กลับมาพร้อมมมตอนใหม่ค่ะ 
°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 10 : 18/10/10)
บรรยากาศอึดอัดหนักหน่วง...หลั่งไหลท่วมทะลักทุกตารางเมตรของห้องประชุมรวมที่สอง
วันนี้...ทุกมนุษย์ผู้ร่วมโปรเจคยักษ์ ผลิตช็อกโกแลตสายพันธุ์ใหม่ตามโครงการเอาแต่ใจของบิลลี่เข้าร่วมประชุมพร้อมหน้า
เป็นวันแรกที่สมาชิกทุกท่านจะได้เจอ
ดราก้อน บิลลี่ ผู้จะมาตัดสินอนาคตของสินค้าใหม่ที่ใช้เงินลงทุนหลายอัฐไม่ใช่น้อย
เมื่อเห็นจำนวนผู้ร่วมชะตากรรมแบกภาระช็อกโกแลตชนิดใหม่ล้ำนั่งเรียงรายหน้าสลอนมากกว่าร้อยชีวิตแล้ว...
ทำเอาผมตกตะลึง
มาร์โก้ทุ่มเทมหาศาลเหลือเชื่อ
การทำสินค้าใหม่นั้นไม่ได้เป็นเรื่องง่ายดายเช่นการกระดิกนิ้ว...
องค์ประกอบหลายอย่างน่าเวียนหัวปวดขมับเสียจนผมไม่อยากสาธยายเนื้องานยาวยืดให้น่าเบื่อหน่าย
รักบิลล์มากขนาดยอมเหนื่อยเป็นบ้าเป็นหลัง...มาร์โก้คิดอะไรอยู่กันนะ?ผมพอกพูนความสงสัยมากขึ้นทุกขณะจิต ทว่าคราวนี้ต้องเอาปัญหาเฉพาะหน้าให้รอดสบายตัวก่อน
เท่าที่สมองรับรู้...สีหน้าแววตาท่าทางของผู้ร่วมโครงการ ทุกคนคงเครียดเคร่งหมกมุ่นน่าดูชม
ผู้ร่วมงานบางคนลอบสังเกตบิลลี่แล้วซุบซิบนินทากันสนุกปาก...
ทว่า น้องน้อยนักเทนนิสดังโด่ง ผู้นั่งเคียงข้างผมไม่ยักสนใจเสียงหมาเสียงแมว คงสนแต่เครื่องเกมส์เครื่องใหม่ในมือเท่านั้น...
เสียงคัดค้านในการให้บิลลี่มีส่วนร่วมในการทดสอบผลิตภัณฑ์ใหม่นั้นมีมากอยู่...
เป็นนักเทนนิส รู้เรื่องช็อกโกแลตขนาดไหนมากขนาดไหนเชียว?
เด็กอายุยังน้อย ทำไมท่านประธานมาร์โก้ถึงยอมให้มาชี้ชะตาผลิตภัณฑ์ โดยไม่สนใจคำทักท้วงของใครเลย?
เพราะเป็นหนุ่มเอเชียคนโปรดในฮาเร็มของท่านประธานแหงๆ...เสียงเล่าอ้างเยาะหยันจนน่าตวัดขาเตะคนปากปีจอให้หน้าคว่ำถูกปล่อยเข้าหูเป็นระยะ
ผมไม่อาจเฉยนอนใจอยู่นิ่ง หลังจากปรึกษาปัญหาจับเข่าคุยกันกับบิลล์ น้องเนื้อหอยแสนเลิฟ...
“ เอาไว้ตอนประชุมใหญ่มาถึงก่อน ” บิลลี่เอ่ยเรียบ ภายหลังนิ่งฟังผมพล่ามความอยู่นานสามนาน
“ ไม่รู้จักผม ย่อมไม่ผิด ” น้องชายของผมพูดง่ายๆ ก่อนส่งเค้กกาแฟผสมถั่วพิสตาชิโอ้คำโตเข้าปากแก้มตุ่ย
บิลลี่จะเอาตัวรอดปากเหยี่ยวปากแร้งจ้องรุมจิกทึ้ง เมื่อนกน้อยอ่อนแอหลงทางบินมาถึงถิ่น...อีท่าไหน?
ผมยังแคลงคลางใจหนักหนา ไม่อาจดำรงตนให้เป็นสุขีสโมสรได้เลย...
จิตหวาดประหวั่นของผมสะดุดหยุดลง
เมื่อทุกคนในห้องประชุมที่สอง ยืนตรงขึ้นทำความเคารพ มาร์โก้ กายาเร่ ราชาช็อกโกแลตคนปัจจุบัน โดยสามัคคีพร้อมเพรียง
น่านับถือมาร์โก้พอตัว อายุยังเยาว์นัก แต่บังคับหางเสือนำพาบริษัทก้าวสู่ความยิ่งยง ณ จุดนี้ได้
สายตาอยากรู้อยากเห็นของผมอดจับจ้องไปยังชายหนุ่มร่างสูงอีกคน นอกเหนือจากเลขาหน้าเสี้ยมคาร์ลอส ที่ยืนอยู่เคียงข้างมาร์โก้
สำหรับอาหลานตระกูลกายาเร่ทั้งสองนี้...ความสำคัญในบริษัทเรียกว่าแทบจะอยู่ในตำแหน่งเดียวกันเลยก็ไม่ผิด...
วาลอน กายาเร่ ที่ปรึกษาส่วนตัว ผู้ประคับประคองคอยช่วยเหลือแบ่งเบางานของราชาช็อกโกแลตในเรื่องการวางแผนต่างๆ
ถือเป็นบุคลากรสุดเก่งขั้นเทพอีกท่านที่บริษัทนี้ขาดไปมิได้...ตอนนี้ผมทราบดีแล้วถึงสถานภาพเข้มแข็งไม่สั่นคลอนนั้น
รายรอบตัวบิลล์ มักมีคนเก่งในแนวทางของตัวเองอยู่มากมายราวกับดาราดวงน้อยเปล่งรัศมีกลางท้องฟ้ามืดหม่น...
ทุกคนพร้อมใจโคจรรอบบิลลี่เสมือนน้องน้อยของผมเป็นดาวเคราะห์ที่มีแรงดึงดูดพิสดารอย่างพิเศษ
โดยเฉพาะ
น้องทุยนิคที่คิดถึง ก็เป็นหนึ่งในดาวน้อยเหล่านั้นเช่นกัน...
“ ขอขอบคุณทุกคนที่ทำงานหนักมาตลอดสองอาทิตย์ เนื่องจากวันนี้เป็นวันตัดสินผลงาน...
ผมจึงได้เชิญ ดราก้อน บิลลี่ พรีเซ็นเตอร์สินค้าของเรามาอยู่ในที่นี้ด้วย
เพื่อให้ทดสอบว่าสินค้าชิ้นไหนเหมาะสมเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ตรงตามคอนเซ็ป
ช็อกโกแลตนมรสกล้วย กับ ช็อกโกแลตสอดไส้เหล้าผลไม้รวมเขตร้อน ” มาร์โก้ขึ้นกล่าวบนโพเดียมโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
ช็อกโกแลตรูปร่างต่างๆ ประมาณสามสิบชิ้นถูกจัดใส่ถาด ยกวางบนโต๊ะกลมกลางห้อง ให้ทุกคนเห็นเด่นชัดเป็นสักขีพยาน
ช็อกโกแลตชิ้นเล็กชิ้นน้อยเหล่านั้นเป็นช็อกโกแลตต้นแบบ
อันเกิดจากมันสมองทีมงานร่วมประดิษฐ์คิดค้นสูตรทำขึ้นใหม่ถอดด้าม ให้ ดราก้อน บิลลี่ ทดลองชิม
ทันใดนั้น ราวกับนัดหมายไว้...
“ ผมคัดค้านความคิดที่ให้คุณบิลลี่เป็นคนตัดสินครับ ทำไมไม่ให้ผู้เชี่ยวชาญด้านรสชาติโดยตรงเป็นผู้ร่วมตัดสิน
มันอาจส่งผลต่อยอดขายระยะยาวของเราได้ ”พนักงานอาวุโสท่านหนึ่งลุกขึ้นพูดเสียงแข็ง...คนอื่นๆ ที่เห็นด้วยค่อยยืนขึ้นสนับสนุนเป็นดอกเห็ด
“ ให้ผู้ไม่มีความสามารถพอเพียงเป็นผู้เลือกผลิตภัณฑ์ในขั้นตอนสุดท้ายเป็นเรื่องไม่เคยมีมาก่อน...
สมัยท่านประธานคนก่อนอยู่ก็ไม่ได้ทำการเช่นนี้นะคะ ” พนักงานหญิงอาวุโสอีกคนช่วยพูดให้การสนับสนุนพนักงานท่านแรก...
ผมหน้าซีดในบัดดล...แย่ล่ะสิ
ไม่ทันกระจอกกินน้ำ แววพับเสื่อล้มเหลวพลันฉายชัดเสียแล้ว...
บิลลี่ในสายตาพนักงานที่นี่เป็น
หนุ่มในสังกัด ของมาร์โก้ แค่ให้เป็นพรีเซ็นเตอร์นับว่าพอเพียงโขแล้ว
ท่านประธานของพวกเขาไม่น่าถึงขนาดยินยอมให้มาช่วยตัดสินผลิตภัณฑ์ที่จะเป็นหน้าตาของบริษัทในขั้นสุดท้าย...ก่อนวางจำหน่ายจริงเลย
“ สินค้าสองชิ้นนี้ตั้งใจเจาะกลุ่มวัยรุ่น วัยทำงานโดยเฉพาะ คุณบิลลี่ถือเป็นกลุ่มเป้าหมายของเราตรงประเด็น
มีความเหมาะสมอย่างยิ่ง สามารถช่วยเราตัดสินงานในคราวนี้ได้แน่ เราตกลงกันในการประชุมครั้งก่อนๆ แล้วนี่ครับทุกท่าน” มาร์โก้พูดแก้ต่างแทนบิลล์เป็นมั่นเหมาะ...ค่อยโล่งอก อย่างน้อยก็มี พวก ถือหางบ้างล่ะนะ
มาร์โก้ชมชอบบิลล์มากมายจริง...ผมขับข้องใจนักว่าทำไม? บิลลี่มีอิทธิพลใดต่อราชาช็อกโกแลต?“ แต่ท่านประธานไม่ลองพิจารณาให้นานอีกหน่อยหรือครับ?...
อีกอย่าง ระยะเวลาการผลิตชิ้นงานก็สั้นมากด้วย เราอาจวิจัยได้ไม่ครอบคลุมมากพอ ” พนักงานระดับสูงอีกคนออกความเห็นไปในทางเดียวกันกับเพื่อน
วิบตาหนึ่ง...
ผมสังเกตว่าลูกตาสีมรกตใสแจ๋วของท่านจ้าวพ่อน้องหมาขนอองเดร
เหลือบมองมาทางผมพร้อมรอยยิ้มมุมปากล้อเลียนหน้าหมั่นไส้
ทำให้ฉันเห็นสิ...ว่าพวกนายผ่านมันไปได้ความหมายโดยนัย...ของสายตาเยาะเหยียดนั้น...
บิลลี่ละสายตาจากเครื่องเกมส์ในมือเฉียบพลัน
ลุกพรวดพราดจากเก้าอี้ของตน เดินสาวเท้าฉับ ขึ้นยืนเด่นบนเวทียกพื้นสูงที่ตั้งของโพเดียมหน้าห้อง...
โดยไม่สนใจมาร์โก้ คาร์ลอสและวาลอนผู้ยืนหน้าเหรอหราข้างเคียง
“ สวัสดีสมาชิกทุกท่าน ผมคือ ดราก้อน บิลลี่ ” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครพูดประโยคบอกกล่าวเล่ายี่ห้อนี้...
......................................................................................
“ มิสเตอร์อิงดิน ช่วยหยิบถังขยะตรงนั้นให้ผมหน่อยได้ไหม? ” บิลล์หันมาบอกผมด้วยเสียงเรียบเฉย ก่อนเดินจากเวทีตรงไปยังโต๊ะวางถาดตัวอย่างช็อกโกแลตน่าอร่อย...
คงหมายถึงตระกร้าพลาสติกสำหรับใส่ขยะกระดาษมุมห้องตรงนั้นกระมัง
ผมมุ่งหยิบถังขยะใบเล็กมาถือไว้ในมือ...ก่อนเดินตามบิลล์ต้อยๆ ไปอย่างงุนงง
สมาชิกทั้งห้องเงียบงันราวกับต้องคำสาปให้เป็นใบ้ จับจ้องมองการกระทำของบิลลี่เป็นตาเดียว
บิลล์มองชิ้นช็อกโกแลตเหล่านั้นนิ่งอยู่คู่หนึ่งอย่างพิจารณา
จากนั้นจึงเริ่ม...กัดกินชิ้นแรก เรียงตามลำดับหมายเลขในถาด
แต่เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นในแต่ละชิ้นงานตัวอย่าง ไม่ได้กินทั้งชิ้น...เมื่อเคี้ยวชิ้นแรกไปได้สักพัก บิลล์หย่อนส่วนที่เหลืออีกครึ่งลง
ถังขยะ อย่างไม่แยแสชาวประชา
และเริ่มทำอย่างนี้กับชิ้นอื่นๆ ด้วย...
ทุกคนที่ได้เห็นการกระทำนี้ อ้าปากค้าง พนักงานบางท่านถึงกับหน้ามืดกะทันหัน...
มาร์โก้กลั้นหัวเราะหน้าแดงตัวงอเป็นกุ้งถูกเผา
ราชาช็อกโกแลตต้องหันหน้าไปอีกทางเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาทแก่ลูกน้อง
คาร์ลอสทำหน้าตาราวกับกินยาถ่ายมาสักกำมือ ถอนใจยาวหนักหน่วงเนื่องจากทราบฤทธิ์เดชของจิ้งจอกผู้น้องของผมดีอยู่
ส่วนท่านจ้าววาลอน ถึงกับต้องนั่งทรุดลงกับเก้าอี้ใกล้ๆ จ้องมองบิลล์กินช็อกโกแลตแล้วทิ้งลงถังอยู่อย่างนั้น...
หลังจาก
กินแล้วทิ้ง จนครบจำนวนตัวอย่าง บิลล์กลับมายืนเด่นกลางเวที พร้อมถาดช็อกโกแลตในมือ
น้องเนื้อหอยของผมพูดด้วยเสียงอันดังฟังชัด ไม่สนใจไมโครโฟน
“ อันที่ใช้งานได้จริง มีสองหมายเลข คือ หมายเลข 26 เหมาะวางขายเป็นช็อกโกแลตนมรสกล้วยชนิดใหม่
เนื่องจากกลิ่นกล้วยหอมอันชัดเจนและรสชาติแฝงถั่วอัลมอนด์ทำได้ลงตัวมาก
ส่วนอีกหมายเลขคือหมายเลข 18 เหมาะสมกับผลิตภัณฑ์ช็อกโกแลตสอดไส้เหล้าผลไม้รวมเขตร้อน
ลิเคียวร์บรั่นดี ผสมกับ กล้วยหอม มะละกอ ส้ม มะนาว มะม่วง ลูกพลับ ในแบบฟรุตสลัด
เหมาะกับกลุ่มลูกค้าทุกวัย ไม่ใช่แค่วัยรุ่นเท่านั้น ทั้งสองสูตร ทำได้อย่างยอดเยี่ยม ขอชมเชย ”ครั้นพูดจบความ บิลล์ยกถาดให้ทุกคนในที่นั้นเห็นถนัดตา
ถาดเกือบว่างเปล่า
ยกเว้นตรงป้ายหมายเลข 18 และ 26 เท่านั้น ที่คงมีชิ้นช็อกโกแลตที่ถูกกัดกินแล้วเหลือครึ่งนึง วางคืนไว้ที่เดิม...
...ถึงตอนนี้ มนุษย์ทุกคนทั้งห้องประชุมที่สองต้องตะลึงอึ้งทึ่งกับ...ดราก้อน บิลลี่ ของแท้ สูตรผสมตามที่บิลล์บอก ไม่ได้มีเขียนไว้ที่ไหน แม้แต่ในเอกสารการประชุมที่ได้รับแจก
กระทั่งเจ้าภาพ มาร์โก้หรือวาลอนเองก็ยังไม่ทราบสูตรของชิ้นงานทั้งหมด...
วันนี้เป็นวันแถลงผลงานใหญ่ ถึงจะมีการพรีเซ็นต์อย่างเป็นทางการ
มีแต่เจ้าตัวเหล่าพนักงานผู้ผลิตผลงานตัวอย่างเท่านั้นจึงทราบ
ดังนั้น...ท่ามกลางความเงียบ ได้แต่หันหน้ามองเพื่อนพ้องเลิ่กลั่กเหมือนถูกผีผลัก
บิลลี่...กินเพียงครั้งเดียว กลับทราบสูตรได้ในทันที แม้แต่ผมเอง ยังไม่เชื่อสายตา
“ พวกคุณอย่าสงสัยในความสามารถของผมว่าทำอะไรได้บ้าง แต่ย้อนถามตัวคุณเองว่าจะทำอะไรเพื่อผมได้บ้าง ”
“ ไม่ใช่ความจำเป็นที่ผมต้องปรับตัวเข้าหาพวกคุณ คุณทั้งหลายต้องเรียนรู้วิถีจะอยู่ร่วมกับผม...”
“ การประชุมเรื่องผลิตภัณฑ์จบลงแล้ว ส่วนการประชุมเรื่องชื่อสินค้าขอนัดในวันที่ทุกท่านสะดวกถัดไป ” บิลลี่ยืนตัวตรงตั้งมั่นด้วยท่าทีแข็งกร้าว พูดเสียงเรียบช้าชัด...
บิลลี่ ตัวจริงเสียงจริง ยามเข้าสู่เวลาทำงาน...
คือ
ดราก้อน บิลลี่ นักเทนนิสชายมือหนึ่งของโลก ผู้เต็มเปี่ยมด้วยความมั่นใจเกินหลักล้าน
ที่ใครแหลมหน้าสบประมาทล้อเล่น เพราะเห็นว่ายังเด็กไม่ได้
ต่างจากเวลาเล่นเป็นกันเองหัวกับพี่น้องอย่างพวกผมชนิดหน้ามือหลังตรีน
ตัวผมซาบซึ้งใจความอัศจรรย์พันลึกระดับครอบจักรวาลของน้องชายเนื้อหอย...ในหลายครั้ง
ไม่รู้จักบิลลี่ถ่องแท้ ย่อมไม่ผิด... 
......................................................................................
Thanks: Ragnarok ฝากรูป
หัวข้อ: °o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ย้ายไปห้องจบแล้วได้เลยค่า (อ่าน 225971 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก