วันเกิดพอดี..มาอัพฉลองสักหน่อยน้า ปกติไม่อัพวันศุกร์ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ °o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 9 : 16/10/10)
มาร์โก้เฝ้ามองเดือนดับหลับลึกอยู่บนตักตัวเองอย่างไม่รู้จะทำประการใด...
แมวดำหลับสนิทเนิ่นนานจนราชาช็อกโกแลตเมื่อยขาไปหมดทั้งสองขา
สุดท้ายเลยตัดสินใจยกหัวนักสืบออกจากตักให้นอนบนเตียงนิ่มสบายตัว
ส่วนตัวเองนั่งมองคนนอนหลับนิ่งอยู่บนเก้าอี้เตี้ยข้างเคียง...ราวกับแมวเฝ้าชามปลาทู
...แปลก ทำไมเราไม่โกรธจนปรมาณูลงสักที โดน ล้วงควักไตตับตั้งขนาดนั้น
เปลืองตัวกระบุงโกย ยังอุตส่าห์...ใจเย็นอยู่ได้ มาร์โก้ไม่เข้าใจตัวเองเอาซะเลย จริงอยู่ว่ามักใจอ่อนยวบยาบกับคนเอเชีย แต่ไม่เคยยอมใครมากมายก่ายกองถึงขนาดนี้
หนุ่มตาสลับสีนั่งจ้องเดือนดับตาไม่กระพริบ ภาพอดีตในสมองค่อยไหลย้อนกลับอย่างเชื่องช้า
ราชาช็อกโกแลตในวัยเยาว์ เรียนอยู่ในประเทศเยอรมันจนกระทั่งจบปริญญา
เพราะชื่อเสียงด้านวิชาการในเยอรมันถือว่าเป็นเลิศทุกอย่าง
ตัวมาร์โก้เองเป็น ยอดคุณหนู ที่เพื่อนทุกคนต่างรู้จักดี
ด้วยหน้าตา รูปร่างและฐานะ เหยื่อล่อปลาครบสูตร ให้ผู้คนมากมายไหลเข้าหา คนเหล่านั้นมีทั้งดีและไม่ดี...ปะปน
กรณีศึกษามนุษย์เข้ามาหาแบบไม่ประสงค์ดี
ตัวเขาเองยังจำเรื่องในคืนหนึ่งที่พลาดท่าโดนเพื่อนมอมยาในโรงแรมที่กรุงเบอร์ลินได้แม่นยำ
ดีหนักหนาที่หนีรอดมาจากห้องพักได้ก่อนโดนยำใหญ่ใส่หนักสารพัด ขณะเจ้าเพื่อนตัวแสบนั่นผละไปเข้าห้องน้ำ
มาร์โก้ลากสังขารหนีตาย ลงลิฟท์อย่างทุลักทุเล จนถึงน้ำพุด้านล่าง
คิดจะล้างหน้าให้หายมึน ดันกลายเป็นว่าทรงตัวให้ยืนตรงไม่ได้...
เกือบจมน้ำพุตายโหงคาสวนเสียแล้วไหมเล่า! ถ้าไม่มี
หมอนั่น เข้ามาจุ้นวุ่นวายช่วยเหลือ
ไอ้แว่นนักเทศน์ชาวเอเชียคนนั้น...ไม่รู้ชื่อ ไม่รู้อะไรเลย ได้เจอแค่คืนนั้นคืนเดียว
รุ่งขึ้นส่งคนไปหา...นายคนอวดดีดันเช็คเอาท์ออกไปแต่เช้า ก่อน...หน้าคนของเขาไปหาไม่นาน
สืบเสาะกับชื่อ ปรากฏว่าไม่ได้ใช้ชื่อจริงจองห้องพัก ไม่ได้เป็นแขกประจำของโรงแรม
ไม่มีทางได้พบอีกแล้ว คนๆ เดียวในชีวิตนอกเหนือจากญาติ....ที่ช่วยเหลือโดยไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนเลย...
เพราะแม่นมที่คอยเลี้ยงดูแทนแม่แท้ๆ เป็นชาวเอเชีย แถมนายแว่นคนที่ช่วยโดยไม่รู้จักชื่อแส้ ก็เป็นชาวเอเชียด้วย...
มาร์โก้เลยกลายเป็น เอเชียมาเนีย คลั่งไคล้ชาวเอเชียเป็นพิเศษ
สะสมหนุ่มหน้าตาดีไว้เพียบ ถ้าเก็บรวมในโกดังได้คงล้นทะลัก...
เช่นที่เดือนดับค่อนแคะว่า
ฮาเร็ม นั่นไง
โดยเฉพาะหนุ่มหล่อเอ๊าะ เหมาะกับแว่นสายตา...ถือเป็นของโปรด
ประทับจิตประทับใจนี่นาเพราะเหตุนี้ก็ได้มั้ง ถึงได้โกรธเดือนดับไม่ลงสักนัด
หน้าตานักสืบคมเข้ม...ถือว่าผ่าน ใส่แว่น....ก็ผ่าน รูปร่าง...ยิ่งกว่าผ่าน
ดังนั้น ถึงจะไม่ใช่
บิลลี่ fennec น้อยที่รักเอามากๆ ก็ตาม
เวลาถูกนักสืบลามกลวนลาม...เลย ลั้นลันลา จากข้างในอยู่พอดู
น่าโมโหนิสัยเจ้าชู้ประตูดิน เลือกปลื้มแค่คนเอเชียของตัวเอง
ทว่าไหนๆ ก็ไหนๆ สมควรยอมรับความจริงอย่างหน้าชื่นตาบานเลยดีกว่า...
“ คุณ ” มาร์โก้เรียก...แต่นักสืบคงนอนนิ่งอยู่ไม่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว
มาร์โก้เลยเอื้อมมือไปจับตัวของชายหนุ่มนักสืบเขย่าเบาๆ อย่างต้องการเรียกให้ลืมตาตื่นสักที
“ คุณตื่นเถอะน่า...ตอนบ่าย ต้องไปตามนัดไม่ใช่รึไง? ” ก็ตามนัดกับตัว มาร์โก้ กายาเร่ ราชาช็อกโกแลตเองนั่นแหละ
น่าขำอยู่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ขำไม่ออก...
ไม่ว่ายังไงก็ต้องให้เดือนดับออกไปนอกห้องพักของเขาให้ได้ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า วุ่นแหง...
โดยเฉพาะ
คาร์ลอส เลขาหน้าเสี้ยมตัวดี ยิ่งห้ามนักห้ามหนาว่าอย่า
นอน กับคู่ค้า
มันทำให้ยุ่งยากลำบากภายหลัง ก็พยายามเชื่ออยู่หรอกนะ...
ถ้าใจไม่สะออนเกินอัตราศึก “ ไปพร้อมกับนายก็ได้นี่นา ” เสียงเฉื่อยของแมวดำบ่งบอกว่ายังไม่ตื่นดี...
“ ได้ที่ไหนเล่า? เรายังไม่รู้จักกันเป็นทางการสักหน่อย คุณรีบกลับไปเตรียมตัวไปกับบิลล์ดีกว่า ตอนบ่ายค่อยเจอกัน ” มาร์โก้เสียงแข็งขึ้นสามขั้น ออกแรงใช้มือฉุดเดือนดับให้ลุกขึ้น...
“ คนสวยใจดำ...” เดือนดับบ่นเสียงแผ่ว มาร์โก้ฉุนกึกทันที...
หมายความว่าไง...คนสวย ต้อง คนหล่อ ต่างหากเล่า ไอ้นักสืบลามก นี่มันน่าหมั่นไส้จากลึกสุดของใจแทนที่จะฉุดเดือนดับให้ลุกจากเตียงได้...นักสืบเจ้าเล่ห์ดันออกแรงฉุดมาร์โก้ล้มลงไปกองบนเตียงด้วยกัน
“ อึก ” ครั้นหนุ่มตาสองสีขยับปากจะต่อว่า...
ริมฝีปากบางกลับถูกบดบังฉกฉวยความหวานอย่างรวดเร็ว
ลิ้นของเดือนดับพัวพันจนราชาช็อกโกแลตแทบเคลิ้มฝันกลางวัน...
ถูกกระทำฝ่ายเดียว ยอมเสียเหลี่ยมได้ไง? มาร์โก้ไม่ยอมเสียงเชิงแน่
ยิ่งหนุ่มตาสลับสีตอบสนอง ยิ่งเป็นการเติมเชื้อฟืนเร่าร้อนให้เดือนดับเข้าไปใหญ่
ระหว่างศึกแมวชนแมว...กอดรัดฟัดเหวี่ยงอุตลุดอย่างไม่มีใครยอมใคร“ ท่านมาร์โก้...ได้เวลาแล้วนะครับ ” เสียงเคาะประตูของเลขาหน้าเสี้ยมโผล่มาตรงเวลา ก่อนถึงกำหนดนัดหมายหนึ่งชั่วโมงเป๊ะพอดิบพอดี
ราชาช็อกโกแลตตาลุกวาบ...แย่ล่ะสิ
มาร์โก้ กายาเร่ รีบผลักร่างนักสืบออกห่าง...จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เรียบร้อย
“ มาหาอีกได้ไหม? ” เดือนดับถามกลั้วหัวเราะ เมื่อเห็นมาร์โก้ตั้งใจจัดเสื้อผ้าแต่งหล่ออย่างเอาตายเอาเป็น
“ ไม่มีทาง ” มาร์โก้หรี่ตามองแมวดำหน้าหนา พลางพูดเสียงเข้ม...
ความรู้สึกเหมือนแอบซ่อนเมียน้อยไว้ นี่...มันยังไงกันแน่? ตื่นเต้นขนหัวลุกแบบแปลกพิสดาร
ราชาช็อกโกแลตคิดอย่างหวั่นใจ ขณะลุกขึ้นจากเตียงขนนกสี่เสา เดินออกไปด้านนอกประตูห้อง...โดยไม่หันหลังกลับมามองเดือนดับอีก
“ ไปกันได้แล้ว ” เสียงมาร์โก้และคาร์ลอสก้าวเว้นระยะออกห่างจากห้องนอน...
ไกลออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งโสตแหลมคมของนักสืบไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าอีก
เดือนดับยังกลิ้งเล่นบนเตียงกว้างสักพัก...ถอนใจยาว
ใจแข็งจังน้า...พ่อแมวเหมียวตาสองสีนักสืบเด้งตัวขึ้น...พร้อมบางสิ่งในมือ
“ ถึงมาร์โก้ไม่อยากเจอ ก็ต้องได้เจอกันอีกแน่” เดือนดับลอบยิ้ม ผิวปากเป็นทำนองเพลงโดเรมอน พลางหมุน
คีย์การ์ดแผ่นบาง ในมือเล่น...เป็นจังหวะวงกลม
ก่อนเดินออกจากห้อง ปิดประตู...เรียบร้อย ตามหลังมาร์โก้ไป...
กว่าเจ้าของห้องจะรู้ตัวว่า ของหาย คงนาน...น่าดูชม......................................................................................
Thanks: Ragnarok ฝากรูป