป็น
ปกติมั้ง มรรคก็กวนผมเยอะขึ้นเหมือนเดิม มือแต่อ้อมนี่ดิที่ทำตัวออกห่าง สงสัยเค้าคงรู้แล้วหล่ะมั้งว่าผมคิดยังไงและผมไปทำ
อะไรอับไอ่เหี้_คนนึงมา
“หนมปัง ไปดูแฟนมึงหน่อยดิ จมน้ำตายหรือเปล่าไปรู้” แหมไอ่มันแกว เก็บปากไว้หายใจตอนหายใจไม่ออกเถอะ คงไม่อยากกิน
รองเท้าเบอร์ 42 เป็นอาหารว่างหรอกนะ // ตายไปได้ก็ดี
“ไม่ต้องดูกันหรอกมั้ง สองคนนั้นเค้าสื่อสารกันด้วยใจ” ไนท์คะ เคยตายไหมคะ? กูอยากสนองความต้องการของกูมากๆเลยค่ะ
สัตว์ // กลับไปว่ายน้ำของมึงต่อเลย
คือที่ผมมานั่งเล่นข้างสระน้ำเนี่ย เพราะไนท์กับไอ่มรรคมันกำลังจะไปแข่งว่ายน้ำ ก็เลยต้องมาเฝ้าพวกมันกลัวมันจมน้ำตาย
มากกว่า ตอนเย็น แดดร่มลมตกแบบนี้อยากหาเครื่องดื่มมาทำให้ร่างกายสดชื่น แต่ก็ต้องรอพวกที่ไปซื้อกลับมา
ขณะรอ ผมขอแนะนำเพื่อนผมอีกคน เค้าชื่อ “มันแกว” ตัวเล็กๆผิวคล้ำนิดๆ สงสัยเอาความสูงไปเติมเมให้กับความปัญญาอ่อน
ของมัน มันอยู่ต่างห้อง แต่มันชอบมาเล่นกับกลุ่มผม 555+ มันไม่ได้เป็นนักกีฬานะ // ไม่อยากจะเม้าท์ มันชอบผู้หญิงห้องผม
คนนึง มันเลยให้พวกผมติดต่อให้ ใกล้จะติดละ รอลุ้นอีกนิดเดียว
“มาโน่นละ ชามะนาวโซดาที่รักจ๋า มาหาบ่าวเถอะ.................” ไอ่มัน รีบวิ่งไปหาคนที่กำลังเข้ามาในบริเวณสระว่ายน้ำ
ตฤณกับอ้อมไปซื้อของเข้ามาให้พวกผมทำลายลงกระเพาะ ผมฝากตฤณไปซื้อน้ำแอปเปิลโซดากับขนมจีบอีก 50 บาท (ต้อง
ซื้อมาฝากไอ่สิ่งมีชีวิต เปลืองเวอร์) แต่....ดันเป็นอ้อมที่ถือเข้ามา แทนที่จะเดินเอามาให้ผม แต่กลับเอาให้ตฤณเอามาให้ผมซะ
งั้น ทำอย่างนี้หมายความว่ายังไงกันแน่ ผมก็เสียใจเป็นนะ
“ขนมปัง ที่สั่งไว้ เอาไปดิ ดูเหมือนคนที่อยากกินขนมจีบจะหิวแล้วนะ o_<” รู้แล้วว่าคนที่จะกินไม่ใช่กรู คนที่กินน่ะ อึดอยู่กลาง
สระแล้วหล่ะ (_ _”
“ใช่ๆ หนมปัง เค้าหิวจนท้องกิ่วหมดแล้ว” เหี้ย!!!! ผมเอาถุงขนมจีบร้อนๆ ฟาดไปเข้าไปที่หน้าของคนที่พูดเมื่อกี้อย่างจัง คนบ้า
ที่ไหนมาพูดข้างๆหู เรียกว่าพูดไม่ได้สิ ตะโกนน่าจะเหมาะกว่า แถวบ้านเป็นโรงสีข้าวหรือไงวะ // กูขอให้เบ้าหน้ามึงละลาย
“เหย ทำไมทำเงี้ย”
“5555555555555555555555555555+ อยากซ่าดีนัก เป็นไงละ สัสมรรค โดนขนมปังเอาคืนซะบ้าง เจ็บก้นไหมมึงกระแทกไป
ซะขนาดนั้น” ไนท์หัวเราะแบบบ้าคลั่ง เหมือนดูตลกนกไรซักอย่าง // เอายาไหมลูก // หัวเราะเสร็จแล้ว รับยาแก้กรามค้างที่ช่อง
2 นะคะ 5555+
ผมหันหลังไปมองผมเห็นอ้อมนั่งหันหลังให้ผมอีกที สงสัยไม่ชอบที่มันทำอย่างนั้นกับผมหล่ะมั้ง ผมเลยโยนถุงขนมจีบใส่มัน
ทันที มันมองหน้าผมแบบงงๆ (มองหาพ่อง ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีอารมณ์เสียหรือไง #แถวบ้านเรียกเสือก) ผมเลยเดินออกไป
จากตรงนั้นทันที
“ขนมปังรอด้วย”
“หนมปัง ไปไหน ไปด้วย”
==============
ผมเดินออกจากสระว่ายน้ำแล้วเดินไปเดินมาในโรงเรียน......
“ขนมปังเป็นอะไร” ตฤณคว้าไหล่ของผมไว้ ให้ผมหยุดเดิน แล้วดึงไหล่ให้ผมหันหน้าให้มัน คนที่อยู่ตรงนั้นมองพวกผมกันใหญ่
// มึงมองอะไรนักหนา ไม่เคยเห็นคนคุยกันหรือไง ไอ่พวกนี้
“บอกเราได้ไหม ขนมปัง เรื่องอ้อมเหรอ” ถ้ามึงอ่านกูออกขนาดนี้มึงไม่ต้องถามกูก็ได้นะ
“มึงแน่ใจเหรอขนมปัง ว่าอ้อมกับมรรคคบกันจริงๆ” ไนท์ตะโกนขึ้นมา
ตอนนี้สั้นไปไหมครับ ฝากด้วยนะครับ สัปดาห์หน้างดนะครับ ผมไปเข้าค่ายเลยไม่ได้ลง ขอโทษด้วยครับ