หัวข้อ: ## เกมพิศวาสซาตานร้าย ##

[boboman]

สั้นไปนิดนะ
งั้นขอตอนพิเศษเพิ่มได้ม้าย อิอิ

ขอบคุณค่า

[Ysolip]

นึกว่าตัวเองตาฝาดที่เห็นเรื่องนี้อัพ
ความรู้สึกคือยังไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย 
รักแพทริครักอิเกม รักครอบครัวอิเกมมัน
รักบรรยากาศของสองคนนี้
แบบว่า ยังอยากได้ตอนพิเศษอีกอ่ะค่ะจัดให้ที อิ๊ๆ 

[Min*Jee]

ดีนะที่กล้าแมนๆมาขอกับคุณพ่อ
แล้วนี่จะกลับเมกาไปอยู่กับพ่อฝรั่งไหมจ๊ะ

[nunnan]

ต่ออีกได้ไหมมมมม​ อยากอ่านอีกยังไม่อยากให้จบเลย

[sirin_chadada]

ขอบคุณค่ะ
 

[mystery Y]

จบแล้ว จะมีตอนพิเศษไหมน้า~

[k_keenny]

ขอตอนพิเศษหน่อยยยยย 

[Dark_Noah]

ขำย่าอ่ะ 

[❣☾月亮☽❣]

แอร๊ย พ่อแพทริคมาขอลูกเขาแล้ว กินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านแล้วไปขอลูกพ่อค้าเลยจ้า 5555
อ่านจบแล้วเรามโนไปว่าระหว่างที่กำลังพยายามรักกันเงียบๆเรียบร้อยนั่นน่ะ พี่ก่อกับเท็นก็ยืนฟังแบบเรียบร้อยอยู่หน้าห้อง 5555
งั้นเดาเอาจากเสียงครางแล้วกันนะว่าเกมเป็นแบบเท็นหรือแบบพี่ก่อ      ยังไงก็จะรอตอนพิเศษนะคะ อยากได้อีบุ้คค่ะ

[iammz]

แอบขำคุณย่า อยากรู้เกมอยู่ตำแหน่งไหน อิอิ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

 

[Ysolip]

แวะเข้ามาเม้นเบาๆคือจะบอกว่าอยากให้เรื่องนี้มีตอนพิเศษจริงๆค่ะ
แบบว่าถึงขนาดเก็บเอาไปฝันกร้ากกกกกกก เป็นเอามากเลยเว้ย
อย่าลืมตอนพิเศษนะคะ 

[twinmonkey0311]

 

[fannan]

หวานหยด


ชอบมากๆๆๆๆขอบคุณคร้าบ

[Ysolip]

วันนี้ว่างๆบ้าๆแวะเข้ามาดันค่า โจ๊ะๆ   
ก่อนที่จะไม่ว่างไปอีกสองวัน ไม่รู้จะได้เข้าเล้าไหม

[sosi]

เพิ่งเริ่มอ่านตอนแรกอะ แค่เริ่มก็สนุกแล้ว   เดียวค่อยอ่านต่อนะ.

[Paparazzi]

น่ารักที่สุดเบยยยย คนเขียนแต่งเก่งอ่ะ

[Belove]

                                           เกมพิศวาสซาตานร้าย

                                                 บทพิเศษ             



               ผู้ชายที่ยืนกอดอกตัวเล็กกว่าแพทริคไปนิดเดียวกวาดสายตามองสมาชิกที่มามีทติ้งในคืนนี้ทีละคนแล้วส่าย

หน้าจนผมนึกขำ


               “นี่จะมางานท่องเที่ยวประเทศไทยหรือไงถึงได้แห่กันมาอยู่นี่”


               “ไทยแลนด์แดนออฟสมายด์ไม่ใช่หรือไงไอ้โมกข์”


               เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนเหล่านี้แพทริคมีท่าทีสบายอย่างไม่น่าเชื่อ ใบหน้ายิ้มแย้มราวกับอายุยังไม่ถึงสามสิบด้วย

ซ้ำ เขาหันมามองผมที่เดินตามหลังมาติดๆและเหนี่ยวเอวให้ยืนเคียงข้างเขา


               “ขอแนะนำให้รู้จักนะเกม ไอ้พวกนี้คือคนที่อยู่บ้านหลังเดียวกับฉันมาก่อนทุกคนคือลูกชายของแด๊ด ไอ้ปาก

หมาตัวใหญ่กว่าเพื่อนชื่อโมกข์ ไอ้ที่นั่งเก๊กทำหน้าหล่อชื่อปราบ ส่วนไอ้นี่ไม่ต้องรู้จัก”


               ฝรั่งรูปร่างราวกับนายแบบลุกขึ้นแหกปากชี้หน้าแพทริคอย่างไม่นึกเกรงกลัวเลยสักนิดจนผมถึงกับทึ่ง


               “ไอ้แพทริค ไอ้กระจอก กี่ปีมึงก็ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ”


               เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นแพทริคยิ้มขำอย่างจริงจังจนหลุดหัวเราะออกมา


               “ใช่สิโนเอล กูน่ะไม่เคยเปลี่ยนมีแต่มึงที่เปลี่ยนกลายเป็นคนกลืนน้ำลายตัวเองไปได้”


               ฝรั่งหน้าตาหล่อที่แพทริคเรียกว่าโนเอลก้าวเดินมาหาและยกกำปั้นต่อยเข้าที่หน้าอกของแพทริคทั้งที่รู้ว่าไม่

สะเทือนสักนิด รูปร่างผอมเพรียวเมื่อยืนเทียบกับแพทริคทั้งคู่ยืนมองหน้ากันก่อนที่แพทริคจะใช้มือข้างที่ว่างอยู่ล็อคคอ

โนเอลเข้ามากอด


                “คิดถึงมึงนะโนเอล ชีวิตนี้จะหาใครปากระยำอย่างมึงไม่ได้อีกแล้ว”


               ทั้งคู่หัวเราะเริงร่าใส่กันเมื่อแพทริคปล่อยโนเอล เขายิ้มให้ผมแล้วจึงแนะนำให้ทุกคนรู้จัก


               “นี่คือเกม ชื่อไทยว่ากอนลายด”


               “กลยุทธ์ครับ”


               ผมยกมือไหว้พี่ปราบกับพี่โมกข์ ส่วนโนเอลผมยื่นมือไปจับทักทายกับเขา   


               “เกมเป็นคนรักของกูเอง”


               “กินเด็กนะลุง”


               พี่ปราบสุดหล่อที่นั่งเงียบเอ่ยขึ้นจนผมเขินพลางมองทางผมกับแพทริคอย่างล้อเลียน แพทริคยิ้มกลับและ

ตอบโต้อย่างใจเย็น


               “กินเด็กก็ยังดีว่าเขมือบน้องชายตัวเองล่ะไอ้ปราบ”


               ผมฟังแล้วก็ยังงงอยู่ แต่ยังไม่ทันเฉลยก็มีผู้ชายอีกกลุ่มหนึ่งที่ช่วยคุณป้าแม่บ้านยกอาหารมาบนตั้งโต๊ะตัว

ยาวที่ตั้งอยู่ริมสระน้ำ แพทริคบอกกับผมว่าบ้านที่พวกเขานัดกินข้าวกันนี้เป็นบ้านของพี่ปราบ และพอมองเห็นใบหน้า

ของสองในสามที่ยกอาหารมาผมก็ต้องตาโตเมื่อเห็นว่าทั้งคู่คือนักร้องนักแสดงชื่อดังที่เป็นคู่จิ้นของสาวๆตั้งแต่สมัยที่ผม

ยังเรียนมัธยมปลายอยู่เลย


               “พี่ชาวีกับพี่ป้อง!”


               ท่าทางตื่นเต้นของผมทำให้แพทริคโยกหัวผมเบาๆ


               “อยากได้ลายเซ็นไหมล่ะเกม”


               คู่จิ้นชื่อดังของวงการบันเทิงมาทำอะไรกันที่นี่ ผมขมวดคิ้วเมื่อเห็นพี่ป้องเดินไปนั่งข้างพี่ปราบส่วนพี่ชาวีแยก

เดินไปหาโนเอลและทั้งคู่ก็จูบกัน


               จูบกัน!


               “อ่า...”


               “มีอะไรหรือเปล่าเกม”


               “ก็นิดหน่อยนะแพทริคคือผมกำลังงงน่ะ ก็พี่ชาวีกับพี่ป้องน่ะเค้า...”


               แพทริคดูจะไม่รู้ว่าพี่ชาวีกับพี่ป้องมีชื่อเสียงคู่กันมาตลอด


             “เค้าทำไมเหรอ ชาวีเป็นแฟนของโนเอล ส่วนป้องนอกจากจะเป็นแฟนของปราบแล้วก็เป็นน้องชายของปราบ

ด้วย”


             ผู้ชายที่มีใบหน้าโคตรจะอ่อนโยนที่เพิ่งจะจัดโต๊ะอาหารเสร็จเดินตรงมาหาแพทริคและเอื้อมมือมาจับทักทาย

ผมได้ยินแพทริคเรียกเขาว่าด็อกเตอร์พัทธ์


              “ด็อกเตอร์พัทธ์เป็นคนรักของโมกข์น่ะเกม”


               สรุปว่าค่ำคืนแห่งการมีทติ้งนี้ผมคงจะไม่มีโอกาสได้เห็นสาวๆเป็นแน่ เพราะแต่ละคนต่างก็มีคนรักเป็นผู้ชาย

กันหมด แถมทุกคนยังหน้าตาดีกันสุดๆจนมีผมนี่แหละที่ดูหน้าเหียกมากเมื่อเทียบกับทุกคน

                เมื่อร่วมโต๊ะกินข้าวทุกคนก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนานคู่ที่สวีทที่สุดคงหนีไม่พ้นพี่ชาวีกับคุณโนเอล นี่ถ้าเพื่อน

ผู้หญิงสมัยมัธยมมาเห็นคงกรี๊ดกันบ้านแตกเป็นแน่ที่รู้ความจริงว่าพี่ชาวีกับพี่ป้องไม่ได้เป็นแฟนกัน หรือแม้แต่ป้าแก้วที่

ชอบดูรายการประกวดเรียลลิตี้พวกนี้ด้วยแหละ


                 “สรุปว่าไอ้แพทริคที่แก่ที่สุดในพวกเราแต่กลับมีแฟนอายุน้อยที่สุด กูว่ามันจะต้องตายก่อนเพื่อนเพราะสู้แรง

เด็กไม่ไหว ฮ่า ฮ่า”


                 คุณโนเอลนี่ปากจัดจริงๆแฮะ


                 “พูดอะไรดูตัวเองบ้างนะ ระวังจะตายคาอกเด็ก”


                 แพทริคตอบโต้เรียกเสียงหัวเราะได้รอบวงเมื่อคุณโนเอลทำหน้าง้ำใส่ ทุกคนชวนผมพูดคุยอย่างไม่ถือเนื้อ

ถือตัวจนผมหมดความรู้สึกเก้อเขินและไม่แปลกแยกอีกต่อไป พี่โมกข์กับพี่ปราบก็ชอบที่จะคุยเรื่องงานให้แพทริคฟัง

ส่วนอาจารย์พัทธ์กับพี่ป้องได้แต่นั่งยิ้มฟังกันเงียบๆ จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปเกือบเที่ยงคืนแพทริคก็บอกว่าควรจะกลับ

กันได้แล้ว


           “ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวของเรานะเกม พวกเราเป็นเพื่อนและพี่น้องกันหากฉันจะแซวแรงๆไปบ้างก็อย่าถือเลย”


            คุณโนเอลขยิบตาให้ผม


            “ว่าแต่แพทริคมันยังล่มปากอ่าวอยู่ไหม”


             ผมถึงกับหัวเราะหน้าแดงเมื่อคุณโนเอลกระซิบถาม ผมเลยรีบกระซิบตอบ


             “ห่างไกลจากล่มปากอ่าวมากครับ แรงของเขาราวกับพายุทอร์นาโดเลยทีเดียว”


             “จะคุยกันอีกนานไหม”


              เสียงเข้มของแพทริคขัดจังหวะการพูดคุยผมกับคุณโนเอลเลยหัวเราะใส่กันก่อนที่พวกเราจะร่ำลาและแยก

ย้ายกันไปพักผ่อน แพทริคเดินคล้องคอผมไปขึ้นรถยนต์ที่เขาเช่ามาใช้ขับไปยังโรงแรมห้าดาวที่เขาพักอยู่



               “เบื่อหรือเปล่าเกม ต้องไปนั่งฟังคนแก่คุยกัน”



                แพทริคสวมกอดจากด้านหลังในขณะที่ผมยืนเท้าแขนกับระเบียงมองโค้งแม่น้ำเจ้าพระยาในยามค่ำคืน จาก

เมืองไทยไปสี่ปีผมเองก็ไม่ได้เห็นภาพเหล่านี้จนต้องจ้องมองให้หายคิดถึง ผมหันไปสบตากับแพทริคที่อาบน้ำเพิ่งเสร็จ

อยู่ในชุดคลุมชื้นหยดน้ำ


                “ไม่เบื่อเลยครับแพทริคพวกคุณคุยกันสนุกจะตาย แพทริค ขอบคุณนะครับที่พาผมไปด้วย”



                ผมวางมือบนบ่ากว้าง ส่วนแพทริควางมืออยู่ตรงเอวของผมพลางดึงเข้ามาชิดใกล้



                “มันทำให้ผมรู้สึกว่าได้เป็นส่วนหนึ่งของคุณ และขอโทษที่ผมหนีคุณมา”



                ผมคิดว่าแพทริครู้ว่าทำไมผมถึงทำโง่ๆเช่นนั้นแต่เขาก็เลือกที่จะไม่พูดมันออกมา เขาโน้มใบหน้ามากดจูบ

ตรงกลางหน้าผากของผม



                “ฉันรักที่เกมคือเกม ไม่มีใครบนโลกนี้ที่จะสะอาดไปเสียทุกอย่าง แต่ฉันรักที่เกมรู้จักตัวเองและยอมรับในสี

เทาที่ซ่อนอยู่ในหัวใจ”



                แพทริคก้มมองต้นแขนของผมที่สักรูปนกอินทรีสยายปีกพลางใช้ปลายนิ้วลูบไล้ตามแผ่นปีกอันงดงามนั่น



                “แต่ถ้าหากเกมอยากจะเป็นอิสระจากความทุกข์ เกมจะต้องโยนมันทิ้งให้หมด ทำได้ไหม”



                ผมน้ำตาซึมเมื่อแพทริคก้มหน้าลงไปจูบที่เนินไหล่ เขากำลังจะปลดปล่อยอินทรีตัวนี้ให้บินอย่างสง่าผ่าเผย

อยู่บนท้องฟ้า



                “ช่วยเป็นลมประคองใต้ปีกให้ผมได้ไหมถ้าหากผมทำท่าจะบินต่อไม่ไหว”



                “ได้สิ ก็เป็นตั้งแต่วันแรกและจะเป็นต่อไปตลอดชีวิต”



                น้ำตาจากความอัดอั้นทะลักทลายราวกับทำนบแตกเมื่อแพทริคปลดปล่อยผม แพทริคไล่จูบขึ้นมาตั้งแต่หัว

ไหล่ผ่านลำคอจนกระทั่งค่อยๆซับน้ำตาให้ผมจนแห้งเหือดก่อนที่เขาจะมาหยุดนิ่งอยู่ที่ปากและไล่ขบเม้มทีละน้อยอย่าง

อ่อนโยน
               
 



               กลีบปากนุ่มถูกครอบครองทีละนิด กว่าจะบดเบียดแนบแน่นกลยุทธ์ก็หน้ามืดไปกับความหวานที่แพทริค

บรรจง มอบให้ จูบคราวนี้ไม่ร้อนแรงอย่างเคยแต่มันกลับทำให้ใจสั่นอย่างน่าประหลาด กลยุทธ์ได้แต่เงยหน้าหลับตา

ปล่อยให้แพทริคเชยชมจนเขาลืมเรื่องราวทั้งหมดที่ตึงเครียดทิ้งไป



                แพทริคดันเบาๆให้กลยุทธ์พิงร่างไปกับระเบียงของโรงแรม มือใหญ่ที่อุ่นจนร้อนสอดเข้าไปในชายเสื้อกล้าม

ที่กลยุทธ์ใส่อยู่ มือนั้นสัมผัสเนื้อหนังของกลยุทธ์จนร้อนผะผ่าวและเขาก็ไม่รู้ตัวเลยว่าแพทริคดึงเสื้อออกไปตอนไหน

กว่าจะรู้อีกทีแพทริคก็ไล่เม้มลงมาจากคางสากของกลยุทธ์จนกระทั่งมาหยุดงับเบาๆที่แผ่นอก



                “อือ แพทริค”



                ครางแผ่วเมื่อร่างกายกำลังตอบรับ กลยุทธ์ต้องวางมือยึดราวระเบียงไว้เมื่อกำลังแอ่นอกให้แพทริคได้ลงลิ้น

จนเปียกชุ่ม สะโพกแกร่งขยับเข้าชิดจนจุดอ่อนไหวแตะต้องกันผ่านเนื้อผ้า แพทริคล้วงเข้าไปในบอกเซอร์ตัวบางพลาง

เค้นคลึงไปมาปลุกเร้าจนกลยุทธ์หอบหายใจลึก


                แพทริคผละจากยอดอกชูชันอย่างเสียดาย เขามองใบหน้าของกลยุทธ์ที่กำลังปรือตาเม้มปากแล้วอมยิ้มก่อน

ที่เขาจะทรุดตัวลงคุกเข่าแล้วดึงบอกเซอร์ลงมา



                “อ๊ะ แพทริค อย่าลดตัวมาทำแบบนี้ ผมไม่....”



                กลยุทธ์ห้ามอย่างตกใจ เขารีบปิดปากแพทริคที่จ่อใกล้จุดอ่อนไหวเข้ามาทุกที แพทริคดึงมือกลยุทธ์ออก

และเงยหน้าขึ้นมองอย่างอ่อนโยน



                “อย่าห้ามเลยเกม ฉันอยากให้เกมมีความสุข”



                ประคองท่อนเนื้อโอบอุ้มไว้ด้วยปลายนิ้วแล้วใช้ริมฝีปากเม้มปลายก่อนจะลากปากกลืนเข้าไปช้าๆให้ลิ้นอุ่น

ได้สัมผัสทุกสัดส่วนจนกระทั่งมันตกอยู่ในโพรงปากอย่างสมบูรณ์ กลยุทธ์กัดฟันแน่นเมื่อแพทริคกำลังปรนเปรอด้วยการ

ขยับช้าๆให้ความต้องการทะยานขึ้นมาจนเผลอดันเอวเข้าใส่ช่องปาก แพทริคเหลือบตามองอย่างพอใจเมื่อกลยุทธ์คราง

ยาวนานกว่าเคย เขาดันต้นขาของกลยุทธ์ให้กว้างออกเพื่อที่เขาจะสอดตัวเข้าไประหว่างนั้นและนวดคลึงช่องทางเบื้อง

ล่างด้วยปลายนิ้ว



                “แพทริค ผมเสียวจนใจจะขาดแล้ว ซี้ด...”



                ขาของกลยุทธ์สั่นพับๆเมื่อนิ้วสอดลึกเข้าไปทีละนิ้วและแพทริคถอนปากที่ครอบครองเพื่อเปลี่ยนเป้าหมาย

มาอยู่ที่ระหว่างขา ปลายลิ้นลากไล้ตั้งแต่ถุงแฝดจนกระทั่งมาถึงช่องทางที่ถูกสอดดันนิ้วเพื่อควานเปิดเส้นทางให้เขาได้

ใช้ลิ้นได้อย่างเต็มที่กลยุทธ์อ้าปากหอบถี่พลางกุมท่อนเนื้อตนเองเมื่อร่างกายกำลังบอกว่าเขาจะปลดปล่อยในไม่ช้า เขา

รูดรั้งมันไปมาจนกระทั่งน้ำขาวขุ่นพุ่งรินรดมือแพทริคจึงยินยอมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาพลิกร่างของกลยุทธ์ให้หันหน้า

เข้าหาราวระเบียงพลางจับมือของกลยุทธ์ให้ยึดมันไว้ก่อนที่เขาจะแหวกเสื้อคลุมให้ส่วนแข็งขืนที่รออยู่นานได้ออกโรง



                ใช้มือแหวกแก้มก้นโชว์ร่องลึกแล้วแพทริคก็ฟาดท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์เข้าใส่ หัวรบปลายบานปริ่มน้ำใสทักทาย

ช่องทางชื้นฉ่ำที่เขาเปิดทางไว้จนพร้อมแล้วดันเอวสอดลึก แพทริคครางต่ำอยู่ในคอเมื่อมันทั้งร้อนทั้งบีบเค้นเร่งเร้าให้

เขาต้องจับเอวของกลยุทธ์ไว้ให้มั่นแล้วรัวเอวเข้าใส่



                “แน่นมากเกม อ้าขาอีกนิด”



                กลยุทธ์ขยับขากว้าง เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อให้แพทริคเคลื่อนที่ถนัด  ความเสียวแล่นวาบไปทั้งตัวอีก

ครั้งจนมือที่กำราวระเบียงเกร็งไปหมด เสียงคำรามของแพทริคทำให้กลยุทธ์อิ่มเอมใจเหลือเกินที่เขาได้ทำให้แพทริคมี

ความสุข



                “อา อยากจัดการเกมให้แรงกว่านี้”




มีต่ออีกนิด...

[Belove]

ต่อกันตรงนี้จ้า...





               แพทริคกระซิบอ้อนเสียงสั่นพร่าเมื่อปลดปล่อยออกมาอยู่ในช่องทาง เขาสอดแขนไปรอบเอวแล้วดึงกลยุทธ์

ให้อยู่ในอ้อมกอด กลยุทธ์ตะแคงหน้ามายักคิ้วให้แล้วยิ้มท้าทาย


               “ไหวปะล่ะลุง”


               “ฮึ่ม เด็กแก่แดด”


               สองแขนที่โอบรอบเอวออกแรงรัดแน่น แล้วแพทริคก็ยกกลยุทธ์จนตัวลอยทั้งที่ยังประสานกายสอดลึกจาก

ทางด้านหลังเพื่อจะพากลับเข้าไปในห้องหรูของโรงแรม เมื่อถึงเตียงนอนขนาดใหญ่แพทริคก็ทิ้งร่างของเกมให้คว่ำหน้า

ลงไปพร้อมกับที่ตัวเองก็ล้มตัวลงไปพร้อมกัน


               “อัก... แพทริค จะบ้าหรือไงเบาๆสิวะ ผมจุก”


               กลยุทธ์ร้องลั่นเมื่อท่อนเนื้อที่ยังสอดลึกทิ่มแทงเสียดสีอยู่ภายใน เมื่อได้อยู่ลำพังในห้องหับมิดชิดแพทริคก็

ปล่อยเสียงคำรามลั่นแล้วก้มหน้างับลงไปที่บ่าของกลยุทธ


               “เกมทำฉันคลั่ง รู้ไหม”


               บอกกล่าวพร้อมกับขบเม้มลงมาตามแนวสันหลังจนกลยุทธ์สะท้าน สองมือกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ใบหน้าที่

แนบอยู่บนที่นอนนุ่มเหยเกเมื่อแพทริคกำลังเรียกความต้องการของเขาให้พุ่งสูงอีกครั้ง


               “แพทริคครับ ได้โปรด อา...จัดแรงๆเลยครับ”


               ได้ยินเสียงหัวเราะดังแว่วมาจากด้านหลังก่อนที่ใบหน้าของกลยุทธ์จะถูกดึงมาบดจูบเร่าร้อนที่แตกต่างจาก

เมื่อครู่ก่อน ลิ้นหยุ่นเกาะเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้เมื่อกลยุทธ์ก็ถือว่าตนเองจูบได้ไม่เป็นรองแพทริค เอวหนาเริ่ม

ขยับอีกครั้งและคราวนี้แพทริคไม่ยั้งแรงจนเสียงดังลั่นห้องยาวนานกว่าศึกรักในค่ำคืนจะยุติลงได้
               



               กลยุทธ์เบียดกายให้สัมผัสแนบแน่นเมื่อเขานอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของแพทริคหลังจากที่พากันหมด

แรงเมื่อเกือบสว่าง แพทริคต้องยกเขาขึ้นบ่าเพื่อพาไปชำระล้างร่างกายแถมเขายังถูกจัดการรอบสุดท้ายในห้องน้ำ

แพทริคพากลยุทธ์ที่แทบจะปิดตาสนิทตั้งแต่เช็ดตัวแห้งมานอนพักอยู่บนเตียง


               “ดีขึ้นหน่อย เมื่อวานที่บ้านเกมฉันยั้งเสียแทบตายอัดอั้นจะแย่”


               ทั้งที่ยังหลับตาแต่กลยุทธ์ก็ซัดเข้าที่ต้นแขนของแพทริคดังตุ้บ


               “ขนาดคุณยั้งเสียแทบตายผมยังกลัวพ่อกับย่าจะได้ยินเลย ไม่รู้หน้ามืดมาจากไหน”


               แพทริคหัวเราะถูกใจแล้วจึงกดจูบที่ขมับของกลยุทธ์


               “หน้ามืดเพราะขาดหมอนข้าง”


               “ตอนนี้ก็มีหมอนข้างแล้วไง หลับได้แล้วลุงผมง่วง”


               แพทริคกระชับอ้อมกอดแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมเพิ่มความอบอุ่น เขาก้มมองกลยุทธ์ที่หลับสนิทอยู่ข้างกาย

ก่อนจะหลับตาลงตามไป ไม่ช้าลมหายใจสม่ำเสมอก็ประสานกันอยู่บนเตียงกว้างเมื่อแสงทองของเช้าวันใหม่ฉายแสงระ

เรื่อพาดผ่านเข้ามา


                ---------------------------------------- จบตอนพิเศษ----------------------------------------------
               
               



                ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เราแต่งนิยายขนาดกลางจบไปสองเรื่องที่ต่อเนื่องกันและเราจะรวมเล่มจ้า



                รายละเอียดมีดังนี้


                นิยายเรื่อง น้ำใสของผม น้ำข้นน่ะของเขา และ เกมพิศวาสซาตานร้าย


                ขนาด B6


                จำนวนหน้า 200+


                ตอนพิเศษที่ไม่ได้ลงในเล้า แต่งให้แน่ๆ ถ้าคนซื้อเยอะคนแต่งก็จะดีใจและหาเวลาแต่งให้เยอะๆ
               


                ราคา น้ำใสของผม น้ำข้นน่ะของเขา 180 บาท


                         เกมพิศวาสซาตานร้าย 220 บาท


               แต่ เดี๋ยวก่อน!               
    ถ้าคุณซื้อทั้งสองเรื่องเราจัดโปรโมชั่นเหลือ 380 บาทเท่านั้นจ้า
               
             
                ขอคิดค่าจัดส่งนิดนึง แบบลงทะเบียนเท่านั้น ซื้อเล่มเดียว 35 บาท ซื้อสองเล่ม 50 บาท


                ระยะเวลา 9 สิงหาคม-7 ตุลาคม 2558



                วิธีการสั่งซื้อ


                1.ไปที่แฟนเพจ -> แฟนเพจ Belove


                จะมีเลขที่บัญชีปักหมุดรอไว้แล้ว โอนเงินให้เรียบร้อย ไม่ต้องจองนะคะ


                2. เมล์มาที่อีเมล์ที่แจ้งไว้ในแฟนเพจเช่นกัน ชื่อหัวข้อ สั่งซื้อนิยาย...


                3.บอกรายละเอียดมาในเมล์ว่าคุณซื้อกี่เรื่อง ถ้าเรื่องเดียวซื้อเรื่องอะไร ถ่ายรูปหลักฐานการโอนและแจ้งที่

อยู่จัดส่งพร้อมกัน


                4.รอเมล์ตอบกลับจากคนแต่งเป็นอันเสร็จพิธี


                ขอบพระคุณคนอ่านที่ติดตามมาอย่างเหนียวแน่นทั้งสองเรื่องค่ะ
 


                Belove


                ID เป็ดนักขาย TBL-185-615
                     
 

ป.ล. ลิงค์อ่าน  น้ำใสของผม น้ำข้นน่ะของเขา

[attachment deleted by admin]

[khwanruen]

จบอย่างสวยงาม ขอบคุณ คนแต่งมากๆนะคะ ติดตาอ่นมาสี่เรื่องประทับใจทั้งสี่เรื่องเลย 

[B52]

จบลงด้วยดีมีความสุข

[mystery Y]

ขอบคุณตอนพิเศษค่ะ ^^

[Dark_Noah]

ชอบเรื่องนี้  แต่แอบสงสัยว่าทำไมโนเอลถึงบอกว่าแพทริคล่มปากอ่าว อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันน้า 

[k_keenny]

"ไหวปะล่ะลุง" 55555555 
 

[Aumy8059yaoi]

โอยยยยยยยย สองคนนี้นี่ร้อนแรง และหวานกันสุดๆ!!!!
จะเป็นเบาหวานตายแล้วค่าาาาาาาา
จะซื้อแน่ๆค่ะ รอเค้าก่อนน้าาาาาาา #เกมแพท

ขอบคุณคนเขียนมากกกกกกกกๆๆๆๆๆเลยค่ะ 

[Freja]

ต๊ายนังแพท   นี่สรุปแล้วแกแก่ที่สุดเหรอยะ?

ว่าแต่พักที่ไหนยะ เดี๋ยวจะไปแอบส่องที่ระเบียง

เกมเแงก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอตัวแล้วสิคือมองในแง่ของที่ว่าแนะนำว่าป้องนอกจากเป็นแฟนแล้วยังเป็นน้องของปราบด้วย เกมเองก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไร

[Min*Jee]

อู้วววว ชอบเพื่อนของอาเฮียแพทริคจัง
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ
รอติดตามผลงานต่อไปน้าาา

[boboman]

ขอบคุณเคิ้บบบ XD

[❣☾月亮☽❣]

   น่ารักค่ะ แต่คู่นี้ร้อนแรงกันได้ตลอดอะ เด็กมันยั่ว ใช่ไหมคะคุณแพททริค   

ขอบคุณค่ะ

[twinmonkey0311]

แพทริคต้องหมั่นออกกำลังกายดูแลสุขภาพด้วย ไม่งั้นต่อไปไม่มีแรงกินตับน้องเกมน้าาา

[TONG]

จบแล้ว รออ่านม้วนเดียวจบอยู่เลย รออุดหนุนรวมเล่มจ้า